Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2021

Ray Kurzweil και Τεχνολογική μοναδικότητα-Technological singularity- και γιατί παίρνει 100 συμπληρώματα διατροφής την ημέρα

Όπως όλες τις μεγάλες ασθένειες και πληγές του παρελθόντος, έτσι και οι σημερινές θα περάσουν και το μέλλον θα συνεχιστεί όπως έχει προγραμματιστεί.
Η δεκαετία του 2020 στοχεύει να είναι μια σημαντική δεκαετία για την ανθρωπότητα στο σύνολό της, είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι.
Αναμφίβολα θα υπάρξουν σημαντικές εξελίξεις στην τεχνολογία που θα μας βοηθήσουν να πάμε μπροστά, και διάφορες νέες ηγετικές ικανότητες του ανθρώπου θα αναδυθούν για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα, τις επόμενες δεκαετίες που θα έρθουν. 
Ας αναρωτηθούμε, ποιο είναι το πραγματικό μέλλον της ανθρωπότητας;
Και σε ποιον μπορούμε να απευθυνθούμε για να ρίξουμε μια ματιά στο τι θα έρθει; 
Στον Ray Kurzweil - Ο Ray Kurzweil, είναι εφευρέτης και φουτουριστής, ο οποίος όχι μόνο πιστεύει στη δύναμη της ανθρωπότητας, αλλά πιστεύει σε ένα πολύ όμορφο και τεχνολογικά ζωντανό σύστημα, το οποίο η ανθρωπότητα χτίζεται αργά αλλά σταθερά. 
Γιατί όμως να εμπιστευόμαστε αυτόν τον τύπο; 
Γιατί ο Ray Kurzweil είναι "ειδικός" στην μελλοντολογία.
Ο Ray είναι γνωστός για τις προβλέψεις του, ειδικά  στην τεχνολογική και κοινωνική πρόοδο. 
Λέει ότι έχει κάνιε 147 προβλέψεις για τα κομπιούτερς, και σύμφωνα με τον ίδιο, "το 86% ήταν σωστές" και αυτό υπάρχουν γεγονότα που μπορούν να το αποδείξουν. 
Το 1990, είπε ότι οι υπολογιστές θα νικήσουν τους καλύτερους παίκτες σκακιού "μέχρι το 2000"
Τον Μάιο του 1997, ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής Garry Kasparov ηττήθηκε από τον υπολογιστή Deep Blue της IBM σε ένα τουρνουά σκακιού. 
Ο Kurzweil προέβλεψε επίσης την εκρηκτική ανάπτυξη στο Διαδίκτυο σε μια εποχή που υπήρχαν μόνο 2,6 εκατομμύρια χρήστες του Διαδικτύου στον κόσμο. 
Τώρα, το Διαδίκτυο είναι ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στην ιστορία του κόσμου, χρησιμοποιείται από σχεδόν όλες τις χώρες σε όλο τον κόσμο και είναι ζωτικής σημασίας για πολλούς ανθρώπους που το έχουν συνδέσει με τις δουλειές τους, καθώς και για να διευκολύνουν παντός είδους υποθέσεις. 
Προέβλεψε επίσης το ρόλο των υπολογιστών στις αίθουσες διδασκαλίας, το λογισμικό ομιλίας σε κείμενο και πολλές άλλες τεχνολογικές εξελίξεις που έχουν πραγματοποιηθεί. 
Εν ολίγοις, έχει προβλέψει πολλά, από τα οποία άλλα έχουν γίνει πραγματικότητα και άλλα αναμένονται.
Μερικές από αυτές τις προβλέψεις αναμένεται να γίνουν πραγματικότητα καθώς πλησιάζουμε στο έτος 2050, όπου πολλές  τεχνολογικές εξελίξεις λέγεται πως θα είναι σε πλήρη ισχύ.
Ας δούμε λοιπόν μερικές από αυτές τις προβλέψεις και ας αναλύουμε την πιθανότητα να συμβούν, έτσι; 
Είναι αισιόδοξος για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για παράδειγμα. 
Σύμφωνα με τις σπουδές του, η άνοδος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα έχουν εκθετική ανάπτυξη. 
"Το 2030 θα έχουμε συνολική ανανεώσιμη ενέργεια και θα είναι φθηνή"
Μέχρι το 2050 μπορεί να έχουμε ρομπότ με υψηλή τεχνητή νοημοσύνη που θα κάνουν διάγνωση ασθενειών και θα προσφέρουν προτάσεις για θεραπείες και τα nanobots θα μπορούν να εγχυθούν σε κάθε άνθρωπο ως άλλο είδους ανοσοποιητικό σύστημα για την καταπολέμηση των ασθενειών.
Οι δυνατότητες είναι εκεί έξω, απλά περιμένουμε κάποιον να τις εφεύρει και να τις θέσει σε κυκλοφορία.
Μα ποιος είναι αυτός, ποια είναι η τεχνητή νοημοσύνη που θα πραγματοποιήσει κάτι τέτοιο;
"Προβλέπω πως μέχρι το 2029 θα έχουμε μια τέτοια νοημοσύνη, η οποία θα περάσει άνετα το τεστ Turing"
Η πρόβλεψη του Ray Kurzweil είναι βασισμένη στο νόμο του Μουρ για την πρόοδο των ηλεκτρονικών διατάξεων. 
Αντίθετα ο Fred Brooks, από τους πρωτεργάτες της ΙΒΜ, εξετάζει το ζήτημα από τη σκοπιά του λογισμικού, υποστηρίζοντας πως δεν είμαστε καν κοντά στο να μπορούμε να προσομοιώσουμε προγραμματιστικά τις 1014 συνδέσεις των νευρώνων του ανθρώπινου εγκεφάλου,  υπολογίζοντας πως θα χρειαστούν ακόμη περίπου πέντε αιώνες.
Το τεστ Turing είχε επινοήσει ο Άγγλος μαθηματικός Alan Turing το 1950, σε ένα άρθρο του για την πιθανότητα ανάπτυξης τεχνητής νοημοσύνης. 
Έχοντας ασχοληθεί επί μακρόν με το θέμα και καθώς ο ορισμός της νοημοσύνης αποτελούσε ένα περίπλοκο φιλοσοφικό ζήτημα, πρότεινε το ακόλουθο κριτήριο - εάν μια μηχανή καταφέρει να ξεγελάσει τους ανθρώπους και να τους κάνει να πιστέψουν πως είναι άνθρωπος, τότε πρέπει να είναι τουλάχιστον εξίσου έξυπνη με έναν άνθρωπο. 
Ο Alan Turing μάλιστα είχε προβλέψει πως μέχρι το 2000 θα είχε αναπτυχθεί τεχνητή νοημοσύνη που θα μπορούσε να ξεγελάσει το 30% των ερωτώντων, έπειτα από πέντε λεπτά συζήτησης.
Το πρώτο πρόγραμμα Η/Υ που πέρασε το τεστ Turing, θεωρείται πως είναι το ELIZA, που έφτιαξε το 1976 ο Αμερικανός προγραμματιστής Joseph Weizenbaum και το οποίο κατάφερε να πείσει τη γραμματέα του πως συνομιλούσε με εκείνον. 
Από τότε ακολούθησαν πολλά άλλα προγράμματα, τα οποία έδειξαν μεταξύ άλλων πως ο έλεγχος του Alan Turing, παρόλο που μπορεί να αποδείξει πως οι άνθρωποι μπορούν να ξεγελαστούν από μηχανές, δεν απαντά στα σύγχρονα ερωτήματα για την τεχνητή νοημοσύνη, όπως την ποσοτικοποίηση της νοημοσύνης, τις συνέπειες της, ή να προβλέπει το πότε θα επιτευχθεί.
Εάν και τα προγράμματα που προσπαθούν μέχρι σήμερα να περάσουν το τεστ Turing είναι αναμφίβολα αξιοθαύμαστα, δεν επιδεικνύουν την ανθρώπινη ικανότητα της αλληλεπίδρασης με τον εξωτερικό κόσμο, ενώ ένας προσεκτικός παρατηρητής με τις κατάλληλες ερωτήσεις, θα καταφέρει να διαπιστώσει πως πρόκειται για μηχανές.  
Η ιστορία θα κρίνει το ποιος έχει δίκαιο σε αυτή τη συζήτηση, το μόνο σίγουρο είναι πως το ζήτημα της τεχνητής νοημοσύνης θα συνεχίσει να απασχολεί την ανθρωπότητα και να εξάπτει τη φαντασία.
"Και μόλις η τεχνική νοημοσύνη περάσει το τεστ Turing θα μάθει πραγματικά τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι και ναι, θα τους ξεπεράσει κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2030"
"Και μπορεί να αναδυθεί ένας πόλεμος μεταξύ ανθρώπων και μηχανών.
"Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον πολλά θρυλικά μυαλά και εφευρέτες όπως ο  Elon  Musk και ο Stephen William Hawking μας έχουν προειδοποιήσει για την έξαρση της τεχνικής νοημοσύνης"
Η τεχνική νοημοσύνη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και ο Ray Kurzweil το ξέρει αυτό και γνωρίζει ότι οι άνθρωποι το φοβούνται αυτό, αλλά μας θυμίζει πως πάντα η τεχνολογία ήταν πάντα δίκοπο μαχαίρι.
Η φωτιά μας κράτησε ζεστούς, μας μαγείρεψε το φαγητό μας, αλλά έκαψε και τα σπίτια μας, ερήμωσε τα δάση μας.
Ναι η τεχνολογία φέρνει πόνο και καταστροφή αλλά αν η ανθρωπότητα καταφέρει να υψωθεί πάνω από αυτή, μπορεί να φτιάξει καταπληκτικά πράγματα και την τεχνική νοημοσύνη, όταν πια περάσει το τεστ Turing μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε για να σκεφτούμε και να πραγματοποιήσουμε πράγματα που μέχρι τώρα είναι πέρα από το πεδίο εφαρμογής μας, επειδή δεν μπορούμε να έχουμε ολική θέαση των γεγονότων και των καταστάσεων.
Αν και αυτό ακούγεται ωραίο οδηγεί επίσης σε ένα πρόβλημα γνωστό ως τεχνολογικό.
Μοναδικότητα-singularity, μια στιγμή που πολλοί άνθρωποι φοβούνται για διάφορους λόγους
Ως τεχνολογική μοναδικότητα ορίζεται η εμφάνιση μιας υπερευφυΐας με τεχνολογικά μέσα.
Αφού οι δυνατότητες μιας τέτοιας ευφυΐας θα ήταν δύσκολο να γίνουν καταληπτές από τον ανθρώπινο νου, η εμφάνιση μιας τεχνολογικής μοναδικότητας αντιμετωπίζεται ως ένας διανοητικός ορίζοντας γεγονότων, πέραν του οποίου τα συμβάντα δεν μπορούν να προβλεφθούν ή να κατανοηθούν.
Και αυτό πολλοί το φοβούνται.
Το 1983 ο μαθηματικός και συγγραφέας Vernor Vinge διέδωσε την ιδέα του Good περί εκρήξεως ευφυΐας μέσα από μερικά γραπτά του και η πρώτη τυπωμένη διατύπωση του θέματος έγινε στο τεύχος Ιανουαρίου 1983 του περιοδικού Omni. 
Σε αυτό το σημείωμα ο Vernor Vinge φαίνεται ότι είναι ο πρώτος που χρησιμοποιεί τον όρο "μοναδικότητα" με τρόπο που είναι ιδιαίτερα συνδεδεμένος με την δημιουργία των ευφυών μηχανών, γράφοντας:
"Σύντομα θα δημιουργήσουμε ευφυΐες μεγαλύτερες των δικών μας. 
Όταν συμβεί αυτό η ανθρώπινη ιστορία θα έχει φθάσει σε ένα είδος μοναδικότητας, μια διανοητική μετάβαση τόσο αδιαπέραστη όσο και ο περιπεπλεγμένος χωροχρόνος στον κέντρο μιας μαύρης τρύπας και ο κόσμος θα μεταβεί πολύ πέραν της κατανόησης μας. 
Η μοναδικότητα, πιστεύω, κατατρέχει ήδη μερικούς συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας. 
Για πολλούς η εγκαθίδρυση της τεχνικής νοημοσύνης - αυτής που θα περάσει το  τεστ Turing είναι ένα μη αναστρέψιμο χρονικό σημείο, γιατί όταν αφήσουμε το τζίνι να βγει από το μπουκάλι, ποιος ξέρει τι θα συμβεί στη συνέχεια;
Εν ολίγοις θα μπορούσε η τεχνητή νοημοσύνη να προσπεράσει τον κόσμο επειδή θα έχει σχέδια και διαδικασίες σκέψης πολύ πέρα από αυτές του σημερινού ανθρώπου.
Και η ανθρωπότητα θα μπορούσε να συνεργαστεί μαζί της με τέτοιο τρόπο, ώστε να ωφελήσει και τους δύο πια κόσμους.
Η τεχνητή νοημοσύνη θα ζει με τρόπους που δεν μπορούμε να φανταστούμε καν, ακόμα και το καλύτερο έργο επιστημονικής φαντασίας μπορεί να πλησιάσει έστω και λίγο.
"Βέβαια εγώ πιστεύω, λέει ο  Ray Kurzweil, "πως θα υπάρχει μια συνύπαρξη και η τεχνητή νοημοσύνη θα ενισχύει τις ανθρώπινες ικανότητες και προβλέπω ένα υβρίδιο
Αυτή η τεχνική νοημοσύνη θα είναι έτοιμη μέχρι το 2030 και θα επιτρέψει στον άνθρωπο να αναπτύξει υπεράνθρωπες ικανότητες  μόνο με τον εγκέφαλό του, χρησιμοποιώντας τον neocortex -  νέος εγκεφαλικός φλοιός
Αυτή η ενίσχυση θα προέρχεται από nanobots, τα οποία θα ρέουν στο σώμα μας μέχρι το 2030.
Θα έχουμε έναν πολύ διευρυμένο εγκέφαλο, αυτή τη στιγμή έχουμε ένα μικρό ποσό νευρικής επεξεργαστικής δύναμης.
Έχουμε περίπου 300.000 νευρώνες, αλλά αν συνδεθούμε με τα clouds μπορούμε να επεκτείνουμε τη νοημοσύνη μας σε όλο μας το σώμα.
Και βέβαια δεν θα χάσουμε την ανθρωπότητα αλλά θα την εξελίξουμε στο επόμενο επίπεδο της ύπαρξής μας, και αυτό είναι ωραία σκέψη"
Και συνεχίζει:
"Ποιος δεν θα ήθελε τον δικό του σύντροφο τεχνητής νοημοσύνης που να μπορεί να τον βοηθήσει σε ώρα ανάγκης και να τον βοηθήσει να λύσει προβλήματα επεκτείνοντας τις εγκεφαλικές του διαδικασίες;
Ακούγεται δελεαστικό - έτσι δεν είναι;
Αλλά αυτό δεν θα μας έκανε cyborg;
Τεχνικά...και ναι και όχι- ο ορισμός του cyborg  είναι ένας άνθρωπος αναμεμιγμένος με μέρη μηχανών.
Είναι cyborg  μέσα στο μυαλό του" 
Λίγα λόγια για το ποιος είναι ο Ray Kurzweil, και ποιες οι συνήθειές του  
Ο Ray Kurzweil, είναι διευθυντής των μηχανικών της Google και ο άνθρωπος πίσω από την τεχνητή νοημοσύνη, μεταξύ άλλων έχει πει πως η αθανασία μπορεί να είναι σήμερα ένα όνειρο, όμως, η τεράστια πρόοδος της τεχνολογίας και η σωστή και μελετημένη διατροφή έχουν την δυνατότητα να κάνουν αυτό το όνειρο πραγματικότητα.
Ο ίδιος θεωρεί την διατροφή από τους καθοριστικότερους παράγοντες επιμήκυνσης του προσδόκιμου της ζωής μας, την οποία, ειδικά μελετημένη και προσαρμοσμένη, εφαρμόζει στην καθημερινότητά του.
Μάλιστα λέγεται ότι ξοδεύει αρκετά δολάρια την ημέρα για τη διατροφή του,
η οποία αποτελείται από αρίστης ποιότητας τρόφιμα και ένα πλήθος συμπληρωμάτων.
Ας δούμε το πρωινό του:
σύμφωνα με την Caroline Daniel από τους Financial Times,το πρωινό του Kurzweil περιλαμβάνει:
- μούρα - ένα φλιτζάνι,85 θερμίδες
- μαύρη σοκολάτα εμποτισμένη με εσπρέσο -30 γρ,170 θερμίδες
- καπνιστό σολομό και σκουμπρί - από 90γρ,100 θερμίδες
- γάλα σόγιας με βανίλια -ένα φλιτζάνι,100 θερμίδες
- στέβια -μηδέν θερμίδες
- porridge -μισό φλιτζάνι από 150 έως 350 θερμίδες,ανάλογα με τα εκάστοτε συστατικά και τη μέθοδο μαγειρέματος
- πράσινο τσάι -μηδέν θερμίδες...
Επίσης παίρνει 100 συμπληρώματα διατροφής την ημέρα -250 χάπια λιγότερα από τα προηγούμενα χρόνια χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας- γιά
την υγεία της καρδιάς,
για την υγεία των ματιών,
για σεξουαλική υγεία,
για τον εγκέφαλο...
Όσον αφορά το πρωινό του, που αποτελείται από πραγματικά τρόφιμα, ο Kurzweil δίνει έμφαση
α) στους υγιείς υδατάνθρακες, όπως το porridge από δημητριακά ολικής αλέσεως, με μεγάλο ποσοστό φυτικών ινών για την ομαλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και
οι οποίοι έχουν πολύ - λιγότερες θερμίδες,
σε αντίθεση με τους ανθυγιεινούς υδατάνθρακες όπως
η ζάχαρη και
το άσπρο ψωμί που είναι καταστροφικοί, όπως λέει
β) στα φρούτα όπως τα μούρα
και
γ) στις πρωτεΐνες, όπως τα ψάρια και το γάλα σόγιας
Ας δούμε και τη λίστα με 77 από τα  συμπληρώματα που παίρνει καθημερινά ο Ray Kurzweil
1) αντιοξειδωτικά για γενική υγεία
Comprehensive multi-vitamin
συνένζυμο Q10
Grapeseed extract
Resveratrol
εκχύλισμα μύρτιλλου
λυκοπένιο
Silymarine 
Linoleic acid
λεκιθίνη
n-acetyl-cysteine
σκόρδο
 l-carnitine
Pyrodoxal-5-phosphate:
εχινάτσεα
βότανα συνταγογραφούμενα από τον Dr. Glenn Rothfeld
B12
2) για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2
Chromium
Metformin
Gymnema sylvestra
3) για τον έλεγχο της χοληστερίνης
Policosanol
Gugulipid
φυτικές στερόλες
νιασίνη
πίτουρο βρώμης
γκρέιπ φρουτ σε σκόνη
Psyllium
Lecithine
Lipitor
4) για την υγεία των αιμοφόρων αγγείων
αργινίνη
TMG
χολίνη
5) για το αίμα
ασπιρίνη
Lumbrokinase
6) για τη μείωση των φλεγμονών
EPA/DHA
κουρκουμίνη
7) για την ισορροπία της ομοκυστεΐνης
Folic acid
B6
8) για αποτοξίνωση
EDTA
DMPS
9) για το συκώτι
ενδοφλεβίως glutathione
10) για τα κύτταρα
ενδοφλεβίως phosphatidylcholine
11) για την ισορροπία της testosterone
PtC
DHEA
Testosterone
l-3-C
Chrysin
τσουκνίδα
ginger
12) για το προστάτη
Saw palmetto complex
13) για το stress
l-theanine
Beta-sitosterol
Phosphatidylserine
εκχύλισμα πράσινου τσαγιού
14) για τον εγκέφαλο
GABA
Melatonin
Glycerylphosphatidylcholine
Nextrutine
Quercetin
15) για τα μάτια
Lutein
εκχύλισμα Bilberry
16) για το δέρμα
αντιοξειδωτικές κρέμες δέρματος
17) για σωστή πέψη
Betaine HCL
Pepsin
ρίζα γεντιανής
μέντα
Acidophilus bifodobacter
Fructooligosaccharides
Fish proteins
l-glutamine
n-acetyl-d-glucosamine
17) για την αναστολή των τελικών γλυκοζυλιωμένων προϊόντων
n-acetyl-carnitine
Carnosine
Quercetin
Alpha lipoic acid
Ο Ray Kurzweil είναι ερευνητής, συγγραφέας και συνιδρυτής του μη-κερδοσκοπικού ιδρύματος Singularity University.
Είναι ο άνθρωπος πίσω από
την τεχνητή νοημοσύνη -Artificial intelligence
την τεχνολογική νοημοσύνη -technological singularity
τον διανθρωπισμό -transhumanism
την μελλοντολογία -futurology
Έγινε διάσημος για πάρα πολλές εφευρέσεις, όπως
την δημιουργία του πρώτου λογισμικού μετατροπής κειμένου σε ομιλία
ενώ
το Forbes τον χαρακτήρισε ως «την απόλυτη μηχανή σκέψης».

Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina
πηγές πληροφόρησης και:
businessinsider.com
https://www.quora.com

Το 1992 η Μαντόνα κυκλοφορεί το SEX, ένα τολμηρό, μετα-φεμινιστικό έργο τέχνης.

Μεταξύ άλλων, σαν σήμερα το:

  • 1977 – Ιδρύεται το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για τα Διπλώματα Ευρεσιτεχνίας.
  • 1983 – Γίνεται ο ορισμός του μέτρου με βάση την ταχύτητα του φωτός στη γενική διάσκεψη μέτρων και σταθμών.
  • 1992 – Η Μαντόνα κυκλοφορεί το SEX, ένα βιβλίο με σαδομαζοχιστικό περιεχόμενο. Δημιουργήθηκε ένα χάος στα ΜΜΕ και επιτέθηκαν στην τραγουδίστρια λέγοντας ότι το είχε παρατραβήξει. Με το πέρασμα του χρόνου, θεωρήθηκε ένα μετα-φεμινιστικό έργο τέχνης ενώ έχει γίνει ένα από τα πιο περιζήτητα βιβλία που κυκλοφόρησαν ποτέ.
  • 1994 – Η καταστροφική καταιγίδα του Ποδονίφτη πλήττει την Αττική, με τραγικό απολογισμό 14 νεκρούς.
  • 2003 – Φωτογραφίζεται για πρώτη φορά ο πλανήτης νάνος Έρις.

Το βιβλίο της Μαντόνα
Το Sex είναι ένα coffee table βιβλίο που γράφτηκε απ’ την Μαντόνα με φωτογραφίες τραβηγμένες από τον Steven Meisel και μερικές σκηνές γυρισμένες από τον Fabien Baron.
Το βιβλίο το επιμελήθηκε ο Glenn O’Brien και κυκλοφόρησε στις 21 Οκτωβρίου 1992 από τις Warner Books, Maverick και Callaway Books.
Η Μαντόνα είχε μια ιδέα για ένα βιβλίο με ερωτικές φωτογραφίες, ωσπού τελικά αποφάσισε να συμμετέχει και η ίδια σε αυτό.
Γυρίστηκε στις αρχές του 1992 στην Νέα Υόρκη και το Μαϊάμι, από ξενοδοχεία και θέατρα μπουρλέσκ μέχρι δρόμους, πεζοδρόμια και παραλίες του Μαϊάμι.
Το βιβλίο έχει πανκ – ροκ επιρροές από σχεδιαστές μόδας όπως ο Guy Bourdin με τον σουρεαλισμό του, και τον Helmut Newton με το σαδομαζοχιστικό του στυλ.
Το περιεχόμενο και οι φωτογραφίες του βιβλίου απευθύνονται σε ενήλικους καθώς περιέχει ελαφρύ πορνογραφικό υλικό και προσομοιώσεις σεξουαλικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων τον σαδομαζοχισμό.
Η Μαντόνα έγραψε το βιβλίο ως ένας χαρακτήρας, τον οποίο ονόμασε Mistress Dita και είναι εμπνευσμένος από 30’s ταινίες της ηθοποιού Dita Parlo.
Επίσης, περιλαμβάνει στιγμιότυπα με την ηθοποιό Isabella Rossellini, τον ράπερ Big Daddy Kane και Vanilla Ice, το μοντέλο Naomi Campbell, τον γκέι πορνοστάρ Joey Stefano, τον ηθοποιό Udo Kier και τον Ingrid Casares, ιδιοκτήτη νυχτερινών κέντρων διασκέδασης.
Είναι σπιράλ βιβλίο ενώ η συσκευασία του είναι κατασκευασμένη από αλουμίνιο. 
Λόγω της σκανδαλώδους φύσης των φωτογραφιών και το χάος που δημιουργήθηκε με τα μέσα ενημέρωσης γύρω από αυτό, η Μαντόνα δεν προώθησε το Sex όπως είχε προγραμματίσει, εκτός από ένα πάρτυ πριν την κυκλοφορία του και ορισμένες τηλεοπτικές εμφανίσεις.
Οι εκδότες του βιβλίου ήταν εξαιρετικά ανήσυχοι για την κυκλοφορία του, καθώς πίστευαν ότι δεν θα πουλούσε. Κυκλοφόρησε μια μέρα μετά από την κυκλοφορία του πέμπτου στούντιο άλμπουμ της Erotica.
Ήταν μια στιγμιαία εμπορική επιτυχία, καταφέρνοντας να πουλήσει πάνω από 150.000 αντίτυπα την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του και 500,000 την πρώτη εβδομάδα μόνο στην Αμερική, φτάνοντας την κορυφή της λίστας New York Times Best Seller,πούλησε όλα τα αντίτυπα που κυκλοφόρησαν στην αγόρα δηλαδή 1,500,000 και έγινε το εμπορικότερο coffe-table βιβλίο όλων των εποχών.
Αυτό προκάλεσε αντίδραση από κριτικούς και οπαδούς της τραγουδίστριας, οι οποίοι θεωρούσαν ότι το είχε παρατραβήξει.
Με το πέρασμα των χρόνων, η κριτική υποδοχή του βιβλίου έγινε πιο θετική, κρίνοντας ότι ήταν μια καθοριστική φάση στην καριέρα της.
Είναι γνωστό για τον αντίκτυπο που είχε στην κοινωνία και τον πολιτισμό, αλλά και για την ίδια την Μαντόνα.
Θεωρείται ένα τολμηρό, μετα-φεμινιστικό έργο τέχνης ενώ έχει γίνει ένα από τα πιο περιζήτητα βιβλία που κυκλοφόρησαν ποτέ.

ntina

Οι καλύτερες ταινίες του 2020

Ο κινηματογράφος που έμεινε στην καρδιά μας σε μια δύσκολη χρονιά

1-. Κατηγορώ!/ J’ accuse, Ρόμαν Πολάνσκι – 2 Ιανουαρίου
Σε ένα μακρινό επίπεδο, το ζήτημα της περίφημης υπόθεσης Ντρέιφους που εδώ ο Πολάνσκι αναπλάθει με το δικό του αξεπέραστο στιλ, τον έχει ελκύσει σε προσωπική βάση, κρίνοντας από την ταλαιπωρία που ο ίδιος έχει υποστεί (και εξακολουθεί να υφίσταται) από τότε που κατηγορήθηκε για αποπλάνηση ανηλίκου στην δεκαετία του 1970 στην Αμερική. 
Ολοι τον έχουν «καταδικάσει» αλλά το φάσμα ολόκληρης της αλήθειας, κακά τα ψέματα, παραμένει κρυμμένο. 
Η αλήθεια είναι μια πολύ πιο σύνθετη και πολύ πιο επικίνδυνη έννοια απ’ όσο νομίζουμε (ή ενίοτε θέλουμε να νομίζουμε) μας λέει ο σκηνοθέτης.
2-. 1917, Σαμ Μέντες – 9 Ιανουαρίου
Η αποστολή που αναλαμβάνουν δύο Βρετανοί στρατιώτες (Ντιν Τσαρλς Τσάπμαν, Τζορτζ Μακέι) στην Γαλλία του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, πρέπει να είχε γίνει …χτες οπότε δεν υπάρχουν περιθώρια για κανενός είδους περιτολογία και φλυαρία. 
Πόσο μάλλον από την στιγμή που ο Μέντες αποφάσισε να γυρίσει το «1917» μονοπλάνο, που δεν είναι ακριβώς ένα μονοπλάνο αλλά μερικά – αν και ο διαχωρισμός γίνεται τόσο γλυκά και ανεπαίσθητα που δεν το καταλαβαίνεις καν. Κινηματογραφικό επίτευγμα με την κυριολεκτική έννοια του όρου, η ταινία δεν σε αφήνει ούτε δευτερόλεπτο σε ησυχία.
3-. Μια κρυφή ζωή/ A hidden life, Τέρενς Μάλικ – 13 Φεβρουαρίου
Ο κορυφαίος Αμερικανός σκηνοθέτης κινηματογράφησε τον Γολγοθά του Αυστριακού αγρότη Φραντς Γιάγκερστάτερ (ο Γερμανός ηθοποιός Αουγκούστ Ντιλ) ενός ανθρώπου αποφασισμένου να μην υποκύψει στις πιέσεις που θα τον ανάγκαζαν να απαρνηθεί τα πιστεύω και την ιδεολογία του. 
Σύζυγος και πατέρας, ο Γιάγκερστάτερ – πρόσωπο που όντως υπήρξε – αρνήθηκε να πολεμήσει για την Γερμανία όταν το ναζιστικό καθεστώς τον κάλεσε. 
Η ταινία είναι περισσότερο το ταξίδι μέσα στα βάθη της ψυχής αυτού του μυστηριώδους ανθρώπου που δεν εξήγησε ποτέ τους λόγους για τους οποίους πήρε την γενναία απόφασή του.
4-. Απόστρατος, Ζαχαρίας Μαυροειδής – 20 Φεβρουαρίου
Εχοντας συγκροτήσει μια στέρεη δραματουργικά ιστορία, ο Ζ. Μαυροειδής με άξονα την σχέση ανάμεσα στον εγγονό ενός αξιωματικού του Ελληνικού Στρατού (στην κατοχή και τον εμφύλιο), με έναν κομμουνιστή γείτονά του στην περιοχή του Παπάγου (Μιχάλης Σαράντης- Θανάσης Παπαγεωργίου) καλλιεργεί συγχρόνως τρυφερότητα, χιούμορ, κατανόηση και αναγνωρίσιμους, χυμώδεις χαρακτήρες. Επίσης ,μια ταινία η οποία τολμά να αντιμετωπίσει με φρέσκο βλέμμα, ακομπλεξάριστα και χωρίς ενοχές μια μελανή περίοδο της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας.»
5-. Το βαμμένο πουλί/ The painted bird, Βάτσλαβ Μαρχούλ – 5 Μαρτίου
Μέσα από την προσπάθεια ενός αγοριού να επιβιώσει στο βάρβαρο, απάνθρωπο περιβάλλον της εκπνοής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Βατσλάβ Μαρχούλ
τίμησε το ομότιτλο, απαγορευμένο στη Πολωνία της δεκαετίας του 1960 μυθιστόρημα του Γέρζι Κοζίνσκι. 
Χρησιμοποιώντας μια σλάβικη εσπεράντο γλώσσα που δεν ανήκει σε καμία χώρα, ο Β. Μαρχούλ στηρίχτηκε αποκλειστικά στην εικόνα και το αποτέλεσμα είναι ένας ασπρόμαυρος, μεγαλειώδης κινηματογράφος που πραγματικά αποστομώνει.
6-. Το κόλπο του αιώνα/ El Robo del Siglo, Αριέλ Γουϊνογκράδ – 9 Ιουλίου
«Μικρή» αλλά πάρα πολύ ευχάριστη ταινία, με θέμα την συγκρότιση μιας σπείρας Αργεντίνων που στοχεύουν σε αυτό που λέει ο τίτλος. 
Ταινία που σου δίνει την εντύπωση ότι οι συντελεστές της την γύρισαν, απλώς για το κέφι τους. 
Λειτουργεί σχεδόν θεραπευτικά, ειδικά για την δύσκολη εποχή μας. 
Απαιτήσεις ιδιαίτερες δεν υπάρχουν αλλά δεν λείπουν και οι εκπλήξεις που προσθέτουν στο όλο εγχείρημα μια πικάντικη γεύση.
7-. 6.5 Εκτός ελέγχου/ Metri Shesh Va Nim, Σαέντ Ρουσταγί – 20 Αυγούστου
Γυρισμένη με πάθος και πυγμή, η δεύτερη δημιουργία μεγάλου μήκους του Σαέντ Ρουσταγί ξεφεύγει από το στάδιο μιας απλής «αστυνομικής περιπέτειας» και όχι πάντα διακριτικά, αγγίζει ένα σωρό σοβαρά θέματα: από την αλόγιστη γραφειοκρατία που εκ των πραγμάτων δυσκολεύει το έργο της αστυνομίας της Τεχεράνης, μέχρι την κατάχρηση της αστυνομικής εξουσίας αλλά και την θανατική ποινή που εξακολουθεί να ισχύει σε αυτή την χώρα. 
Κάτι σαν μια «διασταύρωση» ταινιών του Ασγκάρ Φαραντί και του Μάικλ Μαν.
8.- Εμείς οι δύο/ Deux, Φίλιπο Μενεγκέτι – 13 Αυγούστου
Δυο γυναίκες περασμένης σχετικά ηλικίας (Μαρτέν Σεβαλιέ, Μπάρμπαρα Σούκοβα) προσπαθούν κάπου στη Γαλλία, να ζήσουν την ερωτική σχέση που έχουν συνάψει μεταξύ τους. 
Και ο Φ. Μενεγκέτι, νέος Ιταλός σκηνοθέτης με πολύ ταλέντο και βέβαιο κινηματογραφικό μέλλον, στήνει ευφυείς σκηνές που σου τσακίζουν την ψυχή με την ειλικρίνειά τους ή σε αφήνουν παγωμένο με την ακρίβειά τους.
9.- Ακαταμάχητος/ Irresistible, Τζον Στιούαρτ – 17 Σεπτεμβρίου
Η ιστορία ενός πολιτικού συμβούλου (Στιβ Καρέλ) ο οποίο για να αναπτερώσει το κοιμισμένο κόμμα των Δημοκρατικών πλησιάζει έναν πρώην στρατιωτικό, νυν αγρότη (Κρις Κούπερ) και προσπαθεί να τον πείσει να μπει στην μάχη των επόμενων εκλογών για την δημαρχία της πόλης του. 
Ο πρώην παρουσιαστής της τηλεόρασης Τζον Στιούαρτ έφτιαξε ακριβώς τον τύπο της αμερικανικής δραματικής κωμωδίας που μπορεί να κάνει την διαφορά: σκεπτόμενη, πολιτική, άμεση, επίκαιρη, έξυπνη και με μια εντελώς απρόβλεπτη σεναριακή τροπή προς το τέλος.
10.- H φωλιά/ The nest, Σον Ντέρκιν – 22 Οκτωβρίου
Κεντρικός ήρωας εδώ είναι ένας Βρετανός γιάπι (Τζουντ Λο) που άφησε την χώρα του για το κυνήγι του «αμερικανικού ονείρου» της «ριγκανικής» περιόδου και που φιλοδοξεί να επιστρέψει στο «θατσερικό» Ηνωμένο Βασίλειο και να ξαναδουλέψει. Το αποτέλεσμα είναι ένα κάπως «λοξό» οικογενειακό δράμα που σε κάνει να νιώθεις άβολα καθ’ όλη τη διάρκειά του, ίσως επειδή κατά βάθος γνωρίζεις ότι τα πράγματα πολύ δύσκολα, θα έχουν καλή εξέλιξη στην ζωή του παραπάνω ήρωα τον οποίο ο Λο, χειρίζεται ισορροπώντας με ευχαίρεια ανάμεσα στο διαβολικό και το αθώο.
~~~~~~~~~~~~~~~~
The Discovery
Η προβληματική σχέση μεταξύ ενός επιστήμονα και του απόμακρου γιου του. 
Το χαμηλών τόνων ρομάντζο μεταξύ δύο συναισθηματικά πληγωμένων ανθρώπων. 
Μια ανακάλυψη για την μετά θάνατον ζωή που αλλάζει όλα τα δεδομένα. 
Και ανάμεσά τους, μια ταινία που – ατυχώς – δεν ικανοποιεί τις προσδοκίες που αρχικά δίνει.
Ο Τσάρλι ΜακΝτάουελ ήδη από την προηγούμενη ταινία του είχε αποδείξει ότι όσο τον ενδιαφέρει το genre περιτύλιγμα, άλλο τόσο (ίσως και περισσότερο) τον ενδιαφέρουν οι ανθρώπινες δυναμικές που αναπτύσσονται εντός αυτών των ορίων. 
Το (επίσης διαθέσιμο στο ελληνικό Netflix) «The One I love», μια ταινία για ένα ζευγάρι που ανακαλύπτει δύο τέλειες εκδοχές των εαυτών τους με όλες τις πιθανές (ή και όχι) συνεπακόλουθες συνέπειες, ήταν ουσιαστικά ένα «rom com horror» που χρησιμοποιούσε τους κανόνες της επιστημονικής φαντασίας για να εξερευνήσει τις ισορροπίες εντός ενός ζευγαριού, να παίξει με τα όνειρα και τις προσδοκίες τους και να εξιστορήσει τελικά μια περίπτωση συζυγικής και προσωπικής κρίσης που ξεπερνά τα στερεοτυπικά και, μάλλον χιλιοειπωμένα, αφηγηματικά πλαίσια.

Αυτή τη φορά, ο ΜακΝτάουελ επιστρέφει με ένα «ρομάντζο επιστημονικής φαντασίας», χρησιμοποιώντας και πάλι τους (ακόμα πιο σκληροπυρηνικούς) κανόνες του genre για να εστιάσει στις ανθρώπινες σχέσεις, να μελετήσει τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ηρώων του υπό την σκιά συγκλονιστικών για το ανθρώπινο γένος αποκαλύψεων και να τους ωθήσει ουσιαστικά σε έναν νέο – κυριολεκτικά και συναισθηματικά – κόσμο, όπου τα πάντα αλλάζουν αλλά και ταυτόχρονα παραμένουν ίδια, προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στις μεγάλες ιδέες και τις μικρές καθημερινές στιγμές.
Είναι ένα μεγαλόπνοο πλάνο που δύσκολα κρύβει τις φιλοδοξίες του και που, εξαρχής, υπόσχεται κάτι διαφορετικό, εξίσου ρομαντικό και κυνικό, ταυτόχρονα απλοϊκό όσο και μεγαλειώδες, σε ίδιο βαθμό ανθρωποκεντρικό όσο και άκρως φαντασιακό. 
Μόνο που αυτό που υπόσχεται ο ΜακΝτάουελ δείχνει να καταρρέει σταδιακά από το βάρος των ίδιων των φιλοδοξιών του χωρίς να μπορεί να πετύχει την απόλυτη συνεκτικότητα μεταξύ των ιδεών του, όσο κι αν κατά τη διάρκεια της ταινίας υπάρχουν εκλάμψεις ενδιαφέροντος και μικρές αποδείξεις ότι το «The Discovery» θα μπορούσε να είναι όντως μια μεγάλη ταινία.

Το φιλμ ξεκινά με τον Δρα. Τόμας Χάρμπερ του Ρόμπερτ Ρέντφορντ να δίνει την πρώτη του μεγάλη συνέντευξη, έξι μήνες μετά την απόδειξή του ότι η ζωή μετά θάνατον όντως υπάρχει. 
Αυτή η ανακάλυψη έχει ήδη οδηγήσει στην αυτοκτονία ένα εκατομμύριο ανθρώπους, οι οποίοι πλέον βλέπουν αυτή την βεβαιότητα ως την μοναδική δίοδο διαφυγής τους από την τωρινή καθημερινότητά τους. 
Δύο χρόνια μετά, αυτός ο αριθμός έχει πλέον αγγίξει τα τέσσερα εκατομμύρια. Η ανακάλυψη του Δρος. Χάρμπερ έχει πλέον αναδείξει την αυτοκτονία στη νούμερο ένα λύση επίλυσης κάθε ανθρώπινου προβλήματος.

Σε αυτό το πλαίσιο, ένας νέος άνδρας (ο Γουίλ του Τζέισον Σίγκελ) συναντά στο φέρι για ένα ομιχλώδες νησί την Άιλα της Ρούνι Μάρα. 
Εκείνος δείχνει να είναι επιφυλακτικός απέναντι στη πραγματικότητα που αναδεικνύει αυτή η ανακάλυψη. 
Εκείνη δείχνει να είναι πιο ανοιχτή σε όλα όσα επιφυλάσσει αυτός ο νέος κόσμος. 
Λίγο αργότερα, ο Γουίλ θα σώσει την Άιλα από την απόπειρα να δώσει τέλος στη ζωή της. 
Αυτή είναι μόλις η αρχή της γνωριμίας τους. 
Αυτό όμως που ακολουθεί, καλό θα είναι να το ανακαλύψει κάθε θεατής μόνος του, καθώς η αφήγηση του ΜακΝτάουελ (και του μόνιμου συνεργάτη του στο σενάριο Τζάστιν Λάντερ) είναι γεμάτη ανατροπές, αποκαλύψεις και μικρές στιγμές συναισθηματικών εκρήξεων, όπως θα περίμενε κανείς από μια καθαρόαιμη ταινία επιστημονικής φαντασίας.

The Discovery 424
Μόνο που, όπως και η ίδια η ανακάλυψη του Δρα. Χάρμπερ, το «The Discovery» σταδιακά χάνει την αρχική του αιχμή και σιγά σιγά αποκαλύπτει τα σαθρά του θεμέλια, μη καταφέρνοντας να διατηρήσει μέχρι το τέλος την ίδια φόρα με την οποία ορμά στην αφήγησή του. 
Σίγουρα ο τρόπος με τον οποίο επιχειρεί να συνδυάσει τον ρεαλισμό και την ουσία των ανθρώπινων σχέσεων με την βαριά επιστημονική φαντασία είναι αξιέπαινος και σίγουρα η Ρούνι Μάρα αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι οι αινιγματικοί, ψυχροί αλλά και βαθιά συναισθηματικοί χαρακτήρες είναι το φόρτε της, όμως αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι το τελικό αποτέλεσμα περισσότερο θυμίζει μια άτσαλη συρραφή ειδών παρά μια οργανική, πολύπλευρη δημιουργία. Κατά στιγμές, τα υποείδη λειτουργούν. 
Το κομμάτι της γνωριμίας μεταξύ του Γουίλ και της Άιλα διακατέχεται από μια λιτή ειλικρίνεια που είναι αυθεντική. 
Το κομμάτι της σύγκρουσης πατέρα και γιου από μόνο του στέκεται αρκούντως δυναμικά. 
Η δε αφήγηση της αίρεσης είναι επαρκώς ανατριχιαστική για να στηρίξει μια ολόκληρη ακόμα ταινία. 
Και, φυσικά, η ίδια η ανακάλυψη δε διστάζει να γίνει υπερβολική, πομπώδης και… κουλή, επιβεβαιώνοντας τον sci-fi χαρακτηρισμό του φιλμ.

Από την άλλη, όμως, το «The Discovery» κατέχει μια κραυγαλέα αφέλεια που υπονομεύει τα πράγματα, έχει μια υφή τηλεοπτικού πιλότου που περισσότερο υπόσχεται πράγματα για τη συνέχεια παρά τα εξερευνεί ουσιαστικά εκείνη τη στιγμή και, επιπλέον, έχει την κακή συνήθεια να μεταπηδά από υποπλοκή σε υποπλοκή χωρίς να μπορεί να υποστηρίξει σε βάθος την κάθε μια ξεχωριστά. 
Είναι εμφανή τα σημάδια μιας δυνατής ρομαντικής ιστορίας εδώ. 
Όπως και τα στοιχεία μιας έντονης sci-fi ταινίας. 
Ο συνδυασμός όμως είναι ένα άγαρμπο κολάζ, που καταλήγει σε ένα αποτέλεσμα όχι πολυσχιδές αλλά απλά σχιζοφρενικό.

Το δε δεκάλεπτο της τελικής αποκάλυψης έρχεται τόσο απότομα και διαδικαστικά, που ακολουθεί μεν τους κανόνες της Βίβλου της επιστημονικής φαντασίας αλλά αποτυγχάνει να δημιουργήσει αντανακλαστικά ένα κάποιο δυνατό συναίσθημα. 
Το οποίο είναι πραγματικά κρίμα, γιατί θεωρητικά το φιλμ θα έπρεπε να είναι τολμηρό, θα έπρεπε να είναι σοκαριστικό, θα έπρεπε να είναι συναισθηματικά εξοντωτικό. 
Αντιθέτως, μέχρι και το τέλος, το «The Discovery» συνεχώς πασχίζει να ανακαλύψει ποια ακριβώς ταινία είναι. Iσως απλά να χρειαζόταν η βοήθεια των Μπριτ Μάρλινγκ και Ζαλ Μπατμαντζίλ. 
Το «The OA» τους είναι σαφώς πολύ πιο κοντά σε αυτό που ορίζει η ταινία ως δημιουργικό πυρήνα της.