Πως γίνονται οι σκέψεις μας η πραγματικότητα μας!!!

Κάθε φορά που για κάποιο άτομο κάνετε σκέψεις φορτισμένες με πολύ συναίσθημα, του στέλνετε κι ένα ομοίωμα του εαυτού σας, μια πραγματική εικόνα της υλοποιημένης σκέψης.
Κάθε σκέψη ή κάθε συναίσθημα υπάρχει σαν μία ηλεκτρομαγνητική ενεργειακή μονάδα.
Νοερές εικόνες συνοδευμένες από δυνατό συναίσθημα, μπορούν να γίνουν σχεδιάγραμμα πάνω στο οποίο θα δημιουργηθεί κάτι υλικό.
Η ένταση ενός συναισθήματος ή μιας σκέψης ή μιας νοερής εικόνας είναι ο σημαντικότερος παράγοντας, που καθορίζει την υλοποίησή της.
Η ένταση είναι ο κορμός από τον οποίο μετασχηματίζονται οι ηλεκτρομαγνητικές ομάδες ενέργειας. 

Το ίδιο υποστηρίζει κι ο νευροφυσιολόγος Dr Joe Dispenza, αλλά μας εξηγεί τη διαδικασία που οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας δημιουργούν την πραγματικότητά μας δημιουργώντας, στον εγκέφαλο μας νευρωνικά δίκτυα:
"Είσαστε συνδεδεμένοι με τα νευρωνικά σας δίκτυα, τα οποία είναι ενωμένα με τα συναισθήματα σας"
"Κάνοντας επανειλημμένως τις ίδιες σκέψεις, στερεώνουμε τις συνδέσεις στο νευρωνικό δίκτυο του εγκεφάλου μας. 

Αυτές οι επαναλαμβανόμενες σκέψεις μας κάνουν να ενεργούμε κατά τον ίδιο τρόπο συνεχώς"
Τα γεγονότα είναι σκέψεις! Stefano D' Anna 
Αλλάζοντας τις σκέψεις μας, μπορούμε να «σπάσουμε» αυτή τη σύνδεση των νεύρων και να εγκαταστήσουμε μια καινούργια σύνδεση.
Με αυτή την αλλαγή στις σκέψεις μας και την ειλικρινή πίστη ότι θα γίνουμε αυτό που περιγράφουν οι εν λόγω νέες σκέψεις, επέρχεται και μια αλλαγή ».
Ο αναισθησιολόγος και ψυχολόγος Dr Stuart Hameroff εξηγεί ακριβώς πως σε κβαντικό επίπεδο οι σκέψεις μας γίνονται πραγματικότητα:
:Κάθε συνειδητή σκέψη μπορεί να θεωρηθεί επιλογή, μια κβαντική υπέρθεση που καταρρέει μπροστά σε μια επιλογή".
"Το Σύμπαν είναι ευφυέστατο και ανταποκρίνεται αυτομάτως στη συνείδησή μας".

O Dr Tiller στο βιβλίο του Some Science Adventures with Real Magic, γράφει όλα τα πειράματα που έκανε για 35 χρόνια πάνω στην ψυχοενεργητική.
Τα λόγια του καθηγητή: "Με την πρόθεση θέτουμε σε λειτουργία το κυβερνοκατάστρωμα.
Έχει μεγάλη προσαρμοστικότητα και δημιουργεί για χάρη σας ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.
Η πρόθεσή σας κάνει αυτό το πράγμα να αποκτά υλική υπόσταση, αρκεί να είστε ενσυνείδητος και να μαθαίνετε πώς να χρησιμοποιείτε την πρόθεσή σας.
Μαθαίνετε να ελέγχετε τις προθέσεις.
Οι σκέψεις μας υλοποιούνται και δημιουργούν κόσμους! 
'' Η Σχολή των Θεών'' 
"Είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσετε την σκέψη και την πρόθεση αν θέλετε να συμβεί μια μεταμόρφωση"
Πως μπορούμε όμως να ελέγχουμε συνεχώς τις σκέψεις μας και να επιτρέπουμε μόνο στις θετικές σκέψεις να εκφραστούν;
Εδώ είναι το σημαντικότερο μυστικό της ζωής, διότι εφ’ όσον οι σκέψεις μας καθορίζουν απόλυτα τη ζωή μας, αν βρούμε έναν πρακτικό τρόπο να τις ελέγχουμε, τότε θα ζήσουμε απόλυτα ευτυχισμένοι και επιτυχημένοι.
Ο ανιχνευτής της ποιότητας των σκέψεων μας είναι τα συναισθήματά μας.
Αν αισθανόμαστε ωραία, είμαστε ευχαριστημένοι, τότε παλλόμαστε, δονούμαστε σε ανώτερες συχνότητες, βλέπουμε τα πάντα όμορφα και ο νους μας κάνει αυτεπάγγελτα θετικές, δημιουργικές σκέψεις, είναι αισιόδοξος και επικεντρώνει την προσοχή του σ’ αυτά που θέλουμε να μας συμβούν.
Όταν όμως αισθανόμαστε άσχημα, νιώθουμε αρνητικά συναισθήματα, παλλόμαστε σε κατώτερες, ασθενέστερες συχνότητες και είναι σίγουρο τότε ότι ο νους μας κάνει αυτεπάγγελτα αρνητικές σκέψεις.
Το μεγάλο κακό δεν είναι μόνο ότι κάνουμε αρνητικές σκέψεις, είναι ότι όταν αισθανόμαστε άσχημα σκεπτόμαστε και συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στο αντίθετο από αυτό που θέλουμε να μας συμβεί.
Όταν αισθανόμαστε άσχημα, αμφιβάλλουμε για την θετική έκβαση των στόχων μας και κατ’ αυτό τον τρόπο συγκεντρώνουμε την προσοχή μας σ’ αυτό που φοβόμαστε, δηλαδή στη μη εκπλήρωσή τους.
Άρα στόχος μας είναι να αισθανόμαστε πάντα ωραία, να μην επιτρέπουμε σε κανένα να μας κάνει να αισθανθούμε άσχημα, να σκεπτόμαστε πάντα το καλό, να αποφεύγουμε την κριτική, ή να απαντούμε σε κριτική, να έχουμε πάντα στο νου μας το καλό, τη δημιουργία. 

Αν συνηθίσουμε να κάνουμε συνεχώς θετικές σκέψεις, θα παρατηρήσουμε ότι τα διαστήματα που είμαστε χαρούμενοι θα είναι μεγαλύτερα κι όσο μεγαλώνουν τα διαστήματα που είμαστε
χαρούμενοι, τόσο περισσότερο θα κάνουμε θετικές σκέψεις, τόσο περισσότερο θα επικεντρώνουμε τις σκέψεις μας και την προσοχή μας, σ’ αυτά που θέλουμε να μας συμβούν, έτσι θα κάνουμε όλα τα όνειρα μας πραγματικότητα, θα παλλόμαστε συνεχώς σε ανώτερες συχνότητες, έως ότου η ζωή μας γίνει μια ομορφιά, μια απεριόριστη έκφραση χαράς, αγάπης, δημιουργίας.
''Αυτός ο κόσμος που βλέπεις και αγγίζεις... είναι ΦΩΣ στερεοποιημένο... 
The Dreamer! Stefano D' Anna 
Συμπέρασμα: 
Οτιδήποτε σκεπτόμαστε, σ’ οτιδήποτε συγκεντρώνουμε την προσοχή μας, γίνεται πραγματικότητα. 

Όταν η σκέψη μας συνοδεύεται και με συναισθήματα, παίρνει περισσότερη δύναμη. 

Όσο πιο έντονα είναι τα συναισθήματα που συνοδεύουν τις σκέψεις μας, τόσο πιο πολύ αυξάνονται οι πιθανότητες για να γίνουν πραγματικότητα. 

Τα θετικά, γεμάτα αγάπη συναισθήματα είναι εναρμονισμένα με αυτά της Πηγής μας, μας κάνουν να δονούμαστε σε ανώτερες συχνότητες και βοηθούν να γίνουν οι προθέσεις μας πραγματικότητα.
Εκείνο όμως που ισχυροποιεί ακόμη τη σκέψη μας και την κάνει πραγματικότητα είναι η προσδοκία μας, η βεβαιότητά μας ότι η σκέψη αυτή θα γίνει σίγουρα πραγματικότητα. 

Η συνείδησή μας μπορεί να επιθυμεί κάτι, αλλά όμως αν το υποσυνείδητό μας διαφωνεί, το οποίο πάντα κυριαρχεί του συνειδητού, δεν πρόκειται να πετύχουμε τίποτα. 

Όλη η προσπάθειά μας είναι να επαναπρογραμματίσουμε το υποσυνείδητό μας και να το εναρμονίσουμε με τους νέους στόχους μας, για μια νέα ζωή, γεμάτη υγεία, πληρότητα, ευημερία και ευτυχία που θέλουμε να ζήσουμε.
Άρα η συνεχής επανάληψη μιας σκέψης συνοδευόμενη από έντονα θετικά συναισθήματα και η με απόλυτη βεβαιότητα προσδοκία ότι θα υλοποιηθεί, είναι οι παράγοντες που κάνουν τη σκέψη μας πραγματικότητα!!!!!

Croatoan: Μια μυστηριώδης λέξη που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των απανταχού κυνηγών του μυστηρίου, εδώ και αιώνες.

Croatoan: 

Μια μυστηριώδης λέξη που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των απανταχού κυνηγών του μυστηρίου, εδώ και αιώνες. 

Τι συνέβη στη χαμένη αποικία της Βόρειας Καρολίνας, στο Roanoke Island; 

Πολλές θεωρίες έχουν προταθεί αλλά καμιά μέχρι τώρα δεν έχει επικρατήσει ως η πιο πιθανή, αντίθετα ο γρίφος μεγαλώνει.

Μια ομάδα εποίκων εξαφανίστηκε στη Βόρεια Αμερική χωρίς κανένα ίχνος και κανείς δεν έχει βρει στοιχεία για την τύχη τους εδώ και αιώνες.

Η αποικία Roanoke ήταν ο πρώτος αγγλικός οικισμός στην Αμερική. 

Αφού έμαθε για μια πλούσια, όμορφη περιοχή στην Αμερική η Βασίλισσα Ελισάβετ Ι, της Αγγλίας, αποφάσισε να προσαρτήσει αυτή τη περιοχή της Βιρτζίνια. 

Στη συνέχεια, έδωσε στον Sir Walter Raleigh  άδεια να δημιουργήσει μια αποικία. 

Θα χρηματοδοτούσε και θα σχεδίαζε την εκστρατεία στη περιοχή που βρίσκεται τώρα η Βόρεια Καρολίνα. 

Ο Raleigh είχε 10 χρόνια για να ολοκληρώσει την αποστολή.

Το 1585, μια αποστολή με επικεφαλής τον Sir Richard Grenville, που αποτελούνταν από περίπου 77 άνδρες στάλθηκε για να ξεκινήσει την αποικία.  

Λίγο μετά την άφιξη τους, όμως, υποψιάζονται ότι οι ντόπιοι Ινδιάνοι τους έχουν κλέψει ένα ασημένιο κύπελλο. 

Σε αντίποινα καταστρέφουν το χωριό τους και καίνε τον αρχηγό τους ζωντανό. 

Παρά τις δυσμενείς συνθήκες με τους ντόπιους, ο Grenville αποφασίζει να αφήσει τους άνδρες εκεί για να χτίσουν την αποικία. 

Υπόσχεται να επιστρέψει τον Απρίλιο του 1586.

Όταν ο Απρίλιος περνάει και δεν υπάρχει κανένα σημάδι του Grenville, οι άνδρες αποφασίζουν να επιστρέψουν με τον Sir Francis Drake. 

Ο Drake είχε σταματήσει στην αποικία γυρίζοντας από ένα επιτυχημένο ταξίδι στην Καραϊβική. Η ειρωνεία είναι ότι ο Grenville έφτασε λίγο αργότερα. 

Αφού βρίσκει τον οικισμό ακατοίκητο, αποφασίζει να αφήσει 15 ανθρώπους εκεί για να προστατεύσουν την αξίωση της Αγγλίας.

Το 1587, οι  Άγγλοι, με επικεφαλής τον John White και χρηματοδότηση από τον Sir Walter Raleigh, έκαναν τη δεύτερη προσπάθειά τους για τη δημιουργία αποικιών στο Roanoke Island.  

Οι άποικοι εξαφανίστηκαν, ωστόσο, κατά τη διάρκεια του αγγλο-ισπανικού πολέμου, τρία χρόνια μετά την τελευταία αποστολή των προμηθειών από την Αγγλία. 

Ο οικισμός είναι γνωστός ως «The Lost Colony,» και η τύχη των εποίκων παραμένει ακόμα άγνωστη.

Όλα φαινόταν ελπιδοφόρα στην αρχή. 

Οι άποικοι αποβιβάστηκαν στις 22 Ιουλίου, του 1587 και εγκαταστάθηκαν αμέσως. 

Η κόρη του  John White, η Eleanor Dare ήταν έγκυος και στις 18 Αυγούστου, γέννησε μια κόρη, τη Βιρτζίνια, το πρώτο παιδί Άγγλων που γεννήθηκε στην Αμερική.

Οι άποικοι δημιούργησαν φιλικές σχέσεις με μια από τις τοπικές αυτόχθονες φυλές, τους Croatans, που ήταν σε θέση να τους δώσουν πληροφορίες για την γεωγραφία της περιοχής, αλλά άλλοι αυτόχθονες πληθυσμοί, οι Secotans, οι οποίοι είχαν πολεμήσει εναντίον των εποίκων από την πρώτη αποικία, παρέμεναν εχθρικοί και αρνήθηκαν να συναντηθούν μαζί τους. Λίγο αργότερα, ο άποικος George Howe σκοτώθηκε από τους ντόπιους, ενώ έψαχνε μόνος του για καβούρια στο Albemarle Sound. 

Φοβούμενοι για τη ζωή τους, οι άποικοι έπεισαν τον Κυβερνήτη White να επιστρέψει στην Αγγλία για να εξηγήσει την απελπιστική κατάσταση της αποικίας και να ζητήσει βοήθεια. 

Ο  White απέπλευσε για την Αγγλία στα τέλη του 1587, αφήνοντας πίσω του περίπου 115 αποίκους. 

Δυστυχώς, ο πόλεμος με την Ισπανία και η έλλειψη πόρων σήμαινε ότι ο White δεν θα ήταν σε θέση να επιστρέψει στο νησί  Roanoke,παρά μόνο τρία χρόνια αργότερα.

Ο White γύρισε στο νησί στις 18 Αυγούστου του 1590, στα τρίτα γενέθλια της εγγονής του, αλλά βρήκε τον οικισμό εγκαταλελλειμένο. 

Οι άνδρες του δεν μπορούσαν να βρουν κανένα ίχνος των 90 ανδρών, 17 γυναικών και 11 παιδιών που είχαν αφήσει πίσω, ούτε κάποιο σημάδι μιας σύγκρουσης ή μάχης εκεί. Τα σπίτια είχαν γκρεμιστεί, τα ζώα είχαν εξαφανιστεί και τα μόνα ίχνη των ανθρώπων που βρήκαν ήταν δύο τάφοι και ένα μήνυμα: 

η λέξη «Croatoan» (Κροατόαν) σκαλισμένη σε μια θέση του οχυρού και τα τρία γράμματα «Cro» λαξευμένα σε ένα κοντινό δέντρο.

O White θεώρησε ότι αυτό σήμαινε πως οι άποικοι είχαν πάει να ζήσουν στο  Croatoan Island, τώρα ονομάζεται Hatteras με τους φιλικούς Croatans αλλά οι περιστάσεις τον εμπόδισαν  να διερευνήσει περισσότερο αυτή τη θεωρία.

Κανείς ποτέ δεν ανακάλυψε τι συνέβη με τους εποίκους και το τέλος της αποικίας  του 1587, η οποία πλέον αναφέρεται ως η "Χαμένη Αποικία" είναι άγνωστο.

Υπάρχουν πολλές υποθέσεις ως προς την τύχη των εποίκων, η κύρια είναι ότι διασκορπίστηκαν και αφομοιώθηκαν είτε από τους τοπικούς Croatans στο Hatteras Island ή από άλλη φυλή ιθαγενών.

Μια έρευνα της υπόθεσης αυτής είναι σε εξέλιξη με τη μορφή του Lost Colony DNA Project, στο Χιούστον του Τέξας, αλλά τα ευρήματά της παραμένουν ασαφή. 

Μια άλλη θεωρία είναι ότι οι Croatans στράφηκαν εναντίον των εποίκων και τους αφάνισαν, αλλά δεν υπάρχουν πτώματα που να βρέθηκαν στο χώρο και ούτε αρχαιολογικές μαρτυρίες έχουν βρεθεί από τότε για να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό αυτό.

Άλλες πιθανότητες που έχουν διατυπωθεί είναι ότι οι άποικοι απλά βαρέθηκαν να περιμένουν και προσπάθησαν να επιστρέψουν στην Αγγλία από μόνοι τους και χάθηκαν στην προσπάθεια τους αυτή και ακόμη ότι η αποικία θα μπορούσε να είχε δεχτεί επίθεση και τα μέλη της να φαγώθηκαν από κανίβαλους, το οποίο θα μπορούσε να εξηγήσει την έλλειψη πτωμάτων αλλά φαίνεται κάπως απίθανο αυτό, δεδομένης της παντελούς έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων ότι ο κανιβαλισμός ήταν διαδεδομένος στην περιοχή.

Το πιο περίεργο, είναι ότι το 1937 με 1941 ανακαλύφθηκαν μια σειρά από πέτρες που αφηγούνταν τα ταξίδια των αποίκων και τον τελικό θάνατό τους, που υποστήριζαν ότι είχαν γραφτεί από την Eleanor Dare. 

Οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν ότι οι λεγόμενες πέτρες Dare  είναι μια απάτη, αλλά υπάρχουν μερικοί που σήμερα εξακολουθούν να πιστεύουν οι πέτρες είναι γνήσιες.

Αλλά τίποτα από αυτά δεν εξηγεί πραγματικά τη σημασία της λαξευμένης λέξης "Croatoan", ή το γεγονός ότι η ίδια λέξη συνοδεύεται από ανεξήγητες εξαφανίσεις στη Βόρεια Αμερική κατά τους τελευταίους αιώνες, συχνά σε τόπους μακριά από το Roanoke Island.

Λίγες μέρες πριν από το θάνατό του, και μετά από την εξαφάνιση του, που παραμένει ανεξήγητη μέχρι σήμερα, ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε στο κρεβάτι του θανάτου του και σε κατάσταση παραληρήματος ψιθυρίζει τη λέξη "Croatoan"

Η ίδια λέξη βρέθηκε σε άλλα μέρη σε άλλες εποχές: γραμμένη στο ημερολόγιο της Αμέλια Έρχαρτ, μετά την εξαφάνισή της το 1937, λαξευμένη στην τελευταία κλίνη που ο διάσημος συγγραφέας τρόμου Ambrose Bierce είχε κοιμηθεί πριν εξαφανιστεί στο Μεξικό το 1913, σκαλισμένη στον τοίχο του κελιού που ο περιβόητος ληστής αμαξών Black Bart ζούσε πριν να αφεθεί ελεύθερος από τη φυλακή το 1888, και που ποτέ δεν τον είδε κανείς ξανά, και, 

το πιο ανησυχητικό απ΄όλα, γραμμένο στην τελευταία σελίδα του ημερολογίου του πλοίου Carroll Α Deering όταν προσάραξε, χωρίς κανέναν επιβάτη ή μέλος του πληρώματος, στο Cape Hatteras το 1921, 

όχι πολύ μακριά από αυτό που ήταν κάποτε γνωστό ως το νησί Croatoan.

Ποιο είναι το μυστικό του Croatoan και κυρίως ποια είναι η σύνδεσή του με εκείνους που προκαλεί την εξαφάνισή τους, παραμένει ένα μυστήριο μέχρι σήμερα. 

Θα ήταν παράλειψη, ωστόσο, να μην αναφέρουμε μια ακόμη θεωρία, από τους ιθαγενείς που ζούσαν κάποτε στο νησί Roanoke όλα αυτά τα χρόνια.

Οι Ινδιάνοι Croatans πίστευαν ότι το νησί κατοικούνταν από ένα πνεύμα το οποίο, αν εξοργιζόταν, είχε τη δύναμη να αλλάξει αυτούς που το προσέβαλαν σε ζώα, δέντρα, ακόμα και βράχους. 

Έτσι, η πιθανή εξήγηση είναι, ότι κανένας από τους ανθρώπους δεν εξαφανίστηκε πραγματικά, αλλά απλώς μεταμορφώθηκε. 

Αν ναι, δεν είναι λιγότερο παράξενο ή αξιόπιστο από οποιαδήποτε από τις άλλες θεωρίες που έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς!

http://urbanenigmas.blogspot.com/2016/02/roanoke-croatoan.html

Αγοράζοντας μοσχάρι: ποιο είναι το ιδανικό κομμάτι για κάθε συνταγή

Η αγορά κρέατος δεν είναι για όλους μια εύκολη υπόθεση. 
Εσείς γνωρίζετε ποιο κομμάτι κρέατος χρειάζεται να αγοράσετε ανάλογα με τη συνταγή που επιθυμείτε να εκτελέσετε; 
Για να σας διευκολύνουμε, σας έχουμε συγκεντρώσει ένα πλήρη οδηγό, ώστε να προσανατολιστείτε για το ποιο μέρος του ζώου ταιριάζει σε κάθε παρασκευή σας.
Στο συγκεκριμένο άρθρο έχουμε εστιάσει στο μοσχάρι και παρακάτω θα βρείτε όλα τα μέρη του ζώου και πώς να τα μαγειρέψετε.
Το μοσχαρίσιο κρέας είναι από τα πιο νόστιμα θρεπτικά και διαδεδομένα είδη κρέατος στη διατροφή μας, αφού αποτελεί μία πλούσια πηγή πρωτεϊνών, μετάλλων, βιταμινών και σιδήρου.
Η κάθε χώρα/ γεωγραφική περιοχή έχει διαφορετικό χειρισμό του μοσχαρίσιου κρέατος κατά τον τεμαχισμό του. 
Για αυτό και αν αναζητήσετε για παράδειγμα αυθεντικό Βραζιλιάνικο Picanha/Καπάκι Κιλότου, ίσως δυσκολευτείτε να το βρείτε στην Ελληνική αγορά.
Από τα πιο γνωστά κοψίματα είναι το Αμερικάνικο, 
το Αργεντίνικο, 
το Βραζιλιάνικο, 
το Τούρκικο,
το Βρετανικό και το Ολλανδικό.
Στο συγκεκριμένο άρθρο θα δούμε τα βασικά μέρη ενός βοοειδούς όπως το διαχειριζόμαστε/ τεμαχίζουμε στην Ελλάδα, καθώς και τους προτεινόμενους τρόπους μαγειρέματος-ψησίματος. Έτσι την επόμενη φορά που θα πάτε στο κρεοπωλείο δεν θα χρειαστεί να ρωτήσετε τον κρεοπώλη αλλά θα ξέρετε ποιο είναι το κατάλληλο κομμάτι μοσχαριού που πρέπει να αγοράσετε για να πετύχει η συνταγή σας 100%!
1. Μοσχαροκεφαλή - Γλώσσα - Μάγουλα: 
Πλούσια σε γεύση με αρκετό λίπος. 
Το κεφάλι μοσχαριού γίνεται ολόκληρο στο φούρνο/λαδόκολλα με μυρωδικά στον φούρνο. Θέλει πολύωρο ψήσιμο και είναι από τα πιο νόστιμα μέρη. 
Η γλώσσα και τα μάγουλα είναι τεμάχια του κεφαλιού, ιδανικά για βραστό, στιφάδο ή κοκκινιστό. 
Γλώσσα γεμιστή στον φούρνο ενώ τα μάγουλα γίνονται γιουβέτσι/ίσως είναι το καλύτερο κομμάτι για γιουβέτσι, επίσης στη γάστρα σε χαμηλό φούρνο για πολλές ώρες με κρασί και μυρωδικά.
2. Λαιμός, Σβέρκος ή Ελιά: 
Με κόκαλο ή χωρίς κάνει για όλα τα μαγειρέματα επειδή είναι αρκετά μαλακό κομμάτι μιας και βρίσκεται κοντά στο κόκαλο. 
Έχει αρκετό λίπος. 
Ιδανικό για βραστό, 
σούπες, 
μαγειρευτά, κοκκινιστό, λεμονάτο, στιφάδο, γιουβέτσι, για το φούρνο ενώ όσο πλησιάζουμε προς την εξωτερική επιφάνεια, τα κομμάτια γίνονται τόσο πιο σκληρά και είναι ιδανικά για κιμά. Δεν κάνει για σχάρα.
3. Σπαλομπριζόλες - Μπριζόλες: 
Είναι οι μπριζόλες/σταυλίσιες, που βρίσκονται μετά το λαιμό. 
Είναι τα 4-5 πρώτα πλευρά της ράχης τα μεγαλύτερα. 
Με εξωτερικό λίπος που αφαιρείται εύκολα και είναι από τα πιο νόστιμα μέρη του μοσχαριού. Οι μπριζόλες είναι μέρος της ράχης του ζώου που βρίσκεται στη συνέχεια των σπαλομπριζόλων. 
Ιδανικό για ψήσιμο στη σχάρα, σε αντικολλητικό τηγάνι, στον φούρνο και κρασάτες. 
Επίσης, το κρέας τους ξεκοκαλίζεται και σαν φιλέτο είναι ιδανικό για ψήσιμο στο φούρνο.
4. Καπάκι: 
Πάνω στις σπαλομπριζόλες βρίσκεται το καπάκι, το οποίο περιέχει αρκετό συνδετικό ιστό και συνήθως γίνεται κιμάς. 
Μαλακό κρέας χωρίς πολύ λίπος. 
Όλοι οι τρόποι μαγειρέματος ενδείκνυνται, βραστό, 
στιφάδο, 
κοκκινιστό, 
γιουβέτσι, 
λεμονάτο, ψητό σχάρας.
5. Σπάλα: Βρίσκεται στον ώμο του ζώου. 
Είναι καλό και μαλακό κομμάτι κρέατος και με λίγα λιπαρά. 
Περιλαμβάνει το χτένι της σπάλας, που θεωρείται το καλύτερο και πιο μαλακό από τα άλλα κομμάτια κι έχει αρκετό κολλαγόνο. 
Επίσης, έχει το νουά της σπάλας και τα ποντίκια της σπάλας. 
Τα κομμάτια αυτά μαγειρεύονται με ποικίλους τρόπους: κιμάς, 
γιουβέτσι, 
βραστό, 
στιφάδο κοκκινιστό, 
λεμονάτο, κρασάτο, 
ψητό κατσαρόλας, 
στη γάστρα, 
γεμιστή, 
τυλιγμένη στη λαδόκολλα.
6. Φιλέτο: 
Το πλέον εκλεκτό, 
μαλακό, 
ζουμερό, 
άπαχο και ακριβό μέρος του ζώου. 
Βρίσκεται από τη μέσα πλευρά της σπονδυλικής στήλης και ξεκινά από τα νεφρά. 
Κόβεται σε φέτες για ψήσιμο στη σχάρα ή σε αντικολλητικό τηγάνι σοτέ. 
Μπορεί όμως να μαγειρευτεί και ολόκληρο στο φούρνο.
7. Κόντρα: 
Μαζί με το φιλέτο αποτελούν το πίσω μέρος της ράχης. 
Ξεκινά από το κιλότο και φτάνει μέχρι εκεί όπου σταματούν οι μπριζόλες. 
Εκλεκτό κομμάτι κρέατος, από τα πιο ακριβά, όχι ιδιαίτερα μαλακό αλλά νόστιμο. 
Κόβεται σε λεπτές φέτες για ψήσιμο στη σχάρα ή στο τηγάνι. 
Ξεκοκαλισμένο μπορεί να τυλιχτεί σε ρολό για το φούρνο. 
Το κομμάτι αυτό πωλείται και χωρίς το φιλέτο ή και χωρίς κόκαλο.
8. Κιλότο: 
Περιλαμβάνει τον τελευταίο σπόνδυλο της ράχης και το οστό της λεκάνης. 
Από τα πιο λιπαρά κομμάτια του μοσχαριού κατάλληλο για κιμά, 
ψητό κατσαρόλας, 
κοκκινιστό αλλά και για σχάρα κομμένο σε φέτες  ή σουβλάκι ή σε αντικολλητικό τηγάνι.
9. Στήθος, στηθοπλευρές, σιδηρόδρομος: 
Το πιο λιπαρό μέρος του ζώου. 
Οι μύες του στήθους ξεχωρίζουν εύκολα από το λίπος και μαγειρεύονται σαν ψητό κατσαρόλας, 
ρολό στο φούρνο, 
σούπα, 
κοκκινιστό, 
στιφάδο, 
γεμιστό. 
Οι στηθοπλευρές ή σιδηρόδρομος έχουν πολύ λίπος, πολλά κόκαλα και λίγο ψαχνό και είναι από τα πιο οικονομικά μέρη του μοσχαριού. 
Είναι από τα πιο νόστιμα κομμάτια και ενδείκνυται για μπρεζέ. 
Συνήθως ξεκοκαλίζονται και γίνονται κιμάς.
10. Λάπα/κοιλιά: 
Κομμάτι κρέατος με αρκετό λίπος και πλούσιο σε συνδετικό ιστό. 
Ιδανικό για κιμά και ιδιαίτερα για ρόλο λόγω λίπους, 
σούπα, 
στιφάδο, 
κοκκινιστό με μακαρόνια, 
γιαχνί με πατάτες, 
γιουβέτσι.
11. Τρανς: 
Βρίσκεται εσωτερικό του μηρού γι’ αυτό και είναι μαλακό. 
Αρκετά άπαχο και κάπως στεγνό κρέας. 
Βγάζει λεπτές φέτες που συνήθως γίνονται σοτέ σε τηγάνι, αλλά και σνίτσελ, ενώ γίνεται και ωραίο λεμονάτο, 
ρολό στο φούρνο ψητό κατσαρόλας και κοκκινιστό. 
Δεν συνίσταται να μαγειρεύεται ολόκληρο, γιατί μπορεί στο κόψιμο μετά να διαλυθεί και να γίνει "κλωστές".
12. Νουά: 
Είναι το πίσω μέρος του μηρού. 
Δίνεται συνήθως ολόκληρο και είναι ιδανικό για μαγείρεμα στην κατσαρόλα, όπως κοκκινιστό, λεμονάτο, 
ψητό κατσαρόλας, 
τας κεμπάπ...
Μετά το μαγείρεμα, κόβεται εύκολα σε λεπτές φέτες, καθώς δεν "δεν τρίβεται"
13. Στρογγυλό: 
Βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του μηρού και μαγειρεύεται όπως το κιλότο, από το οποίο έχει λιγότερο λίπος. 
Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε κολλαγόνο, βοηθά στο "δέσιμο" των σαλτσών στην κατσαρόλα.
14. Ουρά: 
Τμήμα του μηρού. 
Ολόκληρη ή σε κομμάτια, οικονομική και χρειάζεται σιγανό και πολύ μαγείρεμα, καθώς είναι σκληρό κομμάτι, μαγειρεύεται στην κατσαρόλα αλλά και στο φούρνο. 
Ιδανικό για λεμονάτο, 
κοκκινιστό ή κρασάτο ή άλλα όξινα υγρά, που συμβάλουν
15. Κότσι - Ποντίκι: 
Το μπροστινό και το πίσω κότσι/ποντίκι,, είναι κομμάτια με αρκετό ψαχνό και πλούσια σε κολλαγόνο, ιδιαίτερα το μπροστινό που δένει τέλεια τις σάλτσες. 
Γίνεται ιδανικά κοκκινιστό, 
κρασάτο, 
στιφάδο, 
λεμονάτο ή βραστό αλλά είναι εξαιρετικό το κόκαλο για ζωμούς και σούπες.
Μικρά μυστικά και συμβουλές
Πρέπει να γνωρίζεται ότι δεν υπάρχει "σκληρός" κιμάς, την αφράτη ή όχι υφή του την δίνει η προσθήκη λίπους σε μικρές ποσότητες.
Το μεγάλο ζώο βγάζει τη "νοστιμιά" από την ποικιλία των τροφών με τις οποίες σιτίζεται. 
Το μοσχαράκι γάλακτος γίνεται υπέροχο ψητό στο φούρνο στην λαδόκολα.
Το υποκίτρινο λίπος των ζώων είναι χαρακτηριστική ένδειξη ότι τα ζώα είναι ελευθέρας βοσκής.
http://www.mydiatrofi.gr