΄Έκλαψα γιατί δεν μπορούσα να πιστέψω πιά

και μ'αρέσει να πιστεύω
αλλά, τώρα, μπορώ να αγαπήσω με πάθος,

χωρίς όμως πίστη,

χωρίς να πιστεύω σε τίποτα
και αυτό σημαίνει ότι τώρα μπορώ να αγαπήσω ανθρώπινα
έκλαψα γιατί από τώρα θα αρχίσω να κλαίω λιγότερο
έκλαψα γιατί έχασα την οδύνη και
δεν έχω ακόμα συνηθίσει να ζω χωρίς οδύνη
Anaïs Nin
Γαλλίδα συγγραφέας
παθιασμένη
ταξιδεύτρια και 
διηγηματογράφος-δοκιμιογράφος που 
ξόδεψε πάνω από 40 χρόνια, στο μεγάλο ταξίδι της αυτογνωσίας κι έγινε πασίγνωστη για τούτο ακριβώς
Πίστευε πως την ελευθερία, μας τη χαρίζει μόνο το μακρύ κι επίπονο ταξίδι προς την αυτογνωσία
   "Είναι εντάξει για μια γυναίκα, να 'ναι πάνω απ' όλα άνθρωπος. Εγώ ήμουν πρωτίστως γυναίκα.

Τα συστήματα είναι φθαρτά, έτσι νιώθω, πως οι μεγάλες αλλαγές θα προέλθουν από μεγάλη συλλογικήν αλλαγή στις ανθρώπινες συνειδήσεις".

   "Πιστεύω μόνο στη φωτιά. 

Φωτιά. 

Ζωή. 

Ούσα μέσα στη φωτιά, έβαλα φωτιά και σ' άλλους. 

Ποτέ θάνατος. 

Φωτιά και ζωή. 

Παιγνίδια".

Ο Henry Miller και η Anaïs Nin συναντήθηκαν, 

ερωτεύτηκαν, 

αγαπήθηκαν. 
Τραγούδησαν τη συνάντησή τους.
Εξακολούθησαν για καιρό να αλληλογραφούν, να μοιράζονται πολλά, να είναι αλληλέγγυοι. 
Η Anaïs Nin δεν έλαβε ποτέ τη δύσκολη απόφαση να αφήσει τον σύζυγό της, τον Χιου Γκίλερ. 
Ακόμα κι όταν κάποτε παντρεύτηκε κρυφά έναν άλλον, τον μουσικό, 

τυπογράφο και δασονόμο Rupert Pole, και έζησε μαζί του (κατά διαστήματα) για είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια, δεν έπαψε να πείθει τον Γκίλερ ότι δεν είχε κανέναν δεσμό, απλώς ταξίδευε για μήνες στην άλλη άκρη των Ηνωμένων Πολιτειών για να εμπνευστεί, να συλλέξει υλικό, να γράψει. 
Μάλιστα, διαζεύχτηκε τον Pole, επίσης στα κρυφά, όταν την απείλησαν οι φορολογικές περιπλοκές της διγαμίας. 
Ο  Henry Miller, απεναντίας, για χάρη της Anaïs Nin πραγμάτωσε δεκάδες και εκατοντάδες φορές τη ρήση του Ludwig Wittgenstein "Από εδώ που είμαστε, πρέπει να πάμε εκεί όπου είναι η Απόφαση", και έκανε τα πάντα για να κρατήσει ζωντανό το όνειρο μιας ζωής μαζί της, μιας ζωής που θα τους επέτρεπε να είναι μαζί είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. 
Και είναι σπαρακτικές οι επιστολές του, στις οποίες διαλαλεί τη λαχτάρα του να ζήσουνε μαζί. 

Επί ματαίω!

anais nin

henry & june                                                                                                                                 ntina

belleviefacile

Επιστολή στήριξης της ΔΕΥΔΗΒ στον καθηγητή φαρμακολογίας Κo Δημήτρη Κούβελα

Διεπιστημονική ένωση  υπερασπιστής  δημοκρατίας και της βιοηθικής

Προς: τον ιατρικό σύλλογο Θεσσαλονίκης και τον πανελλήνιο ιατρικό σύλλογο

Επιστολή στήριξης της ΔΕΥΔΗΒ στον καθηγητή φαρμακολογίας

κo δ. Κούβελα

     Η Διεπιστημονική Ένωση Υπεράσπισης της Δημοκρατίας και της Βιοηθικής συστάθηκε τον Μάρτιο του 2021 προκειμένου να συνεισφέρει στον δημόσιο διάλογο μέσω επιστημονικών ερευνών, εκθέσεων και παρεμβάσεων για τα κρίσιμα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και της βιοηθικής. 
Η ανάγκη αυτή έχει αναδειχθεί από την ίδια την κοινωνία και την ανησυχία των πολιτών για τις απειλές άρσης της συναίνεσης σε ιατρική πράξη (απειλές που έχουν ήδη υλοποιηθεί στην περίπτωση των υποχρεωτικών αυτοδιαγνωστικών τεστ και του «Διαβατηρίου Ανοσίας»), καθώς και για την επαπειλούμενη επιβολή υποχρεωτικών εμβολιασμών, η οποία είναι δηλωμένη πρόθεση της κυβέρνησης και εφαρμόζεται πιλοτικά στον κλάδο των υγειονομικών για να εφαρμοστεί εν συνεχεία σε ολόκληρη την κοινωνία.
     Η εφαρμογή ενός νέου εμβολίου με καινούργια τεχνολογία σε τόσο μεγάλη κλίμακα θα όφειλε να έχει προκαλέσει τον σκεπτικισμό κάθε εχέφρονος ανθρώπου και ιδιαίτερα επιστήμονα. 
Όλοι οι γιατροί γνωρίζουμε φάρμακα και εμβόλια που εγκρίθηκαν, κυκλοφόρησαν και αποσύρθηκαν είτε ως αναποτελεσματικά είτε ως επικίνδυνα. Ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί ένα φάρμακο ή εμβόλιο σε τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα. 
Αντί αυτή η εμπειρία να αξιοποιηθεί έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν τα εν λόγω τα εμβόλια με φειδώ, σαν ένα όπλο εκεί που έπρεπε, τα βαφτίσαμε, μετά από τους πολιτικούς και οι γιατροί, «πανάκεια». 
Η «τεκμηρίωση» ωφέλειας είναι αστεία σε σύγκριση με το ρίσκο αυτής της γενετικής-ανοσολογικής παρέμβασης που επιβάλλεται στο σύνολο του πληθυσμού και στο οικοσύστημα. 
Δεν νομίζετε ότι είναι τρομακτική ευθύνη; 
Ποια μέτρα παίρνονται για να διαπιστωθούν όσο το δυνατόν συντομότερα προβλήματα και παρενέργειες;
     Ποια φαρμακοεπαγρύπνηση γίνεται; Ενδιαφέρθηκαν οι Ιατρικοί Σύλλογοι να ενημερώσουν τουλάχιστον τα μέλη τους τί είναι αυτή και πως γίνεται; 
Οι παιδίατροι και οι κτηνίατροι που κάνουν εμβόλια γνωρίζουν —και το κάνουν υποχρεωτικά— να επικολλούν στα βιβλιάρια την ετικέτα που αναγράφει το όνομα του σκευάσματος, την παρτίδα και την ημερομηνία λήξης. 
Δεν ξέρουμε κανένα κέντρο εμβολιασμού που να έδινε αυτά τα στοιχεία στους εμβολιαζόμενους. 
Τα στοιχεία αυτά όμως είναι αναγκαία για να συμπληρωθεί κάρτα φαρμακοεπαγρύπνησης ώστε, αν προκύψει οποιαδήποτε παρενέργεια, να δηλωθεί. 
Άρα, με αυτή την παράλειψη μπορούμε να πούμε ότι έμπαιναν δυσκολίες στη δήλωση και καταγραφή σοβαρών παρενεργειών. 
Δεν ειπώθηκε ποτέ από τους ειδικούς δημόσια ποιες παρενέργειες δηλώνονται και πώς ενώ για κάθε σοβαρή παρενέργεια που έπαιρνε δημοσιότητα έσπευδαν να δηλώσουν την επιστημονική τους άποψη για μη συσχέτιση, επενδεδυμένη με το κύρος του ακαταδίωκτου. 
Αναγκάστηκε σε παραίτηση για το θέμα αυτό ο κ. Βλαχογιαννόπουλος και κανένας Ιατρικός σύλλογος δεν εξέφρασε το παραμικρό ενδιαφέρον για το θέμα, σαν να επρόκειτο για προσωπικό ζήτημα και όχι για ζήτημα που αφορούσε την κοινωνία. 
Ποιά είναι η θέση σας ως Ιατρικού Συλλόγου για τα προαναφερθέντα ζητήματα;
     Για ενημέρωση σχετικά με το ποια περιστατικά χρήζουν καταγραφής και δήλωσης, σας παραθέτουμε την παραπομπή στον σύνδεσμο του VAERS https://vaers.hhs.gov/faq.html, καθώς και από το Εudravigilance https://www.adrreports.eu/en/covid19_message.html, τα “COVID-19 important messages: Important information to consider before looking at ADR reports for the COVID-19 vaccines”.
     Στα παραπάνω είναι σαφές ότι καταγράφεται και δηλώνεται ως παρενέργεια (ADR) κάθε σοβαρό σύμβαμα μετά τον εμβολιασμό που οδηγεί σε νοσηλεία, αναπηρία, θάνατο καθώς και σοβαρή νόσηση από τον Sars–Cov-2 . 
Η αξιολόγηση, για το αν οι αναφερόμενες παρενέργειες σχετίζονται αιτιολογικά με το εμβόλιο είναι αντικείμενο διεξοδικής έρευνας που γίνεται στη βάση δεδομένων όπου συγκεντρώνονται τα στοιχεία.
     Βάσει των προαναφερομένων, η άποψη του κ. Κούβελα για καταγραφή κάθε θανάτου και σοβαρού, επικίνδυνου για την ζωή συμβάματος μετά από εμβολιασμό σαν ύποπτη παρενέργεια του εμβολίου η οποία οφείλει να καταγραφεί στο σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης είναι μέσα στους κανόνες που ορίζει το VAERS και το Eudravigilance. 
Εσείς καθώς και η Καρδιολογική Εταιρεία που γνωμοδότησε, αγνοείτε το ποιοι είναι οι κανόνες καταγραφής στο σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης, και αυτό είναι απόδειξη για το τί είδους φαρμακοεπαγρύπνηση γίνεται στη χώρα μας.
     Εάν είχατε παρακολουθήσει τη διαδικασία αιτιολογικού συσχετισμού των εμβολίων με τις διάφορες σοβαρές παρενέργειες, όπως θρομβώσεις, μυοκαρδίτιδες, περικαρδίτιδες, σύνδρομο τριχοειδικής διαφυγής, κτλ. 
Θα είχατε αντιληφθεί ότι αυτές χαρακτηρίστηκαν ως αιτιολογικά σχετιζόμενες με το εμβόλιο ύστερ’ από ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο εθεωρείτο ότι απλώς σχετίζονται κατά μη αποσαφηνισμένο τρόπο. 
Όταν συγκεντρώθηκαν τα στοιχεία που χρειάζονταν, χαρακτηρίστηκε ο συσχετισμός αιτιολογικός και απαιτήθηκε από τις κατασκευάστριες εταιρείες να τα προσθέσουν στο φύλλο που συνοδεύει το εμβόλιο σαν παρενέργειες. 
Αν σήμερα κάνετε μία αναζήτηση στον παρακάτω σύνδεσμο, θα βρείτε πολλές επιπλέον δηλωμένες παρενέργειες στο στάδιο που εξετάζεται ακόμα ο αιτιολογικός τους συσχετισμός με τα εμβόλια: https://www.ema.europa.eu/en/medicines/human/EPAR/comirnaty#safety-updates-section
     Συνεπώς, ο ισχυρισμός της Καρδιολογικής Εταιρείας ότι δεν ισχύει αυτό που είπε ο κ. Κούβελας επειδή δεν γράφεται ως παρενέργεια στο SPC δεν έχει έρεισμα, διότι αυτό έπεται, εφόσον το φύλο αναθεωρείται ανάλογα με τα αποτελέσματα της φαρμακοεπαγρύπνησης – όπως προαναφέρθηκε για τις θρομβώσεις, μυοκαρδίτιδες κτλ. που προστέθηκαν τον Ιούνιο και Ιούλιο.
     Η διαδικασία αυτή έχει εκτεθεί δημοσίως πολλές φορές από τον κ. Κούβελα, ο οποίος λόγω ειδικότητας είναι ο πλέον αρμόδιος, και δεν είναι τόσο δύσκολο να γίνει κατανοητή από κάποιον που έχει σχέση με την ιατρική, αρκεί να μην τον τυφλώνει η προκατάληψη. 
Ενόψει αυτών, θα μπορούσε να αναστραφεί το κατηγορητήριο και να επιρριφθεί στον Ιατρικό Σύλλογο αμέλεια και παράκαμψη ουσιωδών διαδικασιών η οποία θέτει σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία αναρίθμητων ανθρώπων.
 Και σε κάθε περίπτωση οι διώξεις για έκφραση άποψης και μάλιστα από επιστημονικά όργανα προαναγγέλλουν δυσοίωνες εποχές.
ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥΣ.
Αθήνα 30-8-2021

https://dimobio.gr

Philip Dick - Όλοι όσοι είχαν ζήσει ποτέ ήταν στην κυριολεξία περικυκλωμένοι από τους σιδερένιους τοίχους της φυλακής: ήταν όλοι μέσα της και κανείς δεν το΄ξερε...

...και συνεχίζει ο Philip Dick στο Valis...
...δέν υπάρχει δρόμος να βγείς από τον λαβύρινθο.
Ο λαβύρινθος μεταβάλλεται καθώς κινείσαι μέσα του, επειδή είναι ζωντανός.
Πάρσιφαλ:
κινούμαι ελάχιστα, όμως ήδη φαίνεται να πήγα πολύ μακριά.
Γκούρνεμαντς:
βλέπεις, γιέ μου, εδώ ο χρόνος γίνεται χώρος.
Όλο το τοπίο γίνεται ασαφές.
Το δάσος αποτραβιέται και στη θέση του αναδύεται ένας τοίχος φτιαγμένος από τραχιές πέτρες.
Δύο άνθρωποι περνούν από την πόρτα.
Τι έγινε το δάσος;
Οι δυό άντρες δεν κινήθηκαν στ'αλήθεια, στην πραγματικότητα δεν πήγαν πουθενά και όμως δεν είναι τώρα εκεί που ήταν στην αρχή.
Εδώ ο χρόνος γίνεται χώρος...
...Ο Φάτ είχε βρεί μια τέλεια περιγραφή της Μαύρης Σιδερένια
Φυλακής, τοποθετημένης όμως στο μακρινό μέλλον.
Οπότε, άν τοποθετούσες το παρελθόν (την αρχαία Ρώμη) πάνω στο παρόν (την Καλιφόρνια του εικοστού αιώνα) και εκεί πάνω τον μακρινό μελλοντικό κόσμο του μυθιστορήματος -το Ανδροειδές έχυσε ποταμούς δακρύων -θα είχες την Αυτοκρατορία, την Μαύρη Σιδερένια Φυλακή ώς μια υπέρ- ή διαχρονική σταθερά.
Όλοι όσοι είχαν ζήσει ποτέ ήταν στην κυριολεξία περικυκλωμένοι από τους σιδερένιους τοίχους της φυλακής: ήταν όλοι μέσα της και κανείς δεν το΄ξερε...
ntina

Παράξενο πράγμα η σχέση ανάμεσα στην πραγματικότητα και το ιδεατό.

...σκηνές θεατρικές

εκεί στα ριζά του δρόμου...
Mala Strana...
και ένα μικρό-μικρό τμήμα από το: VALIS του Philip DICK...
ένα από τα πιό αγαπημένα μου βιβλία...
Στον Φατ είχε συμβεί κάτι που δεν επιδεχόταν εξήγηση, μιά εμπειρία που υποδείκνυε κατάρρευση του ίδιου του
υλικού κόσμου και των οντολογικών κατηγοριών που τον καθόριζαν:
χώρο και χρόνο!!!
...Παράξενο πράγμα η σχέση ανάμεσα στην πραγματικότητα και το ιδεατό.
 Ο Φατ ήταν έτοιμος να σκαρφαλώσει στο ψηλότερο βουνό του Θιβέτ,
να φτάσει σε ένα γέρο μοναχό διακοσίων ετών που θα έλεγε:
το νόημα των πάντων ,γιέ μου, είναι-
σκέφτηκα:
Εδώ, γιέ μου, ο χρόνος γίνεται χώρος!!!
ntina

Dr. Robert Morse - Η μακροζωϊα και πως επιτυγχάνεται

https://internationalschoolofdetoxification.com/about/

το κανάλι του στο youtube :https://www.youtube.com/user/robertmorsend

Κώστας Καββαθάς - "Η συνομοταξία των αναιδών"

 

«… Οι χωρίς σχεδιασμό τοπικές “ρυθμίσεις” έχουν ως αποτέλεσμα το στραγγαλισμό της πόλης, την αύξηση των δηλητηρίων του θερμοκηπίου, την ταλαιπωρία χιλιάδων πολιτών και, τελικά, την απόλυτη, χυδαία και πέρα από κάθε λογική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής…»

     ΔΕΝ είναι η πρώτη φορά που αναφέρομαι στο γεγονός και, μέχρι να εγκαταλείψω το μάταιο τούτο κόσμο, δε θα είναι η τελευταία. 
Πρόκειται για τις πεζοδρομήσεις και τις αλλαγές χρήσης εκατοντάδων δρόμων που επιχειρούν διάφοροι, δήθεν «ευαισθητοποιημένοι» δήμαρχοι και κοινοτάρχες, χωρίς να έχουν κάνει κάποια μελέτη για τις επιπτώσεις στη ζωή της πόλης. 
Το φαινόμενο έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας. 
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ένα από τα βασικά συνθήματα της συντριπτικής πλειονότητας των υποψηφίων στις τελευταίες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές ήταν (λόγω της έλλειψης φαντασίας και νέων ιδεών που επικρατεί σε όλους τους χώρους) οι… πεζοδρομήσεις και ο «εξοστρακισμός του γιωταχί» από το κέντρο της πόλης, του χωριού και της… στάνης.
     Ας δούμε τι σημαίνει το καθένα, αρχίζοντας από τις ―χωρίς πρόγραμμα― αλλαγές που επιχειρούν στους δρόμους, παίρνοντας ως παράδειγμα την οδό Παραδείσου στο Μαρούσι. 
Για περισσότερους από έξι μήνες, οι υπηρεσίες (του ΥΠΕΧΩΔΕ;) είχαν κλείσει το δρόμο, με αποτέλεσμα την απίστευτη ταλαιπωρία όσων έμεναν ή ήθελαν να πάνε ανατολικά. 
Όταν ο δρόμος άνοιξε, έγινε μονής (σωστό) κατεύθυνσης, αλλά από ένα σημείο και μετά είναι ο απόλυτος λαιμός της μπουκάλας. Οι «ειδικοί» έχουν μειώσει στο μισό το πλάτος, αυξάνοντας εκείνο των πεζοδρομίων (οι δαιμόνιοι!) και δημιουργώντας θέσεις στάθμευσης για τους κατοίκους των μονοκατοικιών, οι οποίοι προφανώς δε θέλουν να θυσιάσουν ούτε μισό τετραγωνικό μέτρο από τον κήπο τους. 
Την ημέρα γίνεται το «έλα να δεις», ενώ τη νύχτα οι οδηγοί κινδυνεύουν να τσακιστούν στα τετραγωνισμένα «μπετά» που βρίσκουν ξαφνικά μπροστά τους. 
Μέσα σε κάθε παρτέρι, ο Δήμος Αμαρουσίου (;) έχει φυτέψει κι από ένα δέντρο για να δείξει πόσο αγαπάει το «πράσινο». 
Η Παραδείσου δεν είναι, βέβαια, η μόνη. 
Οι δήμαρχοι των προνομιούχων προαστίων έχουν μετατρέψει τους δρόμους «τους» σε λαβύρινθους, απαγορεύοντας ουσιαστικά στους «άλλους» να περνάνε από την περιοχή τους.
     Το μεγάλο όμως έγκλημα εναντίον της πόλης, της υγείας και της ποιότητας ζωής του συνόλου είναι ότι με τους αποκλεισμούς δημιουργούν τεράστια μποτιλιαρίσματα. 
Tα καυσαέρια από τα χιλιάδες ακινητοποιημένα οχήματα δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα, αλλά κανείς δε φαίνεται να ενδιαφέρεται. 
Πριν κάποιος πει ότι ο υπογράφων ζητάει να «γεμίσει ο κόσμος γιωταχί», θα επαναλάβω αυτό που χρόνια λέω: να βρεθεί ένας γενναίος πρωθυπουργός που θα επιβάλει το μητροπολιτικό σχεδιασμό, το εργαλείο που θα απαγορεύσει στον καθένα να κόβει και να ράβει ανάλογα με τις επιθυμίες του, τις πολιτικές και κομματικές πιέσεις, και το λαϊκισμό που χαρακτηρίζει εκείνους που δεν έχουν ιδέες και φαντασία.
Ο μητροπολιτικός σχεδιασμός θα απαγόρευε στους τοπικούς σατράπες να μεταβάλουν τη ζωή μας σε κόλαση. 
Αν κάποιος δρόμος, σε ένα οποιοδήποτε προάστιο που κατοικεί η οικονομική ολιγαρχία, η μεσαία τάξη, η φτωχολογιά ή οι μαρκήσιοι του Μαύρου Χρήματος (που παριστάνουν τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους) πρέπει να πεζοδρομηθεί, να πεζοδρομηθεί. 
Αν τα γιωταχί πρέπει να «εξοστρακιστούν» από το «κέντρο» της (όποιας) πόλης, να πάνε στο διάβολο κι ακόμα παραπέρα. 
Αν όμως η πεζοδρόμηση, η μονοδρόμηση, η απαγόρευση ή ό,τι άλλο σκαρφίζεται ο «ευαισθητοποιημένος» της τοπικής αυτοδιοίκησης έχει ως αποτέλεσμα την επιδείνωση του κυκλοφοριακού και την αύξηση της ρύπανσης, τότε να ελεγχθεί ο τοπικός σατράπης.
     Αυτή η φαύλη «λογική» έχει δημιουργήσει διάφορα «γκέτο», στα οποία κατοικούν οι ισχυροί του χρήματος. 
Με την πάροδο του χρόνου και την οικονομική «άνεση» που έφερε το colpo grosso του Xρηματιστηρίου, οι περιοχές αυτές μετατράπηκαν σε λαβύρινθους, που για να περάσει κάποιος που δε γνωρίζει, χάνεται, παραβιάζει προτεραιότητες, κινείται ανάποδα σε μονόδρομους, θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του και τη ζωή των άλλων, σπαταλάει καύσιμα, ρυπαίνει και, γενικώς, «φτύνει αίμα». 

Κι όλα αυτά στο όνομα μιας άκρως χαριτωμένης αλλά εγκληματικά άσχετης αντίληψης ότι όσο πιο πολλά εμπόδια βάλουμε στα γιωταχί τόσο το καλύτερο για τη γειτονιά «μας».
Δρόμοι-παγίδες υπάρχουν στην περιοχή γύρω από τα εκπαιδευτήρια Δούκα, στο Νέο και το Παλαιό Ψυχικό (το πρώτο κατέχει τον τίτλο του πρωταθλητή), και στη Φιλοθέη (αυτό έλειπε, να μην!).
     Από κει και πέρα, το λόγο έλαβε το νεοελληνικό «είπανε της γριάς να… και αυτή…». Σήμερα δεν έμεινε πόλη, κωμόπολη, ακόμα και χωριό που να μην αποκτήσει δρόμους «ήπιας κυκλοφορίας» και πεζόδρομους, οι οποίοι σε χρόνο dt γέμισαν φαγάδικα, ουζάδικα, φαστφουντάδικα, «παραδοσιακά» καφενεία, θεατρικές σκηνές και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ο νους του επιχειρηματικού ανθρώπου.
     Το αποτέλεσμα; Το απόλυτο κυκλοφοριακό και περιβαλλοντικό χάος, αφού μέσα στην «τύφλα» τους οι περιβαλλοντικοί τρομοκράτες δε βλέπουν ότι μαχαιρώνουν πισώπλατα την πόλη.
     Οι χωρίς σχεδιασμό «ρυθμίσεις» έχουν ως αποτέλεσμα το στραγγαλισμό της πόλης, την αύξηση των δηλητηρίων του θερμοκηπίου, την ταλαιπωρία χιλιάδων πολιτών και, τελικά, την απόλυτη, χυδαία και πέρα από κάθε λογική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. 
Kι όλα αυτά, γιατί παρά τις σοβαρές προσπάθειες των τελευταίων ετών, τα ΜΜΜ δεν είναι σε θέση (ακόμα) να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των 4 εκατομμυρίων κατοίκων του λεκανοπεδίου. Αν κάποιος υλοποιούσε το όνειρο του μακαρίτη Aντώνη Tρίτση για το μητροπολιτικό σχεδιασμό, όλες, μα απολύτως όλες οι αποφάσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης θα εξετάζονταν από μια ή περισσότερες επιτροπές συγκοινωνιολόγων, πολεοδόμων και σοβαρών μηχανικών περιβάλλοντος οι οποίοι θα λάβαιναν υπόψη τις επιπτώσεις που η κάθε ενέργεια θα είχε στο πολεοδομικό συγκρότημα. 
Ποιος έχασε, όμως, την κοινή λογική για να τη βρουν οι Έλληνες πολιτικοί;   _ K. K.

     υστερόγραφο από ntina: 
Μην βάζετε στοίχημα, γιατί θα το χάσετε.
Το άρθρο δεν γράφτηκε σήμερα, αλλά το μακρινό 2002 από την καυστική και εύστοχη πένα του αγαπημένου Κώστα Καββαθά με τον ευρηματικό τίτλο "Η συνομοταξία των αναιδών"

https://www.kavathas.gr/show.php?cat_id=144&page_id=559

Aπό το χρονολόγιο του dr. Κωνσταντίνου Φαρσαλινού:ΔΥΣΤΥΧΩΣ επιβεβαιώθηκα. Ομηρία επ΄ άπειρον...

Aπό το χρονολόγιο του dr. Κωνσταντίνου Φαρσαλινού:https://www.facebook.com/konstantinos.farsalinos.37

Στις 22 Αυγούστου, είχα αναφέρει πως θα έρθει η ώρα της “ημερομηνίας λήξης” της υγείας και της ελευθερίας ΟΛΩΝ, όταν οι εμβολιασμένοι θα μετατραπούν σε σκλάβοι και μιάσματα (ως ανεμβολίαστοι) με την έλευση της 3ης δόσης, και όσοι κάνουν 3η δόση θα ξαναγίνουν όμηροι με την έλευση της 4ης δόση…

https://tinyurl.com/z5cv3t8k (Facebook post, και ΕΙΚΟΝΑ 1)

Έφτασε η ώρα λοιπόν που το Ισραήλ ξεκινάει την επ’ άπειρον υγειονομική ομηρία του υγιούς πληθυσμού, με την καθιέρωση ημερομηνίας λήξης 6 μηνών στα πιστοποιητικά, που θα ανανεώνεται μόνο με επιπλέον εμβολιασμό. Και πέρα από την 3η δόση…

https://tinyurl.com/z5cv3t8k (Jerusalem Post και EIKONA 2)

Βιώνουμε την εξέλιξη της ιατρικής από επιστήμη προαγωγής της υγείας σε έναν διεστραμμένο προαγωγό της τρομοκρατίας και της μετατροπής του υγιούς σώματος και πνεύματος σε άρρωστο και αρρωστημένο.

Μια επιστήμη που αποκτά έντονα χαρακτηριστικά ψυχοπάθειας, κοινωνιοπάθειας και απανθρωπισμού, έχοντας μάλιστα ως αυτοσκοπό την καθολική επιβολή.

Δεν αποδεικνύεται φιάσκο μόνο η επιχείρηση "ελευθερίας". Μια ολόκληρη επιστήμη τείνει να μετατραπεί σε ένα απάνθρωπο φιάσκο αιχμαλωσίας την υγιών, βάζοντας την κοινωνία και τον άνθρωπο να πληρώσουν για τη δική της αποτυχία.

Μόνο διεστραμμένοι εγκέφαλοι και πουλημένες συνειδήσεις μπορούν να συμμετέχουν με τη θέλησή τους σε αυτό το μόρφωμα.

Πρόκειται για αντικοινωνική βαρβαρότητα που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.

Σε αυτή συμμετέχουν ασυνείδητα και πολλοί τρομοκρατημένοι, που μετέτρεψαν τον εαυτό τους σε παρανοϊκά “εργαλεία” του αφηγήματος, παρασυρόμενοι από έναν αδικαιολόγητο και εμμονικό φόβο.

Άνθρωποι σε πνευματικό λήθαργο και παράλυση, για τους οποίους θα πρέπει να δείξουμε κατανόηση και να τους βοηθήσουμε να αποβάλλουν το φόβο και την υστερία.

Πάντως, έχουμε μπλέξει πολύ άσχημα ως ανθρωπότητα…

Πλησιάζει η ώρα που όσοι παριστάνουν τους πρωταγωνιστές θα καταλάβουν ότι είναι απλά κομπάρσοι, και θα προσγειωθούν επώδυνα στη σκληρή πραγματικότητα.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ επιβεβαιώθηκα. Ομηρία επ΄ άπειρον...

Όλοι πλέον κρίνονται, γιατί κρίνεται η σωματική και ψυχική μας υγεία, ο τρόπος ζωής μας, το δικαίωμα επιλογής στη ζωή μας, η αξιοπρέπεια και ο πολιτισμός μας...

Κωνσταντίνος Αρβανίτης: Μετά τους εμβολιασμούς αυξήθηκε η θνησιμότητα του πληθυσμού από όλα τα αίτια

Από πότε δίνουμε βότανα στα παιδιά;

Dr Susanna Kemper Ολιστική Παιδίατρος

Ακούμε συχνά πως τα βότανα απαγορεύονται σε μικρά παιδιά και βρέφη! Ισχύει αυτό πράγματι; Δηλαδή ούτε χαμομήλι δεν επιτρέπεται να πιει ένα παιδί 8 ή 18 μηνών; (φυσικά φάρμακα δίνονται σαν... καραμελίτσες!) Κοιτάμε μαζί τι τελικά ισχύει/συστήνεται και γιατί

                          

Τις συστάσεις του ΠΟΥ μπορείς να τις βρεις εδώ: https://drive.google.com/file/d/1fF4n...

ΚΟΡΩΝΟΚΡΑΤΙΑ │ INVIQTA

όλο να σε πηγαίνει το καράβι έξω από την τρικυμία τούτου κόσμου...

Το βαπόρι

Νάναι ως νάχης φύγει — με τους ανέμους — καβάλλα
στο άτι της σιγής κι' όλα να πάης
και vάv' πολλά καράβια, πολλή θάλασσα — μεγάλα
σύγνεφα πάνω — οι άνθρωποι κι' ο Μάης.

Κι' εντός μου εμένα να βρυχιέται — όλο να τρέμει —
βαρύ ένα βαπόρι και κατόπι
πάλι εσύ κι' ο Μάης κι' οι ανέμοι
κι' έπειτα πάλιν οι ανθρώποι, οι ανθρώποι.

Και νάναι όλα απ' ό,τι φεύγει —και δε μένει—
σε μια πόλη ακατοίκητη, κι' εντός μου
ακυβέρνητο, όλο να σε πηγαίνει το καράβι
έξω απ' την τρικυμία τούτου κόσμου.

Γιάννης Σκαρίμπας

Γεννήθηκε το 1893 στις 28 Σεπτεμβρίου, στην Αγία Ευθυμία Παρνασσίδος από τον Ευθύμιο Σκαρίμπα και την Ανδρομάχη Σκαρτσίλα.
Το 1984 πεθαίνει σε ηλικία 91 χρόνων, στις 21 Ιανουαρίου, και κηδεύεται με δημοτική δαπάνη στην αγαπημένη του πόλη, τη Χαλκίδα, στο λόφο του Καράμπαμπα.
Είτε θυμόσοφος,
είτε οργισμένος,
είτε είρωνας σαρκαστής,- ο Γιάννης Σκαρίμπας ήταν η φωνή του καθένας μας.
Του άγνωστου Έλληνα που δεν είχε ποτέ φωνή, που δεν έμαθε παρά όσα του δίδαξαν και κάποτε το κατάλαβε και εξεγέρθηκε μετρώντας μια-μια τις τύψεις της κυρίαρχης τάξης, 

της κυρίαρχης ιδεολογίας, 

της κυρίαρχης «ιστορίας», 

της κυρίαρχης αρλουλοπολογίας, 

που ποτέ τους δεν μπόρεσαν να τον κοιτάξουν κατάματα και να τον αντιμετωπίσουν «στα ίσια».
Στοχαστής μοναδικός και φύση ανήσυχη δεν μπόρεσε ποτέ του να βολευτεί με τη συμβατικότητα.
Έμεινε απροσκύνητος, μέχρι τα στερνά του και πάντα οπλισμένος με το δραστικό λόγο του που δεν "χάριζε κάστανα" χωρίς ποτέ του να θεωρεί ότι είναι σπουδαίος.

Giuseppe Arcimboldo

Giuseppe Arcimboldo (1526 - 1593) ο Ιταλός ζωγράφος, γνωστός για τα περίφημα όσο και περίεργα πορτραίτα του,
ζωγραφισμένα με την ιδιότυπη τεχνική του, όπου η δημιουργική του φαντασία ομαδοποιεί με αριστοτεχνικό τρόπο τα φρούτα, τα λαχανικά
τα λουλούδια,
τα ψάρια,
και διάφορα αντικείμενα, όπως
τα βιβλία και μας παρουσιάζει τους απίθανους πίνακές του!
πολλοί τον θεωρούν ως έναν από τους εκπρόσωπους του μανιερισμού*

giuseppe-arcimboldo.org

*tsavalos.com

όταν ένα κόκκινο, κόκκινο φεγγάρι μας κοιτάει από ψηλά

ένα κόκκινο, κόκκινο φεγγάρι μας κοιτάει απόψε από ψηλά...

ένα κόκκινο, κόκκινο φεγγάρι μας φωνάζει να σηκώσουμε τα μάτια μας ψηλά...  

ένα κόκκινο, κόκκινο φεγγάρι στον ουρανό εκεί ψηλά, μας ατενίζει, αδιάφορo λες...

ΣτΕ 622/2021: Στο Δημόσιο η υποχρέωση αποζημίωσης σε βλάβες στην υγεία από εμβόλιο

Ευθύνη προς αποκατάσταση ηθικής βλάβης από νόμιμη πράξη εμβολιασμού – Ερμηνεία άρθρου 73 ΚΔΔ

Το Συμβούλιο της Επικρατείας, έκρινε ότι για τις τυχόν βλάβες που μπορούν να δημιουργηθούν μετά από εμβολιασμό (και ανεξάρτητα εάν δεν υπάρχει παράνομη πράξη γιατρού - ιατρικό λάθος, αλλά και η παρτίδα του εμβολίου δεν αντιμετώπισε πρόβλημα) πρέπει οι παθόντες να αποζημιώνονται από το ελληνικό Δημόσιο.

Ειδικότερα, το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ έκρινε, ότι η προκαλούμενη από την πραγματοποίηση του εμβολιασμού βλάβη συνιστά υπέρμετρη θυσία για τον παθόντα (βλάβη υγείας και προσβολή της προσωπικότητάς του), η οποία υπερέβαινε τα όρια της θυσίας στην οποία είναι ανεκτό από την έννομη τάξη να υποβάλλονται οι πολίτες χάριν του δημοσίου συμφέροντος και του κοινωνικού συνόλου. Για το λόγο αυτό, ο κάθε παθών ή παθούσα δικαιούται αποζημίωση από το Δημόσιο.

Το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (πρόεδρος η αντιπρόεδρος Μαρία Καραμανώφ και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Όλγα Ζύγουρα) με την υπ΄ αριθμ. 622/2021 απόφασή του, μεταξύ των άλλων, αναφέρει:

Remaining Time 

-0:00

 

 Περίληψη απόφασης ΣτΕ 622/2021 Α' Τμ. (Ευθύνη προς αποκατάσταση ηθικής βλάβης από νόμιμη πράξη εμβολιασμού – Ερμηνεία άρθρου 73 ΚΔΔ)

Απόφαση 622/2021 Α΄ Τμήμα

Πρόεδρος: Μ. Καραμανώφ, Αντιπρόεδρος

Εισηγητής:  Ο. Ζύγουρα, Σύμβουλος

(Ευθύνη προς αποκατάσταση ηθικής βλάβης από νόμιμη πράξη εμβολιασμού – Ερμηνεία άρθρου 73 ΚΔΔ)

Ι. Σε περίπτωση, που επέλθει ευθέως βλάβη της υγείας προσώπου συνεπεία της συνταγματικώς θεμιτής και νομίμου πραγματοποιήσεως εμβολιασμού (δηλαδή εμβολιασμού διενεργούμενου με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας συλλογικώς και ατομικώς και προβλεπόμενου από ειδική νομοθεσία, υιοθετούσα έγκυρα και τεκμηριωμένα επιστημονικά, ιατρικά και επιδημιολογικά πορίσματα στον αντίστοιχο τομέα, με δυνατότητα εξαιρέσεως από αυτόν σε ειδικές ατομικές περιπτώσεις, για τις οποίες αυτός αντενδείκνυται), ήτοι βλάβη, μη οφειλομένη σε παρεμβαλλομένη παράνομη πράξη ή παράλειψη (όπως πχ χορήγηση ελαττωματικού ή ακαταλλήλου σκευάσματος ή πλημμέλειες κατά την διενέργεια του εμβολιασμού), ανακύπτει ευθέως εκ του άρθρου 4 παρ. 5 σε συνδυασμό και με το άρθρο 25 παρ 4 του Συντάγματος ευθύνη του κράτους προς εύλογη αποκατάσταση της ζημίας του παθόντος, υπό την έννοια της αποκαταστάσεως τόσο της τυχόν υλικής όσον και, κατ΄ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 932 ΑΚ, της ηθικής βλάβης του. Τούτο δε, διότι, στις περιπτώσεις αυτές, η προκαλούμενη από την πραγματοποίηση του εμβολιασμού βλάβη συνιστά υπέρμετρη θυσία για τον παθόντα (βλάβη υγείας και προσβολή προσωπικότητος), χάριν του συμφέροντος του κοινωνικού συνόλου.

ΙΙ. Εκ του Συντάγματος και των άρθρων 19, 23, 24, 26 και 39 της κυρωθείσης με τον ν. 2101/1992 (φ. 192 τ. Α΄) Διεθνούς Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Παιδιού δεν επιτάσσεται η πρόβλεψη ειδικού αποζημιωτικού καθεστώτος για τις περιπτώσεις βλάβης συνεπεία εμβολιασμού. Μη πρόβλεψη δε τέτοιου ειδικού καθεστώτος δεν συνιστά παράλειψη νομοθετήσεως, δυναμένη να στοιχειοθετήσει αξίωση αποζημιώσεως κατά το άρθρο 105 ΕισΝΑΚ.

ΙΙΙ. Κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 73 ΚΔΔ, δεν απαιτείται να περιέχει η αγωγή νομική βάση, τυχόν δε μνεία περί υπαγωγής των πραγματικών περιστατικών, των οποίων γίνεται επίκληση, σε νομική διάταξη δεν δεσμεύει το δικαστήριο, το οποίο οφείλει να προβεί αυτεπαγγέλτως σε ορθή νομική υπαγωγή, χωρίς αυτό να συνιστά ανεπίτρεπτη μεταβολή της βάσεως της αγωγής, αφού αυτή συγκροτείται από τα θεμελιούντα το αίτημα πραγματικά περιστατικά και όχι από τον νομικό τους χαρακτηρισμό.

IV. Με αγωγή ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, που ασκήθηκε από μητέρα, έχουσα μόνη την γονική μέριμνα της ανήλικης κόρης της, εζητήθη η επιδίκαση στην κόρη της χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης, την οποία υπέστη η τελευταία λόγω νοσήσεως, κατόπιν του εμβολιασμού της με το εμβόλιο MMR ΙΙ (τριδύναμο εμβόλιο ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς), από πανεγκεφαλίτιδα, ήτοι σπανιώτατη (1:1.000.000 δόσεων εμβολίου) ανεπιθύμητη ενέργεια του εμβολίου αυτού. Η κόρη της εναγούσης εν τω μεταξύ απεβίωσε και την δίκη συνέχισε η μητέρα – ήδη αναιρεσείουσα, ως μόνη κληρονόμος της. Με την αγωγή προεβάλλετο ότι συνέτρεχε ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου και του Δήμου Χ., στα ιατρεία του οποίου επραγματοποιήθη ο εμβολιασμός, κατά τα άρθρα 105, 106 ΕισΝΑΚ, λόγω παρανόμων πράξεων των οργάνων των και, ειδικώτερα α) λόγω αντιθέσεως προς το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ και προς τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας του επιβαλλομένου για την φοίτηση των μαθητών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση εμβολιασμού και β) λόγω της κατά παράβαση του Συντάγματος και της Διεθνούς Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Παιδιού παραλείψεως να θεσπισθεί νομοθετικά σύστημα αποζημιώσεως για βλάβη ή θάνατο από εμβολιασμό. Περαιτέρω, με επικουρική βάση της αγωγής, η αξίωση προς χρηματική ικανοποίηση εστηρίζετο στην ευθύνη του Δημοσίου προς αποκατάσταση ζημίας προελθούσης από νόμιμη πράξη, λόγω της επελεύσεως, εξ αιτίας του εμβολιασμού, ζημίας της κόρης της εναγούσης, η οποία υπερέβαινε τα όρια της θυσίας, στην οποία είναι ανεκτό από την έννομη τάξη να υποβάλλονται οι πολίτες χάριν του δημοσίου συμφέροντος.

Αναιρείται απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, για τον λόγο ότι, ενώ με την επικουρική βάση της αγωγής της, η αναιρεσείουσα επεκαλείτο την ευθύνη του Δημοσίου για αποκατάσταση –ηθικής εν προκειμένω- βλάβης από νόμιμη πράξη, παραθέτοντας τα θεμελιωτικά της αξιώσεως αυτής στοιχεία και, συνεπώς, η αγωγή, κατ΄ όρθή νομική υπαγωγή, εστηρίζετο κατά την επικουρική αυτή βάση στο άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος, μη νομίμως το δικάσαν δικαστήριο έκρινε ότι η αγωγή δεν εστηρίζετο στην επικουρική αυτή βάση και ότι το Διοικητικό Πρωτοδικείο, δεχθέν ότι εθεμελιούτο αξίωση χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης στο άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος, μετέβαλε ανεπιτρέπτως την βάση της αγωγής.

Δείτε την Απόφαση εδώ

 https://www.e-nomothesia.gr/law-news/ste-6222021-sto-demosio-upokhreose-apozemioses-se-blabes-stin-ygeia-apo-embolio.html