«Ο μικρός πρίγκιπας» ολοκληρώθηκε το Φθινόπωρο του 1942, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, από τον Αντουάν ντε Σεντ- Εξιπερί. Κυκλοφόρησε το 1943. Και στις 31 Ιουλίου 1944, έναν χρόνο μετά την έκδοσή του, ο συγγραφέας εξαφανίστηκε κατά την διάρκεια αναγνωριστικής πτήσης πάνω από τη Μεσόγειο σε αποστολή της γαλλικής πολεμικής αεροπορίας. Τα ίχνη του δεν βρέθηκαν ποτέ, συντελώντας στο μύθο του ήδη μυθικού πρίγκιπά του.
Η εμπειρία η οποία υπήρξε πηγή έμπνευσής του, ήταν επίσης μυθιστορηματική και παραμυθητική: Στις 30 Δεκεμβρίου του 1935 ο αεροπόρος συγγραφέας του Αντουάν ντε Σεντ- Εξιπερί, με τον πιλότο Αντρέ Πρεβό, προσπαθώντας να σπάσουν το ρεκόρ συνεχόμενης πτήσης, πετώντας από το Παρίσι στη Σαϊγκόν, ύστερα από δεκαεννιά ώρες πτήσης, το αεροπλάνο τους συνετρίβη στην έρημο Σαχάρα και εκείνοι υπήρξαν οι επί τριήμερο επιζώντες εκείΗ έλλειψη τροφής, προτού διασωθούν από περαστικούς Βεδουίνους, τους προκαλούσε παραισθήσεις.
Και υπήρξαν για να γραφτεί ο Μικρός Πρίγκιπας η μικρή αλλόκοτη, όπως γίνεται, συνήθως, αφορμή.
Η ιστορία του, είναι σε όλους γνωστή, κάπως σαν την Σταχτοπούτα:
ένας πιλότος που αναγκάζεται να προσγειώσει το αεροπλάνο του στη μέση της ερήμου συναντά ένα μικρό ξανθό αινιγματικό αγόρι που είναι ο μικρός πρίγκιπας ο οποίος θα του αφηγηθεί εκ νέου το μυστικό της ζωής.
Για τα ελάχιστα εκείνα που έχουν την μεγαλύτερη σημασία, όπως το δικό μας λουλούδι μέσα σε ένα τεράστιο ανθώνα, για τη δική μας «εξημερωμένη» φιλική αλεπού.
Για τα αφανέρωτα και σημαντικά που δεν αντικρίζουν τα μάτια μας αλλά τα βλέπει, εν τούτοις, επειδή τα γνωρίζει εκ των προτέρων και τα αναγνωρίζει η καρδιά.
Για το χατίρι του ερωτεύθηκαν και παντρεύτηκαν άνθρωποι (είμαι μια απ’ αυτούς), αναγνωρίστηκαν φίλοι και μεγάλωσαν εκατομμύρια παιδιά.
Φρασούλες του έγιναν ατάκες που αποστήθισαν χιλιάδες και νίκησαν χώρο και χρόνο, για παράδειγμα «αυτό που ομορφαίνει την έρημο, είπε ο μικρός πρίγκιπας είναι ότι κρύβει κάπου ένα πηγάδι», «είναι λυπηρό να ξεχνάς ένα φίλο.
Δεν τυχαίνει σε όλους να έχουν ένα φίλο»,
«Το μυστικό μου είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν την βλέπουν»,
«Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Σημαίνει “δημιουργώ δεσμούς”»,
«Τα παιδιά θα πρέπει να είναι επιεική με τους μεγάλους» και άλλα πολλά.
Για τον Μικρό Πρίγκιπα έγιναν εκδοτικές μάχες.
Πρωτοεκδόθηκε το 1979 ταυτοχρόνως σε τρεις εκδόσεις στα ελληνικά: «Δαμιανός», «Μπίμπης Στερέωμα» και «Θεόδωρος Ζουμπουλάκης».
Μεταφρασμένος δε από τον Στρατή Τσίρκα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ηριδανός» το 1983, δηλαδή, τέσσερα χρόνια μετά.
Ακολούθησε η έκδοσή του από την «Νεφέλη» (1984), τον «Ζαχαρόπουλο» (1993), τον «Καστανιώτη» (1996) και τον «Μίνωα» (1998).
Το 1998 κυκλοφορεί σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα και λόγω συγγραφικών δικαιωμάτων, από τις εκδόσεις «Πατάκη», ωστόσο εκδόθηκε και από την «Γνώση» το 2006, καθώς και ως «Το μεγάλο βιβλίο δραστηριοτήτων του Μικρού Πρίγκιπα» από τις εκδόσεις «Λιβάνη» την ίδια χρονιά.
Από τις εκδόσεις «Πατάκη» επανακυκλοφορεί το 2009 και 2011, ξανά και ξανά.
Εβδομήντα χρόνια από τον θάνατο του συγγραφέα του, Αντουάν ντε Σεντ- Εξιπερί, τα δικαιώματα απελευθερώνονται και ξαφνικά μπορούμε να μιλάμε πια για του Μικρού Πρίγκιπα την μεγάλη επιστροφή: κυκλοφορεί ταυτόχρονα από εκδόσεις «Μίνωας» και «Ψυχογιός».
Καθώς κι από τις εκδόσεις «Κατακώτσογλου».
Η εικονογράφηση ωστόσο παραμένει η ίδια: αυτή του Αντουάν ντε Σεντ- Εξιπερί.
Καθώς και εκείνες οι αλησμόνητες ποιητικές «ατάκες» του:
«Και τη νύχτα μ’ αρέσει ν’ ακούω τ’ αστέρια. Είναι σαν πεντακόσια εκατομμύρια καμπανάκια» και
«Για εκείνους που ταξιδεύουν τ’ αστέρια είναι οδηγοί».
Υπενθυμίζοντας λίγα για τον σημαντικό συγγραφέα του, θα πρέπει να πούμε ότι γεννήθηκε στη Λυών της Γαλλίας το 1900 ο Αντουάν Ντε Σαιν- Εξιπερί. Υπήρξε πιλότος στη Γαλλική Αεροπορική Εταιρεία και έγραψε, επίσης, την «Νυχτερινή πτήση» και την «Γη των ανθρώπων» για την οποία και βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας. «Έφυγε» σαν τον μικρό πρίγκιπά του, το 1944 δίχως ν’ αφήσει ίχνη αφήνοντας ωστόσο συγγραφικά χνάρια ανεξίτηλα, ενδεχομένως επειδή «όλοι οι μεγάλοι στο ξεκίνημα υπήρξαν παιδιά (Λίγοι όμως το θυμούνται)», ωστόσο εκείνος δεν το ξέχασε ποτέ.
Υγ. Από το «Ιδεόστατο» διαβάζουμε ότι πλέον «Ο Μικρός Πρίγκιπας» ανήκει σε όλους καθώς:Ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, συγγραφέας του Μικρού Πρίγκιπα, απεβίωσε την 31η Ιουλίου 1944. 70 χρόνια μετά τον θάνατό του, την 1/1/2015, οι νομικοί περιορισμοί πνευματικής ιδιοκτησίας έληξαν και όλο του το έργο καθίσταται Κοινό Κτήμα (Public domain).
Κατεβάστε το βιβλίο σε μορφή PDF >>Κατεβάστε το βιβλίο σε μορφή epub >>
Κατεβάστε το βιβλίο σε μορφή mobi >>
http://fractalart.gr/
πηγή του άρθρου και άλλα πολλά ενδιαφέροντα στο:http://fractalart.gr/mikros-prigkipas/
galatsinews:togalatsi.blogspot.gr