Το φεγγάρι, ο Άρης και η πούλια!

Αυτή η απίστευτη φωτογραφία αποτυπώνει μια σπάνια στιγμή κατά την οποία η Σελήνη, 
ο Άρης και οι Πλειάδες εμφανίζονται μαζί σε ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο. 
Η αντίθεση μεταξύ της τραχιάς επιφάνειας της Σελήνης, 
της κοκκινωπής λάμψης του Άρη και του λαμπερού μπλε φωτός των Πλειάδων, μας χαρίζει μια εντυπωσιακή εικόνα απαράμιλλής κοσμικής ομορφιάς.
Το φεγγάρι, ο πιο κοντινός μας ουράνιος γείτονας, εμφανίζεται λεπτομερές και φωτεινό στο προσκήνιο. 
Οι κρατήρες και οι υφές του είναι καθαρά ορατές, αντανακλώντας το φως του ήλιου πίσω στη Γη. 

Λίγο από πάνω λάμπει ο Άρης, εύκολα αναγνωρίσιμος από την κοκκινωπό-πορτοκαλί απόχρωση που προκαλείται από τη σκόνη οξειδίου του σιδήρου που καλύπτει την επιφάνειά του
Ψηλότερα στην εικόνα βρίσκεται το σύμπλεγμα των Πλειάδων, η γνωστή μας πούλια, μια συλλογή από νεαρά, καυτά μπλε αστέρια που βρίσκεται περίπου 440 έτη φωτός μακριά. 
Παρόλο που εμφανίζονται κοντά στη Σελήνη και τον Άρη στον ουρανό, είναι πολύ πιο μακριά, δείχνοντας πώς η προοπτική μπορεί να φέρει μακρινούς κόσμους μαζί σε μία μόνο φωτογραφική στιγμή.
Τέτοιες ευθυγραμμίσεις συμβαίνουν περιστασιακά αλλά πάντα προκαλούν δέος. 
Αστρονόμοι και φωτογράφοι συχνά περιμένουν μήνες ή και χρόνια για να τραβήξουν αυτά τα τρία ουράνια σώματα μαζί σε ένα τέλειο φωτογραφικό στιγμιότυπο. 
Είναι μια υπενθύμιση του πόσο δυναμικός και πως αλλάζει διαρκώς ο ουρανός μας.
Στιγμές σαν αυτές μας συνδέουν με το μεγαλύτερο σύμπαν, ενθαρρύνοντάς μας να κοιτάμε πιο συχνά ψηλά. 
Η Σελήνη, 
ο Άρης και οι Πλειάδες, μας υπενθυμίζουν ότι ακόμα και στην απεραντοσύνη του διαστήματος, η ομορφιά συχνά έρχεται από την ευθυγράμμιση, τον χρόνο και την προοπτική.

      κείμενο και επιμέλεια κειμένου :ntina

photo:Space Lane

Ποιά ειναι η επίδρασή της ηχορύπανσης στα παιδιά!

Η ηχορύπανση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ικανότητα των παιδιών να διαβάζουν και να συγκεντρώνονται.

Πώς ο θόρυβος επηρεάζει τα παιδιά
Σύμφωνα με την έκθεση, περισσότερα από 500.000 παιδιά στην Ευρώπη αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ανάγνωση λόγω της χρόνιας έκθεσης σε θορύβους από την κίνηση των αυτοκινήτων, των αεροπλάνων και των τρένων. 

Επιπλέον, περίπου 60.000 παιδιά εμφανίζουν προβλήματα συμπεριφοράς που σχετίζονται με την ηχορύπανση.
Η ηχορύπανση θεωρείται ένας από τους πιο βλαβερούς περιβαλλοντικούς παράγοντες για την υγεία, μετά τη ρύπανση του αέρα. 

Έχει συνδεθεί με καρδιαγγειακά νοσήματα, ψυχικές διαταραχές και αυξημένο στρες, ενώ η μακροχρόνια έκθεση μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών.
Συνέπειες στην εκπαίδευση και τη συμπεριφορά
Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε θορυβώδη περιβάλλοντα, είτε στο σπίτι είτε στο σχολείο, είναι πιθανότερο να παρουσιάσουν προβλήματα συγκέντρωσης και μάθησης. 

Ο συνεχής θόρυβος μπορεί να διαταράξει τη μνήμη, την προσοχή και την ικανότητα επεξεργασίας πληροφοριών, καθιστώντας πιο δύσκολη την εκμάθηση βασικών δεξιοτήτων, όπως η ανάγνωση.
Παράλληλα, η ηχορύπανση συνδέεται με αυξημένα επίπεδα άγχους και μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη ψυχικών διαταραχών ακόμα και στην ενήλικη ζωή.
Τι μπορεί να γίνει για τη μείωση της έκθεσης στον θόρυβο
Για να περιοριστούν οι επιπτώσεις της ηχορύπανσης στα παιδιά, οι ειδικοί προτείνουν:
Μείωση των ορίων ταχύτητας σε κατοικημένες περιοχές.
Περιορισμό του θορύβου από μέσα μεταφοράς.

Δημιουργία ηχομονωμένων σχολικών τάξεων και παιδικών δωματίων, ώστε να μειώνεται η έκθεση στον θόρυβο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση στοχεύει στη μείωση της ηχορύπανσης που προκαλείται από τις μεταφορές κατά 30% έως το 2030. 

Ωστόσο, οι τρέχουσες προβλέψεις δείχνουν ότι αυτός ο στόχος ίσως είναι δύσκολο να επιτευχθεί χωρίς πιο δραστικά μέτρα.
Ο περιορισμός της ηχορύπανσης δεν αφορά μόνο την ποιότητα ζωής, αλλά και τη διασφάλιση της σωστής ανάπτυξης και εκπαίδευσης των παιδιών. 

Η λήψη προληπτικών μέτρων μπορεί να συμβάλει σε ένα πιο ήρεμο και ευνοϊκό περιβάλλον μάθησης εδώ και τώρα!

Δεν φταίνε σε τίποτα τα παιδιά να τα υποβάλουμε σε αυτή τη βαρβαρότητα!

Σύμφωνα δε με μία νέα ισπανική επιστημονική μελέτη τα παιδιά που παρακολουθούν σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με περισσότερο θόρυβο λόγω της κυκλοφορίας οχημάτων στον δρόμο εμφανίζουν πιο αργή γνωστική ανάπτυξη.

Το συμπέρασμα της μελέτης ήταν ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο θόρυβος, τόσο βραδύτερη είναι η γνωστική ανάπτυξη των μαθητών στο πέρασμα του χρόνου. Ενδεικτικά, μία αύξηση κατά 5 ντεσιμπέλ στον θόρυβο από τον δρόμο είχε ως συνέπεια μία κατά 11,4% βραδύτερη ανάπτυξη της εργαζόμενης μνήμης (μείωση που έφθανε το 23,5% όσον αφορά την πολύπλοκη εργαζόμενη μνήμη), καθώς και μία μείωση κατά 4,8% στην ικανότητα προσοχής, σε σχέση με τον μέσο όρο.
Γενικότερα, τα υψηλότερα επίπεδα θορύβου σχετίζονταν με χειρότερες επιδόσεις των μαθητών στα γνωστικά τεστ, ιδίως αναφορικά με την ικανότητα προσοχής, σε σχέση με τους συμμαθητές τους που πήγαιναν σε πιο ήσυχα σχολεία, 

Εν τω μεταξή η Ελλάδα  βρίσκεται στην έκτη θέση όσον αφορά την ηχορύπανση!
Μάλιστα έχει δοθεί προθεσμία δύο μηνών από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην χώρα μας όσο και στις υπόλοιπες να συμμορφωθεί με την ηχορύπανση
Από Γ Κ  13:30 - 04/10/2024
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλεί τη Βουλγαρία, 

την Ελλάδα, 

την Ουγγαρία, 

τη Ρουμανία, 

τη Σλοβενία ​​και τη Σλοβακία να συμμορφωθούν σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες που έχουν οριστεί για τον θόρυβο στις ευρωπαϊκές χώρες.

Η Κομισιόν κινεί διαδικασίες επί παραβάσει στέλνοντας προειδοποιητικές επιστολές στις χώρες αυτές λόγω μη συμμόρφωσής τους με την Οδηγία 2002/49/ΕΚ για την ηχορύπανση.

https://nowfornature.blogspot.com/2025/09/blog-post_25.html

www.iapopsi.gr

www.alfavita.gr

www.eirinika.gr

Ανώτατα επιτρεπόμενα όρια θορύβου - Πώς μας επηρεάζει η ηχορύπανση;

Ο ενεργός Πολίτης διεκδικεί τα δικαιώματά του στο δημόσιο χώρο, 

επιδιώκει τη δημόσια έκφραση και τη δημιουργία υποδομών στη γειτονιά του και στη χώρα του, τη διατήρηση ελεύθερων χώρων και του πράσινου στους κοινόχρηστους χώρους, καθώς και της πολιτιστικής του κληρονομιάς. 

Δέχεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, 

βοηθά τους συμπολίτες του και τηρεί τους κανόνες που θεσπίζονται για τη διευκόλυνσή τους

 Ο ενεργός πολίτης είναι ο υπεύθυνος πολίτης, που είναι ενημερωμένος, ξέρει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, εκφράζει την άποψή του  και συμμετέχει ενεργά στην κοινωνία. 

     Ο ενεργός πολίτης είναι αυτός που είναι υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό του, φροντίζει για την υγεία, την ευεξία του, την προσωπική του ευημερία και ανάπτυξη. 

Ενημερώνεται για τα κοινά, 

αναζητά πληροφορίες, 

φιλτράρει την είδηση, 

συμμετέχει στο χώρο της δημόσιας συζήτησης με παραδοσιακούς σύγχρονους τρόπους, 

διαμορφώνει κριτική σκέψη και παίρνει θέση.  

Ενδιαφέρεται για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, 

δεν ρυπαίνει, 

δεν ηχορυπαίνει και

υιοθετεί πρακτικές που ενισχύουν το πράσινο.  

     Τα ατομικά δικαιώματα βασίζονται στην υποχρέωση της Πολιτείας να σέβεται και να προστατεύει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
     Στα κοινωνικά δικαιώματα η Πολιτεία αναλαμβάνει την υποχρέωση παροχών στους πολίτες, ώστε όλοι να απολαμβάνουν τα στοιχειώδη αγαθά.
     Το Σύνταγμα κατοχυρώνει τα κοινωνικά δικαιώματα της παιδείας και της εργασίας, της υγείας και του περιβάλλοντος, της κοινωνικής πρόνοιας και στέγασης, της κοινωνικής ασφάλισης, την προστασία της οικογένειας και της μητρότητας.

ένα από τα αναφέρετα δικαιώματα των πολιτών είναι και το δικαίωμα στην ησυχία!

            Η ηχορύπανση σκοτώνει! 

Ο θόρυβος μετριέται μέσα στο κατοικημένο κτήριο με ανοιχτές πόρτες και παράθυρα.

Ως ανώτατα επιτρεπόμενα όρια θορύβου, καθορίζονται τα

ακόλουθα :

α. Για αστικές περιοχές : τα 50 dB(A)

β. Για περιοχές που κυριαρχεί εξ ίσου το αστικό και το βιομηχανικό στοιχείο: τα 55 dB(A)

γ. Για περιοχές που κυριαρχεί το βιομηχανικό στοιχείο: τα 65 dB(A)

δ. Για θεσμοθετημένες βιομηχανικές περιοχές : τα 70 dB(A)

ε. Μέσα σε κατοικούμενα κτίσματα, ανεξαρτήτως σε ποια περιοχή βρίσκονται: τα 45 dB(A)

https://nowfornature.blogspot.com/2025/09/blog-post.html

https://www.youtube.com/watch?v=PiqypE7_erU

Από την πανίδα της χώρας μας - πτηνά!

Montagu's Harrier/Λιβαδόκιρκος - Circus pygargus

Ο λιβαδόκιρκος είναι είδος ημερόβιου αρπακτικού πτηνού, ένα από τα μέλη της ομάδας των κίρκων, που απαντούν και στον ελλαδικό χώρο, 

Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Circus pygargus και δεν περιλαμβάνει υποείδη.

Η λατινική λέξη pygargus είναι ελληνική: πύγαργος<πυγή (=τα οπίσθια, το οπίσθιο μέρος των γλουτών, η ουρά) + αργός (<[αρχ. ινδική] arjuna=λευκός, φωτεινός), δηλαδή ό έχων λευκή ουρά.

Προφανώς, η ονομασία αναφέρεται στο λευκό ουροπύγιο του πτηνού, παρόλο που αυτό είναι ελάχιστα ορατό.

Η πανίδα των πτηνών στην Ελλάδα περιλαμβάνει περίπου 450 καταγεγραμμένα είδη, που προσελκύονται από τη γεωγραφική θέση της χώρας, η οποία λειτουργεί ως σταυροδρόμι τριών ηπείρων. 

Στην Ελλάδα φιλοξενούνται μόνιμοι πληθυσμοί, αλλά και πολλά μεταναστευτικά είδη που κινούνται από και προς τις περιοχές αναπαραγωγής και διαχείμασής τους. 

Διάφοροι βιότοποι, όπως δάση, θαμνώδεις εκτάσεις και υγρότοποι, υποστηρίζουν διαφορετικές ομάδες πτηνών

nikosfokas-photography

Είναι o 3I/ATLAS ένα κυλινδρικό εξωγήινο σκάφος;

Προερχόμενος από περιοχές εκτός του Ηλιακού μας Συστήματος, ο κομήτης 3I/ATLAS είναι μόλις ο τρίτος διαστρικός κομήτης που έχει παρατηρηθεί ποτέ, μετά  τον Oumuamua  το 2017 και  τον Borisov  το 2019. 
Αυτοί οι κομήτες είναι απολύτως ξένοι. 
Κάθε πλανήτης, 
φεγγάρι, 
αστεροειδής, 
κομήτης και μορφή ζωής στο Ηλιακό μας Σύστημα έχουν κοινή προέλευση. 
Αλλά οι διαστρικοί κομήτες είναι πραγματικά ξένοι, μεταφέροντας ενδείξεις για το σχηματισμό κόσμων πολύ πέρα ​​από τον δικό μας. 
Ο κομήτης 3I/ATLAS εντοπίστηκε για πρώτη φορά την 1η Ιουλίου 2025 από το τηλεσκόπιο Asteroid Terrestrial-impact Last Alert System (ATLAS) στο Ρίο Χουρτάδο της Χιλής. 
Έκτοτε, οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια για να παρακολουθούν την πρόοδό του και να ανακαλύπτουν περισσότερα γι' αυτόν. 
Με βάση την τροχιά του, οι αστρονόμοι υποψιάζονται ότι ο 3I/ATLAS θα μπορούσε να είναι ο παλαιότερος κομήτης που έχει παρατηρηθεί ποτέ . 
Μπορεί να είναι τρία δισεκατομμύρια χρόνια παλαιότερος από το Ηλιακό Σύστημα, το οποίο είναι ήδη 4,6 δισεκατομμυρίων ετών. 
Οι παγωμένοι περιπλανώμενοι όπως ο 3I/ATLAS προσφέρουν μια σπάνια, απτή σύνδεση με τον ευρύτερο γαλαξία. 
Η επίσκεψη σε έναν από αυτούς θα συνέδεε την ανθρωπότητα με το Σύμπαν σε μια πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. 
Για το σκοπό αυτό, η ESA προετοιμάζει την αποστολή Comet Interceptor.  
Βέβαια εκτός από τις εκστομίσεις της ESA υπάρχουν και εκτιμήσεις και διάφορων άλλων παρατηρητών του διαστήματος.
Αυτοί υποστηρίζουν πως το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb μόλις κατάφερε κάτι που κανένα άλλο τηλεσκόπιο δεν μπόρεσε να κάνει: κατέγραψε την πρώτη καθαρή εικόνα του μυστηριώδους αντικειμένου 31/ATLAS που κινείται με μεγάλη ταχύτητα στο ηλιακό μας σύστημα.
Δεν πρόκειται απλώς για μια διαστημική είδηση. 
Είναι διαστημική ιστορία.

Μια διαστημική ιστορία που έχει εμπνεύσει πολλούς ερασιτέχνες αστρονόμοι και λάτρεις του διαστήματος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι οποίοι μοιράστηκαν έγχρωμες επεξεργασμένες εικόνες του 3I/ATLAS, το οποίο εμφανίζεται να εκπέμπει μια πράσινη λάμψη, καθώς περνά κοντά από τον Άρη και κατευθύνεται προς τον Ήλιο.

Ο δε αστροφυσικός του Χάρβαρντ, Avi Loeb, ο οποίος εδώ και καιρό υποστηρίζει ότι το αντικείμενο θα μπορούσε να είναι εξωγήινο σκάφος ή ανιχνευτής, ανέλυσε τις φωτογραφίες του ρόβερ Perseverance, υπολογίζοντας την απόσταση, την ταχύτητα και τις ρυθμίσεις της κάμερας.

Σύμφωνα με την αρχική του μελέτη, ο Avi Loeb δεν πείστηκε ότι το 3I/ATLAS είναι πραγματικά ένα τεράστιο κυλινδρικό αντικείμενο, επισημαίνοντας ότι το ασυνήθιστο σχήμα ίσως είναι οπτικό αποτέλεσμα από την κάμερα του ρόβερ, που επιμήκυνε την εικόνα.

Με λίγα λόγια το 31/ATLAS δεν είναι ένας συνηθισμένος βράχος. 
Κινείται πολύ γρήγορα, με μια παράξενη τροχιά που δεν ακολουθεί κανένα γνωστό τροχιακό μοτίβο. 
Κάποιοι άλλοι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι ένας διαστημικός επισκέπτης όπως ο 'Oumuamua, αλλά με ακόμα πιο παράξενο σχήμα και χημική σύσταση. 
Άλλοι ψιθυρίζουν πιθανότητες πολύ τρελές για να τις δημοσιεύσουν.
Τώρα, χάρη στην απαράμιλλη υπέρυθρη όραση του James Webb, έχουμε την πρώτη εικόνα του. 
Η εικόνα αποκαλύπτει μια παραμορφωμένη, επιμήκη δομή με ανακλαστικές επιφάνειες που αψηφούν κάθε εξήγηση.
Είναι ένα φυσικό αντικείμενο; 
Ένα θραύσμα ενός αδέσποτου πλανήτη; 
Ή κάτι πολύ παλαιότερο και πολύ πιο παράξενο που περνά αθόρυβα ανάμεσα στα αστέρια;
Ένα πράγμα είναι σίγουρο: 
το σύμπαν μόλις έγινε πιο παράξενο. 
Και ο James Webb συνεχίζει να αποδεικνύει ότι έχουμε αγγίξει μόνο την επιφάνεια.

επιμέλεια κειμένου:ntina

Μαθαίνω - Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν (Συνηθίζεται στους Κλαζομένιους να διαπράττουν απρέπειες)

Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν είναι έκφραση που χρησιμοποιείται για να δηλώσει υποτιμητικά και απαξιωτικά για κάποιον ότι είναι γνωστός για την απρεπή συμπεριφορά του, ότι δηλ. η απρέπειά του είναι σύνηθες γνώρισμα του χαρακτήρα του, ότι η απρέπεια είναι αναμενόμενη από αυτόν.
Η φράση έγινε παροιμιώδης έκφραση και χρησιμοποιείται σήμερα για να χαρακτηρίσει τη ροπή κάποιου ανθρώπου στην ασχημοσύνη (απρέπεια, ακοσμία), την έκφραση περιφρόνησης για ανθρώπους τέτοιας ποιότητας από τους οποίους είναι αναμενόμενη απρεπής συμπεριφορά.
Μετάφραση αρχαίου κειμένου (όπως παραδίδεται από τον Κλαύδιο Αιλιανό συγγραφέα του 2ου μ.Χ. αιώνα, στο έργο του Ποικίλη Ιστορία)

         Η σύντομη ιστορία που αναφέρει ο Κλαύδιος Αιλιανός έχει ως εξής

Περὶ τῶν τοὺς τῶν Ἐφόρων θρόνους ἀσβόλῳ χρισαμένων

Κλαζομενίων τινὲς εἰς τὴν Σπάρτην ἀφικόμενοι καὶ ὔβρει καὶ ἀλαζονείᾳ χρώμενοι τοὺς τῶν ἐφόρων θρόνους, ἔνθα εἰώθασι καθήμενοι χρηματίζειν καὶ τῶν πολιτικῶν ἔκαστα διατάττειν, ἀλλὰ τούτους γε τοὺς θρόνους ἀσβόλῳ κατέχρισαν. μαθόντες δὲ οἱ ἔφοροι οὐκ ἠγανάκτησαν, ἀλλὰ τὸν δημόσιον κήρυκα καλέσαντες προσέταξαν αὐτὸν δημοσίᾳ κηρύξαι τοῦτο δὴ τὸ θαυμαζόμενον· «ἐξέστω Κλαζομενίοις ἀσχημονεῖν.»

Σχετικά με τους θρόνους των Εφόρων στη Σπάρτη που μαυρίστηκαν.
Κάποιοι από τους Κλαζομένιους, όταν έφτασαν στην Σπάρτη, με ύβρη και αλαζονεία αντιμετώπισαν τους θρόνους των εφόρων, όπου αυτοί συνήθιζαν να κάθονται και να αποφασίζουν και για τα θέματα της πολιτείας να διατάσσουν, αλλά και αυτούς τους θρόνους καταμαύρισαν. 
Όταν δε το έμαθαν οι έφοροι, δεν αγανάκτησαν, αλλά αφού κάλεσαν τον δημόσιο κήρυκα, τον πρόσταξαν να διακηρύξει δημοσίως αυτό το θαυμαστό "συνηθίζεται στους Κλαζομένιους να διαπράττουν απρέπειες"

               Ανάλυση
Η εκτίμηση για αυτή την ιστορία είναι ότι οι Έφοροι της Σπάρτης, γνωρίζοντας ότι οι Κλαζομένιοι ήταν σύμμαχοι, δε θέλησαν να τους τιμωρήσουν για να μη διαταράξουν τη σχέση τους με την αποικία των Κλαζομενών της Μικράς Ασίας (κοντά στη Σμύρνη), αλλά ούτε και θέλησαν να επιτρέψουν αυτή την αυθαιρεσία χωρίς να δράσουν. 
Με την ανακοίνωση αυτή αφενός πέτυχαν να δείξουν στους Σπαρτιάτες ότι η συμπεριφορά των Κλαζομενίων ήταν μόνο κατ’ εξαίρεση αποδεκτή και αφετέρου να υποδείξουν την έντονη ενόχλησή τους στους Κλαζομενίουςκαι να τους επιτιμήσουν για το χαρακτήρα τους.

                  επιμέλεια κειμένου:nrina

Πόσο ἀθῷοι εἶναι οἱ «ἀθῷοι»; (ἐπανάληψις)

     Εἶμαι ἀθώα… 

Δὲν ἔκλεψα… 

Δὲν ἐξηπάτησα… 

Δὲν πούλησα τὴν Πατρίδα μου…. 

Δὲν ἔλαβα προμήθειες άπὸ συμφωνίες μὲ τράπεζες…. 

Δὲν ὑπέγραψα μνημόνια… 

Δὲν κατεπάτησα ἀνθρώπινα δικαιώματα… 

Δέν….

Δὲν ἔχω κάνῃ κάτι στραβό, κάτι ἀνήθικο, κάτι μεμπτό…

Κι ὅμως… 

Δὲν αἰσθάνομαι τόσο καλὰ σήμερα…

Θυμᾶμαι… 

Τί θυμᾶμαι…

Θυμᾶμαι τότε ποὺ ὑποκρινόμουν πὼς δὲν ἔβλεπα…. 

Πὼς δὲν καταλάβαινα… 

Πὼς ὅλα εἶχαν καλῶς….  

Θυμᾶμαι ποὺ ἔπαιρνα τὸ ἔνα δάνειο πισω ἀπὸ τὸ ἄλλο καὶ αἰσθανόμουν βασίλισσα… 

Ἐν τάξει….. 

Δὲν ἦμουν βασίλισσα… 

Ἀλλὰ εἶχε πλάκα νὰ τριγυρίζω στὰ καταστήματα καὶ νὰ ἀγοράζω τὰ πάντα μὲ μίαν κάρτα… 

Εἶχα τὰ πάντα… 

Καὶ τί ἔγινε πού δὲν μοῦ ἀνῇκαν;

Θυμᾶμαι ἀκόμη τὶς φίρμες ποὺ εἶχαν τὰ ῥοῦχα μου…

 Ἰταλικές, γαλλικές, γερμανικές, ἀμερικανικές… 

Σιγὰ μὴν ἀγοράσω ἑλληνικὰ προϊόντα… 

Τί ἤμουν; 

Κάποια παρακατιανή;

Θυμᾶμαι ποὺ πήγαινα διακοπὲς μὲ τὰ εἰσιτήρια τῆς ἐργατικῆς ἑστίας, αὐτὰ ποὺ ἅρπαζα ἀπὸ τὸν γείτονα, διότι ἐκεῖνος ἀδυνατοῦσε νὰ τὰ χρησιμοποιήσῃ…. 

Ἐν τάξει… 

Συμφωνῶ, ἦταν ἀτιμία… 

Ἀλλὰ μικρή….

Θυμᾶμαι ποὺ ἔγραφα στὸ βιβλιάριο ἀσθενείας τῆς συναδέλφου μου τὰ δικά μου φάρμακα ἢ τὶς ἐξετάσεις μου, διότι ἐγὼ δὲν εἶχα πληρώσῃ τὸ ταμεῖο μου… Ἐξυπηρετήσεις… 

Κι ἐγὼ προσέφερα τὸ βιβλιάριό μου σὲ ἄλλους παλαιότερα… 

Τὸ ἕνα χέρι νίβει τὸ ἄλλο….

Θυμᾶμαι ποὺ βρῆκα ἕνα 100εὐρω στὸν δρόμο καὶ δὲν τὸ ἀπέδωσα στὸν ἰδιοκτήτη του…. 

Ἢμουν τυχερή… 

Θυμᾶμαι ποὺ ὅταν πέθανε ὁ θεῖος Πελοπίδας, ἐγὼ μετεκίνησα κατὰ δύο μέτρα τὰ σύνορα τοῦ οἰκοπέδου μου, εἰς βάρος τῆς θείας… 

Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ποιός θά τό καταλάβαινε; 

Θυμᾶμαι ποὺ ὅταν ἔτρεχα μὲ 170 στὴν ἐθνικὴ ὁδὸ σκότωσα ἕναν σκύλο, ἐνῷ εἶχα παραβιάσῃ κατὰ 50 χιλιόμετρα τὸ ὅριο ταχύτητος… 

Ἔλα μωρέ… 

Τώρα θά τά βάψουμε μαῦρα καί γιά τά ἀδέσποτα;

Θυμᾶμαι ποὺ βαριόμουν νὰ πετάξω τὰ σκουπίδια μου στὸν κάδο, γιὰ νὰ μὴν τὰ κουβαλήσω καὶ τὰ πέταγα στὸ διπλανὸ χωράφι… 

Τί ἔγινε πού κάϋκε  τὸ σπίτι τοῦ κυρ-Θανάση; 

Ἂς τὰ μάζευε τὰ σκουπίδια γιὰ νὰ μὴν καῇ…  

Δέν τά ἔβλεπε;

Θυμᾶμαι καὶ κάτι ἄλλα σκουπίδια ποὺ πέταγα στὰ ῥέματα  κι αὐτὰ ἔφραξαν…  

Δὲν εἶμαι ὅμως ὑπεύθυνη γιὰ τὶς πλημμῦρες… 

Ὄχι δὲν εἶμαι…

Θυμᾶμαι ποὺ τρέχοντας στὴν λεωφόρο Ποσειδῶνος μὲ 200 χιλιόμετρα, τότε ποὺ ὁ μπαμπὰς μοῦ ἀγόρασε τὸ καινούργιο μου ἀνοικτό ἀμαξάκι, δὲν πρέσεξα τὸν παλιόγερο ποὺ πετάχθηκε ξαφνικὰ ἐμπρός μου… 

Δὲν ἔφταιγα ἐγώ… 

Αὐτὸς ἦταν ἀργός… 

Δὲν περνᾶ ὁ λογικὸς γέρος ἀπὸ τὴν Ποσειδῶνος ἀπέναντι ἐὰν δὲν ἔχῃ φανάρι…. 

Ποιά διάβασις; 

Σοβαρολογεῖς; 

Ἐδῶ δὲν εἶναι Γερμανία…

Θυμᾶμαι τὴν σύνταξι ἀναπηρίας ποὺ ἔβγαλα γιὰ τὴν μητέρα μου… 

Ἐν τάξει, δὲν ἦταν ἀνάπηρη.. 

Ἀλλά τί νά κάνουμε; Ὅλοι τὰ παίρνουν… 

Ἡ μαννούλα μου εἶναι καλὴ γυναικούλα…. 

Ἔπρεπε νὰ τὴν φροντίσω…

Θυμᾶμαι τὸ ἐντομοκτόνο ποὺ ἔῤῥιχνα παντοῦ… 

Φυσικὰ καὶ δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχῃ κάποιο ζωΰφιο στὸν χῶρο μου… 

Τὰ οἰκολογικὰ ἀλλοῦ…

Θυμᾶμαι τὰ κλιματιστικὰ ποὺ δούλευαν (καὶ δουλεύουν) ὅλην τὴν ἡμέρα… 

Ἐν τάξει… Δὲν εἶχα καὶ στὸ χωριό μου… 

Ἀλλά γιατί τό κάνουμε θέμα; 

Ἐγώ θά καταστρέψω τόν πλανήτη; 

Θυμᾶμαι τὰ τρόφιμα κάθε ἑβδομάδα ποὺ πέταγα… 

Σιγὰ μὴν εἶναι ὕβρις… 

Καί τί μὲ νοιάζει ἐμέναν ἐάν πεινοῦν στήν ἄλλην ἄκρη τοῦ πλανήτου ἤ ἀκόμη καί δίπλα μου; 

Νὰ δουλέψουν καὶ νὰ φᾷν…

Θυμᾶμαι τὸν σκύλο τὸν ἀλάνι ποὺ βάζαμε στὸ σημάδι τὰ καλοκαίρια… 

Ἐν τάξει… Δὲν μοῦ ἔφταιγε σὲ κάτι… 

Ἀλλὰ ἦταν ἀστεῖο…

Θυμᾶμαι ποὺ ἔβαζα τὸν ἀλβανὸ νὰ κτίσῃ τὴν μάνδρα τοῦ σπιτιοῦ μου… 

Τί νά κάνουμε; 

30 εὐρώπουλα τοῦ ἔδινα! 

Σιγὰ μὴν ἔδινα στὸν Ἕλληνα 45… 

Ἠλίθια εἶμαι;  

Ἔκανα καὶ οἰκονομία….

Θυμᾶμαι ποὺ γιὰ 1000 εὐρώπουλα παρέδωσα τὰ παιδιά μου στὴν φιλιππινέζα. 

Ἐν τάξει, δὲν ἔμαθαν ἑλληνικά… 

Ἀλλά τί ἔγινε; 

Τὸ ζήτημα ἦταν νὰ τὰ μεγαλώσω ἢ νὰ φροντίσω τὴν καριέρα μου; 

Τόσα χρόνια σπουδῶν νά πᾷν χαμένα; 

Θυμᾶμαι ὅταν πλέναμε τὰ αὐτοκίνητα… 

Τί; Χαλούσαμε πολύ νερό; 

Καί τί ἔγινε; 

Μήπως θά λείψῃ ἀπό κάποιον; 

Θυμᾶμαι ποὺ πηγαίναμε στὶς παραλίες καὶ ὅταν φεύγαμε ὅλοι καταλάβαιναν πὼς περάσαμε ἀπὸ ἐκεῖ… 

Ἀφήναμε τὰ ἴχνη μας παντοῦ… 

Σκασίλα μου… 

Νὰ τὰ καθαρίσουν οἱ δῆμοι… 

Γιατί παίρνουν τόσα δημοτικά τέλη; 

Θυμᾶμαι ποὺ διεσκέδαζαν τὰ παιδιά μου ὅταν ἔπιαναν ψάρια καὶ ἀστερίες… 

Ἦταν πολὺ ἀστεῖο νὰ βλέπῃς ἕνα ψάρι ἔξω ἀπὸ τὸ νερό…. 

Τὸ ἀστεῖο ὅμως τελείωνε ὅταν ψοφοῦσε…

Θυμᾶμαι ὅταν κάναμε πάρτυ γιὰ τὴν πάρτη μας… 

Στὴν διαπασών τὰ πάντα… 

Τί μὲ νοιάζει ἐμέναν γιά τό ἐὰν ἐνοχλοῦντο οἱ γύρω μου; 

Νὰ  βάλουν ὠτοασπίδες… 

Θυμᾶμαι καὶ τότε ποὺ περπατοῦσα μὲ τακούνια στὶς 1:00 τὰ ξημερώματα ἐπάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι τοῦ ἀχώνευτου γείτονος… 

Ἦταν ἀστεῖο… 

Θυμᾶμαι ποὺ ἄφηνα τὸ αὐτοκίνητό μου ἔξω ἀπὸ ἰδιωτικούς χώρους σταθμεύσεως… Γιὰ λίγο… 

Ἐν τάξει…. 

Κάποτε μία γυναίκα ἔχασε τὸ μωρό της γιατὶ ξεχάσθηκα πίνοντας καφὲ μὲ τὶς φίλες μου…

Θυμᾶμαι τότε ποὺ πετούσαμε βεγγαλικά… 

Τί ὡραῖο θέαμα… 

Ἔλα καλέ… 

Τί πειράζει πού κάψαμε καί κάτι δενδράκια… 

Θυμᾶμαι τότε ποὺ εἴχαμε κάνῃ κατασκήνωσι καὶ ἁνάψαμε κάρβουνα γιὰ νὰ ψήσουμε… 

Ἔν τάξει, καψαλίσθηκε λίγο τὸ δάσος… 

Καί τί ἔγινε; 

Θὰ ξαναπρασινήσῃ…

Θυμᾶμαι ὅμως καὶ τότε ποὺ πήγαμε στὰ καμμένα νὰ ἀγοράσουμε ἕνα κτῆμα… 

Δὲν ἦταν ἀπό δική μας φωτιά… 

Ἐμεῖς ἁπλῶς ἀγοράσαμε φθηνά…

Καὶ μετὰ θυμᾶμαι ποῦ «λαδώσαμε» λίγο γιὰ τὴν ἄδεια, γιὰ τὸ ῥεῦμα, γιὰ τὸ τηλέφωνο, γιὰ τὴν πισίνα… 

Λίγο… 

Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ὅλοι τὸ ἔκαναν….

Θυμᾶμαι καὶ τότε ποὺ ἤμασταν στὸ ἐξοχικό μας καὶ καιγόταν τὸ δᾶσος ἀπέναντι..  Γιατί νά τρέξω νά βοηθήσω; 

Δικό μου ἦταν; 

Τὸ σπίτι μου ἦταν πιὸ πολύτιμο… 

Ὁ κόπος μου….

Τί θυμᾶμαι σήμερα ὅμως; 

Κατάθλιψις θὰ μὲ πιάσῃ… 

Ὅλα αὐτὰ ἔγιναν κάποτε… 

Τώρα τελείωσαν… 

Μοῦ πῆραν τὸ σπίτι… 

Μοῦ πῆραν τὸ ἐξοχικό… 

Μοῦ πῆραν τὰ αὐτοκίνητα… 

Δουλειὰ δὲν μπορῶ νὰ εὕρω ὁπουδήποτε… 

Μόνον ἀλλοδαποὺς φθηνοὺς παίρνουν πιά… 

Οἱ φίλες μου κάνουν πὼς δὲν μὲ γνωρίζουν… 

Καὶ τὰ παιδιά μου ὅλην τὴν ἡμέρα κοιμοῦνται ἢ πίνουν καφέδες στὶς γύρω πλατεῖες…  

Ἑλληνικὰ δὲν μιλοῦν… 

Φιλιππινέζικα ὅμως μιλοῦν κι ἀλβανικά…  

Δὲν ξέρω τί θὰ γίνῃ αὔριο τὸ πρωΐ… 

Πρέπει νὰ πέσῃ ἡ κυβέρνησις… 

Κι ἂς τοὺς ψήφιζα διαρκῶς… 

Πρὸς ὥρας πρέπει νὰ ἀλλάξουμε γραμμή…. 

Νὰ βροῦμε πάλι τρύπες νὰ χωθοῦμε… 

Δὲν μοῦ ἀρέσει ἔτσι… 

Δὲν μοῦ ταιριάζει….

 Θυμᾶμαι πὼς δὲν κυττοῦσα γιὰ νὰ μὴ βλέπω…

Θυμᾶμαι πὼς ξεχνοῦσα τὰ σκάνδαλα καὶ ξαναψήφιζα αὐτοὺς ποὺ ἤξερα πὼς καταχρῶνται τὰ δικά μου καὶ τῶν παιδιῶν μου τὰ δικαιώματα….

Ἔκανα  μόνον πὼς δὲν ἔβλεπα…. 

Ἔκανα μόνον πὼς δὲν μὲ ἀφοροῦσαν τὰ προβλήματα… 

Μήπως ὅμως εἶναι καί δικά μου προβλήματα τελικῶς;

Μήπως τελικῶς δέν εἶμαι καί τόσο ἀθώα;

Φιλονόη.

                     πρώτη δημοσίευσις 24 Ἰουνίου 2011

Ὥρα μας γιὰ ἀλλαγὲς σὲ βάθος…

       Ἐκπαιδευθήκαμε μὲ τέτοιον τρόπο, ὥστὲ διαρκῶς νὰ παραμένουμε ἐντεταγμένοι σὲ κάποιαν ὁμάδα ἢ σὲ κάποιαν μορφὴ κοινωνίας, μὰ μὲ κριτήρια τέτοια, ποὺ οὐδόλως ἀναγνωρίζουν τὶς ἀτομικὲς ἀνάγκες καὶ τὰ ἴδια χαρακτηριστικὰ τοῦ ἀτόμου. 

Ὁ καθωσπρεπεισμός, ὡς στάσις ζωῆς, σαφῶς καὶ ἀλλοιώνει μεγάλο μέρος τῆς πραγματικότητός μας, μὰ καὶ οἱ «ἐπαναστατικὲς τάσεις» εὔκολα δηλητηριάζονται τόσο, ὥστὲ νὰ ἀπομακρύνουν τὸ ἄτομον ἀπὸ τὰ Ἀναγκαία.
Ἡ Ἀριστεία, ὡς στάσις ζωῆς καὶ ὡς κοινωνικὴ Ἀνάγκη πρὸ πολλοῦ κατηργήθη καὶ τὰ κριτήριά μας διέπονται ἀπὸ ἄγνοια, φόβους καὶ ἀσάφειες.
     Αὐτὰ ὅλα ἔχουν ὠς ἀποτέλεσμα σήμερα νὰ παρατηρῶνται ἀκραίες καταστάσεις ἐκτονώσεως, σὲ ἀτομικὸ (ἀλλὰ καὶ σὲ -μικρᾶς ἐκτάσεως- κοινωνικὸ) ἐπίπεδον, ἀφ΄ ἐνὸς καθὼς ἐπίσης καὶ παράλογες καταστάσεις ἐφησυχασμοῦ, σὲ κοινωνικὸ ἐπίπεδον. 

Ἡ μεσότης, ποὺ μᾶς χρειάζεται, δὲν ἔχει ἔδαφος νὰ καλλιεργηθῇ καὶ νὰ υἱοθετηθῇ, γιὰ νὰ μᾶς βγάλῃ ἀπὸ τὰ ἀδιέξοδα.
Μὰ κι ἐμεῖς, ἀδυνατῶντας νὰ συνειδητοποιήσουμε τὴν Ἀνάγκη της, ἀντιδροῦμε περισσότερο διαισθητικῶς καὶ λιγότερο λογικῶς.
Κι ὅλα αὐτά, συνδυαστικά, μᾶς πολλαπλασιάζουν τὰ ἀδιέξοδα.
     Τί πρέπει νά κάνουμε;
Ὁ καθεὶς ἐξ ἡμῶν χρειάζεται νὰ ἀπαντήσῃ μόνος του σὲ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα. 

Σίγουρα ὅμως ὅλοι μας πλέον ἀντιλαμβανόμεθα πὼς κάνουμε κάτι λάθος. 

Ἐὰν ὅμως πράγματι κάνουμε κάτι λάθος, τότε γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἐντοπίσουμε τὸν ὀρθὸ δρόμο, ἀπαιτεῖται, γιὰ ἀρχή, νὰ παύσουμε νὰ βλέπουμε τὸν κόσμο μὲ τὸν τρόπο ποὺ τὸν βλέπαμε. 

Κατ’ ἐπέκτασιν, γιὰ ἀρχὴ πάντα, ἀπαιτεῖται νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ἡ ἐπίπλαστος κοινωνικότης μας, ἡ τεχνητὴ ἀσφάλεια καὶ τὰ περισσότερα ἀπὸ ὅσα, ἔως σήμερα, πιστεύαμε γιὰ ὀρθά, πρέπει νὰ ἀμφισβητηθοῦν, ἔνα πρὸς ἔνα, γιὰ νὰ «φιλτραρισθοῦν» καὶ νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὰ περιττά.
     Δὲν εἶναι εὔκολο τὸ νὰ «σταθοῦμε» καὶ νὰ ἀναθεωρήσουμε τὰ πάντα. 

Μὰ τώρα πιά, θέλουμε δὲν θέλουμε, εἶναι ἐπιτακτικότερον ἀπὸ ποτέ. 

Καὶ εἶναι ἐπιτακτικότερον ἀπὸ ποτέ, διότι ὁ χρόνος «προσαρμογῆς» μας τελειώνει καὶ ἀπαιτεῖται νὰ λάβουμε ὄχι μόνον ἀποφάσεις μὰ καὶ στοχεύσεις. 

Ὅσο ἐμεῖς καθυστεροῦμε αὐτὴν τὴν διαδικασία, τόσο περισσότερο ἀπομακρυνόμεθα ἀπὸ τὴν Φυσικὴ Ἐπιλογή.
Φιλονόη

αστικοί μύθοι...πως οι μοτοσικλετιστές προστάτευσαν ένα γλυκό αυτιστικό παιδάκι σε μια εθνική οδό...

Δεν γνωρίζω αν η ιστορία είναι αληθινή ή είναι αστικός μύθος
Είτε όμως είναι αληθινή είτε αστικός μύθος, δεν παύει να είναι συγκινητική και να δείχνει από την μία πλευρά την βαρβαρότητα του καθημερινού ανθρώπου και από την άλλη μια μη αναμενόμενη ευαισθησία και ανθρωπιά κάποιων ανθρώπων που χωρίς δεύτερη κουβέντα οι πολλοί θα τους κακοχαρακτήριζαν.
Και τώρα η ιστορία μας
Μία Μάνα αφηγείται:

Ο γιος μου, ο οποίος ήταν οκτώ ετών και είχε αυτισμό, ξαφνικά κάποια στιγμή, έπαθε νευρική κρίση και πήδηξε έξω από το αυτοκίνητο ενώ οδηγούσα προς το κέντρο θεραπείας του. 
Σε λίγα δευτερόλεπτα, καθόταν στη λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας και κουνιόταν πέρα ​​δώθε, ουρλιάζοντας. 
Τα αυτοκίνητα σταμάτησαν, αλλά αντί να βοηθήσουν, οι περισσότεροι, έβγαλαν τα τηλέφωνά τους και άρχισαν να βιντεοσκοπούν!
Έκλαιγα, τρομοκρατημένη, προσπαθώντας να φτάσω στο παιδί μου, το οποί δεν με αναγνώριζε καν.
Ήταν εντελώς συγκλονισμένος και εγώ ήμουν σε κατάσταση σοκ, κάτι που χειροτέρευε την κατάσταση του παιδιού μου.
Παράλληλα είχα να αντιμετωπίσουν και τους οδηγούς των σταματημένων αυτοκινήτων οι οποίοι φώναζαν και με κατηγορούσαν με άσκημα  λόγια όπως 
"ελέγξτε το παλιόπαιδο"
"πάρτε το καθυστερημένο από το δρόμο"
και ακόμη χειρότερες προσβολές.
Τότε άκουσα το βρυχηθμό των μοτοσικλετών.
Δώδεκα μοτοσικλετιστές διέκοψαν την κυκλοφορία και πάρκαραν τις μοτοσικλέτες τους κυκλώνοντας το παιδί μου!
Δεν ήταν μικρές μοτοσικλέτες. 
Ήταν θορυβώδεις, δυνατές Harley. 
Οι μοτοσικλετιστές φορούσαν μαύρα δερμάτινα γιλέκα με σήματα, 
γυαλιά ηλίου, 
μαντήλια...
Έμοιαζαν με ομάδα βγαλμένη από ταινία με μοτοσικλετιστές.
Αλλά αυτό που έκαναν στη συνέχεια ήταν συγκλονιστικό και βέβαια αντίθετο με τις προσδοκίες του πλήθους!
Ο επικεφαλής μοτοσικλετιστής, ένας μεγαλόσωμος άντρας με μακριά γκρίζα γενειάδα, έκανε ένα βήμα προς το πλήθος και είπε αυτά τα λόγια με τόνο που δεν σήκωνε αντίρρηση- 
-. Όποιος βιντεοσκοπεί αυτό το παιδί πεθαίνει
Και έτσι απλά, τα τηλέφωνα εξαφανίστηκαν.
Έπειτα έκανε κάτι ακόμα κάτι πιο συγκλονιστικό.
Ξάπλωσε στο καυτό πεζοδρόμιο δίπλα στο παιδί.

Δεν μιλούσε δυνατά ούτε κινούνταν γρήγορα. 
Απλώς ξάπλωσε εκεί, περίπου ένα μέτρο μακριά, ανάσκελα.
-. Έι, μικρέ μου, είπε απαλά, ξέρεις τι είδους κινητήρα έχει η μοτοσικλέτα μου; Είναι μια Twin Cam 103. Αυτό σημαίνει ότι κάνει μπαμ, μπαμ, μπαμ.
Το παιδί άρχισε να επιβραδύνει το λίκνισμά του.
Ο μοτοσικλετιστής συνέχισε να μιλάει ήσυχα.
-. Σου αρέσουν τα μοτίβα; 
Οι μοτοσικλέτες είναι γεμάτες μοτίβα. 
Έμβολα, βαλβίδες, χρονισμός - όλα κινούνται μαζί.
Μια άλλη μοτοσικλετίστρια, μια γυναίκα με ασημένια μαλλιά, κάθισε αργά κοντά. 
-. Η μοτοσικλέτα μου έχει διαφορετικό κινητήρα. Θέλεις να μάθεις νέα της;
Δεν άγγιξαν ποτέ το το παιδί!
Δεν τον ανάγκασαν ποτέ να τον κοιτάξει στα μάτια. 
Απλώς μιλούσαν, ήρεμα και με σεβασμό, για ένα θέμα στο οποίο μπορούσε το παιδί να επικεντρωθεί.
Για τρεις ώρες, αυτοί οι μοτοσικλετιστές έμειναν μαζί μας σε εκείνον τον αυτοκινητόδρομο.
Δημιούργησαν έναν χώρο ηρεμίας και ασφάλειας γύρω από τον γιο μου. 
Ένας έβγαλε το δερμάτινο γιλέκο του και το γλίστρησε απαλά στο πεζοδρόμιο κοντά στο παιδί, εξηγώντας τα μπαλώματα. 
Το παιδί μου το άγγιξε και άκουσε τον μοτοσικλετιστή να λέει:
-. Αυτό είναι από ένα μεγάλο ράλι. 
Πιθανώς πολύ δυνατό για σένα, αλλά ο ήχος όλων των κινητήρων μαζί είναι σαν μουσική
Εν τω μεταξύ, το πλήθος είχε διαλυθεί και η κυκλοφορία είχε ανακατευθυνθεί. 
Οι μοτοσικλετιστές παρέμειναν.
Κάποιος είχε καλέσει την αστυνομία και μας εξήγησε τα πάντα για να μην μπλέξουμε σε μπελάδες. 
Ένας άλλος επικοινώνησε με το κέντρο θεραπείας του Μαξ για να τους ενημερώσει ότι θα αργούσαμε.
Όταν τελικά βρήκα τη φωνή μου, ρώτησα τον επικεφαλής ποδηλάτη: 
-. Πώς ήξερες τι να κάνεις;
Χαμογέλασε...
-. Ο ανιψιός μου είναι αυτιστικός. 
Έχω δει εκατό ψυχολογικές εκρήξεις. 
Δεν μπορείς να τους αναγκάσεις να ξεφύγουν από αυτές. 
Πρέπει να είσαι ακίνητος, ήσυχος και ασφαλής.
Άλλοι μοτοσικλετιστές μοιράστηκαν τις ιστορίες τους: 

μια κόρη, 
ένας εγγονός, 
ένας αδελφός στο φάσμα της ψυχικής υγείας. 
Αυτοί οι άνθρωποι με σκληρή εμφάνιση είχαν βαθιά συμπόνια επειδή καταλάβαιναν. 
Πολλοί από αυτούς είχαν ξαναδεί παρόμοιες καταστάσεις.
-. Γι' αυτό κάνουμε μοτοσικλέτα μαζί τώρα, παλιότερα ήμασταν μια τακτική λέσχη μοτοσικλετιστών, αλλά με την πάροδο του χρόνου συνειδητοποιήσαμε πόσοι από εμάς επηρεαζόμασταν από αυτισμό. 

Τώρα κάνουμε μοτοσικλέτα για ευαισθητοποίηση και υποστήριξη - μας εξήγησαν
Τελικά, το παιδί μου σηκώθηκε. 
Περπάτησε προς τον οδηγό μοτοσικλετιστή και, με τη σοβαρή του φωνή, είπε: 
-. Η μοτοσικλέτα σου έχει κινητήρα Twin Cam 103
Ο μοτοσικλετιστής χαμογέλασε.
-. Σωστά. Θέλεις να το ακούσεις να ξεκινάει; 
Από μακριά, για να μην είναι πολύ δυνατό;
Το παιδί έγνεψε καταφατικά.
Έβαλε μπροστά απαλά τη μηχανή. 
Το παιδί άκουγε.
-. Ακούγεται σαν να περπατάει ένας Τυραννόσαυρος Ρεξ, είπε.
Ο μοτοσικλετιστής γέλασε ευγενικά. 
-. Αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να το περιγράψεις, του είπε
Το παιδί χαμογέλασε.
Στη συνέχεια μας συνόδευσαν για το υπόλοιπο της διαδρομής μέχρι το κέντρο θεραπείας, κάνοντας σχηματισμό γύρω από το αυτοκίνητό μας. 
Μόλις φτάσαμε εκεί, περίμεναν μέχρι το παιδί να μπει με ασφάλεια μέσα. 
Πριν φύγει, ο επικεφαλής ποδηλάτης μου έδωσε μια κάρτα.
-. Καλέστε μας οποιαδήποτε στιγμή. 
Αν έχει άλλη μια κρίση ή αν χρειάζεστε υποστήριξη κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού. 
Είμαστε εδώ.
-. Αλλά πώς κατάλαβες ότι έπρεπε να σταματήσεις και να βοηθήσεις; ρώτησα.
-. Ήμασταν μερικά αυτοκίνητα πίσω σου. 
Είδαμε τα πάντα. 
Ξέραμε ότι έπρεπε να δράσουμε. 
Αυτό κάνουμε!
Μια εβδομάδα αργότερα, σε ένα άλλο ταξίδι, το παιδί μου ήταν ανήσυχος. 
Αλλά τότε ακούσαμε το βουητό. 
Τέσσερις μοτοσικλετιστές σταμάτησαν δίπλα στο αυτοκίνητό μας, δείχνοντας τον αντίχειρά του. 
Μας ακολούθησαν ξανά μέχρι το κέντρο. 
Το παιδί μου ήταν ήρεμο σε όλη τη διαδρομή.
-. Γύρισες! είπε όταν φτάσαμε.
-. Σου το είπα, αυτό κάνει η οικογένεια, είπε ο επικεφαλής μοτοσικλετιστής.
-. Αλλά δεν είσαι η οικογένειά μου, απάντησε με ειλικρίνεια ο Μαξ.
-. Η οικογένεια δεν είναι απλώς αίμα, οικογένεια είναι οι άνθρωποι που σε καταλαβαίνουν, απάντησε...
Το παιδί σταμάτησε και μετά έγνεψε καταφατικά
-. Είστε η οικογένειά μου.
Από τότε, έχουν γίνει μέρος της ζωής μας. 
Έρχονται σε σχολικές παρουσιάσεις, σε γενέθλια, σε ραντεβού. 
Έχουν διδάξει στο παιδί μου πολλά, όπως πώς να παραμένει ήρεμος.

Αλλά πάνω απ' όλα, μας έδωσαν κάτι σπάνιο: κατανόηση. 
Σε έναν κόσμο που συχνά κρίνει και κατακρίνει έδειξαν συμπόνια. 
Δεν είπαν απλώς ότι νοιάζονταν. 
Εμφανίστηκαν.
Το παιδί μου είναι τώρα δέκα χρονών. 
Ακόμα παλεύει, ακόμα λιώνει μερικές φορές. 
Αλλά ξέρει ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που τον καταλαβαίνουν. 
Που θα ξαπλώσουν σε έναν καυτό δρόμο για ώρες μόνο και μόνο για να βοηθήσουν.
Συνήθιζα να εύχομαι το παιδί μου να μπορούσε να είναι "φυσιολογικός" 
Τώρα, ελπίζω απλώς να παραμείνει πιστός στον εαυτό του - το αγόρι που βλέπει δεινόσαυρους στους ήχους των μηχανών και βρίσκει παρηγοριά σε απροσδόκητα μέρη.
Και θα θυμάμαι πάντα εκείνους τους δώδεκα μοτοσικλετιστές που έκαναν αυτό που κανείς άλλος δεν έκανε: 
Προστάτευσαν ένα παιδί σε κρίση. 
Το συνάντησαν στη στιγμή του φόβου και της σύγχυσης και έμειναν μαζί του μέχρι να νιώσει ασφαλής.
Αυτό κάνουν οι πραγματικοί ήρωες. 
Δεν καταγράφουν τον πόνο. 
Αντιδρούν σε αυτόν. 

Ακόμα κι αν φορούν δερμάτινες μοτοσικλέτες και οδηγούν Harley.
                                     διαμόρφωση κειμένου:ntina

Είναι ο κόσμος μας μια προσομοίωση

Eίναι ο κόσμος μας μια προσομοίωση;

Η ερώτηση "είναι ο κόσμος μας μια προσομοίωση;" ανήκει σε μια φιλοσοφική και επιστημονική υπόθεση που ονομάζεται "υπόθεση της προσομοίωσης/simulation hypothesis. 
Προτάθηκε πιο πρόσφατα από τον φιλόσοφο Nick Bostrom το 2003. 
Σύμφωνα με αυτή την ιδέα, μπορεί να ζούμε μέσα σε μια προσομοίωση υπολογιστή που έχει δημιουργηθεί από ένα ανώτερο πολιτισμό.
Τα βασικά επιχειρήματα της υπόθεσης:
Ο Bostrom πρότεινε ότι τουλάχιστον ένα από τα παρακάτω πρέπει να είναι αλήθεια:
1. oι πολιτισμοί καταστρέφονται πριν φτάσουν σε τεχνολογικό επίπεδο ικανό για τέτοιες προσομοιώσεις.
2. αν φτάσουν σε αυτό το επίπεδο, δεν ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν προσομοιώσεις πρόγονων.
3. ζούμε σχεδόν σίγουρα σε μια προσομοίωση.
Αν το 1 και το 2 δεν ισχύουν, τότε η πιθανότητα να ζούμε σε μια προσομοίωση αυξάνεται δραματικά, γιατί ένας ανεπτυγμένος πολιτισμός θα μπορούσε να τρέχει εκατομμύρια προσομοιώσεις, άρα η στατιστική πιθανότητα να είμαστε σε μια από αυτές είναι μεγάλη.
Και θα ρωτήσω * υπάρχει απόδειξη;
Όχι. 
Δεν υπάρχει καμία οριστική απόδειξη ότι ζούμε σε προσομοίωση, ούτε όμως και κάτι που το αποκλείει τελείως.
Στη φυσική κάποιοι θεωρούν ότι τα "όρια" της φυσικής (π.χ. το κβαντικό πεδίο, το Planck scale) μοιάζουν με το "pixelation" σε ένα ψηφιακό σύμπαν.
Στα μαθηματικά ορισμένοι λένε ότι η τεράστια μαθηματική δομή του σύμπαντος είναι ένδειξη προγραμματισμού.
Στην τεχνολογία, με την πρόοδο της τεχνητής νοημοσύνης και των προσομοιώσεων, είναι πιο εύκολο να φανταστούμε έναν κόσμο όπου αυτό είναι εφικτό.
Τελικά;
Ζούμε σε μια προσομοίωση:
Δεν μπορούμε να το αποδείξουμε ή να το διαψεύσουμε...προς το παρόν. 
Είναι περισσότερο φιλοσοφικό και μεταφυσικό ερώτημα παρά επιστημονικό.
Προσωπική σκέψη βάσει φιλοσοφίας -  ακόμα κι αν ζούμε σε προσομοίωση, το "εδώ" είναι το μόνο που έχουμε. 
Αν οι νόμοι της φύσης λειτουργούν, 
αν νιώθουμε, 
αγαπάμε, 
μαθαίνουμε, τότε η εμπειρία μας είναι πραγματική για εμάς, ανεξαρτήτως του "υποστρώματος" της.

               Ο Nick Bostrom είναι Σουηδός φιλόσοφος με υπόβαθρο στη θεωρητική φυσική, την υπολογιστική νευροεπιστήμη, τη λογική και την τεχνητή νοημοσύνη, καθώς και στη φιλοσοφία. Είναι ο πιο συχνά αναφερόμενος επαγγελματίας φιλόσοφος στον κόσμο κάτω των 50 ετών.

Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου διευθύνει το Ινστιτούτο Μέλλοντος της Ανθρωπότητας ως ιδρυτικός διευθυντής του. Είναι συγγραφέας περίπου 200 δημοσιεύσεων, συμπεριλαμβανομένων των Anthropic Bias (2002), 

Global Catastrophic Risks (2008), 

Human Enhancement (2009) και Superintelligence: Paths, Dangers, Strategies (2014), ενός bestseller των New York Times που βοήθησε στην πυροδότηση μιας παγκόσμιας συζήτησης για το μέλλον της Τεχνητής Νοημοσύνης. 

Έχει επίσης δημοσιεύσει μια σειρά από σημαντικές εργασίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εισήγαγαν το επιχείρημα της προσομοίωσης (2003) και την έννοια του υπαρξιακού κινδύνου (2002).

ntina