"Σταματήστε να σπέρνετε τον τρόμο για τον κορωνοϊό"

 

VACCINE IMPACT NEWS - 27 Μαρτίου 2020

https://vaccineimpact.com/2020/stop-the-fear-mongering-12-medical-scientists-speak-out-on-covid19-responses/

Επιλογή - Επιμέλεια κειμένων: Κλεάνθης Γρίβας

Ο φόβος για τον κορωνοϊό τείνει να κυριεύσει ολόκληρο τον κόσμο, γιατί σε σύντομο χρονικό διάστημα η ζωή σε ολόκληρο τον κόσμο θα αλλάξει ξαφνικά και δραματικά.

Το κύριο ερώτημα που αντιμετωπίζει σήμερα ο καθένας είναι: Πόσο σοβαρός είναι αυτός ο ιός; Είναι η αντίδραση που εφαρμόζει η κυβέρνηση ανάλογη με την απειλή που εμφανίζει ο ιός;

Κάποιοι προτείνουν να φιμώνεται κάθε Μέσο Ενημέρωσης που θα τολμά να αμφισβητήσει την επίσημη «αφήγηση», για χάρη της «δημόσιας υγείας».

Παρακάτω παρατίθενται οι απόψεις 12 επιστημόνων από το πεδίο της ιατρικής που δεν είναι στις «λίστες πληρωμών» της Big Pharma και ανησυχούν για την κυρίαρχη «αφήγηση» που διαχέεται από τα (εταιρικά) μέσα «ενημέρωσης» που χρηματοδοτούνται από την Big Pharma.

12 γιατροί αμφισβητούν τον πανικό του κορωνοϊού

Dr. SUCHARITBHAKDI:  Μικροβιολόγος. Διετέλεσε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Johannes Gutenberg του Mainz και επικεφαλής του Ινστιτούτου Ιατρικής Μικροβιολογίας και Υγιεινής. Είναι από τους πιο γνωστούς ερευνητές στη Γερμανία.

«Φοβόμαστε ότι 1 εκατομμύριο μολύνσεις με τον νέο ιό θα οδηγήσουν σε 30 θανάτους την ημέρα κατά τις επόμενες 100 ημέρες. Αλλά δεν συνειδητοποιούμε ότι 20, 30, 40 ή 100 ασθενείς θετικοί σε “φυσιολογικούς” κορωνοϊούς ήδη πεθαίνουν καθημερινά.

Τα μέτρα της κυβέρνησης [κατά της COVID-19] είναι γκροτέσκα, μειώνεται. 

Ο τρομακτικός αντίκτυπος στην παγκόσμια οικονομία απειλεί την ύπαρξη αμέτρητων ανθρώπων. 

Οι συνέπειες στην ιατρική περίθαλψη είναι βαθιές. Έχουν ήδη μειωθεί οι υπηρεσίες σε ασθενείς που τις έχουν ανάγκη, πλήθος λειτουργιών συρρικνώνονται, το προσωπικό του νοσοκομείου μειώνεται. Όλα αυτά θα επηρεάσουν βαθιά ολόκληρη την κοινωνία μας.

Όλα αυτά τα μέτρα οδηγούν στην αυτοκαταστροφή και στη συλλογική αυτοκτονία που βασίζεται σε ένα φάντασμα».

Dr. WOLFGANGWODARG:  Γερμανός γιατρός, ειδικός πνευμονολόγος. Πολιτικός και πρώην πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το 2009 ζήτησε να διεξαχθεί έρευνα για την ύπαρξη σύγκρουσης συμφερόντων σχετικά με την αντίδραση της ΕΕ στην πανδημία της γρίπης των χοίρων.

«Οι πολιτικοί καθοδηγούνται από επιστήμονες, για τους οποίους το πιο σημαντικό είναι να αποσπάσουν χρήματα για τα ιδρύματά τους. Επιστήμονες που απλά ακολουθούν την κυρίαρχη τάση και θέλουν να πάρουν το μερτικό τους [...] Με αποτέλεσμα να τους λείπει τώρα ένας ορθολογικός τρόπος να προσεγγίζουν τις καταστάσεις. Σ’ αυτούς θα πρέπει να τους θέτουμε καίριες ερωτήσεις, όπως "Πώς ανακαλύψατε ότι ο ιός είναι επικίνδυνος;", "Πώς ήταν ο ιός πριν;", "Δεν είχαμε το ίδιο πράγμα πέρυσι;", "Είναι κάτι καινούριο;". Αυτό είναι που λείπει».

Dr. JOELKETTNER:  Καθηγητής Κοινοτικών Επιστημών Υγείας και Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Manitoba, πρώην Υπεύθυνος Δημόσιας Υγείας στην επαρχία Manitoba και Ιατρικός Διευθυντής του Διεθνούς Κέντρου για τις Λοιμώξεις.

Δεν έχω δει ποτέ και πουθενά κάτι που να μοιάζει μ’ αυτό που συμβαίνει σήμερα. Δεν μιλώ για την πανδημία, επειδή έχω δει 30 τέτοιες, μία κάθε χρόνο, που ονομάζονται επιδημίες γρίπης. Για άλλους ιούς που προκαλούν αναπνευστικές ασθένειες, δεν γνωρίζουμε πάντα τι είναι. Αλλά δεν έχω δει ποτέ μια τέτοια αντίδραση και προσπαθώ να καταλάβω γιατί…

Ανησυχώ για το μήνυμα που εκπέμπεται στους ανθρώπους: για τον φόβο να έρθουν σε επαφή, να βρίσκονται στον ίδιο χώρο και να συναντώνται με άλλους ανθρώπους ή για τον φόβο να τείνουν τα χέρια τους σε χειραψία. Ανησυχώ για τις πολλές, πάρα πολλές συνέπειες που σχετίζονται με αυτό…

Στην επαρχία Hubei της Κίνας, όπου σημειώθηκαν τα περισσότερα κρούσματα και θάνατοι, ο πραγματικός αριθμός των κρουσμάτων που αναφέρθηκαν είναι 1 ανά 1000 άτομα και ο πραγματικός αριθμός των θανάτων που αναφέρθηκαν είναι 1 ανά 20.000. Έτσι ίσως αυτό θα βοηθήσει να βάλουμε τα πράγματα σε τάξη.

Dr. ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Καθηγητής Έρευνας και Πολιτικής Υγείας και της Επιστήμης Βιοϊατρικών Δεδομένων, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Stanford. Καθηγητής Στατιστικής στη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών, στο ίδιο πανεπιστήμιο. Διευθυντής του Κέντρου Ερευνών Πρόληψης του Στάνφορντ και συν-διευθυντής του Κέντρου Καινοτομίας Meta-Research(METRICS). Είναι αρχισυντάκτης της Ευρωπαϊκής Επιθεώρησης Κλινικής Έρευνας. Έχει διατελέσει πρόεδρος του Τμήματος Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και αναπληρωτής καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Tufts. Ως γιατρός, επιστήμονας και συγγραφέας έχει συνεισφέρει στην Ιατρική και την Επιδημιολογία που βασίζεται στην επιστήμη των δεδομένων και σε κλινική έρευνα. Επιπλέον, είναι πρωτοπόρος στον τομέα της μετα-έρευνας και έχει αποδείξει ότι ένα μεγάλο μέρος των δημοσιευμένων μελετών δεν πληρούν τα επιστημονικά αποδεικτικά στάνταρντ.

Μεταξύ των ασθενών που έχουν εξεταστεί για το SARS-CoV-2 είναι δυσανάλογα πολλοί εκείνοι που είχαν σοβαρά συμπτώματα και κακή έκβαση. Καθώς τα περισσότερα συστήματα υγείας έχουν περιορισμένη ικανότητα κάλυψης των ασθενών, η κατάσταση μπορεί ακόμη και να επιδεινωθεί στο εγγύς μέλλον…

Η μόνη περίπτωση που δοκιμάστηκε ένας ολόκληρος κλειστός πληθυσμός ήταν το κρουαζιερόπλοιο Diamond Princess που όλοι οι επιβάτες του μπήκαν σε καραντίνα. Το ποσοστό θνησιμότητας σ’ αυτή την περίπτωση ήταν 1,0%. Και επρόκειτο για ένα πληθυσμό ηλικιωμένων στους οποίους ο θάνατος από την Covid-19 είναι πολύ υψηλότερος…

Μπορεί το ποσοστό θνησιμότητας των περιπτώσεων Covid-19 να είναι τόσο χαμηλό; Όχι, λένε κάποιοι, δείχνοντας το υψηλό ποσοστό των ηλικιωμένων. Ωστόσο, ακόμη και μερικοί από τους λεγόμενους κορωνοϊούς που είναι ήπιοι ή συνήθεις και τους γνωρίζουμε εδώ και δεκαετίες, μπορούν να εμφανίσουν ποσοστά θνησιμότητας έως 8% όταν μολύνουν τους ηλικιωμένους σε νοσηλευτικά ιδρύματα…

Εάν δεν γνωρίζαμε ότι υπάρχει ένας νέος ιός και δεν είχαμε ελέγξει τα άτομα με δοκιμές PCR, ο αριθμός των συνολικών θανάτων που οφείλονται σε μια "ασθένεια που μοιάζει με γρίπη" δεν θα φαινόταν ασυνήθιστος φέτος. Το πολύ-πολύ, ίσως να παρατηρούσαμε ότι η γρίπη αυτή τη σεζόν φαίνεται να είναι κάπως χειρότερη από τον μέσο όρο.

Πρόκειται για ένα εν εξελίξει φιάσκο; Καθώς η πανδημία του κορωνοϊού σταθεροποιείται, εμείς παίρνουμε αποφάσεις χωρίς να διαθέτουμε αξιόπιστα δεδομένα.

Stat News, 17 Μαρτίου 2020

Dr. YORAMLASS: Ισραηλινός γιατρός, πολιτικός και πρώην Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας. Ήταν Αναπληρωτής Κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ και στη δεκαετία του 1980 παρουσίαζε την επιστημονική τηλεοπτική εκπομπή Tatzpit.

Η Ιταλία είναι γνωστή για την τεράστια νοσηρότητά της σε αναπνευστικά προβλήματα. Έχει περισσότερα από τριπλάσιους ασθενείς με αναπνευστικές νόσους σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Στις ΗΠΑ περίπου 40.000 άνθρωποι πεθαίνουν σε κάθε κανονική εποχική γρίπη και μέχρι στιγμής (22/03/2020) 40-50 άνθρωποι έχουν πεθάνει από τον κορωνοϊό, οι περισσότεροι από αυτούς σε γηροκομείο στο Kirkland της Ουάσιγκτον...

Σε κάθε χώρα, περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από εποχική γρίπη σε σύγκριση με αυτούς που πεθαίνουν από τον κορωνοϊό.

Υπάρχει ένα πολύ καλό παράδειγμα που όλοι το ξεχνάμε: η γρίπη των χοίρων του 2009. Ήταν ένας ιός που έφτασε στον κόσμο από το Μεξικό και μέχρι σήμερα δεν υπάρχει εμβόλιο εναντίον του. Αλλά εκείνη την εποχή δεν υπήρχε Facebook (ή εκεί που ίσως υπήρχε, βρισκόταν ακόμα στα σπάργανα). Αντιθέτως, ο σημερινός κορωνοϊός είναι ένας ιός με δημόσιες σχέσεις.

Όποιος πιστεύει ότι οι κυβερνήσεις θα ξεμπερδέψουν με τους ιούς κάνει μεγάλο λάθος.

Συνέντευξη στο Globes , 22 Μαρτίου 2020

Dr. PIETROVERNAZZA:  Ελβετός γιατρός ειδικός στις λοιμώδεις νόσους στο Καντονικό Νοσοκομείο St. Gallen και καθηγητής της Πολιτικής Υγείας.

Έχουμε αξιόπιστα στοιχεία από την Ιταλία και μια μελέτη επιδημιολόγων, που έχει δημοσιευθεί στο γνωστό επιστημονικό περιοδικό Science, η οποία εξέτασε την εξάπλωση του ιού στην Κίνα και διαπίστωσε ότι:

• Περίπου το 85% όλων των λοιμώξεων έχουν συμβεί χωρίς κανένας να παρατηρήσει τη μόλυνση. 

• Το 90% των νεκρών είναι αποδεδειγμένα άνω των 70 ετών και  50% άνω των 80 ετών.

• Στην Ιταλία, πεθαίνει 1 στους 10 ανθρώπους απ’ αυτούς που διαγνώστηκαν με Covid-19, πράγμα που στατιστικά σημαίνει 1 στους 1.000 ανθρώπους από αυτούς που έχουν νοσήσει. Η απώλεια κάθε ζωής είναι τραγική, αλλά συχνά –παράγοντες όπως οι ιοί της εποχικής γρίπης– επηρεάζουν κυρίως τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά στο τέλος της ζωής τους.

• Εάν κλείσουμε τα σχολεία, θα εμποδίσουμε τα παιδιά να αποκτήσουν γρήγορα ανοσία.

• Θα πρέπει να ενσωματώσουμε με καλύτερο τρόπο τα επιστημονικά δεδομένα στις πολιτικές αποφάσεις.

St. Galler Tagblatt , 22 Μαρτίου 2020
Dr. FRANKULRICHMONTGOMERY: Γερμανός ακτινολόγος. Πρώην Πρόεδρος του Γερμανικής Ιατρικού Εταιρείας και Αναπληρωτής Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ιατρικής Εταιρείας.

«Δεν είμαι οπαδός του "κλειδώματος". Όποιος επιβάλλει ένα τέτοιο μέτρο, πρέπει επίσης να μας πει εάν, πότε και πώς έχει ξαναεπιβληθεί στο παρελθόν. Δεδομένου ότι πρέπει να υποθέσουμε ότι ο ιός θα είναι μαζί μας για πολύ καιρό, αναρωτιέμαι πότε θα επιστρέψουμε στη φυσιολογική κατάσταση; 

Δεν μπορείτε να κρατήσετε τα σχολεία και τα κέντρα ημερήσιας φροντίδας κλειστά μέχρι το τέλος του έτους και επιπλέον θα χρειαστεί πολύς χρόνος μέχρι να γίνει διαθέσιμο κάποιο φάρμακο ή εμβόλιο. 

Η Ιταλία επέβαλε το "κλείδωμα" και έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Οι δομές περίθαλψης ξεπέρασαν σύντομα το όριο των δυνατοτήτων τους, αλλά δεν επιβράδυναν την εξάπλωση του ιού μετά την επιβολή της "κοινωνικής αποστασιοποίησης" και του "εγκλεισμού"».

[ιατρική επιθεώρηση General Anzeiger , 18 Μαρτίου 2020]

Dr.  HENDRIKSTREECK:  Γερμανός καθηγητής της ιολογίας. Διευθυντής του Ινστιτούτου Ιολογίας και Έρευνας για το HIV, στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Ερευνητής του HIV, επιδημιολόγος και κλινικός ερευνητής.

«Το νέο παθογόνο δεν είναι τόσο επικίνδυνο και, στην πραγματικότητα, είναι λιγότερο επικίνδυνο από το Sars-1. Η ιδιαιτερότητά του έγκειται ότι ο ιός Sars-CoV-2 αναπαράγεται στις ανώτερες περιοχές του αναπνευστικού συστήματος, στην περιοχή του λαιμού, και είναι πιο μεταδοτικός γιατί "πηδάει από τον λαιμό στο λαιμό", ας το πω έτσι. Αλλά αυτό είναι επίσης και πλεονέκτημα: Επειδή ο Sars-1 αναπαράγεται στις κατώτερες περιοχές του αναπνευστικού, δεν είναι τόσο μεταδοτικός, αλλά προσβάλλει τους πνεύμονες, πράγμα που τον καθιστά πιο επικίνδυνο…

Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι οι θάνατοι από τον ιό Sars-CoV-2 στη Γερμανία αφορούσαν αποκλειστικά υπερήλικες. Στον Heinsberg, για παράδειγμα, ένας 78χρονος άνδρας με βαριά υποκείμενα νοσήματα, πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια, χωρίς καμιά συμμετοχή του Sars-2 που εντοπίστηκε στους πνεύμονές του. Φυσικά, αυτός ο άνθρωπος, από τη στιγμή που μολύνθηκε από τον νέο κορωνοϊό, εμφανίζεται στις στατιστικές ως θύμα της νόσου Covid-19. Αλλά το ερώτημα είναι εάν θα είχε πεθάνει έτσι κι αλλιώς, ακόμα και χωρίς το Sars-2».

[Frankfurter Allgemeine , 16 Μαρτίου 2020]

Dr.YANIS ROUSSEL: Ο Dr. Rousell και οι συνεργάτες του, ερευνητές από το Institut Hospitalo-universitaire pour Mediterranee Infection και το Institut de Recherche pour le Développement, Assistance Publique-Hôpitaux de Marseille, διεξήγαγαν μια μελέτη (που αξιολογήθηκε από ομότιμους), για τη θνησιμότητα του Coronavirus για λογαριασμό της γαλλικής κυβέρνησης στο πλαίσιο του προγράμματος «Επενδύσεις για το Μέλλον»:

Το πρόβλημα του SARS-CoV-2 είναι πιθανώς υπερεκτιμημένο, δεδομένου ότι 2,6 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από αναπνευστικές λοιμώξεις κάθε χρόνο σε σύγκριση με λιγότερο από 4.000 θανάτους για το SARS-CoV-2 κατά τον χρόνο συγγραφής αυτής της μελέτης [19-03-2020]…

• Η μελέτη αυτή συνέκρινε το ποσοστό θνησιμότητας του SARS-CoV-2 στις χώρες του ΟΟΣΑ (1,3%) με το ποσοστό θνησιμότητας των κοινών κορωνοϊών που εντοπίστηκαν σε ασθενείς με AP-HM (0,8%) από 1 Ιανουαρίου 2013 έως 2 Μαρτίου 2020 και η τιμή Ρ ήταν 0,11 (δεν είναι σημαντική)...

• Πρέπει να σημειωθεί ότι οι συστηματικές μελέτες άλλων κορωνοϊών έχουν διαπιστώσει ότι το ποσοστό των ασυμπτωματικών φορέων είναι ίσο ή ακόμη υψηλότερο από το ποσοστό των συμπτωματικών ασθενών. 

• Τα αντίστοιχα δεδομένα για το SARS-CoV-2 μπορεί να είναι διαθέσιμα σύντομα, γεγονός που θα μειώσει περαιτέρω τον σχετικό κίνδυνο που σχετίζεται με αυτή τη συγκεκριμένη παθολογία.

[«SARS-CoV-2: Φόβος εναντίον των Δεδομένων». / «SARS-CoV-2: fear versus data». International Journal of Antimicrobial Agents, 19 March 2020]

Dr. DAVID KATZ:  Αμερικανός γιατρός. Ιδρυτής και διευθυντής του Κέντρου Ερευνών και Πρόληψης του Πανεπιστημίου Yale.

«Είμαι βαθύτατα προβληματισμένος από το γεγονός ότι οι κοινωνικές, οικονομικές και δημόσιες συνέπειες αυτής της σχεδόν ολικής κατάρρευσης των σχολείων και των επιχειρήσεων, και η απαγόρευση των συναναστροφών, θα είναι μακρόχρονες και καταστροφικές, ενδεχομένως σοβαρότερες από τις άμεσες επιπτώσεις του ίδιου του ιού. Η χρηματιστηριακή αγορά θα ορθοποδήσει με την πάροδο του χρόνου, αλλά πολλές επιχειρήσεις ποτέ δεν θα μπορέσουν να ανακάμψουν ποτέ. Η ανεργία, η φτώχεια και η απελπισία που θα προκύψουν, θα αποτελέσουν πρώτης τάξεως δεινά για τη δημόσια υγεία».

«Είναι ο αγώνας μας κατά του κορωνοϊού χειρότερος από τη νόσο;», New York Times, 20 Μαρτίου 2020

Dr.MICHAELOSTERHOLM: Καθηγητής και διευθυντής του Κέντρου Έρευνας και Πολιτικής Λοιμωδών Νόσων του Πανεπιστήμιο της Μινεσότα.

Εξετάστε τις συνέπειες της απονέκρωσης των γραφείων, σχολείων, συστημάτων μεταφοράς, εστιατορίων, ξενοδοχείων, καταστημάτων, θεάτρων, συναυλιών, αθλητικών εκδηλώσεων και άλλων χώρων για ένα απροσδιόριστο διάστημα και τον εξαναγκασμό όλων των εργαζόμενων να προσφύγουν στο ταμείο ανεργίας. 

Το πιθανό αποτέλεσμα δεν θα ήταν απλώς μια δυσφορία, αλλά μια πλήρης οικονομική κατάρρευση με αμέτρητες μονίμως χαμένες θέσεις εργασίας, πολύ πριν αναπτυχθεί φυσική ανοσία ή καταστεί διαθέσιμο κάποιο εμβόλιο…

Πιθανότατα, η καλύτερη εναλλακτική λύση θα ήταν να συνεχίσουν να εργάζονται  τα άτομα «χαμηλού κινδύνου» που δεν έχουν σοβαρές ασθένειες προκειμένου να διατηρηθεί η λειτουργία σημαντικών τομέων της οικονομίας και της κοινωνίας, και να δοθούν συμβουλές στα άτομα υψηλού κινδύνου να προστατευθούν μέσω της φυσικής αποστασιοποίησης, πράγμα που θα αύξανε την ικανότητά μας στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Με αυτό το σχέδιο μάχης, θα μπορούσαμε να οικοδομήσουμε σταδιακά την ανοσία, χωρίς να καταστρέψουμε την οικονομική δομή πάνω στην οποία βασίζονται οι ζωές μας.

[«Αντιμετωπίζοντας την πραγματικότητα του covid-19:

Ένα εθνικό ‘κλείδωμα’ δεν αποτελεί θεραπεία». 

Washington Post, 21 Μαρτίου 2020]

Dr. PETERGOETZSCHE:  Καθηγητής Σχεδίασης και Ανάλυσης Κλινικών Ερευνών στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Ιδρυτής της Ιατρικής Συνεργασίας Cochrane. Έχει γράψει αρκετά βιβλία σχετικά με τη διαφθορά στον τομέα της ιατρικής και τη δύναμη των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών.

«Το βασικό μας πρόβλημα είναι ότι ποτέ κανείς δεν θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα επιβάλλοντας υπερβολικά δρακόντεια μέτρα. Τα προβλήματα θα αντιμετωπιστούν μόνο αν παρθούν ελάχιστα μέτρα. Αλλά οι πολιτικοί μας και όσοι εργάζονται για τη δημόσια υγεία κάνουν πολύ περισσότερα από όσα πρέπει να κάνουν.

Ποτέ δεν εφαρμόστηκαν τέτοια δρακόντεια μέτρα κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας γρίπης, ούτε σ’ αυτή του 2009 και, προφανώς, δεν μπορούν να εφαρμόζονται κάθε χειμώνα, γιατί χειμώνες θα έχουμε όλο τον χρόνο κάπου στη γη και δεν μπορούμε να "κλειδώσουμε" ολόκληρο τον κόσμο μονίμως.

Εάν η επιδημία υποχωρήσει σύντομα, θα υπάρξει ένα πλήθος ανθρώπων που θα διεκδικήσουν εύσημα για αυτό. Και μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι τα δρακόντεια μέτρα θα εφαρμοστούν ξανά την επόμενη φορά. 

Αλλά θυμηθείτε το αστείο για τις τίγρεις. -"Γιατί φυσάτε το κόρνο;" (πνευστό μουσικό όργανο που μοιάζει με κέρατο) -"Για να κρατήσουμε τις τίγρεις μακριά". -"Μα, δεν υπάρχουν τίγρεις εδώ" -"Εκεί, όμως, βλέπετε!"».

"Corona: μια επιδημία μαζικού πανικού", blog post on Deadly Medicines, 21 Μαρτίου 2020.
 zougla.gr

εσωτερική υδροθεραπεία αποτοξίνωση

το αποσταγμένο νερό

Ο απ’ ευθείας καθαρισμός του αίματος, απόπλυσης του αίματος με την κυρία σημασία των λέξεων.
Η σπουδή των βιβλίων υγιεινής δεν μας ωφελεί σε τίποτε.
Για να βρούμε την υγεία μας, είναι ανάγκη να ευρύνουμε τα εγκεφαλικά μας κύτταρα και αυτά θα μας οδηγήσουν να κατευθύνουμε το οργανικό μας σώμα στον φυσικό του δρόμο.
Το αίμα μας είναι παραφορτωμένο και πρέπει να το ξαλαφρώσουμε.
Πολλοί ζητούν βοήθεια καταφεύγοντες σε κάθε είδος φάρμακα, άλατα και θεραπευτικές κούρες, παίρνουν ακόμη βόλτα τα διάφορα ιαματικά λουτρά·
όλα μάταια, εκείνο που ζητούν δεν το βρίσκουν.
Για να καθαρίσουμε το αίμα μας μένει ένα μέσο: το νεκρό νερό, eau distillée, το αποσταγμένο νερό, δηλαδή ελεύθερο από κάθε ζωικό οργανισμό, από κάθε χημικό αλάτι.
Βρασμένο νερό δεν αρκεί, πρέπει να είναι πραγματικά νεκρό νερό, δηλ. ατμοί νερού ξανασυμπυκνωμένοι σε νερό μέσα στο οποίο κάθε ζωή και εξέλιξη είναι αδύνατος.
Για αυτό στο νερό αυτό δεν υπάρχει κατακάθι, ίζημα.
Έχει όμως μία ιδιότητα, τη διαπηδητική πίεση.
Πίνοντας λοιπόν αποσταγμένο νερό χρησιμοποιούμε την πίεση αυτή για τη γρηγορότερη απόπλυση του οργανισμού μας, η οποία είναι ωφέλιμη σε όλες τις μορφές των χρονιών δηλητηριάσεων, επομένως και στην περίπτωση της υπεροξύτητας των χυμών μας καθώς και σε ανωμαλίας της ανταλλαγής της ύλης.
Όταν πίνουμε υπότονο νερό, όπως είναι το αποσταγμένο νερό, τα επιθηλιακά κύτταρα που είναι στην επιφάνεια του βλεννογόνου του στομάχου, με τον καιρό πρήζονται, καταστρέφονται και πέφτουν.
Η καταστροφή αυτή προκαλεί μία αναγέννηση των επιθηλιακών κυττάρων και διά τούτο κατορθώνουμε να αντικαταστήσουμε παθολογικά κύτταρα με υγιή κύτταρα, πίνοντας υπότονα νερά.
Για αυτό οι γιατροί τα συνιστούν και για τη θεραπεία χρονιών γαστρικών καταρροών.
Όταν πίνουμε μεγάλες ποσότητες προκαλούμε επίσης μεταβολές της ανταλλαγής της ύλης- όταν δε υποβληθούμε ταυτοχρόνως και σε μερική ή ολική ασιτεία αυξάνει η κατανάλωση του λευκώματος, καθ’ όσον μαζί με το ούρο αποβάλλεται μεγαλύτερο ποσόν ουρίας και άλλων αζωτούχων ουσιών.
Στην αύξηση αυτή της ανταλλαγής της ύλης αποδίδεται η ωφέλιμη επίδραση της θεραπείας με τα υπότονα ιαματικά νερά, σε πολλά χρόνια νοσήματα όπως η αρθρίτιδα, η σύφιλης, χρόνιες δηλητηριάσεις κλπ.
Στην απόπλυση αυτή του οργανισμού η κυκλοφορία του αίματος και του λέμφου γίνεται εντονότερη και έτσι κατορθώνουμε να βγουν το γρηγορότερο περισσότερες βλαβερές ουσίες από τον οργανισμό μας.
Το νερό αυτό πιέζει, τρόπον τινά παρενοχλεί τα διάφορα άλατα και οξέα και γενικώς τις ξένες ουσίες και στοιχεία που ξένα με τη σύσταση του αίματος, φτάσανε και μπήκαν με τον ένα ή άλλον τρόπο στο αίμα, όπου λιμνάζουν και το επηρεάζουν, ώστε τα όργανά μας εξασθενίζουν.
Μέσα σε 10 έως 20 λεπτά η πίεση του νερού μεταβιβάζεται στο αίμα.
Με το στύψιμο αυτό, που επαναλαμβάνεται κάθε τόσο, ξεπλένουμε τον οργανισμό μας, το αίμα μας.
Όλα τα μεταλλικά νερά, ακόμη και των ιαματικών πηγών δεν μπορούν να μας προσφέρουν μια τόσο μεγάλη υπηρεσία.
Το ένα η το άλλο μπορεί να επιδράσει στο συκώτι ή το στομάχι, ή τα νεφρά ή σε οποιοδήποτε άλλο όργανο.
Αλλά πρώτον χρειάζονται 3-4 ώρες έως ότου διαπεράσουν τον οργανισμό, έπειτα καταθέτουν και άλλα άλατα τα όποια παρακωλύουν τον οργανισμό μας, — ο όποιος είναι που είναι νωθρός, — ακόμη περισσότερο στην λειτουργία του. Χρειάζεται λοιπόν καθαρό νερό, απαλλαγμένο τελείως από άλατα, απολύτως νεκρό, άοσμο και χωρίς καμία γεύση, αποσταγμένο νερό.
Διότι η επιτυχία εξαρτάται από τη βαρύτητα, το ειδικό βάρος, τη πίεση του νερού.
Τώρα αν θα το πίνουμε γρήγορα η αργά ζεστό η κρύο, δεν έχει μεγάλη σημασία. Αυτό το κανονίζει ο καθένας σύμφωνα με το γούστο του, την κατάσταση του, την ιδιοσυγκρασία του.
Το κύριο είναι να επιτύχουμε την χρειαζούμενη πίεση.
Για αυτό πίνουμε κάθε φορά περί τα 100 δράμια νερό, ολόκληρη δε την ήμερα 2 - 2 ½ οκάδες περίπου (2,5 με 3,2 κιλά περίπου).
Το ποσό αυτό πίνετε εύκολα, άμα το μοιράσουμε κατάλληλα σε όλο το διάστημα της ημέρας.

1. Μόλις ξυπνήσουμε το πρωί, πίνουμε αμέσως το πρώτο ποτήρι των 100 δραμιών (180 γραμμάρια) νερό.
2. Εάν τα νεύρα μας και το συκώτι μας είναι εξασθενημένα, προτιμούμε να πάρουμε το νερό ζεστό, τόσο ζεστό, ώστε μόλις να μπορούμε να το πίνουμε λίγο λίγο.Έως ότου να πλυθούμε, να κάνουμε τις ασκήσεις μας, να ντυθούμε δηλ. επί μία ώρα περπατούμε ξυπόλυτοι. Εάν έχουμε στη διάθεση μας γρασίδι τρέχουμε επί 10 λεπτά της ώρας ξυπόλυτοι επάνω στο βρεμένο χορτάρι, κατόπιν παίρνουμε ένα ζεστό ποδόλουτρο ή τουλάχιστο τρίβουμε τα πόδια μας με ζεστό μάλλινο πανί και κατόπιν με τα χέρια τουλάχιστον με όση αγάπη θα ξυστρίζαμε το άλογο μας. Κατόπιν πασπαλίζουμε τα πόδια μας με λίγη σκόνη τάλκ από την οποία σκορπάμε και μέσα στις κάλτσες.
3. Εν τω μεταξύ είναι καιρός να πάρουμε το 2ο ποτήρι των 100 δρ. νερό, πάντα προτού προγευματίσουμε εάν εξακολουθούμε να παίρνουμε πρόγευμα.
4. Μετά δύο ώρες παίρνουμε το 3ο ποτήρι.
5. Το μεσημέρι προ του φαγητού παίρνουμε το 4ο ποτήρι και κατόπιν καθόμαστε στο τραπέζι.
6. Δύο ώρες μετά το φαγητό παίρνουμε το 5ο ποτήρι.
7. Μετά δύο ώρες παίρνουμε το 6ο ποτήρι προτού πάρουμε το πρόδειπνο μας, αν εξακολουθούμε οπωσδήποτε να προ δειπνούμε.
8. Προ του δείπνου, δηλ. στις 6 η ώρα απάνω κάτω παίρνουμε το 7ο ποτήρι νερό και κατόπιν δειπνούμε, αν έχουμε ακόμη όρεξη.
9. Μετά δύο ώρες, δηλ. στις οκτώ περίπου παίρνουμε το 8ο ποτήρι.
10. Πριν πέσουμε να κοιμηθούμε το 9ο ποτήρι.Μας παίρνει τότε μακάριος ύπνος και ονειρευόμαστε πως περνούμε ποτάμια και καταρράχτες, τον Ιορδάνη και το Νείλο.

Και τώρα μας έρχεται φυσικά το ερώτημα τι πρέπει να τρώμε ή και να πίνουμε ακόμη, κατά την διάρκεια της υδροθεραπείας αυτής;

Ότι και όσο θέλουμε.
Μα αν επιθυμούμε πραγματικά να φθάσουμε σε ανώτερο επίπεδο, έχουμε διακόψει από την αρχή της πρώτης κούρας, κάθε σχέση με τα κρέατα , τα παστά, τα ποτά, τον καπνό.
Όλα τα άλλα επιτρέπονται, αρκεί να μην χάνουμε από τα μάτια μας τον κύριο σκοπό της κούρας, να πίνουμε κάθε δύο ώρες και πάντα προ του φαγητού το ποτήρι των 100 δραμιών αποσταγμένο νερό.
Όλα τα άλλα τα κανονίζουμε μόνοι μας, αλλά και υπ’ ευθύνη μας.
Κάθε ένας ενεργεί ελεύθερα αναλόγως της καταστάσεώς του και του βαθμού της πνευματικής του αναπτύξεως.
Ένας εξελιγμένος θα πραγματοποιήσει και θα επιτύχει πολλά, ενώ από έναν που βρίσκεται στα κάτω κάτω σκαλοπάτια της εξελίξεως δεν περιμένουμε πολλά πράγματα.
Δεν πρέπει μόνον να ξεχνάμε ότι όσο περισσότερο τρώμε, τόσο οι συνέπειες θα είναι μεγαλύτερες.
Γρήγορα όμως θα ανακαλύψουμε ότι όταν ρίχνουμε στο στομάχι μας 100 δράμια αποσταγμένο νερό, είναι προτιμότερο να παραιτηθούμε από το πρόγευμα.
Μέσα σε τρεις ήμερες βλέπουμε ότι μερικά φαγητά δεν μας τραβάν πλέον, ενώ ορεγόμαστε άλλα τα οποία πριν δεν μας τραβούσαν καθόλου.
Αφήνουμε τότε να οδηγηθούμε από το ένστικτο αυτό.
Θέλουμε ένα λεμόνι ή μια μπανάνα τα παίρνουμε.
Θέλουμε να προσθέσουμε, αφρόκρεμα, έχει καλώς, όχι όμως ζάχαρη, προτιμότερο λίγο αλάτι.
Εάν η εσωτερική φωνή ζητεί μήλα τριμμένα στον τρίφτη με αφρόκρεμα, ψημένο ψωμί με μαρμελάδα, ψωμί με βούτυρο, ψητές πατάτες, έχει καλώς.
Η όρεξή μας θα δαμαστεί γρήγορα.
Εν πάση περίπτωση θα γίνουμε λιτότερη.
Δεν περνάει πολύς καιρός και αρχίζουν να μας τραβούν τα σιτηρά:
πλιγούρι,
κουρκούτι,
βρόμη και παρόμοια.
Επειδή όμως όλη μας η προσοχή στρέφεται στο πως θα γλυτώσουμε από την αρρώστια, παίρνουμε σε κάθε φαγητό ένα κουτάλι της σούπας Agar-Agar.
Εάν θέλουμε να επιτύχουμε ακόμη περισσότερο το αποτέλεσμα, παίρνουμε ακόμη κάθε βράδυ ένα κουταλάκι του γλυκού λειχήνα Ισλανδίας τον κόβουμε ψιλό ψιλό, τον ρίχνουμε σε ένα φλιτζάνι, το οποίο γεμίζουμε με ζεματιστό νερό και το πίνουμε μαζί με το ίζημα.
Εάν το μεσημέρι ορεχθούμε σούπα ή ρύζι με σάλτσα ντομάτα,
πατάτες και ραπανάκια,
σαλάτα από αγγούρι,
ντομάτα, πιπεριές κλπ. τα παίρνουμε ή όλα ή κατά εκλογή.
Δεν υπάρχει φόβος να παραφάμε, διότι το νερό που ήπιαμε προηγουμένως, γεμίζει αρκετά το στομάχι.
Και το βράδυ η εκλογή μας είναι ελεύθερη να φάμε καρπούζι ή πεπόνι,
φιδέ ή σπαγέτο,
κολοκυθάκια ψημένα ή πουρέ,
αυγά,
αφρόκρεμα ζεστό γάλα κτλ.
Γρήγορα όμως θα αντιληφθούμε ότι λίγα φαγητά αρκούν να μας χορτάσουν.
Από μέρα σε μέρα τρώμε λιγότερο, σε λίγο μας φθάνει το μισό και τέλος το τρίτο από πρώτα.
Σε λίγες εβδομάδες έχουμε μάθει να εκλέγουμε τα φαγητά που ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μας.
Μετά 5-7 εβδομάδες αισθανόμαστε σαν να αναγεννιόμαστε, σαν να ζούμε μία νέα ζωή.
Ακόμη σε τρεις ημέρες μέσα, αισθανόμαστε την κάθαρση και κάποια ανανέωση της κυκλοφορίας.
Στην κούρα αυτή δεν χάνουμε βάρος, μάλλον κερδίζουμε.
Όσο καθαρίζεται το αίμα, τόσο αυξάνει το βάρος των κυττάρων του σώματός μας.
Εάν όμως το βάρος μας αρχίζει να γίνεται υπερβολικά μεγάλο, απλοποιούμε την δίαιτά μας ή μάλλον τα φαγητά μας, αφήνουμε το βούτυρο ή και το λάδι ακόμη.
Το ωραίο σε αυτή την κούρα είναι ότι δεν χρειάζονται οδηγίες και ερωτήσεις αλλά απλή εκτέλεση.
Τα άλλα έρχονται μόνα τους, αρκεί μόνο να επιμείνουμε σε αυτή.
Σκεπτόμαστε καθαρότερα και εκτελούμε με ευχαρίστηση τις αναπνευστικές μας ασκήσεις.
Εξελισσόμενοι, αρχίζουμε να έχουμε δικές μας σκέψεις, αντί να ρωτούμε διαρκώς· έτσι αποκτούμε την ανεξαρτησία της σκέψεως.
Αρχίζουμε τότε να απορρίπτουμε κάμποσα, που άλλοτε θεωρούσαμε ως ορθά.
Η κούρα λοιπόν είναι πολύ απλή και εύκολη και δεν υπάρχει φόβος να κάμουμε σφάλματα.
Το θαυμάσιο όμως είναι ότι χωρίς να απαιτεί κανέναν ασκητισμό μας παρέχει τα μεγαλύτερα ωφελήματα.
Και είμαστε απολύτως πεπεισμένοι δια την επιτυχία της υδροθεραπείας,
είτε την κάνουμε για το αδύνατό μας στομάχι,
είτε διότι το συκώτι δεν λειτουργεί καλά, ή
η κλιμακτιριακή εποχή μιας γυναίκας της παρέχει ενοχλήσεις,
ή τα πνευμόνια
ή τα νεύρα αρνούνται να προσφέρουν υπηρεσία,
ή η καρδιά δεν εργάζεται όπως πρέπει,
ή αναφαίνονται έλκη ή αρχίζουν να προβάλλουν την ειδεχθή τους μορφή καλοήθεις ή κακοήθεις όγκοι, ο καρκίνος κλπ.
Εκείνο που δεν κατόρθωσαν να επιτύχουν οι συνταγές,
οι οδηγίες,
οι συζητήσεις,
τα φάρμακα,
το κατορθώνει η υδροθεραπεία από την τρίτη ημέρα της κούρας ακόμη, διότι σε αυτό το λίγο διάστημα το αίμα αρχίζει να καθαρίζει, ενώ τα φάρμακα διεγείρουν και ερεθίζουν τα όργανα, δεν καθαρίζουν όμως το αίμα.
Ταυτοχρόνως η κούρα αυτή είναι όχι μόνο ο ευκολότερος, αλλά και ο φθηνότερος τρόπος να απαλλαγεί κανείς από τα πάσης φύσεως ενοχλήματα του.
Όλες οι αρρώστιες υποχωρούν γενικώς δε δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτε στο αποσταγμένο νερό- όποιος θέλει, μπορεί να προσθέτει 6-12 σταγόνες λεμόνι (όχι περισσότερο) ή ένα κουταλάκι του γλυκού σταφυλόζουμο ή πορτοκαλόζουμο αναλόγως της εποχής.
Στα νευρικά νοσήματα συνιστάται ταυτόχρονα με την υδροθεραπεία να ζει κανείς από Puffmais, κοινώς μπαμούκα (ποπ-κορν), δηλαδή από αραβόσιτο.
Η διάρκεια της υδροθεραπείας δεν είναι η ίδια σε όλους τους αρρώστους- ακόμα δε, είναι ανάλογη με την κατάσταση, την ιδιοσυγκρασία, το είδος της αρρώστιας και το σκοπό που επιδιώκουμε με την κούρα.
Μέσα σε τρείς μέρες το χρώμα του δέρματος γίνεται καθαρότερο και ροδαλότερο, σε όλο δε το σώμα έχομε κάποιο αίσθημα ελαφρότητας.
Σε 2 ή 3 εβδομάδες τα μάτια καθαρίζουν και γυαλίζουν.
Σκεπτόμαστε καθαρότερα και ερεθιζόμαστε λιγότερο.
Σε τρεις εβδομάδες οι ισχνοί παχαίνουν κατά τι, οι δε παχύσαρκοι γίνονται λεπτότεροι, διότι η ισχνότητα καθώς και η παχυσαρκία είναι παθολογικοί καταστάσεις που οφείλουν να εξαλειφθούν και να κάνουν θέση στο κανονικό. Στα οξέα ή λοιμώδη νοσήματα, δηλ. εκείνα που έρχονται με πυρετό, αρκούν συνήθως τρεις εβδομάδες και σε άλλες περιπτώσεις πέντε εβδομάδες.
Εάν εξακολουθήσουμε την κούρα επί 5 έως 12 εβδομάδες, 65% των ασθενειών φεύγουν σε αναζήτηση πιο φιλόξενης κατοικίας, αλλά και οι άλλες 35% υποχωρούν εάν κατανοήσουμε να προσαρμοσθούμε με μία ορθή φυσική δίαιτα.
Όταν τελειώσουμε την υδροθεραπεία, έχουμε τόσο πολύ συνηθίσει στο αποσταγμένο νερό, ώστε εξακολουθούμε να παίρνουμε το ποτήρι μας κάθε βράδυ προ του φαγητού ταχτικά και με μεγάλη ευχαρίστηση. με μία τέτοια δίαιτα είναι αδύνατο να αρρωστήσουμε πλέον.
Επειδή τα 87% του σώματός μας είναι νερό, φροντίζουμε δε να του δίνουμε ταχτικά το ποτήρι υπότονο νερό, όλα τα ξένα προς τον οργανισμό μας άλατα και οξέα εκβιάζονται να εγκαταλείπουν το σώμα αποχωρόντας από τους φυσικούς δρόμους εξόδου.
Με τον τρόπο αυτό τούς απαγορεύουμε να λιμνάζουν μέσα στο αίμα.
Όσο καθαρότερο είναι το αίμα, τόσο είναι δύσκολο σε τοξίνες και ξένες εν γένει ουσίες, να γίνουν αφορμή για αρρώστια, ακόμα δε και όταν κατορθώσουν να εισχωρήσουν κατατροπώνονται αισχρώς, ώστε δεν εκδηλώνεται καμία αρρώστια.
Εν το μεταξύ όμως έχουμε διδαχτεί ότι το σώμα ανταπεξέρχεται με το λίγο που του δίνουμε.
Το στομάχι έχει διαπαιδαγωγηθεί να χωνεύει καλά.
Τρώμε αργότερα,
μασούμε καλύτερα,
αφομοιώνουμε λοιπόν καλύτερα,
δεν ζητούμε κολοσσιαία ποσότητα τροφίμων, όπως συνέβαινε στην παθολογική μας κατάσταση, η οποία για να διατηρηθεί τέτοια, μας ζητούσε ορεκτικά, διεγερτικά, ερεθιστικά και ευφραντικά.
Και αυτό το νοητικό μας ακόμη πλατύνεται, γεννούμε δικές μας νέες ιδέες και έτσι ελευθερωνόμαστε από τη σκλαβιά των ξένων επιρροών.
-. Τρία ωφελήματα εξασφαλίζει σε όλους μας η υδροθεραπεία αυτή

1. Καθαρίζει, ξεπλύνει το αίμα, ώστε απαλλάσσεται από τις ξένες ουσίες. Όλοι οι βλεννογόνοι ξεπλένονται και ξελαφρώνουν το αίμα από το βάρος του. Οι νευρικοί δρόμοι ελευθερώνονται, ώστε οι ηλεκτρομαγνητικές ενέργειες διαρρέουν ελεύθερα το νευρικό σύστημα. Τέλος η λειτουργία των αδένων ευκολύνεται για την κανονική και άφθονη παραγωγή των ορμονών.
2. Επηρεάζει, επομένως, ένα ένα όλα τα όργανα ώστε τελικώς ολόκληρος ο οργανισμός ξαναβρίσκει την κανονική του λειτουργία.
3. Για αυτό ξαναβρίσκουμε την νεανική μας δροσιά, που πολλές φορές ούτε ως νέοι δεν γνωρίσαμε, διότι χάρη της φυσιολογικής λειτουργίας των αδένων: γεννητικών, υπόφυσης, επινεφριδίων, θυρεοειδούς, σπλήνας, παγκρέατος, τα παράγωγα τους, οι ορμόνες ή εσωτερικές εκκρίσεις, οι οποίες είναι τα φρούτα του οργανισμού μας, τα τελευταία προϊόντα στα οποία καταλήγουν οι τροφές ιδίως των γεννητικών αδένων, φθάνουν σε μια κατάσταση αιθεροποίησης και έτσι ζωογονούν το αίμα, τονώνουν το νευρικό σύστημα μαζί με τον εγκέφαλο ο οποίος ευρύνεται, η δε ζωή μας φαίνεται παιγνίδι.

Κάποτε δοκιμάζουμε την ευχάριστη αυτή έκπληξη να βλέπουμε γνωστούς μας να αναγεννούνται και τούτο διότι με ευχαρίστηση πίνουν άφθονο νερό - όχι βέβαια το δύσοσμο και απαίσιο των μεγάλων κέντρων - ή ζουν ένα διάστημα με υγρή τροφή.
Ο κοινός όμως άνθρωπος δεν έχει αυτό το ευτύχημα, άλλα τυραννιέται από μεγάλα ή μικρά ενοχλήματα στο ένα ή το άλλο όργανο και για αυτό έχει ανάγκη να βοηθήσει τη φύση για την απελευθέρωση του και την αναγέννηση. θα έπρεπε λοιπόν πάντα να έχουμε υπό’ όψη μας την υδροθεραπεία.
Εάν αισθανθούμε πως δεν είμαστε τόσο καλά, υποβαλλόμαστε αμέσως στη θεραπεία για λίγες μέρες ή βδομάδες και χωρίς να αισθανόμαστε (ορισμένη αρρώστια ή καλύτερα προτού εκδηλωθεί κάποια αδυναμία ή αρρώστια.

Ενεργώντας έτσι δεν έχουμε ανάγκη να υποβαλλόμαστε αργότερα σε τόσες ανησυχίες και έξοδα για να μαρκάρουμε την αρρώστια μας, να την κατατάξουμε, στο ένα ή το άλλο κεφάλαιο της παθολογίας, γιατί ο προορισμός μας εδώ δεν είναι να σπουδάζουμε την παθολογική ανατομία μας.
Για αυτό φροντίζουμε σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία μας να καθαρίζουμε, να ξεπλένουμε το αίμα μας από καιρό σε καιρό.
Εάν κάνουμε την υδροθεραπεία επί 5 έως 7 εβδομάδες κάθε 3, 5, 7 η 9 χρόνια, διατηρούμε το οργανικό μας σύστημα τόσο καθαρό ώστε μας εξυπηρετεί σε κάθε άποψη και είμαστε βέβαιοι για την χωρίς εμπόδια ανάπτυξη μας- στο τέλος λαμβάνουμε καθαρή συνείδηση ότι στην εξέλιξή μας προς τα επάνω δεν υπάρχουν όρια, δεν υπάρχει τέλος.
Αλλά και εδώ έχουμε τα μέσα να βοηθήσουμε τη φύση.
Με τις καθημερινές ασκήσεις των αδένων, ευκολύνουμε την αιθεροποιημένη ουσία να διαρρέει όλο το σώμα και να ποτίζει τον εγκέφαλο, ώστε η νοοτροπία μας ευρύνεται και τελειοποιείται, με τον φυσικό και φυσιολογικό αυτό τρόπο αενάως.
Εάν δε εκτελούμε και τις ασκήσεις ρυθμικής αναπνοής, λαμβάνουμε γρήγορα συνείδηση ότι κάθε ένας από μας χωριστά, είναι ένας παράγων σε αυτή τη ζωή· δεν αφήνουμε πλέον να μας ζεύουν στο ζυγό, άλλα θέτουμε σε ενέργεια τη διάνοια μας και εκτελούμε κάθε τι που χρειαζόμαστε σύμφωνα με τη δική μας κρίση.
Τότε τίποτα πλέον δεν μας είναι αδύνατο· κάθε τι που θέλουμε, μπορούμε να το πραγματοποιήσουμε.
Διότι και τα κύτταρά μας ανανεώνονται συνεχώς αφ’ εαυτών, για αυτό η ανανέωση της νεότητας είναι όχι μόνο πνευματική άλλα και σωματική.
Η διπλή αυτή δροσιά είναι ψηλαφητή στις υλικές μας αισθήσεις, την βλέπουμε με τα μάτια μας και την απολαβαίνουμε σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής.
Ύστερα από όλα αυτά μπορούμε να σχηματίσουμε μία ιδέα για τη μεγάλη σημασία και χρησιμότητα του αποσταγμένου νερού στα άτομα και τις κοινωνίες.
Έχει αποδειχθεί ότι εκεί όπου υπάρχουν μαλακά νερά 93% του πληθυσμού είναι υγιείς.
Θα ήταν δε όλοι υγιείς αν αποστάζαν το νερό.
Είναι δε γνωστό ότι σε τέτοια μέρη στέλνουμε τους ασθενείς όπου πράγματι βρίσκουν την υγεία τους.
Αλλά και οι κυβερνήσεις αν πραγματικά ενδιαφέρονταν για το καλό του κόσμου θα φρόντιζαν πρώτα να αποσταχτεί το νερό και ύστερα να μπει στους νεροσωλήνες.
Αλλά το πνεύμα των καιρών δεν περιμένει τίποτε από το κράτος, ακόμα λιγότερο δε εκείνος που εμφορείται από το πνεύμα της εποχής, το εφευρετικό πρωτότυπο και δημιουργικό πνεύμα.
Όταν λοιπόν το κράτος δεν φροντίζει για άφθονο και φτηνό αποσταγμένο νερό, το φτιάχνουμε μόνοι μας αποστάζοντας το μόνοι μας.
Προφυλάξεις
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ποτέ μόνοι σας.
Μην χρησιμοποιείτε βότανα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα ακόμα και συμπληρώματα χωρίς την γνώμη ιατρού. Οι φυσικές θεραπείες και τα βότανα δεν αποτελούν υποκατάστατο ιατρικής περίθαλψης.
Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.
Η σελίδα δεν φέρει καμία ευθύνη: Διαβάστε τους όρους χρήσης

Πηγή: Από τα μυστικά της υγείας και της νεότητας-Αριστοτέλη Τσαγαλου-Paris 1929
πηγή του άρθρου:ftiaxno.gr