Η Φέι Ντάναγουεϊ, ο Γουόρεν Μπίτι, οι κατασχέσεις σπιτιών από τράπεζες και… η αυτοπαραγωγή ενέργειας από αιολικές διατάξεις

γράφει ο Τέλης Τύμπας

Η ταινία ‘Μπόνι και Κλάιντ’, με τη Φέι Ντάναγουεϊ και τον Γουόρεν Μπίτι στους αντίστοιχους ρόλους, αναφέρεται σε μια εποχή που επιχειρούνταν μαζικές κατασχέσεις σπιτιών από τράπεζες, στο πλαίσιο της μεγάλης οικονομικής κρίσης του μεσοπολέμου.

Με παραγωγό τον ίδιο τον Μπίτι, η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Άρθουρ Πεν και γνώρισε πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία.
Η επιτυχία αυτή και το κέρδος που τη συνόδεψε παρέκαμψε τους αρχικούς δισταγμούς της εταιρείας παραγωγής του Χόλιγουντ.
Παράγωγο μιας εποχής γενικευμένης κοινωνικής αμφισβήτησης, η ταινία συνέβαλε με τη σειρά της αποφασιστικά στην ρεαλιστικότερη απεικόνιση σκηνών με ένοπλη σύγκρουση.
Όσο ζούσαν και λήστευαν, μεταξύ άλλων, τράπεζες, οι Μπόνι και Κλάιντ έχαιραν αρχικά της συμπάθειας ενός αξιόλογου τμήματος της κοινωνίας του μεσοπολέμου, το οποίο έχανε τα πάντα στην πρωτοφανή οικονομική κρίση την ίδια στιγμή που οι τράπεζες επωφελούνταν για να προχωρήσουν στις κατασχέσεις των σπιτιών του.
Η συμπάθεια αυτή υποχώρησε όταν τελείωσε η περίοδος κατά την οποία κατάφερναν να ληστεύουν αποφεύγοντας να σκοτώνουν.
Όταν τελικά οι Μπόνι και Κλάιντ σκοτώθηκαν σε αστυνομική ενέδρα, ένα περίεργο πλήθος έσπευσε να επισκεφτεί να φέρετρά τους.
Φαίνεται ότι η Μπόνι είχε ως μαθήτρια λογοτεχνικές ανησυχίες.
Ο Κλάιντ, αυτοδίδακτος μουσικός, είχε σημαδευτεί από την εμπειρία μιας κρατικής φυλακής στην οποία είχε ως έφηβος βρεθεί για μικροπαρανομίες.
Στη φυλακή αυτή είχε αφεθεί απροστάτευτος να βιαστεί επανειλημμένα.
Όλα αυτά είναι γνωστά και αποτυπωμένα, μεταξύ άλλων, σε ένα βραβευμένο πρόσφατο ντοκιμαντέρ.
Αποτυπώνονται και στη διάσημη σκηνή στην αρχή της ταινίας, με την οποία η Φέι Νταναγουέι και ο Γουόρεν Μπίτι συστήνονται ως ληστές τραπεζών:

τη σκηνή με την οικογένεια που εγκαταλείπει το σπίτι που έχασε στην τράπεζα.

Την αφορμή για το παρόν σημείωμα δίνει μια άγνωστη λεπτομέρεια από την ίδια σκηνή, η οποία έχει εκτιμώ έναν ειδικό συμβολισμό.

Στη σκηνή αυτή ο φακός επανέρχεται σε αρκετά πλάνα στην οικιακή αιολική διάταξη πίσω και πάνω από το σπίτι-αγροικία που έχει κατασχεθεί από την τράπεζα (μεταξύ του 1:57 και του 2:11 στην παραπάνω σκηνή).
Πέντε εκατομμύρια τέτοιες διατάξεις επέτρεπαν στους ιδιοκτήτες αγροικιών στις δυτικές πολιτείες των ΗΠΑ να αντλούν νερό για όλες τις δουλειές.
Έχει διασωθεί ένα πλήθος φωτογραφιών από οικογενειακές γιορτές -από βαφτίσια μέχρι γάμους- μπροστά στις χαρούμενες, προσβάσιμες κι ανθεκτικές αυτές αιολικές διατάξεις.
Μισό μάλιστα εκατομμύριο αγροκτήματα βασίστηκαν σε παρόμοιες οικιακές ανεμογεννήτριες για να έχουν το δικό τους ηλεκτρικό ρεύμα, μέσω αποθήκευσής του από την ανεμογεννήτρια σε μπαταρίες.
Ρεύμα που τους επέτρεψε να έχουν τηλέφωνο, ραδιόφωνο, τηλεόραση και ψυγείο.
Δεν βρέθηκε τυχαία η αιολική διάταξη στη σκηνή του ‘Μπόνι και Κλάιντ’.
Ήταν το κορυφαίο σύμβολο μιας κοινωνικής ζωής που επέτρεπε την απόλαυση των πιο σημαντικών από τα αγαθά ενός τεχνολογικού πολιτισμού με ιδιοκτησία όμως των μέσων παραγωγής ενέργειας και χωρίς εγκατάλειψη της φύσης.
Ήταν ο πιο χαρακτηριστικός δείκτης ανεξαρτησίας από τον συγκεντρωτισμό του ολοκληρωτικού δικτύου των κρατικών γραμμών μεταφοράς μαζικά παραγόμενης ενέργειας, με βάση τον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής.
«Αν ήθελες να ζήσεις σε αυτόν τον τόπο έπρεπε να έχεις μια αιολική διάταξη», έχει γράψει ο Κόι Χάρις, διευθυντής μουσείου αιολικών διατάξεων στο Τέξας. «Διαφορετικά ήσουν ένας περαστικός».
πηγή του άρθρου:aplotaria.gr

Η εξωγήινη «Υπατία», μια φαινομενικά ασήμαντη μικρή πέτρα, ίσως είναι παλαιότερη και από τον Ήλιο

Είναι μια φαινομενικά ασήμαντη πετρούλα, ένα βότσαλο που το μήκος του δεν ξεπερνά τα 3,5 εκατοστά και το βάρος του τα 30 γραμμάρια, αλλά έχει ένα «βαρύ» όνομα.

Βαφτίστηκε από τους επιστήμονες «Υπατία», παίρνοντας το όνομα της διάσημης νεοπλατωνικής φιλοσόφου της Αλεξάνδρειας, η οποία υπήρξε η πρώτη γνωστή γυναίκα μαθηματικός και αστρονόμος της Δύσης, αλλά η σχέση της με τη Γη σταματά σε αυτό.
Η εν λόγω πέτρα που είχε βρεθεί στη νοτιοδυτική Αίγυπτο το 1996 και έκτοτε μελετάται, είναι όχι απλώς εξωγήινη, αλλά μια μοναδική περίπτωση. Το 2013 οι επιστήμονες είχαν συμπεράνει ότι η «Υπατία» έχει εξωγήινη προέλευση και το 2015 ότι δεν εμφανίζει ομοιότητες με οτιδήποτε άλλο στον πλανήτη μας, είτε γηγενή πέτρα είτε μετεωρίτη εξ ουρανού.
Κατά πάσα πιθανότητα υπήρξε μέρος ενός τελείως ασυνήθιστου διαστημικού βράχου διαμέτρου μερικών μέτρων, που όταν έπεσε στη Γη, έγινε κομμάτια και έχει βρεθεί μόνο η «Υπατία».
Μια νέα επιστημονική μελέτη κατέληξε τώρα στην ακόμη πιο εντυπωσιακή εκτίμηση ότι η «Υπατία» -ή τουλάχιστον κάποια μέρη της- πιθανότατα είχαν σχηματισθεί προτού καν δημιουργηθεί το ηλιακό μας σύστημα πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.
Με άλλα λόγια, η «Υπατία» μπορεί να έχει ηλικία που ξεπερνά ακόμη και αυτή του Ήλιου μας, ενώ η προέλευσή της είναι άγνωστη, από πόσο μακριά δηλαδή στο διάστημα, πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, ξεκίνησε για να καταλήξει στη Γη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή γεωλογίας Γιαν Κράμερς του Πανεπιστημίου του Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωχημείας και κοσμοχημείας «Geochimica et Cosmochimica Acta», δήλωσαν ότι οι έως τώρα αναλύσεις επιβεβαιώνουν πως η «Υπατία» δεν μοιάζει με τους άλλους γνωστούς μετεωρίτες που έχουν πέσει στον πλανήτη μας.
Οι αναλογίες των χημικών στοιχείων που περιέχει, διαφέρουν από εκείνες που έχουν παρατηρηθεί σε πετρώματα στο ηλιακό σύστημά μας.
Επιπλέον, ορισμένα «εξωτικά» επιμέρους υλικά που περιέχει και τα οποία δεν υπάρχουν στη Γη, φαίνεται να έχουν σχηματισθεί σε μια προ-ηλιακή εποχή, σε περιβάλλον με πολύ κρύες θερμοκρασίες (τουλάχιστον μείον 196 βαθμούς Κελσίου).
Μεταξύ άλλων, η «Υπατία» περιέχει ασυνήθιστο αλουμίνιο σε καθαρά μεταλλική μορφή, εξίσου ασυνήθιστα φωσφίδια, κόκκους αποτελούμενους από νικέλιο, φώσφορο και ελάχιστο σίδηρο (σε μια αναλογία που δεν υπάρχει στη Γη ή σε γνωστούς μετεωρίτες), ασυνήθιστη αναλογία άνθρακα προς πυρίτιο, υπερβολικά μεγάλη ποσότητα πολυαρωματικών υδρογονανθράκων κ.α.
Όλα αυτά μαζί συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η εν λόγω πετρούλα προέρχεται από υλικά που υπήρχαν στο διαστρικό χώρο, προτού καν σχηματισθούν ο Ήλιος και η Γη.
Σύμφωνα με την κυρίαρχη επιστημονική θεωρία, το ηλιακό μας σύστημα και οι πλανήτες του δημιουργήθηκαν από ένα τεράστιο αρχαίο νέφος διαστρικής σκόνης, γνωστό και ως ηλιακό νεφέλωμα.
Η «Υπατία» μπορεί να αποτελείται από αρχέγονα υλικά αυτού του νεφελώματος που «γέννησε» τον Ήλιο ή να προέρχεται από ακόμη πιο μακριά.
Η εξωτική πέτρα περιέχει μικροσκοπικά διαμαντάκια με διάμετρο 50 νανόμετρα (δισεκατομμυριοστά του μέτρου) έως δύο μικρόμετρα (εκατομμυριοστά του μέτρου).
Τα διαμαντάκια αυτά πιθανότατα δημιουργήθηκαν από το σοκ που υπέστη η «μητρική» διαστημική πέτρα, όταν εισήλθε στη γήινη ατμόσφαιρα με μεγάλη ταχύτητα.
Η «Υπατία» δεν έχει καν επίσημα ταξινομηθεί ως μετεωρίτης επειδή, παρόλο που χωρίς αμφιβολία προήλθε από το διάστημα, μόνο τέσσερα γραμμάρια από το αρχικό βάρος της έχουν απομείνει ακέραια, καθώς η υπόλοιπη πέτρα κόπηκε σε κομμάτια, που μοιράσθηκαν σε διάφορα επιστημονικά εργαστήρια ανά τον κόσμο για να μελετηθούν.
Η Εταιρεία Μετεωριτών απαιτεί τουλάχιστον το 20% της αρχικής μάζας ενός διαστημικού βράχου να παραμένει ατόφια, προκειμένου να ταξινομηθεί επίσημα ως μετεωρίτης.
πηγή του άρθρου:lifo.gr

Τα δελφίνια αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη, νωρίτερα και από τους ανθρώπους

Η νοημοσύνη των δελφινιών είναι γνωστή και είναι ένας από τους λόγους που έχουν κάνει τα πλάσματα αυτά τόσο δημοφιλή και αγαπητά στους ανθρώπους.

           Νέα έρευνα αποκαλύπτει μια ακόμη πτυχή της προσωπικότητας των δελφινιών και περαιτέρω απόδειξη του πόσο ανεπτυγμένος είναι ο εγκέφαλός τους.
           Τα δελφίνια είναι ικανά να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη όχι μόνο πολύ νωρίτερα από τα άλλα ζώα, αλλά νωρίτερα ακόμη και από τα παιδιά.
            Σε αυτό το εντυπωσιακό συμπέρασμα κατέληξε μια νέα τριετής αμερικανική επιστημονική έρευνα σε δύο ρινοδέλφινα.
            Οι άνθρωποι, οι χιμπατζήδες, οι ελέφαντες και τα δελφίνια μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους σε καθρέφτη, όπως έχουν δείξει προηγούμενα πειράματα.
             Η αναγνώριση του εαυτού αποτελεί σημαντική ένδειξη νοημοσύνης, αν και δεν υπάρχει ομοφωνία μεταξύ των επιστημόνων περί αυτού.
             Τα παιδιά αρχίζουν να εμφανίζουν σημάδια αυτο-αναγνώρισης στην ηλικία περίπου των 12 μηνών, ενώ οι χιμπατζήδες των δύο έως τεσσάρων ετών. Όμως τα δελφίνια, όπως δείχνει η νέα μελέτη, μπορούν να το κάνουν ακόμη νωρίτερα, ήδη από την ηλικία των επτά μηνών.
              Οι ψυχολόγοι Νταϊάνα Ρις του Κολλεγίου Χάντερ και Ρέιτσελ Μόρισον του Πανεπιστημίου της Β.Καρολίνα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό PLoS One, σύμφωνα με την εφημερίδα «New York Times».
lifo.gr