Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

Δέκα λάθη που κάνουμε για το λάδι και τις ελιές

 

Λάδι και ελιές- Δέκα λάθη που κάνουμε για το λάδι και τις ελιές
  1.  Είναι λάθος που έχουμε σακιά 50 κιλών. Δεν μεταφέρονται εύκολα και λιώνουν από την πίεση οι ελιές. Χρειάζονται ακριβώς το μισό μεγεθος, 25 κιλά περίπου, ώστε τα 4 να κάνουν 100 κιλά καρπό . Φορτώνονται εύκολα, σηκώνονται και με το ένα χέρι, τα σηκώκουν ακόμα και γυναίκες. Στο εξής θα λέμε:πόσο πήγε το τσουβαλάκι?   Και το γενικό μέτρημα θα είναι:  πόσα λίτρα λάδι έβγαλαν τα 100 κιλα καρπό.
2.  Είναι λάθος που χρησιμοποιούμε ντενεκέδες  των 20 λιτρων = 17 κιλών.  Πρέπει να μετράμε το λάδι μόνο με λίτρα , όχι με κιλά, και γι αυτό είναι πιό εύχρηστα τα πλαστικά πεντόλιτρα. Μέχρι τώρα έκλεβαν τον αγαθό παραγωγό οι πονηροί έμποροι, μόνο και μόνο απ την μετατροπή από λίτρα σε κιλά. Πρέπει κάποτε αυτό να τελειώσει.
3.  Είναι μεγάλο λάθος, είναι έγκλημα,  που ραντίζουμε τα χορτάρια με χημικά. Είναι λάθος επίσης που τα ελαιοτριβεία δέχονται τις ραντισμένες με χημικά ελιές και τις βάζουν μαζί με τις καλές, καθώς και που βάζουν στα ίδιες δεξαμενές το δηλητηριασμένο λάδι με το αγνό. Πρέπει να υπάρξουν ελαιοτριβεία που να μη δέχονται καθόλου τις μολυσμένες ελιές, ας κάνουν πρώτα έλεγχο του καρπού και αν βρουν ίχνη από χημικά ας τους στείλουν  σε άλλο ελαιοτριβείο. Όσα ελαιουργεία τολμήσουν να το κάνουν αυτό πρώτα, θα αυξήσουν την τιμή στο λάδι τους, και  του χρόνου θα παρακινήσουν και τα άλλα.
4.  Είναι ντροπή μας που χρησιμοποιούμε για την μαγειρική και ζαχαροπλαστική   διάφορα σπορέλαια. Δεν μας φταίει κανείς αν δεν έχει τιμή το λάδι, τη στιγμή που εμείς οι ίδιοι χρησιμοποιούμε πολύ κατώτερα λάδια, με την πρόφαση πως είναι ‘ελαφρύτερα’, ‘δεν παχαίνουν’, ‘δεν μαυρίζουν στο τηγάνι’, και μαγευρεύονται πιό εύκολα. Οι τηγανητές πατάτες με ελαιόλαδο είναι πολύ πιο νόστιμες και υγιεινές. Το ίδιο και οι ‘λαλαγκίδες’ και ‘λουκουμάδες’.
Μόνο και μόνο αν όλοι οι Ελληνες χρησιμοποιούσαμε μόνο αγνό ελαιόλαδο, θα είχε διπλή τιμή, και θα ζούσαμε 10 χρόνια παραπάνω.
5.   Είναι κρίμα που δεν έχουμε εκτιμήσει τις χοντροελιές ως το καλύτερο συνοδευτικό για κάθε φαγητό ή και αλκοολούχο ποτό.  Είναι λάθος που τις  χαρακώνουν,δεν είναι απαραίτητο.  Λίγοι γνωρίζουν πως τρώγονται ωμές  και οι λαδοελιές, οι ‘ελίτσες’, και είναι και πολύ νοστιμότερες!  Οι βρωσιμες ελιές δεν πρέπει ούτε καν να πετάγονται όταν περισεύουν στο μεζέ. Είναι απείραχτες, ας τις βάλουμε σε άλλο πιάτο να τις φάμε.
6.  Είναι λάθος που παρακλαδεύουν και ακρωτηριάζουν τις ελιές με το αλυσοπρίονο, και καίνε τα κλαριά μετά στα χωράφια. Οι ελιές κλαδεύονται ελαφρά με χεροπρίονο, τις αφήνουμε να γίνουν δίπατες για να έχουμε διπλή παραγωγή, και δεν καίμε τα κλαριά. Απλώς τα λιανίζουμε, τα κάνουμε δεμάτια, και τα έχουμε για προσάναμα, για το τζάκι. Δεν πετάμε τίποτα, τα λιόφυλα τα ρίχνουμε για λίπασμα.
7.  Τα ελαιουργεία δεν πρέπει να μοιάζουν ούτε με εργοστάσια όπως θέλει η εοκ, (κρύα, βιομηχανοποιημένα), αλλά ούτε και με σταύλους όπως είναι μερικά, με βρωμιές, με πλαστικές καρέκλες και με ανθρώπους που καπνίζουν. Το ελαιουργείο είναι ιερός χώρος σαν την εκκλησία, αλλα πρέπει να υπάρχει και ένας χώρος γλεντιού σαν το σαλόνι μας. Κρασάκι, λαδομπούκι ,γλυκά, κουβεντούλα, μουσική και τραγούδι. Η λαδιά είναι γιορτή!
8.  Είναι ντροπή να παίρνει μικρότερο μεροκάματο η γυναίκα απ τον άντρα. Η φράση: ‘πόσο παίρνουνε το ζευγάρι?’ είναι για γέλια. Κανονικά οι γυναίκες πρέπει να παίρνουν και 5 ευρώ παραπάνω, σαν συγνώμη για τις τόσες αδικίες εις βάρος τους, και σαν κίνητρο να πάνε για ράβδο και οι ‘σαλονάτες’. Το ωράριο εργασίας πρέπει να μειωθεί στις 6 ώρες, και στο μάζεμα, και στα ελαιουργεία. Είναι βαρειά η δουλειά αυτή, αλλά και πρέπει να μειωθεί και η ανεργία.
9. Είναι λάθος που δεν υπάρχει ισχυρός αγροτικός συνεταιρισμόςτων παραγωγών και των ελαιουγείων ώστε να ορίζει κάθε χρόνο την χαμηλότερη τιμή λαδιού και ελιών. Τα μεγάλα ελαιουργεία πρέπει να δημιουργήσουν έναν τέτοιο καλά οργανωμένο συνεταιρισμό. Ας παρακάμψουν τον μεταξύ τους ανταγωνισμό, ας γίνουν λίγο ‘μαφιόζοι’, για να μη μας κοροϊδεύουν οι μακρινοί συγγενείς μας σικελοί μαφιόζοι.
10. Πρέπει να καταλάβουμε πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε στην χώρα που παράγει το καλύτερο λάδι του κόσμου. Η ψυχολογία που έχουμε για το λάδι και τις ελιές πρέπει να αλλάξει. Η ελιά και το λάδι είναι κάτι ιερό. Όποιος το νοθεύει  ή το μολύνει είναι ένοχος για έγκλημα, και όλοι εμείς ας γίνουμε οι ‘αστυνόμοι’ την αποτροπή αυτού του εγκλήματος!

το άρθρο έχει δημοσιευτεί  στις 21 Οκτωβρίου του 2014 στο:kyparissiotis.blogspot.com

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Η Δήμητρα Σωτηριάδου απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!

18 Οκτωβρίου 2014
Δήμητρα Σωτηριάδου… η ανυπότακτη, 
η ανέντακτη, 
η αυθόρμητη, 
η δημοσιογράφος των μεγάλων γεγονότων, 
η γυναίκα που ξέρει να διαχειρίζεται το ΟΧΙ καλύτερα και από την αναπνοή της, 
περπάτησε μαζί μας το βρεγμένο χωματόδρομο ως την αυλή, κουβεντιάζοντας για τη " σκούνα και τ’ αερικά"…
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; 
Η μυρωδιά του βρεγμένου χωματόδομου...
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν; Τον ήρωα κατά της τυραννίας και αδικίας " Ρομπέν των δασών"
Τι είναι για εσάς οι φίλοι; 
Συγγενείς εξ αίματος
Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει; 
Πριν από χρόνια όχι, όσο μεγαλώνω όμως κατανοώ και συγχωρώ...
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας; «Τάφος» στα μυστικά των άλλων
Τι είναι για εσάς η δυστυχία; 
Δυστυχία είναι να έχεις εμμονές και εμπάθειες σε ανθρώπους και καταστάσεις...
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα; 
Πείσμα
Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε; 
Θα έπαιρνα το μήνυμα της μοίρας... και θα άλλαζα "ρότα"
Τι είναι για εσάς η ευτυχία; 
Ευτυχία είναι να μη θεωρώ κεκτημένα και ιδιοκτησίες και να προχωρώ σε άγνωστα μονοπάτια...
Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας; 
Αγάπη... χωρίς εκπτώσεις στις αισθήσεις
Έχετε προδώσει ποτέ την εμπιστοσύνη του άλλου; 
Θεωρώ πολύτιμη κατάκτηση την εμπιστοσύνη και προσπαθώ να μην την προδίδω... είναι σαν να μην προδίδεις το μυστικό που σου λένε...
Έχετε μετανιώσει ποτέ για κάτι; 
Για τις ατέλειωτες ώρες εργασιομανίας επί χρόνια, που τις στέρησα από το γιο μου...
Τι είναι αυτό που σας δίνει ενέργεια; 
Το μεγαλείο της φύσης
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας; 
Η αισιοδοξία είναι η καθημερινή ισορροπία μου...
Τι συναίσθημα σας δημιουργεί η καθημερινότητα; 
Θετικό συναίσθημα όταν δημιουργώ
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό; 
Ασχολούμαι με την οργάνωση της τρίτης έκθεσης " σκούνα και αερικά", στήνω " εικαστικά" τα νέα μου καράβια... που αυτή τη φορά   θα χορεύουν...
Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας; 
Τη χαρά της δημιουργίας...
Ποιο βιβλίο θα θέλατε να είχατε γράψει; 
Βιβλίο... «Το κλειδί είναι κάτω από το  γεράνι»  Χρ.Μίσσιος...
Σε ποια ταινία θα θέλατε να ήσασταν πρωταγωνιστής; 
Στις σειρές του "φανταστικού" χαρακτήρα Τζέιμς Μπόντ...
Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι; 
Κάθε φορά κολλάω σε άλλο τραγούδι… μετά από ένα μήνα στην Κρήτη μου χει κολλήσει του Γαργανουράκη Κρήτη μου όμορφο νησί... και συγκεκριμένα ο στίχος       (αντάρα πιάνει τα βουνά, τ αγρίμια δίνουν όξω, κι όταν αστράφτει και βροντά βγαίνεις ουράνιο τόξο) ... άτι που το έζησα...
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; 
Δεν πιστεύω και δεν έχω γούρια...
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα; 
Ωραία ατάκα..."επιστροφή στη φύση"
Πως φαντάζεστε τον κόσμο από ψηλά; 
Τον μικρόκοσμο...
Ποιο υπουργείο θα θέλατε να αναλάβετε και για ποιο λόγο; 
Άχρηστα θεωρώ σήμερα τα υπουργεία και τους υπουργούς...
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή; 
Άχρηστοι και οι σάπιοι νόμοι και οι εφαρμοστές τους...
Ποιόν από τους πολιτικούς μας, θα θέλατε να τον δείτε ως ήρωα σε καρτούν; 
Και οι 300 για μένα φιγουράρουν ως καρτούν
Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους; 
Φοβάμαι τη μεγαλύτερη ασθένεια τον ναρκισσισμό...
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε; 
Προτιμώ να πετώ ως πουλί... κάτι σε γεράκι ή αετό...
Πιστεύετε στα όνειρα; 
Μου αρέσει η ώρα του ύπνου να κλείνω τα μάτια και να ονειρεύομαι...
Τι κάνετε πριν πέσετε το βράδυ για ύπνο; 
Μαζεύω τα μικροπράγματα μην και να φάει το νεαρό μέλος - ο σκύλος - του σπιτιού...
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; 
Να χρησιμοποιεί όσο πιο συχνά μπορεί την ωραία λέξη ΟΧΙ, σε όλους στο σπίτι, στους φίλους, στους εργοδότες...

Η Δήμητρα Σωτηριάδου σπούδασε δημοσιογραφία στο Ουρμπίνο Ιταλίας και από το 1985 εργάστηκε κύρια στη δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση της χώρας μέχρι την περιβόητη περίοδο του μνημονίου, όπου επέλεξε την προσωπική αξιοπρέπεια από την "ερασιτεχνική" μέθοδο της κατάργησης συλλογικής σύμβασης με τίμημα βέβαια την απόλυση.
Κατά της παραπληροφόρησης των ΜΜΕ, τα οποία επέβαλαν τα μνημόνια στη χώρα ως μονόδρομο, είναι ιδρυτικό μέλος της κίνησης Συνταγματική Παρέμβαση των Ελλήνων - ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ για τη διαγραφή του χρέους. 
Υποστηρικτής της διαχείρισης του ελεύθερου χρόνου, είναι μέλος της εικαστικής ομάδας "Σκούνα και αερικά" κατασκευάζοντας και εκθέτοντας χειροποίητα καράβια από φυσικά υλικά. 
Και επειδή καράβι δεν είναι μόνο ταξίδι αλλά  "κόντρα" στο κύμα, μεταφέρει στα αμπάρια τους μηνύματα, σκέψεις, ανησυχίες ασυμβίβαστων με κάθε μορφή εξουσίας ανθρώπων.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Γεωπολιτική-Πιόνι στη «Μεγάλη Σκακιέρα» από το 1997 η Ουκρανία

Το 1997 ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Προέδρου Κάρτερ, καθηγητής του Χάρβαρντ και από τους μεγάλους βραχμάνους που διαμορφώνουν την στρατηγική της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ , έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Η Μεγάλη Σκακιέρα».
Στο βιβλίο αυτό κάνει προβλέψεις, αλλά και υποδείξεις, για τα επόμενα βήματα που επρόκειτο να γίνουν, είτε στη βάση σχεδίου, είτε και εκ των πραγμάτων στον πλανήτη, ειδικά στην περιοχή της Ευρασίας (όπου Ευρασία, η Ευρώπη, η Σιβηρία και ένα μέρος της Κεντρικής Ασίας), ώστε να μην απειληθεί η μόνη πλανητική υπερδύναμη που είχε απομείνει μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, δηλαδή οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Μπρεζίνσκι λοιπόν υπενθυμίζει ένα δόγμα των αρχών του 20ου αιώνα που έλεγε ότι όποιος εξουσιάζει την Ανατολική Ευρώπη, ελέγχει την καρδιά της Ευρώπης, όποιος εξουσιάζει την καρδιά της Ευρώπης, ελέγχει τον νησιωτικό κόσμο, όποιος εξουσιάζει τον νησιωτικό κόσμο, ελέγχει τον πλανήτη. 
Αυτό συμπληρώνει το συμπέρασμά του ότι στη σύγκρουση της ηπειρωτικής υπερδύναμης (Σοβιετική Ένωση) και ναυτικής υπερδύναμης (ΗΠΑ) νικήτρια βγήκε η δεύτερη η οποία δεν θα πρέπει ποτέ να επιτρέψει να σηκώσει κεφάλι μία νέα ηπειρωτική υπερδύναμη (Ρωσία, Κίνα) που θα αμφισβητήσει την παγκόσμια ηγεμονία της (των ΗΠΑ δηλαδή).
Ο Μπρεζίνσκι ονόμασε και τους μεγάλους γεωστρατηγικούς παίκτες, που είναι εκτός των ΗΠΑ βέβαια, η Γαλλία και η Γερμανία οι οποίες μέσα από τον γαλλογερμανικό άξονα θέλουν να προχωρήσουν στην Ενωμένη Ευρώπη (να σημειωθεί ότι στην πρόσφατη επίσκεψη του Ολάντ στην Ουάσινγκτον, ο Ομπάμα ξεπέρασε τον εαυτό του προσπαθώντας να τον στηρίξει, χαιρετώντας την επάνοδο της Γαλλίας στον γαλλογερμανικό άξονα) και ταυτόχρονα ασκούν επιρροή στα περίξ - η Γαλλία προς τη Βόρεια Αφρική, η Γερμανία προς τα ανατολικά - στη Ρωσία και την Κίνα.
Στη συνέχεια ο Μπρεζίνσκι προσδιόριζε τον βασικό αντικειμενικό σκοπό των ΗΠΑ σε σχέση με την Ευρώπη:
Πρώτον, να στηρίξει την ευρωπαϊκή ενοποίηση και να πείσει ότι θέλει την Ευρώπη ως εταίρο στον πλανήτη. Το κάνει ήδη η Ουάσινγκτον και οι συνομιλίες για δημιουργία ελεύθερης ζώνης εμπορίου σε αυτό αποσκοπούν, μεταξύ άλλων.
Δεύτερον, απαιτείται η Ευρώπη να αποκτήσει διακριτή πολιτική και στρατιωτική ταυτότητα. Προφανώς μέσω Γαλλίας και Γερμανίας και είναι ενδεικτικό ότι η τελευταία έχει αρχίσει να στέλνει περισσότερες στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό. 
Πρόκειται για συνειδητή απόφαση.
Τρίτον, επειδή ούτε η Γερμανία, ούτε η Γαλλία μπορούν μόνες τους να ξεκαθαρίσουν με τη Ρωσία ( με την έννοια ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μαζί της) ποιες χώρες περιλαμβάνονται στην ευρωπαϊκή σφαίρα, απαιτείται συνεχής ενεργητική, επικεντρωμένη και αποφασιστική ανάμειξη των ΗΠΑ. Μόνο έτσι μπορούν να αντιμετωπισθούν τα ευαίσθητα για τη Ρωσία ζητήματα της θέσης των Βαλτικών χωρών και της Ουκρανίας μέσα στο ευρωπαϊκό σύστημα.
Αυτά τα ανέφερε ο Μπρεζίνσκι (γκουρού των Δημοκρατικών για την εξωτερική πολιτική, όπως ο Κίσσινγκερ ήταν των Ρεπουμπλικάνων, αν και λίγο πολύ είναι κοινή η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ) στο «δόγμα» του ο Μπρεζίνσκι πριν 17 χρόνια.
Και όπως εντάχθηκαν οι Βαλτικές χώρες στο ευρωπαϊκό σύστημα, τώρα ήλθε η σειρά της Ουκρανίας και μάλιστα με πρωτοβουλία τυπικά της Λιθουανίας, που στην προεδρία της στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση προσπάθησε να ολοκληρώσει την συμφωνία σύνδεσης με την Ουκρανία, που η ματαίωσή της από την πλευρά του Κιέβου πυροδότησε το μακελειό.
Κατά τον Μπρεζίνσκι, η πολιτική ένωση της Ευρώπης και η εξασφάλισή της ασφάλειάς της είναι διαδικασίες αδιαίρετες. 
Είναι αδιανόητο μία πραγματικά ενωμένη Ευρώπη να μην έχει μία κοινή διευθέτηση ασφάλειας με τις ΗΠΑ μέσω ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ένωση και Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση πάνε μαζί. Το 1997 λοιπόν περιέγραψε ένα χρονοδιάγραμμα εξελίξεων προς αυτή την κατεύθυνση με τέσσερα βήματα:
Το πρώτο βήμα ήταν η ένταξη στο ΝΑΤΟ χωρών της Κεντρικής Ευρώπης, δηλαδή των χωρών της λεγόμενης Ανατολικής Ευρώπης, ακόμη και πριν ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Αυτό έγινε.
Το δεύτερο βήμα ήταν η ένταξη των Βαλτικών χωρών και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παράλληλα η έναρξη διαδικασίας να μπουν κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ μαζί με κάποιες βαλκανικές χώρες. Και αυτό έγινε, με εξαίρεση τα Σκόπια, επειδή αντιδρά η Ελλάδα εξαιτίας του ονόματος. 
Τις προάλλες που ήταν ο Ράσμουσεν, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ το θέμα ξανασυζητήθηκε, αλλά η εκκρεμότητα παραμένει. 
Το τρίτο βήμα θα ήταν η ένταξη πιθανώς της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, αυτό δεν έγινε, αλλά μικρή σημασία έχει, αφού είναι πλήρως συνδεδεμένες οι δύο χώρες με τη Δύση.
Και ερχόμαστε στο τέταρτο βήμα που το ζούμε τώρα και γίνεται με μία μικρή καθυστέρηση, είτε γιατί τα σχέδια δεν υλοποιούνται πάντα με ακρίβεια, είτε γιατί μεσολάβησε η οικονομική. 
Ετσι, ενώ Μπρεζίνσκι το προσδιόριζε μεταξύ 2005 – 2010, η Ουκρανία θεωρείται πλέον μέρος της Κεντρικής Ευρώπης και μπαίνει σε διαδικασία διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ ταυτόχρονα.
Η συμφωνία σύνδεσης θα ήταν η αρχή… 
 Και το πιο καταπληκτικό είναι ότι γίνεται αναφορά σε εμβάθυνση της συνεργασίας στο πλαίσιο Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα στον τομέα της άμυνας, μεταξύ Γαλλίας – Γερμανίας – Πολωνίας. 
Και το σενάριο ήταν αυτή η συνεργασία να αποτελεί τον πυρήνα της Δύσης για διευθετήσεις που πιθανότατα θα περιλαμβάνουν την Ουκρανία, ακόμη και την Ρωσία. 
Με δεδομένο το γεωπολιτικό ενδιαφέρον της Γερμανίας και της Πολωνίας για την Ουκρανία, «προφήτευσε» ο Μπρεζίνσκι, η Ουκρανία θα συρθεί σε μία ειδική Γαλλο – Γερμανο – Πολωνική σχέση. Αυτή η Γαλλο – Γερμανο – Ουκρανική πολιτική συνεργασία που θα περιλαμβάνει 230 εκατομμύρια ανθρώπους θα εξελιχθεί σε μία «εταιρική σχέση» που θα ενισχύσει το γεωστρατηγικό βάθος της Ευρώπης.
Επισημαίνεται ότι όταν ο Γιαννουκόβιτς έκανε πίσω στη συμφωνία σύνδεσης, μάλλον με πίεση από τη Μόσχα που φρόντισε όμως να του προσφέρει 15 δις ως δέλεαρ, άρχισαν οι πρώτες διαδηλώσεις και αμέσως πήγε στο Κίεβο και εμφανίστηκε στο δρόμο με τους διαδηλωτές ο τότε γερμανός υπουργός Εξωτερικών, ο Βέστερβέλε. 
Επισημαίνεται επίσης ότι πίσω από τους διαδηλωτές βρίσκεται και η Πολωνία που εκτός των άλλων, διακρίνεται και για τον έξαλλο αντιρωσισμό της. 
Τέλος, επισημαίνεται ότι οι υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Πολωνίας πήγαν στο Κίεβο για να συμφωνήσουν με τον Γιαννουκόβιτς τους όρους εκτόνωσης της κατάστασης, άλλο αν η συμφωνία κατέρρευσε μέσα σε 24 ώρες. 
Ο Μπρεζίνσκι πάντως ήταν τόσο βέβαιος το 1997 για τις εξελίξεις, που στο βιβλίο του περιέλαβε και χάρτη στον οποίον Γαλλία, Γερμανία, Πολωνία και Ουκρανία περικλείονται σε ένα σχήμα, σαν μία οντότητα!
Όπως γίνεται φανερό από την παραπάνω περιγραφή, το «δόγμα» Μπρεζίνσκι, που οι μέχρι τώρα εξελίξεις δείχνουν ότι υλοποιείται σχεδόν μέχρι κεραίας, θέλει κάποια στιγμή και τη Ρωσία να ενσωματωθεί σε τεράστια υπερατλαντική συμμαχία, (λέγε με ΝΑΤΟ) υπό την εποπτεία πάντα των ΗΠΑ, που μετά θα γίνει και τεράστια ευρασιατική συμμαχία, πάλι με επικεφαλής τις ΗΠΑ. 
 Μέχρι να γίνει αυτό όμως συνιστά ότι τα κτυπήματα που θα καταφέρονται κατά της Ρωσίας, και της Ουκρανίας είναι αναγκαίο, να συνοδεύονται από συνεχείς διαβεβαιώσεις για την ασφάλειά της, από διάφορες μορφές συνεργασίας και παράλληλα να της λένε ότι οι πόρτες της Ευρώπης είναι ανοιχτές. 
Κλασική συνταγή του καρότου και του μαστιγίου.
Το ερώτημα όμως είναι πως θα αντιδράσει η Μόσχα, καθώς χάνοντας την επιρροή της στην Ουκρανία πλήττεται σημαντικά ο ηγετικός της ρόλος στην ευρασιατική συμμαχία,όπως αυτή είχε διαμορφωθεί μετά την πτώση της Σοβιετικής ΄Ενωσης, βλέπει πολλούς ρώσους στην εθνικότητα (22 – 25% του πληθυσμού της Ουκρανίας) να κινδυνεύουν να γίνουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας σε μία Ουκρανία γεμάτη αντιρωσικό μένος, αντιμετωπίζει πιθανή απώλεια των βάσεών της στην Κριμαία, αισθάνεται να αμφισβητείται η θέση της ως προστάτης των απανταχού Σλάβων και βεβαίως στενεύει απελπιστικά το στρατηγικό βάθος που την προστάτευε από εισβολές.
Ο Μπρεζίνσκι προβλέπει ότι τελικά η Ρωσία θα ενδώσει μετά από τις τεράστιες καταστροφές που έχει υποστεί ο ρωσικός λαός εδώ και πολλές δεκαετίες και τώρα μαστίζεται από υπογεννητικότητα σε συνδυασμό με τεράστιο ποσοστό πρόωρων θανάτων, ιδιαίτερα στον ανδρικό πληθυσμό. 
Τώρα όμως κανείς δεν είναι βέβαιος πως θα αντιδράσει, καθώς μεταξύ άλλων υπάρχει και θέμα γοήτρου. 
Ήδη οι ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας, οι φιλορωσικές, βρίσκονται σε αναβρασμό και έτοιμες να αποσχισθούν. 
Οι ΗΠΑ μάλιστα έσπευσαν να προειδοποιήσουν τον Πούτιν ότι θα μπει σε επικίνδυνη περιπέτεια αν στείλει στρατό. 
Άλλωστε είναι φανερό ότι χωρίς να είναι βέβαιος ότι έχουν την προστασία ή την ενθάρρυνση της Ουάσινγκτον, καμία Γερμανία και καμία Πολωνία ( η Γαλλία παίζει ρόλο υποστήριξης στο πλαίσιο της Ενωμένης Ευρώπης) θα τολμούσαν να προκαλέσουν τέτοιο χάος για να αποσπάσουν την Ουκρανία από την επιρροή της Ρωσίας.
Συμπέρασμα : Όλα όσα προέβλεψε ο μάγος Μπρεζίνσκι στη «Μεγάλη Σκακιέρα» το 1997, φαίνεται ότι αποτελούν μέρος ενός σχεδίου που υλοποιείται σταδιακά, αλλά και με θαυμαστή ακρίβεια. 
Δυο ή τρία χρόνια μπρος ή πίσω δεν έχουν καμία σημασία και βέβαια το παιχνίδι παίζεται από μεγάλους παίχτες. 
Αυτό να το λάβουν οι ανόητοι στην Ελλάδα που αυτοπαραμυθιάζονται και παραμυθιάζουν με αντιευρωπαϊσμούς, λαϊκισμούς, εξόδους από την Ευρώπη ή το ΝΑΤΟ. Μαύρο φίδι που μας έφαγε…
Αγγελος Στάγκος

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Δεν Θα Παραμείνει Ενιαία Χώρα για Πολύ η Ουκρανία

Δύο χώρες σε συσκευασία μίας ήταν ανέκαθεν η Ουκρανία. 
Το προηγμένο βόρειο και ανατολικό τμήμα της ήταν πάντα φιλορωσικό. 
Το καθυστερημένο νότιο και δυτικό κομμάτι της ήταν πολύ συχνά υποτελές σε ξένες, κεντροευρωπαϊκές δυνάμεις. 
Ακόμη και στα εβδομήντα χρόνια που η Ουκρανία αποτελούσε σοσιαλιστική δημοκρατία της Σοβιετικής Ενωσης και έχαιρε της απόλυτης εμπιστοσύνης της Μόσχας, οι διαφορές ανάμεσα στα δυο τμήματά της έγιναν φανερές και κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. 
     Ενώ πέντε εκατομμύρια Ουκρανοί έχασαν τη ζωή τους πολεμώντας εναντίον των Γερμανών, ταυτόχρονα δεκάδες χιλιάδες άτομα από τα δυτικά τμήματα της Ουκρανίας πολέμησαν στο... πλευρό των Γερμανών ναζί εναντίον των συμπατριωτών τους και των Ρώσων! Ευνόητο είναι ότι η διαπάλη αυτή οξύνθηκε όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ενωση, στα τέλη του 1991.
     Η εξουσία στη χώρα αυτή πηγαίνει τη μια προς τις φιλορωσικές δυνάμεις και την άλλη προς τις φιλογερμανικές. 
Ο νυν πρόεδρος Βίκτορ Γιανουκόβιτς είναι φιλορώσος, αλλά «πούλησε» τη Ρωσία φτάνοντας κυριολεκτικά στο παρά πέντε της υπογραφής συμφωνίας με την ΕΕ. Μιας συμφωνίας που σηματοδοτούσε τη στροφή της Ουκρανίας προς τη Γερμανία! 
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατόρθωσε κυριολεκτικά την υστάτη των στιγμών -μία εβδομάδα πριν!- να αποτρέψει την υπογραφή της συμφωνίας με σοβαρότατα χρηματικά ανταλλάγματα. 
Η δήθεν «πονηριά» όμως του Γιανουκόβιτς πυροδότησε την οργισμένη αντίδραση των φιλογερμανών Ουκρανών, που είδαν την τελευταία στιγμή να αποτρέπεται η επιθυμητή από αυτούς πολιτική στροφή της χώρας τους προς το Βερολίνο και την ΕΕ. 
Ταυτόχρονα, «πάγωσε» τους φιλορώσους Ουκρανούς που τον βλέπουν πλέον τον Γιανουκόβιτς ως «προδότη». 
Παράλληλα, του αφαίρεσε την υποστήριξη της Μόσχας, η οποία πλέον τον θεωρεί τουλάχιστον επικίνδυνο καιροσκόπο που αποκλείεται να στηρίξουν πάνω του οι Ρώσοι την πολιτική τους.
     Ο Γιανουκόβιτς δεν έχει μέχρι στιγμής ανατραπεί γιατί τόσο η Μόσχα όσο και το Βερολίνο για την ώρα προτιμούν να τον ανέχονται προσωρινά. 
Οι Ρώσοι προτιμούν τον ανυπόληπτο Γιανουκόβιτς από έναν ανοιχτά φιλογερμανό πρόεδρο της Ουκρανίας.
     Οι Γερμανοί προτιμούν να είναι ο υποτιθέμενος φιλορώσος Γιανουκόβιτς που θα υλοποιήσει μεταβατικά τη στροφή προς την ΕΕ, γιατί φοβούνται μήπως η εκλογή μέσα σε αυτό το χάος ενός δικού τους προέδρου προκαλέσει εξέγερση του φιλορωσικού τμήματος του ουκρανικού πληθυσμού με απρόβλεπτες πολιτικές επιπτώσεις. 
Σίγουρα κερδισμένοι μέχρι στιγμής από τις εξελίξεις στην Ουκρανία είναι οι Γερμανοί, αλλά τίποτα δεν είναι κατοχυρωμένο. 
Κάθε άλλο. 
Ολα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. 
Κατά την άποψή μας, αποκλείεται ολόκληρη η Ουκρανία να περάσει υπό γερμανική επιρροή. 
Αυτό δεν πρόκειται να το αφήσουν ποτέ οι Ρώσοι να συμβεί - εν ανάγκη με τα όπλα! 
Αντιθέτως, προϊόντος του χρόνου, αρχίζει στη Μόσχα σιγά σιγά να ωριμάζει η σκέψη της διάσπασης του σημερινού ουκρανικού κράτους σε δύο κομμάτια, το ένα φιλογερμανικό και το άλλο φιλορωσικό. Σε μια τέτοια περίπτωση, η νότια και δυτική Ουκρανία θα γίνει ένα ανεξάρτητο, αντιρωσικό και εθελόδουλο προς τη Γερμανία κράτος, όπως είναι οι Βαλτικές Χώρες, η Σλοβακία, η Σλοβενία, η Κροατία. 
Η βόρεια και ανατολική φιλορωσική Ουκρανία όμως μόνο μεταβατικά και προσωρινά θα υπάρξει ως ανεξάρτητη χώρα. 
Ταχύτατα, με δημοψήφισμα που θα έχει συντριπτικό αποτέλεσμα, το φιλορωσικό τμήμα της Ουκρανίας θα αποφασίσει να ενταχθεί στη Ρωσία!
     Η Κριμαία, ζωτικότατης στρατιωτικής σημασίας για τη Μόσχα και σχεδόν όλα τα πρώην σοβιετικά δυτικά παράλια της Μαύρης Θάλασσας, θα γίνουν πλέον ρωσικό έδαφος, λύνοντας για πάντα ένα πρόβλημα που μέχρι τώρα έχει ρυθμιστεί προσωρινά με διακρατική συμφωνία Ρωσίας - Ουκρανίας, αφού τα εδάφη αυτά είναι ουκρανικά. 
Μέχρι τώρα οι Ρώσοι ήθελαν ολόκληρη την Ουκρανία, αλλά οι τελευταίες εξελίξεις τούς έχουν κάνει να βλέπουν με διαφορετικό μάτι και την περίπτωση διαμελισμού της Ουκρανίας.
ethnos.gr

Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

Ιωάννης Ιωαννίδης - "Γιατί τα ευρήματα των περισσότερων δημοσιευμένων επιστημονικών ερευνών είναι αναληθή"

O διακεκριμένος Έλληνας του Stanford, μιλά για τις αδυναμίες των σύγχρονων ερευνών, τους πραγματικούς κινδύνους για την υγεία και την σχέση του με την Ελλάδα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα εξαιρετικού Έλληνα επιστήμονα που διαπρέπει στο εξωτερικό, ο Επιδημιολόγος Γιάννης Ιωαννίδης είναι κάτι σαν… κυνηγός αδύναμων ερευνητικών δεδομένων. 
Η δουλειά του είναι να ελέγχει την ορθότητα των δεκάδων ερευνών που κατακλύζουν την καθημερινότητά μας.
Σκοπός του είναι να ελέγξει το κατά πόσο αυτοί οι τρανοί ισχυρισμοί που ακούμε κατά καιρούς για διάφορες τροφές και όχι μόνο, υποστηρίζονται από εξίσου τρανές στατιστικές αποδείξεις.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η μελέτη του το 2005 με θέμα "Γιατί τα ευρήματα των περισσότερων δημοσιευμένων επιστημονικών ερευνών είναι αναληθή", στην οποία καταδεικνύει την πληθώρα ανυπόστατων ισχυρισμών και λανθασμένων στατιστικών στοιχείων που προκύπτουν από τις σύγχρονες έρευνες. 
Η μελέτη αυτή δημοσιεύτηκε στην επιστημονική εφημερίδα PLoS Medicine και είναι η πιο διαβασμένη!
Ο Γιάννης Ιωαννίδης μας μίλησε για την ορθότητα των ερευνών αυτών, αλλά και για μια πληθώρα άλλων θεμάτων όπως τους σοβαρότερους παράγοντες κινδύνου για την υγεία μας,
τη συνεισφορά της άσκησης και
τον αμφιλεγόμενο χαρακτήρα των σύγχρονων επιστημονικών συνεδρίων.
Σε μία από τις τελευταίες σας μελέτες ερευνήσατε το κατά πόσο υπάρχει συσχέτιση πολλών τροφών με τον καρκίνο και φάνηκε πως δεν υπάρχει καμία συσχέτιση. 
Τι θα λέγατε σε κάποιον που σας έλεγε πως, παρά την έρευνά σας, εξακολουθεί να ανησυχεί;
Οι περισσότερες από τις συσχετίσεις που εμφανίζονται παροδικά στις ειδήσεις για τροφές που προκαλούν ή προστατεύουν από τον καρκίνο, δεν έχουν κάποια σοβαρή επιστημονική τεκμηρίωση. 
Είναι μονήρεις ανακοινώσεις που καταρρίπτονται όταν προχωρήσουμε στο να κάνουμε μεγαλύτερες μελέτες. 
Δεν ισχύει ότι όλες οι συσχετίσεις είναι λανθασμένες και φρούδες. 
Υπάρχουν ορισμένες τροφές που αυξάνουν ή μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου, αλλά για να σας δώσω ένα μέγεθος των σχέσεων αυτών: 
Αν κατορθώναμε να πείσουμε όλους τους ανθρώπους να μην τρώνε κονσέρβες από κόκκινα κρέατα, από 100 καρκίνους θα μπορούσαμε να μειώσουμε τον 1 ή τους 2. 
Αν μπορούσαμε να πείσουμε περισσότερους ανθρώπους να τρώνε περισσότερα φρούτα και λαχανικά πάλι από τους 100 θα μειώναμε έναν ή δύο. 
Σε αντίθεση με πράγματα όπως το κάπνισμα, που αν κατορθώναμε να εξαλείψουμε το κάπνισμα, θα μπορούσαμε να αποσοβήσουμε 90 από τους 100 καρκίνους του πνεύμονα και πολλούς ακόμα.
-. Τι αφορά το αρκετά δημοφιλές "μαγείρεμα" των ερευνών; 
Υπάρχει διαφορά σε αυτόν τον τομέα μεταξύ της Ελλάδας και των άλλων χωρών.
Υπάρχουν πολλά επίπεδα "μαγειρέματος". 
Υπάρχει ένα επίπεδο που είναι καθαρή απάτη, το φαινόμενο στο οποίο κάποιος κατασκευάζει δεδομένα που δεν υπάρχουν, ασθενείς που ποτέ δεν είδε, αναλύσεις που δεν υπάρχει καμία τεκμηρίωση ότι έχουν γίνει. 
Αυτό είναι μάλλον σπάνιο. 
Είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι γίνεται επιστήμονας και ξοδεύει αμέτρητα χρόνια από τη ζωή του σπουδάζοντας και μοχθώντας για να γίνει απατεώνας. 
Υπάρχουν όμως άλλες ερευνητικές πρακτικές που θα μπορούσαν να περιγραφούν ως μη ορθολογιστικές ή μη άριστες. 
Για παράδειγμα είναι κοινή πρακτική κάποιος να "βασανίζει" τα δεδομένα μέχρι να αρχίσει να βλέπει κάτι που φαίνεται ενδιαφέρον ή δημοσιεύσιμο ή που μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον του κοινού. 
Είναι απάτη αυτό; 
Δεν είναι απάτη. 
Δεν είναι ότι τα δεδομένα δεν υπάρχουν, ότι οι αναλύσεις δεν έχουν γίνει. 
Απλώς τα αποτελέσματα βγήκαν με εξαντλητικό βασανισμό των δεδομένων, και των αναλύσεων. 
Σε αυτή τη περίπτωση είναι πολύ δύσκολο να πεις αν αυτό που έχει βρεθεί αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα.
Υπάρχει και το κομμάτι που κάποιος μπορεί να διογκώνει τα αποτελέσματα. 
Δηλαδή, στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων να είναι πιο αυθαίρετος, πιο ενθουσιώδης και να παρουσιάζει περισσότερο τα θετικά απ’ ότι τα αρνητικά. 
Οπότε αυτά που δημοσιεύονται δεν είναι λανθασμένα, αλλά είναι μόνο ένα κομμάτι από την αλήθεια. 
Οι ελληνικές μελέτες είναι μάλλον στο αντίστοιχο επίπεδο που είναι και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές μελέτες. 
Υπάρχουν όμως μεγάλες διαφορές ανάλογα με μικροπεριβάλλοντα. 
Έχουμε παρατηρήσει ότι μελέτες που χρηματοδοτούνται από τη βιομηχανία είναι πολύ πιο πιθανό να βγάζουν θετικά αποτελέσματα. 
Γιατί υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα, άρα το μαγείρεμα των αποτελεσμάτων και η παρουσίασή τους γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να δείχνει κάτι που συμφέρει τη βιομηχανία.
Επίσης υπάρχουν μικροπεριβάλλοντα που δημιουργούν τάσεις για εξεζητημένα αποτελέσματα όταν υπάρχει μεγάλη πίεση να παραδώσεις σημαντικά αποτελέσματα. 
Σε μια δημοσίευση στο PNAS, δείξαμε ότι αυτό ισχύει στις αμερικανικές μελέτες στις επιστήμες ψυχολογίας και συμπεριφοράς. 
Είδαμε ότι πιθανότατα επειδή οι αμερικάνοι επιστήμονες είναι κάτω από μεγάλη πίεση να βγάλουν σημαντικά αποτελέσματα ώστε να χρηματοδοτηθούν, είναι πιο πιθανό να δημοσιεύσουν αποτελέσματα που είναι ακραία.
-. Τι προτείνετε για ένα πιο δίκαιο σύστημα ελέγχου της ορθότητας των μελετών;
Μπορούν να γίνουν αρκετά πράγματα. 
Το πρώτο είναι η προώθηση διαδικασιών επικύρωσης από άλλους ερευνητές. 
Δηλαδή να μην πει μόνο η μία ομάδα βρήκα κάτι, αλλά και άλλοι επιστήμονες τελείως ανεξάρτητα με διαφορετικά δεδομένα να καταλήξουν στο ίδιο συμπέρασμα. 
Επίσης να υπάρξει μεγαλύτερη διαφάνεια. 
Τα δεδομένα των μελετών να είναι διαθέσιμα και οι αναλύσεις που έχουν γίνει να είναι επίσης διαθέσιμες σε άλλους ερευνητές ώστε να μπορέσουν να τις επαληθεύσουν. 
Τρίτη λύση είναι το να υπάρχει κάποια καταχώρηση των ερευνητικών πρωτοκόλλων όταν αυτά ξεκινάνε. 
Δηλαδή, αντί να περιμένεις μια μελέτη να εμφανιστεί από το πουθενά και να μην ξέρεις πότε ξεκίνησε ποιος την έκανε γιατί την έκανε, πού του ήρθε στο μυαλό, πόσο καιρό την τρέχει, πόσες άλλες έχει κάνει, αυτή η μελέτη όταν ξεκινάει να καταχωρείται σε μια δημόσια βάση.
-. Πώς μπορεί κάποιος να προστατευτεί από έρευνες από αμφιβόλου ορθότητας; Που βρίσκεται εν τέλει η αλήθεια;
Ο κόσμος θα πρέπει να διαβάζει την επιστημονική πληροφορία που αφορά την υγεία του με ενδιαφέρον, αλλά και με κάποια επιφύλαξη περιμένοντας τη διαδικασία επικύρωσης να ολοκληρωθεί. 
Δηλαδή, σίγουρα κατακλυζόμαστε από πληροφορίες, από ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις, από σχέσεις κινδύνων υγείας, αν είναι όμως η πρώτη εμφάνιση κάποιας πληροφορίας, κάποιος μπορεί να την διαβάσει για απλό ενδιαφέρον ή από περιέργεια, αλλά δεν είναι ανάγκη αμέσως να αρχίσει να αλλάζει τη ζωή του με βάση αυτό που διάβασε. 
Πρέπει να αναρωτηθεί αν είναι κάτι που έχει επικυρωθεί από πολλές μελέτες, από ανεξάρτητους ερευνητές, αν οι μελέτες αυτές ήταν αρκετά μεγάλες, καλοσχεδιασμένες, αν είναι κάτι το οποίο είναι ισχυρά τεκμηριωμένο. 
Οι περισσότερες πληροφορίες που θα φτάσουν σαν πρώτο κύμα στην επιφάνεια, είναι απλώς κάτι ενδιαφέρον που μπορείς να το βάλεις στην άκρη και να προχωρήσεις χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις τίποτα στην ζωή σου.
-. Ποιοι είναι οι σοβαρότεροι παράγοντες κινδύνου για την υγεία βάσει των μέχρι τώρα ερευνών;
Το κάπνισμα είναι ένας τρομερός δημόσιος κίνδυνος. 
Σε παγκόσμιο επίπεδο υπολογίζεται ότι περίπου 5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από κάπνισμα και οι αριθμοί αυτοί πρόκειται να αυξηθούν μέχρι το τέλος του αιώνα σε 1 δισεκατομμύριο νεκρούς. 
Αν λάβει υπόψη κάποιος την πρώιμη απώλεια ζωών, τα έξοδα που επιβαρύνεται το σύστημα υγείας για να φροντίσει όλα τα νοσήματα που προκύπτουν από το κάπνισμα και την απώλεια παραγωγικότητας, μιλάμε για ένα κόστος μερικών τρισεκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο για την ανθρωπότητα. 
Στην Ελλάδα κατά αντιστοιχία μιλάμε για περίπου 10.000 θανάτους τον χρόνο και περίπου πέντε δισεκατομμύρια ευρώ κόστος για την κοινωνία μας. 
Κατά συνέπεια όσο και να πει κάποιος μην καπνίζετε δεν είναι αρκετό! 
Χωρίς να ανήκω σε οποιοδήποτε κόμμα ή να θέλω να κάνω πολιτικό σχολιασμό, πρόσφατα είδα κάποια είδηση ότι ο πρωθυπουργός συναντήθηκε με την καπνοβιομηχανία και θριαμβολογούσε ότι η καπνοβιομηχανία επενδύει στην Ελλάδα και την κάνει κέντρο για κάποιες δραστηριότητες. 
Αυτό είναι σαν να θριαμβολογείς ότι η πανούκλα έπεσε στην χώρα σου!

Δεύτερο πολύ σημαντικό που είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει κανείς, η έλλειψη σωματικής άσκησης. 
Σε επίπεδο αριθμού θανάτων που θα μπορούσαν να αποσοβηθούν σε παγκόσμιο επίπεδο ο αριθμός είναι αντίστοιχης τάξης με το κάπνισμα. 
Μιλάμε για 5 εκατομμύρια θανάτους τον χρόνο που οφείλονται σε έλλειψη σωματικής άσκησης.
Τρίτο σημαντικό, οι κοινωνικές ανισότητες. 
Ξέρουμε ότι έχουν τρομερή επίδραση πάνω στην υγεία του πληθυσμού. 

Όταν έχεις μια κοινωνία η οποία μπορεί να είναι αρκετά πλούσια αλλά έχει μεγάλες ανισότητες, μεταξύ φτωχών και πλούσιων, η κοινωνία αυτή έχει πολλά περισσότερα προβλήματα υγείας από μία κοινωνία η οποία είναι ίσως λιγότερο πλούσια αλλά δεν έχει ακρότητες.
Τέλος, η διατροφή. 
Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία για τι τροφές μιλάμε, αλλά κάποιος πρέπει να αποφύγει την σοβαρή παχυσαρκία, όπως επίσης και το άλλο άκρο, δηλαδή να είναι εξαιρετικά αδύνατος. Όταν κάποιος είναι εξαιρετικά αδύνατος έχει μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου ακόμα και από το να είναι παχύσαρκος.
-. Στη μελέτη σας  - Αραβικές Νύχτες: 
Χίλιες και μία ιστορίες για το πως οι φαρμακοβιομηχανίες "φροντίζουν" για τις υλικές ανάγκες των γιατρών (British Medical Journal, 2000) σχολιάσατε σκωπτικά τον "τσιρκοειδή" χαρακτήρα των μεγάλων ιατρικών συνεδρίων. Εσείς συμμετείχατε ή συμμετέχετε σε ιατρικά συνέδρια;
Υπάρχουν εξαιρέσεις. 
Δεν είναι ότι υποστηρίζω ότι θα πρέπει να κλειστούμε στο δωμάτιό μας και να μην βρεθούμε ποτέ να συζητήσουμε για επιστήμη και για νέα πράγματα που μας απασχολούν. 
Το άρθρο αυτό το 2000 το είχα γράψει στηλιτεύοντας μια κατάσταση που ήταν εξαιρετικά διαδεδομένη, και στην Ελλάδα αλλά σε πάρα πολλές χώρες. 
Συνέδρια τα οποία δεν είχαν απολύτως καμία επιστημονική διάσταση. 
Ο μόνος τρόπος για να σχολιάσεις αυτό το φαινόμενο είναι ο χιουμοριστικός και μάλιστα ο πικρά σκωπτικός, γιατί είναι κάτι τελείως αντίθετο προς την δεοντολογία και δεν έχει καμία σχέση με την επιστήμη. 
Αν αφήσουμε αυτό στην άκρη, υπάρχουν πάρα πολλά συνέδρια τα οποία διακινούν επιστημονική πληροφορία, έχουν ένα συγκεκριμένο επιστημονικό σκοπό, συγκεντρώνοντας μόνο ερευνητές που θέλουν να συζητήσουν αυστηρά πάνω στην επιστήμη. 
Αυτά πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά και πηγαίνω σε πολλές τέτοιες συναντήσεις που είναι εστιασμένες πάνω στην επιστήμη.
Για τα μεγάλα συνέδρια που μαζεύουν εκατοντάδες και χιλιάδες γιατρούς έχω μεγάλες επιφυλάξεις, ακόμα και όταν διαθέτουν (και) κάποιο επιστημονικό πρόγραμμα και τις επιφυλάξεις μου τις εξέθεσα πέρυσι σε ένα άρθρο στο Journal of the American Medical Association/JAMA. 
Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι τη στιγμή που η πληροφορία διακινείται τόσο γρήγορα διαδικτυακά και ο κόσμος κατακλύζεται από άρθρα τα οποία μπορεί να διαβάσει οποιαδήποτε στιγμή σε χρόνο μηδέν, ότι θα πρέπει να πας στην άλλη άκρη του κόσμου για να ακούσεις την καινούργια πληροφορία. 
Επίσης, το ότι στα συνέδρια θα εκπαιδεύσεις γιατρούς, το επιχείρημα είναι μάλλον αρκετά ασθενές. 
Δεν έχουμε καμία απολύτως τεκμηρίωση ότι το να μαζέψεις 10 χιλιάδες γιατρούς, όπως γίνεται σε κάποια από τα πολύ μεγάλα συνέδρια και να τους πας σε ένα μέρος, να κατορθώσεις να τους βάλεις σε κάποια αίθουσα διάλεξης ή κάποιο σεμινάριο, είναι ο τρόπος να τους εκπαιδεύσεις. 
Αν μη τι άλλο έχουμε δεδομένα ότι αυτού του τύπου οι διαλέξεις με μεγάλες ομάδες από ειδικούς, έχουν εξαιρετικά χαμηλή αποδοτικότητα. 
Πηγαίνει ο άλλος, κοιμάται μέσα στην αίθουσα, φεύγει και δεν του έχει μείνει απολύτως τίποτα.
Για τη δικτύωση το δέχομαι, αλλά αν μιλάμε για δικτύωση στον χώρο της έρευνας η πιο πιθανή λύση είναι να μαζέψεις τους ειδικούς πάνω σε ένα συγκεκριμένο θέμα που μπορεί να είναι 5, 10, 20, 50, 100, το πολύ 200 άνθρωποι. 
Δηλαδή δεν χρειάζεται να έχεις 20 χιλιάδες γιατρούς, 20 χιλιάδες συνοδά μέλη και 10 χιλιάδες διαφημιστές για να το κάνεις. 
Μπορεί να γίνει μέσα σε ένα μικρό συνέδριο, που θα έχει από 50 μέχρι 200 ανθρώπους οι οποίοι θα είναι επιστήμονες σοβαροί του χώρου, θα συζητήσουν σε μία αίθουσα και θα συμμετέχουν όλοι. 
Είναι μια πολύ διαφορετική κατάσταση από όλα αυτά τα τεράστια συνέδρια όπου όλοι κυκλοφορούν περίπου σαν τουρίστες μέσα σε χιλιάδες αίθουσες με χιλιάδες ανακοινώσεις και χιλιάδες διαφημιστικές παγόδες. 
Αυτό πιστεύω οδηγεί σε μια μορφή άλωσης της επιστημονικής διάστασης των γιατρών. 
Τους κάνει κατά κάποιον τρόπο συμμετάσχοντες σε μια κατάσταση τσίρκου, δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς. 
Δεν βλέπω τι επιστημονικότητα υπάρχει σε ένα τέτοιο συνέδριο. 
Αφήνω στην άκρη άλλες παρενέργειες όπως το τι στοιχίζει από πλευράς επιβάρυνσης του πλανήτη και πόσο χειροτερεύει την κλιματική αλλαγή το να μεταφέρεις πενήντα χιλιάδες ανθρώπους σε κάποιο σημείο της γης.
-. Σε πρόσφατη έρευνά σας, μαζί με τον Καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Harvard Χουσεΐν Νάσι, δείξατε ότι η άσκηση ανταγωνίζεται «στα ίσα» ορισμένα καρδιολογικά φάρμακα, ενώ υπερτερεί έναντι ορισμένων. 
Πώς προέκυψαν τα δεδομένα;

Ήταν μια προσπάθεια να συγκεντρώσουμε ό,τι δεδομένα υπήρχαν από τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες τιμές, που να κοιτάνε το πόσο αποτελεσματική είναι η άσκηση ή το πόσο αποτελεσματικά είναι φάρμακα για διάφορες καταστάσεις. 
Επίσης κοιτάξαμε αν υπήρχαν μελέτες που να είχαν συγκρίνει άμεσα φάρμακα έναντι άσκησης, κοιτάξαμε διαφορετικές κατηγορίες νοσημάτων, προσπαθήσαμε να καλύψουμε όσο πιο ευρύ φάσμα μπορούσαμε και κατασκευάσαμε δίκτυα συγκρίσεων. 
Είναι μια νέα τεχνική όπου μπορείς να πάρεις μελέτες που έχουν γίνει με διαφορετικά φάρμακα και διαφορετικές παρεμβάσεις, πάνω στην ίδια νόσο ή στην ίδια κατάσταση και να συνθέσεις ποσοτικά τα δεδομένα τους μέσα σε όλο το δίκτυο των συγκρίσεων που έχει γίνει. Με αυτόν τον τρόπο μπορείς να πάρεις μια εκτίμηση του ποια είναι η αποτελεσματικότητα της καθεμίας από αυτές τις παρεμβάσεις συγκριτικά με τις άλλες.
Βρήκαμε λοιπόν ότι για ασθενείς που έχον εγκεφαλικό ή καρδιακή ανεπάρκεια ή στεφανιαία νόσο ή βρίσκονται σε προδιαβητική κατάσταση, τα δεδομένα από την αποτελεσματικότητα της άσκησης ήταν εξίσου καλά και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και καλύτερα από τα αποτελέσματα που μπορούσαν να είχαν φαρμακευτικές παρεμβάσεις. 
Αυτό είχε βέβαια, κάποια ετερογένεια, λίγο πολύ όμως η εικόνα ήταν ότι με την άσκηση μπορεί κάποιος νε πετύχει εξίσου καλά αποτελέσματα αν όχι και καλύτερα απ’ ό,τι με φαρμακοθεραπεία. 
Σε καμία περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να σταματήσει τα φάρμακα που παίρνει αν είναι αποτελεσματικά.
-. Ξεκινήσατε ως καθηγητής στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. 
Τι σας έκανε να φύγετε στην Αμερική;

Η ζωή μου είναι λίγο περίεργη όσον αφορά την γεωγραφική της κατάτμηση. 
Αρχικά σπούδασα στην Ελλάδα, μετά έφυγα για μια 10ετία στην Αμερική, μετά ξαναγύρισα στην Ελλάδα, τώρα έχω ξαναπάει στην Αμερική. 
Τα τελευταία τρία χρόνια θα έλεγα ότι είναι μια διαρκής αναζήτηση στην οποία αυτό που έχει σημασία για μένα είναι αν ένα περιβάλλον μπορεί να σε βοηθήσει ή τουλάχιστον να σε αφήσει να κυνηγήσεις την αριστεία. 
Τα τελευταία χρόνια φοβάμαι ότι η Ελλάδα γίνεται όλο και πιο δύσκολη, όχι στο να βοηθήσει αλλά ακόμα και να αφήσει κάποιον να προσφέρει ό,τι μπορεί περισσότερο. 
Θεώρησα ότι ακόμα και για την ομάδα που έφτιαξα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων θα μπορούσα να την βοηθήσω περισσότερο με το να βρίσκομαι στο Stanford. 
Δυστυχώς, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή κάπου πάσχει από έλλειψη οράματος. 
Κάπου πάσχει από τη δυνατότητα να αναζητήσει το καλύτερο και το άριστο. 
Και αυτό είναι ένα νόσημα που είναι εξαιρετικά φθοροποιό. 
Είναι πιο φθοροποιό από το να σου λείπουν τα χρήματα. 
Μπορεί να σου λείπουν τα χρήματα, αλλά να έχεις τη διάθεση να είσαι άριστος να κυνηγάς το καλύτερο, να κυνηγάς το διαφορετικό να έχεις την αφοσίωση σε κάποια τελειότητα την οποία διεκδικείς ασυμπτωτικά, χωρίς ποτέ να την φτάνεις. 
Βλέπω ότι αυτό έχει φύγει από το δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα, δεν υπάρχει ενδιαφέρον γι’ αυτό.
Υπάρχει ένας συνεχής εκνευρισμός, ένας διαγκωνισμός για το ποιος θα βγει στην επιφάνεια, για το ποιος θα φάει τα περισσότερα, για το αν έφαγε κάποιος ή δεν έφαγε. 
Αλλά η αριστεία έχει πάψει να υπάρχει μέσα στο δημόσιο διάλογο και αυτό με ενοχλεί πάρα πολύ. 
Υπάρχουν εξαιρετικοί συνάδελφοι στην Ελλάδα που προσπαθούν να επιτύχουν το καλύτερο στον χώρο της επιστήμης και σε άλλους χώρους και πάντα ελπίζω ότι θα υπάρξει κάτι καλύτερο. 
Ποτέ δεν έχω εγκαταλείψει αυτήν την ελπίδα. 
Πιστεύω στο ότι οι Έλληνες έχουν εξαιρετικές δυνατότητες και εξαιρετικά μυαλά και μπορεί να είναι πολύ εργατικοί και πολύ αποδοτικοί, απλώς, ίσως οι συνθήκες αυτή τη στιγμή δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για να μιλήσεις για αριστεία. 
Δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται πολλοί για τις πραγματικές ικανότητες που έχουν οι Έλληνες επιστήμονες και τι μπορούν να πετύχουν. 
Υπάρχουν 1000 άλλα ζητήματα κάποια ίσως δικαιολογημένα, πολλά απλώς δημιουργώντας μια τεράστια μουρμούρα και απαισιοδοξία και μιζέρια.
https://journals.plos.org/plosmedicine/article/info:doi/10.1371/journal.pmed.0020124
https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/1105123

Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2014

φωτογραφίσεις

Εκτός από τις φωτογραφίσεις Γάμων και βαπτίσεων στο  photo life press με επικεφαλής το φωτογράφο Γιώργο Αντωνόπουλο ειδικευόμαστε και σε μία σειρά άλλων φωτογραφίσεων όπως:
1) Φωτογράφιση PackShots
Στο πακέτο μας αυτό περιλαμβάνονται φωτογραφίσεις προϊόντων και αντικειμένων που πρέπει να φωτογραφηθούν μόνα τους για διάφορες χρήσεις.
Στο δικός μας χώρος με τους ελεγχόμενους φωτισμούς μπορούμε να πετύχουμε την καλύτερη απόδοση και να προσφέρουμε ανταγωνιστικές τιμές σε μικρές και σε μεγάλες ποσότητες..
Στο photo life press ειδικευόμαστε στη σωστή αποτύπωση της φωτογραφίας των προϊόντων.
2) Φωτογράφιση Εκδηλώσεων-Photos of Events
Γενικά υπάρχουν πάρα πολλές εκδηλώσεων -events – που η κάθε μία εξ αυτών είναι και μία ιδιαίτερη περίπτωση.
Ότι συμβαίνει στις εκδηλώσεις γίνεται εκείνη τη στιγμή,άμεσα,για αυτό η ταχύτητα,η εμπειρία, η οξυδέρκεια και η φαντασία του φωτογράφου είναι και η επιτυχἰα του ώστε να μην χαθεί καμία σημαντική στιγμή.
Η ομάδα μας, με επικεφαλής το φωτογράφο Γιώργο Αντωνόπουλο, επαγγελματικά και με διακριτικότητα , παρακολουθούν και συλλαμβάνουν με τον φωτογραφικό τους φακό και τις μικρότερες λεπτομέρειες, προσέχοντας πάντα την στιγμή.
Μπορούμε να καλύψουμε φωτογραφικά:
σχολές χορού
θεατρικές παραστάσεις
επιδείξεις μόδας
εγκαίνια
διαλέξεις
εκθέσεις
σχολικές εκδηλώσεις
συνέδρια
αθλητικά
live music
3) Αρχιτεκτονική Φωτογράφιση / Photographing architecture
Για την αρχιτεκτονική φωτογραφία κάθε κτήριο είναι σαν ένα γλυπτό:
Η σωστή γωνία λήψης,ο σωστός χειρισμός του φωτός σε συνδυασμό με την ισορροπία των αναλογιών του κτηρίου αναδεικνύουν τις γωνίες του,τις καμπύλες του,το εσωτερικό και το εξωτερικό του design τα οποία αποτελούν μόνο μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν το αρχιτεκτονικό φωτογραφικό αποτέλεσμα.
Για τους λόγους αυτούς η αρχιτεκτονική φωτογράφιση απαιτεί
α) τεχνογνωσία
β) μελέτη
γ) γνώση
δ) εξοπλισμό και
ε) εμπειρία.
Αναλαμβάνουμε τη αρχιτεκτονική φωτογράφιση:
πολυκατοικιών
διαμερισμάτων
γραφείων
εταιρικών εγκαταστάσεων
βιοτεχνιών
βιομηχανιών
εργοστασίων 
ξενοδοχείων 
καταστημάτων 
εστιατορίων
4) Φωτογράφιση Προϊόντων - photographing Products
Τα προϊόντα ανεξαρτήτως είδους είναι το σημαντικότερο στοιχείο των επιχειρήσεων και χρειάζονται την σωστότερη προβολή και διαφήμιση για αυτό η σωστή φωτογραφική τους απόδοση είναι το ΠΑΝ
Η φωτογραφία του προϊόντος είναι αυτή που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον του πελάτη και θα τον πείσει να θελήσει να το αγοράσει και κατ΄επέκταση να σας επισκεφθεί.
Ο τελικός σκοπός μιάς φωτογράφισης προϊόντων είναι:
1) να αναδείξει τα μοναδικά τους δυνατά χαρακτηριστικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όπως
α) τις λεπτομέρειες
β) την εμφάνιση και
γ) τα χρώματα
ώστε μέσα από τις φωτογραφίες τους τα προϊόντα να γίνουν ελκυστικά στο κοινό.
Οι φωτογραφίσεις των προϊόντων δεν είναι μία απλή διαδικασία για αυτό
χρειάζεται
α) κατάλληλος εξοπλισμός
β) κατάλληλος φωτισμός
γ) σωστό στήσιμο
δ) εμπειρία και
ε) φαντασία
5) Καλλιτεχνική Φωτογράφιση - artistic photography
Η καλλιτεχνική φωτογραφία είναι η φωτογραφία που έχει δημιουργηθεί σύμφωνα με το όραμα του καλλιτέχνη φωτογράφου και αποτυπώνει την εκδοχή του φωτογραφιζόμενου ατόμου με έναν τρόπο σαγηνευτικό και μαγικό.
Η καλλιτεχνική φωτογραφία δημιουργεί φωτογραφίες που προκαλούν συγκίνηση και χαρά αφήνοντας το μυαλό και τη φαντασία του καθενός ελεύθερα.
Η καλλιτεχνική φωτογραφία κινείται μέσα στο πλαίσιο:
α) του περιεχόμενο
β) της σύνθεση
γ) του πλαισίου και
δ) της εμπιστοσύνη
Έχουμε τη δυνατότητα να αναλάβουμε φωτογραφίσεις:
ηθοποιών -books ηθοποιών
μοντέλων -books μοντέλων
οικογένειας
εγκύων
παιδιών
βρεφών
κατοικίδιων
6) Φωτογράφιση Μόδας - photographing Fashion
Η σωστή φωτογραφία μόδας έχει τεράστια δύναμη:
Αναδεικνύει ένα ρούχο η ένα αξεσουάρ μέσα από τις λεπτομέρειές τους και τα ιδιαίτερα στοιχεία του αιχμαλωτίζοντας την προσοχή του κοινού, με αποτέλεσμα την αύξηση των πωλήσεων των συγκεκριμένων προϊόντων.
Για όλους του παραπάνω λόγους χρειάζεται
α) τεχνογνωσία
β) μεγάλη εμπειρία
γ) κατάλληλος εξοπλισμός και
δ) φαντασία.
7) Φωτογράφιση Φαγητών - photographing food
Η φωτογράφηση φαγητών είναι ένα από τα απαιτητικότερα είδη φωτογραφίας και απαιτεί ειδικό τρόπο φωτογράφισης.
Μια φωτογραφία ενός φαγητού πρέπει
α) να είναι ελκυστική
β) να αναδεικνύει τις γεύσεις, τα χρώματα και τις υφές
και
γ) να παρασύρει τα άτομα που θα τη δουν σε ένα μαγευτικό ταξίδι γεύσης.
Στις φωτογραφίσεις φαγητών η φαντασία και η εμπειρία του φωτογράφου είναι
το Α και το Ω
~~~~~~~~
 Επικοινωνήστε μαζί μας και συζητήστε με τον Κύριο Αντωνόπουλο τις προτάσεις σας. 
 Η εμπειρία τόσων χρόνων του Κυρίου Αντωνόπουλου και η ικανότητα των ατόμων της ομάδας μας εγγυάται
να σας προσφέρει ένα τέλειο φωτογραφικό αποτέλεσμα σε απόλυτα ανταγωνιστικές τιμές.

Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2014

Αντωνόπουλος Γιώργος-βιογραφικό

Περιγραφή
Αντωνόπουλος Γιώργος - photographer-photoreporter
Εισαγωγή
Η φωτογραφική επιχείρηση photo life press λειτουργεί από το 1980 στη Λαμπρινή στην Αθήνα.
Ο ιδρυτής της, Αντωνόπουλος Γεώργιος, μετά απο πολυετή παρουσία στον χώρο του φωτορεπορτάζ με συνεργασίες με τις μεγαλύτερες εφημερίδες και περιοδικά της χώρας, αφοσιώθηκε στην φωτογραφική κάλυψη εκδηλώσεων με σκοπό την καλλιτεχνικά άρτια αλλά και ενθουσιώδη αποτύπωση των πιο ευτυχισμένων στιγμών των πελατών του,
χωρίς να έχει ξεχάσει την αγάπη του για την φωτογραφία δρόμου και το photoreportage.
Επίσης το στούντιό μας ασχολείται με όλους τους τομείς της φωτογραφίας όπως:
- Καλλιτεχνικό retouching
- Portrait retouching
- Φωτογραφίσεις PackShots
- Photographing architecture
- Φωτογράφιση Προϊόντων - photographing Products
- Καλλιτεχνική Φωτογράφιση - artistic photography
- Φωτογράφιση Μόδας - photographing Fashion
- Ηλεκτρονική επεξεργασία φωτογραφίας