Το μυστικό της ιατρικής

Πoιο είναι το μυστικό της ιατρικής επιστήμης;

Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς

Πώς βοηθάει η ιατρική στην ίαση του ανθρώπινου οργανισμού;
Για να απαντήσουμε στα πιο πάνω ερωτήματα θα χρειαστεί να ρίξουμε μια ματιά στην ίδια τη ζωή και τη φύση του ανθρώπου.

Είναι παρατηρήσιμο γεγονός ότι ως άνθρωποι έχουμε τη φυσική τάση να αναζητάμε τη χαρά και την ευχαρίστηση, είτε σε σωματικό είτε σε πνευματικό επίπεδο. Η αναζήτηση της ευχαρίστησης (ή Ευδαιμονίας όπως την περιγράφει ο Πλάτωνας) είναι τόσο ισχυρό κίνητρο που μπορεί να μας δώσει τη δύναμη να υπομείνουμε και πολύ δυσάρεστα πράγματα στη προσμονή να την επιτύχουμε.
Η αναζήτηση της χαράς και της ευχαρίστησης εξ ορισμού συμπεριλαμβάνει την προσπάθεια απομάκρυνσης από το πόνο και τη δυστυχία. Αυτά είναι χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την ίδια τη ζωή και φαίνεται να είναι κοινά σε όλα τα έμβια όντα.

Η παραπάνω παρατήρηση έχει γίνει στο παρελθόν από πολλούς φιλόσοφους και ερευνητές και μας δίνει τη δυνατότητα να κατανοήσουμε περισσότερο την ίδια τη ζωή και τους νόμους που τη διέπουν.
Η ευχαρίστηση συνδέεται άμεσα με το να είμαστε υγιείς, να νοιώθουμε γεμάτοι ενέργεια, αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία για να αντιμετωπίσουμε τη ζωή και το μέλλον. Στις μέρες μας όμως φαίνεται ότι όλα τα παραπάνω είναι όλο και πιο δύσκολο να επιτευχθούν. Υπάρχει ελπίδα να αλλάξουμε μια σταδιακά επιδεινούμενη εικόνα τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο;

Ζωή και Φυσικοί Νόμοι

Ας υποθέσουμε ότι μας πέφτει το κινητό μας τηλέφωνο από τα χέρια. Καταλήγει στο πάτωμα και ραγίζει η οθόνη του.
Ποιες είναι οι πιθανότητες αν το αφήσουμε και περιμένουμε για ένα μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα να το ξαναβρούμε χωρίς ραγίσματα και πλήρως λειτουργικό ξανά; Πιστευετε ότι αν το βάζαμε σε γύψο θα βοηθούσε στο ανακτήσει την αρχική λειτουργική του κατάσταση;

Σύμφωνα με την εμπειρία μας αλλά και το 2ο νόμο της Θερμοδυναμικής (κλάδος της φυσικής επιστήμης που μελετά τις ιδιότητες της ενέργειας και της ύλης σε σχέση με τη θερμότητα) η πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο είναι απλά μηδενική.   
Ο 2ος νόμος της θερμοδυναμικής δηλώνει ότι το σύμπαν οδηγείται σε μια συνεχή αποδιοργάνωση και ότι τελικά θα καταλήξει σε θερμικό θάνατο (θα ισορροπήσει σε μια κατάσταση όπου δεν θα υπάρχει καμία κίνηση και διαφορά θερμότητας).

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες επιστημονικές και φιλοσοφικές συζητήσεις τα τελευταία  100 χρόνια αφορά τη σχέση της ζωής με τον παραπάνω νόμο και κατά πόσο η ζωή αψηφά ή όχι τον παραπάνω νόμο της φυσικής.

Ας επεκτείνουμε την παρατήρηση που κάναμε με το κινητό στο ανθρώπινο σώμα και ας υποθέσουμε ότι καθώς καρφώνουμε ένα καρφί στο τοίχο χτυπάμε το μεγάλο μας δάκτυλο .

Τι θα αναμέναμε σε μια τέτοια περίπτωση μετά από το χρονικό διάστημα ενός μηνός;  Θα αναμέναμε να έχει ιαθεί πλήρως και να είναι ξανά λειτουργικό. Αν συνέβαινε κάτι διαφορετικό, θα ανησυχούσαμε και πολύ πιθανόν να πηγαίναμε στο γιατρό.

Θεωρούμε λοιπόν ως δεδομένη την ικανότητα επούλωσης του ανθρώπινου οργανισμού παρότι κάτι τέτοιο δεν παρατηρείται στην ανόργανη ύλη και δεν προβλέπεται από τους νόμους της φυσικής.

Πώς συμβαίνει λοιπόν και τα ζωντανά πλάσματα, έστω και για περιορισμένα χρονικά διαστήματα, οδεύουν προς υψηλότερες καταστάσεις οργάνωσης;
Δεν είναι ο σκοπός μου με το παρόν να λύσουμε το ομολογουμένως ενδιαφέρον επιστημονικό πρόβλημα, αλλά να σας επιστήσω την προσοχή ότι το ανθρώπινο σώμα έχει την εγγενή ιδιότητα της αυτοίασης και της επαναφοράς του, κατά το δυνατόν, σε μια φυσιολογική κατάσταση λειτουργίας.
Καμία χειρουργική επέμβαση ή ιατρική πράξη δεν θα λάμβανε χώρα ή δεν θα είχε αποτέλεσμα αν δεν υπήρχε αυτή η ιδιότητα της ζωής. Να οργανώνει την ύλη και την ενέργεια έστω και για πεπερασμένα χρονικά διαστήματα.
Όπως το έθεσε πολύ όμορφα ο Βολταίρος τον 18ο αιώνα:
«Η τέχνη της ιατρικής επιστήμης, συνίσταται στο να απασχολεί την προσοχή του ασθενούς ενώ η φύση πραγματοποιεί το θεραπευτικό της έργο.» 

Με διαφορετικά λόγια ο Ιπποκράτης περιέγραψε το ίδιο πράγμα:
”'Ασκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν.“

Με απλά λόγια ο γιατρός για να επιτύχει θεραπεία επί των νοσημάτων θα πρέπει να κάνει δύο πράγματα, να ωφελήσει και να μην προξενήσει βλάβη. Η ικανότητα αυτοίασης είναι δεδομένη και αυτό που πρέπει ο γιατρός να προσέξει είναι να επιφέρει μεγαλύτερη ωφέλεια παρά βλάβη για να επιτύχει τη θεραπεία ενός νοσήματος.

Η συγκεκριμένη αρχή είναι σήμερα μια από τις κύριες επιταγές της Ιατρικής Ηθικής και βασική αρχή κατά την άσκηση της επείγουσας ιατρικής σε όλο το κόσμο.

Το Σώμα μας έχει τη τάση να είναι Υγιές

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το σώμα μας έχει τη τάση να είναι υγιές.

Δεν τείνει να αρρωστήσει όπως πολλοί από εμάς πιστεύουμε. Η νόσος προκύπτει γιατί οι βλάβες που προκαλούμε με τις ενέργειες ή τις παραλείψεις μας είναι συνήθως περισσότερες από την ικανότητα του οργανισμού να διορθώσει.
Πάνω από 10.000 αλλοιώσεις συμβαίνουν καθημερινά σε κάθε μας κύτταρο. Ειδικοί αντιοξειδωτικοί και άλλοι μηχανισμοί διορθώνουν την πλειοψηφία από αυτές τις αλλοιώσεις.
Είναι δική μας επιλογή αν θα συνεχίσουμε να προσθέτουμε αλλοιώσεις μέσα από μια κακή διατροφή, καπνίζοντας, κάνοντας υπερβολική χρήση αλκοόλ, καταναλώνοντας φάρμακα με το παραμικρό και εκεί που δεν χρειάζεται ή αν θα βοηθήσουμε το σώμα μας να κρατά τους μηχανισμούς επιδιόρθωσης σε καλή κατάσταση καταναλώνοντας φρέσκες τροφές, πίνοντας άφθονο νερό, κάνοντας άσκηση και καλύπτοντας τις ανάγκες του οργανισμού μας  στα απαραίτητα συστατικά ώστε να δημιουργεί υγεία αντί για νόσο.

Στην Υγειά Σας!   

---

Πηγές

http://el.science.wikia.com/wiki/Ευδαιμονία
http://en.wikipedia.org/wiki/Pleasure
http://books.google.gr/books?
http://en.wikipedia.org/wiki/Thermodynamics
http://www.scientificamerican.com/article.
http://www.quotes.net/quote/6770
http://en.wikipedia.org/wiki/Primum_non_nocere

Συντάκτης : Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς

Το ρόδι -ο καρπός της ζωής ,της υγείας και της καλοτυχίας

Το ρόδι – Ο καρπός της μακροζωίας και οι ισχυρές και θαυμαστές του ιδιότητες

Από που να αρχίσω και τι να πρώτο πω...
Οι μαρτυρίες που έχουμε για το ρόδι ξεκινούν από την εποχή του Ομήρου.
Όλοι μίλησαν για το ρόδι, για το δέντρο όσο και για τον καρπό του.
Παρόλα αυτά κάπου αχνοφαίνεται, στην άρνηση του Παυσανία να μιλήσει για την σημασία του ροδιού , ότι γύρω από το ρόδι και την σημασία του υπήρχε ένα ιερό μυστικό.
Παρ΄όλη όμως την μυστικότητα έχει παραμείνει μέχρι τις μέρες μας ότι το ρόδι είναι ένα σύμβολο –Το σύμβολο της ζωής και του θανάτου;
Ή μήπως , μήπως υπάρχουν κι άλλα μυστικά;
Πως είναι δυνατόν το ρόδι να το σπάει η νεόνυμφη γυναίκα για να σκορπίσει τους καρπούς του πριν περάσει την πόρτα του καινούργιου σπιτιού για να εξασφαλίσει με τον τρόπο αυτό πρώτα-πρώτα γονιμότητα και μετά αφθονία;
Πως είναι δυνατόν το ρόδι να είναι ένα από τα κύρια συστατικά για τα κόλλυβα που θα παρασκευαστούν για την μνήμη των νεκρών;
Τι είναι τελικά αυτός ο περίεργος καρπός που αποτελείται από μικρούς – μικρούς κόκκους κόκκινου χρώματος που ενώνονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν μία σφαίρα;
Και ανάμεσά τους για να είναι και μαζί και χώρια ένας λεπτότατος μανδύας, ο οποίος τυλίγεται γύρω τους.
Και ερχόμαστε στον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο το 23 μ.χ
Ο Πλίνιος στο 23ο βιβλίο της "Φυσικής Ιστορίας" του αφιερώνει πέντε ολόκληρα κεφάλαια στο ρόδι και στην ροδιά.
Μεταξύ άλλων μαθαίνουμε από τον Πλίνιο ότι…

read more:https://botanologia.gr/to-rodi-o-karpos-tis-zois-tis-ygeias-kai-tis-kalotychias/

Βότανα για το βήχα και τα προβλήματα του αναπνευστικού.

Τα ισχυρότερα βότανα για το κρυολόγημα,το βήχα και τα προβλήματα του αναπνευστικού μας συστήματος

«Ο αέρας που αναπνέουμε είναι πνευματική οικολογία στην πράξη.
Όταν εισπνέομαι την ανάσα της ζωής, μοιραζόμαστε αυτόν τον αέρα με όλες τις άλλες ανθρώπινες υπάρξεις, με όλη τη ζωή πάνω στον πλανήτη μας
Μέσω της αναπνοής, η ενότητά μας με τα δέντρα γίνεται ένα εμφανές γεγονός και η σύνδεσή μας με τους ωκεανούς μας επηρεάζει άμεσα.
Μέσα από την κυκλοφορία των αερίων και της ενέργειας της ατμόσφαιρας,αποκαλύπτεται η πραγματικότητα του πλανητικού όλου ,με τις συνέπειες που έχει για όλες τις ανθρώπινες ζωές.
Αυτό το όραμα αποτελεί τη βάση της ολιστικής θεραπείας, όσο και της οικολογίας – επιστήμης του όλου.
Κάθε λεπτό εισπνέουμαι και εκπνέουμε από δέκα με δεκαπέντε φορές,συνήθως ασυναίσθητα.
Ο αέρας που διακινούμε κάθε μέρα θα έφτανε για να φουσκώσουμε αρκετές χιλιάδες μπαλόνια!
Η αναπνοή μεταφέρει ζωτική ενέργεια μέσα στον οργανισμό.
Έτσι αν υπάρχουν αναπνευστικές διαταραχές που παρεμποδίζουν την ανταλλαγή αερίων, μπορεί να οδηγήσουν σε μια πτώση της ζωτικότητας του σώματος και να δημιουργηθούν μεταβολικές παθήσεις και εκφυλισμός των ιστών.
Όπως και με όλες τις παθήσεις, το καλύτερο προληπτικό μέτρο για τις διαταραχές του αναπνευστικού είναι ο σωστός τρόπος ζωής.
Η διατροφή, η σωματική άσκηση και η ποιότητα της ζωής επηρεάζουν δραστικά την υγεία των πνευμόνων.
Όλες οι πλευρές του αναπνευστικού συστήματος μπορούν να ωφεληθούν από τα κατάλληλα βοτανικά ιάματα.
Τα βότανα μπορούν να βοηθήσουν τη δραστηριότητα των βλεννογόνων μεμβρανών και να εξασφαλίσουν τη σωστή…
     read more:https://botanologia.gr/votana-gia-to-vicha-kai-ta-provlimata-toy-anapneystikoy/

Ποιοι είναι οι Δύο και Μοναδικοί Λόγοι Πίσω από Κάθε Πρόβλημα Υγείας;

Ποιοι είναι οι δυο και μοναδικοί λόγοι που προκαλούν νόσο και τι μπορούμε να κάνουμε για να διατηρήσουμε ή να ανακτήσουμε την υγεία μας;
Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς, MD
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι όλοι θέλουμε να είμαστε υγιείς, είτε κάνουμε κάτι γι αυτό είτε όχι. Το αγαθό της υγείας είναι ίσως το σημαντικότερο όλων γιατί τα πάντα ξεκινούν και καταλήγουν με αυτήν ή την απουσία της.
Στη προσπάθεια επίτευξης καλής υγείας υπάρχουν κάποιες αρχές που διέπουν την λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού οι οποίες είναι πρωταρχικής σημασίας:
1. Το ανθρώπινο σώμα έχει τη τάση να είναι υγιές και να ισορροπήσει στη βέλτιστη δυνατή κατάσταση λειτουργίας
2. Καμία ιατρική πράξη ή θεραπεία δεν θα ήταν εφικτή αν δεν ίσχυε το παραπάνω.
Γιατί λοιπόν αρρωσταίνουμε αφού το σώμα μας έχει την τάση να είναι υγιές;
Υπάρχουν δύο και μόνο λόγοι που προκαλούν νόσο.
1. Η ταχύτητα πρόκλησης βλάβης είναι μεγαλύτερη από την ταχύτητα
   που το σώμα προλαβαίνει να επουλώσει.
2. Το σώμα δεν έχει στη διάθεση του τα απαραίτητα συστατικά για την
    επιτυχή ολοκλήρωση των διαδικασιών επούλωσης.
Οποιαδήποτε νόσος φαντάζει, τόσο στους επιστήμονες όσο και στους ασθενείς, ως κάτι το ιδιαίτερα πολύπλοκο και δυσνόητο. Πράγματι αν εμβαθύνει κανείς σε επίπεδο παθολογίας και βιολογίας οργάνων, ορμονών, κυττάρων και μορίων δεν μπορεί παρά μόνο να τα χάσει από την πολυπλοκότητα και την πληθώρα των μηχανισμών που εμπλέκονται.  
Η παραπάνω όμως προσέγγιση απλοποιεί και ξεκαθαρίζει το τοπίο σχετικά με οποιοδήποτε νόσημα ή πρόβλημα υγείας γιατί πρόκειται για έναν νόμο που διέπει την ίδια τη ζωή.
Πρόκειται για κάτι αντίστοιχο με τον νόμο της βαρύτητας, που δηλώνει ότι όλα τα σώματα έλκονται μεταξύ τους με μια δύναμη αντίστοιχη της μάζα τους.  Είναι ένας νόμος απλός στη διατύπωση του και εύκολα παρατηρήσιμος.
Αν εμβαθύνει κανείς τα βαρυτικά πεδία σε σχέση με τη θεωρία της σχετικότητας, την κβαντική θεωρία και τους μηχανισμούς αλληλεπίδρασης των υποατομικών σωματίδιων μεταξύ τους θα βρει χιλιάδες δεδομένα, εξισώσεις και πολύπλοκους μηχανισμούς.
Το παρατηρήσιμο όμως δεδομένο, όσο και αν το αναλύσουμε, είναι ότι αν αφήσουμε ένα αντικείμενο, αυτό θα κατευθυνθεί πάντα προς τα κάτω και ποτέ προς τα πάνω.
Έτσι λοιπόν και το ανθρώπινο σώμα μπορεί να εμφανίσει νόσο για δύο και μόνο λόγους:
1. Η ταχύτητα πρόκλησης βλάβης να είναι μεγαλύτερη από την ταχύτητα
    που προλαβαίνει να επουλώσει
2. Να μην διαθέτει τα απαραίτητα συστατικά για την επιτυχή ολοκλήρωση
    των διαδικασιών επούλωσης. Mπορεί βέβαια να συμβαίνουν και τα δύο.
Ζούμε για πράδειγμα σε ένα περιβάλλον που αποκλίνει σημαντικά από το φυσικό ενώ παράλληλα οι  σύγχρονες τροφές δεν περιέχουν επαρκώς τα συστατικά που χρειάζεται το ανθρώπινο σώμα για να λειτουργήσει φυσιολογικά. Η αλλαγή του οικοσυστήματος επηρεάζει άμεσα την υγεία μας και η αλλοίωση της τροφικής αλυσίδας δεν επιτρέπει στο σώμα μας να διορθώσει τις βλάβες που προκαλούνται καθημερινά και έχουν σωρευτικό αποτέλεσμα.
Πώς μπορεί αυτή η γνώση να μας βοηθήσει να είμαστε υγιείς;
Κατά πρώτον με το να γνωρίζουμε ότι το σώμα μας έχει την τάση να είναι υγιές και όχι να εμφανίσει κάποια παράξενη και ξαφνική νόσο μειώνουμε σε μεγάλο βαθμό την ανησυχία και το  συναισθηματικό στρες που συνοδεύουν ένα παρόμοιο φόβο.
Σε πιο πρακτικό επίπεδο είτε για να παραμείνουμε υγιείς είτε για να επανέλθουμε σε κατάσταση υγείας μετά από νόσο, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι πρέπει να σταματήσουμε να προξενούμε οποιαδήποτε βλάβη στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό.
Τι μπορεί να προξενήσει βλάβη στο σώμα μας;

•    τοξικές ουσίες
•    κάπνισμα
•    υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
•    κατανάλωση τεχνιτών τροφών και ουσιών
•    κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών
•    ακτινοβολίες
•    υπερβολική κούραση χωρίς επαρκή ξεκούραση
•    έντονα συναισθηματικά στρες
•    ανθυγιεινό περιβάλλον
•    καθιστική ζωή 

Θα πρέπει επίσης να φροντίσουμε ώστε το σώμα μας να έχει στη διάθεση του όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για μια φυσιολογική λειτουργία και την αποκατάσταση των φθορών στις οποίες υπόκειται.  Πως μπορούμε να το κάνουμε αυτό;

• Να τρώμε τροφές με υψηλή θρεπτική αξία, όσο πιο κοντά γίνεται στη φυσική τους μορφή.
• Να αποκαταστήσουμε τη βιοχημική ισορροπία του οργανισμού μέσα από την στοχευμένη λήψη συμπληρωμάτων διατροφής. Εξετάσεις Μεταβολομικής μπορούν να εντοπίσουν τα ακριβή ελλείμματα.
• Να πίνουμε άφθονο νερό. Το σώμα μας αποτελείται κατά 70% από νερό το οποίο είναι και το βασικό υπόστρωμα για την διεξαγωγή όλων των χημικών αντιδράσεων που γίνονται μέσα στο σώμα
• Να κοιμόμαστε επαρκώς. Οι διαδικασίες επούλωσης λαμβάνουν χώρα κυρίως κατά τη διάρκεια του ύπνου
• Να κάνουμε άσκηση. Μειώνει τις βλάβες από το οξειδωτικό στρες, επιταχύνει την επιδιόρθωση του DNA, αυξάνει την αιμάτωση και την παροχή οξυγόνου στους ιστούς 

Έχουμε εκπαιδευτεί σε ένα μοντέλο σκέψης που μας οδηγεί στην αναμονή κάποιου θαυματουργού φαρμάκου για τη θεραπεία μιας νόσου. Αυτό μοιάζει να συμβαίνει στα οξέα προβλήματα υγείας όπου η βλάβη είναι στιγμιαία και η διαθεσιμότητα του οργανισμού μας σε θρεπτικά συστατικά είναι επαρκής για την επούλωση μιας βλάβης μικρής διάρκειας και έντασης.
Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν αρρωσταίνουμε λόγω χαμηλών επιπέδων ασπιρίνης στο αίμα μας. Σίγουρα η ασπιρίνη, ένα φάρμακο ή μια επείγουσα χειρουργική επέμβαση μπορούν να μας βοηθήσουν να καταπραΰνουμε έναν έντονο πόνο ή κάποιο επικίνδυνο σύμπτωμα, η ικανότητα όμως θεραπείας είναι εγγενής στο ανθρώπινο σώμα και μόνο η ενίσχυση και η αποκατάσταση αυτής, μπορεί να φέρει θεραπεία. Και αυτό είναι τόσο βέβαιο όσο και ο νόμος της βαρύτητας.
Κάνε το πρώτο βήμα σήμερα!

Βιβλιογραφικές αναφορές

1. Does Nature Break the Second Law of Thermodynamics? http://www.scientificamerican.com/article.
2. Prolonging healthy aging: Longevity vitamins and proteins. PNAS 2018
3. The benefits of Nutritional Supplements CFRN2012REPORT  
4. The Rotterdam Study http://jn.nutrition.org
5. Wound_healing
6. Chronic stress, glucocorticoid receptor resistance, inflammation, and disease risk www.pnas.org/content/109/16/5995
7. Voltaire the Secret of Medicine http://www.quotes.net/quote/6770

Συντάκτης : Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς

Ο φανταστικός και μυστηριώδης πλανήτης ΓΗ - Του ήλιου κύκλος άνεμος του φεγγαριού Χειμώνας.

Χειμώνας – χιόνι -παγωνιά –
» χειμώνας »  και μας έρχεται η λέξη από τα αρχαία ελληνικά : χειμών  – χεῖμα που σημαίνει : χειμερινός καιρός, παγωνιά, κρύο , ψυχρός καιρός με θύελλα.
Και ας θυμηθούμε κάποιες ξεχασμένες παροιμίες:
-Κάνει κρύο κάνει τσίφι, για το δόλιο το κοτσύφι.
-Ο χειμώνας αν δεν πιάσει κι ο χιονιάς αν δεν πλακώσει, ούτε λάδι ούτε σιτάρι ούτε ανθούς η γη θα δώσει.
-Ο Χειμώνας κι αν χιονίσει στα σπαρτά καρπό θα ρίξε
Και ναι , πολλές φορές  χρησιμοποιούσαν τη λέξη για να μετρούν το χρόνο, τη διάρκεια
Πέρασαν δυο καλοκαίρια κι ένας χειμώνας
Ήλθεν ένας χειμώνας, ήλθεν ένα καλοκαίρι, ήλθεν άλλος χειμώνας, ήλθεν άλλο καλοκαίρι, ο Στεφανάκης τους έστελνεν από τα Χριστούγεννα εις την Λαμπρή… (Αλεξ. Μωραϊτίδης, «Διηγήματα», 1921)
Ενω, εάν αριθμή τις, ως εγώ εις την παρούσαν ιστορίαν, κατά θέρη και χειμώνας, υπολογίζων έκαστον θέρος και έκαστον χειμώνα ως ισοδυναμούντα προς ήμισυ έτος, θα εύρη ότι ο πρώτος ούτος πόλεμος διήρκεσε δέκα θέρη και δέκα χειμώνας. (Θουκυδίδης, Πελοποννησιακός Πόλεμος, Ε20, μετάφραση Ελευθερίου Βενιζέλου)

Ας γνωρίσουμε καλύτερα τον γλυκαιμικό δείκτη των τροφών

Ο γλυκαιμικός δείκτης αφορά κυρίως τη διατροφή ενός ατόμου με σακχαρώδη διαβήτη, καθώς για αυτόν είναι καίριας σημασίας η ακριβής ρύθμιση του σακχάρου του αίματος, αλλά είναι εξίσου σημαντικός για κάποιον που ακολουθεί ένα πρόγραμμα διατροφής.

Ο γλυκαιμικός δείκτης (ΓΔ) είναι ένα σύστημα κατάταξης των τροφών που περιέχουν υδατάνθρακες (ζυμαρικά, όσπρια, δημητριακά, φρούτα, λαχανικά κ.ά.) και μας δείχνει πόσο αυξάνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, 2 με 3 ώρες μετά την κατανάλωσή τους. Η τιμή του ΓΔ διαφέρει από τροφή σε τροφή και όσο υψηλότερος είναι σε ένα τρόφιμο, τόσο περισσότερο αυξάνεται το σάκχαρο στο αίμα μόλις το καταναλώσουμε. Αυτό σημαίνει ότι εκκρίνεται περισσότερη ινσουλίνη για να μειώσει τα επίπεδα του σακχάρου, μεταφέροντας το επιπλέον σάκχαρο στα κύτταρα όπου μετατρέπεται σε λίπος. Η κλίμακα ταξινόμησης κυμαίνεται από 0 έως 100.

• Χαμηλός ΓΔ: <55
• Μέτριος ΓΔ: 56-69
• Υψηλός ΓΔ: >70
• Ανώτατη τιμή ΓΔ:   100 (γλυκόζη)

Ο γλυκαιμικός δείκτης των τροφών επηρεάζεται από:
1. Την επεξεργασία τους:
Όσο πιο επεξεργασμένο είναι ένα τρόφιμο που περιέχει υδατάνθρακες τόσο πιο υψηλό ΓΔ έχει. Γι’ αυτό και τα προϊόντα ολικής άλεσης ανεβάζουν λιγότερο το σάκχαρο του αίματος σε σχέση με τα λευκά.
2. Την ωρίμανσή τους:
Όσο πιο ώριμα είναι τα φρούτα, τα λαχανικά και οι καρποί τόσο πιο υψηλό ΓΔ έχουν.
3. Το χρόνο μαγειρέματος:
Όσο περισσότερο μαγειρεύονται τα ζυμαρικά, τα όσπρια ή τα λαχανικά τόσο υψηλότερο ΓΔ έχουν.
4. Την οξύτητά τους:
Η προσθήκη όξινων ουσιών, όπως ο χυμός λεμονιού ή το ξίδι, μειώνει το ΓΔ των τροφών.
5. Την σύνθεσή τους:
Αν αναμείξουμε τρόφιμα υψηλού ΓΔ με τρόφιμα χαμηλού, όπως για παράδειγμα ρύζι με λαχανικά, μειώνουμε την επίδρασή του στα επίπεδα γλυκόζης του αίματος.
Η ισορροπημένη διατροφή είναι αποτέλεσμα του σωστού συνδυασμού τροφών.
Η κατανάλωση τροφών με χαμηλό και μέτριο γλυκαιμικό δείκτη έχει πολλά και σημαντικά οφέλη: η γλυκόζη στο αίμα ανεβαίνει με βραδύτερο ρυθμό, οι απαιτήσεις για ινσουλίνη μικραίνουν, ο οργανισμός προστατεύεται από τις απότομες μεταπτώσεις του σακχάρου, η πείνα ελαττώνεται και, επιπλέον, μειώνεται ο ρυθμός αποθήκευσης σωματικού λίπους. Αυτό δε σημαίνει ότι οι τροφές με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη είναι απαγορευμένες.
Το μυστικό βρίσκεται στο τρόπο που τις καταναλώνετε:
Θα ήταν εξαιρετικά ωφέλιμος για τον οργανισμό μας ο συνδυασμός διαφορετικών τροφών στο ίδιο γεύμα καθώς μπορεί να ελαττώσει ή να αυξήσει το συνολικό γλυκαιμικό δείκτη του γεύματος Για παράδειγμα, όταν τρώτε μία τροφή με υψηλό ΓΔ, μπορείτε να επιβραδύνετε την απορρόφηση της γλυκόζης συνδυάζοντας τη συγκεκριμένη τροφή με άλλες που έχουν χαμηλότερο ΓΔ.
Για να καταφέρετε κάτι τέτοιο αρκεί να ενσωματώσετε στη καθημερινή σας διατροφή τροφές που περιέχουν φυτικές ίνες (π.χ. λαχανικά ή φρούτα), πρωτεΐνες (π.χ. ψάρι ή κρέας ή όσπρια) ή καλά λιπαρά (π.χ. ελαιόλαδο).
Οι τροφές με χαμηλό ΓΔ είναι συνήθως πλούσιες σε φυτικές ίνες, οι οποίες δίνουν ένα παρατεταμένο αίσθημα κορεσμού και μειώνουν το αίσθημα της πείνας.
Επίσης συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος και στη ρύθμιση των λιπιδίων στο αίμα αλλά και του σακχάρου.
Να μην ξεχνάτε ότι: τα περισσότερα τρόφιμα που περιέχουν υδατάνθρακες δεν πρέπει καταναλώνονται μόνα τους, αλλά ως μέρος ενός σνακ ή γεύματος, αυτό έχει σημασία για τα επίπεδα του σακχάρου του αίματος.
Παραδείγματος χάρη, οι υδατάνθρακες του ψωμιού αφομοιώνονται γρηγορότερα εάν καταναλωθεί μόνο του από ότι εάν καταναλωθεί με βούτυρο ή λάδι ή τυρί και το ρύζι εάν καταναλωθεί με κρέας και λαχανικά.
Η προσθήκη τροφίμων πλούσιων σε λίπος και πρωτεΐνη επιβραδύνει σημαντικά τον ρυθμό πέψης του γεύματος και μειώνει τον συνολικό γλυκαιμικό δείκτη.
Πίνακας 1: Γλυκαιμικός δείκτης διαφόρων τροφίμων (με αλφαβητική σειρά):

read more:https://www.iatriki-frontida.gr/el/static/advice12_el.aspx

Χειμερινό ηλιοστάσιο: Η μεγάλη νύχτα του 2019 – Επίσημα χειμώνας

Χειμερινό ηλιοστάσιο

Το πρωί της Κυριακής 22 Δεκεμβρίου, στις 06:19 ώρα Ελλάδας, ο Ήλιος θα βρεθεί στο χειμερινό ηλιοστάσιο και έτσι θα ξεκινήσει και τυπικά ο φετινός χειμώνας στην Ελλάδα και γενικότερα στο βόρειο ημισφαίριο
Το βράδυ του ηλιοστασίου και τα αμέσως επόμενα θα είναι και τα μεγαλύτερα του έτους σε διάρκεια.
Αντίστροφα, στο νότιο ημισφαίριο θα αρχίσει το καλοκαίρι, με τη διάρκεια της μέρας να βρίσκεται στο αποκορύφωμά της.
Όταν ο Ήλιος φτάνει στο φθινοπωρινό ισημερινό σημείο του το Σεπτέμβριο, υπάρχει περίπου ίση μέρα και νύχτα, αλλά στη συνέχεια σταδιακά αυξάνεται η νύχτα σε βάρος της μέρας.
Όταν ο Ήλιος περάσει το χειμερινό ηλιοστάσιο, αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά στον ουρανό, με αποτέλεσμα η ημέρα να κερδίζει ξανά το χαμένο «έδαφος», εωσότου στην εαρινή ισημερία το φως και το σκοτάδι έχουν πάλι σχεδόν ίση διάρκεια.
Το χειμερινό ηλιοστάσιο δεν «πέφτει» πάντα την ίδια ημερομηνία, αλλά κυμαίνεται μεταξύ της 20ής και της 23ης Δεκεμβρίου, με πιο πιθανές ημερομηνίες την 21η και την 22α.
Την τελευταία φορά που το χειμερινό ηλιοστάσιο έπεσε στις 23 Δεκεμβρίου ήταν το 1903 και δεν θα ξανασυμβεί πριν το 2303. Οι ημερολογιακές αυτές διακυμάνσεις οφείλονται στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο.
Το χειμερινό ηλιοστάσιο δεν συμβαίνει πια στις 25 Δεκεμβρίου, όπως στην εποχή του Χριστού, αλλά λίγο νωρίτερα, επειδή έχει αντικατασταθεί το παλαιότερο Ιουλιανό Ημερολόγιο, που είχε εισάγει ο Ιούλιος Καίσαρ από το 44 π.Χ. και το οποίο είχε θεσπίσει το χειμερινό ηλιοστάσιο στις 25 Δεκεμβρίου, αλλά έχανε μία ημέρα κάθε 128 χρόνια. Το 1582, ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ’ εισήγαγε ένα νέο ημερολόγιο, που πήρε το όνομά του (Γρηγοριανό) και το οποίο χάνει μόνο μία ημέρα στα 4.000 χρόνια.
Ο Ήλιος λατρεύτηκε από τους αρχαίους σαν θεός και σχεδόν όλοι οι αρχαίοι λαοί καθιέρωσαν προς τιμήν του διάφορες γιορτές, από τους Σκανδιναβούς και Ιρανούς έως τους Μάγια και τους Ίνκας.
Σχεδόν παντού, οι μεγαλύτερες γιορτές γίνονταν κατά την εποχή του χειμερινού ηλιοστασίου, που εθεωρείτο η γιορτή της γέννησης του Ήλιου, που σηματοδοτούσε και την έναρξη του νέου έτους. Προϊστορικά μνημεία όπως το Στόουνχετζ στη Βρετανία πιστεύεται ότι σχετίζονταν με την καταγραφή των κινήσεων του Ήλιου στον ουρανό.
Κεντρική σημασία για τους Ρωμαίους είχε η γιορτή του «αήττητου Ηλίου» στις 25 Δεκεμβρίου, όταν εορταζόταν ότι ο Ήλιος άρχιζε και πάλι να ανεβαίνει στον ουρανό και έτσι να μεγαλώνουν οι ημέρες.
Οι πρώτοι χριστιανοί στη Ρώμη, που κατέφευγαν κρυφά στις κατακόμβες τους, αποφάσισαν να γιορτάζουν τη γέννηση του Χριστού την ίδια ημερομηνία, στις 25 Δεκεμβρίου, όταν οι Ρωμαίοι ασχολούνταν με τις δικές τους γιορτές των Σατουρναλίων.

πηγή:tovima.gr

galatsinews.gr – 21-12-2019

Μαθαίνω : Διαίρεση δεκαδικών αριθμών με το 10, 100, 1000

Μαθαίνω – Διαίρεση δεκαδικών αριθμών με το 10, 100, 1000

Για να διαιρέσουμε σύντομα ένα δεκαδικό αριθμό με το 10, μετακινούμε την υποδιαστολή του δεκαδικού μία θέση προς τα αριστερά.
Αν μας λείπουν ψηφία, συμπληρώνουμε με μηδενικά.
Παραδείγματα:
2,45 : 10 = 0,245
0,432 : 10 = 0,0432
Για να διαιρέσουμε σύντομα ένα δεκαδικό αριθμό με το 100 μετακινούμε την υποδιαστολή του δεκαδικού δύο θέσεις προς τα αριστερά.
Αν μας λείπουν ψηφία, συμπληρώνουμε με μηδενικά.
Παράδειγμα:
6 :100 = 0,06
Για να διαιρέσουμε σύντομα ένα δεκαδικό αριθμό με το 1.000, μετακινούμε την υποδιαστολή του δεκαδικού τρεις θέσεις προς τα αριστερά.
Αν μας λείπουν ψηφία, συμπληρώνουμε με μηδενικά.
Παράδειγμα:
584,6 : 1000 =0,5846

tetartakia5.blogspot.com

Μαθαίνω – Ζέφυρος , δυτικός άνεμος , ο γιος του Αστραίου

Ο Ζέφυρος είναι δυτικός άνεμος.

Γιος του Αστραίου (έναστρος ουρανός) και της Ηούς (αυγή).
«Και η Ηώ με τον Αστραίο, γέννησε τους ανέμους τους σκληρόκαρδους, τον Ζέφυρο που φέρνει ξαστεριά, τον γρηγοροκίνητο Βοριά και τον Νότο, αφού θεά πλάγιασε ερωτικά με θεό.«Ησίοδος -Θεογονία
Σύζυγος της Ιριδας, της προσωποποίησης του ουράνιου τόξου, απέκτησε, έλεγαν, από αυτήν τον Έρωτα.
Ωστόσο και από την Αρπυια Ποδάγρη απέκτησε ο Ζέφυρος παιδιά, όταν έσμιξε ερωτικά μαζί της σ’ ένα λιβάδι κοντά στο ρεύμα του μεγάλου ωκεανού.
Κι ήταν τα παιδιά τους δυο θαυμαστά άλογα, ο Ξάνθος και ο Βαλίος, που έτρεχαν σαν τον άνεμο (Ομηρος, Ιλιάδα π 148 – 151).
Τα άλογα αυτά κληρονόμησε ο Αχιλλέας από τον πατέρα τον Πηλέα, χάρισμα γαμήλιο σ’ αυτόν του Ποσειδώνα.
Του Ζέφυρου και του Βορέα τη συνδρομή επικαλείται ο Αχιλλέας για να ανάψουν με την πνοή τους τη νεκρική πυρά του φίλου του, του Πάτροκλου που έπεσε στην Τροία (Ομηρ. Ιλ. Ψ. 192 – 218). Την ικεσία του ήρωα την άκουσε η Ίρις και φτερωτή καθώς ήταν, έφτασε μεμιάς στα ανάκτορα του Ζέφυρου, όπου απάντησε και τους άλλους ανέμους συναγμένους σε κοινό συμπόσιο.
Μόλις άκουσαν ο Ζέφυρος και Βορέας το μήνυμα της, «επεκτάθηκαν με θόρυβο, ταράζοντας τα σύγνεφα έμπροσθεν τους. Και ως διάβαιναν το πέλαγος απ’ την σφοδρή πνοή τους σηκώνονταν τα κύματα και αμ’ έφθασαν στην Τροία, έπεσαν μέσα στην πυρά κι εβρόντα ευθύς η φλόγα. Και ολονυκτίς απ’ την πυράν, κι οι δύο φυσομανώντας τες φλόγες σήκωναν ψηλά» (ομηρ.ιλ.ψ. 212 – 218, μετάφρ. Ιάκ. Πολυλά).
Για τον Ζέφυρο ιστορούσαν ακόμα πως αγάπησε τον Υάκινθο, τον γιο του Αμύκλα, του βασιλιά της Λακωνίας και δισέγγονο του Δία και της Ταϋγέτης, της θυγατέρας του Ατλαντα.
Όμως τον Υάκινθο αγαπούσε και ο Απόλλωνας.
Κυριευμένος καθώς ήταν ο Ζέφυρος από το πάθος του , όταν κάποτε είδε τον αγαπημένο του να αθλείται στην παλαίστρα με την συντροφιά του θεού, έχασε το νου του, φύσηξε δυνατά και ο δίσκος που έριξε ο Απόλλωνας, ξεφεύγοντας απ’ τον στόχο του, έπεσε με ορμή στο κεφάλι του αγαπημένου του.
Έτσι πέθανε ο Υάκινθος.
(Ευριπίδης, Ελένη 1469 – 1474).
‘…ή να γλεντήσεις στη γιορτή την ολονύκτια του
Υάκινθου που τον σκότωσε του Φοίβου ο δίσκος
όπως έριχνε κι από τότε ο γιος του ∆ία
όρισε να γίνονται στη µνήµη του γιορτές σε ολόκληρη τη Λακωνία …
Μεταγενέστερες πηγές (Ovid. Fast. 5, 195 – 206) διασώζουν την παράδοση πως ο Ζέφυρος κυνήγησε τη νύμφη Χλωρίδα (Φλώρα) κι από τον έρωτα τους γεννήθηκαν όλα τα λουλούδια της άνοιξης.
Ο Ζέφυρος, γρήγορος όσο και ο Βορέας, ήταν άλλοτε καταστροφικός, άλλοτε απαλός και καλοδεχούμενος και δρόσιζε αιώνια τόπους παραδείσιους, όπως ήταν οι κήποι του Αλκίνοου και τα Ηλύσια πεδία (ομ. Οδ. 7, 112 κ.ε. και 4, 563 – 568).
Η λατρεία του Ζέφυρου στην Αθήνα επιβεβαιώνετε από βωμό που του είχαν στήσει όχι μακριά από τα τείχη της πόλης, στην Ιερά Οδό (Παυς. 1, 37, 2).

homouniversalisgr.blogspot.com

Καρότα – σπιτικό σιρόπι καρότων που διαλύει τα φλέγματα, και ανακουφίζει από το βήχα

Καρότα, βήχας, και κρυολόγημα
Ένα σπιτικό σιρόπι με καρότα που διαλύει τα φλέγματα, και ανακουφίζει από το βήχα.
Όπως πολύ καλά γνωρίζουμε ο βήχας με φλέγματα είναι μια πολύ-πολύ συνηθισμένη ενόχληση και τις περισσότερες φορές είναι άμεσο επακόλουθο του κρυολογήματος.
Και όταν είμαστε κρυωμένοι ένα πιάτο ζεστής σούπας με πρωταγωνιστή το καρότο τονώνει και αναζωογονεί τον οργανισμό μας.
Και εάν το κρυολόγημά μας το ακολουθεί βήχας με φλέγματα,τότε,μπορούμε να ετοιμάσουμε και ένα σιρόπι,πάλι με πρώτο συστατικό το καρότο.
Σίγουρα έχουμε ακούσει πολλά για το πώς τα καρότα είναι ιδανικά για τα μάτια μας, αλλά πιθανότατα δεν έχουμε ακούσει ποτέ ότι είναι ιδανικά για την αντιμετώπιση και την ίαση του βήχα.
Ναι, τα καρότα έχουν την ιδιότητα να αφαιρούν το φλέγμα και να ανακουφίζουν από το βήχα,ειδικά όταν συνδυάζονται με άλλα συστατικά όπως το μέλι.
Ένα σπιτικό,λοιπόν,σιρόπι που διαλύει τα φλέματα, και μας ανακουφίζει από το βήχα είναι το σιρόπι καρότων σε συνδυασμό με μέλι και τζίντερ.
Και εργαζόμαστε ως εξής:
Θα χρειαστούμε:
– Μισό κιλό καρότα
– 3-4 κουταλιές της σούπας μέλι
– 2 κουταλάκι του γλυκού φρεσκοκομμένο τζίντζερ
Και…
read more:https://botanologia.gr/karota-spitiko-siropi-karoton-poy-dialyei-ta-flemata-kai-anakoyfizei-apo-to-vicha/