O Antoine de Saint-Exupéry έχει πει...

Αυτό είναι το μυστικό μου. 
Είναι πολύ απλό. 
Μόνο με την καρδιά μπορεί κάποιος να δει σωστά - αυτά που είναι πραγματικά σημαντικά δεν μπορούν να τα δουν τα μάτια...

                  Antoine de Saint-Exupéry

Ταξιδεύοντας σε ένα πολύχρωμο παρελθόν - autochrome photos

Οι περισσότερες autochromes φαίνεται να έχουν την αυθεντικότητα της τέχνης - αυτή τη δύναμη να καθηλώνουν το βλέμμα μας και να απαιτούν από τα μάτια μας να επιστρέφουν ξανά και ξανά, και τη δύναμη να ανταμείβουν αυτές τις επιστροφές με ευχαρίστηση και διορατικότητα. 
Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε τι είναι αυτό που έχει να κάνει με την autochromes που τόσο συναρπάζει, να μάθουμε γιατί αυτή η απαλή λάμψη της υποβολής, των κομψών κυριών με δαντέλες, των αποχρώσεων και της ομίχλης του Monet-haze of dream είναι τόσο συναισθηματικά συναρπαστική, τόσο ψυχολογικά συναρπαστική.
Έτσι γύρω στο 1890, ορισμένοι ερασιτέχνες φωτογράφοι ήταν δυσαρεστημένοι με την απλή τεχνική αξία της φωτογραφίας. 
Επιθυμούσαν να χρησιμοποιήσουν τη φωτογραφία για την αναπαραγωγή της ομορφιάς και την έκφραση των εσωτερικών τους συναισθημάτων και σκέψεων. 
Το όραμά τους είχε αντιταχθεί από ζωγράφους και κριτικούς τέχνης, οι οποίοι είχαν τη γνώμη ότι η φωτογραφία, ως προϊόν τεχνικής συσκευής, δεν ανήκε σε μουσείο. 
Η εφεύρεση μιας "ασαφούς διαδικασίας απόδοσης" και η εισαγωγή της επεξεργασμένης εικόνας έφεραν τη φωτογραφία πιο κοντά στα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα της ζωγραφικής. 
Οι προηγούμενες αντιρρήσεις, να επιτραπεί η είσοδος της φωτογραφίας στα ιερά άδυτα των μουσείων, σταδιακά εξαφανίστηκαν.
Το 1895 το Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis στις Βρυξέλλες άρχισε να συλλέγει διεθνείς καλλιτεχνικές φωτογραφίες. 
Μεταξύ των σημαντικότερων Βέλγων φωτογράφων γύρω στο 1900 ήταν οι Hector Collard, Alexandre, 
Edmond Sacré, 
Gustave Marissiaux, 
Léonard Misonne και Edouard Hannon. 
Όπως οι γνήσιοι ιμπρεσιονιστές, γοητεύονταν από το φως, την ατμόσφαιρα και το χρώμα.
Μόλις το 1907 η έγχρωμη φωτογραφία, χάρη στη διαδικασία της αυτοχρωμίας, έγινε προσιτή στους φωτογράφους. 
Αλλά από τους προαναφερθέντες Βέλγους φωτογράφους, μόνο ο Gustave Marissiaux άρχισε να χρησιμοποιεί πλήρως τη νέα τεχνική. 
Το αν οι συνάδελφοί του φωτογράφοι εφάρμοσαν ποτέ την autochrome διαδικασία είναι αβέβαιο: μήπως απογοητεύτηκαν από το γεγονός ότι η νέα τεχνική, σε αντίθεση με άλλες γνωστές φωτογραφικές τεχνικές, ήταν αδύνατο να χειραγωγηθεί;
autochrome photos 1907-1932 
Για τους περισσότερους από εμάς είναι μεγάλη έκπληξη να συνειδητοποιήσουμε ότι ακόμη και πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ήταν δυνατή η έγχρωμη φωτογράφηση. 
Αυτό οφείλεται στη διαδικασία autochrome που εφευρέθηκε κατά τα έτη 1895-1903 από τους Γάλλους αδελφούς Louis Lumière (1864-1947) και Auguste Lumière (1862-1954). Χρειάστηκαν άλλα τέσσερα χρόνια για να επεξεργαστούν και να τελειοποιήσουν τις διάφορες διαδικασίες κατασκευής. 
Τελικά, το 1907 οι αυτοχρωματικές πλάκες κυκλοφόρησαν στην αγορά και γνώρισαν άμεση επιτυχία. 
Μέχρι τώρα, ο μόνος τρόπος που είχαν οι φωτογράφοι για να παράγουν χρώμα ήταν η χρωματική βαφή των πλακών με το χέρι, η οποία γινόταν από πολλούς φωτογράφους με τέχνη που έκοβε την ανάσα. Π.χ. η παρακάτω σκηνή στην παραλία είναι ένα παράδειγμα χρωματισμένης με το χέρι πλάκας που χρωματίστηκε από τον Βέλγο ερασιτέχνη φωτογράφο Constant Casters, ο οποίος είχε πολύ εκλεπτυσμένο χέρι και γούστο.

Ο Τσέχος επιστήμονας και πρωτοπόρος της έγχρωμης φωτογραφίας, Karel Šmirous 1890 – 1981, είναι ο μόνος Τσέχος φωτογράφος που ειδικεύτηκε στην έγχρωμη φωτογραφία χρησιμοποιώντας τη διαδικασία Autochrome . 
Ο Karel Šmirous τράβηξε τις πρώτες του ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε ηλικία 12 ετών. 
Αφού άφησε το γυμνάσιο, ήθελε να γίνει ζωγράφος, ωστόσο ο πατέρας του αποφάσισε να σπουδάσει χημεία . 
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Τσεχικό Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Πράγας από το 1908-1912, γνώρισε την τεχνική Autochrome και άρχισε το ισόβιο ενδιαφέρον του για την έγχρωμη φωτογραφία. 
Η φωτογραφία του Český Krumlov, που τραβήχτηκε το 1908 και δημοσιεύτηκε από τη Minerva το 1910, ήταν η πρώτη γνωστή έγχρωμη τσέχικη postcard με autochrome.
Δημοσίευσε έγχρωμες καρτ ποστάλ εξαιρετικής τεχνικής ποιότητας, και παρουσίασε διαλέξεις και εκθέσεις με έγχρωμες φωτογραφίες και διαφάνειες autochrome 18×24 cm. 
Εξέδωσε επίσης μια σειρά βιβλίων και ετοίμασε ένα αντιπροσωπευτικό φυλλάδιο, "Τσεχοσλοβακία", για την Παγκόσμια Έκθεση του 1958 στις Βρυξέλλες.
-. αυτοχρωματική μέθοδος, η μέθοδος που λειτουργούσε με γυάλινες πλάκες...
-. η μέθοδος autuchrome είχε περιορισμούς και δεσμεύσεις, αυτό όμως δεν εμπόδισε τον Albert Kahn το 1910 να αποφασίσει, ότι οι έγχρωμες αυτοχρωμικές πλάκες, ήταν οι μόνες κατάλληλες για The Archives of the Planet''
''μια τεράστια καταγραφή της επιφάνειας της γης που καταλάμβαναν οι άνθρωποι και τα κτίσματά τους''
..και έτσι από το 1910 έως το 1930 οι φωτογράφοι του θα ξεκινήσουν ένα μεγάλο ταξίδι, θα ταξιδέψουν στα πέρατα της οικουμένης για να πραγματοποιήσουν το όνειρο αυτού του ανθρώπου...
https://sechtl-vosecek.ucw.cz/en/expozice10/tabule-smirous.html
https://www.autochromes.be/introduction.htm
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina

ένα μικρό δείγμα πανέμορφων autochrome photos 

πες το μας με ένα ποίημα αλησμόνητε Γιάννη Σκαρίμπα...

Kι έφυγες. Ωωω. Σαν αστραπών - στο σέρπιο μονοπάτι -

τύφλες φωτός (και σκίρτημα δορκάδας έρμου δάσου)

έμειναν τ' άψε-σβήσε σου: το πήδημα, το πάτι

και τ' αλαφριό, σαν άξαφνου πουλιού, ξεφτούρισμα σου...    

                 Το ξάφνιασμα
Δυο Πάνες φουσκομάγουλοι, στου κήπου σου τις στέρνες,
τα χάλκινα - με τρεις οπές - σουράβλια είχαν στα χείλη,
όταν εσύ τις φωτεινές του χάμου έκρουσες φτέρνες
- ζυγά πιτσούνια που έπαιζαν το 'να το άλλο εφίλει.

Του φραμπαλά σου φτερωτή τότε η - σαΐτα - ρίγα
(των χρυσοκεντημένων της - αράδα - παπαγάλων)
στις γάμπες σου ανελίχτηκε - γοργό ερπετό - που ερίγα
στο αλληλοκυνήγημα των άσπρω σου αστραγάλων.

Kι έφυγες. Ωωω. Σαν αστραπών - στο σέρπιο μονοπάτι -
τύφλες φωτός (και σκίρτημα δορκάδας έρμου δάσου)
έμειναν τ' άψε-σβήσε σου: το πήδημα, το πάτι
και τ' αλαφριό, σαν άξαφνου πουλιού, ξεφτούρισμα σου...

Yuri Gagarin: Ο άνθρωπος που πέρασε πρώτος τα σύνορα της Γης

H επιλογή του πρώτου ανθρώπου για την πτήση στο διάστημα δεν ήταν τόσο απλή υπόθεση. Όλοι οι υποψήφιοι ήταν εξαιρετικοί. 
Τα αποτελέσματά τους κάθε άλλο παρά υστερούσαν σε σχέση με αυτά του Γκαγκάριν.
Ήταν το 1970. 
Ο Γκαγκάριν/Yuri Gagarin δεν ζούσε πια. 
Για επίσκεψη στη μητέρα του Άννα Τιμοφέγιεβνα πήγαν ένας συνάδελφός του και ένας πλοηγός της στρατηγικής αεροπορίας, ο οποίος αργότερα ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία.
Τη ρώτησαν: "Άννα Τιμοφέγιεβνα, πέρασαν χρόνια… 
Ο Γιούρα είναι φυσικά ο πρωτοπόρος του διαστήματος… 
Μήπως, όμως, σας είπε γιατί αυτόν ακριβώς έστειλαν πρώτο; Πως τον επέλεξαν;"
Η Άννα Τιμοφέγιεβνα έβαλε τα κλάματα κι είπε, ότι ο γιος της για μεγάλο διάστημα δεν της έλεγε λεπτομέρειες. 
"Προφανώς ήταν μεγάλο κρατικό μυστικό"
Το ίδιο ερώτημα βασάνιζε κι εκείνη και μια μέρα κατάφερε να κάνει το γιό της να της τα διηγηθεί. 
Αποδεικνύεται ότι στάθηκε αποφασιστική η ανεπίσημη εξέταση των κοσμοναυτών από τον Καραλιόφ.
Ο Καραλιόφ ήταν υπεύθυνος για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος, την πρώτη πτήση του ανθρώπου στο διάστημα. Έτσι τον απασχολούσε πολύ η επιλογή. 
Αποφασίζει λοιπόν να ελέγξει ο ίδιος σε τι διαφέρουν οι υποψήφιοι ο ένας από τον άλλο. 
Τους καλεί έναν - έναν με τη σειρά στο γραφείο του και, όπως αποδείχτηκε, τους έκανε τις ίδιες ερωτήσεις.
Άρχιζε από μακριά. 
Πως είσαι, η διάθεση, το ηθικό σου; 
Ύστερα περνούσε σε ερωτήσεις επαγγελματικού χαρακτήρα. 
Ο Γκαγκάριν/Yuri Gagarin δεν μπήκε από τους πρώτους στο γραφείο. 
Όταν ήρθε η σειρά του, μετά από τις τυπικές ερωτήσεις ο Σεργκέι Καραλιόφ τον ρώτησε "Πως παν οι δοκιμασίες στον προσομοιωτή φυγόκεντρου;  -η μητέρα του, μια απλή γυναίκα, δεν ήξερε φυσικά την επίσημη ορολογία και έτσι έκανε με το χέρι της μια περιστροφική κίνηση "σε κείνο σιδερένιο πράμα που τους στριφογυρίζει", εξήγησε στους συνομιλητές της και πρόσθεσε: "Τον Γιούρα το μεγάλωσα σαν έντιμο παιδί κι έτσι απάντησε με ειλικρίνεια στον Σεργκέι Καραλιόφ"
"Σεργκέι Πάβλοβιτς, είναι η πιο δύσκολη για μένα δοκιμασία, αυτό το καταραμένο σιδερικό! Μετά απ’ αυτό βλέπω αστράκια, ίσα που στέκομαι  όρθιος κι όταν ανεβαίνω πάνω μέσα μου σταυροκοπιέμαι"
Αυτή ήταν η απάντηση του Γκαγκάριν/Yuri Gagarin στον Καραλιόφ.
Αυτή η ομολογία έμοιαζε με καταστροφή. 
Οι υποψήφιοι κοσμοναύτες δεν αντέχουν τη βασική δοκιμασία πριν τη πτήση!

Αλλά η αντίδραση του Καραλιόφ ήταν τελείως αντίθετη. 
Σηκώθηκε από το γραφείο του έπιασε τα χέρια του Γιούρα και τα έσφιγγε για ώρα λέγοντας "Ευχαριστώ για την εντιμότητα, τώρα τα καταλαβαίνω όλα…"
Η αντίδραση του Καραλιόφ ήταν πολύ έντονη κι ο Γκαγκάριν/Yuri Gagarin, σύμφωνα με τα λεγόμενα της μητέρας του, τρομοκρατήθηκε. Βγήκε σχεδόν τρέχοντας στο διάδρομο, όπου τον περίμεναν οι συνάδελφοί του. 

Όλοι άρχισαν να συζητούν τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις τους. 

Όπως αποδείχθηκε, οι υπόλοιποι αποφάσισαν να "μην απογοητεύσουν τον Καραλιόφ". Απάντησαν, ότι οι προπονήσεις γίνονται κανονικά, δεν ζαλίζονται και ότι μπαίνουν στον προσομοιωτή φυγόκεντρου σχεδόν με ευχαρίστηση. "Σεργκέι Πάβλοβιτς, δεν φοβόμαστε τίποτε. 
Ο κομμουνιστής δεν θα προδώσει την πατρίδα!"
Αυτές ακριβώς οι απαντήσεις τους στέρησαν την ευκαιρία να είναι οι πρώτοι. 
Ακούγοντας τις απαντήσεις των υποψηφίων, ο Καραλιόφ κατάλαβε, ότι όταν βρεθούν σε πρωτόγνωρες συνθήκες, στο θάλαμο του διαστημοπλοίου, μόνο ο Γκαγκάριν/Yuri Gagarin θα πει με ειλικρίνεια τι νιώθει και πως είναι, δεν θα υποκριθεί. 
Αυτό κατά τη γνώμη του Καραλιόφ ήταν πάρα πολύ σημαντικό. 
Έτσι λοιπόν τη δοκιμασία της εντιμότητας την πέρασε μόνο ο Γκαγκάριν/Yuri Gagarin. 
Αυτόν εμπιστεύθηκε ο Σεργκέι Πάβλοβιτς Καραλιόφ. 
Ο Σεργκέι Πάβλοβιτς είχε τεράστιο κύρος και η κρατική επιτροπή, αφού άκουσε τα συμπεράσματά του τάχθηκε υπέρ της υποψηφιότητας του Γκαγκάριν/Yuri Gagarin για την πρώτη πτήση.
              Απόσπασμα από υπό έκδοση βιβλίου μου - Christos Trikalinos
Ο Χρήστος Τρικαλινός πέθανε σε ηλικία 77 ετών, στις 22/05/2023, ξαφνικά από ανακοπή καρδιάς. 

Επί μέρες συγγενείς του Χρήστου Τρικαλινού, τον αναζητούσαν αλλά τον εντόπισαν τελικά νεκρό μέσα στο σπίτι του. 
Δεν μπορούσαν να τον βρουν και παραβίασαν την πόρτα του σπιτιού του αντικρίζοντάς τον νεκρό μέσα στο σπίτι του.
Ο Χρήστος Τρικαλινός, καθηγητής πανεπιστημίου πέθανε μόνος, σύμφωνα με την ΕΡΤ, τη Δευτέρα το βράδυ - 22/05/2023, επάνω στην καρέκλα του γραφείου του από ανακοπή καρδιάς, όπως μεταδίδουν τα τοπικά Μέσα.
https://www.facebook.com/christos.trikalinos/posts/pfbid0xgXZd5wP9vD8BabXNhWzETXartvoVyuQLEFRHM5FPsJ4mqq6VVQ924V5enR25Qmzl