Κυριακή 10 Αυγούστου 2025

Dr. Paul Marik - Βασικές στρατηγικές που δεν σας λένε ότι βοηθούν στην πρόληψη του καρκίνου και 4 εύκολοι τρόποι για να μειώσετε τον κίνδυνό του

Dr. Paul Marik - για τους περισσότερους κοινούς καρκίνους
η χημειοθεραπεία προσθέτει 2-3 μήνες ζωής
Ο dr/ Paul Marik
αποκαλύπτει την σκληρή αλήθεια της χημειοθεραπείας:
-. Για τους περισσότερους κοινούς καρκίνους (μαστού, προστάτη, πνεύμονα, παγκρέατος), η χημειοθεραπεία προσθέτει μόνο 2-3 μήνες ζωής
-. Για τον καρκίνο του στομάχου και άλλους, μειώνει την επιβίωση
-. Μόνο το 5-8% των καρκίνων θεραπεύονται με χημειοθεραπεία
Ωστόσο, αυτό το αποτυχημένο παράδειγμα δημιουργεί δισεκατομμύρια για τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, ενώ οι ασθενείς υποφέρουν. 
Για πόσο καιρό ακόμη θα συνεχιστεί αυτή η απάτη;
Ξέρετε εκείνη τη σπαρακτική στιγμή που η "θεραπεία" δεν είναι αυτό που σας υποσχέθηκαν;
Η χημειοθεραπεία δίνει μόνο 2-3 μήνες επιπλέον για τους περισσότερους καρκίνους και αυτό έχει ένα αβάσταχτο και βάναυσο κόστος.
Τα νούμερα του dr. Paul Marikχτύπησαν σαν γροθιά στο στομάχι που δεν φανταζόσασταν ποτέ.
Οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες συνεχίζουν να κερδίζουν χρήματα, ενώ οι ασθενείς συνεχίζουν να υποφέρουν.
    Τον Ιανουάριο του 2022, ο dr. Marik αποσύρθηκε από το EVMS για να επικεντρωθεί στη συνέχιση της ηγεσίας του στο FLCCC και έχει ήδη συγγράψει πάνω από 10 άρθρα σχετικά με διάφορες θεραπευτικές.
Τον Μάρτιο του 2022, ο Ο dr/ Paul Marik έλαβε ομόφωνα επαίνους από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Βιρτζίνια για τη θαρραλέα θεραπεία ασθενών του που βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση και τις προσπάθειές του, να μοιραστεί τα αποτελεσματικά πρωτόκολλα θεραπείας του με γιατρούς σε όλο τον κόσμο!
     Οι φρικτές παρενέργειες της χημειοθεραπείας που σκοτώνουν: https://www.cancerwisdom.net/side-effects-of-chemotherapy/
video:Dr. Paul Marik -  Βασικές στρατηγικές που δεν σας λένε ότι βοηθούν στην πρόληψη του καρκίνου https://www.youtube.com/watch?v=yS3A4yO08g4
                  
ntina

Σάββατο 9 Αυγούστου 2025

από τις χρονοκάψουλές μου - και ο μπακλαβάς γωνία

Προβλέψεις αφιερώματα και ερωτηματικά φιλοξενούν τα ξένα περιοδικά αυτή την εβδομάδα την τελευταία του 1994.
Η αργία των Χριστουγέννων καθυστέρησε την άφιξη του τάιμ και του νιουζγουίκ.
Αλλά το τρίτο αμερικάνικο το γιου ες νιουζ τολμά να κάνει 20 προβλέψεις για το νέο έτος.
Ο εκονόμιστ σε διπλή έκδοση που σημαίνει ότι δεν θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα, έχει στο εξώφυλλό του τα σημαντικότερα θέματα της χρρονιάς που πέρασε 

τα πρόβατα τρέμουν το λύκο αλλά στο τέλος πάντα ο βοσκός τα πάει για σφάξιμο

...τα πρόβατα τρέμουν το λύκο αλλά στο τέλος πάντα ο βοσκός τα πάει για σφάξιμο...

Η δική μου η πόλη

“Η πόλη που έχεις εσύ δεν είναι αυτή που έχουν οι άλλοι. 
Η δικιά σου πόλη, η πόλη του καθενός, έχει τις κολόνες φωτισμού στο λάθος σημείο και είναι γεμάτη σκιές εκεί που δε θα έπρεπε να υπάρχουν. […]
Ίσως η προσωπική πόλη του καθενός να έχει ομοιότητες με τις άλλες. 
Η αθλιότητα, 
η ανεργία, 
η αδιαντροπιά της εξουσίας που ψεύδεται ηλεκτρονικά, 
η τιμή της βενζίνης, 
το μαύρο σύννεφο που ταξιδεύει από βορειοδυτικά προς τα νοτιοδυτικά, 
η κακοκεφιά των γειτόνων του πέμπτου, 
η στάνταρ γεύση των χάμπουργκερ στα φαστφουντάδικα, 
η ακαριαία αντίδραση της καθαρίστριας όταν μια λάμπα κινείται απρόβλεπτα και αναγγέλλει το σεισμό. 
Όλα αυτά όμως είναι διακόσμηση. 
Ζούμε σε διαφορετικές πόλεις , που είναι κατασκευασμένες με υλικά τις καταχρήσεις εξουσίας και το φόβο, τη διαφθορά και τη διαρκή απειλή της ζούγκλας, που, κρυμμένη στα πρόσωπα του συστήματος, ξεπροβάλλει κάθε τόσο για να μας υπενθυμίζει ότι είμαστε εύθραυστοι, ότι είμαστε μόνοι, ότι μια μέρα θα γίνουμε λίπασμα για τα ραδίκια. 
Ή ότι μια μέρα όλα πρέπει να παιχτούν κορόνα γράμματα, στυλ ουέστερν, ή να κριθούν σε μια μονομαχία στην κεντρική λεωφόρο: αυτοί ή εμείς. 
Μέσα σ΄ αυτή τη μοναξιά, η ιδιωτική σου πόλη πλάθει αλληλεγγύη. 
Είναι κάποια αδύναμα φράγματα από οδοντογλυφίδες, που μερικές φορές ανθίστανται στην ορμητική πλημμύρα. […] 
Και μέσα στη δική σου την πόλη δημιουργούνται άλλες μικρότερες πόλεις, χωριά, σχεδόν αγροτικά αγροκτήματα που κάθε τόσο έρχονται σε επαφή με την πόλη των άλλων.”
       Στην ίδια πόλη υπό βροχή, Πάκο Ιγκνάσιο Τάιμπο ΙΙ

Μια συνέντευξη του σπουδαίου ογκολόγου - παθολόγος Γεράσιμου Ρηγάτου

                       
Μια συνέντευξη του σπουδαίου ογκολόγου - παθολόγος Γεράσιμου Ρηγάτου στον στον Ανδρέα Αναγνώστου.
Ο Γεράσιμος Ρηγάτος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1945. 
Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου είναι διδάκτωρ και υφηγητής -άμισθος επίκουρος καθηγητής. 
Άσκησε την ιατρική επί 40 χρόνια, 26 από τα οποία ως διευθυντής παθολόγος ογκολόγος. Κατά την ίδια περίοδο ήταν δραστηριοποιημένος στο χώρο των επιστημονικών εταιρειών και διετέλεσε μέλος διοικητικών συμβουλίων, γενικός γραμματέας και πρόεδρος. 
Είναι ιδρυτής (1989) και επί σειρά ετών πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Ογκολογίας. 
Έχει επίσης ασχοληθεί με τον βιοϊατρικό τύπο, υπηρετώντας ως μέλος, διευθυντής ή επίτιμος διευθυντής σύνταξης διαφόρων περιοδικών. 
Για τη συνολική του προσφορά του έχουν απονεμηθεί τιμητικοί τίτλοι και πάνω από τριάντα τιμητικές πλακέτες. 
Παράλληλα με την ιατρική ασχολείται και με την ιστορία, τη λαογραφία και τον πολιτισμό της ιατρικής, καθώς και με την πεζογραφία. 
Ήδη από έγκυρους εκδοτικούς οίκους κυκλοφορούν 65 βιβλία του, ελληνικά και ξενόγλωσσα, 40 από τα οποία κινούνται στο χώρο του πολιτισμού της ιατρικής. 
Η εκδοτική και η γενικότερη πολιτιστική δραστηριότητά του έχουν ευρύτατα αναγνωρισθεί και σχολιασθεί με περισσότερα από 800 κριτικά σημειώματα και άρθρα από διακεκριμένους Πανεπιστημιακούς του χώρου των Ανθρωπιστικών Σπουδών, από κριτικούς, από λογοτέχνες και δημοσιογράφους. 
Έχει συνεργασθεί κατά καιρούς με διάφορες εφημερίδες και περιοδικά της Αθήνας και με τις σειρές "Ιστορικά" και "Πρωτοπόροι" της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία". 
Για τα βιβλία του ο Γεράσιμος Ρηγάτος έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών, 
από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών,
από τον Ο.Φ. Ολυμπιακού Πνεύματος,
από την Α.Σ.Π.Ε. ]και από διάφορα λογοτεχνικά και άλλα σωματεία......

Όταν η επιστήμη δεν υπηρετεί τον άνθρωπο είναι άχρηστη.

όταν η επιστήμη δεν υπηρετεί τον άνθρωπο είναι άχρηστη.
όταν όμως υπηρετεί τον απάνθρωπο, το κτήνος, τους αρρώστους και τους παράφρονες,
τότε γίνεται επικίνδυνη και εχθρός του ανθρώπου.
Ο άνθρωπος δεν εξοντώνεται μόνο με τα συμβατικά, τα χημικά όπλα και με τα εμβόλια των σατανιστών.
Ένας απο τους σημαντικότερους στόχους, τέλη της δεκαετίας του 1970, δεν έχω άποψη για νωρίτερα αλλά δεν πιστεύω,
ήταν η επέμβαση στην τροφική αλυσίδα.
Και ξεκίνησε η διακίνηση των πρώτων υβριδίων από τη Μοσάντο που κατασκεύαζε και τα φυτοφάρμακα με το περίφημο Ραουντάπ.
Τα οποία βρήκαν ευρύτατη απήχηση σε ΟΛΟΚΛΗΡΟ τον αγράμματο αγροτικό κόσμο, ο οποίος βρήκε προϊόντα ικανά να αντέχουν στην αγορά ως και ένα μήνα χωρίς να σαπίζουν.
Και οι οποίοι βάλθηκαν απο τους εβραίους του σήμερα με τα χέρια τους, να βγάλουν τα μάτια τους.
Καταστρέφοντας εν αγνοία τους την τροφική αλυσίδα, εις βάρος του ανύποπτου καταναλωτή, εις βάρος του προϊόντος και της φύσης και εις βάρος της οικογένειας τους.
Όμως ήταν μαγκιά να μπορώ να βγάζω στην αγορά ντομάτα σκληρή σαν πέτρα που δεν θα πετιόταν σάπια μετά απο 1 βδομάδα, όπως συνέβαινε με την παραδοσιακή.
Για τη γεύση ? Ποιός χέστηκε ? Οι τσέπες γέμιζαν.
Στο ζήτημα της υγείας, δεν έφτανε καν το μυαλό τους.
Ούτε των καταναλωτών όταν έτρωγαν κολοκυθοκάρπουζο ή ντοματόμηλο, συν τοις άλλοις ορμονιασμένα και αναπτυγμένα με λιπάσματα φουσκωτικά ταχείας ανάπτυξης.
Εγώ ήθελα 3 μήνες για να φάω καρπούζι απο τον κήπο μου και ποτέ μεγαλύτερο απο 6-7 κιλά και ο γείτονας έκοβε στις 15 μέρες καρπούζια 15 κιλών τίγκα στα νιτρικά για βελτιωτικά γεύσης.
Και εδώ μπαίνει επιτακτικά το ζήτημα του ρόλου της επιστήμης της γεωπονίας. Ψιλά γράμματα όμως.... πάμε παρακάτω....
Έτσι φτάσαμε τα τελευταία χρόνια να εχει γεμίσει η αγορά με νέα είδη αγροτικών προϊόντων, στο σύνολο τους υβρίδια και μεταλλαγμένα, που προωθούνται απο συμμορίες τυχοδιωκτών και απατεώνων ως ΑΡΧΑΙΕΣ υπερτροφές(χαρακτηριστικό παράδειγμα η μεγαλοαπάτη της ΖΕΑΣ),
είτε σπάνιες ποικιλίες που τις έφεραν απο κάποιο βουνό ή κάμπο κάποιας ηπείρου, ή και γειτονικής χώρας.
Το άσχημο και σε αυτη την περίπτωση είναι οτι οι χρήσιμοι ηλίθιοι σχηματίζουν ουρές παλαμοκροτητών που ζητωκραυγάζουν τους εκμεταλευτές τους τρώγοντας ηληθιόσπορους, ενώ αυτοί αυγατίζουν τα κέρδη τους, καταστρεφοντας την υγεία των θυμάτων τους.
Το πόσο σημαντική είναι η ατζέντα για την εξόντωση του ανθρώπινου είδους και πόσο υπολογίζουν σε αυτήν οι σημερινοί αρχιτέκτονες της νέας Βαβέλ, γίνεται ξεκάθαρο, από τη λύσσα τους να εντάξουν στην διατροφή μας σκουλήκια, κατσαρίδες, ακόμη και πτωματοσκώληκες από τη μια και ψεύτικα τρόφιμα, προϊόντα εκτύπωσης
με κατασκευαστές τους ίδιους σατανικούς εγκεφάλους που οραματίζονται το παγκόσμιο κράτος και το μεγάλο Ισραήλ.
Κάποιοι ανεγκέφαλοι λένε οτι η διασταύρωση των ειδών δεν είναι κακή, αλλά μόνο η επέμβαση στο DNA των ειδών.
Εξαρτάται τι είδους διασταύρωση εννοούν.
Γιατί αν ξεφύγουμε απο τη φύση των ειδών, των ποικιλιών και διασταυρώσουμε τα ανόμοια, δημιουργούμε υβρίδια, φτάνουμε δηλαδή στην ύβρη.
Αφού Υβρίδιο σημαίνει Ύβρις προς τον Δία. (Ύβρις+Δίας=Υβρίδιο).
Όχι σύννομο με την φύση των πραγμάτων.
Αλλιώς θα λεγόταν προϊόν ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗΣ.
Η διασταύρωση όμως πάντα γίνεται με ομοειδή φυτά και ζώα και οχι καρπούζι με κολοκύθα, ούτε ντομάτα με πράσινο μήλο ούτε σκύλος με γάτα ούτε άνθρωπος με σκύλο.
Τότε θα έχομε ύβρη προς το Δία. Υβρίδιο.
Η επέμβαση στο DNA προχωρεί ακόμη πιο πέρα από την ύβρη.
Εδώ έχομε τον καλαμοκαβαλικεμένο υβριστή, που προκαλεί με τη χυδαιότητα των ύβρεων του, τη Νέμεση.
Να μάθουμε κάποτε να χρησιμοποιούμε σωστά την ελληνική γλώσσα.

Κυριακή 3 Αυγούστου 2025

Αύγουστε καλέ μου μήνα!

Εκπληκτικά ουράνια γεγονότα που θα συμβούν στον εκπληκτικό μήνα Αύγουστο, τόσο εκπληκτικά για τα μάτια μας και την καρδιά μας!
Ας τα απολάυσουμε - ας μην τα χάσουμε!
λοιπόν...
9 Αυγούστου - Πανσέληνος, το περίφημο φεγγάρι του οξύρρυγχου!
στις 13:55 ώρα Ελλάδας. 
Το φωτεινό φεγγάρι του οξύρρυγχου ανατέλλει μεγάλο στον νυχτερινό ουρανό, φωτίζοντας τα τοπία και λαμπυρίζοντας εκπληκτικά πάνω στα νερά!
12 Αυγούστου - Κορυφώνεται η βροχή των διαττόντων/μετεωριτών, των Περσείδων
Τα πανέμορφα πεφταστέρια!
Η βροχή διαττόντων Περσείδων θα φωτίσει τον νυχτερινό ουρανό καθώς θα φτάσει στο αποκορύφωμά της στις 12 Αυγούστου. 
Πρόκειται για μία από τις πιο δημοφιλείς και αξιόπιστες βροχές διαττόντων, προσφέροντας ένα εντυπωσιακό θέαμα με 60 έως 100 διαττόντες ανά ώρα υπό ιδανικές συνθήκες.
Η καλύτερη ώρα παρατήρησης είναι από τα μεσάνυχτα μέχρι το ξημέρωμα (00:00–05:00
Η φωτεινότητα της Σελήνης μπορεί να μειώσει ελαφρώς την ορατότητα.
12 Αυγούστου -
Σύνδεση Αφροδίτης-Δία
Ορατή λίγο πριν την ανατολή του ήλιου, περίπου 04:00–05:00 IST
Αφροδίτη και Δίας εμφανίζονται πολύ κοντά μεταξύ τους στον ανατολικό ουρανό, σχηματίζοντας ένα λαμπρό πλανητικό δίδυμο.
18 Αυγούστου - Ευθυγράμμιση 6 Πλανητών
Ορατή λίγο πριν  ξημέρωμα, γύρω στις 03:30–05:00
Ο Ερμής, 
η Αφροδίτη, 
ο Δίας, 
ο Ουρανός, 
ο Ποσειδώνας και ο Κρόνος παρατάσσονται στον ουρανό νωρίς το πρωί, μια σπάνια και εκπληκτική πολυπλανητική παρέλαση.
21 Αυγούστου - Σύνοδος Σελήνης, Ερμή
Ορατή λίγο πριν την αυγή, γύρω στις 04:30–05:30
Μια λεπτή ημισέληνος συνδυάζεται στενά με τον Ερμή κοντά στον ορίζοντα, με άλλους φωτεινούς πλανήτες κοντά.
23 Αυγούστου - Νέα "σκοτεινή" Σελήνη
• Μια "σκοτεινή Σελήνη" συμβαίνει όταν υπάρχουν δύο νέες φεγγάρια σε ένα μήνα ή δεν υπάρχει πανσέληνος. 
Είναι αόρατη στο μάτι, αλλά επηρεάζει τις παλίρροιες και σηματοδοτεί την επαναφορά του σεληνιακού κύκλου.
Η τρίτη Νέα Σελήνη της σεζόν σχεδόν αόρατη στον ουρανό δημιουργεί τέλειες συνθήκες για προβολή στο βαθύ διάστημα.
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina

Η Ανάσα του Σείριου και το σοκ της Γης

Η ενέργεια του αστρικού συστήματος Σείριος εκτοξεύεται κατά 700%, προκαλώντας κυριολεκτικά σοκ στον πλανήτη μας.
Στις 4 Ιουλίου, η Γη παρουσίασε μια ξαφνική μετατόπιση στο sigma dX ένα κρίσιμο μέτρο που καταγράφει την αβεβαιότητα στην πολική της κίνηση.
Την ίδια στιγμή, τα τέσσερα πιο σταθερά κβάζαρ του ουρανού (μέσω του ICRF3) έδειξαν θετική μετατόπιση. 
Ο ίδιος ο προσανατολισμός του πλανήτη στο διάστημα μεταβλήθηκε. 
Δεν ήταν μετατόπιση των πόλων, αλλά μια μυστηριώδης εσωτερική δόνηση – ένα τρεμούλιασμα της ίδιας της Γης.
Στις 18-20 Ιουλίου, ακολούθησε νέο ξέσπασμα: η ροπή αυξήθηκε δραματικά, με το sigma dx να πηδά από 0,03 σε 0,128 – άλμα που δεν είχε καταγραφεί ξανά μέσα στον χρόνο. 
Το PMxy – το διάνυσμα της πολικής κίνησης – μετατράπηκε από ήπιο σε απόλυτα κάθετο. Παράλληλα, το σίγμα UT1 εκτοξεύτηκε, φανερώνοντας βαριά χρονική αστάθεια μεταξύ της περιστροφής του πλανήτη και της ώρας του ατομικού ρολογιού. 
Εν ολίγοις… η Γη ταρακουνήθηκε.
Το Κίνημα Αντίστασης σχολιάζει:
"Ο παλμός του Σείριου αποδείχθηκε πολύ ισχυρότερος από το αναμενόμενο. 
Η μαζική εισροή ενέργειας προκάλεσε μικρές μετατοπίσεις των πόλων και ανατροπές. 
Ήδη, ένα μέρος του πολυδιάστατου κλειδιού της Νέας Γης έχει μεταδοθεί από το Απόλυτο. Αυτό ενισχύει τις μελλοντικές κινήσεις απελευθέρωσης του πλανήτη"
Μετά τις 7 Ιουλίου, η συχνότητα του Σείριου αυξήθηκε κατά 700% και ακόμη δεν έχει σταθεροποιηθεί – αναμένεται να πέσει στα 250%. 
Οι Σείριοι συμμετέχουν πλέον πιο άμεσα στην αποστολή απελευθέρωσης, με τα μητρικά τους σκάφη να τοποθετούνται στρατηγικά σε όλο το ηλιακό σύστημα.
Οι Πλειάδειοι και άλλες αστρικές φυλές έχουν ξεκινήσει τη δημιουργία ενός σμαραγδένιου πλέγματος που θα ενισχύσει την ενέργεια της Πύλης Ανάληψης 12:21. 
Το πλέγμα αυτό, που διατρέχει και την Αγκάρθα, θα ολοκληρωθεί στις 9 Αυγούστου, καθώς σχηματίζεται το κοσμικό τρίγωνο Πλούτωνα – M87.
Από το 2012, οι Φωτεινές Δυνάμεις έχουν εκκινήσει τις επιχειρήσεις του "Γεγονότος", εφαρμόζοντας προηγμένη τεχνολογία, διακριτική διείσδυση και στρατηγική υπομονή. 
Ένας ισχυρός αντίπαλος, ο Lurker, είχε καταφέρει επανειλημμένα να καθυστερεί τις εξελίξεις. Όμως τώρα...
Ο Lurker εξαλείφεται. 
Η δύναμή του φθίνει απότομα. 
Το μόνο που του απομένει είναι επιθέσεις σε βασικούς Εργάτες του Φωτός. 
Με την εξαφάνισή του, ξεκλειδώνεται η υποκβαντική καραντίνα της Γης. 
Θα απομείνει μόνο η επίγεια επιτήρηση μέσω βαθμωτής τεχνολογίας και HAARP της Cabal.
Όταν οι Φωτεινές Δυνάμεις εκκαθαρίσουν ένα κρίσιμο ποσοστό σκοτεινής τεχνολογίας και δραστηριοτήτων της Κλίκας, το Γεγονός μπορεί να ξεκινήσει. 
Και η κατάσταση συνείδησης του πληθυσμού δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας για τον χρόνο ενεργοποίησης.
Η στιγμή πλησιάζει: Στις 21 Αυγούστου, ανοίγει η Πύλη της Ανάληψης, δημιουργώντας μια άπειρη χρονική δίοδο  με σημείο αναφοράς το 12:21. 
Ένα παράθυρο δυνατοτήτων, όπου η Ανθρωπότητα θα δει, στο μέλλον, το αποτύπωμα μιας κοσμικής στροφής. 
Μιας αλλαγής που δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
facebook.com/profile

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2025

Γιατί Μένουμε Εκεί που Πονάμε; Ο Μηχανισμός της Αυτοπροδοσίας, της Εσωτερικής Παραίτησης και της Ψυχοσωματικής Φθοράς

Γιατί Μένουμε Εκεί που Πονάμε;
Ο Μηχανισμός της Αυτοπροδοσίας, της Εσωτερικής Παραίτησης και της Ψυχοσωματικής Φθοράς
Εισαγωγή
Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που γνωρίζουμε ξεκάθαρα ποια απόφαση είναι η σωστή. Γνωρίζουμε ότι μια σχέση έχει λήξει, μια εργασία μάς εξαντλεί, ένα περιβάλλον μάς καταστρέφει. Κι όμως, δεν φεύγουμε. Δεν αλλάζουμε. Δεν επιλέγουμε την αλήθεια μας. Αντίθετα, μένουμε. Συμβιβαζόμαστε. Πληγώνουμε τον εαυτό μας για να προστατέψουμε τους άλλους από τον πόνο.
Αυτό το φαινόμενο δεν είναι απλώς ένα προσωπικό "λάθος". Είναι βαθιά ριζωμένο στη βιολογία μας, διαμορφωμένο από την παιδική μας ηλικία, ενισχυμένο από κοινωνικά πρότυπα και εν τέλει —καθοριστικό για την πορεία της ζωής μας.
---
1. Η Φυσιολογία της Συναισθηματικής Υποταγής
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δίνει προτεραιότητα στην κοινωνική αποδοχή και την πρόληψη απώλειας σχέσεων, διότι ιστορικά αυτές εξασφάλιζαν την επιβίωση. Όταν λοιπόν βρισκόμαστε μπροστά σε μια απόφαση που θα προκαλέσει ρήξη ή απόρριψη, το σώμα μας αντιδρά σαν να δέχεται επίθεση.
Ειδικές περιοχές του εγκεφάλου, όπως η αμυγδαλή, ενεργοποιούν το αίσθημα του φόβου. Ο πρόσθιος φλοιός του προσαγωγίου, που σχετίζεται με τον κοινωνικό πόνο, παρουσιάζει αυξημένη δραστηριότητα. Ο άξονας υποθάλαμος–υπόφυση–επινεφρίδια προκαλεί απελευθέρωση κορτιζόλης. Αυτές οι αντιδράσεις μετατρέπουν το απλό ενδεχόμενο της “απογοήτευσης κάποιου” σε βιολογική απειλή.
Η ντοπαμίνη και η οκυτοκίνη που συνδέονται με τη συναισθηματική σύνδεση μάς κρατούν δέσμιους, ακόμα και σε σχέσεις που μας εξουθενώνουν. Η ασφάλεια γίνεται ισχυρότερη από την αλήθεια. Και το σώμα —που δεν ξέρει να λέει ψέματα— αρχίζει να ασθενεί.
---
2. Ψυχολογικά Μοτίβα και Παιδικές Εσωτερικεύσεις
Πολλοί από εμάς μεγαλώσαμε μαθαίνοντας πως η αξία μας εξαρτάται από την ικανότητά μας να ικανοποιούμε τους άλλους. Η ατομική επιθυμία ταυτίστηκε με εγωισμό, η δυσαρέσκεια με αχαριστία. Έτσι αναπτύξαμε ψυχολογικά σχήματα όπως:
«Δεν πρέπει να πληγώσω κανέναν.»
«Η δική μου ανάγκη δεν είναι τόσο σημαντική.»
«Αν φύγω, θα διαλυθούν όλα.»
Αυτά τα σχήματα λειτουργούν σαν άυλες αλυσίδες. Κάθε φορά που νιώθουμε την ανάγκη να πράξουμε διαφορετικά, αναδύεται η ενοχή — όχι για κάτι που κάναμε, αλλά για κάτι που θα μπορούσε να ενοχλήσει.
Πολλές φορές η ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε τον πόνο των άλλων (ενσυναίσθηση) στρέφεται ενάντια στον εαυτό μας. Και τότε, δεν πρόκειται για καλοσύνη, αλλά για αυτοπροδοσία.
---
3. Όταν το Σώμα Φωνάζει την Αλήθεια
Η παρατεταμένη καταπίεση της συναισθηματικής αλήθειας δημιουργεί έντονη εσωτερική σύγκρουση. Το νευρικό σύστημα, ανίκανο να διαχειριστεί τη μακροχρόνια αντίφαση, απορρυθμίζεται. Η ψυχική πίεση γίνεται ψυχοσωματικό σύμπτωμα.
Άνθρωποι που δεν μιλούν, που δεν τολμούν να φύγουν, που δεν αντέχουν να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους, παρουσιάζουν:
ανεξήγητους πόνους, κόπωση, ευερέθιστο έντερο, ημικρανίες
κρίσεις πανικού που προέρχονται από βαθύ εσωτερικό αδιέξοδο
χρόνιο άγχος ή κατάθλιψη χωρίς φαινομενική “αιτία”
Όπως γράφει ο Gabor Maté: «Το σώμα λέει εκείνο που η ψυχή δεν τολμά να εκφράσει».
---
4. Κοινωνικά Πρότυπα και Ηθική της Υπομονής
Οι κοινωνίες μας εξακολουθούν να εξιδανικεύουν την αυτοθυσία, τη σιωπηλή υπομονή, τη μη ρήξη. Ο πολιτιστικός μύθος είναι σαφής:
> «Αν είσαι καλός άνθρωπος, θα αντέξεις. Θα κρατήσεις. Θα μείνεις.»
Αυτό αφορά ιδιαίτερα τις γυναίκες, τους φροντιστές, τους ανθρώπους που μαθαίνουν από νωρίς να προσφέρουν χωρίς να ζητούν. Η αποχώρηση, η διεκδίκηση, η αποστασιοποίηση θεωρούνται εγωιστικές πράξεις, αντί για αναγκαίες ενέργειες αυτοσεβασμού.
Αλλά η παραμονή σε λάθος θέσεις δεν είναι αρετή. Είναι φόβος μεταμφιεσμένος σε αφοσίωση.
---
5. Ζωντανά Παραδείγματα
Η Μαρία, μητέρα δύο παιδιών, μένει σε έναν γάμο χωρίς αγάπη εδώ και 12 χρόνια. Στη θεραπεία λέει: «Δεν μπορώ να τον πληγώσω. Θα τον διαλύσει αν φύγω.» Στην πραγματικότητα, η Μαρία αναβιώνει το παιδικό της τραύμα: η μητέρα της υπέφερε από κατάθλιψη και η ίδια ανέλαβε, χωρίς να το επιλέξει, τον ρόλο του συναισθηματικού φροντιστή.
Ένας άλλος άνθρωπος, άντρας 55 ετών, έμεινε σε μια εργασία που του προκαλούσε αποστροφή για 30 χρόνια, γιατί «η σταθερότητα είναι πιο σημαντική». Όταν συνταξιοδοτήθηκε, το πρώτο του σύμπτωμα ήταν κρίσεις πανικού. Όχι επειδή έχασε τη δουλειά, αλλά γιατί συνειδητοποίησε ότι χάθηκε ο ίδιος στη διαδρομή.
Ακόμη και στη λογοτεχνία βλέπουμε ήρωες παραιτημένους, όπως στον «Ξένο» του Καμύ, όπου η απραξία και η απόσυρση από κάθε επιλογή οδηγούν τελικά στην τραγική αποκοπή από τη ζωή.
---
6. Τι Προτείνουν οι Θεραπευτικές Προσεγγίσεις
Η Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία βοηθά στην αναγνώριση των παραμορφωμένων πεποιθήσεων, όπως:
> «Αν φύγω, θα πληγώσω ανεπανόρθωτα τους άλλους.»
Ο θεραπευτής συνεργάζεται με τον θεραπευόμενο για να επανεκτιμήσει την πραγματικότητα και να δει πώς η παραμονή προκαλεί περισσότερο κακό απ’ ό,τι η αποχώρηση.
Η Θεραπεία Αποδοχής και Δέσμευσης (ACT) διδάσκει πως δεν χρειάζεται να εξαφανιστεί ο φόβος ή η ενοχή για να δράσουμε. Μπορούμε να τα κουβαλάμε μαζί μας — και παρ’ όλα αυτά να προχωρούμε προς τα “θέλω” μας.
Η Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία φέρνει στο προσκήνιο ερωτήματα όπως:
> Ποιος είμαι έξω από τις ταυτότητες που μου έχουν δώσει;
Τι αξίζει να χάσω για να αποκτήσω τον εαυτό μου;
Η Ψυχοδυναμική Θεραπεία βοηθά να δούμε τις ασυνείδητες ρίζες της υποταγής. Να κατανοήσουμε ποια εσωτερική παιδική φωνή μας κρατά παγωμένους. Να αναγνωρίσουμε τους μηχανισμούς άμυνας που μας εμποδίζουν να αλλάξουμε.
Τέλος, οι σωματοκεντρικές προσεγγίσεις επικεντρώνονται στο πώς αποθηκεύονται αυτά τα συναισθήματα στο σώμα. Με εργαλείο την ενσώματη επίγνωση, επανέρχεται η σύνδεση ανάμεσα σε συναίσθημα και βίωμα, ώστε η θεραπεία να περάσει από το λόγο στην πράξη.
---
7. Μια Ζωή με Αλήθεια ή μια Ζωή με Σιωπή;
Το ερώτημα είναι απλό: Θέλεις μια ζωή που είναι συμβατή με την ψυχή σου ή μια ζωή που αρέσει στους άλλους;
Δεν μπορούμε να αποφύγουμε το κόστος της επιλογής. Ό,τι κι αν διαλέξουμε, θα χάσουμε κάτι. Αλλά μόνο η αλήθεια —όσο κι αν πονάει— οδηγεί σε ελευθερία.
Γιατί το να παραμείνεις σε κάτι που σε πονά, δεν είναι αγάπη. Είναι φόβος.
Και η αποχώρηση από το ψέμα δεν είναι εγωισμός. Είναι το πρώτο βήμα προς την ψυχική ελευθερία.
---
το άρθρο είναι του γιατρού: Dr. med. Georgios Zois
 https://web.facebook.com/dr.zois/posts/pfbid02DVmvi1YJkUNUg9kK7MGHpYkgszyA5sAYdR4cZVKFsDyUV9EkRxfUWK5tg7hyhvWul
Βιβλιογραφία
Beck, J. S. (2011). Cognitive Behavior Therapy: Basics and Beyond (2nd ed.). Guilford Press.
Eisenberger, N. I., Lieberman, M. D., & Williams, K. D. (2003). Does rejection hurt? An fMRI study of social exclusion. Science, 302(5643), 290–292. https://doi.org/10.1126/science.1089134
Hayes, S. C., Strosahl, K. D., & Wilson, K. G. (2011). Acceptance and Commitment Therapy: The Process and Practice of Mindful Change. Guilford Press.
Linehan, M. M. (1993). Cognitive-Behavioral Treatment of Borderline Personality Disorder. Guilford Press.
Maté, G. (2011). When the Body Says No: The Cost of Hidden Stress. Vintage Canada.
Neff, K. D. (2011). Self-Compassion: The Proven Power of Being Kind to Yourself. HarperCollins.
van der Kolk, B. A. (2014). The Body Keeps the Score: Brain, Mind, and Body in the Healing of Trauma. Viking.
Yalom, I. D. (1980). Existential Psychotherapy. Basic Books.

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2025

Η ψυκτική ισχύς ενός μόνο δέντρου ισοδυναμεί με τη λειτουργία πέντε έως οκτώ κλιματιστικών για 20 συνεχόμενες ώρες.


Η ψυκτική ισχύς ενός μόνο δέντρου ισοδυναμεί με τη λειτουργία πέντε έως οκτώ κλιματιστικών για 20 συνεχόμενες ώρες. 
Αλλά σε αντίθεση με τα παραδοσιακά συστήματα ψύξης, ένα δέντρο το κάνει αυτό αθόρυβα, βιώσιμα και χωρίς να χρησιμοποιεί καθόλου ηλεκτρική ενέργεια

Το να δροσιστείτε κάτω από ένα δέντρο μια ζεστή μέρα δεν είναι απλώς κάτι που μπορείτε να φανταστείτε, είναι πραγματική επιστήμη στην πράξη.
Ένα μόνο ώριμο δέντρο μπορεί να απελευθερώσει έως και 380 λίτρα υδρατμών κάθε μέρα μέσω μιας φυσικής διαδικασίας που ονομάζεται εξατμισοδιαπνοή. 
Καθώς το νερό ταξιδεύει από τις ρίζες στα φύλλα και στη συνέχεια εξατμίζεται στην ατμόσφαιρα, μεταφέρει θερμότητα μακριά από το περιβάλλον.
Το αποτέλεσμα είναι μια αισθητή πτώση της θερμοκρασίας και μια αναζωογονητική βελτίωση της ποιότητας του αέρα. 
Αυτό δεν είναι απλώς ένα όφελος μικρής κλίμακας. 
Σύμφωνα με μελέτες που επικαλούνται το Εργαστήριο Berkeley και η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ, η ψυκτική ισχύς ενός μόνο δέντρου ισοδυναμεί με τη λειτουργία πέντε έως οκτώ κλιματιστικών για 20 συνεχόμενες ώρες. 
Αλλά σε αντίθεση με τα παραδοσιακά συστήματα ψύξης, ένα δέντρο το κάνει αυτό αθόρυβα, βιώσιμα και χωρίς να χρησιμοποιεί καθόλου ηλεκτρική ενέργεια. 
Τα δέντρα παίζουν κρίσιμο ρόλο στην καταπολέμηση αυτού που οι επιστήμονες αποκαλούν φαινόμενο αστικής θερμικής νησίδας. 
Οι πόλεις είναι συχνά πολύ πιο ζεστές από τις κοντινές αγροτικές περιοχές λόγω της ασφάλτου, του σκυροδέματος και άλλων υλικών που απορροφούν τη θερμότητα. 
Τα δέντρα διασπούν αυτή τη θερμότητα παρέχοντας τόσο σκιά όσο και φυσική ψύξη. 
Στην πραγματικότητα, οι πολεοδόμοι θεωρούν πλέον τη φύτευση δέντρων ένα από τα πιο αποτελεσματικά και οικονομικά προσιτά εργαλεία για την προσαρμογή στην "κλιματική αλλαγή". 
Και τα οφέλη ξεπερνούν κατά πολύ την απλή ψύξη. 
Τα δέντρα βελτιώνουν την ποιότητα του αέρα, αποθηκεύουν άνθρακα, μειώνουν τον θόρυβο και υποστηρίζουν τη βιοποικιλότητα με τρόπους που καμία μηχανή δεν θα μπορούσε ποτέ. 
Έτσι, την επόμενη φορά που θα απολαύσετε ένα σκιερό σημείο κάτω από τη φυλλώδη κόμη, θυμηθείτε ότι δεν παρέχει μόνο άνεση, αλλά επιτελεί ισχυρό περιβαλλοντικό έργο. 
Από Μανώλης Καπάνταης