ήτανε κάποτε κάποια blogs - η ιστορία δύο φίλων που περπάτησαν στην έρημο.

Ο άνεμος της συγγνώμης
Η ιστορία δύο φίλων που περπάτησαν στην έρημο.
Κάποια στιγμή τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο. 
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
-. σήμερα ο καλύτερός μου φίλος με χαστούκισε.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. 
Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
-. σήμερα ο καλύτερός μου φίλος μου έσωσε τη ζωή
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε: 
-.όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. 
Γιατί?
Ο άλλος φίλος απάντησε : 

-. όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν. 
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει.
Μάθε να γράφεις λοιπόν τα τραύματά σου στην άμμο και να χαράζεις τις χαρές σου στην πέτρα. 

Ίσως έτσι γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι..
sebastien

ένας blogger ήρθε απόψε απ' τα παλιά, Χρήστος Μόρφος

                                          05/11/2024 ή 14/01/2009

Τώρα που, λόγω της "κρίσης", ακόμη και οι χρονίως πάσχοντες από μουγγαμάρα απέκτησαν… κόμη στις γλώσσες τους…
Καιρός είναι, εμείς οι παλιοί "φλύαροι", να "σιωπήσουμε"
Το μόνο ευχάριστο είναι ότι δεν θα είμαστε πια μόνοι.
Η -παλιά- γενικευμένη αφασία, αντικαθίσταται, με γοργούς ρυθμούς, από τη -νέα- γενικευμένη αφασία.
Να ‘στε καλά!
Το αυτόν επιθυμώ κι δι’ εμέ.
                                                                           θεαμαπάτες και δικτυώματα

Νίκος Μπελαβίλας: Ναι μπορούμε να αποκαλύψουμε τον Ιλισσό

Σκεφτόμουν από μέρες να γράψω για τον Ιλισσό.
Το προκάλεσε μία νέα φοιτήτρια αρχιτεκτονικής που ζήτησε βοήθεια για τη διπλωματική της εργασία με το ερώτημα "Μπορούμε να αποκαλύψουμε τον Ιλισσό;" 
Ήρθε η μεγάλη πλημμύρα της Βαλένθια με δεκάδες νεκρούς. 
Το ισπανικό παράδειγμα μοιάζει σε πολλά με το ελληνικό. 
Άναρχη ανάπτυξη των πόλεων, ασέβεια στη φύση, δικτάτορες που νόμιζαν ότι το να κτίσεις παντού είναι ανάπτυξη και ένα ευαίσθητο μεσογειακό τοπίο. 
Για όσους/όσες κουράζεστε να διαβάσετε 600 λέξεις η απάντηση είναι: "Ναι μπορούμε να αποκαλύψουμε τον Ιλισσό"
Σκεφτόμουν λοιπόν, την όμορφη εκείνη ιδέα του 2018 που πετάχτηκε στα αζήτητα: την αποκάλυψη της αρχαίας κοίτης από το Καλλιμάρμαρο και το Ολυμπείον ως το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στου Φιξ. 
Μία πράσινη και γαλάζια υδάτινη επέκταση των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας στα ίχνη του ποταμού.
Ο Ιλισσός άρχισε να καλύπτεται με πανηγυρισμούς κατά τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου. «Θάπτομεν τον Ιλισόν» διακήρυξε ο Ιωάννης Μεταξάς το 1939 εγκαινιάζοντας τα έργα τα οποία τελικά οδήγησαν στην κάλυψη οκτώ περίπου χιλιομέτρων. 
Ας μην του χρεώσουμε περιβαλλοντικό έγκλημα. 
Τόσα ήξερε, τόσα έκανε. 
Όπως και πολλοί άλλοι νόμιζαν ότι εκσυγχρόνιζαν την πόλη, ότι χτυπούσαν την ελονοσία, ότι έκρυβαν τη βρωμιά των υπονόμων που έπεφταν στα ρέματα και έδιναν χώρο στο νέο τότε σύμβολο της εποχής, το ιδιωτικό αυτοκίνητο.
Οδός Καλλιρόης, 
Βασιλέως Κωνσταντίνου, 
Μιχαλακοπούλου, 
Γεωργίου Παπανδρέου κατασκευάστηκαν σταδιακά ως τη δεκαετία του ’70 επάνω στο ποτάμι. 

Τα μόνα τμήματα που είναι ελεύθερα βρίσκονται στου Ζωγράφου ψηλά μέσα στο πάρκο, συνεχίζουν έως τον Αη Γιάννη τον Κυνηγό στον Υμηττό και ένα μικρό τμήμα, χαμηλά στο Μοσχάτο.
Η πρόταση που σχεδιάσαμε στην "Ανάπλαση Αθήνας" το 2018-2019 έλεγε τα εξής απλά πράγματα: Αντί να επισκευαστεί η ρηγματωμένη πλάκα της οδού Καλλιρόης που φέρει το τραμ με σπατάλη αρκετών εκατομμύριων για την επισκευή των προπολεμικών και μεταπολεμικών αγωγών, αποξηλώνεται. 
Μετακινείται η γραμμή του τραμ στη φυσική του διαδρομή Φιξ-Συγγρού-Στύλοι Ολυμπίου Διός-Σύνταγμα όπως είχε σχεδιαστεί εξ αρχής. 
Από άγνοια δεν επέτρεψαν να κατασκευαστεί το 2004 ηγεσίες υπουργείων που φοβόνταν ότι θα πέσει η Πύλη του Αδριανού από τους κραδασμούς (!). 
Απελευθερώνεται έτσι η κυκλοφορία στην Αρδηττού και μένει ελεύθερη η μεσαία ζώνη της Καλλιρόης. 
Καταργούνται οι δύο πλευρικές σειρές παράνομης στάθμευσης, διατηρούνται δύο λωρίδες κυκλοφορίας σε κάθε κατεύθυνση (και σήμερα τόσες είναι στην πραγματικότητα) και απομένει ένα ποτάμι πλάτους εικοσιπέντε μέτρων που συνεχίζει από την μικρή κοιλάδα της Αγίας Φωτεινής, για ένα χιλιόμετρο μέχρι το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. 
Το ποτάμι θα έχει το χειμώνα νερό και το καλοκαίρι θα είναι στεγνό με υδρόβια βλάστηση. 
Τι κάνουμε μ’ αυτό; 
Στήνουμε ένα μικρό σταθμό βιολογικού καθαρισμού που ρίχνει τα «γκρι» νερά των οχετών της ΕΥΔΑΠ πεντακάθαρα εμπλουτίζοντας την κοίτη χειμώνα-καλοκαίρι. 
Διαδρομές πεζών διατρέχουν τα πρανή και χωμάτινες υδατοπερατές επιφάνειες που αφήνουν το νερό να απορροφηθεί στον υδροφόρο.
Είχαμε ελέγξει τα κυκλοφοριακά τα οποία "βγαίνουν", είχαμε συζητήσει με τους αρχαιολόγους οι οποίοι είχαν ενθουσιαστεί, σχεδιάσαμε την πρώτη ιδέα σε χαρτί. 
Στήθηκε μία ομάδα έργου με την Περιφέρεια Αττικής, τα συναρμόδια υπουργεία, την ΕΥΔΑΠ και τον Σεπτέμβριο του 2019 το έργο εγκαταλείφθηκε.
Για να μιλήσουμε πολύ-πολύ σοβαρά: Κινδυνεύουμε από τις πλημμύρες ανεξαρτήτως του ποια κυβέρνηση θα κυβερνάει και ποιος θα είναι δήμαρχος της Αθήνας τη στιγμή του κακού. 
Στον Κηφισό δεν μπορούμε να προχωρήσουμε, παρά μόνο με ένα συντηρητικό σενάριο σωστικών κινήσεων. 
Καθαρισμοί, 
φροντίδα, 
λεκάνες ανάσχεσης στα ανάντη στα βουνά και κανάλια υπερχείλισης στο Φάληρο. 
Δεν μπορούμε δυστυχώς να καταργήσουμε τον κύριο κυκλοφοριακό άξονα του Λεκανοπεδίου. Στο μέλλον ίσως. 
Όμως, στον Ιλισσό μπορούμε να ανοίξουμε πιλοτικά ένα μεγάλο κεντρικό τμήμα του ποταμού. Εφαρμόζοντας και δοκιμάζοντας ένα ριζοσπαστικό σενάριο. 
Κοστίζει πολύ λιγότερο, από ότι να επισκευάσουμε την υπόγεια κοίτη. 
Και η Αθήνα θα αποκτήσει το πρώτο έργο ανάκτησης ποταμού.
Νίκος Μπελαβίλας

commonality.gr

Το πρόγραμμα ANTI NERO αποψιλώνει τα δάση

Σε ένα δάσος στη Βόρεια Εύβοια, εκεί που σταμάτησε η πυρκαγιά του 2021, εφαρμόστηκε το καλοκαίρι του 2024 το πρόγραμμα ΑΝΤΙΝΕΡΟ, που σκοπό διακηρυγμένο έχει την προστασία του δάσους από την πυρκαγιά. 

Τα λόγια είναι περιττά: μπείτε να δείτε τι έκαναν στο δάσος μας, και τι κάνουν σε όλα τα δάση στην Ελλάδα με πρόσχημα την προστασία τους.

Το πρόγραμμα υλοποιείται με διαγωνισμούς που διενεργεί το ΤΑΙΠΕΔ, και με κονδύλια από το Εθνικό Πρόγραμμα Αναδάσωσης.

Να σημειωθεί πως η Κυβέρνηση μας υπόσχεται πως αυτό θα επεκταθεί. 

Παντού.

Δείτε την πρώτη ημερίδα για το θέμα, που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2024, στην Αίθουσα εκδηλώσεων του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και διοργανώθηκε από το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος.

Την ημερίδα συντόνισε η κα Μαρία Καραμανώφ, 

Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας ε.τ., 

Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος & Βιωσιμότητος.  

                   

https://www.youtube.com/watch?v=vbNP8JjYTuI&t=21s

Ο σύνδεσμος στο YouTube με τις Εισηγήσεις στην Ημερίδα «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ANTINERO ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΑΣΗ: Νομικά και περιβαλλοντικά ζητήματα από την εφαρμογή του» και η συζήτηση με το κοινό:https://www.youtube.com/watch?v=omz88-cv4Yc

Τα πρωτότοκα παιδιά μέσα τους κρύβουν τεράστια δύναμη

Αν μπορούσε να γραφτεί το όνομά τους δίπλα σε μια λέξη, θα πήγαινε και θα κολλούσε στην "προσδοκία"
Γιατί η προσδοκία, τυλίγει αυτά τα παιδιά από την ώρα που γεννιούνται και δεν τα αφήνει ποτέ να περπατήσουν χωρίς να τα καλύπτει η σκιά της.
Έχουν μάθει να περπατούν περήφανα με το κεφάλι όρθιο στους ώμους κι ας τρέμει από μέσα κάθε χιλιοστό τους. 
Δε θα το δείξουν, έχουν εκπαιδευτεί καλά, βλέπεις οι συναναστροφές τους ήταν πάντα με τους "μεγάλους" και άκουγαν ενήλικες συζητήσεις αντί για αδελφικά γέλια, όταν έπαιζαν με τα παιχνίδια τους.
Είναι τα πρωτότοκα παιδιά, που γεννήθηκαν από έναν πηγαίο έρωτα κάποια στιγμή στα είκοσι, γεννήθηκαν μέσα στην αμφιβολία και την αβεβαιότητα, μα υπήρχε η θέληση και η άγνοια κινδύνου για να τα μεγαλώσει.
Μεγάλωσαν με γονείς που τότε μάθαιναν κι αυτοί τον τίτλο τους για πρώτη φορά, με γονείς που ενθουσιάστηκαν ή φοβήθηκαν τόσο με τη νέα τους ιδιότητα, που άθελά τους πειραματίστηκαν, δοκίμασαν όρια που έθεσαν αυστηρά, έκαναν λάθη που δεν παραδέχτηκαν ποτέ, μέχρι να γεννηθεί το επόμενο παιδί.
Κι αν το σκεφτείς το πρωτότοκο παιδί είναι το μεγαλύτερο ανθρώπινο πείραμα. 
Σηκώνει πάντα το βάρος από ένα όνειρο, μια ευχή για οικογενειακή ευτυχία κι επιτυχία, πολλές φορές δείχνει να μην έχει καν επιλογή, σαν όλα αυτά τα πρότυπα και οι θεωρίες να εντυπώθηκαν οργανικά στο χαρακτήρα του.
Δε ζητάνε εύκολα συγγνώμη αυτά τα παιδιά, άλλωστε η συγγνώμη δείχνει λάθος και το λάθος αδυναμία. Κι αν σταθούν ποτέ αδύναμα, το κρύβουν από τον κόσμο, μέχρι να ελευθερωθούν πίσω από κλειστές πόρτες και δυνατή μουσική.
Δεν έχουν μέτρο σύγκρισης, είναι μοναδικά και αξεπέραστα, γιατί δεν υπάρχει ακόμα το μικρότερο παιδί για να γίνει το καινούριο αγαπημένο παιχνίδι των συγγενών και φίλων. 
Είναι μουσειακό έκθεμα και απολαμβάνει την αμέριστη προσοχή όλων, τα δώρα και τα παιχνίδια που είναι καινούρια και δε μοιράζονται στα δύο, το δωμάτιο που έχει το όνομά του και είναι αποκλειστικά δικό του.
Μα κι όταν έρχεται το δεύτερο παιδί, αλλάζουν όλα τόσο γρήγορα και ξαφνικά παύει να δικαιούται τον τίτλο του παιδιού, γιατί πια θα είναι ο μεγάλος. 
Ο μεγάλος που οφείλει να μοιράζεται, να παραχωρεί, να δίνει το καλό παράδειγμα, να φροντίζει να είναι οδηγός και καθοδηγητής για το νέο μέλος της οικογένειας.
Τα πρωτότοκα παιδιά έχουν κάτι από αδέλφια και κάτι από γονείς, παίρνουν τον τίτλο τους καμιά φορά και τον χειρίζονται σπασμωδικά, μα με τεράστια ευθύνη που δεν αντιλαμβάνονται καν μέχρι να μεγαλώσουν. 
Και τα καταφέρνουν, γιατί αυτό μόνο έχουν μάθει να κάνουν.
Κι όταν είναι το παράδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγή, φοβούνται μήπως αυτός τους ο τίτλος τα βάλει και πάλι σε ένα βάθρο. Κάθε φορά που ένα «ο αδερφός σου ποτέ δεν» ακούγεται στην οικογένεια. 
Ένας κρίκος της αδελφικής αλυσίδας ραγίζει και είναι ευθύνη του μεγάλου, του πρωτότοκου να τον επαναφέρει.
Αγαπάνε πολύ αυτά τα παιδιά, μπορεί να μην το δείξουν με τον συνηθισμένο τρόπο, μπορεί να μη σ’ αγκαλιάσουν όπως θα ήθελες, γιατί έχουν μάθει να είναι συγκρατημένα. 
Ακόμα κι αν θεωρούνται από πολλούς αντιδραστικά και ανυπόμονα, πίσω απ’ αυτήν την εικόνα κρύβεται μια διαρκής προσπάθεια ελέγχου της συμπεριφοράς τους.
Μέσα τους πάντα θα κρύβεται ο φόβος της απογοήτευσης, που με τη σειρά του θα δίνει θέση σε ένα μεγάλο «θέλω» για να είναι οι γονείς τους περήφανοι για κείνα.
Βιάζονται να μεγαλώσουν, γιατί είναι ήδη μεγάλα στο μυαλό τους, χάνουν κάτι από την παιδικότητά τους, για να τη χαρίσουν αργότερα στα αδέρφια τους, που θα κερδίζουν πάντα πιο εύκολα αυτό που διεκδίκησαν οι προηγούμενοι.
Μα ονειρεύονται, κι ονειρεύονται πολύ, ζωγραφίζουν, χορεύουν, μιλάνε και μετά σωπαίνουν γιατί φοβήθηκαν μήπως είπαν πολλά, μέχρι να φουντώσουν και να πουν όσα ποτέ δε φαντάστηκες ότι θα μπορούσες να ακούσεις.
Μπορεί να μη φόρεσαν ποτέ ζακέτα, μα θα φωνάξουν στο μικρότερο αδερφό να πάρει μια μαζί του για να μην κρυώσει. 
Ερωτεύονται πάντα βαθιά και μοναχικά και κρατούν ένα «θα τα καταφέρω» ανάμεσα στα δόντια τους.
Και ξέρεις κάτι; Με κάποιον περίεργο τρόπο, πάντα τα καταφέρνουν.
Της Γιοβάννας Κοντονικολάου - awakengr

Cistus Incanus - Οι θεραπευτικές ιδιότητες ενός Μυθικού Φυτού.

Cistus Creticus Incanus ή 
λαδανία ή 
αλάδανος ή 
κουνούκλα…
Θαμνώδες φυτό, ενδηµικό στην Ελλάδα  το οποίο φύεται κυρίως στην Κρήτη αλλά και στη Μεσόγειο. 
Το φυτό Cistus/Κίστος, ανήκει στην οικογένεια των Cistaceae/Κιστιδών με 7 γένη και περισσότερα από 150 είδη. 
Ο αυτοφυής θάμνος έχει ένα χαρακτηριστικό να ενεργοποιούνται οι σπόροι του μετά από πυρκαγιά.  
Τα φύλλα του είναι  χνουδωτά και τα άνθη του έχουν λευκό ή ροζ χρώμα, πολύ λεπτά σαν τσαλακωμένα.
Ο Cistus Incanus είναι αρωματικό και  φαρμακευτικό φυτό. 
Σε μορφή ροφήματος γνωστό από χιλιάδες χρόνια, ηρεμεί από πόνους και αναζωογονεί -  θεραπεύει πολλές παθήσεις του πεπτικού.  
Μια γενική επισκόπηση των συστατικών των φυτών του γένους Cistus,
παρουσιάζεται από τους Wehmer και Hegnauer, ενώ σχετικά με την ανάλυση της  ρητίνης Λάδανο υπάρχουν αναφορές από τους Tschirch και Stock, ενώ ο Καθηγητής Ε. Εμμανουήλ το 1912 παρουσίασε μια αρχική ανάλυση. 
Η βιβλιογραφία για την ανάλυση της ρητίνης λάδανο και του φυτού παραγωγής της Cistus είναι από το 1964. 
H φαρμακολογική δράση της ρητίνης, έχει χρησιμοποιηθεί κατά της πανώλης τον 18ο αιώνα και σαν αλοιφή σε διάφορες δερματικές παθήσεις. 
Σύμφωνα με την παραδοσιακή Ιατρική το λάδανο μπορεί να αναστείλει το 'βγαρτό' καλοήθους μορφής. 
Σαν 'βγαρτό' αναφέρονται τα αποστήματα/αχελώνια, μαλάθρακες.

Χημικά συστατικά - Φαρμακολογική δράση

• Επίσης αναφέρεται η χρησιμοποίηση του για σκληρούς όγκους μήτρας, και για όγκους του πρωκτού αναμιγνυόμενο με λίπος, σε ρηνικούς πολύποδες και καρκινογόνα έλκη.  Νεώτερα πειράματα επιβεβαιώνουν την χρήση αυτή του Λαδάνου.  Έτσι υπάρχουν ενδιαφέροντα αποτελέσματα σε ίn vitro πειράματα σε κυτταρικές σειρές όπως ΚΒ, Ρ388, NSCLC-N6, RAJI, ΜΟLΤ3, Η9 οι οποίες αφορούν διάφορους τύπους καρκίνων.  Επίσης και άλλα ενδιαφέροντα αποτελέσματα έχουν δημοσιευθεί και αφορούν την αντιμικροβιακή δράση του φυτού και της ρητίνης του. Τέλος αναφέρεται η χρησιμοποίηση της ρητίνης Λάδανο στην παρασκευή του Αγίου Μύρου.

Σημερινή προσέγγιση και χρήση της λαδανιάς.

• Είναι σήμερα παραδεκτό ότι το τσάι του Κίστου είναι τρεις φορές πιο υγιεινό από όσο το πράσινο τσάι. Προστατεύει την καρδιά τέσσερις φορές καλύτερα από το κόκκινο κρασί και είναι αντιοξειδωτικό είκοσι φορές ισχυρότερο από τον φρέσκο χυμό λεμονιών. Ισχυρότερος από τη βιταμίνη Ε και C σύμφωνα με δοκιμές που έγιναν στο ίδρυμα Lefo Ahrensburg της Γερμανίας.
• Ο Κίστος περιέχει έναν εξαιρετικά αποτελεσματικό συνδυασμό αντιοξειδωτικών: ήδη ένα ποτηράκι του συγκεντρωμένου τσαγιού έχει την ίδια επίδραση με μια καθημερινή δόση της βιταμίνης C (ως ασκορβικό οξύ).
• Αποτοξινώνει το σώμα και αποβάλλει τα τοξικά βαριά μέταλλα που προέρχονται από τον καπνό των τσιγάρων, των οδοντικών σφραγισμάτων και της περιβαλλοντικής ρύπανσης κατά τον καθηγητή Claus Peter Siegers. Με 50mg τσάι Cistus 1-2 φορές την ημέρα μειώνεται το επίπεδο του καδμίου στο αίμα.
• Ο Κίστος βοηθά σε πολλές μυκητιασικές μολύνσεις όπως mycosis, candida albicans κλπ. κατά τον καθηγητή Frank Petereit.  Καταπολεμά πολλούς επιβλαβείς μικροοργανισμούς όπως τα κολοβακτηριδίο και ελικοβακτηρίδιο και άλλες φλεγμονές.
• Περισσότερο εντυπωσιακό είναι ότι το τσάι του Κίστου έχει μια πολύ ισχυρή αντιική επίδραση στους ιούς της γρίπης στους ιούς πτηνών (H7N7 ) & (Η1Ν1). 

Αυτό ανακαλύφθηκε από τους βιολόγους του «Institut fur Molekulare Virologie (Ίδρυμα μοριακής ιολογίας»). 
Ο καθηγητής Stefan Ludwig στο Munster επισημαίνει ότι το καλύτερο πράγμα είναι, «ότι το τσάι δεν βλάπτει τα σωματικά κύτταρα που επηρεάζονται από τον ιό. 
Είναι φυσικό  αντιικό, ο ιός δεν αναπτύσσει οποιοδήποτε σημάδι αντίστασης».

• Για την νευροδερματίτιδα, οι δοκιμές από τον καθηγητή G. Weibling`s και του καθηγητού G. Wiese  απέδειξαν ότι χάρη στον Κίστο η εμφάνιση του δέρματος βελτιώθηκε σε 61 από 95 ασθενείς που έπασχαν από νευροδερματίτιδα, πράγμα που αντιμετωπίστηκε χωρίς επιτυχία με άλλες αγωγές.
• Φαγούρα, ερεθισμένο δέρμα, νευροδερματίτιδα  & ακμή ο Κίστος τα ηρεμεί πολύ γρήγορα με πλύσεις: Αρκεί να καθαρίσετε με το αραιωμένο τσάι (10g του τσαγιού σε 200ml του νερού αφού πρώτα το ζεστάνετε για περίπου 5 λεπτά) το δέρμα με ένα σφουγγάρι δύο φορές την ημέρα και αφήστε να στεγνώσει χωρίς ξέπλυμα. Επιπλέον να πιείτε τουλάχιστον ένα με δύο ποτήρι του τσαγιού Cistus ημερησίως, καλύτερα πριν από το πρόγευμα το πρωί. Η θεραπεία του δέρματος πρέπει να διαρκέσει τουλάχιστον 4 έως 6 εβδομάδες. Οι πλύσεις με Κίστο συμπληρώνονται με την κατανάλωση του τσαγιού Κίστου (έως και ένα λίτρο καθημερινά όπως για την αποτοξίνωση).
• Το μυστικό αυτών των καταπληκτικών αποτελεσμάτων του Cistus είναι ιδιαίτερα το υψηλού επιπέδου της βιταμίνης P, αποκαλούμενες Πολυφαινόλες. Ο Cistus ανήκει στην ομάδα φυτών με το πιο υψηλό επίπεδο πολυφαινολών στην Ευρώπη.
• Η "Deutsche Gesellschaft fur Ernahrung/γερμανική ένωση για τη διατροφή" υπογραμμίζει:
  "Τα τρόφιμα πλούσια σε πολυφαινόλες αποτρέπουν τα κύτταρα από την ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή - άρα πρόληψη καρκίνου, σταθεροποιούν την καρδιά και την κυκλοφορία και υποστηρίζουν τη βιολογική δραστηριότητα της βιταμίνης C.

1. Ο Cistus έχει αποδεδειγμένη δράσης ενάντια στους ιούς, 
2. βακτηρίδια και μύκητες. 
3. Αντιφλεγμονώδη δράση και προστασία του εντέρου. 
4. Είναι μακράν το καλύτερο αντιοξειδωτικό κατά των ελευθέρων ριζών μέσω της ενίσχυσης του ανοσοποιητικού συστήματος. 
5. Αποτοξινωτικό από τα βαρέα μέταλλα. 
6. Χωρίς παρενέργειες ή αλληλεπιδράσεις με φάρμακα.   

• Με  βάσει όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία, το δεύτερο από τα μυθικά βότανα μετά την Aloe Vera, ο  Cistus Incanus, παραμένει στην πρώτη γραμμή άμυνας του οργανισμού με τις υψηλότατες αντιοξειδωτικές, αντιικές, επουλωτικές αντινεοπλασματικές και άλλες ιδιότητες του. Η αίσθηση μου είναι πως τα χρόνια που έρχονται ο  Cistus θα μας αποκαλύψει και άλλες καταπληκτικές ιδιότητες έτσι ώστε  δικαιωματικά θα εκτοπίσει κάθε άλλο ρόφημα από τις διατροφικές μας συνήθειες.

Ιστορικές αναφορές για την κουνούκλα
-. έχουμε αναφορές από την Αρχαία Μεσοποταμία. 
την Αρχαία Αίγυπτο 
την Βίβλο  
-. έχουμε αναφορά για το λάβδανο έχουμε από σχεδόν όλους τους γιατρούς της αρχαιότητας, από
τον Ιπποκράτης 
τον  Θεόφραστος 
τον Γάιος Πλίνιος Σεκούνδος 
τον Διοσκουρίδης 
τον Κλαύδιος Γαληνός 6. Κέλσιος 
τον Ορειβάσιος από την Πέργαμο 
τον Αέτιος ο Αμιδηνός 
τον Αβικέννας, ο συστηματικότερος εκπρόσωπος της ισλαμικής φιλοσοφίας .

1. ΗΡΟΔΟΤΟΣ - ΘΑΛΕΙΑ 112.     
   Τὸ δὲ δὴ λήδανον, τὸ καλέουσι Ἀράβιοι λάδανον, ἔτι τούτου θωμασιώτερον γίνεται· ἐν γὰρ δυσοδμοτάτῳ γινόμενον εὐωδέστατον ἐστί· τῶν γὰρ αἰγῶν τῶν τράγων ἐν τοῖσι πώγωσι εὑρίσκεται ἐγγινόμενον οἷον γλοιὸς ἀπὸ τῆς ὕλης. χρήσιμον δ᾽ ἐς πολλὰ τῶν μύρων ἐστί, θυμιῶσί τε μάλιστα τοῦτο Ἀράβιοι.   Η αναφορά του Ηροδότου για την συλλογή από τις τρίχες των κατσικιών που ενώ βοσκούσαν κολλούσε η ρητίνη του Κίστου.                              
2. Ο Διοσκουρίδης. Στο περί Ύλης Ιατρικής. Α,97 αναφέρει.
   "Ένιοι δε και σχοινία επισύρουσι τοις θάμνοις και το προπλασθέν αυτοίς λίπος αποξύσαντες αναπλάσσουσιν".
   Από αυτή τη μικρή καταγραφή του Διοσκουρίδη φαίνεται ότι ο αλάδανος μαζεύεται αιώνες τώρα, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Δηλαδή επισύρουσι (σέρνουν) σχοινιά πάνω στους θάμνους και το υλικό που μαζεύεται πάνω στα σχοινιά, αποξύεται και αναπλάθεται.

Η αναφορά του Επίκουρου καθηγητού της φαρμακογνωσίας του Πανεπιστημίου των Αθηνών ΚΩΝ/ΝΟΥ ΔΕΜΕΤΖΟΥ Ph.D  είναι κλασική πλέον.
Ιστορικά στοιχεία: Ιστορικά, αναφορές υπάρχουν από τον Διοσκουρίδη, 
τον Πλίνιο και τον Ηρόδοτο, οι οποίοι αναφέρονται στον κίσθο από τον οποίο και παράγεται το Λάδανο. 
Όσον αφορά την συλλογή του Λαδάνου περιγραφές υπάρχουν από τον Διοσκουρίδη τον Τournefort, Bellonius και τον Μαρίτη. 
Σύμφωνα με τον Μαρίτη υπήρχε μεγάλη παραγωγή στην Κύπρο - 1763 - αλλά και στην Κρήτη και οι εξαγωγές εγίνοντο προς την Αλεξάνδρεια και στην συνέχεια στο Σουδάν. 
Η συλλογή γινόταν με όργανο ονομαζόμενο ληονίστρα 
Στον Μεσαίωνα η συλλογή από την Κρητική Λαδανιά γινόταν με ένα είδος τσουγκράνας εφοδιασμένο με λωρίδες στις οποίες κολλούσε το Λάδανο και στην συνέχεια συλλέγεται για να κατεργασθεί. 
Η εργασία αυτή γίνεται τις μεσημβρινές ώρες γιατί τότε μόνο το ρετσίνι γινόταν ρευστό και η συλλογή του ήταν δυνατή. 
Σήμερα το Λάδανο συλλέγεται στην Ισπανία- Cistus ladanifer L.,
στην Κρήτη και Κύπρο κυρίως από τον Cistus creticus L.
Ετυμολογία - Λαϊκά ονόματα Η ετυμολογία του κίστου, κίσθου και του παραγώγου αυτού κίσθαρος αποδίδεται  στην Ελληνική λέξη κίστη που σημαίνει πανέρι, κουτί. 
Τα λαϊκά ονόματα τα οποία και απαντώνται στα φυτά του γένους Cistus είναι: 
κίστοι, 
κίσθοι, 
κίσσαροι, 
κιστάρια, 
κίστα, 
ατίσαρα, 
αλίσαροι, 
αλιταριές - Πάρος, 
ξισταριά, 
κουνουκλιές και κουνούκλα. 
Ειδικά για το Cistus creticus L., αναφέρεται ότι ελληνικά ονομαζόταν κύστος, 
λήδον, 
κουνούκλα- νεοελληνικά, 
κύστους, 
λήδον - Λατινικά, 
Ciste de crete, Γαλλικά, 
Λάντανο, Ιταλικά, 
λαδέμ αγαστί, Τούρκικα και jara de Ladano, Ισπανικά.

Ασπραδάκης Σταύρος, Παιδοχειρουργός.  https://archive.ph/urOdu#selection-625.7-625.21

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Pedani Dioscurides, De Materia Medica Vol. 1 p.87 Max. Wellman, Βerlίη 1958
2. Γεννάδιος Π.Γ. Λεξικό Φυτολογικό σελ. 512, Αθήνα 1914.
3. Carnoy I.Dictionnaire etymologique des nomes grecs de plantes,p.84,Lourain 1959
4. Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός Τόμος II, Αθήνα 1833.
5. Δεμέτζος Κων.νος, Διδακτορική Διατριβή, Αθήνα 1990.
6. Demetzos C., Mitaku S., et al. Αnn. Farm. Francaises 1989
7. Demetzos C., Mitaku S., et al. Planta Med. 60, 590,1994.
8. Demetzos C., Harνala C., et al. J. Nat. Prod. 53, 1365, 1990
9. Demetzos C., Mitaku S., et al. J. Ess. Oίl Res. 6, 37, 1994
10. Chinou I., Demetzos C. et al. Planta Med. 60, 34, 1994
11. Demetzos C., Mitaku S., Couladis Μ., et al. Phytochemistry35, 979, 1994.
12. Φραγκάκη Ε., Η δηµώδης Ιατρική της Κρήτης, Αθήνα 1978
13. Καββάδα ∆., Βοτανικόν και Φυτολογικόν Λεξικόν σελ. 1934, Αθήνα 1956.
14. Γεννάδιος Π.Γ. Λεξικό Φυτολογικό, σελ. 512, Αθήνα 1914
15. Gunther R.T., “The Greek herbal of Dioscurides” Oxford, Oxford UniversityPress p.701 1934
16. Tecoz Η., Reutter L., Vade Mecum. De Matiere Medicale p.205 1943
17. Polunin Ο., Flowers of Greece and the Balkans p.340 Oxford Press. 1980. 18. Ιστότοπος http://www.ladanum.gr,  Πηγές Από Διαδίκτυο, μυστικά για την υγεία.

pro-vita.gr

Τι είναι η αντίληψη;

Αντίληψη - το να αντιλαμβανόμαστε κάτι, το να το καταλαβαίνουμε είτε με τη λογική ή με τις αισθήσεις μας.
Αντίληψη - αποτελεί ίσως την πιο σημαντική γνωστική μας λειτουργία, αφού αποτελεί βασική προϋπόθεση για τις υπόλοιπες λειτουργίες του γνωστικού μας συστήματος. 
Αντίληψη - και έχουν δοθεί αρκετοί ορισμοί κατά καιρούς, όμως σε γενικές γραμμές αποτελεί μία διαδικασία δια μέσου της οποίας λαμβάνουμε ερεθίσματα μέσω των αισθήσεων και τα χρησιμοποιούμε για να επεξεργαστούμε τις πληροφορίες από το περιβάλλον γύρω μας.
Αντίληψη - η ικανότητα ερμηνείας των ερεθισμάτων του περιβάλλοντος. 
Η αντίληψη είναι υπεύθυνη για τον εντοπισμό και την αξιοποίηση των πληροφοριών που λαμβάνουμε από τα αισθητήρια όργανά μας με βάση τις προηγούμενες γνώσεις μας για τον κόσμο. 
Η αντίληψη είναι μια διαδικασία που μπορεί να δίνεται από διαφορετικές αισθήσεις, όπως η όραση, 
η ακοή, 
η αφή, που ο εγκέφαλός μας είναι υπεύθυνος για την ενσωμάτωση, δίνοντάς του μια αίσθηση του συνόλου. 
Οι περιοχές του εγκεφάλου μας που σχετίζονται με την αντίληψη είναι υπεύθυνες για την ενοποίηση των πληροφοριών που γίνονται αντιληπτές από τα διάφορα αισθητήρια όργανά μας, ώστε να μπορούμε να αλληλεπιδρούμε αποτελεσματικά με τα εξωτερικά ερεθίσματα, ανεξάρτητα από το διεγερμένο αισθητήριο όργανο. 
Προκειμένου να πραγματοποιηθεί σωστά η αντιληπτική διαδικασία, θα χρειαστεί μια διαδικασία αφομοίωσης και κατανόησης των λαμβανόμενων πληροφοριών. 
Αυτές είναι καθεμία από τις γνωστικές ικανότητες που διαμορφώνουν την αντίληψή μας!
CogniFit - Τι είναι η αντίληψη;
Η αντίληψη μπορεί να οριστεί ως η ικανότητα να συλλαμβάνουμε, να επεξεργαζόμαστε και να δίνουμε νόημα στις πληροφορίες που φτάνουν στις αισθήσεις μας . 
Δηλαδή, η αντίληψη είναι η γνωστική διαδικασία που μας επιτρέπει να ερμηνεύσουμε το περιβάλλον μας μέσα από ερεθίσματα που αντιλαμβανόμαστε μέσα από τα αισθητήρια όργανα. 
Αυτή η γνωστική ικανότητα έχει μεγάλη σημασία, διότι τη χρησιμοποιούμε καθημερινά. Ευτυχώς, μπορούμε να βελτιώσουμε την αντίληψη μέσω της γνωστικής εξάσκησης. 
Αυτό γίνεται επειδή η αντίληψη είναι μια ενεργητική διαδικασία. 
Δεν είμαστε παθητικοί, περιορισμένοι σε μία επεξεργασία προς τα πάνω ή προς τα κάτω ή Bottom-Up, που καθοδηγείται από ερεθίσματα που έρχονται στα δικά μας ερεθίσματα, αλλά επίσης ερμηνεύουμε τις πληροφορίες μέσω μίας επεξεργασίας προς τα κάτω ή από πάνω προς τα κάτω, έχουμε υψηλές προσδοκίες που κατευθύνoυν την αντίληψή μας.

                                                                                                 επιμέλεια κειμένου:ntina

Ποια η χρήση του baking powder και ποια της σόδας στις συνταγές μας.

Επειδή με έχουν ρωτήσει πολλές φορές για τη χρήση του μπέικιν και της σόδας…
Λοιπόν… ας δούμε τα πράγματα από την αρχή.
Υπάρχουν κάποια υλικά που τα χρησιμοποιούμε στην μαγειρική για να δίνουν όγκο στις παρασκευές μας.
Κάποια από αυτά που χρησιμοποιούμε περισσότερο σε καθημερινή βάση είναι η μαγιά, 

το μπέικιν πάουντερ και η μαγειρική σόδα.
Και τα τρία αυτά δουλεύουν με τον ίδιο τρόπο, εννοώ ότι και στις τρεις περιπτώσεις δημιουργούνται μέσα στη ζύμη φυσαλίδες από διοξείδιο του άνθρακα οι οποίες μας “σπρώχνουν” τη ζύμη προς τα πάνω με αποτέλεσμα να φουσκώνουν τη ζύμη.
Η μεγάλη διαφορά στα τρία αυτά “φουσκωτικά” είναι ότι το διοξείδιο του άνθρακα στην περίπτωση της μαγιάς προέρχεται από την “αναπνοή” των μικροοργανισμών και βέβαια εξαρτάται από το πόσο “χαρούμενα” είναι και πόσο αναπτύσονται.
Τα άλλα δύο, μπέικιν και σόδα είναι χημικά και έτσι απλά δημιουργείται μια χημική αντίδραση οπότε έχουμε τη δημιουργία των φυσαλίδων του διοξειδίου του άνθρακα.
Δεν θα ασχοληθώ περισσότερο με τη μαγιά εδώ μιας και είναι ολόκληρο θέμα αυτό που θα το δούμε διεξοδικά μια άλλη φορά.
Στα άλλα δύο τώρα. 

Όπως είπαμε και τα δύο είναι χημικές ουσίες.
Η σόδα είναι μια “βάση”, μια αλκαλική ουσία, αν θυμόμαστε από τη χημεία του σχολείου και για να δουλέψει χρειάζεται ένα οξύ.     
Στις συνταγές μας τώρα οξέα είναι υλικά όπως το γάλα, το γιαούρτι, το λεμόνι, άλλοι χυμοί φρούτων, το ξύδι.
Η σόδα βέβαια “δουλεύει” ακόμα και μόνη της αν ζεσταθεί (για παράδειγμα τη βάζουμε στο νεροχύτη με καυτό νερό) για να καθαρίζει την αποχέτευση.
Όταν λοιπόν έρθει σε επαφή η σόδα με κάποιο από τα οξέα της συνταγής τότε υπάρχει αντίδραση και δημιουργούνται οι φυσαλίδες του διοξειδίου.
Το μπέικιν τώρα.. 
Και αυτό όπως και η σόδα είναι χημικό. 
Αλλά το μπέικιν δεν είναι απλά μια ουσία αλλά ένα μείγμα από 2 πράγματα. 
Αποτελείται από σόδα και από “ξινό” (κιτρικό οξύ) και ίσως υπάρχει και λίγο κορνφλάουρ για να τα κρατάει ξεχωρισμένα.
Το μπέικιν δουλεύει σε δύο χρόνους. 
Ένα πρώτο φούσκωμα γίνεται όταν βραχεί το μπέικιν και ένα δεύτερο φούσκωμα όταν μπει η ζύμη στο φούρνο.
Ένα από τα πράγματα που βλέπουμε είναι ότι κατ’ αρχήν 1 κ.γ. σόδα και 1 κ.γ. μπέικιν δεν έχουν την ίδια δύναμη. 
Δεν θα φουσκώσουν το ίδιο τη ζύμη μας, μιας και στην περίπτωση του μπέικιν που είναι μείγμα σόδας με ξινό είναι σαν να βάζουμε το 1/3 της ποσότητας σε σόδα στη ζύμη μας.
Οπότε αν κάποια στιγμή δεν έχουμε σόδα και θέλουμε να την αντικαταστήσουμε με μπέικιν τότε θα πρέπει να βάλουμε 2-3 φορές παραπάνω ποσότητα από μπέικιν.
Το ανάποδο βέβαια συμβαίνει αν δεν έχουμε μπέικιν και πρέπει να βάλουμε το 1/3 της ποσότητας με σόδα αλλά θα πρέπει να βάλουμε και κάτι όξινο στη συνταγή μας όπως για παράδειγμα 1 κ.γ. χυμό λεμονιού για κάθε 1/3 κ.γ. σόδα. 
Αλλιώς δεν θα δουλέψει η σόδα και δεν θα φουσκώσει το γλυκό μας.
Κάποιες φορές φτιάχνοντας ένα γλυκό βλέπουμε ότι δεν μας έχει φουσκώσει.
Ένα από τα πράγματα που μπορεί να έχει συμβεί είναι να μην δουλεύει η σόδα ή το μπέικιν.
Η σόδα συνήθως δεν έχει και πολλά προβλήματα και μένει ενεργή πολύ καιρό και σίγουρα θα είναι ενεργή μέχρι την ημερομηνία λήξης της.
Το μπέικιν όμως επειδή είναι μείγμα ενώσεων είναι γενικά πιο ασταθές. 
Με την υγρασία έχει πρόβλημα οπότε πρέπει να προσέχουμε πολύ.
Καλύτερα λοιπόν να το αγοράζουμε σε μικρές συσκευασίες και όχι σε μεγάλες και να προσέχουμε την ημερομηνίες λήξης του.
Υπάρχουν τρόποι να ελέγχουμε αν “δουλεύουν” η σόδα και το μπέικιν μας.
Για τη σόδα είναι απλό. 
Αν βάλουμε 2 κ.γ. σόδα σε ένα πιατάκι και ρίξουμε πάνω της 1 κ.σ. ξύδι θα πρέπει να αφρίσει και κάνει φυσαλίδες. 
Αυτό σημαίνει ότι είναι καλή η σόδα μας.
Για το μπέικιν θα κάνουμε το εξής δοκιμαστικό: Βάζουμε 4 κ.γ. μπέικιν σε ένα μπολ και προσθέτουμε νερό. 

Θα δούμε ότι αφρίζει αν το μπέικιν μας είναι ακόμα ενεργό.
Για να συνοψίσουμε λοιπόν.
Άλλο η σόδα, άλλο το μπέικιν. 
Κάνουν την ίδια δουλειά με διαφορετικό τρόπο και δεν αντικαθιστούνται έτσι απλά το ένα από το άλλο. 
Μάλιστα σε κάποιες συνταγές χρειάζονται και τα δύο μιας και δουλεύουν σε διαφορετικούς χρόνους κατά τη διάρκεια του ψησίματος.
Επίσης όταν σε μια συνταγή μπαίνει η σόδα μιας και δουλεύει αμέσως δεν μπορούμε να αφήσουμε τη ζύμη πολύ ώρα εκτός του φούρνου γιατί η σόδα αντιδρά αμέσως με το υγρό και αν δεν το ψήσουμε αμέσως δεν θα φουσκώσει το γλυκό.

                ....οι πληροφορίες από το akispetretzikis.com

Locate X: Το εργαλείο που εντοπίζει οποιονδήποτε παντού

Ιδιαίτερα ανησυχητικές είναι οι εξελίξεις γύρω από ένα εργαλείο το οποίο αποκαλείται Locate X το οποίο επιτρέπει σε αστυνομικές υπηρεσίες και διωκτικές αρχές να εντoπίζουν οποιονδήποτε κάθε στιγμή χωρίς να χρειάζονται ένταλμα.
Το Locate X δημιουργήθηκε από μια εταιρεία παρακολουθήσεων που αποκαλείται Babel Street, με την Μυστική Υπηρεσία των ΗΠΑ να έχει συμβόλαιο με την εταιρεία. 
Η ιστοσελίδα 404Media δοκίμασε το εν λόγω εργαλείο και κατάφερε να εντοπίσει το smartphone συγκεκριμένου χρήστη στα πλαίσια δοκιμής που απεικονίζοντας ως κόκκινη κουκίδα στο εργαλείο. και όλη την πορεία που έκανε ο ίδιος κατά τη διάρκεια μιας ημέρας.
Δηλαδή από την κατοικία του στην Alabama σε ένα κατάστημα Lowe και από τον αυτοκινητόδρομο σε μια εκκλησία και τέλος σε μια κλινική αμβλώσεων στην Alabama. 
Η Alabama είναι μια πολιτεία που έχει απαγορεύσει τις αμβλώσεις.
Οι πολιτείες που διοικούνται από τους Ρεπουμπλικάνους και έχουν θέσει εκτός νόμου τις αμβλώσεις, συμπεριλαμβανομένης της Αλαμπάμα, έχουν επιδιώξει την περαιτέρω ποινικοποίηση όσων προσπαθούν να προβούν σε κάτι τέτοιο, σε μέρη όπως η Φλόριντα, όπου οι αμβλώσεις περιορίζονται σε μεγάλο βαθμό, αλλά εξακολουθούν να είναι νόμιμες μέχρι ενός ορισμένου σημείου.
Το ιστορικό εντοπισμού του κινητού τηλεφώνου που παρατίθεται παραπάνω αποκτήθηκε χωρίς ένταλμα. 
Αξίζει να σημειωθεί ότι το εργαλείο από μόνο του δεν μπορεί να ταυτοποιήσει έναν χρήστη αλλά οι αρχές θα μπορούσαν σίγουρα να χρησιμοποιήσουν πρόσθετα εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους οι υπηρεσίες για να ταυτοποιήσουν έναν χρήστη.
Επιπλέον, η χρήση του Locate X για το θέμα που έτρεξε το 404 Media δεν προσφέρθηκε από τις αρχές ή από κάποια κρατική υπηρεσία. 
Η πρόσβαση για την trial δοκιμή έγινε απευθείας μέσω της Babel Street από την εταιρεία αφαίρεσης δεδομένων Atlas Privacy. 
Η εταιρεία, η οποία επί του παρόντος μηνύει τους data brokers που επιτρέπουν εργαλεία όπως το Locate X, κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση σε αυτό λέγοντας απλώς ότι ήταν ένα ιδιωτικό γραφείο ερευνών χωρίς κανέναν ουσιαστικό έλεγχο.
https://techmaniacs.gr/locate-x-to-ergaleio-poy-entopizei-opoiondipote-pantoy/

Πως η Βρετανίδα νοσηλεύτρια Jean Ward βοήθησε στην ανακάλυψη της φωτοθεραπείας για το νεογνικό ίκτερο

Ο ίκτερος στα νεογέννητα είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. 
Το 20-40% των νεογέννητων παρουσιάζει ίκτερο. 
Ο  Ίκτερος οφείλεται ουσιαστικά στους ακόλουθους παράγοντες:
1. Η αιμοσφαιρίνη των νεογνών είναι συνήθως ψηλή. 
Αυτή η αιμοσφαιρίνη καταστρέφεται γρήγορα και δίνει μεγάλες ποσότητες χολερυθρίνης .
2. Το συκώτι των νεογνών δεν είναι αρκετά ώριμο ώστε να μπορεί να συλλαμβάνει και να αποβάλλει μεγάλες ποσότητες χολερυθρίνης.
3. Το έντερο των νεογνών επαναρροφά χολερυθρίνη που υπάρχει σε αυτό. Το 2% – 4% των νεογνών χρειάζονται φωτοθεραπεία
Υπάρχουν πίνακες  ανάλογα με την τιμή της χολερυθρίνης, βάση των οποίων κρίνεται αν χρειάζεται να κάνει το μωρό φωτοθεραπεία. 
Οι λάμπες της φωτοθεραπείας εκπέμπουν ψυχρό λευκό ή κυανό φως.  
Το φως αυτό έχει την δυνατότητα να διασπά τη χολερυθρίνη σε άλλες πιο αβλαβείς ουσίες.
Οφείλουμε την ανακάλυψη της φωτοθεραπείας  στη Βρετανίδα Νοσηλεύτρια  Jean Ward
Η νοσηλεύτρια Jean Ward ήταν υπεύθυνη  στη μονάδα πρόωρων στο Γεν. Νοσοκομείο του Rochford στο Essex της Μ. Βρετανίας  Όπως περιγράφει ο RH Dobbs,  στις  καλοκαιρινές ημέρες οι νοσηλεύτριες της μονάδας έβγαζαν  τα πιο ευαίσθητα βρέφη στην αυλή με οδηγία από την Jean Ward, θεωρώντας  ότι ο συνδυασμός του φρέσκου αέρα και του ζεστού ήλιου θα τους έκανε πολύ καλύτερο από την ατμόσφαιρα του θαλάμου.
Το 1956, κατά τη διάρκεια της ιατρικής επίσκεψης στους θαλάμους της μονάδας, οι παιδίατροι είδαν ένα πρόωρο βρέφος που  είχε ένα οριοθετημένο τρίγωνο του δέρματος πολύ πιο κίτρινο από το υπόλοιπο σώμα.
Η νοσηλευτρια Jean Ward  εξήγησε ότι αυτό ήταν ένα μωρό που είχε εκτεθεί στο ηλιακό φως και μια περιοχή του σώματος του είχε καλυφθεί από ένα φύλλο και δεν είχε εκτεθεί το ίδιο στο ηλιακό φως. 
Έτσι το τμήμα του σώματος που είχε εκτεθεί λιγότερο στο ηλιακό φως ήταν πολύ πιο κίτρινο από το υπόλοιπο σώμα
Μετά από αυτή την παρατήρηση, διαπιστώθηκε  ότι στα βρέφη που εκτίθονταν στο ηλιακό φως καταγραφόταν σημαντική μείωση στις τιμές της χολερυθρίνης και ξεκίνησε η διαδικασία συστηματικής φωτοθεραπείας στα νεογνά με ίκτερο
Δύο χρόνια μετά, το 1958 ο ιατρός RJ Cremer και ο βιοχημικός RW Perryman δημοσίευσαν τις  παρατηρήσεις τους αποδεικνύοντας ότι τόσο το ηλιακό φως όσο και το μπλε φως  από την αυτοσχέδια  μονάδα φωτοθεραπείας αποτελούμενη από οκτώ σωλήνες  φθορισμού των 40W μειώνουν τα επίπεδα χολερυθρίνης στα νεογνά.
Σε παγκόσμιο επίπεδο,  ετησίως  γεννιούνται περίπου 135 εκατομμύρια βρέφη και σύμφωνα με τις μελέτες ένα ποσοστό από  0,5 έως 4% των πρόωρων βρεφών  βρέφη λαμβάνει φωτοθεραπεία
Εάν  υποθέσουμε ότι η συνολική παγκόσμια συχνότητα της φωτοθεραπείας είναι  περίπου 2%, αυτό σημαίνει ότι  2,7 εκατομμύρια βρέφη ετησίως υποβάλλονται σε φωτοθεραπεία
Από το 1970 μέχρι σήμερα  119 έως 120 εκατομμύρια βρέφη  έχουν λάβει φωτοθεραπεία.
Θεωρείται πλέον ευρέως αποδεκτό ότι η   Νοσηλεύτρια Jean Ward συνέβαλε αποφασιστικά στην ανακάλυψη της φωτοθεραπείας για το νεογνικό ίκτερο.
Διαχρονικά οι  νοσηλευτές – τριες με την εργασία τους δίπλα στον ασθενή, με τις παρατηρήσεις τους και τις προτάσεις τους συμβάλλουν σημαντικά   στη ανακάλυψη και βελτίωση θεραπειών και μεθόδων για την προαγωγή της υγείας των ασθενών.
Βιβλιογραφία
–Sister Jean Ward, phototherapy, and jaundice: a unique human and photochemical interaction Michael Jeffrey Maisels Published in Journal of Perinatology 2015
—Bedside Insight: Amazing Nurse Discoveries Amy Keller, BSN, RN,
Γιώργος Μανουσάκης, νοσηλευτής στο Γενικό Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου Κρήτης

    Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαµβάνονται τον ίκτερο µόνο όταν έχουν ένα µώλωπα ή ένα νόσηµα του ήπατος. 

Οι νεογνολόγοι, οι µαιευτήρες και οι µαίες τον συναντούν συχνότερα και γι' αυτούς είναι πολλές φορές πηγή ανησυχίας και σύγχυσης. 

Ανησυχίας γιατί η χολερυθρίνη αυτή καθ' αυτή είναι τοξική και πολλές φορές η αιτία σοβαρής νόσου. 

Σύγχυσης γιατί συχνά είναι δύσκολο να αποφασίσουµε ποια ικτερικά νεογνά χρειάζονται θεραπεία αφ' ενός και αφ' ετέρου γιατί η χολερυθρινολογία έχει γίνει ένα τέλµα από παράξενα ονόµατα και δοµές για τα οποία ακόµα και οι ειδικοί διαφωνούν. 

Η απλότητα των παλαιοτέρων ετών µε την άµεση και έµµεση χολερυθρίνη και τις σπάνιες περιπτώσεις πυρηνικού ικτέρου έχει δώσει τη θέση της σε συνδεδεµένες και ελεύθερες χρωστικές συζεύξεις, γλυκουρονιόσεις, χολερυθρινοπρωτεϊνες, φωτοϊσοµερισµούς, χαλκόχροα  νεογνά, κίτρινους πνεύµονες και µ υστηριώδεις αναλύσεις που αναφέρονται µε τ' αρχικά τους όπως ΗΒΑΒΑ, ESR και ακόµη MADDS. 

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, µάθαµε πολλά για τις χηµικές ιδιότητες για τη δοµή της χολερυθρίνης και των παραγώγων της και έχουν αναπτυχθεί δυναµικές και ευαίσθητες αναλογικές µέθοδοι για την ανεύρεση κίτρινων χηµικών ενώσεων. 

Οι νέες γνώσεις έδειξαν ότι ο µεταβολισµός της χολερυθρίνης είναι πιο πολύπλοκος απ' ότι θεωρούνταν. 

Τα περισσότερα απ' όσα έχουµε µάθει προέρχονται από τα βιβλία στις σελίδες των οποίων τα σχήµατα αποτυπώνονται σε δύο διαστάσεις. Είναι εύκολο λοιπόν να ξεχάσουµε ότι οι χηµικές αντιδράσεις από τις οποίες εξαρτάται ο µεταβολισµός της χολερυθρίνης είναι εξεργασίες τριών διαστάσεων. 

Οι πρόσφατες µελέτες στη χηµεία της χολερυθρίνης και το µεταβολισµό παρέχουν µια υποδειγµατική ροπή των µικρών µορίων στην πόλωση, το σχήµα και στις δοµές τριών διαστάσεων. 

Έχει επίσης διευκρινισθεί µια µοναδική οδός εκτροπής η οποία µπορεί να αποβεί ωφέλιµη στο γυµνό ικτερικό νεογνό, απλά και µόνο µε το πάτηµα ενός διακόπτη, δηλαδή τη φωτοθεραπεία...chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://apothesis.lib.teicrete.gr/bitstream/handle/11713/1551/2002Maragaki.pdf?sequence=1&isAllowed=y

ygeionomikoi.gr