Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια

Οι πραγματικοί αυτουργοί της δολοφονίας του Καποδίστρια παραμένουν αντικείμενο ιστορικής συζήτησης, 
αλλά οι άμεσοι δολοφόνοι ήταν οι αδελφοί Κωνσταντίνος και Γεώργιος Μαυρομιχάλης, 
δράστες που εκτελέσαν την εντολή στο Ναύπλιο την 27η Σεπτεμβρίου 1831, 
ενώ οι ηθικοί αυτουργοί συνδέονται με τις αντιδράσεις της Υδραίικης Ολιγαρχίας (Κουντουριώτηδες) και των Μεγάλων Δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία), 
που θεωρούσαν τις πολιτικές του επικίνδυνες για τα συμφέροντά τους, με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη να αναφέρει αργότερα τους «Αγγλογάλλους» ως αιτία, σύμφωνα με τον ιστορικό ερευνητή Δ. Κοκκινάκη. 

     Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας από δύο μέλη της οικογένειας Μαυρομιχάλη, τα οποία πυροβόλησαν και μαχαίρωσαν θανάσιμα τον κυβερνήτη έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος, καθώς πήγαινε να παρακολουθήσει την κυριακάτικη θεία λειτουργία.

Ο τραγικός θάνατος του Καποδίστρια βύθισε σε θλίψη τον γεωργικό πληθυσμό ενώ αντίθετα στην Ύδρα δέχτηκαν την είδηση με πανηγυρισμούς.

Η δολοφονία του Καποδίστρια οργανώθηκε σύμφωνα με αρκετούς ιστορικούς από τη Μεγάλη Βρετανία και την Γαλλία. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο φάκελος για την δολοφονία του Καποδίστρια στα βρετανικά αρχεία παραμένει απόρρητος.

Ας έχουμε επίσης υπ’ όψη μας ότι, ως κυβερνήτης, ο Καποδίστριας αρνήθηκε να δεχθεί μισθό, όπως επίσης αρνήθηκε χρηματική αποζημίωση από τον Τσάρο για να μην κατηγορηθεί από τους αντιπάλους του για μεροληψία απέναντι στη Ρωσία, ενώ διέθεσε όλη του την περιουσία για τους σκοπούς της επανίδρυσης του κράτους.

Οι δολοφόνοι του Ιωάννη Καποδίστρια.

Το δημοσίευμα που ακολουθεί αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο που έγραψε ο κ. Γ. Σκλαβούνος και επιμελήθηκε ο κ. Ανδρέας Καλογεράς με τίτλο «Μαρτυρίες και Γνώμες για τον Ιωάννη Καποδίστρια» και υπότιτλο: «Δελφούς της Οικουμένης ήθελε την Ελλάδα ο Ιωάννης Καποδίστριας».

. Μερικές σημαντικές μαρτυρίες για τη δολοφονία του Ι. Κ.

Όταν οι Βασιλείς, ο Μέτερνιχ και οι μυστικές υπηρεσίες της Ιεράς Συμμαχίας τον θεωρούν τη πηγή των επαναστατικών κινημάτων στην Ευρώπη, κάποιοι “ημέτεροι” επιμένουν να συντηρούν το κατεστημένο ιστορικό ψεύδος περί του Καποδίστρια ως εκφραστή της ‘πεφωτισμένης δεσποτείας’ και του Τσαρικού απολυταρχισμού.

.

Μαρτυρία του Αυγουστίνου Καποδίστρια (αδελφού του Κυβερνήτη που κατετέθη στον Φρειδερίκο Τιρς, Ιστορικό και μετέπειτα συμβούλου του Όθωνα και καθηγητού της Αρχαίας Ιστορίας Φιλολογίας στο Παν/μιο του Μονάχου.

Η Ελλάδα του Καποδίστρια, Τόμος Α’ σελ.105

Και ο κόμης Αυγουστίνος, που τον είδα μερικές φορές μετά το μοιραίο γεγονός, φώναξε: “Ναι κύριε, η Γαλλία και η Αγγλία είναι που δολοφόνησαν τον αδελφό μου”. 

Καθώς του δήλωνα ότι δε καταλάβαινα τίποτα από αυτά τα εκπληκτικά λόγια και ότι ίσως ήθελε να πει ότι ο αδελφός του είχε χαθεί εξ αιτίας της αντιδράσεως που υπετίθετο ότι την είχαν υποθάλψει αυτές οι δύο δυνάμεις, διαμαρτυρήθηκε εναντίον αυτής της ερμηνείας, διατύπωσε ακόμα μια φορά τη κατηγορία με τα ίδια λόγια και έφθασε μάλιστα να μου προτείνει να το γράψω στην αυλή της Βαβαρίας.

.

Επιβεβαίωση της συνεργασίας των Αγγλο-γάλλων με τους μέλλοντες δολοφόνους του Ι.Κ. καταθέτει ο Π. Χιώτης, ως ακολούθως:

“…Τας συμπράξεις και ραδιουργίας των συμπρακτόρων Άγγλων και Γάλλων μετ’ανταρτών του Καποδίστριου, ιδίοις οφθαλμοίς βλέποντες οι Επτανήσιοι, κατεβόων. 

Εν Κερκύρα δε τοσούτον εξήφθησαν κατά των κολάκων του Αρμοστού Άδαμ, όστις εκ του φανερού συνεκοινώνει με τους αντικαποδιστριακούς, ώστε τινάς αυτών ελιθοβόλησαν, και το φαρμακείον όπου συνηθροίζοντο, ήθέλησαν να καύσωσι.Τον δε Ζαίμην, Μπενιζέλον Ρούφον, και Μαυρομιχάλην εκ Πελοποννήσου έλθοντας εις Ζάκυνθον, ο κοινός λαός ελιθοβόλησεν, και ηνάγκασεν αυτούς ν’αναχωρήσωσι ταχύτερον, και σωθώσιν εις Ύδραν. 

Την πανταχού της Ελλάδος εξέγερσιν καθ εαυτών ιδόντες οι αντικαποδιστριακοί και την υπερίσχυσιν του Κυβερνήτου κατά την συγκαλουμένην αυνέλευσιν γνωρίσαντες , εσχεδίασαν να τον δολοφονήσωσι…”

Π. Χιώτης, Ιστορία του Ιονίου Κράτους, σελ.788

.
Ασφαλώς η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια δεν υπήρξε αποτέλεσμα βρασμού ψυχής ή απλά αντεκδίκησης. 

Ο γνωστός μεγάλος ιστορικός της Επτανήσου (αλλά και κατά παραδοχήν του αγγλόφιλος) Παναγιώτης Χιώτης, αναγνωρίζει και καταγράφει τη προετοιμασία της δολοφονίας και τουλάχιστον μερικά από τα γενεσιουργά αίτια, τονίζοντας ότι οι αντιπολιτευόμενοι….

“…Φθονούντες δόξαν και σεβασμόν, απέφερεν ο κοινός λαός της Ελλάδος , ο διακηρύττων παντού αυτόν πατέρα και ευεργέτην, διέβαλλον και εσυκοφάντουν και προς λαόν, και προς ηγεμόνας πάσαν πράξιν του και διοίκησιν. Κατηγόρουν αυτόν ως φιλοδεσποτικόν και αφιλόμουσον, ότι παρεβίαζε το Ελληνικόν σύνταγμα, ότι διέφθειρε τας εκλογάς εις την συγκρότησιν της συνελεύσεως, ότι αυτοδεσπότως και δια των αδελφών αυτού και άλλων Επτανησίων εβούλετο να στηρίξει δυναστείαν και τυραννίαν επί του ελεύθερου λαού της Ελλάδος, ότι έκδοτος εις τα Ρωσσικά συμφέροντα, παραγγώνιζε τους επισήμους φίλους και σχετικούς αγωνιστές των άλλων Δυνάμεων, ότι απεστρέφετο τας εισηγήσεις των Πρέσβεων και των συμβουλίων, ότι ο Βιάρος και ο Γιαννατάς διοργάνωσαν δικαστήρια, ίανα αφαρπασωσι την περιουσίαν και πτωχύνουσι τους ευπορούντας και εξευτελίσαντες αυτούς να έχωσιν υποχειρίους εις τον δεσποτισμόν του Ρώσσου Καποδιστρίου. 

Εν τοσαύταις δε αναιδείαις και ύβρεσιν έφθασαν, ώστε εκάλουν δια της εφημερίδος αυτόν με Ηλιογάβαλον, τύραννον, διαφθορέα χρηστοηθείας και υποκριτήν. 

Άρπαγας δε και ταταχρηστάς τους αδελφούς αυτού και οικείους εκ των Επτανησίων….

Η ευθύτης όμως του ανδρός, και η επιδοκιμασία πάσης διοικητικής πράξεως παρά της συνελεύσεως και ο σεβασμός και η υπόληψις εν γένει παρ’ όλου του λαού της Ελλάδος και των εν αλλοδαπή ομογενών, κατέβαλον ως ιστόν αράχνης πάσαν κατηγορίας των αντιπολιτευομένων και αντίδρασιν. 

Διό εξεμάνησαν ούτοι οίτινες ενώ επερίμενον να ίδωσι τον Κυβερνήτην αποδιωγμένον εκ της εξουσίας υπό της συνελεύσεως, και επωνειδιζόμενον δια πολιτικήν πορείαν παρά ταις συμμάχοις Αυλαίς, είδον αυτόν ευφημούμενον ως σωτήρα και υποστηριζόμενον ως κηδεμόνα νέου ηγεμόνος. 

Ενώ δε εστοχάζετο ο Κυβερνήτης να μεταβή αυτοπροσώπως εις Λονδίνο και συνομιλήσει προς το εκεί συμβούλιον, ίνα εκπεραιωθώσι ταχύτερο ναι αγαθαί βουλαί των Δυνάμεων υπερ των Ελληνικών συμφερόντων, οι κορυφαίοι των αντιπολιτευομένων Μαυρομιχάλης, Μαυροκορδάτος, Ζαΐμης, προσκαλούμενοι να λάβωσι Γερουσιαστού θέσιν, παρητούντο και επορεύοντο εις Ύδραν, ίνα συνεργώσι μετά των λοιπών συναθροισθέντων αντιπάλων του Κυβερνήτου…”.

.
Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης επιβεβαιώνει τον Αυγουστίνο Καποδίστρια:

Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης στα 1840 μολόγησε την Αλήθεια, λέγοντας στο Γιατροφιλόσοφο Πύρρο που κατηγόραγε τον Ιωάννη Καποδίστρια τούτα τα λόγια:

‘Δεν μετράς καλά φιλόσοφε… Ανάθεμα στους Αγγλογάλλους που ήσαν η αιτία κι εγώ έχασα τους δικούς μου, και το Έθνος έναν άνθρωπο που δε θα τονε μεταβρει και το αίμα του με παιδεύει ως τώρα…’

Βλαχογιάννης, “Ιστορική Ανθολογία”, σελ59

Επίσης βλέπε Διον. Κόκκινος, “Κανάρης”, σελ.415

. Από τους δολοφόνους (γιούς του Πετρόμπεη) ο Κωνσταντήν Μπέης όταν τον συνέλαβαν και λίγο πριν πεθάνει από τα τραύματά του, ζητώντας έλεος δηλώνει:

«Δεν φταίω εγώ στρατιώται, άλλοι μ’ έβαλαν»
Κασομούλης, Τόμος 3, σελ.440

. Ο άλλος εκ των δολοφόνων, ο Γ. Μαυρομιχάλης, αμέσως μετά την δολοφονία καταφεύγει στο σπίτι του αντι-πρεσβευτή της Γαλλίας Βαρώνου Ρουάν και δηλώνει:

«Σκοτώσαμε τον τύραννο. Μπιστευόμαστε στην τιμή της Γαλλίας. Να τα άρματά μας. Ο Ρουάν υπεσχέθη προστασίαν».

Κασομούλης, ως ανωτέρω.

.

. Πληρωμένοι οι εκτελεστές –δολοφόνοι του Ιωάννη Καποδίστρια

(Ένα καλά φυλαγμένο μυστικό)

Σε αντίθεση με το κυρίαρχο κατά συνθήκη ψεύδος ότι οι Μαυρομιχαλαίοι από εκδίκηση και πιστοί στα έθιμα της Μάνης, δολοφόνησαν τον Ι.Κ., η ιστορία μαρτυρεί το αντίθετο. Η χρηματική αμοιβή των δολοφόνων είχε πριν από τη δολοφονία διασφαλιστεί, όπως είχε διασφαλιστεί και από τους ξένους προστάτες, η προστασία τους.

Τα ίδια λέει, με τούτον εδώ το σύντομο τρόπο , κι ο Κολοκοτρώνης:

“Τους εγύρισαν τα μυαλά, τάζοντές τους χιλιάδες τάλαρα και άλλα, και αν δεν επαρακινούντο αυτοί από μεγάλες υποσχέσεις, και να είναι βέβαιοι ότι θα γλιτώσουν, δεν το αποφάσιζαν ποτέ”.

.
Περί των εσωτερικών συνεργών και πρωτεργατών της δολοφονίας
(πέραν των ξένων ηθικών αυτουργών).

Την ενεργό και ηγετική ανάμειξη του Μαυροκορδάτου, ηγετικού στελέχους της αντι-Καποδιστριακής φατρίας στην προετοιμασία της δολοφονίας του πρώτου Κυβερνήτη της Νεώτερης Ελλάδος κατήγγειλε στην Ελληνική Βουλή, 26 Ιανουαρίου 1845 παρουσία του Μαυροκορδάτου, ο γνωστός οπλαρχηγός Γρίβας με τα ακόλουθα λόγια:

“Όποτες είτανε στην Ελλάδα αυτός ο Μαυροκορδάτος, την έφαγε. Όταν τον είδα πρωθυπουργό, ευτύς είπα πάει η πατρίδα. Κι έχει ακόμα πρόσωπο να’ρχεται μπροστά μας και να μας λέει τα παραμύθια της Χαλιμάς. Ποιός σκότωσε το Καποδίστρια παρ’ αυτός: Και θέλει να μιλάει ακόμα!”
Δημ.Φωτιάδης “Όθωνας” εκδ. Μέλισσα, σελ.24
.
* Ως ημερομηνία θανάτου του Ιωάννη Καποδίστρια αναφέρεται και η 8η Οκτωβρίου 1831. Κατά τον Κωνσταντίνο Τσάτσο η 27η Σεπτεμβρίου 1831. Οι διαφορετικές ημερομηνίες προκύπτουν λόγω παλαιού και νέου ημερολογίου.

https://www.kapodistrias.info/arthra/poioi-kai-giati-dolofonisan-ton-ioanni-kapodistria
Η δολοφονία του Καποδίστρια - Ποιοι ήταν οι πραγματικοί αυτουργοί; Α' Μέρος
Η δολοφονία του Καποδίστρια - Ποιοι ήταν οι πραγματικοί αυτουργοί; B' Μέρος

Ο Nuno Loureiro, καθηγητής και διευθυντής του Κέντρου Επιστήμης Πλάσματος και Σύντηξης του MIT, δολοφονήθηκε σε ηλικία 47 ετών.

Το MIT θρηνεί τον θάνατο του διάσημου διευθυντή του κέντρου επιστήμης πλάσματος Nuno Loureiro.
Η δολοφονία του Nuno F. G. Loureiro, διευθυντή του Κέντρου Επιστήμης και Σύντηξης Πλάσματος του MIT, έχει συγκλονίσει τον επιστημονικό κόσμο. 
Ο Nuno FG Loureiro, 47 ετών, πυροβολήθηκε πολλές φορές στο σπίτι του και δεν έχουν γίνει γνωστές λεπτομέρειες σχετικά με ύποπτο ή κίνητρο.
Ένας σεβαστός φυσικός. 
Ένας ηγέτης στην έρευνα της σύντηξης. 
Ένας άνθρωπος του οποίου το έργο βρισκόταν στην αιχμή μιας βαθιάς παγκόσμιας αλλαγής.
Ένας καταξιωμένος θεωρητικός φυσικός και επιστήμονας σύντηξης, ο Loureiro εντάχθηκε στο διδακτικό προσωπικό του MIT το 2016. 
Η έρευνά του ασχολήθηκε με πολύπλοκα προβλήματα που κρύβονται στο κέντρο των θαλάμων κενού σύντηξης και στα άκρα του σύμπαντος.
Η έρευνα του επικεντρώθηκε στη συμπεριφορά του πλάσματος, την αναταραχή και τον μαγνητικό περιορισμό, τα βασικά εμπόδια που στέκονται ανάμεσα στην ανθρωπότητα και την λειτουργική πυρηνική σύντηξη.
Η σύντηξη αντιπροσωπεύει κάτι πολύ μεγαλύτερο από την καθαρή ενέργεια.
Αντιπροσωπεύει την ανεξαρτησία από τα ορυκτά καύσιμα.
Την απεξάρτηση από τις αγορές άνθρακα.
Την κατάρρευση της ενεργειακής εξουσίας ως μοχλού πίεσης.
Το τέλος της κυριαρχίας που βασίζεται στην εξόρυξη.
Μια αναδιάταξη της γεωπολιτικής δύναμης που βασίζεται στο ποιος ελέγχει τα καύσιμα.
Ένα λειτουργικό σύστημα σύντηξης δεν ενσωματώνεται απλά στον υπάρχοντα κόσμο. 
Τον ξαναγράφει.
Για δεκαετίες, η σύντηξη βρισκόταν σε μια περίεργη κατάσταση αβεβαιότητας. 
Δημόσια υμνούμενη. 
Με μεγάλη χρηματοδότηση. 
Μόνιμα καθυστερημένη. 
Πάντα παρουσιάζονταν ως κοντινή, αλλά ποτέ δεν επιτρεπόταν να πλησιαστεί!
Η επιστήμη προχωράει.
Τα χρονοδιαγράμματα παρατείνονται. 
Οι στόχοι μετακινούνται.
Αυτό το μοτίβο δεν είναι μοναδικό για τη σύντηξη. 
Η ιστορία δείχνει ότι οι μετασχηματιστικές ενεργειακές καινοτομίες συναντούν αντίσταση πολύ πριν υιοθετηθούν. 
Τα ενεργειακά συστήματα που διαμορφώνονται από την έλλειψη δεν διαλύονται ομαλά όταν η αφθονία γίνεται δυνατή.
Προς το παρόν, οι ερευνητές δεν έχουν ανακοινώσει το κίνητρο. 
Δεν υπάρχουν δημόσια στοιχεία που να συνδέουν άμεσα τη δολοφονία του Loureiro με την έρευνά του.
Ανεξάρτητα από αυτό, οι ενεργειακές επαναστάσεις δεν είναι ουδέτερα γεγονότα. 
Αποσταθεροποιούν τις αγορές, τις ιεραρχίες και τις μακροχρόνιες δομές ελέγχου. 
Η πίεση εμφανίζεται πολύ πριν από την αναστάτωση. 
Μερικές φορές παίρνει τη μορφή περιορισμών στη χρηματοδότηση. 
Μερικές φορές είναι θεσμικές τριβές. 
Μερικές φορές είναι στρατηγικές καθυστερήσεις.
Και μερικές φορές η σιωπή είναι βαρύτερη.
Το έργο του Loureiro είναι σημαντικό επειδή δείχνει ένα μέλλον όπου η ενέργεια δεν καθορίζει πλέον ποιος κατέχει την εξουσία. 
Αυτό το μέλλον αμφισβητεί παραδοχές που είναι βαθιά ριζωμένες στον σύγχρονο κόσμο.
Η απώλεια ενός επιστήμονα αυτού του επιπέδου δεν είναι ποτέ μόνο προσωπική. 
Είναι δομική. 
Προκαλεί ερωτήματα που δεν μπορούν να αγνοηθούν.
Ποιος ωφελείται από την καθυστέρηση.
Ποιος χάνει όταν έρχεται η αφθονία.
Και πόσες καινοτομίες παραμένουν παγιδευμένες πίσω από αόρατα τείχη.
Αναπαύσου εν ειρήνη, καθηγητά Loureiro.
Η επιστήμη συνεχίζεται. 
Οι επιπτώσεις παραμένουν. 
Και το μέλλον που βοηθούσε να διαμορφώσει εξακολουθεί να περιμένει.
                Επίλογος-
     -. Ο Nuno δεν ήταν μόνο ένας λαμπρός επιστήμονας, ήταν και ένας λαμπρός άνθρωπος.
Έλαμπε ως μέντορας, 
φίλος, 
δάσκαλος, 
συνάδελφος και ηγέτης, και έχαιρε παγκόσμιου θαυμασμού για τον εύγλωττο και συμπονετικό του τρόπο. 
Η απώλειά του είναι ανυπολόγιστη για την κοινότητά μας αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο της έρευνας για τη σύντηξη και το πλάσμα" λέει ο Dennis Whyte καθηγητής Μηχανικής στο Hitachi America, ο οποίος προηγουμένως διετέλεσε επικεφαλής του Τμήματος Πυρηνικής Επιστήμης και Μηχανικής και διευθυντής του Κέντρου Επιστήμης και Σύντηξης Πλάσματος. 
     -. Ο Nuno δεν ήταν μόνο ένας εξαιρετικός επιστήμονας και εκπαιδευτικός, αλλά και ένας εξαιρετικός συνάδελφος, 
μέντορας και φίλος που νοιαζόταν βαθιά για τους μαθητές του και την κοινότητά του. 
Η απουσία του θα γίνει βαθιά αισθητή σε όλο το NSE και πολύ πέρα ​​από αυτό», έγραψε σήμερα σε email προς το τμήμα ο Benoit Forget, καθηγητής του KEPCO και επικεφαλής του Τμήματος Πυρηνικής Επιστήμης και Μηχανικής.
     -. Ήμουν ένας από τους διδακτορικούς φοιτητές του Nuno στο PSFC. 
Ο Nuno μου έχει χαρίσει μερικά από τα πιο ανταποδοτικά χρόνια της ζωής μου. 
Ήταν ένας απίστευτος μέντορας, 
ένας δάσκαλος που φρόντιζε για σένα και ένας καλός φίλος. 
Είμαι ευγνώμων που πέρασα μαζί του μερικά πραγματικά μεταμορφωτικά χρόνια! είπε ο Dion Li, μεταπτυχιακός φοιτητής φυσικής
     -. Συνεργάστηκα στενά με τον Nuno  από τότε που εντάχθηκα στο PSFC το 2018. 
Στα 15 χρόνια που εργάζομαι στο MIT, ο Nuno υπήρξε ένας από τους καλύτερους αρχιτεχνίτες με τους οποίους είχα το προνόμιο να συνεργαστώ. 
Τον είδα να ξεκινά ως αναπληρωτής καθηγητής και να ανέρχεται σε επικεφαλής του εργαστηρίου μας. 
Με τα χρόνια, εργαστήκαμε, 
γελάσαμε και εξελιχθήκαμε μαζί. 
Είδα από πρώτο χέρι πόσο σκληρά εργαζόταν, πόσες προτάσεις έγραψε και πόσο βαθιά νοιαζόταν για την οικογένειά του, 
τους μαθητές, 
τους συναδέλφους και τους φίλους του. 
Ήταν επιδραστικός, ευγενικός και προσγειωμένος, και μέσα από το χιούμορ και την ειλικρίνεια, μας υπενθύμισε ότι οι επιστήμονες δεν ασχολούνται μόνο με την επιστήμη - τρέφουν επίσης βαθιά συναισθήματα για τους ανθρώπους γύρω τους! λέει ο Kwokin Ou, διευθυντής έρευνας στο Κέντρο Επιστήμης και Σύντηξης Πλάσματος του MIT
https://www.theguardian.com/education/2025/dec/17/mit-shooting-death-nuno-loureiro
https://www.bbc.com/news/articles/cly08y25688o
https://news.mit.edu/2025/nuno-loureiro-professor-director-plasma-science-and-fusion-center-dies-1216

 μετάφραση και επιμέλεια κειμένου:ntina

Μαθαίνω - αναλυτική κλίση ρήματος "αντεπεξέρχομαι"

Ενεστώτας
Οριστική
αντεπεξέρχομαι, 

αντεπεξέρχεσαι, 

αντεπεξέρχεται, 

αντεπεξερχόμαστε, 

αντεπεξέρχεστε, 

αντεπεξέρχονται
Υποτακτική
να αντεπεξέρχομαι, 

να αντεπεξέρχεσαι, 

να αντεπεξέρχεται, 

να αντεπεξερχόμαστε, 

να αντεπεξέρχεστε, 

να αντεπεξέρχονται
Προστακτική
β΄ πληθυντικό: 

αντεπεξέρχεστε
Μετοχή
αντεπεξερχόμενος, 

αντεπεξερχόμενη, 

αντεπεξερχόμενο
Παρατατικός
Οριστική
αντεπεξερχόμουν, 

αντεπεξερχόσουν, 

αντεπεξερχόταν, 

αντεπεξερχόμαστε, 

αντεπεξερχόσαστε, 

αντεπεξέρχονταν
(& αντεπεξερχόμουνα, 

αντεπεξερχόσουνα, 

αντεπεξερχότανε, 

αντεπεξερχόμασταν, 

αντεπεξερχόσασταν, 

αντεπεξερχόντουσαν)
Αόριστος
Οριστική
αντεπεξήλθα, 

αντεπεξήλθες, 

αντεπεξήλθε, 

αντεπεξήλθαμε, 

αντεπεξήλθατε, 

αντεπεξήλθαν (ή αντεπεξήλθανε)
Υποτακτική
να αντεπεξέλθω, 

να αντεπεξέλθεις, 

να αντεπεξέλθει, 

να αντεπεξέλθουμε, 

να αντεπεξέλθετε, 

να αντεπεξέλθουν (ή να αντεπεξέλθουνε)
Προστακτική
---
Εξακολουθητικός Μέλλοντας
Οριστική
θα αντεπεξέρχομαι, 

θα αντεπεξέρχεσαι, 

θα αντεπεξέρχεται, 

θα αντεπεξερχόμαστε, 

θα αντεπεξέρχεστε, 

θα αντεπεξέρχονται
Συνοπτικός Μέλλοντας
Οριστική
θα αντεπεξέλθω, 

θα αντεπεξέλθεις, 

θα αντεπεξέλθει, 

θα αντεπεξέλθουμε, 

θα αντεπεξέλθετε, 

θα αντεπεξέλθουν (ή θα αντεπεξέλθουνε)
Συντελεσμένος Μέλλοντας
Οριστική
θα έχω αντεπεξέλθει, 

θα έχεις αντεπεξέλθει, 

θα έχει αντεπεξέλθει, 

θα έχουμε αντεπεξέλθει, 

θα έχετε αντεπεξέλθει, 

θα έχουν(ε) αντεπεξέλθει
Παρακείμενος
Οριστική
έχω αντεπεξέλθει, 

έχεις αντεπεξέλθει, 

έχει αντεπεξέλθει, 

έχουμε αντεπεξέλθει, 

έχετε αντεπεξέλθει, 

έχουν(ε) αντεπεξέλθει
Υποτακτική
να έχω αντεπεξέλθει, 

να έχεις αντεπεξέλθει, 

να έχει αντεπεξέλθει, 

να έχουμε αντεπεξέλθει, 

να έχετε αντεπεξέλθει, 

να έχουν(ε) αντεπεξέλθει
Μετοχή
---
Υπερσυντέλικος
Οριστική
είχα αντεπεξέλθει, 

είχες αντεπεξέλθει, 

είχε αντεπεξέλθει, 

είχαμε αντεπεξέλθει, 

είχατε αντεπεξέλθει, 

είχαν(ε) αντεπεξέλθει
     Σημείωση: Πρόκειται για ήδη αρχαίο ρήμα, σύνθετο με 

τις προθέσεις αντί, επί και εξ, πράγμα που σημαίνει ότι προφέρεται και γράφεται σωστά με -ε- αντεπεξέρχομαι. 

Ο συχνός εσφαλμένος τύπος ανταπεξέρχομαι οφείλεται σε αναλογία προς τα σύνθετα που ξεκινούν με τον συνδυασμό ανταπο- (με δεύτερη την πρόθεση από), π.χ. ανταποκρίνομαι, ανταποδίδω κ.ά.
    -. τις πολύτιμες πληροφορίες για το συγκεκριμένο ρήμα βρήκα στο ιστολόγιο:https://latistor.blogspot.com/2025/08/blog-post_80.html

Ο Robert Kiyosaki μας συμβουλεύει πως να αντεπεξέλθουμε και να βγούμε νικητές καθώς η παγκόσμια οικονομία καταρρέει.

Robert Kiyosaki μας συμβουλεύει.

Και ίσως με ρωτήσετε ή ίσως αναρωτηθείτε:

-. Μας αφορούν εμάς όλα αυτά;

Και απαντώ με ερώτηση:

-. Δεν μας αφορά να μάθουμε να ζούμε αξιοπρεπώς ακόμα και όταν η οικονομία καταρρέει;

Απαντήστε μόνοι σας...και εγώ μεταφέρω τι μας λέει ο Kiyosaki! (https://x.com/theRealKiyosaki/status/1995058403815940310?s=20)

     Τι και πόσα μπορώ να αγοράσω 100$;
1900: Με 100$ μπορούσες να αγοράσεις τρόφιμα για 8 μήνες.
1960: 100$ άξιζαν 37$
2000: 100$ άξιζαν 6$
2025: 100$ αξίζουν 3,80$
Συμβουλή # 2 για τα χρήματα: Για να γίνετε νικητής καθώς η παγκόσμια οικονομία καταρρέει, πρέπει να:
-. Σταματήσετε να είστε χαμένοι!
Οι χαμένοι είναι χαμένοι επειδή συνεχίζουν να σκέφτονται χρησιμοποιώντας παλιές ιδέες για τα χρήματα.

Ιδέες που τους έμαθαν οι μαμάδες και οι μπαμπάδες τους.
Οι χαμένοι σε αυτή την καταρρέουσα οικονομία θα παλέψουν σαν τα "σκυλιά", για να κρατήσουν τις παλιές ιδέες για τα χρήματα, όπως και οι υπόλοιποι χαμένοι του κόσμου.
Αρχίστε να σκέφτεστε σαν νικητές, σταματήστε να προσκολλάστε σε ΨΕΥΤΙΚΑ χρήματα και γίνετε νικητές καθώς η παγκόσμια οικονομία καταρρέει.
Στο βιβλίο "Πλούσιος μπαμπάς, φτωχός μπαμπάς", που εκδόθηκε το 1996... προειδοποίησα ότι "οι αποταμιευτές είναι χαμένοι"
Εφαρμόζοντας αυτό που διδάσκω, αποταμιεύω ασήμι από το 1965,

χρυσό από το 1972, 

Bitcoin από το 2019,

Ethereum από το 2023.
Το μάθημα #2 μου για το πώς να γίνετε νικητής καθώς η παγκόσμια οικονομία καταρρέει είναι:
-. Σταματήστε να σκέφτεστε σαν χαμένος της παλιάς σχολής
Ανοίξτε το μυαλό σας... αναζητήστε νέες ιδέες για τα χρήματα.
Οι παλιές ιδέες είναι ακριβές.
Οι νέες ιδέες είναι ΔΩΡΕΑΝ.
Να προσέχετε!

        μετάφραση και επιμέλεια κειμένου:ntina

Robert Kiyosaki - Το Μεγάλο Κραχ ξεκίνησε – Γιατί το 2026 φέρνει οικονομικό Αρμαγεδδώνα - Το στημένο παιχνίδι των τραπεζιτών

Τι μας λέει ο Kiyosaki για το 2026 και το τέλος του fiat χρήματος…

-. Μπαίνουμε στο έτος 2026.  

Ο κόσμος θα βρίσκεται σε αναταραχή.

Είθε να περάσουμε το 2926 πιο υγιείς, 

πιο πλούσιοι και, το πιο σημαντικό, πιο σοφοί.

Να προσέχετε.

https://x.com/theRealKiyosaki/status/2003637006426132525?s=20

"Τα podcast του WARREN BUFFET είναι φανταστικά. 

Ακούω καθημερινά τις σοφές του σκέψεις.

Η ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ WARREN:  Η φούσκα της τεχνητής νοημοσύνης (AI) στη χρηματιστηριακή αγορά και το παγκόσμιο χρέος αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για τη ζωή και τις επενδύσεις μας... που έχει δει ποτέ.

(Μεγαλύτερη από την κατάρρευση των dotcom)

Και ναι, ζούμε σε επικίνδυνους καιρούς. 

Η οικονομία παραπαίει!

Όχι μεταφορικά. 

Κυριολεκτικά. 

Ο Warren Buffett, ο σοφότερος επενδυτής της εποχής μας, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου:
-. H φούσκα της Artificial Intelligence/AI, η υπερτιμημένη χρηματιστηριακή αγορά και το ανεξέλεγκτο παγκόσμιο χρέος συνθέτουν τη μεγαλύτερη απειλή που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η παγκόσμια οικονομία.
Μεγαλύτερη ακόμη και από το κραχ των dotcom.
Ο Robert Kiyosaki, συγγραφέας του Rich Dad Poor Dad, δηλώνει πως ακούει καθημερινά τα podcasts του Warren Buffett. 

Όχι για διασκέδαση.
Αλλά για επιβίωση. "Όταν ένας σοφός άνθρωπος μιλά σε τέτοιες εποχές, είναι εγκληματικό να μην τον ακούμε"
Ο Kiyosaki θυμίζει ένα μάθημα ζωής που έμαθε από μικρός: "Ο Λόγος έγινε σάρκα και κατοίκησε ανάμεσά μας"
Με απλά λόγια, γίνεσαι αυτά που λες και σκέφτεσαι. 

Και επεξηγεί:

    Ο πλούσιος πατέρας λέει:

- Οι φτωχοί άνθρωποι λένε συνέχεια - "δεν μπορώ να το αντέξω οικονομικά" και γίνονται φτωχοί και παραμένουν φτωχοί... μόνο και μόνο επειδή δεν ελέγχουν τα λόγια τους.

    Ο φτωχός πατέρας λέει συνεχώς:

-. Δεν μπορώ να το αντέξω οικονομικά και παρέμεινε φτωχός όλη του τη ζωή... ανεξάρτητα από τα χρήματα που κέρδισε.

     Ο πλούσιος πατέρας μου με δίδαξε να ρωτάω:

-. Πώς μπορώ να το αγοράσω; κάτι που άνοιξε το μυαλό του για να βρω τρόπους να αγοράσω τα πράγματα που χρειάζονταν και τελικά μας έκανε όλο και πιο πλούσιους, επειδή μάθαμε πώς να λύνουμε όλο και μεγαλύτερες οικονομικές προκλήσεις. 

     Ο πλούσιος πατέρας μου, μου απαγόρευε τη φράση "δεν μπορώ να το αντέξω οικονομικά"
Και αυτό δεν είναι φιλοσοφία. 

Είναι στρατηγική επιβίωσης σε περιόδους κραχ.
"Κορόνα κερδίζουν οι τραπεζίτες, γράμματα χάνεις εσύ"
Το πραγματικό παιχνίδι της παγκόσμιας οικονομίας είναι στημένο.
Οι τραπεζίτες: ιδιωτικοποιούν τα κέρδη και κοινωνικοποιούν τις ζημιές
Το 2008, όταν έχασαν δισεκατομμύρια, οι φορολογούμενοι πλήρωσαν τον λογαριασμό.

Το σημερινό κραχ δεν ξεκίνησε χθες – ξεκίνησε πολύ παλιά!
Οι μεγάλες καταρρεύσεις δεν γίνονται σε μία νύχτα.

Χρειάζονται δεκαετίες – ή και αιώνες.
Το σημερινό κραχ, κατά τον Kiyosaki, ξεκίνησε όταν η US Federal Reserve Bank ανέλαβε τον έλεγχο του νομισματικού συστήματος.
Ακολούθησαν το 1965 με την νοθεία του ασημιού στα νομίσματα, το 1971 όταν ο Nixon αποσύνδεσε το δολάριο από τον χρυσό και η παγκόσμια οικονομία μετατράπηκε σε οικονομία χρέους

https://x.com/theRealKiyosaki/status/1999247482396770646?s=20
Και δηλώνει ο Kiyosaki "Επιλέγω να μην παίξω αυτό το παιχνίδι και να κατέχω απτά περιουσιακά στοιχεία όπως πραγματικό χρυσό, ασήμι, Bitcoin και Ethereum.

Προσέχετε να μην βρεθείτε με τους χαμένους! 

Διαχειριστείτε πιο έξυπνα τα χρήματά σας.

Να προσέχετε"

Σήμερα οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία πνίγονται στο χρέος, οι καταναλωτές ζουν με πιστωτικές κάρτες, εργαζόμενοι μένουν άστεγοι γιατί δεν αντέχουν το ενοίκιο!

ΑΣΗΜΙ πάνω από 70 δολάρια.

Καλές ειδήσεις για όσους επενδύουν σε χρυσό και ασήμι.

Κακές ειδήσεις για όσους αποταμιεύουν ψεύτικα χρήματα!

Ανησυχώ ότι η τιμή των 70$ για το ασήμι μπορεί να σηματοδοτήσει υπερπληθωρισμό σε 5 χρόνια, καθώς τα ψεύτικα χρήματα συνεχίζουν να χάνουν την αξία τους.  

Μην γίνετε αποτυχημένο

Τα ψεύτικα χρήματα θα συνεχίσουν να χάνουν την αγοραστική τους δύναμη, καθώς το ασήμι θα φτάσει τα 200$ το 2026.

Να προσέχετε.

Οι νικητές θα είναι όσοι μελετούν νομισματική ιστορία, κατέχουν χρυσό και ασήμι, Bitcoin και Ethereum
Οι χαμένοι; 

Όσοι πιστεύουν ότι "το κράτος θα με σώσει", "η σύνταξη είναι σίγουρη" και ότι "αυτή τη φορά είναι διαφορετικά". 

Δεν είναι. 

Ποτέ δεν ήταν.

          Τα κραχ έχουν ευκαιρίες

Κατά τη διάρκεια κάθε κρίσης τα περισσότερα περιουσιακά στοιχεία πωλούνται!.

Για παράδειγμα, μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, όλα βγήκαν σε πώληση, συμπεριλαμβανομένων των ακινήτων.

Οι πανικόβλητοι επενδυτές ξεπούλαγαν εξαιρετικά ακίνητα, χρεόγραφα,

αμοιβαία κεφάλαια, ακόμη και ο χρυσός και το ασήμι βγήκαν προς πώληση.

Η τελευταία παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και κάθε κρίση, όπως η επερχόμενη, είναι εξαιρετικές ευκαιρίες για να πλουτίσεις... αν μπορείς να ελέγξεις τα λόγια σου.

Οπότε...επιλέξτε τα λόγια που σκέφτεστε και λέτε πολύ-πολύ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ!

Για όσους είχαν ψυχραιμία, γνώση και σωστά "λόγια στο κεφάλι τους", εκείνη η περίοδος ήταν χρυσωρυχείο.
Ο Kiyosaki είναι ξεκάθαρος:

-. Πραγματικός χρυσός, ασήμι, Bitcoin και Ethereum. 

Όχι υποσχέσεις. 

Όχι χαρτιά. 

Όχι "ασφάλεια τραπεζών"
Έτσι το ασήμι μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 200$ η ουγγιά έως το 2026.
Όχι από αισιοδοξία. 

Αλλά επειδή το σύστημα fiat χρήματος καταρρέει.
"Δεν αγοράζω ασήμι γιατί το χρειάζομαι.
Το αγοράζω γιατί αρνούμαι να με ληστεύει η ίδια μου η κυβέρνηση"
     Ο Robert Kiyosaki κλείνει με το ίδιο ερώτημα που θέτει εδώ και 30 χρόνια:
Γιατί δεν διδάσκεται χρηματοοικονομική παιδεία στα σχολεία; 

Τα πλαστά χρήματα κατέστρεψαν τη Ρωμαϊκή, 

την Κινεζική και τη Γερμανική αυτοκρατορία πριν από πολλά χρόνια, αποδεικνύοντας ότι οι άνθρωποι δεν μαθαίνουν από την ιστορία.  

Προσέξτε... αυτή τη φορά δεν είναι διαφορετικά.

Αποθηκεύστε πραγματικό χρυσό, 

ασήμι, 

Bitcoin και Ethereum.

Να προσέχετε.

                 πηγή:https://x.com/theRealKiyosaki?lang=el

Τα σπουδαία λάχανα

Ο τίτλος θα σας παραξενέψει -τι το σπουδαίο έχουν τα λάχανα; 
Πόσο σεβασμό ή εκτίμηση μπορεί να εμπνεύσει το ταπεινό αυτό λαχανικό; 
Υπάρχει βέβαια η παροιμία «Σπουδαία τα λάχανα!», που όμως στάζει από ειρωνεία, και ουσιαστικά λέει το αντίθετο, ότι τα λάχανα δεν είναι σπουδαία, κάτι που φαίνεται επίσης και από την παραλλαγή της: σιγά τα λάχανα!
Μπορεί να είναι ταπεινά τα λάχανα, έχουν όμως αρκετό γλωσσικό και λαογραφικό ενδιαφέρον, και θα αποτελέσουν το αντικείμενο του σημερινού μας άρθρου.
Λάχανο είναι το φυτό που βλέπουμε αριστερά σε δυο ποικιλίες του. 
Σύμφωνα με τον ορισμό του λεξικού, είναι «ποώδες καλλιεργούμενο φυτό, σφαιρικού σχήματος, με μεγάλα σαρκώδη φύλλα που τρώγονται ωμά, μαγειρεμένα ή τουρσί». 
Το λάχανο είναι λαχανικό, και αμέσως βλέπουμε ότι η δεύτερη λέξη είναι παράγωγο της πρώτης. 
Όπως δηλαδή το μήλο μπορεί να θεωρηθεί ο κατεξοχήν καρπός, αφού πολλοί άλλοι καρποί ονομάζονταν ή ονομάζονται με βάση το μήλο, έτσι και το λάχανο θα μπορούσε ίσως να θεωρηθεί ως ο κατεξοχήν εκπρόσωπος των κηπευτικών, αφού έδωσε το όνομά του σε ολόκληρη την κατηγορία.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. 
Στα αρχαία ελληνικά, λάχανα (συνήθως στον πληθυντικό) ονομάζονταν όλα τα εδώδιμα και καλλιεργούμενα κηπευτικά, όχι απλώς αυτό που λέμε σήμερα λάχανο. 
Η λέξη παράγεται από το αρχαίο ρήμα «λαχαίνω» και εδώ πρέπει να προσέξουμε, διότι είναι διαφορετικό από το σημερινό ρήμα «λαχαίνω» (π.χ. μου έλαχε ο κλήρος) απ’ όπου και τα λαχεία. 
Το σημερινό ρήμα «λαχαίνω» είναι μετεξέλιξη του αρχαίου «λαγχάνω», ενώ το αρχαίο «λαχαίνω» σήμαινε «σκάβω».
Μία και ενιαία, που έλεγε κάποιος.
Λάχανα λοιπόν ήταν τα φυτά που σκάβεις για να τα καλλιεργήσεις, τα κηπευτικά, και γενικότερα κάθε εδώδιμο λαχανικό. 
Όσο για τη λέξη «λαχανικά», πρώτη της εμφάνιση είναι στην ελληνιστική εποχή, στη φρ. «λαχανικόν τέλος», που ήταν ο φόρος που έμπαινε στους καλλιεργητές κηπευτικών.
Με τα λάχανα υπάρχει ένα ανέκδοτο, που το διηγείται τρεις φορές με παραλλαγές ο Διογένης Λαέρτιος στους Βίους των φιλοσόφων. 
Ο Πλάτωνας, λέει μια παραλλαγή, είδε μια φορά τον κυνικό Διογένη να πλένει λαχανικά για να τα φάει. 
«Αν υπηρετούσες τον (τύραννο) Διονύσιο», του είπε ήρεμα, 
«δεν θα έπλενες τώρα λάχανα». 
«Κι εσύ», του απάντησε ο Διογένης εξίσου ήρεμα, «αν έπλενες λάχανα δεν θα υπηρετούσες τον Διονύσιο». [Πλάτων θεασάμενος αὐτὸν λάχανα πλύνοντα, προσελθὼν ἡσυχῆ εἴποι αὐτῷ, «εἰ Διονύσιον ἐθεράπευες, οὐκ ἂν λάχανα ἔπλυνες·» τὸν δ’ ἀποκρίνασθαι ὁμοίως ἡσυχῆ, «καὶ σὺ εἰ λάχανα ἔπλυνες, οὐκ ἂν Διονύσιον ἐθεράπευες»]. 
Πέρα από αυτό το μάθημα ανεξαρτησίας, ενδιαφέρον είναι ότι σε μιαν άλλη παραλλαγή ένας άλλος κυνικός, ο Μητροκλής, έπλενε σκάνδικες, και είπε στον Αρίστιππο, που είχε τσούρμο μαθητές και ήταν πλούσιος, 
«σὺ ὁ σοφιστὴς οὐκ ἂν τοσούτων ἔχρῃζες μαθητῶν, εἰ λάχανα ἔπλυνες·», 
δηλαδή αν είχες μάθει να τρως λάχανα δεν θα ήταν ανάγκη να παίρνεις τόσους μαθητές, και βέβαια ο Αρίστιππος απάντησε: 
«καὶ σὺ εἴπερ ἀνθρώποις ᾔδεις ὁμιλεῖν, οὐκ ἂν τούτοις τοῖς λαχάνοις ἐχρῶ», δηλαδή αν ήξερες να μιλάς στους ανθρώπους δεν θα είχες ανάγκη να τρως λάχανα. 
Την ίδια απάντηση ο Αρίστιππος την είχε δώσει και στον ίδιο τον Διογένη, αλλά το γλωσσικό ενδιαφέρον εδώ είναι ότι τους σκάνδικες (που είναι, θαρρώ, τα μυρώνια), τους αποκαλούσανε γενικώς «λάχανα».
Το λάχανο στην αρχαιότητα το λέγανε κράμβη, ενώ λεγόταν και ράφανος λαχανώδης. 
Η ονομασία αυτή διατηρείται και στα μεσαιωνικά χρόνια (κραμβὶν καρδίαι τέσσαρεις, χονδραὶ καὶ χιονάται στον Πτωχοπρόδρομο), ενώ λάχανα στον πληθυντικό είναι πάντοτε τα λαχανικά. Μόνο στα νεότερα χρόνια εξειδικεύεται η σημασία. 
Τον 17ο αιώνα ο μοναχός Αγάπιος Λάνδος στο Γεωπονικό του συμβουλεύει όποιον δεν αντέχει το κρασί, να φάει νηστικός «πεντέξι πικραμύγδαλα και ολίγην κράμβην, ήγουν λάχανον κλειστόν» -βρισκόμαστε, θαρρώ, στη μεταβατική φάση προς τη σημερινή σημασία -που την αντικατοπτρίζει και η παλιότερη ονομασία κραμπολάχανο.
Το λάχανο, από βοτανική άποψη, ανήκει στο είδος της Κράμβης της Λαχανώδους (Brassica oleracea στα λατινικά της βοτανικής), το οποίο περιλαμβάνει όχι μόνο το λάχανο αλλά και κάμποσα άλλα συγγενικά λαχανικά: τα κουνουπίδια, τα μπρόκολα, τα λαχανάκια Βρυξελλών κτλ. Το υποείδος «Κράμβη η λαχανώδης η κεφαλωτή» (Brassica oleracea capitata) είναι το λάχανο. Κεφαλωτή επειδή το λάχανο μοιάζει με κεφάλι.
Στα αγγλικά, το λάχανο είναι cabbage, μια λέξη που ανάγεται στο παλαιό γαλλικό caboche, που σήμαινε «κεφάλι» και «λάχανο». 
Είπαμε, μοιάζουν. 
Στα γαλλικά, πάλι, λέγεται chou, που ανάγεται στο λατινικό caulis, που σήμαινε το στέλεχος των φυτών και μετά με μετωνυμία το ίδιο το φυτό και ειδικώς το λάχανο. 
Από εκεί είναι και το ιταλικό cavolo. 
Ομόρριζο με το λατινικό είναι και το ελληνικό καυλός, στέλεχος φυτού βέβαια αλλά από την αρχαιότητα κιόλας το ανδρικό μόριο, για να το πούμε σεμνά, απ’ όπου και το νεότερο καυλί και η καύλα. Ελπίζω να μη μας διαβάζουν παιδιά.
Στα γαλλικά chou ονομάστηκε και ένα γλύκισμα, επειδή έχει κάποια ομοιότητα με το λάχανο, και το όνομα πέρασε και στα ελληνικά, κι έχουμε τα σου (α λα κρεμ). 
Είναι το γλυκό που κρατούσε ο Κύριος ημών όταν πήγε επίσκεψη στο σπίτι της Μαρίας για να γνωριστεί με τα πεθερικά του (Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος με τα σου). 
Από την ίδια οικογένεια και το σουκρούτ, που είναι φαγητό με ξινό λάχανο τουρσί και διάφορα αλλαντικά, choucroute στα γαλλικά. 
Η γαλλική λέξη είναι παρετυμολογική επανερμηνεία του γερμανικού Sauerkraut, που θα πει «ξινό λάχανο», όμως στα γαλλικά ερμηνεύτηκε σαν «λάχανο κρούστα». 
Στα γερμανικά, Kraut είναι το λάχανο, είναι όμως και γενικώς τα χορταρικά -βλέπουμε δηλαδή το ίδιο φαινόμενο που έχουμε και στα ελληνικά.
Οι Γερμανοί τρώνε πολύ λάχανο τουρσί, γι’ αυτό και στα αγγλικά είχαν το παρατσούκλι Kraut και Sauerkraut. 
Ο Μένκεν διηγείται ότι στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο κάποιοι επαγγελματίες πατριώτες προσπάθησαν να αλλάξουν το Sauerkraut σε Liberty cabbage, λάχανο της ελευθερίας, αλλά η προσπάθεια απέτυχε (ενώ εμείς τον τούρκικο καφέ καταφέραμε να τον πούμε ελληνικό). 
Πολύ λάχανο τρώνε και οι Ρώσοι, τη λαχανόσουπα, το μπορς. 
Ο Βάρναλης, στις εντυπώσεις του από τη Ρωσία το 1934 (τώρα και σε βιβλίο, για να κάνουμε τη ρεκλάμα μας) γράφει: 
«Η μυρωδιά της Μόσχας είναι… η λαχανίλα. 
Σε ρεστοράν, σπίτια, εργοστάσια, σχολεία, μαγειρεύεται σχεδόν κάθε μέρα το εθνικό φαγί των Ρώσων, το μπορς, «ο μέλας ζωμός» των Σπαρτιατών του Βορρά. 
Φαγί χορταστικό, θερμαντικό και φτηνό για τη φτωχολογιά. Λάχανο και πατάτα είναι από τα πιο χρειαζούμενα ζαρζαβατικά για το ρούσικο πλήθος.  
Ακόμα και το Πανεπιστήμιο της Μόσχας μυρίζει λάχανο!».
Στα τούρκικα το λάχανο λέγεται… lahana -ενικός αριθμός αλλά δάνειο από τον ελληνικό πληθυντικό, όπως και η ντομάτα λέγεται domates (έτσι τα διαλαλούσε ο ρωμιός μανάβης, ίσως).
Με τα λάχανα έχουμε πολλές παροιμίες, που επειδή ήδη έχω γράψει πάρα πολλά θα τις περάσω στα γρήγορα. 
Ας πούμε, «Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια», το κάθε τι στον καιρό του -δεν είμαι βέβαιος αν τα παραπούλια είναι άλλο λαχανικό ή αν είναι οι παραφυάδες, τα παραβλάσταρα. 
«Όμοιος τον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα», και «Άφραχτος κήπος, έρμα τα λάχανα». 
Υπάρχει και η «Κάλλιο λάχανα με γέλια, παρά ζάχαρη με γρίνια», παροιμία με πολλές παραλλαγές και στο πρώτο και στο δεύτερο σκέλος, που λέει ότι καλύτερα το φτωχικό και αγαπημένο αντρόγυνο, και που ανάγεται στο βιβλικό 
«Κρείσσων ξενισμός μετά λαχάνων προς φιλίαν και χάριν ή παράθεσις μόσχων μετά έχθρας», από τις Παροιμίες του Σολομώντα. 
Κι ένας παροιμιόμυθος σε μορφή διαλόγου: — Κουμπάρε, φάε λάχανα! — 
Στον πάτο πάει το λάδι. 
Κι αυτό μου θυμίζει την έκφραση «ακριβός στα λάχανα και φτηνός στο λάδι», αν και πολύ περισσότερο γνωστή είναι η παραλλαγή με τα πίτουρα και το αλεύρι.
Όσο για παγιωμένες φράσεις, έχουμε ήδη αναφέρει την «σπουδαία/σιγά τα λάχανα», έκφραση περιφρόνησης. 
Επίσης, όταν σκοτώσουν κάποιον κρυφά και ύπουλα, λέμε «τον φάγανε λάχανο» -άραγε όπως κλέβει κανείς τα λάχανα από τον μπαχτσέ; Υπάρχει επίσης η φράση «
Τι λάχανα τι μπρόκολα» (για πράγματα που ελάχιστα διαφέρουν) που έγινε μετρίως διάσημη όταν τη χρησιμοποίησε ο Χαρίλαος Φλωράκης για να σχολιάσει τον επιχειρούμενο εκδημοκρατισμό το 1973 με τον Μαρκεζίνη.
Καλά όλα αυτά, αλλά γιατί όταν τρέχουμε ή γενικά κάνουμε κάτι κοπιαστικό και μας κόβεται η ανάσα λέμε ότι λαχανιάζουμε; 
Ποια σχέση μπορεί να υπάρχει με τα λάχανα; 
Ετυμολογικά, καμία. 
Το «λαχανιάζω» προήλθε από ένα μεσαιωνικό αναχανιάζω (> ναχανιάζω και με ανομοίωση λαχανιάζω), από τον αόριστο του αρχαίου «αναχαίνω» που σήμαινε «ανοίγω διάπλατα το στόμα». 
Στα γκρεκάνικα της Απουλίας το λένε «αναχανίτζω». 
Επομένως, μόνο παρετυμολογική σχέση υπάρχει με τα λάχανα.
Από την άλλη, έχουμε το λαχανί χρώμα, που δεν είσαι καλόγουστος αν δεν το κοροϊδέψεις (ιδίως προφέροντάς το επίτηδες «λαχαgnί»), έχουμε τους λαχανοντολμάδες που είναι ουσιαστική συμβολή των Βαλκανίων στον παγκόσμιο πολιτισμό, έχουμε και τη λαχανοφυλλάδα, περιφρονητικό χαρακτηρισμό για ανυπόληπτη εφημερίδα.
Τέλος, στην παλιά αργκό λάχανο λεγόταν το πορτοφόλι, και λαχανάδες οι πορτοφολάδες, και στο διάσημο ρεμπέτικο του Βαγγέλη Παπάζογλου «Κάτω στα Λεμονάδικα» πιάσανε δυο λαχανάδες, που ευθαρσώς δηλώσαν ότι «τσιμπούμε λάχανα και την περνάμε φίνα». Κατά σύμπτωση, στην αμερικάνικη αργκό cabbage, λάχανο δηλαδή, είναι και τα λεφτά, ίσως από το χρώμα. 
Δεδομένου ότι «δει δε χρημάτων», τελικά αποδείχτηκε ότι τα λάχανα είναι σπουδαία!
πηγή του άρθρου:https://sarantakos.wordpress.com/2015/02/05/lahana/