Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Το ξεβράκωτο Σύνταγμα...

Τετ. 19/2/15 - 08:00
Του ΣΤΑΘΗ*
Μαντάρα πάει να τα κάνει ο νέος Υπουργός και για την παιδεία, κ.Μπαλτάς.
Η κατάργηση της αρίστευσης δεν είναι αριστερή πολιτική, είναι εξίσωση προς τα κάτω.
Επιπροσθέτως, είναι και επιβράβευση της ήσσονος προσπάθειας, που ούτε αυτό είναι αριστερή πολιτική, αλλά απλή γλίτσικη και πούρα πασοκιά.
Μαντάρα πάει να τα κάνει και ο Υπουργός κ. Κουρουμπλής βάζοντας το κάρο μπροστά απ’ τα βόδια.
Πριν να εξασφαλισθεί η δυνατότητα όλων να έχουν πρόσβαση σε ένα πλήρως λειτουργικό σύστημα Υγείας του Δημοσίου, εμποδίζει την πρόσβαση ασθενών σε ιδιωτικά νοσηλευτήρια και διαγνωστικά κέντρα με την κάλυψη των ταμείων τους. 
Ας ρωτήσει τους ασθενείς ο κ. Κουρουμπλής, μάλιστα των χρονίων παθήσεων.
Ας εξασφαλίσει πρώτα (και με ταχύτητα) τη δυνατότητα των Δημοσίων Νοσοκομείων να αντιμετωπίζουν εγκαίρως και αποτελεσματικά όλα τα περιστατικά, κι ας αφήσει ύστερα τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια να κάνουν ό,τι τα φωτίσει ο θεός, του κέρδους ή όποιος άλλος.
Απέρχεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κύριος Παπούλιας.
Ας κάνει τον απολογισμό του. 
Επί της θητείας του, στη βάρδιά του, το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας κουρελιάστηκε κατά συρροήν, με κορυφαίο τον βιασμό του απ’ το Μνημόνιο. 
Τότε ο κ. Παπούλιας δεν άσκησε το δικαίωμα της αρνησικυρίας, παρ’ ότι το Μνημόνιο δεν υπερψηφίσθηκε στη Βουλή από την αυξημένη πλειοψηφία των 180 ψήφων (καθώς προβλέπεται για Συνθήκες που επηρεάζουν το διεθνές status της χώρας), αλλά από την τότε κυβερνητική πλειοψηφία.
Η Ιστορία δεν έχει καμμιά σχέση στις αποτιμήσεις της με τα συγκροτήματα του Τύπου και το καθ’ ημάς κομιλφώ του «εκσυγχρονισμού», του ευρωλιγούρικου πτωχοπροδρομισμού και της κομφορμιστικής σοβαροφάνειας.
Λυπάμαι για όλα αυτά.
Αλλά ο κ. Παπούλιας άκουσε πολλές φορές τη φωνή της οργής του λαού ή τον γόο του κι όμως εκώφευσε.
Δεν είναι διακοσμητικός ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας και πάντως δεν είναι διακοσμητικός στην πείνα του λαού και στην υπαγωγή της πατρίδας κάτω απ’ τα Καυδιανά Δίκρανα του κάθε κερατά.
Καλημέρα σας! 
Οι στιγμές είναι δραματικές. 
Ο κ. Σόιμπλε έδωσε δείγμα γραφής με τις δηλώσεις του για τους Ελληνες και τον οίκτο που του προκαλούν. 
Δηλώσεις που η Ν.Δ. τις κατάπιε, το ΠΑΣΟΚ τις ήπιε και το Ποτάμι τις έκανε γαργάρα.
Τα πρώτα νομοσχέδια που φέρνει η κυβέρνηση της εθνικής και κοινωνικής σωτηρίας στη Βουλή (απαγόρευση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, ρύθμιση των οφειλών σε 100 δόσεις χωρίς αστερίσκους και μια πρώτη αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων) δείχνουν τη θέλησή της να κινηθεί ντε φάκτο εκτός των μνημονιακών υπαγορεύσεων, των εφαρμοστικών νόμων και των προβλέψεων του e-mail Χαρδούβελη, ώσπου να μπορεί να κινηθεί εναντίον τους και ντε γιούρε.
Κι αυτό ακριβώς είναι που τρελαίνει τους ιμπεριαλιστές της πλουτοκρατικής Γερμανίας.
Οι οποίοι ετοιμάζονται να υψώσουν μπροστά στις ελληνικές προτάσεις ένα τείχος. 
Ενα Τείχος του Αίσχους. 
Διότι τι άλλο από αίσχος είναι μια πολιτική λιτότητας (δηλαδή αφαίμαξης υπέρ των πλουσίων) που οδηγεί τους πολλούς στις αυτοκτονίες, στην πείνα των παιδιών και στον γενικό ζόφο; Βεβαίως είναι ένα αίσχος με ισχύ. 
Και αυτήν του την ισχύ είναι που θέλει να επιδείξει στους πολίτες όλης της Ευρώπης. 
Για το Βερολίνο η Αθήνα είναι μια "Καρχηδόνα" που πρέπει να καταστραφεί, όπως προσφυώς σημείωσε ο κ. Κρούγκμαν, όχι επειδή η Αθήνα είναι κάποια υπερδύναμη όπως ήταν η Καρχηδόνα του Αννίβα, αλλά διότι η αντίστασή της ενσπείρει σ’ όλην τη Γηραιά Ηπειρο τα, εκ νέου καινά δαιμόνια της αμφισβήτησης, ακόμα και της εξέγερσης. 
Ολα αυτά τα δημοκρατικά σπαράγματα πρέπει να πιουν το κώνειο.
Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν.
Προς τούτο η πλουτοκρατική Γερμανία διαθέτει συμμάχους και πάσης φύσεως φεδεράτους. Εννοώ όλους αυτούς τους πολιτικούς τζιτζιφιόγκους που "προΐστανται" των δημοκρατιών τους, ως ανθύπατοι ή γκαουλάιτερ του Βερολίνου. 
Εχουμε φθάσει στον χοντρό κόμπο. 
Η εφαρμογή του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού έχει οδηγήσει στον πολιτικό αυταρχισμό τις δημοκρατίες, ακόμα και στον εκφασισμό τους εις ό,τι αφορά τα κέντρα λήψης των αποφάσεων και τις ελίτ που τα ελέγχουν.
Πώς λοιπόν αυτό το σύστημα να ανεχθεί κάτι «ξεβράκωτους» και ξεγραβάτωτους που απαγορεύουν πλειστηριασμούς, επαναφέρουν εργασιακούς νόμους και ρυθμίζουν χρέη; Να καταστραφεί η Καρχηδών μας,
αλλιώς θα πέσει η Βαστίλη τους...
*Δημοσιεύθηκε στο ''enikos.gr'' την Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Ένα βραβείο για τον Elliott Erwitt

Elliott Erwitt:
"Όταν δημιουργείται η φωτογραφία,γίνεται χωρίς καμία προσπάθεια,σαν ένα δώρο όπου δεν χωρούν ερωτήσεις αλλά ούτε και αναλύσεις"
Ο φημισμένος φωτογράφος του πρακτορείου Magnum, Elliott Erwitt, πρόκειται να βραβευθεί στα Sony World Photography Awards 2015.
Η ανακοίνωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Φωτογραφίας:
Ο Elliott Erwitt, σε ηλικία 86 ετών, θα τιμηθεί με το Βραβείο Εξαιρετικής Προσφοράς στη Φωτογραφία, αυτοπροσώπως, στο ετήσιο δείπνο-γκαλά των Βραβείων στο Λονδίνο, την Πέμπτη 23 Απριλίου.
Σε συνδυασμό με τη βράβευσή του, διοργανώθηκε μια προσωπική έκθεση, η οποία τιμά τα πιο γνωστά, αλλά και τα λιγότερα γνωστά έργα του Erwitt, κατά την 60χρονη πορεία του.
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στο Somerset House, Λονδίνο, στο πλαίσιo της έκθεσης Sony World Photography Awards Exhibition, από τις 24 Απριλίου μέχρι τις 10 Μαΐου.
Στις 24 Απριλίου, θα διεξαχθεί μία μοναδικήσυζήτηση μεταξύ του Erwitt και του σχεδιαστή των βιβλίων του, Stuart Smith.
Είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένος για τις ειλικρινείς και συχνά ειρωνικές, ασπρόμαυρες φωτογραφίες του, που απαθανατίζουν την καθημερινότητα.
Ο Elliott Erwitt είναι ένας σεμνός μετρ της φωτογραφίας, που προσεγγίζει, τόσο την εμπορική, όσο και την προσωπική του δουλειά με τον ίδιο σαρκασμό και την ίδια πνευματώδη οπτική ευφυία.
Από τότε που εντάχθηκε στο δυναμικό του Magnum, το 1953, ο Αμερικάνος φωτογράφος, που γεννήθηκε στη Γαλλία, απαθανάτισε ιστορικά γεγονότα, προσωπικότητες, χιουμοριστικά στιγμιότυπα και το παράλογο, με μια φαινομενική άνεση και μια έμφυτη ικανότητα να εντοπίζει τις καλές φωτογραφίες.
Ο ίδιος ο Erwitt, περιγράφοντας το επάγγελμά του, δηλώνει: «Για εμένα, η φωτογραφία είναι μια τέχνη της παρατήρησης, πρόκειται για την ανακάλυψη κάτι ενδιαφέροντος μέσα στο σύνηθες.
Έχω καταλήξει ότι δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τα πράγματα που βλέπεις, ενώ έχει κάθε σχέση με τον τρόπο που τα βλέπεις».
Μπορεί οι φωτογραφίες του Erwitt με τον Πρόεδρο Νίξον, τη Μαίριλυν Μονρόε και τα Παριζιάνικα σκυλιά να είναι άμεσα αναγνωρίσιμες, αλλά ο φωτογράφος έχει δημιουργήσει ένα πολύ μεγάλο έργο από φωτογραφίες και φιλμ, με ποικίλα θέματα, και εξακολουθεί να δημιουργεί, ακόμα και σήμερα.
Η έκθεση στο Somerset House θα προβάλει αυτό το μεγάλο εύρος του έργου του Erwitt, που περιλαμβάνει εκδόσεις βιβλίων, μια συλλογή από αρχειακές φωτογραφίες, μια ψηφιακή αναπαράσταση του βιβλίου Personal Best(με τους αγαπημένους φωτογράφους του Erwitt) και κάποιες από τις ταινίες του.
Ο φίλος και συνάδελφός του από το Magnum, φωτογράφος Hiroji Kubota σημειώνει για τον Erwitt:
«Ο Elliott είναι, σίγουρα, ένας γεννημένος φωτογράφος, αλλά είναι και ο πιο έξυπνος φωτογράφος, που έχω γνωρίσει ποτέ μου.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι είναι κορυφαίος φωτογράφος τα τελευταία 60 χρόνια.
Πάω στοίχημα ότι θα παραμείνει στην κορυφή για τα επόμενα 10 χρόνια.
Τουλάχιστον».
Το Βραβείο Εξαιρετικής Προσφοράς στη Φωτογραφία χορηγείται κάθε χρόνο, από τα Sony World Photography Awards, ως αναγνώριση του σημαντικού έργου που έχει προσφέρει ο φωτογράφος στον χώρο.
Παλαιότερα τιμήθηκαν με αυτό η Eve Arnold, ο William Klein, ο Marc Riboud, ο William Eggleston και η Mary Ellen Mark.
Η Astrid Merget Motsenigos, Creative Director του Παγκόσμιου Οργανισμού Φωτογραφίας και διοργανώτρια των βραβείων, δήλωσε: 
«Ο Elliott είναι απολύτως μοναδικός και ανεξάρτητος με κάθε τρόπο.
Η φωτογραφία αποτελεί μέρος του εαυτού του, αλλά μπορεί εξίσου να διαχωρίσει ξεκάθαρα αυτό που εκείνος αποκαλεί «χόμπι», από την δουλειά που έχει αναλάβει για τον πελάτη του.
Για τους περισσότερους δεν θα υπήρχε ευδιάκριτη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο.
Και αυτό είναι που τον κάνει μετρ της φωτογραφίας».
Ο Elliott Erwitt θα παραλάβει το βραβείο του την Πέμπτη 23 Απριλίουστην τελετή γκαλά των Sony World Photography Awards 2015.
Την ίδια βραδιά, θα ανακοινωθούν οι νικητές των βραβείων των Κατηγοριών Επαγγελματιών και του σημαντικού βραβείου L’Iris d’Or, σε συνδυασμό με την απονομή του τίτλου του Φωτογράφου της χρονιάς.
Μαζί με την έκθεση των έργων του Erwitt στο Somerset House, θα παρουσιαστούν και οι νικητές και οι φιναλίστ φωτογράφοι των Sony World Photography Awards 2015.
~~~~~~~~~~~~
Ας παρακολουθήσουμε κάποιες από τις φωτογραφίες του...
~~~~~~~~~~
πηγές πληροφόρησης:

Αποθήκευση δεδομένων στην αιωνιότητα μέσω DNA

Περγαμηνές, πάπυροι και τοιχογραφίες/ βραχογραφίες που σώζονται μέχρι σήμερα φροντίζουν να φέρνουν στον 21ο αιώνα γνώση από το μακρινό παρελθόν.
Στη σημερινή εποχή, μεγάλο τμήμα της γνώσης μας βρίσκεται αποθηκευμένο σε servers και σκληρούς δίσκους, οι οποίοι θα είναι δύσκολο να επιβιώσουν σε διάστημα 50 ετών, όχι χιλιετιών.
Οπότε, ερευνητές αναζητούν τρόπους αποθήκευσης μεγάλων όγκων δεδομένων μακροπρόθεσμα, και ένας που φαίνεται πολλά υποσχόμενος είναι η αξιοποίηση του DNA ως αποθηκευτικού μέσου.

Το DNA μπορεί να αποθηκεύσει τεράστιους όγκους πληροφορίας με «συμπαγή» τρόπο, ωστόσο η ανάκτησή τους δεν είναι πάντα αυτή που θα έπρεπε να είναι, καθώς εμφανίζονται λάθη, κενά και άλλα προβλήματα λόγω της χημικής υποβάθμισης και λαθών στην αλληλουχία DNA.
Επιστήμονες υπό τον Ρόμπερτ Γκρας, λέκτορα στο ETH Zurich, αποκάλυψαν πώς μπορεί να επιτευχθεί μακροπρόθεσμη, χωρίς λάθη αποθήκευση πληροφοριών, πιθανώς για πάνω από ένα εκατομμύριο χρόνια,  εγκιβωτίζοντας κομμάτια DNA με πληροφορίες σε διοξείδιο του πυριτίου και χρησιμοποιώντας έναν αλγόριθμο για τη διόρθωση λαθών στα δεδομένα.
Πριν δύο χρόνια, ερευνητές απέδειξαν πως είναι δυνατή η αποθήκευση και ανάγνωση δεδομένων υπό τη μορφή DNA.
Σε εκείνη την περίπτωση, το χρονικό διάστημα μεταξύ της «εγγραφής» της πληροφορίας – τη σύνθεση της σωστής ακολουθίας κώδικα στο DNA -  και της ανάγνωσης (sequencing) των δεδομένων ήταν πολύ μικρό.
Αλλά ακόμα και μια μικρή περίοδος αποτελεί πρόβλημα όσον αφορά στο περιθώριο λάθους, καθώς λαμβάνουν χώρα λάθη στο γράψιμο και την ανάγνωση.
Μακροπρόθεσμα, το DNA μπορεί να αλλάξει σημαντικά καθώς αντιδρά χημικά με το περιβάλλον, κάτι που αποτελεί πρόβλημα για την αποθήκευση σε βάθος χρόνου.
Ωστόσο, γενετικό υλικό που έχει βρεθεί σε απολιθωμένα οστά ηλικίας εκατοντάδων χιλιάδων ετών μπορεί να απομονωθεί και να αναλυθεί, καθώς έχει εγκιβωτιστεί και προστατευτεί.
«Όπως σε αυτά τα οστά, θέλαμε να προστατέψουμε το φορτωμένο με πληροφορία DNA μέσα σε ένα συνθετικό ‘κέλυφος απολιθώματος’» αναφέρει ο Γκρας.
Για να το επιτύχει αυτό, η ομάδα του «έκλεισε» το DNA σε σφαίρες διοξειδίου του πυριτίου (silica) διαμέτρου περίπου 150 νανομέτρων. Τα δεδομένα που αποθηκεύτηκαν ήταν η ελβετική Ομοσπονδιακή Χάρτα του 1291 και το «Περί της Μεθόδου των Μηχανικών Θεωρημάτων» του Αρχιμήδη.
Για να εξομοιωθούν οι συνθήκες υποβάθμισης που αντιστοιχούν στο πέρασμα μεγάλου χρονικού διαστήματος, η αποθήκευση έγινε σε θερμοκρασίες από 60 μέχρι 70 βαθμούς Κελσίου για έναν μήνα, που εξομοίωναν τη χημική υποβάθμιση η οποία αντιστοιχεί στο πέρασμα αιώνων.
Το DNA που είχε αποθηκευτεί στο εν λόγω «κέλυφος» αποδείχτηκε ανθεκτικό, καθώς μετά την εύκολη διάλυση του κελύφους ήταν δυνατή η ανάγνωση της πληροφορίας.
Η πληροφορία που έχει αποθηκευτεί/κωδικοποιηθεί σε DNA μπορεί να επιβιώσει για πάνω από ένα εκατ. χρόνια, τη στιγμή που τα δεδομένα σε μικροφίλμ μπορούν να διατηρηθούν για περίπου 500.
Ωστόσο, δεν αρκεί να μπορεί να αποθηκευτεί η πληροφορία- πρέπει να είναι δυνατή η ανάγνωσή της και χωρίς λάθη.
Χάρη σε σημαντικά τεχνολογικά επιτεύγματα στο DNA sequencing, η ανάγνωση αυτή είναι επιτεύξιμη σε λογικό κόστος, και αναμένεται να γίνει ακόμα περισσότερο οικονομική στο μέλλον.
Για την αποφυγή/ διόρθωση των λαθών, ο Ράινχαρντ Χέκελ, επίσης του ΕΤΗ, ανέπτυξε μια μέθοδο διόρθωσης βασισμένη στους Κώδικες Ριντ- Σόλομον, αντίστοιχη αυτών που χρησιμοποιούνται στη μετάδοση πληροφορίας σε μεγάλες αποστάσεις.


Το «κλειδί» είναι η επισύναψη επιπλέον στοιχείων στα δεδομένα, εξηγεί ο Χέκελ, που λειτουργούν ως «backup» σε περίπτωση που χαθούν κάποια δεδομένα στην πορεία.

Φωτογραφική ιστορική αναδρομή - η τέχνη της φωτογραφίας και η πρώτη φωτογραφία

η πρώτη φωτογραφία
αυτή είναι η πρώτη χημική φωτογραφία που αποτυπώθηκε από τον Nicéphore Niépce το 1826!!!
απαιτήθηκαν συνολικά 8 ώρες έκθεσης!!!
και να η εξέλιξή της
photo by Alberto Ghizzi Panizza από το 1x.com
 και να η πρώτη φωτογραφική μηχανή
η αναπάρασταση ενός τύπου camera obscura...
Στους αιώνες που προηγήθηκαν της εφεύρεσης της φωτογραφίας, πολλές φορές μια συσκευή γνωστή ως camera obscura χρησιμοποιήθηκε για να βοηθήσει έναν καλλιτέχνη να παράγει μια πιο ρεαλιστική εικόνα της θεματολογίας του.
Και είναι
οι πρώτες φωτογραφίες οι οποίες αποτελούν ουσιαστικά απλές προβολές εικόνων πάνω σε κάποια επιφάνεια. 
Η camera obscura νοείται ως η πρώτη φωτογραφική "μηχανή"
που στην πραγματικότητα
είναι ένα σκοτεινό δωμάτιο ή κουτί που στη μία άκρη διαθέτει μια γυαλιστερή επιφάνεια και στην απέναντι άκρη μία πολύ μικρή οπή. 
Σε μία τέτοια κατασκευή, οι ακτίνες του φωτός 
διαδίδονται μέσα από την οπή και σχηματίζουν πάνω στην επιφάνεια ένα είδωλο αντεστραμμένο των αντικειμένων έξω από το δωμάτιο ή κουτί.
Η αρχή πάνω στην οποία η κάμερα obscura βασίστηκε πιστεύεται ότι ήταν γνωστή από τους αρχαίους φιλοσόφους μάλιστα λέγεται πως πρώτος που περιέγραψε μια τέτοια κατασκευή ήταν ο Αριστοτέλης
ενώ
αγότερα,τον 11ο αιώνα, ο άραβας επιστήμονας Αλχαζέν περιγράφει το ίδιο φαινόμενο.
Επίσης μιά από τις πρώτες επιστημονικές περιγραφές για τη χρήση της camera obscura λέγεται ότι έχει βρεθεί στα τετράδια του Leonardo da Vinci (1452-1519)
Παρ'όλα αυτά η αρχή πάνω στην οποία η κάμερα obscura βασίστηκε χρησιμοποιήθηκε μόλις πριν από πεντακόσια χρόνια.
Στη συνέχεια και για πολλούς αιώνες, αρκετοί ασχολήθηκαν με τηνcamera obscura και
είναι το 1550 που έρχεται η μεγάλη προσφορά στη οπτική και στη μελοντική φωτογραφική τέχνη του Girolamo Gardano
Η προσφορά ΤΟΥ ήταν με το βιβλίο του De subtilitate Libri.
Εδώ ο Cardano περιέγραψε την προσθήκη ενός κοίλου φακού στην οπή εισόδου του φωτός της camera obscura και είναι η παλαιότερη γνωστή αναφορά ενός τέτοιου σχεδιασμού. 
Εκτός από αυτή τη περιγραφή περιλαμβάνονταν και λεπτομερείς περιγραφές των βελτιωμένων εικόνων που ήταν σε θέση να επιτύχει με τη διαμόρφωση αυτή η οποία αύξησε τόσο ευκρίνεια όσο και την ένταση της φωτογραφίας.
Μετά τον Girolamo Gardano
ερχόμαστε στο 1558 όπου ο Giovanni della Porta τελειοποιεί την camera obscura
και
συνιστά τη χρήση μιας ανάλογης φορητής συσκευής στους ζωγράφους για σχεδίαση πορτρέτων και τοπίων.
Μετά από μιά δεκαετία 
το 1568 ερχόμαστε στο μεγάλο πανεπιστήμονα Daniello Barbaro
ο οποίος παρόμοια με το da Vinci ενθάρρυνε τη χρήση της camera obscura από τους
καλλιτέχνες και τους αρχιτέκτονες.
Η προσφορά του στη φωτογραφική τέχνη ήταν μεγάλη...
ήταν αυτός που επινόησε επιπλέον ένα είδος διαφράγματος που επέτρεπε την εστίαση της εικόνας,
και
ερχόμαστε στο 1636 όταν ο Daniel Schwenter εφηύρε ένα σύστημα πολλαπλών φακών, διαφορετικών εστιακών αποστάσεων, πρόδρομο του σημερινού ζουμ.
Μπορούμε να πούμε πως η φωτογραφική μέθοδος του 16ου αιώνα λειτουργεί πάνω στις ίδιες αρχές με τις σύγχρονες φωτογραφικές μηχανές.
Οι μετέπειτα μεταβολές της πρωταρχικής camera obsura οδήγησαν κυρίως σε περισσότερο ελαφρές μηχανές.
Παράλληλα ξεκίνησαν οι προσπάθειες για την μόνιμη αποτύπωση της εικόνας σε μια φωτοευαίσθητη επιφάνεια, καθώς παρέμενε σημαντικό μειονέκτημα το γεγονός ότι η απλή camera obscura δεν μπορούσε να διατηρήσει τα είδωλα των αντικειμένων!!!
~~~~~~~
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina