Τρίτη 29 Μαρτίου 2022
Πως να επανεκκινήσουμε επανεκκίνηση στους νευρώνες του εγκεφάλου σας
Ο τρόπος που νιώθουμε, αντιδρούμε και στεκόμαστε απέναντι στα πράγματα δεν αποτελεί κομμάτι του DNA μας.
Ένα νέο παρακλάδι της νευροεπιστήμης μάς πληροφορεί ότι μπορούμε να μεταμορφώσουμε ριζικά το συναισθηματικό μας κόσμο, αρκεί να συνδέσουμε σωστά τα… εγκεφαλικά μας δίκτυα.
Focus στο νου
Ο κλάδος που μελετά τη σχέση εγκεφάλου-συναισθημάτων ονομάζεται συναισθηματική νευροεπιστήμη.
Ένας από τους βασικότερους εκπροσώπους της είναι ο νευροεπιστήμονας και καθηγητής ψυχολογίας Ρίτσαρντ Ντέιβιντσον.
Στο νέο του μπεστ σέλερ The Emotional Life of your Brain (Η συναισθηματική ζωή του εγκεφάλου σου, εκδ. Α Plume Book) για πρώτη φορά μαθαίνουμε πώς γεννιούνται οι συναισθηματικές μας αντιδράσεις με γνώμονα όχι την ψυχολογία αλλά τους εγκεφαλικούς νευρώνες μας.
Κάθε άνθρωπος έχει ένα συγκεκριμένο συναισθηματικό προφίλ.
Σε αντίθεση με τη συναισθηματική μας κατάσταση, δηλαδή την αντίδρασή μας σε κάτι που συμβαίνει, η οποία τις περισσότερες φορές διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα, ή τη διάθεση που μας ακολουθεί ώρες, ακόμα και μέρες, το «συναισθηματικό στυλ», κατά τον Ντέιβιντσον, είναι αυτό που καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Είναι ο πυρήνας του συναισθηματικού μας κόσμου και, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποτελείται από έξι κατηγορίες.
Ανάλογα με το πού βρισκόμαστε στην κλίμακα της καθεμίας (π.χ. είμαστε πολύ, λίγο, ελάχιστα προσαρμοστικοί) προκύπτει το πώς νιώθουμε, σκεφτόμαστε και αντιδρούμε.
Οι 6 αποχρώσεις των συναισθημάτων
Στη συνέχεια αναφέρονται οι έξι πυλώνες που διαμορφώνουν το «συναισθηματικό στυλ» της προσωπικότητάς μας και οι περιοχές του εγκεφάλου οι οποίες ελέγχουν καθέναν από αυτούς.
Ευελιξια:
Ένα νέο παρακλάδι της νευροεπιστήμης μάς πληροφορεί ότι μπορούμε να μεταμορφώσουμε ριζικά το συναισθηματικό μας κόσμο, αρκεί να συνδέσουμε σωστά τα… εγκεφαλικά μας δίκτυα.
Focus στο νου
Ο κλάδος που μελετά τη σχέση εγκεφάλου-συναισθημάτων ονομάζεται συναισθηματική νευροεπιστήμη.
Ένας από τους βασικότερους εκπροσώπους της είναι ο νευροεπιστήμονας και καθηγητής ψυχολογίας Ρίτσαρντ Ντέιβιντσον.
Στο νέο του μπεστ σέλερ The Emotional Life of your Brain (Η συναισθηματική ζωή του εγκεφάλου σου, εκδ. Α Plume Book) για πρώτη φορά μαθαίνουμε πώς γεννιούνται οι συναισθηματικές μας αντιδράσεις με γνώμονα όχι την ψυχολογία αλλά τους εγκεφαλικούς νευρώνες μας.
Κάθε άνθρωπος έχει ένα συγκεκριμένο συναισθηματικό προφίλ.
Σε αντίθεση με τη συναισθηματική μας κατάσταση, δηλαδή την αντίδρασή μας σε κάτι που συμβαίνει, η οποία τις περισσότερες φορές διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα, ή τη διάθεση που μας ακολουθεί ώρες, ακόμα και μέρες, το «συναισθηματικό στυλ», κατά τον Ντέιβιντσον, είναι αυτό που καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Είναι ο πυρήνας του συναισθηματικού μας κόσμου και, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποτελείται από έξι κατηγορίες.
Ανάλογα με το πού βρισκόμαστε στην κλίμακα της καθεμίας (π.χ. είμαστε πολύ, λίγο, ελάχιστα προσαρμοστικοί) προκύπτει το πώς νιώθουμε, σκεφτόμαστε και αντιδρούμε.
Οι 6 αποχρώσεις των συναισθημάτων
Στη συνέχεια αναφέρονται οι έξι πυλώνες που διαμορφώνουν το «συναισθηματικό στυλ» της προσωπικότητάς μας και οι περιοχές του εγκεφάλου οι οποίες ελέγχουν καθέναν από αυτούς.
Ευελιξια:
Πόσο αργά ή γρήγορα επανακάμπτουμε ύστερα από μια δυσκολία.
Όταν μας συμβεί κάτι δυσάρεστο, απλώς ξαναμαζεύουμε τις δυνάμεις μας και ριχνόμαστε στη μάχη ή βουλιάζουμε στον αρνητισμό και την παραίτηση;
Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό καθορίζεται από τα σήματα που ανταλλάσσουν ο προμετωπιαίος φλοιός και η αμυγδαλή του εγκεφάλου μας.
Oπτικη:
Για πόσον καιρό μπορούμε να διατηρήσουμε ένα θετικό συναίσθημα;
Το παραπάνω επηρεάζεται από το κοιλιακό ραβδωτό στρώμα, βασικό για το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου.
Κοινωνική διαίσθηση:
Η ικανότητα που διαθέτουμε να λαμβάνουμε μηνύματα από τους γύρω μας.
Μπορούμε να διαβάσουμε τη γλώσσα του σώματος και από τον τόνο της φωνής τους να καταλάβουμε τι σκέφτονται ή αντίθετα oι αντιδράσεις των άλλων μας μπερδεύουν;
Υπεύθυνη γι’ αυτό το χαρακτηριστικό είναι η αλληλεπίδραση ανάμεσα στην αμυγδαλή και την ατρακτοειδή περιοχή του εγκεφάλου.
Αντίληψη για το σώμα:
Έχουμε επίγνωση των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, ακούμε το σώμα μας όταν μας μιλάει ή μήπως δεν έχουμε ιδέα για το τι συμβαίνει στο κεφάλι μας;
Το «χάρισμα» αυτό καθορίζεται από την ικανότητα του νησιωτικού φλοιού του εγκεφάλου να ερμηνεύει τα σήματα από τα σπλαχνικά όργανά μας.
Προσαρμοστικότητα:
Το πόσο καλοί είμαστε στο να ελέγχουμε και να προσαρμόζουμε τις συναισθηματικές μας αντιδράσεις ανάλογα με την περίσταση καθορίζεται από τη δραστηριότητα στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου.
Προσοχή:
Η δυναμική με την οποία μπορούμε να αφοσιωθούμε σε κάτι.
Το κλειδί γι’ αυτό το χαρακτηριστικό είναι και πάλι ο προμετωπιαίος φλοιός του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με τον Ντέιβιντσον, δεν υπάρχει ιδανικό «συναισθηματικό στυλ» (Στο βιβλίο του ο συγγραφέας έχει συμπεριλάβει αναλυτικά τεστ που αποκαλύπτουν την… ακριβή επίδοσή μας σε όλα τα προηγούμενα.
Ωστόσο, ακόμα και αν δεν τα κάνουμε, μπορούμε μέσα από τη γνώση που έχουμε για τον εαυτό μας να καταλάβουμε περίπου πώς λειτουργούμε).
Το πού ακριβώς βρισκόμαστε στην κλίμακα της καθεμίας από τις έξι κατηγορίες μπορεί να μας ευνοεί ή όχι σε διαφορετικούς τομείς της ζωής μας.
Για παράδειγμα, κάποιος που δεν έχει αναπτυγμένη την ικανότητα της κοινωνικής διαίσθησης ευνοείται σε πιο μοναχικά επαγγέλματα, όπως εκείνο του προγραμματιστή Η/Υ.
Το ερώτημα βέβαια είναι αν το «συναισθηματικό στυλ» είναι κάτι με το οποίο γεννιόμαστε ή είναι δυνατό να διαμορφωθεί στην πορεία της ζωής μας.
Restart στους νευρώνες;
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι πράγματι τα παιδιά έρχονται στον κόσμο με συγκεκριμένο «συναισθηματικό στυλ», το οποίο καθορίζεται από τα γονίδια που έχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους.
Ωστόσο ο ειδικός υποστηρίζει ότι ο γενετικός παράγοντας θα επηρεάσει το τελικό συναισθηματικό μας προφίλ μόνο 20%-60%.
Ενώ το περιβάλλον και οι εμπειρίες μας θα αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα σε αυτό.
Ακόμα όμως και αν πορευόμαστε στην ενήλικη ζωή μας με ένα συγκεκριμένο «συναισθηματικό στυλ», αυτό δεν σημαίνει ότι θα το έχουμε για πάντα.
«Το παλιό δόγμα της νευροεπιστήμης ότι ο ενήλικος εγκέφαλος έχει καθορισμένη μορφή και λειτουργία είναι λανθασμένο» λέει χαρακτηριστικά ο Ντέιβιντσον.
Και σε αυτό το σημείο μπαίνει στο παιχνίδι η λεγόμενη νευροπλαστικότητα, η ικανότητα του μυαλού μας να αλλάζει συνήθειες και δραστηριότητα ανάλογα με τις εμπειρίες, τις σκέψεις και τις προθέσεις μας.
Με λίγα λόγια, έχουμε τη δυνατότητα να εκπαιδεύσουμε τους νευρώνες του εγκεφάλου μας ώστε να μπορέσουμε να τροποποιήσουμε τους έξι παράγοντες του «συναισθηματικού μας στυλ».
Για αρχή θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι πολύ απλό.
Να αυξήσουμε για μια εβδομάδα τις ευχάριστες δραστηριότητες: μια βόλτα με ποδήλατο, μια αισιόδοξη ταινία, έναν καφέ με την καλύτερή μας φίλη.
Όσο απλά και αν ακούγονται τα παραπάνω, στο τέλος των 7 ημερών θα έχουμε καταφέρει να αυξήσουμε τα θετικά μας συναισθήματα.
Θα έχουμε επέμβει δηλαδή σε συγκεκριμένα δίκτυα του εγκεφάλου και θα τα έχουμε επαναπρογραμματίσει.
Ο ίδιος προτείνει τις παρακάτω ασκήσεις για κάθε κατηγορία.
Οι περισσότερες βασίζονται στις αρχές του «διαλογισμού της επίγνωσης» (mindful meditation).
Ευελιξία:
Για να ενισχύσουμε αυτό τον τομέα, μας προτείνει να ακολουθήσουμε ένα είδος διαλογισμού της θιβετιανής βουδιστικής παράδοσης, το οποίο ονομάζεται tonglen, δηλαδή «παίρνω και εισπράττω».
Η συγκεκριμένη άσκηση θα αυξήσει την ικανότητά μας να συμπάσχουμε με τους άλλους, τη λεγόμενη ενσυναίσθηση.
Για 10’, τέσσερις φορές την εβδομάδα, φέρτε στο μυαλό σας κάποιον για τον οποίο γνωρίζετε ότι περνάει άσχημα, τον άνεργο φίλο σας, το συνάδελφο που αντιμετωπίζει προβλήματα, και σε κάθε εισπνοή υποθέστε ότι παίρνετε μέσα σας τα αρνητικά του συναισθήματα.
Σε κάθε εκπνοή φανταστείτε ότι τα συναισθήματα αυτά μετατρέπονται σε συμπόνια, η οποία βοηθάει τον άνθρωπο αυτό να ξεπεράσει τα προβλήματά του.
Η παραπάνω άσκηση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε όσους θεωρούν ότι ξεπερνούν πολύ εύκολα μια δυσάρεστη κατάσταση, χωρίς να της δίνουν τη σημασία που πρέπει.
Αν πάλι θεωρείτε ότι ξοδεύετε περισσότερο χρόνο σε κάθε δυσκολία, ο ειδικός προτείνει κάτι απλό: κάθε φορά που συμβαίνει κάτι δυσάρεστο, απομακρυνθείτε από την… εμπόλεμη ζώνη.
Είχατε μια διαφωνία με τον/τη σύντροφό σας;
Φύγετε για λίγο από το σπίτι, σβήστε από το μυαλό σας το χώρο στον οποίο συνέβη το περιστατικό. Όταν επιστρέψετε όλα θα είναι καλύτερα.
Oπτικη:
Με ποιον τρόπο θα διατηρήσουμε τα θετικά συναισθήματα για μεγαλύτερο διάστημα και κυρίως πώς θα αυξήσουμε το σύνδεσμο ανάμεσα στον προμετωπιαίο φλοιό και το κοιλιακό ραβδωτό στρώμα, τη βάση για τη γέννηση θετικών συναισθημάτων στον εγκέφαλο;
Ο Ντέιβιντσον προτείνει την «τεχνική της ευζωίας» η οποία αναπτύχθηκε στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια στην Ιταλία. Κάθε μέρα για μία εβδομάδα κάντε τις παρακάτω τρεις ασκήσεις:
- 1.Καταγράψτε ένα θετικό χαρακτηριστικό του εαυτού σας και ένα κάποιου ανθρώπου με τον οποίο έρχεστε συχνά σε επαφή.
Επαναλαμβάνετε τη διαδικασία τρεις φορές την ημέρα.
- 2.Προσπαθήστε να εκφράζετε συχνά την ευγνωμοσύνη σας με πηγαία «ευχαριστώ».
Κάθε βράδυ σημειώνετε τις στιγμές μες στην ημέρα κατά τις οποίες νιώσατε ότι είχατε μια ειλικρινή επαφή με κάποιον.
- 3.Βρείτε ευκαιρίες για να πείτε καλά λόγια στους άλλους.
Μια δουλειά που έγινε σωστά από κάποιο συνάδελφο, το καινούριο φόρεμα της κολλητής σας θα μπορούσαν να είναι μια καλή αφορμή.
Κοινωνική διαίσθηση:
Πώς θα γίνουμε πιο ανοιχτοί και δεκτικοί στους άλλους και σε όσα συμβαίνουν γύρω μας;
Ο ειδικός προτείνει:
«Όταν είστε σε δημόσιο χώρο παρατηρήστε τη γλώσσα του σώματος όσων βρίσκονται γύρω σας. Προσπαθήστε να μαντέψετε για τι πράγμα μιλάνε.
Επιπλέον δώστε προσοχή στις εκφράσεις που παίρνουν οι φίλοι και οι γνωστοί σας όταν συζητούν για συγκεκριμένα θέματα, καθώς και στον τόνο της φωνής τους».
Αντίληψη για το σώμα:
Το να μπορούμε να νιώσουμε και κατ’ επέκταση να ελέγξουμε τα σημάδια που μας δίνει το σώμα μας είναι σημαντικό τόσο για την υγεία όσο και για τις σχέσεις μας με τους άλλους.
Αν η αντίληψή μας αυτή είναι μειωμένη σημαίνει, για παράδειγμα, ότι δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως το τσούξιμο στα μάτια μας ίσως είναι ένδειξη πυρετού.
Από την άλλη, η τάση να αναλύουμε εξονυχιστικά όλα τα σήματα που μας στέλνει το σώμα μας ενδέχεται να μας κάνει υποχόνδριους, να οδηγήσει σε κρίσεις πανικού, να δυσκολέψει την καθημερινότητά μας.
Πώς θα ενισχύσουμε την αυτογνωσία μας;
Η λύση και σε αυτή την περίπτωση, κατά τον ειδικό, είναι ένα είδος διαλογισμού:
Επιλέξτε μια ώρα μέσα στην ημέρα που νιώθετε ξεκούραστοι.
Σταθείτε όρθιοι, συγκεντρωθείτε στην αναπνοή και στις αισθήσεις σας, κι αν καταλάβετε πως αφαιρείστε, εστιάστε και πάλι στην αναπνοή σας.
Όταν θα έχετε επαναλάβει πολλές φορές αυτή τη διαδικασία, θα μπορείτε, χωρίς προσπάθεια, να αντιλαμβάνεστε τι λειτουργεί σωστά και τι λάθος σε ολόκληρο το σώμα σας.
Προσαρμοστικότητα:
Για να μπορούμε να ρυθμίζουμε τa συναισθήματά μας, ο Ντέιβιντσον προτείνει μια απλή τεχνική:
«Για να αντιληφθείτε ποια είναι τα γεγονότα που σας προκαλούν έντονες αντιδράσεις, φτιάχνετε συχνά μια λίστα με περιστατικά ή συμπεριφορές (που συνέβησαν μέσα στην ημέρα ή την εβδομάδα).
Κάποια στιγμή που θα έχετε χρόνο, σκεφτείτε αυτά τα γεγονότα και τις συμπεριφορές αναλυτικά, αφιερώνοντας τουλάχιστον 15’.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να αναπνέετε βαθιά.
Σταματήστε να σκέφτεστε όταν φτάσετε σε μια κατάσταση απόλυτης ηρεμίας».
Προσοχή:
Για να ενισχύσουμε λοιπόν τη δραστηριότητα του προμετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου που ευθύνεται για τη συγκέντρωση, μπορούμε να κάνουμε την εξής άσκηση:
Κάθε μέρα, επί 10’, καθίστε σε ένα ήσυχο μέρος του σπιτιού με τα μάτια ανοιχτά.
Εστιάστε την προσοχή σας και το βλέμμα σας σε ένα αντικείμενο.
Αν αρχίσετε να αφαιρείστε και να σκέφτεστε άλλα πράγματα, στρέψτε πάλι την προσοχή σας σε αυτό το αντικείμενο.
Κάντε τη συγκεκριμένη άσκηση καθημερινά.
Αν αισθανθείτε ότι μπορείτε να μείνετε συγκεντρωμένοι για παραπάνω από 10’, αυξήστε σταδιακά το χρόνο, περίπου κατά 10’ το μήνα.
Συνεχίστε να κάνετε το ίδιο μέχρι η άσκηση να διαρκεί περίπου μία ώρα.
Όλες οι παραπάνω ασκήσεις αλλάζουν τον εγκέφαλό μας με όπλο τον ίδιο μας το νου.
«Εμπνευσμένες είτε από πανάρχαιες παραδόσεις είτε από σύγχρονες ψυχιατρικές τεχνικές, αυτό που κάνουν είναι να μεταβάλλουν τα νευρικά συστήματα που αποτελούν τη βάση για καθένα από τα έξι «συναισθηματικά στυλ» επισημαίνει ο επιστήμονας.
Η διαδικασία να αλλάξουμε τον τρόπο που αισθανόμαστε και αντιδρούμε σε ό,τι μας συμβαίνει δεν είναι και τόσο απλή.
Απαιτείται βαθιά σκέψη και γνωριμία με τον εαυτό μας, συστηματική ενδοσκόπηση και αποφασιστικότητα, ώστε να μπορέσουμε να επέμβουμε οι ίδιοι στα δίκτυα του εγκεφάλου μας, προκειμένου να μεταβάλουμε συνήθειες και πράγματα που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο για χρόνια. Ωστόσο και μόνο η σκέψη ότι μπορούμε να αλλάξουμε σε τέτοιο βαθμό τον εαυτό μας είναι κάτι περισσότερο από αισιόδοξη.
«Το άτομο που είστε σήμερα δεν χρειάζεται να είναι το ίδιο με εκείνο που θα είστε αύριο» συμβουλεύει ο Ντέιβιντσον, κι εμείς δεν έχουμε παρά να πάρουμε μια βαθιά ανάσα και να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του.
awakengr.com
Μαρία Πατούχα – elle.gr
Όταν μας συμβεί κάτι δυσάρεστο, απλώς ξαναμαζεύουμε τις δυνάμεις μας και ριχνόμαστε στη μάχη ή βουλιάζουμε στον αρνητισμό και την παραίτηση;
Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό καθορίζεται από τα σήματα που ανταλλάσσουν ο προμετωπιαίος φλοιός και η αμυγδαλή του εγκεφάλου μας.
Oπτικη:
Για πόσον καιρό μπορούμε να διατηρήσουμε ένα θετικό συναίσθημα;
Το παραπάνω επηρεάζεται από το κοιλιακό ραβδωτό στρώμα, βασικό για το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου.
Κοινωνική διαίσθηση:
Η ικανότητα που διαθέτουμε να λαμβάνουμε μηνύματα από τους γύρω μας.
Μπορούμε να διαβάσουμε τη γλώσσα του σώματος και από τον τόνο της φωνής τους να καταλάβουμε τι σκέφτονται ή αντίθετα oι αντιδράσεις των άλλων μας μπερδεύουν;
Υπεύθυνη γι’ αυτό το χαρακτηριστικό είναι η αλληλεπίδραση ανάμεσα στην αμυγδαλή και την ατρακτοειδή περιοχή του εγκεφάλου.
Αντίληψη για το σώμα:
Έχουμε επίγνωση των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, ακούμε το σώμα μας όταν μας μιλάει ή μήπως δεν έχουμε ιδέα για το τι συμβαίνει στο κεφάλι μας;
Το «χάρισμα» αυτό καθορίζεται από την ικανότητα του νησιωτικού φλοιού του εγκεφάλου να ερμηνεύει τα σήματα από τα σπλαχνικά όργανά μας.
Προσαρμοστικότητα:
Το πόσο καλοί είμαστε στο να ελέγχουμε και να προσαρμόζουμε τις συναισθηματικές μας αντιδράσεις ανάλογα με την περίσταση καθορίζεται από τη δραστηριότητα στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου.
Προσοχή:
Η δυναμική με την οποία μπορούμε να αφοσιωθούμε σε κάτι.
Το κλειδί γι’ αυτό το χαρακτηριστικό είναι και πάλι ο προμετωπιαίος φλοιός του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με τον Ντέιβιντσον, δεν υπάρχει ιδανικό «συναισθηματικό στυλ» (Στο βιβλίο του ο συγγραφέας έχει συμπεριλάβει αναλυτικά τεστ που αποκαλύπτουν την… ακριβή επίδοσή μας σε όλα τα προηγούμενα.
Ωστόσο, ακόμα και αν δεν τα κάνουμε, μπορούμε μέσα από τη γνώση που έχουμε για τον εαυτό μας να καταλάβουμε περίπου πώς λειτουργούμε).
Το πού ακριβώς βρισκόμαστε στην κλίμακα της καθεμίας από τις έξι κατηγορίες μπορεί να μας ευνοεί ή όχι σε διαφορετικούς τομείς της ζωής μας.
Για παράδειγμα, κάποιος που δεν έχει αναπτυγμένη την ικανότητα της κοινωνικής διαίσθησης ευνοείται σε πιο μοναχικά επαγγέλματα, όπως εκείνο του προγραμματιστή Η/Υ.
Το ερώτημα βέβαια είναι αν το «συναισθηματικό στυλ» είναι κάτι με το οποίο γεννιόμαστε ή είναι δυνατό να διαμορφωθεί στην πορεία της ζωής μας.
Restart στους νευρώνες;
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι πράγματι τα παιδιά έρχονται στον κόσμο με συγκεκριμένο «συναισθηματικό στυλ», το οποίο καθορίζεται από τα γονίδια που έχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους.
Ωστόσο ο ειδικός υποστηρίζει ότι ο γενετικός παράγοντας θα επηρεάσει το τελικό συναισθηματικό μας προφίλ μόνο 20%-60%.
Ενώ το περιβάλλον και οι εμπειρίες μας θα αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα σε αυτό.
Ακόμα όμως και αν πορευόμαστε στην ενήλικη ζωή μας με ένα συγκεκριμένο «συναισθηματικό στυλ», αυτό δεν σημαίνει ότι θα το έχουμε για πάντα.
«Το παλιό δόγμα της νευροεπιστήμης ότι ο ενήλικος εγκέφαλος έχει καθορισμένη μορφή και λειτουργία είναι λανθασμένο» λέει χαρακτηριστικά ο Ντέιβιντσον.
Και σε αυτό το σημείο μπαίνει στο παιχνίδι η λεγόμενη νευροπλαστικότητα, η ικανότητα του μυαλού μας να αλλάζει συνήθειες και δραστηριότητα ανάλογα με τις εμπειρίες, τις σκέψεις και τις προθέσεις μας.
Με λίγα λόγια, έχουμε τη δυνατότητα να εκπαιδεύσουμε τους νευρώνες του εγκεφάλου μας ώστε να μπορέσουμε να τροποποιήσουμε τους έξι παράγοντες του «συναισθηματικού μας στυλ».
Για αρχή θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι πολύ απλό.
Να αυξήσουμε για μια εβδομάδα τις ευχάριστες δραστηριότητες: μια βόλτα με ποδήλατο, μια αισιόδοξη ταινία, έναν καφέ με την καλύτερή μας φίλη.
Όσο απλά και αν ακούγονται τα παραπάνω, στο τέλος των 7 ημερών θα έχουμε καταφέρει να αυξήσουμε τα θετικά μας συναισθήματα.
Θα έχουμε επέμβει δηλαδή σε συγκεκριμένα δίκτυα του εγκεφάλου και θα τα έχουμε επαναπρογραμματίσει.
Ο ίδιος προτείνει τις παρακάτω ασκήσεις για κάθε κατηγορία.
Οι περισσότερες βασίζονται στις αρχές του «διαλογισμού της επίγνωσης» (mindful meditation).
Ευελιξία:
Για να ενισχύσουμε αυτό τον τομέα, μας προτείνει να ακολουθήσουμε ένα είδος διαλογισμού της θιβετιανής βουδιστικής παράδοσης, το οποίο ονομάζεται tonglen, δηλαδή «παίρνω και εισπράττω».
Η συγκεκριμένη άσκηση θα αυξήσει την ικανότητά μας να συμπάσχουμε με τους άλλους, τη λεγόμενη ενσυναίσθηση.
Για 10’, τέσσερις φορές την εβδομάδα, φέρτε στο μυαλό σας κάποιον για τον οποίο γνωρίζετε ότι περνάει άσχημα, τον άνεργο φίλο σας, το συνάδελφο που αντιμετωπίζει προβλήματα, και σε κάθε εισπνοή υποθέστε ότι παίρνετε μέσα σας τα αρνητικά του συναισθήματα.
Σε κάθε εκπνοή φανταστείτε ότι τα συναισθήματα αυτά μετατρέπονται σε συμπόνια, η οποία βοηθάει τον άνθρωπο αυτό να ξεπεράσει τα προβλήματά του.
Η παραπάνω άσκηση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε όσους θεωρούν ότι ξεπερνούν πολύ εύκολα μια δυσάρεστη κατάσταση, χωρίς να της δίνουν τη σημασία που πρέπει.
Αν πάλι θεωρείτε ότι ξοδεύετε περισσότερο χρόνο σε κάθε δυσκολία, ο ειδικός προτείνει κάτι απλό: κάθε φορά που συμβαίνει κάτι δυσάρεστο, απομακρυνθείτε από την… εμπόλεμη ζώνη.
Είχατε μια διαφωνία με τον/τη σύντροφό σας;
Φύγετε για λίγο από το σπίτι, σβήστε από το μυαλό σας το χώρο στον οποίο συνέβη το περιστατικό. Όταν επιστρέψετε όλα θα είναι καλύτερα.
Oπτικη:
Με ποιον τρόπο θα διατηρήσουμε τα θετικά συναισθήματα για μεγαλύτερο διάστημα και κυρίως πώς θα αυξήσουμε το σύνδεσμο ανάμεσα στον προμετωπιαίο φλοιό και το κοιλιακό ραβδωτό στρώμα, τη βάση για τη γέννηση θετικών συναισθημάτων στον εγκέφαλο;
Ο Ντέιβιντσον προτείνει την «τεχνική της ευζωίας» η οποία αναπτύχθηκε στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια στην Ιταλία. Κάθε μέρα για μία εβδομάδα κάντε τις παρακάτω τρεις ασκήσεις:
- 1.Καταγράψτε ένα θετικό χαρακτηριστικό του εαυτού σας και ένα κάποιου ανθρώπου με τον οποίο έρχεστε συχνά σε επαφή.
Επαναλαμβάνετε τη διαδικασία τρεις φορές την ημέρα.
- 2.Προσπαθήστε να εκφράζετε συχνά την ευγνωμοσύνη σας με πηγαία «ευχαριστώ».
Κάθε βράδυ σημειώνετε τις στιγμές μες στην ημέρα κατά τις οποίες νιώσατε ότι είχατε μια ειλικρινή επαφή με κάποιον.
- 3.Βρείτε ευκαιρίες για να πείτε καλά λόγια στους άλλους.
Μια δουλειά που έγινε σωστά από κάποιο συνάδελφο, το καινούριο φόρεμα της κολλητής σας θα μπορούσαν να είναι μια καλή αφορμή.
Κοινωνική διαίσθηση:
Πώς θα γίνουμε πιο ανοιχτοί και δεκτικοί στους άλλους και σε όσα συμβαίνουν γύρω μας;
Ο ειδικός προτείνει:
«Όταν είστε σε δημόσιο χώρο παρατηρήστε τη γλώσσα του σώματος όσων βρίσκονται γύρω σας. Προσπαθήστε να μαντέψετε για τι πράγμα μιλάνε.
Επιπλέον δώστε προσοχή στις εκφράσεις που παίρνουν οι φίλοι και οι γνωστοί σας όταν συζητούν για συγκεκριμένα θέματα, καθώς και στον τόνο της φωνής τους».
Αντίληψη για το σώμα:
Το να μπορούμε να νιώσουμε και κατ’ επέκταση να ελέγξουμε τα σημάδια που μας δίνει το σώμα μας είναι σημαντικό τόσο για την υγεία όσο και για τις σχέσεις μας με τους άλλους.
Αν η αντίληψή μας αυτή είναι μειωμένη σημαίνει, για παράδειγμα, ότι δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως το τσούξιμο στα μάτια μας ίσως είναι ένδειξη πυρετού.
Από την άλλη, η τάση να αναλύουμε εξονυχιστικά όλα τα σήματα που μας στέλνει το σώμα μας ενδέχεται να μας κάνει υποχόνδριους, να οδηγήσει σε κρίσεις πανικού, να δυσκολέψει την καθημερινότητά μας.
Πώς θα ενισχύσουμε την αυτογνωσία μας;
Η λύση και σε αυτή την περίπτωση, κατά τον ειδικό, είναι ένα είδος διαλογισμού:
Επιλέξτε μια ώρα μέσα στην ημέρα που νιώθετε ξεκούραστοι.
Σταθείτε όρθιοι, συγκεντρωθείτε στην αναπνοή και στις αισθήσεις σας, κι αν καταλάβετε πως αφαιρείστε, εστιάστε και πάλι στην αναπνοή σας.
Όταν θα έχετε επαναλάβει πολλές φορές αυτή τη διαδικασία, θα μπορείτε, χωρίς προσπάθεια, να αντιλαμβάνεστε τι λειτουργεί σωστά και τι λάθος σε ολόκληρο το σώμα σας.
Προσαρμοστικότητα:
Για να μπορούμε να ρυθμίζουμε τa συναισθήματά μας, ο Ντέιβιντσον προτείνει μια απλή τεχνική:
«Για να αντιληφθείτε ποια είναι τα γεγονότα που σας προκαλούν έντονες αντιδράσεις, φτιάχνετε συχνά μια λίστα με περιστατικά ή συμπεριφορές (που συνέβησαν μέσα στην ημέρα ή την εβδομάδα).
Κάποια στιγμή που θα έχετε χρόνο, σκεφτείτε αυτά τα γεγονότα και τις συμπεριφορές αναλυτικά, αφιερώνοντας τουλάχιστον 15’.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να αναπνέετε βαθιά.
Σταματήστε να σκέφτεστε όταν φτάσετε σε μια κατάσταση απόλυτης ηρεμίας».
Προσοχή:
Για να ενισχύσουμε λοιπόν τη δραστηριότητα του προμετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου που ευθύνεται για τη συγκέντρωση, μπορούμε να κάνουμε την εξής άσκηση:
Κάθε μέρα, επί 10’, καθίστε σε ένα ήσυχο μέρος του σπιτιού με τα μάτια ανοιχτά.
Εστιάστε την προσοχή σας και το βλέμμα σας σε ένα αντικείμενο.
Αν αρχίσετε να αφαιρείστε και να σκέφτεστε άλλα πράγματα, στρέψτε πάλι την προσοχή σας σε αυτό το αντικείμενο.
Κάντε τη συγκεκριμένη άσκηση καθημερινά.
Αν αισθανθείτε ότι μπορείτε να μείνετε συγκεντρωμένοι για παραπάνω από 10’, αυξήστε σταδιακά το χρόνο, περίπου κατά 10’ το μήνα.
Συνεχίστε να κάνετε το ίδιο μέχρι η άσκηση να διαρκεί περίπου μία ώρα.
Όλες οι παραπάνω ασκήσεις αλλάζουν τον εγκέφαλό μας με όπλο τον ίδιο μας το νου.
«Εμπνευσμένες είτε από πανάρχαιες παραδόσεις είτε από σύγχρονες ψυχιατρικές τεχνικές, αυτό που κάνουν είναι να μεταβάλλουν τα νευρικά συστήματα που αποτελούν τη βάση για καθένα από τα έξι «συναισθηματικά στυλ» επισημαίνει ο επιστήμονας.
Η διαδικασία να αλλάξουμε τον τρόπο που αισθανόμαστε και αντιδρούμε σε ό,τι μας συμβαίνει δεν είναι και τόσο απλή.
Απαιτείται βαθιά σκέψη και γνωριμία με τον εαυτό μας, συστηματική ενδοσκόπηση και αποφασιστικότητα, ώστε να μπορέσουμε να επέμβουμε οι ίδιοι στα δίκτυα του εγκεφάλου μας, προκειμένου να μεταβάλουμε συνήθειες και πράγματα που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο για χρόνια. Ωστόσο και μόνο η σκέψη ότι μπορούμε να αλλάξουμε σε τέτοιο βαθμό τον εαυτό μας είναι κάτι περισσότερο από αισιόδοξη.
«Το άτομο που είστε σήμερα δεν χρειάζεται να είναι το ίδιο με εκείνο που θα είστε αύριο» συμβουλεύει ο Ντέιβιντσον, κι εμείς δεν έχουμε παρά να πάρουμε μια βαθιά ανάσα και να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του.
awakengr.com
Μαρία Πατούχα – elle.gr
Πες το με ένα ποίημα - «Όρσε, Ελλάδα Γραικύλων αντιχρίστων!»
 |
| Ben Goossens |
και μας λέει από τον καιρό εκείνο ο Κώστας Βάρναλης χωρίς
στολίδια...
Ξαφνικά μου φασκιώνουνε τα μάτια
για να βλέπω το φως το αληθινό!
Με καρυδώνουν, για να μη φωνάζω:
«Όρσε, Ελλάδα Γραικύλων αντιχρίστων!»
Άχερα με μπουκώνουν κάθε μέρα.
Και ποιοί; Του σκλαβοπάζαρου η σαβούρα.
Και πως; Έχουν αφέντη τα σκυλιά
και δαγκάνουν τα πόδια σου, Ιστορία.
για να βλέπω το φως το αληθινό!
Με καρυδώνουν, για να μη φωνάζω:
«Όρσε, Ελλάδα Γραικύλων αντιχρίστων!»
Άχερα με μπουκώνουν κάθε μέρα.
Και ποιοί; Του σκλαβοπάζαρου η σαβούρα.
Και πως; Έχουν αφέντη τα σκυλιά
και δαγκάνουν τα πόδια σου, Ιστορία.
Πως θα σωθούμε απ᾿ την «ἐλευθερία»
της σκλαβιάς μας κι από τον «υπὲρ πατρίδος»
των προδοτών; Και πότε απ᾿ τους θεούς
των αθέων και των ανθρωποφάγων;
της σκλαβιάς μας κι από τον «υπὲρ πατρίδος»
των προδοτών; Και πότε απ᾿ τους θεούς
των αθέων και των ανθρωποφάγων;
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κώστας Βάρναλης: ο πρόλογος
ntina
«Όπως πάνω, έτσι και κάτω. όπως έξω έτσι και μέσα»..
Σε μια όμως εξισορρόπηση, η φωτιά και το νερό μπορούν να παράγουν ατμό.!..
κι αυτό θα χρειαστεί να το κάνεις απ'ο μέσα σου!
Ας μην ξεχνάμε:
«Όπως πάνω, έτσι και κάτω. όπως έξω έτσι και μέσα»..
Το σκοτάδι που βλέπεις έξω υπάρχει και μέσα σου.
Επειδή λοιπόν έχεις περισσότερη συμμετοχή από αυτό που φαντάζεσαι σε αυτά που συμβαίνουν γύρω σου είναι καιρός να κάνεις αναβάθμιση στην λογική σου, να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης και να πάρεις διαφορετικές αποφάσεις..
Οι άνθρωποι τείνουν να αισθάνονται συναισθηματικά εξαντλημένοι γιατί γίνονται εντατικά ξεκαθαρίσματα και καθαρισμοί.
Αν εμμένεις στην ρομποτική συμπεριφορά σου αυτό δεν θα σε βοηθήσει για πολύ ακόμα..
Κανείς δεν θα μείνει ανεπηρέαστος από το σκαμπανέβασμα των συχνοτήτων..
Κυριακή Κωνσταντινίδου
Paul McDonough - Οι στιγμές περιμένουν να φωτογραφηθούν...
δεν υπάρχει καμιά διακοπή και ενδιάμεση στάση για να γνωριστούν...
η οικειότητα είναι ήδη εκεί...
και
οι στιγμές περιμένουν να φωτογραφηθούν...
ntina
Το παιχνίδι των γεγονότων
η εικόνα ανταποκρίνεται στην ολοένα και περισσότερο άμεση ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει την ατομικότητά του...
σήμερα, παρά τις συνεχείς τελειοποιήσεις της υλικής ζωής, ο άνθρωπος ενδιαφέρεται όλο και λιγότερο για το παιχνίδι των γεγονότων και υιοθετεί έναν ρόλο περισσότερο παθητικό...
η δημιουργία μιας φωτογραφίας αποτελεί εξωτερίκευση των αισθημάτων του...
ένα είδος δημιουργίας....
...''Φωτογραφία & Κοινωνία'' της Gisele Freund
http://www.britannica.com/EBchecked/topic/219932/Gisele-Freund
ntina
Αλληλεγγύη στους Υγειονομικούς Απεργούς Πείνας -ΖΩΗ - ΣΟΦΙΑ-ΠΕΡΙΚΛΗ-ΛΑΜΠΡΟ-ΝΙΚΟ : Αν μιλούσε η σιωπή, αν φυσούσε, αν ξέσπαγε – θα ξερίζωνεν όλα τα δέντρα του κόσμου.
Δικό τους το ποίημα!
Υπάρχουνε λύπες που κανείς δεν τις ξέρει.
Υπάρχουνε βάθη που δεν τ’ ανιχνεύει
ο ήλιος. Όρη σιωπής περιβάλλουν τα χείλη.
Και σιωπούν όλοι οι μάρτυρες. Τα μάτια δε λένε.
Δεν υπάρχουνε σκάλες τόσο μεγάλες
να κατέβει κανείς ως εκεί που ταράζεται
του ανθρώπου ο πυρήνας. Αν μιλούσε η σιωπή,
αν φυσούσε, αν ξέσπαγε – θα ξερίζωνεν όλα τα δέντρα του κόσμου.
ntina
Steve McCurry, αγαπημένες μου φωτογραφίες ενός αγαπημένου φωτογράφου
.....ίσως ο πιο γνωστός φωτογράφος παγκοσμίως...
είναι ο άνθρωπος που έχει τραβήξει την πλέον διάσημη φωτογραφία του πλανήτη...
το Αφγανό κορίτσι με τα πελώρια καταπράσινα μάτια...
σε αποστολή στο Πακιστάν το 1984...
γεννημένος στην Φιλαδέλφεια κάνει σπουδές σχετικές με τις τέχνες, την αρχιτεκτονική, τον κινηματογράφο και την ιστορία...
δουλεύει για δυο χρόνια σε εφημερίδα και έπειτα φεύγει για την Ινδία, ξεκινώντας πιά την ανεξάρτητη καριέρα του...
εκεί, λέει, έμαθε να παρακολουθεί και να περιμένει....
να περιμένει ώσπου οι άνθρωποι να ξεχάσουν την κάμερα και η ψυχή τους να βγει στην επιφάνεια και να του φανερωθεί...
ntina
Τα παραμύθια συντίθενται από αλλόκοτα υλικά - Gulia Marqaret Cameron - photographer
.τα παραμύθια συντίθενται από αλλόκοτα υλικά...
Πλάτων Ριβέλλης
......Gulia Margaret Cameron....
Αγγλίδα φωτογράφος...
http://en.wikipedia.org/wiki/Julia_Margaret_Cameron
Η Julia Margaret Cameron γεννηθηκε το 1815 στην Ινδια...
στην Καλκουτα...
πατερας της ο James Pattle ηταν ενας αυταρχικος αξιωματικος του Βρετανικου στρατου και η μητερα της η Adeline de l'Etang Γαλλιδα αριστοκρατισσα...
''Τα παραμύθια συντίθενται από αλλόκοτα υλικά. Αλληγορίες, συμβολισμούς, υπαινιγμούς, αφαιρέσεις, υπερβάσεις και ελλειπτικά σχήματα πλεγμένα πάνω σε έναν καμβά μαγείας.
Τα παραμύθια κτίζονται από μια επικάλυψη ψέματος που κρύβει (και αποκαλύπτει) ένα υπόστρωμα αλήθειας.
Τα παραμύθια απευθύνονται στη φαντασία χρησιμοποιώντας σχήματα τής λογικής.
Όλα τα παραπάνω θυμίζουν όμως και τη φωτογραφία.
Κάθε φωτογραφία.
Αφού κάθε φωτογραφία είναι ένα παραμύθι.
Που δείχνει όσα η λογική καταλαβαίνει και υπονοεί όσα η φαντασία γεννάει
Η Julia Margaret Cameron έλεγε παραμύθια στα παιδιά της.
Για την προγιαγιά της που ήταν στην αυλή τής Μαρίας Αντουανέτας ή για τον πατέρα της που πολεμούσε με τους λογχοφόρους τής Βεγγάλης.
Κι ύστερα ανακάλυψε το μεγάλο παραμύθι τής τέχνης.
Τής ζωγραφικής και τής ποίησης.
Ο Λάνσελοτ και η Γκουινεβίαρ, η Οφηλία και ο Άμλετ μαζί με τις αλλόκοσμες ζωγραφικές μορφές των προραφαηλιτών φίλων της έγιναν ο ονειρικός και ταυτόχρονα πραγματικός κόσμος της.
Κι ύστερα ανακάλυψε ότι ο φωτογραφικός φακός της μπορούσε να μιλήσει κι αυτός για τέτοιες ιστορίες.
Και ότι οι οικείοι της ίσως να ήταν μετενσαρκώσεις των ηρώων που κατοικούσαν στα όνειρά της.
Κι ύστερα πήγε στην Ιταλία και ανακάλυψε ότι μερικούς αιώνες πιο πριν, σε μια περιοχή που έκλεινε στις πλευρές του την Τοσκάνη και την Ούμπρια, κάποιοι ζωγράφοι είχαν μεταμορφώσει Θεούς, Παναγίες και Αγίους σε ήρωες δικών τους παραμυθιών.
Το 1865, η Julia Margaret Cameron φωτογράφισε τη δική της Αγία Οικογένεια.
Την έκλεισε σε έναν νοητό κύκλο.
Κύκλο που σχηματίζουν τα ίδια τα πρόσωπα, το σκοτάδι και το φως.
Φωλιά και φυλακή.
Η ιερότητα αντλείται από το ένα, το πρώτο, το υπέροχο παραμύθι.
Αλλά μεταμορφώνεται σε αιώνιο σύμβολο, όπου η φάτνη ενυπάρχει σαν ανάμνηση.
Τα πρόσωπα είμαστε εμείς, εσείς, χτες, σήμερα και πάντα.
Το παραμύθι μιας κρύας νύχτας τής Βηθλεέμ έδωσε τη θέση του σε ένα άλλο παραμύθι, αυτό τής φωτογραφίας, με τη δύναμη που έχει ο χώρος τής φαντασίας, ο κόσμος τής τέχνης, η επικράτεια των ονείρων, να εναλλάσσουν τις μορφές και να είναι ταυτόχρονα άλλο και ίδιο.''...........
ένα κείμενο του Πλάτωνα Ριβέλλη....
«Οι άνθρωποι στην καλοκαιρία δε λογαριάζουν την καταιγίδα...»
Το πιο διαδεδομένο ελάττωμα των ανθρώπων είναι ότι στην καλοκαιρία δε λογαριάζουν την καταιγίδα.
Ένας νέος Ηγέτης επιβάλλεται, είτε με τις ικανότητές του είτε με το κύρος και την αρχαιότητα της οικογένειας του.
Οι υφιστάμενοι κρίνουν με μεγαλύτερη αυστηρότητα τις κινήσεις του καινούργιου Ηγέτη που πήρε μόνος του την εξουσία, παρά του κληρονομικού.
Οι υφιστάμενοι ενδιαφέρονται περισσότερο για το πώς περνάνε σήμερα παρά για τα περασμένα μεγαλεία.
Όταν καλοπερνάνε, δε ζητάνε τίποτα άλλο, αποδέχονται και στηρίζουν τον καινούργιο Ηγέτη και λησμονούν τον προηγούμενο, όσα καλά κι αν τους έκανε στο παρελθόν.
Η αποτυχία ενός κληρονομικού Ηγέτη είναι διπλάσια από εκείνου που κατέκτησε την εξουσία μόνος του, επειδή, ενώ γεννήθηκε με την εξουσία στα χέρια του, δεν μπόρεσε να την κρατήσει και την έχασε.
Η καλύτερη τακτική για να κρατήσεις την εξουσία είναι ποτέ να μην αφεθείς να πέσεις, νομίζοντας αφελώς ότι την τελευταία στιγμή κάποιος θα βρεθεί να σε συγκρατήσει.
Οι μόνες ασφαλείς μέθοδοι άμυνας είναι εκείνες που στηρίζονται σε σένα τον ίδιο και στην αξιοσύνη σου.
49. Συνοψίζοντας τις συμβουλές σε έναν ηγέτη για την τύχη
Ο πολύς κόσμος πιστεύει πως η ζωή μας εξαρτάται κυρίως είτε από το Θεό είτε από την τύχη.
Η αλήθεια είναι πως η τύχη ορίζει τις μισές μας πράξεις αλλά αφήνει σε μας να κανονίσουμε τις άλλες μισές.
Η τύχη είναι σαν τα καταστροφικά εκείνα ποτάμια που όταν αγριεύουν κατακλύζουνε κάμπους, τσακίζουνε δέντρα και κτίσματα, σηκώνουν το χώμα και το πάνε μίλια μακριά και οι πάντες κάνουν τόπο στην ορμή τους χωρίς να μπορούν να την ανακόψουν.
Όπως οι άνθρωποι στους γαληνεμένους καιρούς λαβαίνουν τα μέτρα τους και φτιάχνουν προχώματα και φράγματα για τα άγρια ποτάμια, ώστε όταν φουσκώσουν να μη σταθεί τόσο ξέφρενη και βλαβερή η ορμή τους, έτσι πρέπει να κάνουν και με την τύχη.
Η τύχη στρέφει την ορμή της εκεί που δεν υπάρχει αξιοσύνη, επειδή ξέρει πως εκεί δε φτιάχτηκαν προχώματα και φράγματα για να τη βαστάξουν.
Είναι συχνό το φαινόμενο να ευτυχεί σήμερα ένας Ηγέτης και αύριο να καταστρέφεται χωρίς για αυτό να φταίει κάποια αλλαγή στην αξιοσύνη ή στο χαρακτήρα του.
Είναι καλότυχος ο Ηγέτης που έτυχε να συνταιριάξει τον τρόπο να μπορεί να πολιτεύεται ανάλογα με τη φυσιογνωμία των καιρών κι αλίμονο σε εκείνον που στα φερσίματά του διχογνωμούν οι καιροί.
«Ο Ηγεμόνας» - Νικολό Μακιαβέλι, (απόσπασμα)
Ισχυρότατο οξύμελι με μανταρίνια και κράταιγο και οι τρόποι χρήσης του
Το έχουν αναφέρει και το είχαν χρησιμοποιήσει και ο Ιπποκράτης και ο Διοσκουρίδης και ο Γαληνός.
Ο Διοσκουρίδης μας έχει μεταφέρει και πως έκαναν το οξύμελι πολύ παλαιότεροι από αυτών γιατροί, ενώ μας αναφέρει και άλλα θεραπευτικά ποτά όπως η οξάλμη,
το ομφακόμελι,
το ροδόμελι,
το οινόμελι.
Και, όπως πολύ σωστά υποθέτουμε, είναι ποτά με μέλι,
με κρασί,
με ξύδι,
με βότανα!
Οι ιδιότητες και οι δράσεις των ποτών αυτών εξαρτώνται από τα πρώτα και δεύτερα υλικά τους – σε επόμενο άρθρο θα δώσω περισσότερες πληροφορίες για τα πολύτιμα ποτά...
Ο Ιπποκράτης έλεγε πως το οξύμελι είναι πολύ χρήσιμο για τη θεραπεία παθήσεων, όπως η απόχρεμψη, αλλά και η δύσπνοια.
read more:https://botanologia.gr/ischyrotato-oxymeli-me-mantarinia-kai-krataigo-kai-oi-tropoi-chrisis-toy/
Αἰών παῖς ἐστι παίζων, πεσσεύων.παιδός ἡ βασιληίη
«Αἰών παῖς ἐστι παίζων, πεσσεύων.παιδός ἡ βασιληίη»
Ο Αιών είναι ένα παιδί που παίζει, που παίζει πεσσούς, του παιδιού είναι η βασιλεία” κατά τον στοχασμό του μέγιστου Ηράκλειτου
Και ο Hermann Hesse ,ο συgγραφέας που μας έχει χαρίσει “την επιστροφή του Ζαρατούστρα” “το λύκο της στέπας” και το Σιντάρτα σε κάποιο από τα βιβλία του μας έχει πει:
“δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και ασύλληπτο και τίποτα πιο αλλόκοτο κι ολότελα χαμένο για μας από την ψυχή του παιδιού όταν παίζει”
...η φωτογραφία είναι του Don Bartletti (Chiapas Racers) τραβηγμένη τον Αύγουστο του 2000 στο Mexico...
http://www.pulitzer.org/works/2003,Feature+Photography
Ο Αιών είναι ένα παιδί που παίζει, που παίζει πεσσούς, του παιδιού είναι η βασιλεία” κατά τον στοχασμό του μέγιστου Ηράκλειτου
Και ο Hermann Hesse ,ο συgγραφέας που μας έχει χαρίσει “την επιστροφή του Ζαρατούστρα” “το λύκο της στέπας” και το Σιντάρτα σε κάποιο από τα βιβλία του μας έχει πει:
“δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και ασύλληπτο και τίποτα πιο αλλόκοτο κι ολότελα χαμένο για μας από την ψυχή του παιδιού όταν παίζει”
...η φωτογραφία είναι του Don Bartletti (Chiapas Racers) τραβηγμένη τον Αύγουστο του 2000 στο Mexico...
http://www.pulitzer.org/works/2003,Feature+Photography
ntina
οι μαύρες τρύπες σβήνουν το παρελθόν και μας χαρίζουν άπειρα μέλλοντα
Αν υπήρχε τρόπος να περάσουμε μέσα από τον ορίζοντα των γεγονότων μιας συγκεκριμένης μαύρης τρύπας το παρελθόν μας θα σβηνόταν και θα μας χαρίζονταν άπειρα μέλλοντα
Στον πραγματικό κόσμο, το παρελθόν μας καθορίζει μοναδικά το μέλλον μας. Εάν ένας φυσικός ξέρει πώς ξεκινά το σύμπαν, μπορεί να υπολογίσει το μέλλον του για όλο το χρόνο και για όλο το χώρο.
Αλλά ένας μαθηματικός του πανεπιστημίου του Berkeley έχει βρει ορισμένους τύπους μαύρων οπών στους οποίους ο νόμος αυτός καταρρέει. Εάν κάποιος έπρεπε να βρεθεί σε μια από αυτές τις μαύρες τρύπες, θα μπορούσε να επιβιώσει, αλλά το παρελθόν του θα έσβηνε-θα σταματούσε να υπάρχει- και θα μπορούσε να έχει έναν άπειρο αριθμό πιθανών μελλοντικών προοπτικών.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Φανταστείτε, για μια στιγμή, ότι το είδος μας έχει τελειοποιήσει το διαστρικό ταξίδι στο διάστημα και μπορούμε να επισκεφτούμε οποιονδήποτε χώρο θέλουμε στο σύμπαν.
Θα υπήρχαν πολλά ενδιαφέροντα μέρη για να επισκεφτούμε και πολλά αστροφυσικά φαινόμενα για να ερευνήσουμε, αλλά η κορωνίδα του ταξιδιού μας,το τέλος της διαδρομής μας,θα ήταν μια μαύρη τρύπα.
Και γιατί θα ήθελε κάποιος να επισκεφτεί κάτι από το οποίο δεν μπορεί να διαφύγει τίποτα, ούτε το φως;
Κυρίως γιατί ομάδες νέων μαθηματικών υποστηρίζουν πως θεωρητικά υπάρχουν μαύρες τρύπες που επιιτρέπουν σε έναν παρατηρητή να επιβιώσει αν περάσει μέσα από τον ορίζοντα των γεγονότων τους
Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την διάσπαση του ντετερμινισμού*, ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό του σύμπαντος που επιτρέπει στη φυσική να έχει προγνωστική δύναμη, και
το παρελθόν του επισκέπτη της μαύρης τρύπας θα έπαυε να υπάρχει και ο ίδιος θα μπορούσε να ζήσει άπειρα μέλλοντα σε ένα άγνωστο σύμπαν!!!
Τα συμπεράσματα αναλύθηκαν σε μια έκθεση που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Physical Review Letters
Βέβαια τέτοιοι ισχυρισμοί έχουν γίνει και στο παρελθόν και οι φυσικοί έχουν επικαλεστεί την υπόθεση της κοσμικής λογοκρισίας ** για να τους εξηγήσουν.
Διότι κάτι καταστροφικό – συνήθως ένα τρομερός θάνατος – θα εμπόδιζε τον παρατηρητή να εισέλθει σε μια περιοχή του χωροχρόνου όπου το μέλλον του δεν θα ήταν μοναδικά καθορισμένο.
Αυτή η αρχή, που προτάθηκε για πρώτη φορά πριν από 40 χρόνια από τον φυσικό Roger Penrose, διατηρεί μια ιερή έννοια – ντετερμινισμός – κλειδί σε οποιαδήποτε φυσική θεωρία.
Δηλαδή, δεδομένου του παρελθόντος και του παρόντος, οι φυσικοί νόμοι του σύμπαντος δεν επιτρέπουν περισσότερο από ένα πιθανό μέλλον.
Έτσι ενώ οι περισσότεροι φυσικοί δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι θα γινόμαστε κομμάτια πολύ πριν πλησιάσουμε οποιαδήποτε μαύρη τρύπα (ο επιστημονικός όρος είναι « spaghettified », όπου οι έντονες βαρυτικές δυνάμεις συνθλίβουν οτιδήποτε), η νέα αυτή έρευνα από τη διεθνή ομάδα των μαθηματικών συνεχίζει να υποστηρίζει πως θεωρητικά υπάρχουν αυτές οι μαύρες τρύπες που είναι προσιτές σε έναν παρατηρητή, αν και όπως είπαμε,με παράξενες συνέπειες.
Και βέβαια αυτός που θα περάσει δεν θα βγει ποτέ από τη μαύρη τρύπα για να πει την ιστορία του, αλλά αυτό δεν θα είχε καμία σημασία – γιατί δεν θα είχε παρελθόν για να επιστρέψει!!!
Και για να μετριάσει τις εντυπώσεις μετά από τέτοιους ισχυρισμούς ο μεταδιδακτορικός ερευνητής Peter Hintz, συμπληρώνει:
Οι μαθηματικοί υπολογισμοί μας δείχνουν ότι για ορισμένους ειδικούς τύπους μαύρων οπών σε ένα σύμπαν όπως το δικό μας, το οποίο επεκτείνεται με ρυθμό επιτάχυνσης, είναι δυνατόν να επιβιώσει κάποιος όταν περάσει από έναν ντετερμινιστικό κόσμο σε ένα μη- σε μια μαύρη τρύπα.
Ποια θα ήταν η ζωή του,όμως,σε ένα χώρο όπου το μέλλον είναι απρόβλεπτο και ασαφές,δεν το γνωρίζουμε.
Και βέβαια το εύρημα δεν σημαίνει ότι οι εξισώσεις του Αϊνστάιν της γενικής σχετικότητας, που μέχρι τώρα περιγράφουν τέλεια την εξέλιξη του Κόσμου, είναι λάθος, δήλωσε ο Hintz,και συμπλήρωσε:
“Κανένας φυσικός δεν πρόκειται να ταξιδέψει σε μια μαύρη τρύπα και να το μετρήσει.
Αυτή είναι μια καθαρά μαθηματική ερώτηση. Αλλά από αυτή την άποψη, αυτό κάνει τις εξισώσεις του Αϊνστάιν,μαθηματικά πιο ενδιαφέρουσες,και αυτό είναι ένα ερώτημα που μπορεί πραγματικά να μελετηθεί μόνο με μαθηματικές έννοιες, και έχει σχεδόν φιλοσοφικές συνέπειες, γεγονός που το καθιστά ακόμα πιο ενδιαφέρον!!!
~~~~~~~~~~~~
*Η θεωρία που παραδέχεται ότι όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο μας γίνονται σύμφωνα με κάποια αιτία, που την ακολουθεί αναγκαστικά πάντα το ίδιο αποτέλεσμα.
**Σε μια ανωμαλία καταρρέουν όλοι οι νόμοι της φυσικής ενώ ο χρόνος σταματάει για έναν άτυχο που θα εισερχόταν μέσα της. Το γεγονός ότι δεν μπορεί να διαφύγει τίποτα από εκεί μέσα έκανε τον Penrose να προτείνει την υπόθεση της κοσμικής λογοκρισίας ή ότι «ο Θεός απεχθάνεται μια γυμνή ιδιομορφία», δηλαδή μια ιδιομορφία χωρίς να περιβάλλεται από μια μαύρη τρύπα γύρω της.
*** ορίζοντας των γεγονότων είναι το “σημείο χωρίς επιστροφή”,ένα όριο στο χωροχρόνο μέσα από τον οποίο η ύλη-αν δεν συνθλιφτεί – και το φως μπορούν,μόνο,να εισέλθουν σε μιά μαύρη τρύπα.
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina
περισσότερες πληροφορίες για το θέμα:
science.slashdot.org
motherboard.vice.com
news.berkeley.edu
sciencesprings.wordpress.com
Νεόσκλαβοι
Είναι αυτή η γενιά των νέων, 25-30 χρόνων, που έκαναν την προσπάθειά τους, τελείωσαν το πανεπιστήμιο, πήραν και ένα-δυο μεταπτυχιακά και βγήκαν στην αγορά εργασίας.
Βγήκαν να αναζητήσουν δουλειά, να διεκδικήσουν τη ζωή τους, να αποδείξουν πως έχουν ικανότητες, γνώσεις και τσαγανό.
Αυτή τη γενιά που ξεκίνησε τον αγώνα της μετά το 2010, ανυποψίαστη για ό,τι συνέβαινε γύρω της, δεν την προετοίμασε κανείς για όσα θα αντιμετώπιζε, μια και οι γονείς ευελπιστούσαν σε καλύτερες μέρες και οι κυβερνήσεις ήταν απασχολημένες με τη διαφθορά τους.
Σωτήριον έτος 2022 και η κατάσταση διαμορφώνεται ως εξής: Επιστήμονες (και μη) ψάχνουν απεγνωσμένα δουλειά, αφού κανένας εργασιακός κλάδος δεν έχει παραμείνει αλώβητος – κρίση, πανδημία, πόλεμοι…
Ο πρώτος και τυχαίος εργοδότης που θα προσλάβει το νέο εργαζόμενο θέτει εξαρχής τις συντεταγμένες του.
Εάν θέλεις να εργαστείς με αυτούς τους όρους, καλώς.
Εάν όχι, υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι που ψάχνουν…
Πηγαίνει το πρωί στο γραφείο, στο μαγαζί, στο εργοστάσιο, δεν μιλάει σε κανέναν, δουλεύει το εννιάωρο ή το δεκάωρό του και ούτε διάλειμμα δεν κάνει – άλλωστε ο όγκος της δουλειάς δεν το επιτρέπει.
Η θλιβερή πορεία του έχει ξεκινήσει και δεν έχει θυμό, ούτε απογοήτευση.
Δεν μπορεί να ζήσει με 560 ευρώ, αλλά μπορεί να απολυθεί εάν διαμαρτυρηθεί…
https://edromos.gr/neosklavoi/
Από Λόλα Σκαλτσά
Βγήκαν να αναζητήσουν δουλειά, να διεκδικήσουν τη ζωή τους, να αποδείξουν πως έχουν ικανότητες, γνώσεις και τσαγανό.
Αυτή τη γενιά που ξεκίνησε τον αγώνα της μετά το 2010, ανυποψίαστη για ό,τι συνέβαινε γύρω της, δεν την προετοίμασε κανείς για όσα θα αντιμετώπιζε, μια και οι γονείς ευελπιστούσαν σε καλύτερες μέρες και οι κυβερνήσεις ήταν απασχολημένες με τη διαφθορά τους.
Σωτήριον έτος 2022 και η κατάσταση διαμορφώνεται ως εξής: Επιστήμονες (και μη) ψάχνουν απεγνωσμένα δουλειά, αφού κανένας εργασιακός κλάδος δεν έχει παραμείνει αλώβητος – κρίση, πανδημία, πόλεμοι…
Ο πρώτος και τυχαίος εργοδότης που θα προσλάβει το νέο εργαζόμενο θέτει εξαρχής τις συντεταγμένες του.
Εάν θέλεις να εργαστείς με αυτούς τους όρους, καλώς.
Εάν όχι, υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι που ψάχνουν…
- Το ωράριο είναι οκτάωρο, αλλά εάν χρειαστεί να μείνεις παραπάνω, θα μείνεις. Όλοι μένουν… πρέπει να στηρίξεις την εταιρεία για να σε στηρίξει κι εκείνη με τη σειρά της.
- Εμείς εδώ δεν πληρώνουμε υπερωρίες… καταλαβαίνεις… δεν βγαίνουμε…
- Ο μισθός σου θα είναι 560 ευρώ καθαρά, προς το παρόν… Μετά, βλέπουμε… εάν είσαι συνεπής και εργατικός, όλο και κάτι θα γίνει…
- Συνδικαλισμοί και τέτοια δεν μας αρέσουν και καλύτερα να τα αποφύγεις.
Πηγαίνει το πρωί στο γραφείο, στο μαγαζί, στο εργοστάσιο, δεν μιλάει σε κανέναν, δουλεύει το εννιάωρο ή το δεκάωρό του και ούτε διάλειμμα δεν κάνει – άλλωστε ο όγκος της δουλειάς δεν το επιτρέπει.
Η θλιβερή πορεία του έχει ξεκινήσει και δεν έχει θυμό, ούτε απογοήτευση.
Δεν μπορεί να ζήσει με 560 ευρώ, αλλά μπορεί να απολυθεί εάν διαμαρτυρηθεί…
https://edromos.gr/neosklavoi/
Από Λόλα Σκαλτσά
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)