Ο Enzo Maiorca ήταν ο θρυλικός Ιταλός δύτης, ο οποίος ενέπνευσε την ταινία του 1988 "The Big Blue".
Μια από τις πιο όμορφες ιστορίες που μας έχει αφήσει ο θρυλικός δύτης είναι και η συγκλονιστική διάσωση ενός έγκυου δελφινιού.
Επειδή πολλά άτομα είχαν αναρωτηθεί εάν η ιστορία είναι αληθινή η έρευνα που έγινε από το SAPeople’s, επιβεβαίωσε πως τα βασικά στοιχεία της ίδιας της ιστορίας είναι αληθινά, αν και ορισμένες λεπτομέρειες μπορεί να είναι λίγο μυθιστορηματικές!
Ο Enzo πράγματι μοιράστηκε αυτή την ιστορία το 2011 κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας του Sea Shepherd για την υπεράσπιση του ερυθρού τόνου στη Μεσόγειο.
Η ιστορία αφηγείται τη σχεδόν θαυματουργή διάσωση από τον Enzo Maiorca ενός δελφινιού που παγιδεύτηκε σε δίχτυα ψαριών.
Τον Enzo Maiorca ειδοποίησε το ταίρι του δελφινιού, το οποίο και οδήγησε τον Enzo και τις κόρες του στο παγιδευμένο έγκυο θηλαστικό.
Ακολουθεί το κείμενο της συγκινητικής ιστορίας όπως την είχε διηγηθεί ο Enzo και όπως δημοσιεύτηκε στο Sea Shepherd
"Ο διάσημος Ιταλός δύτης Enzo Mallorca βούτηξε στη θάλασσα των Συρακουσών και μιλούσε με την κόρη του Rossana που βρισκόταν στο σκάφος.
Έτοιμος να βουτήξει, ένιωσε κάτι να τον χτυπά ελαφρά στην πλάτη.
Γύρισε και είδε ένα δελφίνι.
Τότε συνειδητοποίησε ότι το δελφίνι δεν ήθελε να παίξει μαζί του, αλλά να εκφράσει κάτι.
Το ζώο βούτηξε και ο Enzo τον ακολούθησε.
Σε βάθος περίπου 12 μέτρων, παγιδευμένο σε ένα εγκαταλελειμμένο δίχτυ, υπήρχε ένα άλλο δελφίνι.
Ο Enzo ζήτησε γρήγορα από την κόρη του να πιάσει τα μαχαίρια κατάδυσης.
Σύντομα, οι δυο τους κατάφεραν να απελευθερώσουν το δελφίνι, το οποίο, στο τέλος της δοκιμασίας, αναδύθηκε, βγάζοντας μια "σχεδόν ανθρώπινη κραυγή" , όπως χαρακτηριστικά μας είχε περιγράψει ο Enzo.
Εδώ να επισημάνουμε πως ένα δελφίνι μπορεί να παραμείνει κάτω από το νερό έως και 10 λεπτά, μετά πνίγεται.
"Αφού απελευθερώσαμε το δελφίνι, το βοηθήσαμε να ανέβει στην επιφάνεια και τότε ήταν που ήρθε η έκπληξη: το δελφίνι που διασώσαμε ήταν έγκυος!"
Το αρσενικό δελφίνι έκανε κύκλους και στη συνέχεια σταμάτησε μπροστά από τον Enzo, άγγιξε το μάγουλό του, σαν φιλί, σε μια κίνηση ευγνωμοσύνης και στη συνέχεια κολύμπησαν και τα δύο μαζί.
Ο Enzo Mallorca έκλεισε τη διήγησή του του λέγοντας: "Μέχρι ο άνθρωπος να μάθει να σέβεται και να μιλάει στον κόσμο των ζώων, δεν θα μπορέσει ποτέ να γνωρίσει τον πραγματικό του ρόλο στον πλανήτη Γη".
Επεξηγηματικά ο Enzo Mallorca είχε πει:
"Εκείνη την ημέρα ενώ καταδυόμασταν, ένα αρσενικό δελφίνι καθοδήγησε τις κόρες μου Rossana και Patrizia και εμένα, σχεδόν οδηγώντας μας από το χέρι, σε ένα παγιδευμένο θηλυκό δελφίνι που είχε μπλεχτεί στα δίχτυα.
Ισχυρίζομαι ότι τα εγκεφαλικά του κύματα του δελφινιού επηρέασαν το μυαλό μας.
Το βέβαιο είναι ότι τα χέρια μας ήταν το φορείο με το οποίο μεταφέραμε στην επιφάνεια αυτό το φτωχό εξαντλημένο ζώο, ταλαιπωρημένο από τις συσπάσεις.
Μόλις βγήκε στην επιφάνεια, παρόλο που ήταν πλήρως εξαντλημένο, κατάφερε και γέννησε ένα δελφινάκι κάτω από τα άγρυπνα μάτια του συντρόφου της.
Το μικρό οδηγήθηκε στις θηλές της μαμάς του με απαλά χτυπήματα του ράμφους του ενήλικου δελφινιού.
Θέλω να πιστεύω ότι εκείνη τη μέρα επανενώσαμε μια οικογένεια".
Ο Enzo Maiorca, ο δύτης που έκανε 17 παγκόσμια ρεκόρ, γεννήθηκε στις Συρακούσες της Σικελίας, όπου έμαθε να κολυμπάει σε ηλικία τεσσάρων ετών, παρά τον φόβο του για τη θάλασσα που δεν τον εγκατέλειψε ποτέ εντελώς.
Στη μετέπειτα ζωή του έλεγε συχνά πόσο σημαντικό είναι να σέβεσαι τη θάλασσα και "να μην την παίρνεις ποτέ αψήφιστα".
Ένα αρχέγονο πάθος για το ψαροντούφεκο τον οδήγησε να διαβάσει για τα ρεκόρ βάθους που έκαναν ψαροντουφεκάδες όπως ο Ennio Falco και ο Alberto Novelli.
Τον Αύγουστο του 1961 σημείωσε ρεκόρ στα 50 μέτρα στην κατηγορία "σταθερού βάρους", στην οποία δεν υπάρχουν πρόσθετα βοηθήματα πλευστότητας και ο δύτης πρέπει να κατεβαίνει και να ανεβαίνει με τη δύναμη που του δίνουν μόνο τα δικά του βατραχοπέδιλα.
Τότε ήταν που τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης τον ονόμασαν Άρχοντα των Αβύσσων.
Το 1967 εγκατέλειψε το ψαροντούφεκο μετά από μια συνάντηση με μια σφυρίδα στον κόλπο των Συρακουσών.
Ο Enzo είχε διηγηθεί:
"Έκανα κατάδυση στα ρηχά, όχι μακριά από το ακρωτήριο που φτάνει μέχρι την ανοιχτή θάλασσα νότια του κόλπου των Συρακουσών.
Εκείνο το πρωί έτυχε να ψαρέψω με το ψαροντούφεκό μου μια σφυρίδα
Ένα δυνατό και μαχητικό ψάρι.
Στο βυθό ξέσπασε μια πραγματική τιτάνια πάλη, ανάμεσα σε μένα που ήθελα να του πάρω τη ζωή και στη σφυρίδα που προσπαθούσε να σώσει τη ζωή της.
Η σφυρίδα ήταν παγιδευμένη σε μια κοιλότητα ανάμεσα σε δύο βράχους.
Προσπαθώντας να φτάσω στη θέση της, έπιασα με το δεξί μου χέρι στην κοιλιά του ψαριού.
Μέσα στην παλάμη μου ένιωσα την καρδιά του της σφυρίδας να χτυπάει τρομαγμένη, τρελή από το φόβο.
Αυτός ο παλμός του αίματος με συγκλόνισε, ένιωσα τον φόβο της και συνειδητοποίησα ότι σκότωνα ένα ζωντανό πλάσμα.
Έκτοτε το ψαροντούφεκό μου βρίσκεται σαν εγκαταλελειμμένο, σαν αρχαιολογικό αντικείμενο, στο σκονισμένο υπόγειο του σπιτιού μου. Ήταν το 1967".
Έκτοτε παρέμεινα χορτοφάγος για όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής μου.
Ο Enzo Maiorca, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 85 ετών, θεωρήθηκε ευρέως ως ένας από τους μεγαλύτερους ελεύθερους δύτες όλων των εποχών.
Στην κηδεία του Enzo Maiorca η πρόεδρος του Sea Shepherd France Lamya Essemlali είπε χαρακτηριστικά: "Ο Enzo Maiorca ήταν ένας άνθρωπος που έδωσε την καρδιά του στη θάλασσα. Κατάλαβε τη μαγεία της καλύτερα από τους περισσότερους και ήξερε ότι ο Ωκεανός ήταν το θεμέλιο για όλη τη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη".
Enzo Maiorca, ελεύθερος δύτης, πολιτικός και περιβαλλοντικός ακτιβιστής, γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου 1931- πέθανε στις 13 Νοεμβρίου 2016
Μια από τις πιο όμορφες ιστορίες που μας έχει αφήσει ο θρυλικός δύτης είναι και η συγκλονιστική διάσωση ενός έγκυου δελφινιού.
Επειδή πολλά άτομα είχαν αναρωτηθεί εάν η ιστορία είναι αληθινή η έρευνα που έγινε από το SAPeople’s, επιβεβαίωσε πως τα βασικά στοιχεία της ίδιας της ιστορίας είναι αληθινά, αν και ορισμένες λεπτομέρειες μπορεί να είναι λίγο μυθιστορηματικές!
Ο Enzo πράγματι μοιράστηκε αυτή την ιστορία το 2011 κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας του Sea Shepherd για την υπεράσπιση του ερυθρού τόνου στη Μεσόγειο.
Η ιστορία αφηγείται τη σχεδόν θαυματουργή διάσωση από τον Enzo Maiorca ενός δελφινιού που παγιδεύτηκε σε δίχτυα ψαριών.
Τον Enzo Maiorca ειδοποίησε το ταίρι του δελφινιού, το οποίο και οδήγησε τον Enzo και τις κόρες του στο παγιδευμένο έγκυο θηλαστικό.
Ακολουθεί το κείμενο της συγκινητικής ιστορίας όπως την είχε διηγηθεί ο Enzo και όπως δημοσιεύτηκε στο Sea Shepherd
"Ο διάσημος Ιταλός δύτης Enzo Mallorca βούτηξε στη θάλασσα των Συρακουσών και μιλούσε με την κόρη του Rossana που βρισκόταν στο σκάφος.
Έτοιμος να βουτήξει, ένιωσε κάτι να τον χτυπά ελαφρά στην πλάτη.
Γύρισε και είδε ένα δελφίνι.
Τότε συνειδητοποίησε ότι το δελφίνι δεν ήθελε να παίξει μαζί του, αλλά να εκφράσει κάτι.
Το ζώο βούτηξε και ο Enzo τον ακολούθησε.
Σε βάθος περίπου 12 μέτρων, παγιδευμένο σε ένα εγκαταλελειμμένο δίχτυ, υπήρχε ένα άλλο δελφίνι.
Ο Enzo ζήτησε γρήγορα από την κόρη του να πιάσει τα μαχαίρια κατάδυσης.
Σύντομα, οι δυο τους κατάφεραν να απελευθερώσουν το δελφίνι, το οποίο, στο τέλος της δοκιμασίας, αναδύθηκε, βγάζοντας μια "σχεδόν ανθρώπινη κραυγή" , όπως χαρακτηριστικά μας είχε περιγράψει ο Enzo.
Εδώ να επισημάνουμε πως ένα δελφίνι μπορεί να παραμείνει κάτω από το νερό έως και 10 λεπτά, μετά πνίγεται.
"Αφού απελευθερώσαμε το δελφίνι, το βοηθήσαμε να ανέβει στην επιφάνεια και τότε ήταν που ήρθε η έκπληξη: το δελφίνι που διασώσαμε ήταν έγκυος!"
Το αρσενικό δελφίνι έκανε κύκλους και στη συνέχεια σταμάτησε μπροστά από τον Enzo, άγγιξε το μάγουλό του, σαν φιλί, σε μια κίνηση ευγνωμοσύνης και στη συνέχεια κολύμπησαν και τα δύο μαζί.
Ο Enzo Mallorca έκλεισε τη διήγησή του του λέγοντας: "Μέχρι ο άνθρωπος να μάθει να σέβεται και να μιλάει στον κόσμο των ζώων, δεν θα μπορέσει ποτέ να γνωρίσει τον πραγματικό του ρόλο στον πλανήτη Γη".
Επεξηγηματικά ο Enzo Mallorca είχε πει:
"Εκείνη την ημέρα ενώ καταδυόμασταν, ένα αρσενικό δελφίνι καθοδήγησε τις κόρες μου Rossana και Patrizia και εμένα, σχεδόν οδηγώντας μας από το χέρι, σε ένα παγιδευμένο θηλυκό δελφίνι που είχε μπλεχτεί στα δίχτυα.
Ισχυρίζομαι ότι τα εγκεφαλικά του κύματα του δελφινιού επηρέασαν το μυαλό μας.
Το βέβαιο είναι ότι τα χέρια μας ήταν το φορείο με το οποίο μεταφέραμε στην επιφάνεια αυτό το φτωχό εξαντλημένο ζώο, ταλαιπωρημένο από τις συσπάσεις.
Μόλις βγήκε στην επιφάνεια, παρόλο που ήταν πλήρως εξαντλημένο, κατάφερε και γέννησε ένα δελφινάκι κάτω από τα άγρυπνα μάτια του συντρόφου της.
Το μικρό οδηγήθηκε στις θηλές της μαμάς του με απαλά χτυπήματα του ράμφους του ενήλικου δελφινιού.
Θέλω να πιστεύω ότι εκείνη τη μέρα επανενώσαμε μια οικογένεια".
Ο Enzo Maiorca, ο δύτης που έκανε 17 παγκόσμια ρεκόρ, γεννήθηκε στις Συρακούσες της Σικελίας, όπου έμαθε να κολυμπάει σε ηλικία τεσσάρων ετών, παρά τον φόβο του για τη θάλασσα που δεν τον εγκατέλειψε ποτέ εντελώς.
Στη μετέπειτα ζωή του έλεγε συχνά πόσο σημαντικό είναι να σέβεσαι τη θάλασσα και "να μην την παίρνεις ποτέ αψήφιστα".
Ένα αρχέγονο πάθος για το ψαροντούφεκο τον οδήγησε να διαβάσει για τα ρεκόρ βάθους που έκαναν ψαροντουφεκάδες όπως ο Ennio Falco και ο Alberto Novelli.
Τον Αύγουστο του 1961 σημείωσε ρεκόρ στα 50 μέτρα στην κατηγορία "σταθερού βάρους", στην οποία δεν υπάρχουν πρόσθετα βοηθήματα πλευστότητας και ο δύτης πρέπει να κατεβαίνει και να ανεβαίνει με τη δύναμη που του δίνουν μόνο τα δικά του βατραχοπέδιλα.
Τότε ήταν που τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης τον ονόμασαν Άρχοντα των Αβύσσων.
Το 1967 εγκατέλειψε το ψαροντούφεκο μετά από μια συνάντηση με μια σφυρίδα στον κόλπο των Συρακουσών.
Ο Enzo είχε διηγηθεί:
"Έκανα κατάδυση στα ρηχά, όχι μακριά από το ακρωτήριο που φτάνει μέχρι την ανοιχτή θάλασσα νότια του κόλπου των Συρακουσών.
Εκείνο το πρωί έτυχε να ψαρέψω με το ψαροντούφεκό μου μια σφυρίδα
Ένα δυνατό και μαχητικό ψάρι.
Στο βυθό ξέσπασε μια πραγματική τιτάνια πάλη, ανάμεσα σε μένα που ήθελα να του πάρω τη ζωή και στη σφυρίδα που προσπαθούσε να σώσει τη ζωή της.
Η σφυρίδα ήταν παγιδευμένη σε μια κοιλότητα ανάμεσα σε δύο βράχους.
Προσπαθώντας να φτάσω στη θέση της, έπιασα με το δεξί μου χέρι στην κοιλιά του ψαριού.
Μέσα στην παλάμη μου ένιωσα την καρδιά του της σφυρίδας να χτυπάει τρομαγμένη, τρελή από το φόβο.
Αυτός ο παλμός του αίματος με συγκλόνισε, ένιωσα τον φόβο της και συνειδητοποίησα ότι σκότωνα ένα ζωντανό πλάσμα.
Έκτοτε το ψαροντούφεκό μου βρίσκεται σαν εγκαταλελειμμένο, σαν αρχαιολογικό αντικείμενο, στο σκονισμένο υπόγειο του σπιτιού μου. Ήταν το 1967".
Έκτοτε παρέμεινα χορτοφάγος για όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής μου.
Ο Enzo Maiorca, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 85 ετών, θεωρήθηκε ευρέως ως ένας από τους μεγαλύτερους ελεύθερους δύτες όλων των εποχών.
Στην κηδεία του Enzo Maiorca η πρόεδρος του Sea Shepherd France Lamya Essemlali είπε χαρακτηριστικά: "Ο Enzo Maiorca ήταν ένας άνθρωπος που έδωσε την καρδιά του στη θάλασσα. Κατάλαβε τη μαγεία της καλύτερα από τους περισσότερους και ήξερε ότι ο Ωκεανός ήταν το θεμέλιο για όλη τη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη".
Enzo Maiorca, ελεύθερος δύτης, πολιτικός και περιβαλλοντικός ακτιβιστής, γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου 1931- πέθανε στις 13 Νοεμβρίου 2016
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου