Η ασθένεια, η αρρώστια κάθε αρρώστια δεν είναι μοιραία.
Δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία.
αλλάζοντας τις συνήθειες,
τους τρόπους σκέψης,
τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε την επήρεια των ασθενειών πάνω μας.
Και αν κάπου κάπου αρρωσταίνουμε, δεν θα εξαρτόμαστε πια από τον ιατρικό κόσμο, που βρίσκεται σε θέση εξουσίας σε σχέση με μας.
Προσεξτε τωρα :
Κατ αρχην, ο εγκέφαλος, δεν κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε μια πραγματική και μια φανταστική, εικονική ή συμβολική πληροφορία.
Ας πούμε ότι βρίσκεστε όρθιος στο χείλος της χωρίς παραπέτο στέγης ενός πολυ-όροφου κτιρίου.
Ο εγκέφαλός σας θα ερμηνεύσει αυτήν την κατάσταση ως πραγματικό κίνδυνο, και θα ενεργοποιήσει μια σειρά φυσιολογικών αντιδράσεων και ανακλαστικών συμπεριφοράς
ετσι θάχουμε: άνοδο της αδρεναλίνης,
επιτάχυνση του καρδιακού παλμού,
άγχος,
ίλιγγο.
Εδώ, έχουμε μια πραγματική πληροφορία.
Ό,τι λέμε,
ό,τι σκεφτόμαστε, εκλαμβάνεται από τον εγκέφαλό ως πραγματική πληροφορία, την οποία έχει υποχρέωση να επεξεργαστεί, ως υπερ-υπολογιστής.
Το ιδιο θα συμβεί αν πείτε : αυτό δεν θα του συγχωρήσω ποτέ.
Δεν θα μπορέσω ποτέ να χωνέψω αυτήν την αδικία και αυτή η φράση πραγματικά αντανακλά αυτό που έντονα αισθάνεστε.
Ο εγκέφαλός σας θα εκλάβει αυτήν την πληροφορία σα να ήταν πραγματική.
έτσι θα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων δηλαδή καρκινικών κυττάρων για να χωνέψει αυτό που δεν μπορείτε εσεις να χωνέψετε .
Εάν δεν τον συγχωρέσεται δεν θα μπορέσετε πράγματι ποτέ να χωνέψετε αυτό που σας έκανε.
Κατά συνέπεια ο εγκέφαλός σας θα συνεχίζει να λαμβάνει το μήνυμα ότι κάτι δεν έχει ακόμη χωνευθεί.
Και υπάκουα, θα συνεχίζει το πρόγραμμα της παραγωγής καρκινικών κυττάρων.
ετσι ,αργά ή γρήγορα, εξ αιτίας της ανώμαλα υπερβολικής ικανότητας πέψης, θα αρχίσετε να αισθάνεστε πόνους.
να πως εγκαθίσταται ο καρκίνος του στομάχου, που οι καλοι ογκολόγογοι, θα προσπαθήσουν να εξαφανίσουν με τα διάφορα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους.
Έχουμε και συνέχειa.
Ακόμα και αν σας έκαναν ολική αφαίρεση στομάχου, ο εγκέφαλός σας θα συνεχίζει να δίνει την εντολή για την παραγωγή καρκινικών κυττάρων στην περιοχή του σώματος όπου βρισκόταν το στομάχι.
Κάποιους μήνες αργότερα, οι γιατροί θα ανακαλύψουν μιαν υποτροπή ή μετάσταση, που στην πραγματικότητα είναι η συνέχιση του προγράμματος που είχε ξεκινήσει ο εγκέφαλός σας, βασιζόμενος σε μια συμβολική πληροφορία σχετικά με την σύγκρουση που βιώσατε με κάποιο φίλο.
Δυστυχώς είναι τόσο θανατηφόρα απλό.
Για να πάμε ακόμη μακρύτερα, εάν σοκαριστείτε από την διάγνωση του ογκολόγου, και αισθανθείτε μεγάλο φόβο θανάτου, ο εγκέφαλός σας θ αρχίσει καινούργιο πρόγραμμα παραγωγής υπερκυττάρων στον πνεύμονα, που αργότερα θα χαρακτηριστεί από τους γιατρούς σαν μεταστατικός καρκίνος του πνεύμονα.
Και ούτω καθεξής, μέχρις ότου επέλθει ο θάνατος.
Έτσι, όσο κι αν φαίνεται αφελές κι απλοϊκό, μπορούμε να προλάβουμε τις ασθένειες και να τις θεραπεύσουμε.
Κατ αρχάς, θεωρούμε δεδομένο πλέον οτι:
α) ο εγκέφαλος δε σφάλλει ποτέ και
β) ότι αυτός ενεργοποιεί όλες τις αρρώστιες.
Είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον μιας τέτοιας θεώρησης είναι τεράστιο.
Πράγματι, για πρώτη φορά στην ιστορία της ιατρικής, γνωρίζουμε πως :
Καμιά πάθηση, ανισορροπία δεν οφείλεται στην τύχη.
Όλα εκδηλώνονται σύμφωνα με τους αμετάβλητους νόμους της βιολογίας των ζωντανών όντων.
Άρα μαθαίνουμε τις βασικές αρχές επικοινωνίας δηλαδή εκφράζουμε τα συναισθήματά μας.
Αναγνωρίζουμε και δέχομεθα την πραγματικότητα, τελειώνουμε τις όποιες εκκρεμότητες με τους άλλους, και κυρίως - συγχωρούμε.
Ξαναβρίσκουμε την αυτονομία,
την ελευθερία,
την αυτοκυριαρχία μας.
Ίσως και την, έστω, παροδική ευτυχία μας.
η ασθένεια κανόνας,
η θεραπεία άθλος,
η ίασης το ζητούμενο
