Δευτέρα 30 Αυγούστου 2021

Philip Dick - Όλοι όσοι είχαν ζήσει ποτέ ήταν στην κυριολεξία περικυκλωμένοι από τους σιδερένιους τοίχους της φυλακής: ήταν όλοι μέσα της και κανείς δεν το΄ξερε...

...και συνεχίζει ο Philip Dick στο Valis...
...δέν υπάρχει δρόμος να βγείς από τον λαβύρινθο.
Ο λαβύρινθος μεταβάλλεται καθώς κινείσαι μέσα του, επειδή είναι ζωντανός.
Πάρσιφαλ:
κινούμαι ελάχιστα, όμως ήδη φαίνεται να πήγα πολύ μακριά.
Γκούρνεμαντς:
βλέπεις, γιέ μου, εδώ ο χρόνος γίνεται χώρος.
Όλο το τοπίο γίνεται ασαφές.
Το δάσος αποτραβιέται και στη θέση του αναδύεται ένας τοίχος φτιαγμένος από τραχιές πέτρες.
Δύο άνθρωποι περνούν από την πόρτα.
Τι έγινε το δάσος;
Οι δυό άντρες δεν κινήθηκαν στ'αλήθεια, στην πραγματικότητα δεν πήγαν πουθενά και όμως δεν είναι τώρα εκεί που ήταν στην αρχή.
Εδώ ο χρόνος γίνεται χώρος...
...Ο Φάτ είχε βρεί μια τέλεια περιγραφή της Μαύρης Σιδερένια
Φυλακής, τοποθετημένης όμως στο μακρινό μέλλον.
Οπότε, άν τοποθετούσες το παρελθόν (την αρχαία Ρώμη) πάνω στο παρόν (την Καλιφόρνια του εικοστού αιώνα) και εκεί πάνω τον μακρινό μελλοντικό κόσμο του μυθιστορήματος -το Ανδροειδές έχυσε ποταμούς δακρύων -θα είχες την Αυτοκρατορία, την Μαύρη Σιδερένια Φυλακή ώς μια υπέρ- ή διαχρονική σταθερά.
Όλοι όσοι είχαν ζήσει ποτέ ήταν στην κυριολεξία περικυκλωμένοι από τους σιδερένιους τοίχους της φυλακής: ήταν όλοι μέσα της και κανείς δεν το΄ξερε...
ntina

Παράξενο πράγμα η σχέση ανάμεσα στην πραγματικότητα και το ιδεατό.

...σκηνές θεατρικές
εκεί στα ριζά του δρόμου...
Mala Strana...
και ένα μικρό-μικρό τμήμα από το: VALIS του Philip DICK...
ένα από τα πιό αγαπημένα μου βιβλία...
Στον Φατ είχε συμβεί κάτι που δεν επιδεχόταν εξήγηση, μιά εμπειρία που υποδείκνυε κατάρρευση του ίδιου του
υλικού κόσμου και των οντολογικών κατηγοριών που τον καθόριζαν:
χώρο και χρόνο!!!
...Παράξενο πράγμα η σχέση ανάμεσα στην πραγματικότητα και το ιδεατό.
 Ο Φατ ήταν έτοιμος να σκαρφαλώσει στο ψηλότερο βουνό του Θιβέτ,
να φτάσει σε ένα γέρο μοναχό διακοσίων ετών που θα έλεγε:
το νόημα των πάντων ,γιέ μου, είναι-
σκέφτηκα:
Εδώ, γιέ μου, ο χρόνος γίνεται χώρος!!!
ntina

Dr. Robert Morse - Η μακροζωϊα και πως επιτυγχάνεται

το κανάλι του στο youtube :https://www.youtube.com/user/robertmorsend

Κώστας Καββαθάς - "Η συνομοταξία των αναιδών"

 

«… Οι χωρίς σχεδιασμό τοπικές “ρυθμίσεις” έχουν ως αποτέλεσμα το στραγγαλισμό της πόλης, την αύξηση των δηλητηρίων του θερμοκηπίου, την ταλαιπωρία χιλιάδων πολιτών και, τελικά, την απόλυτη, χυδαία και πέρα από κάθε λογική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής…»

     ΔΕΝ είναι η πρώτη φορά που αναφέρομαι στο γεγονός και, μέχρι να εγκαταλείψω το μάταιο τούτο κόσμο, δε θα είναι η τελευταία. 
Πρόκειται για τις πεζοδρομήσεις και τις αλλαγές χρήσης εκατοντάδων δρόμων που επιχειρούν διάφοροι, δήθεν «ευαισθητοποιημένοι» δήμαρχοι και κοινοτάρχες, χωρίς να έχουν κάνει κάποια μελέτη για τις επιπτώσεις στη ζωή της πόλης. 
Το φαινόμενο έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας. 
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ένα από τα βασικά συνθήματα της συντριπτικής πλειονότητας των υποψηφίων στις τελευταίες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές ήταν (λόγω της έλλειψης φαντασίας και νέων ιδεών που επικρατεί σε όλους τους χώρους) οι… πεζοδρομήσεις και ο «εξοστρακισμός του γιωταχί» από το κέντρο της πόλης, του χωριού και της… στάνης.
     Ας δούμε τι σημαίνει το καθένα, αρχίζοντας από τις ―χωρίς πρόγραμμα― αλλαγές που επιχειρούν στους δρόμους, παίρνοντας ως παράδειγμα την οδό Παραδείσου στο Μαρούσι. 
Για περισσότερους από έξι μήνες, οι υπηρεσίες (του ΥΠΕΧΩΔΕ;) είχαν κλείσει το δρόμο, με αποτέλεσμα την απίστευτη ταλαιπωρία όσων έμεναν ή ήθελαν να πάνε ανατολικά. 
Όταν ο δρόμος άνοιξε, έγινε μονής (σωστό) κατεύθυνσης, αλλά από ένα σημείο και μετά είναι ο απόλυτος λαιμός της μπουκάλας. Οι «ειδικοί» έχουν μειώσει στο μισό το πλάτος, αυξάνοντας εκείνο των πεζοδρομίων (οι δαιμόνιοι!) και δημιουργώντας θέσεις στάθμευσης για τους κατοίκους των μονοκατοικιών, οι οποίοι προφανώς δε θέλουν να θυσιάσουν ούτε μισό τετραγωνικό μέτρο από τον κήπο τους. 
Την ημέρα γίνεται το «έλα να δεις», ενώ τη νύχτα οι οδηγοί κινδυνεύουν να τσακιστούν στα τετραγωνισμένα «μπετά» που βρίσκουν ξαφνικά μπροστά τους. 
Μέσα σε κάθε παρτέρι, ο Δήμος Αμαρουσίου (;) έχει φυτέψει κι από ένα δέντρο για να δείξει πόσο αγαπάει το «πράσινο». 
Η Παραδείσου δεν είναι, βέβαια, η μόνη. 
Οι δήμαρχοι των προνομιούχων προαστίων έχουν μετατρέψει τους δρόμους «τους» σε λαβύρινθους, απαγορεύοντας ουσιαστικά στους «άλλους» να περνάνε από την περιοχή τους.
     Το μεγάλο όμως έγκλημα εναντίον της πόλης, της υγείας και της ποιότητας ζωής του συνόλου είναι ότι με τους αποκλεισμούς δημιουργούν τεράστια μποτιλιαρίσματα. 
Tα καυσαέρια από τα χιλιάδες ακινητοποιημένα οχήματα δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα, αλλά κανείς δε φαίνεται να ενδιαφέρεται. 
Πριν κάποιος πει ότι ο υπογράφων ζητάει να «γεμίσει ο κόσμος γιωταχί», θα επαναλάβω αυτό που χρόνια λέω: να βρεθεί ένας γενναίος πρωθυπουργός που θα επιβάλει το μητροπολιτικό σχεδιασμό, το εργαλείο που θα απαγορεύσει στον καθένα να κόβει και να ράβει ανάλογα με τις επιθυμίες του, τις πολιτικές και κομματικές πιέσεις, και το λαϊκισμό που χαρακτηρίζει εκείνους που δεν έχουν ιδέες και φαντασία.
Ο μητροπολιτικός σχεδιασμός θα απαγόρευε στους τοπικούς σατράπες να μεταβάλουν τη ζωή μας σε κόλαση. 
Αν κάποιος δρόμος, σε ένα οποιοδήποτε προάστιο που κατοικεί η οικονομική ολιγαρχία, η μεσαία τάξη, η φτωχολογιά ή οι μαρκήσιοι του Μαύρου Χρήματος (που παριστάνουν τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους) πρέπει να πεζοδρομηθεί, να πεζοδρομηθεί. 
Αν τα γιωταχί πρέπει να «εξοστρακιστούν» από το «κέντρο» της (όποιας) πόλης, να πάνε στο διάβολο κι ακόμα παραπέρα. 
Αν όμως η πεζοδρόμηση, η μονοδρόμηση, η απαγόρευση ή ό,τι άλλο σκαρφίζεται ο «ευαισθητοποιημένος» της τοπικής αυτοδιοίκησης έχει ως αποτέλεσμα την επιδείνωση του κυκλοφοριακού και την αύξηση της ρύπανσης, τότε να ελεγχθεί ο τοπικός σατράπης.
     Αυτή η φαύλη «λογική» έχει δημιουργήσει διάφορα «γκέτο», στα οποία κατοικούν οι ισχυροί του χρήματος. 
Με την πάροδο του χρόνου και την οικονομική «άνεση» που έφερε το colpo grosso του Xρηματιστηρίου, οι περιοχές αυτές μετατράπηκαν σε λαβύρινθους, που για να περάσει κάποιος που δε γνωρίζει, χάνεται, παραβιάζει προτεραιότητες, κινείται ανάποδα σε μονόδρομους, θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του και τη ζωή των άλλων, σπαταλάει καύσιμα, ρυπαίνει και, γενικώς, «φτύνει αίμα». 
Κι όλα αυτά στο όνομα μιας άκρως χαριτωμένης αλλά εγκληματικά άσχετης αντίληψης ότι όσο πιο πολλά εμπόδια βάλουμε στα γιωταχί τόσο το καλύτερο για τη γειτονιά «μας».
Δρόμοι-παγίδες υπάρχουν στην περιοχή γύρω από τα εκπαιδευτήρια Δούκα, στο Νέο και το Παλαιό Ψυχικό (το πρώτο κατέχει τον τίτλο του πρωταθλητή), και στη Φιλοθέη (αυτό έλειπε, να μην!).
     Από κει και πέρα, το λόγο έλαβε το νεοελληνικό «είπανε της γριάς να… και αυτή…». Σήμερα δεν έμεινε πόλη, κωμόπολη, ακόμα και χωριό που να μην αποκτήσει δρόμους «ήπιας κυκλοφορίας» και πεζόδρομους, οι οποίοι σε χρόνο dt γέμισαν φαγάδικα, ουζάδικα, φαστφουντάδικα, «παραδοσιακά» καφενεία, θεατρικές σκηνές και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ο νους του επιχειρηματικού ανθρώπου.
     Το αποτέλεσμα; Το απόλυτο κυκλοφοριακό και περιβαλλοντικό χάος, αφού μέσα στην «τύφλα» τους οι περιβαλλοντικοί τρομοκράτες δε βλέπουν ότι μαχαιρώνουν πισώπλατα την πόλη.
     Οι χωρίς σχεδιασμό «ρυθμίσεις» έχουν ως αποτέλεσμα το στραγγαλισμό της πόλης, την αύξηση των δηλητηρίων του θερμοκηπίου, την ταλαιπωρία χιλιάδων πολιτών και, τελικά, την απόλυτη, χυδαία και πέρα από κάθε λογική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. 
Kι όλα αυτά, γιατί παρά τις σοβαρές προσπάθειες των τελευταίων ετών, τα ΜΜΜ δεν είναι σε θέση (ακόμα) να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των 4 εκατομμυρίων κατοίκων του λεκανοπεδίου. Αν κάποιος υλοποιούσε το όνειρο του μακαρίτη Aντώνη Tρίτση για το μητροπολιτικό σχεδιασμό, όλες, μα απολύτως όλες οι αποφάσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης θα εξετάζονταν από μια ή περισσότερες επιτροπές συγκοινωνιολόγων, πολεοδόμων και σοβαρών μηχανικών περιβάλλοντος οι οποίοι θα λάβαιναν υπόψη τις επιπτώσεις που η κάθε ενέργεια θα είχε στο πολεοδομικό συγκρότημα. 
Ποιος έχασε, όμως, την κοινή λογική για να τη βρουν οι Έλληνες πολιτικοί;   _ K. K.

     υστερόγραφο από ntina: 
Μην βάζετε στοίχημα, γιατί θα το χάσετε.
Το άρθρο δεν γράφτηκε σήμερα, αλλά το μακρινό 2002 από την καυστική και εύστοχη πένα του αγαπημένου Κώστα Καββαθά με τον ευρηματικό τίτλο "Η συνομοταξία των αναιδών"

https://www.kavathas.gr/show.php?cat_id=144&page_id=559

Aπό το χρονολόγιο του dr. Κωνσταντίνου Φαρσαλινού:ΔΥΣΤΥΧΩΣ επιβεβαιώθηκα. Ομηρία επ΄ άπειρον...

Aπό το χρονολόγιο του dr. Κωνσταντίνου Φαρσαλινού:https://www.facebook.com/konstantinos.farsalinos.37

Στις 22 Αυγούστου, είχα αναφέρει πως θα έρθει η ώρα της “ημερομηνίας λήξης” της υγείας και της ελευθερίας ΟΛΩΝ, όταν οι εμβολιασμένοι θα μετατραπούν σε σκλάβοι και μιάσματα (ως ανεμβολίαστοι) με την έλευση της 3ης δόσης, και όσοι κάνουν 3η δόση θα ξαναγίνουν όμηροι με την έλευση της 4ης δόση…
https://tinyurl.com/z5cv3t8k (Facebook post, και ΕΙΚΟΝΑ 1)
Έφτασε η ώρα λοιπόν που το Ισραήλ ξεκινάει την επ’ άπειρον υγειονομική ομηρία του υγιούς πληθυσμού, με την καθιέρωση ημερομηνίας λήξης 6 μηνών στα πιστοποιητικά, που θα ανανεώνεται μόνο με επιπλέον εμβολιασμό. Και πέρα από την 3η δόση…
https://tinyurl.com/z5cv3t8k (Jerusalem Post και EIKONA 2)
Βιώνουμε την εξέλιξη της ιατρικής από επιστήμη προαγωγής της υγείας σε έναν διεστραμμένο προαγωγό της τρομοκρατίας και της μετατροπής του υγιούς σώματος και πνεύματος σε άρρωστο και αρρωστημένο.
Μια επιστήμη που αποκτά έντονα χαρακτηριστικά ψυχοπάθειας, κοινωνιοπάθειας και απανθρωπισμού, έχοντας μάλιστα ως αυτοσκοπό την καθολική επιβολή.
Δεν αποδεικνύεται φιάσκο μόνο η επιχείρηση "ελευθερίας". Μια ολόκληρη επιστήμη τείνει να μετατραπεί σε ένα απάνθρωπο φιάσκο αιχμαλωσίας την υγιών, βάζοντας την κοινωνία και τον άνθρωπο να πληρώσουν για τη δική της αποτυχία.
Μόνο διεστραμμένοι εγκέφαλοι και πουλημένες συνειδήσεις μπορούν να συμμετέχουν με τη θέλησή τους σε αυτό το μόρφωμα.
Πρόκειται για αντικοινωνική βαρβαρότητα που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.
Σε αυτή συμμετέχουν ασυνείδητα και πολλοί τρομοκρατημένοι, που μετέτρεψαν τον εαυτό τους σε παρανοϊκά “εργαλεία” του αφηγήματος, παρασυρόμενοι από έναν αδικαιολόγητο και εμμονικό φόβο.
Άνθρωποι σε πνευματικό λήθαργο και παράλυση, για τους οποίους θα πρέπει να δείξουμε κατανόηση και να τους βοηθήσουμε να αποβάλλουν το φόβο και την υστερία.
Πάντως, έχουμε μπλέξει πολύ άσχημα ως ανθρωπότητα…
Πλησιάζει η ώρα που όσοι παριστάνουν τους πρωταγωνιστές θα καταλάβουν ότι είναι απλά κομπάρσοι, και θα προσγειωθούν επώδυνα στη σκληρή πραγματικότητα.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ επιβεβαιώθηκα. Ομηρία επ΄ άπειρον...
Όλοι πλέον κρίνονται, γιατί κρίνεται η σωματική και ψυχική μας υγεία, ο τρόπος ζωής μας, το δικαίωμα επιλογής στη ζωή μας, η αξιοπρέπεια και ο πολιτισμός μας...

Κωνσταντίνος Αρβανίτης: Μετά τους εμβολιασμούς αυξήθηκε η θνησιμότητα του πληθυσμού από όλα τα αίτια