«Το νομικό πλαίσιο καλύπτει πλήρως αυτές τις περιπτώσεις, δεν χρειαζόταν να γίνει νομοθετική ρύθμιση», τονίζει ο γνωστός ποινικολόγος και εξειδικευμένος σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Βασίλης Χειρδάρης
«Αχρείαστη» χαρακτηρίζουν γνωστοί ποινικολόγοι τη θέσπιση του ακαταδίωκτου για τα μέλη της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κορωνοϊού, της Επιτροπής Αντιμετώπισης Έκτακτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας και της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών.
Εφιστούν δε την προσοχή, μιλώντας στο ΘΕΜΑ Radio 104,6, στα προβλήματα που δημιουργεί αυτή η επιλογή, τη σύγχυση αλλά και την καχυποψία, ιδίως λόγω της συγκυρίας αλλά και του εσπευσμένου χαρακτήρα με τον οποίον εισήχθη και ψηφίστηκε η σχετική τροπολογία στη βουλή. Αφού, όπως επισημαίνουν, νομοθεσία και νομολογία καλύπτουν πλήρως τους επιστήμονες ως προς την διατύπωση της γνώμης τους, για την οποία δεν διώκονται.
Β. Χειρδάρης: Κανείς δεν δικάζεται για τις απόψεις του και τις συμβουλές που δίνει.
«Το νομικό πλαίσιο καλύπτει πλήρως αυτές τις περιπτώσεις, δεν χρειαζόταν να γίνει νομοθετική ρύθμιση», τονίζει ο γνωστός ποινικολόγος και εξειδικευμένος σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Βασίλης Χειρδάρης.
«Οι επιτροπές αυτές συμβουλεύουν και δεν αποφασίζουν, άρα δεν μπορούν να φέρουν ευθύνες αυτοί οι οποίοι μόνο συμβουλεύουν», εξηγεί. «Τυχόν ευθύνη φέρει αυτός που αποφασίζει για αυτά που συμβουλεύουν οι άλλοι».
«Αλλά έχουμε χιλιάδες νεκρούς και υπάρχουν πολλοί άλλοι που ενδεχομένως θεωρούν ότι έχουν πάθει ζημιές: οι μισοί εξ αυτών και των συγγενών να προχωρούσαν σε μηνύσεις θα κατέρρεε το σύστημα. Με την ψηφισμένη τροπολογία δεν μπαίνουν καν στο σύστημα οι υποθέσεις. Στην πράξη το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο καλύπτει πλήρως», διευκρινίζει ο Β. Χειρδάρης.
Είναι λοιπόν η ψηφισθείσα τροπολογία για το ακαταδίωκτο των μελών των επιτροπών ένας τρόπος που απαλλάσσει τους συμμετέχοντες από περιττές ταλαιπωρίες, έστω κι αν δεν κατέληγαν κάπου τυχόν εγκλήσεις εναντίον τους. Αλλά για τον γνωστό ποινικολόγο είναι σαφές ότι «δεν χρειαζόταν και δημιουργεί μεγαλύτερο θέμα από αυτή που προσπαθεί να λύσει».
Μάλιστα όπως επισημαίνει ο κ. Χειρδάρης δεν πρόκειται για κάποια πρωτοτυπία, φέρνοντας σε αντιστοιχία την ασυλία των μελών του ΤΧΣ και του Υπερταμείου. Με την ειδοποιό πάντως διαφορά ότι «εκεί υπήρχε ένας πραγματικός κίνδυνος: γιατί αν μεταβιβαζόταν ένα ακίνητο του δημοσίου πάρα πολλοί θα μπορούσαν να στραφούν νομικά εναντίον των μελών για παράβαση καθήκοντος, απιστία κλπ. Και με (εκείνη) τη νομοθετική ρύθμιση αφέθηκαν απερίσπαστοι να κάνουν τη δουλειά τους».
Στην περίπτωση των μελών της επιτροπής όμως, «οι απόψεις και δη οι επιστημονικές δεν διώκονται, καλύπτονται και νομοθετικά και νομολογιακά. Δεν χρειαζόταν αυτή η υπερασφάλεια που δημιουργείται στα μέλη των επιτροπών. Πρόκειται περισσότερο για θέμα εντυπώσεων παρά ουσίας», καταλήγει ο Βασίλης Χειρδάρης.
Θ. Μαντάς: Εύλογη αμφιβολία και καχυποψία στους πολίτες
«Η συγκεκριμένη ρύθμιση, ενώ είναι απολύτως συμβατή με την αναγκαιότητα να προστατευθεί με τρόπο αποτελεσματικό η δημόσια υγεία, καταλήγει να φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα δημιουργώντας στον καλόπιστο πολίτη αμφιβολία έως και καχυποψία», υπογραμμίζει ο επιφανής ποινικολόγος Θεόδωρος Μαντάς.
Χαρακτηρίζει δικαιολογημένο τον προβληματισμό του νομικού κόσμου «εξαιτίας και του περιεχομένου και της ταχύτητας με την οποία ψηφίστηκε η ρύθμιση αυτή». Ο τρόπος της νομοθέτησης είναι «εξαιρετικά προληπτικός», άρα από την άποψη αυτή είναι εύλογη η αμφιβολία αλλά και η καχυποψία πολιτών και νομικού κόσμου για τη ρύθμιση, εκτιμά ο Θεόδωρος Μαντάς. Ενώ θέτει σειρά ερωτημάτων προς προβληματισμό: «Έχει κάτι να κρύψει η επιτροπή των λοιμωξιολόγων; Υπάρχει κάτι που δημιουργεί ανησυχία στα μέλη της και κατ επεκταση στην κυβέρνηση για αποφάσεις που ελήφθησαν; και αν κάτι τέτοιο δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα γιατί η κυβέρνηση σπεύδει να νομοθετήσει εν μία νυκτί;» επισημαίνει ο Θ. Μαντάς.
«Μια μορφή υποκρυπτόμενης αμνηστίας, την διακρίνουμε» αναφέρει χαρακτηριστικά και θέτει το ζήτημα της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους ειδικούς της επιτροπής. «Έχει ανάγκη να παρέχει αυξημένη νομική προστασία η ελληνική πολιτεία;» , σημειώνει.
«Η συγκεκριμένη ρύθμιση, ενώ είναι απολύτως συμβατή με την αναγκαιότητα να προστατευθεί με τρόπο αποτελεσματικό η δημόσια υγεία, καταλήγει να φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα δημιουργώντας στον καλόπιστο πολίτη αμφιβολία έως και καχυποψία», εξηγεί και καταλήγει:
«Ας έχουμε επιτέλους εμπιστοσύνη στα θεσμικά όργανα της ελληνικής δικαιοσύνης. Η υφιστάμενη νομοθεσία μπορεί αποτελεσματικά να προστατέψει οποιαδήποτε επιστημονική επιτροπή στη δημόσια κατάθεση της άποψης και εμπειρίας της. Δεν χρειάζεται αυξημένη προστασία, το νομικό μας οπλοστάσιο είναι αρκετά ικανό να προστατέψει αποτελεσματικά το σύνολο των λοιμοξιολόγων για την άποψη και τις θέσεις που διατυπώνουν στην επιτροπή».
πηγή: protothema.gr
