Τρίτη 7 Μαρτίου 2023
Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και ηγαπημένε, πάντοτ’ ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε.
ο αριθμός των δικαίων
8. Και θέλοντας να μετρήσω με τα δάχτυλα τους δίκαιους, ασήκωσα από το φιλιατρό το χέρι μου το ζερβί, και κοιτώντας τα δάχτυλα του δεξιού είπα: «Τάχα να είναι πολλά;»
9. Και αρχίνησα και εσύγκρενα των αριθμό των δικαίων οπού εγνώριζα, με αυτά τα πέντε δάχτυλα, και βρίσκοντας πως ετούτα επερισσεύανε, ελιγόστεψα το δάχτυλο το λιανό, κρύβοντάς το ανάμεσα στο φιλιατρό και στην απαλάμη μου.
10. Και έστεκα και εθεωρούσα τα τέσσερα δάχτυλα για πολλή ώρα, και αιστάνθηκα μεγάλη λαχτάρα, γιατί είδα πως ήμουνα στενεμένος να λιγοστέψω, και κοντά στο λιανό μου δάχτυλο έβαλα το σιμοτινό του στην ίδια θέση.
11. Εμνέσκανε το λοιπόν αποκάτου από τα μάτια μου τα τρία δάχτυλα μοναχά, και τα εχτυπούσα ανήσυχα απάνου στο φιλιατρό, για να βοηθήσω το νου μου να εύρει κάνε τρεις δίκαιους.
12. Αλλά επειδή αρχινήσανε τα σωθικά μου να τρέμουνε σαν τη θάλασσα που δεν ησυχάζει ποτέ,
13. Ασήκωσα τα τρία μου έρμα δάχτυλα και έκαμα το σταυρό μου.
14. Έπειτα, θέλοντας να αριθμήσω τους άδικους, έχωσα το ένα χέρι μες στην τσέπη του ράσου μου, και το άλλο ανάμεσα στο ζωνάρι μου, γιατί εκατάλαβα, αλίμονον, πως τα δάχτυλα δεν εχρειαζόντανε ολότελα.
15. Και ο νους μου εζαλίστηκε από το μεγάλον αριθμό· όμως με παρηγορούσε το να βλέπω πως καθένας κάτι καλό είχε απάνου του.
Διονύσιος Σολωμός “η γυναίκα της ζακυθος”
από το «ποδήματα και πεζά» εκδόσεις γράμματα
Το έθνος πρέπει να μάθη να θεωρή Εθνικόν ό,τι είναι Αληθές. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
Σύμφωνα με τον Ι. Πολυλά, ο Σολωμός απάντησε με τα παραπάνω λόγια όταν ένας φίλος του, διαβάζοντας τον «Πόρφυρα», του παρατήρησε ότι «το έθνος ήθελε να δεχθεί καλύτερα ένα ποίημα εθνικό».
Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και ηγαπημένε, πάντοτ’ ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε.
Διονύσιος Σολωμός “προς τους επτανήσιους”
Η συνάντηση Δ. Σολωμού – Σ. Τρικούπη:
Όθεν όταν (περί τα τέλη του 1822) ο Τρικούπης έφθασε εις Ζάκυνθο, καλεσμένος από τον αείμνηστον Λορδ Γυίλφορδ, και επεσκέφθηκε τον Σολωμό, ο ποιητής δεν του εξεφώνησε τους απλοελληνικούς στίχους του, αλλά την ιταλική ωδή «Per Prima Messa», την οποία είχε συνθέσει ακόμη ευρισκόμενος εις την Ιταλία.
Ο Τρικούπης του επαρατήρησε ότι ο προορισμός του ήταν, όχι να λάβει μίαν λαμπρή θέση εις τον ιταλικόν Παρνασσό, αλλά να έβγει θεμελιωτής νέας φιλολογίας εις την Ελλάδα.
Τούτα τα λόγια, τα οποία εφαίνοντο ωσάν ενός αποσταλμένου της κοινής αγωνιζομένης μητέρας προς το καλύτερο από τα τέκνα της, ανταποκρένοντο εις τη διάθεση και εις τα πρώτα βήματα του Σολωμού, ώστε γιομάτος θάρρος εξακολούθησε τη μελέτη της μητρικής του γλώσσας, βοηθούμενος από τον Τρικούπη.
Ο Γ. Θεοτοκάς σχολιάζει τη συνάντηση Σολωμού – Τρικούπη:
Ο Σολωμός 24 χρονώ, ο Τρικούπης 34. Ως εκείνη τη στιγμή ο Σολωμός δεν έχει ξεκαθαρίσει στη συνείδησή του αν είναι Έλληνας ή Ιταλός.
Η γλώσσα και η παιδεία, ίσως και η πατρική καταγωγή, τον τραβούν προς την Ιταλία, αλλά η Επανάσταση τον έχει συγκινήσει.
Είναι άβουλος και ασυνείδητος, ένα χαμένο παιδί που δε βρήκε τον εαυτό του. (…)
Ο Τρικούπης σ’ αυτή τη συνάντηση είναι αναμφίβολο ότι ενεργεί μ’ ένα πολιτικό σκοπό· να προσθέσει τη συνείδηση στη μεγαλοφυία, να επιστρατεύσει τη σκοτεινή δύναμη και να τη θέσει στην υπηρεσία της Ελλάδας.
Αξιοθαύμαστη η πολιτική και πνευματική διαίσθηση του Τρικούπη, που καταλαβαίνει το δαιμόνιο του Σολωμού προτού το καταλάβει ο ίδιος ο Σολωμός, που αισθάνεται μες στον πόλεμο την ανάγκη της ποίησης, της ποίησης που θα είναι η φωνή του έθνους.
Θέλει να δώσει στο έθνος μια φωνή.
Το αποτέλεσμα της συνάντησης είναι κευραυνοβόλο, ο Σολωμός μονομιάς γίνεται Έλληνας, κατακτά την ελληνική γλώσσα (και την αναδημιουργεί), γράφει τον Ύμνο, όλα αυτά σε ελάχιστο καιρό.
Κι ο Τρικούπης φεύγει, ο ρόλος του τελείωσε.
Γιώργος Θεοτοκάς «τετράδια ημερολογίου»
εκδόσεις εστία
Ο Δ. Σολωμός το 1823 συνέθεσε, μέσα σε ένα μήνα, τον Ύμνο εις την Ελευθερία, ο οποίος δεν περιέχει ούτε μία ιταλική λέξη, από αυτές που αφθονούσαν στην επτανησιακή διάλεκτο.
από τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους Β΄»:
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει…
Όποιος πεθάνει σήμερα, χίλιες φορές πεθαίνει.
Συχνά τα στήθια εκούρασα, ποτέ την καλοσύνη.
Παράπονο: χαμός καιρού σ’ ό,τι κανείς κι α χάσει.
Πάντ’ ανοιχτά, πάντ’ άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου.
Η δύναμή σου πέλαγο κι η θέλησή μου βράχος.
Διονύσιος Σολωμός
από την ανθολόγια του η. ν. Αποστολίδη, εκδόσεις εστία
από τον «Διάλογο»:
Η αλήθεια είναι καλή Θεά, αλλά τα πάθη του ανθρώπου συχνότατα την νομίζουν εχθρή.
Δεν είναι εντροπή να φανερώσει άνθρωπος πως έσφαλε.
Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;
Ο Κύριος που με είχε πάρει έξω είχε στο σπίτι του το βράδυ μία συγκέντρωση και ανάμεσα στους άλλους ξένους ήταν παρόντες ο κόμις Διονύσιος Σολωμός απ’ τη Ζάκυνθο και ο Ιππότης Ανδρέας Μουστοξύδης, για τους οποίους είχα ακούσει συχνά.
Ο πρώτος είναι σχεδόν ο μόνος Έλληνας ποιητής και οι «Ύμνοι» του, κυρίως πατριωτικοί, είναι γραμμένοι στην κοινή διάλεκτο της χώρας του και λέγεται πως είναι γεμάτοι φωτιά.
Είναι ένας υπερβολικά ωραίος άνδρας με μεγάλα μαύρα μάτια, τρυφερά σχεδόν σαν γυναίκας.
Τα χαρακτηριστικά του είναι σαν να είναι έργο της καθαρότατης ελληνικής σμίλης, τόσο τέλεια, σαν να είναι άγαλμα και εντυπωμένα με τα πιο ελκυστικά σημάδια λεπτότητας και αισθήματος. Μπορώ να φαντασθώ τον Ανακρέοντα να του έμοιαζε.
Κάποια χρονιά που είχα συγκεντρωμένα στην Γ΄ Ελληνικού πολλά καλά παιδιά, τους δίδαξα ολάκερο τον “Εθνικό Ύμνο” του Σολωμού, που δεν τον είχε το πρόγραμμα.
από τα Προλεγόμενα του Ι. Πολυλά
Ο Γ. Θεοτοκάς σχολιάζει τη συνάντηση Σολωμού – Τρικούπη:
Ο Σολωμός 24 χρονώ, ο Τρικούπης 34. Ως εκείνη τη στιγμή ο Σολωμός δεν έχει ξεκαθαρίσει στη συνείδησή του αν είναι Έλληνας ή Ιταλός.
Η γλώσσα και η παιδεία, ίσως και η πατρική καταγωγή, τον τραβούν προς την Ιταλία, αλλά η Επανάσταση τον έχει συγκινήσει.
Είναι άβουλος και ασυνείδητος, ένα χαμένο παιδί που δε βρήκε τον εαυτό του. (…)
Ο Τρικούπης σ’ αυτή τη συνάντηση είναι αναμφίβολο ότι ενεργεί μ’ ένα πολιτικό σκοπό· να προσθέσει τη συνείδηση στη μεγαλοφυία, να επιστρατεύσει τη σκοτεινή δύναμη και να τη θέσει στην υπηρεσία της Ελλάδας.
Αξιοθαύμαστη η πολιτική και πνευματική διαίσθηση του Τρικούπη, που καταλαβαίνει το δαιμόνιο του Σολωμού προτού το καταλάβει ο ίδιος ο Σολωμός, που αισθάνεται μες στον πόλεμο την ανάγκη της ποίησης, της ποίησης που θα είναι η φωνή του έθνους.
Θέλει να δώσει στο έθνος μια φωνή.
Το αποτέλεσμα της συνάντησης είναι κευραυνοβόλο, ο Σολωμός μονομιάς γίνεται Έλληνας, κατακτά την ελληνική γλώσσα (και την αναδημιουργεί), γράφει τον Ύμνο, όλα αυτά σε ελάχιστο καιρό.
Κι ο Τρικούπης φεύγει, ο ρόλος του τελείωσε.
Γιώργος Θεοτοκάς «τετράδια ημερολογίου»
εκδόσεις εστία
Ο Δ. Σολωμός το 1823 συνέθεσε, μέσα σε ένα μήνα, τον Ύμνο εις την Ελευθερία, ο οποίος δεν περιέχει ούτε μία ιταλική λέξη, από αυτές που αφθονούσαν στην επτανησιακή διάλεκτο.
από τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους Β΄»:
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει…
Όποιος πεθάνει σήμερα, χίλιες φορές πεθαίνει.
Συχνά τα στήθια εκούρασα, ποτέ την καλοσύνη.
Παράπονο: χαμός καιρού σ’ ό,τι κανείς κι α χάσει.
Πάντ’ ανοιχτά, πάντ’ άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου.
Η δύναμή σου πέλαγο κι η θέλησή μου βράχος.
Διονύσιος Σολωμός
από την ανθολόγια του η. ν. Αποστολίδη, εκδόσεις εστία
από τον «Διάλογο»:
Η αλήθεια είναι καλή Θεά, αλλά τα πάθη του ανθρώπου συχνότατα την νομίζουν εχθρή.
Δεν είναι εντροπή να φανερώσει άνθρωπος πως έσφαλε.
Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;
Διονύσιος σολωμός «διάλογος»
από τα » δ. Σολωμού – ποιήματα και πεζά»
εκδόσεις γράμματα
Ο Αμερικανός δημοσιογράφος και ποιητής Nathaniel Parker Willis συνάντησε τον Διονύσιο Σολωμό στην Κέρκυρα στα 1832: Ο Κύριος που με είχε πάρει έξω είχε στο σπίτι του το βράδυ μία συγκέντρωση και ανάμεσα στους άλλους ξένους ήταν παρόντες ο κόμις Διονύσιος Σολωμός απ’ τη Ζάκυνθο και ο Ιππότης Ανδρέας Μουστοξύδης, για τους οποίους είχα ακούσει συχνά.
Ο πρώτος είναι σχεδόν ο μόνος Έλληνας ποιητής και οι «Ύμνοι» του, κυρίως πατριωτικοί, είναι γραμμένοι στην κοινή διάλεκτο της χώρας του και λέγεται πως είναι γεμάτοι φωτιά.
Είναι ένας υπερβολικά ωραίος άνδρας με μεγάλα μαύρα μάτια, τρυφερά σχεδόν σαν γυναίκας.
Τα χαρακτηριστικά του είναι σαν να είναι έργο της καθαρότατης ελληνικής σμίλης, τόσο τέλεια, σαν να είναι άγαλμα και εντυπωμένα με τα πιο ελκυστικά σημάδια λεπτότητας και αισθήματος. Μπορώ να φαντασθώ τον Ανακρέοντα να του έμοιαζε.
nathaniel parker willis (1806-1867)
από άρθρο του γεωρ. χρ. σουλη στο περιοδικό νεα εστια
Ο Κώστας Βάρναλης θυμάται τον καιρό (1911) που δούλευε καθηγητής στα Μέγαρα: Κάποια χρονιά που είχα συγκεντρωμένα στην Γ΄ Ελληνικού πολλά καλά παιδιά, τους δίδαξα ολάκερο τον “Εθνικό Ύμνο” του Σολωμού, που δεν τον είχε το πρόγραμμα.
Βρέθηκε αμέσως ο “επιστήμονας” του χωριού να με καταγγείλει στο υπουργείο ότι υπονομεύω την αθάνατον ημών γλώσσαν άτε διδάσκων εις τους παίδας τον “Εθνικόν Ύμνον!”.
Πού να το φανταζότανε ο Σολωμός ότι ο ύμνος του θα μπορούσε να χρησιμέψει για τεκμήριο εθνικής προδοσίας.
Και το υπουργείο με κάλεσε “εις απολογίαν!”.
Κώστας Βάρναλης “φιλολογικά απομνημονεύματα” εκδόσεις κέδρος
Πού να το φανταζότανε ο Σολωμός ότι ο ύμνος του θα μπορούσε να χρησιμέψει για τεκμήριο εθνικής προδοσίας.
Και το υπουργείο με κάλεσε “εις απολογίαν!”.
Κώστας Βάρναλης “φιλολογικά απομνημονεύματα” εκδόσεις κέδρος
Διονύσιος Σολωμός “η γυναίκα της ζάκυθος”
από το «ποιήματα και πεζά» εκδόσεις γράμματα
Διονύσιος Σολωμός (1798-1857)
Ενδιαφέρουσες συνδέσεις:
Η Γυναίκα της Ζάκυθος
Ποιήματα του Δ. Σολωμού
Παραθέματα και αφορισμοί από το έργο του Δ. Σολωμού
Βιογραφικά στοιχεία του Δ. Σολωμού
Ενδιαφέρουσες συνδέσεις:
Η Γυναίκα της Ζάκυθος
Ποιήματα του Δ. Σολωμού
Παραθέματα και αφορισμοί από το έργο του Δ. Σολωμού
Βιογραφικά στοιχεία του Δ. Σολωμού
Τα Βρετανικά “Lockdown-Files” μαρτυρούν τη πολιτική βουλιμία των αξιωματούχων που βρίσκονται στην εξουσία τα τελευταία έτη
100.000 μηνύματα Whatsapp που διέρρευσαν από τον πρώην υπουργό Υγείας, Μatt Ηancock, ρίχνουν φως στους χειρισμούς της Βρετανίας κατά τη διάρκεια της “κρίσης” Covid:
Η κυβέρνηση του Boris Johnson κλείδωνε με λαγνεία ταξιδιώτες σε ξενοδοχεία καραντίνας και επέβαλε υποχρεωτική μάσκα στα σχολεία για πολιτικά κίνητρα.
Οι πολιτικοί πίεσαν για μέτρα χωρίς επιστημονικά στοιχεία και έκαναν εξαγγελίες για νέες “μεταλλάξεις” όταν τα νούμερα έπεφταν.
Για τους Βρετανούς, η “πανδημία” είναι μόνο μια μακρινή ανάμνηση υψηλών “ποσοστών μόλυνσης”, αυστηρών lockdown και καφκικών κανόνων τήρησης απόστασης.
Τα 100.000 ιδιωτικά μηνύματα στο Whatsapp του πρώην υπουργού Υγείας Matt Hancock δείχνουν ότι και στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι πολιτικοί χρησιμοποίησαν τη Covid για προσωπικά συμφέροντα.
Μια δημοσιογράφος που είχε γράψει ένα βιβλίο με τον Hancock για την κρίση της Covid παραβίασε μια συμφωνία εμπιστευτικότητας και έκανε διαθέσιμα στην “Daily Telegraph” τα μηνύματα από τις εσωτερικές κυβερνητικές ομάδες Whatsapp με συνολικά 2,3 εκατομμύρια λέξεις.
Οι πολιτικοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι εκείνης της εποχής έπρεπε να αποδειχθούν απροετοίμαστοι σε ένα περιβάλλον που χαρακτηριζόταν από “τεράστιες δυσκολίες”.
Ένα περιβάλλον που ισχύει κατά κανόνα η “ιδιωτικοποίηση των πάντων” και που εδώ και χρόνια προειδοποιούν οι υγειονομικοί για ολική κατάρρευση του υγειονομικού συστήματος.
Οι διαρροές του Whatsapp, τις οποίες η “Telegraph” αποκαλύπτει στο κοινό δείχνουν ότι υπουργοί και δημόσιοι υπάλληλοι έλαβαν μια σειρά από μέτρα με ισχνή επιστημονική βάση ή για πολιτικά κίνητρα. Μερικές φορές μάλιστα διαφαίνεται η επιθυμία να εκφοβίσουν τον πληθυσμό με δρακόντειους κανόνες, νέες μεταλλάξεις και πλαστογραφημένα στοιχεία.
Πολιτικά υποκινούμενη υποχρέωση χρήσης μάσκας
Το Ηνωμένο Βασίλειο επέβαλε τον πρώτο αποκλεισμό σχετικά αργά το 2020 και χαλάρωσε τα μέτρα προς το τέλος της πανδημίας νωρίτερα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Ενδιάμεσα, ωστόσο, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Boris Johnson επέβαλε επανειλημμένα αυστηρά lockdowns και περιορισμούς επαφών – με μια ενίοτε φαινομενικά τυχοδιωκτική αδιαφορία.
Ένας υπουργός παραδέχεται ανοιχτά στις συνομιλίες ότι δεν υπήρχε καμία ” ισχυρή λογική” για τον περιορισμό των μέγιστων κοινωνικών επαφών σε έξι άτομα, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών – κάτι που, φυσικά, δεν εμπόδισε τους υπουργούς να αποφασίσουν ακριβώς αυτό.
Προχώρησαν με παρόμοιο τρόπο με την υποχρεωτική χρήση μάσκας στα σχολεία:
Σε μια μακρά ανταλλαγή συνομιλιών, οι επιστημονικοί σύμβουλοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχαν σαφή επιχειρήματα υπέρ ή κατά της χρήσης μάσκας προσώπου στους διαδρόμους και στους χώρους διαλείμματος.
Τελικά, ο Τζόνσον και η κυβέρνησή του αποφάσισαν υπέρ της υποχρεωτικής μάσκας για καθαρά πολιτικούς λόγους – για να αποφύγουν μια διαφωνία με το σκληρό καθεστώς της Πρώτης Υπουργού της Σκωτίας Nicola Sturgeon.
Project Fear: “Θα τρομάξουμε τους πάντες”. (θα τους κάνουμε να χεστούν επάνω τους, σε ελεύθερη μετάφραση)
Καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας, αξιωματούχοι και υπουργοί πάλευαν με το πώς να διασφαλίσουν ότι το κοινό θα συμμορφωνόταν με τους διαρκώς μεταβαλλόμενους περιορισμούς αποκλεισμού.
Ένα όπλο στο οπλοστάσιό τους ήταν ο φόβος.
“Θα τρομάξουμε τους πάντες”, πρότεινε ο Matt Hancock κατά τη διάρκεια ενός μηνύματος WhatsApp με τον σύμβουλό του στα μέσα ενημέρωσης.
Ο τότε υπουργός Υγείας δεν ήταν ο μόνος στην επιθυμία του να τρομάξει τους πολίτες για να “συμμορφωθούν”.
Τα μηνύματα WhatsApp που δημοσίευσε η Telegraph δείχνουν πώς αρκετά μέλη της ομάδας του κ. Hancock ασχολήθηκαν με ένα είδος “Project Fear”, στο οποίο μιλούσαν για το πώς θα αξιοποιήσουν τον “φόβο και την ενοχή” για να κάνουν τους ανθρώπους να υπακούσουν στο lockdown.
Με τα καταγεγραμμένα κρούσματα του Covid να έχουν μειωθεί σε μόλις 689, η κυβέρνηση βρισκόταν λίγες ημέρες πριν από την επαναλειτουργία των pub, των εστιατορίων και των κομμωτηρίων.
Αλλά στις 30 Ιουνίου 2020, το Leicester είχε μόλις μπει σε καθεστώς τοπικού αποκλεισμού.
Σε μια ομάδα WhatsApp με την ονομασία “Local Action Committee”, η Emma Dean, ειδική σύμβουλος του κ. Hancock για θέματα πολιτικής, ανέφερε στην ομάδα μια φήμη ότι το Milton Keynes μπορεί να είναι η επόμενη πόλη που θα βυθιστεί σε τοπικό lockdown.
Ο Jamie Njoku-Goodwin, σύμβουλος του κ. Hancock για τα μέσα ενημέρωσης, απάντησε ότι δεν θα ήταν “μη εξυπηρετικό” για το κοινό να σκεφτεί ότι μπορεί να είναι οι επόμενοι.
Η κ. Dean φάνηκε να ξεκινά τη συζήτηση προωθώντας μηνύματα που της εστάλησαν σχετικά με τη φήμη για το Milton Keynes. Η κα Harding, η οποία διηύθυνε το πρόγραμμα Test and Trace, απάντησε.
Η κυβέρνηση είχε αρχίσει να δημοσιεύει τη λεγόμενη “λίστα παρακολούθησης” των περιοχών της χώρας που είχαν πληγεί περισσότερο, όχι μόνο για να δικαιολογήσει και να εξηγήσει στο κοινό την ανάγκη για τοπικά μέτρα αποκλεισμού.
Αλλά στις 7 Οκτωβρίου 2020, οι υπουργοί απέσυραν τη δημοσίευση του καταλόγου – το σκεπτικό φαίνεται ότι ήταν ότι ο αριθμός αυξανόταν και ότι θα προκαλούσε στους κατοίκους και τους πολιτικούς σε περιοχές όπως το Leicester να αναρωτηθούν γιατί είχαν επιλεγεί για το τοπικό αποκλεισμό.
Σε ένα WhatsApp group με την ονομασία “MH Top Team”, στην οποία συμμετείχαν διάφοροι σύμβουλοι και δημόσιοι υπάλληλοι, η ομάδα συμφώνησε να καταργηθεί ο κατάλογος παρακολούθησης δεδομένων παρακολούθησης, επειδή δεν σχεδιάζονταν τέτοιες τοπικές “παρεμβάσεις”.
Σε μια συζήτηση με έναν δημόσιο υπάλληλο, ο Damon Poole, σύμβουλος του κ. Hancock για τα μέσα ενημέρωσης, δήλωσε ότι η μη δημοσίευση των δεδομένων μπορεί να μετατραπεί προς όφελός τους, διότι “βοηθά την αφήγηση ότι τα πράγματα είναι πραγματικά άσχημα“.
Ο Boris Johnson, τότε πρωθυπουργός, είχε υποσχεθεί ότι οι οικογένειες θα επανενώνονταν τα Χριστούγεννα – για πρώτη φορά μετά το χτύπημα της πανδημίας στις αρχές του 2020.
Είπε ότι η παράλειψη των πολυαναμενόμενων επανενώσεων “θα ήταν απάνθρωπη και ενάντια στα ένστικτα πολλών ανθρώπων σε αυτή τη χώρα”.
Αλλά στο παρασκήνιο, οι υπουργοί και οι αξιωματούχοι του αντιλαμβάνονταν όλο και περισσότερο ότι μεγάλα τμήματα του κοινού αντιμετώπιζαν μια σοβαρή απογοήτευση και ότι η κυβέρνηση Τζόνσον θα επωμιζόταν την ευθύνη για την απογοήτευσή τους.
Η λύση τον Δεκέμβριο ήταν “να φοβίσουμε τους πάντες” με τη δήλωση για μια νέα μετάλλαξη του SARS-CoV-2, γνωστής ως παραλλαγή Alpha ή Kent.
Σε μια συνομιλία μεταξύ του κ. Hancock και του κ. Poole στις 13 Δεκεμβρίου, συζητήθηκε το πώς θα επιβιώσουν από τις επερχόμενες αντιδράσεις και την καταιγίδα.
Την ημέρα εκείνη καταγράφηκαν 18.409 κρούσματα Covid και 410 θάνατοι.
Πέντε ημέρες αργότερα, στις 18 Δεκεμβρίου, ο κ. Τζόνσον θα καταργούσε την προγραμματισμένη πενθήμερη χριστουγεννιάτικη αμνηστία του σε ένδειξη αντιστροφής της πολιτικής.
Η κουβέντα ξεκίνησε με μια συζήτηση σχετικά με τον φόβο ότι ο Sadiq Khan, ο δήμαρχος του Λονδίνου, θα μπορούσε να επιτεθεί στην κυβέρνηση επειδή βύθισε την πρωτεύουσα στο δικό της lockdown – ακριβώς όπως ο Andy Burnham, ο δήμαρχος του Μάντσεστερ, είχε δώσει μια μάχη στην πόλη του λίγους μήνες νωρίτερα.
Οι δύο τους συζήτησαν για έναν στυγνό ηγέτη στη Mail on Sunday, προτού ο κ. Hancock εκφράσει φαινομενικά την ανησυχία του ότι τα κακά νέα για τη νέα μετάλλαξη μπορεί να απομακρυνθούν από την κορυφή της ημερήσιας διάταξης λόγω των διαφωνιών για το Brexit.
Αυτό τους οδήγησε σε μια συζήτηση σχετικά με το πότε θα “εφαρμοστεί” η νέα μετάλλαξη, αν και ο κ. Hancock φάνηκε επιφυλακτικός ότι θα μπορούσε να οδηγήσει στο κλείσιμο σχολείων.
Τον Ιανουάριο του 2021, η Βρετανία βρίσκεται σε τρίτο εθνικό lockdown, με τα σχολεία κλειστά και τους ανθρώπους να καλούνται να εργαστούν από το σπίτι.
Τέσσερις ημέρες αργότερα, στις 10 Ιανουαρίου, ο κ. Hancock και ο Simon Case, ο υπουργός του Συμβουλίου και ως εκ τούτου ο ισχυρότερος δημόσιος υπάλληλος της χώρας, συζήτησαν για αυστηρότερα μέτρα που θα μπορούσαν να εισαγάγουν.
Συμφώνησαν ότι μικρές προσαρμογές, όπως η απαγόρευση του ψαρέματος, θα “ήταν παρωδία” – έτσι αποφάσισαν ότι ο “φόβος” ή/και η “ενοχή” ήταν ζωτικά εργαλεία για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης.
Συζήτησαν να καταστήσουν υποχρεωτική τη χρήση μάσκας σε “όλα τα περιβάλλοντα”, επειδή είχε “πολύ ορατό αντίκτυπο“.
Ένα άλλο παράδειγμα που δόθηκε είναι η επαναλειτουργία του νοσοκομείου Nightingale στο Λονδίνο, το οποίο είχε κατασκευαστεί βιαστικά στην αρχή της “πανδημίας” για τη “συρροή” των ασθενών με Covid.
Στην πραγματικότητα, τα νοσοκομεία Nightingale σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα.
Αυτό στο Λονδίνο άνοιξε ξανά στις 12 Ιανουαρίου 2021 για τη φιλοξενία ασθενών χωρίς Covid, αλλά μόνο μια μικρή μερίδα τελικά εισήχθησαν.
Τα lockdown Files με τις σχεδόν καθημερινές αποκαλύψεις μπορείτε να τα παρακολουθείτε εδώ, καθώς και στο κανάλι μας στο Telegram – https://t.me/corona_Greece.
Και ενώ όλα αυτά συνέβησαν στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου υποτίθεται το σύστημα “δουλεύει”, μπορείτε να φανταστείτε τι έχει συμβεί στην Ελλάδα με μηνύματα μεταξύ υπουργών, δημοσιογράφων και υπαλλήλων του κρατικού μηχανισμού.
Η κυβέρνηση του Boris Johnson κλείδωνε με λαγνεία ταξιδιώτες σε ξενοδοχεία καραντίνας και επέβαλε υποχρεωτική μάσκα στα σχολεία για πολιτικά κίνητρα.
Οι πολιτικοί πίεσαν για μέτρα χωρίς επιστημονικά στοιχεία και έκαναν εξαγγελίες για νέες “μεταλλάξεις” όταν τα νούμερα έπεφταν.
Για τους Βρετανούς, η “πανδημία” είναι μόνο μια μακρινή ανάμνηση υψηλών “ποσοστών μόλυνσης”, αυστηρών lockdown και καφκικών κανόνων τήρησης απόστασης.
Τα 100.000 ιδιωτικά μηνύματα στο Whatsapp του πρώην υπουργού Υγείας Matt Hancock δείχνουν ότι και στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι πολιτικοί χρησιμοποίησαν τη Covid για προσωπικά συμφέροντα.
Μια δημοσιογράφος που είχε γράψει ένα βιβλίο με τον Hancock για την κρίση της Covid παραβίασε μια συμφωνία εμπιστευτικότητας και έκανε διαθέσιμα στην “Daily Telegraph” τα μηνύματα από τις εσωτερικές κυβερνητικές ομάδες Whatsapp με συνολικά 2,3 εκατομμύρια λέξεις.
Οι πολιτικοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι εκείνης της εποχής έπρεπε να αποδειχθούν απροετοίμαστοι σε ένα περιβάλλον που χαρακτηριζόταν από “τεράστιες δυσκολίες”.
Ένα περιβάλλον που ισχύει κατά κανόνα η “ιδιωτικοποίηση των πάντων” και που εδώ και χρόνια προειδοποιούν οι υγειονομικοί για ολική κατάρρευση του υγειονομικού συστήματος.
Οι διαρροές του Whatsapp, τις οποίες η “Telegraph” αποκαλύπτει στο κοινό δείχνουν ότι υπουργοί και δημόσιοι υπάλληλοι έλαβαν μια σειρά από μέτρα με ισχνή επιστημονική βάση ή για πολιτικά κίνητρα. Μερικές φορές μάλιστα διαφαίνεται η επιθυμία να εκφοβίσουν τον πληθυσμό με δρακόντειους κανόνες, νέες μεταλλάξεις και πλαστογραφημένα στοιχεία.
Πολιτικά υποκινούμενη υποχρέωση χρήσης μάσκας
Το Ηνωμένο Βασίλειο επέβαλε τον πρώτο αποκλεισμό σχετικά αργά το 2020 και χαλάρωσε τα μέτρα προς το τέλος της πανδημίας νωρίτερα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Ενδιάμεσα, ωστόσο, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Boris Johnson επέβαλε επανειλημμένα αυστηρά lockdowns και περιορισμούς επαφών – με μια ενίοτε φαινομενικά τυχοδιωκτική αδιαφορία.
Ένας υπουργός παραδέχεται ανοιχτά στις συνομιλίες ότι δεν υπήρχε καμία ” ισχυρή λογική” για τον περιορισμό των μέγιστων κοινωνικών επαφών σε έξι άτομα, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών – κάτι που, φυσικά, δεν εμπόδισε τους υπουργούς να αποφασίσουν ακριβώς αυτό.
Προχώρησαν με παρόμοιο τρόπο με την υποχρεωτική χρήση μάσκας στα σχολεία:
Σε μια μακρά ανταλλαγή συνομιλιών, οι επιστημονικοί σύμβουλοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχαν σαφή επιχειρήματα υπέρ ή κατά της χρήσης μάσκας προσώπου στους διαδρόμους και στους χώρους διαλείμματος.
Τελικά, ο Τζόνσον και η κυβέρνησή του αποφάσισαν υπέρ της υποχρεωτικής μάσκας για καθαρά πολιτικούς λόγους – για να αποφύγουν μια διαφωνία με το σκληρό καθεστώς της Πρώτης Υπουργού της Σκωτίας Nicola Sturgeon.
Project Fear: “Θα τρομάξουμε τους πάντες”. (θα τους κάνουμε να χεστούν επάνω τους, σε ελεύθερη μετάφραση)
Καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας, αξιωματούχοι και υπουργοί πάλευαν με το πώς να διασφαλίσουν ότι το κοινό θα συμμορφωνόταν με τους διαρκώς μεταβαλλόμενους περιορισμούς αποκλεισμού.
Ένα όπλο στο οπλοστάσιό τους ήταν ο φόβος.
“Θα τρομάξουμε τους πάντες”, πρότεινε ο Matt Hancock κατά τη διάρκεια ενός μηνύματος WhatsApp με τον σύμβουλό του στα μέσα ενημέρωσης.
Ο τότε υπουργός Υγείας δεν ήταν ο μόνος στην επιθυμία του να τρομάξει τους πολίτες για να “συμμορφωθούν”.
Τα μηνύματα WhatsApp που δημοσίευσε η Telegraph δείχνουν πώς αρκετά μέλη της ομάδας του κ. Hancock ασχολήθηκαν με ένα είδος “Project Fear”, στο οποίο μιλούσαν για το πώς θα αξιοποιήσουν τον “φόβο και την ενοχή” για να κάνουν τους ανθρώπους να υπακούσουν στο lockdown.
Με τα καταγεγραμμένα κρούσματα του Covid να έχουν μειωθεί σε μόλις 689, η κυβέρνηση βρισκόταν λίγες ημέρες πριν από την επαναλειτουργία των pub, των εστιατορίων και των κομμωτηρίων.
Αλλά στις 30 Ιουνίου 2020, το Leicester είχε μόλις μπει σε καθεστώς τοπικού αποκλεισμού.
Σε μια ομάδα WhatsApp με την ονομασία “Local Action Committee”, η Emma Dean, ειδική σύμβουλος του κ. Hancock για θέματα πολιτικής, ανέφερε στην ομάδα μια φήμη ότι το Milton Keynes μπορεί να είναι η επόμενη πόλη που θα βυθιστεί σε τοπικό lockdown.
Ο Jamie Njoku-Goodwin, σύμβουλος του κ. Hancock για τα μέσα ενημέρωσης, απάντησε ότι δεν θα ήταν “μη εξυπηρετικό” για το κοινό να σκεφτεί ότι μπορεί να είναι οι επόμενοι.
Η κ. Dean φάνηκε να ξεκινά τη συζήτηση προωθώντας μηνύματα που της εστάλησαν σχετικά με τη φήμη για το Milton Keynes. Η κα Harding, η οποία διηύθυνε το πρόγραμμα Test and Trace, απάντησε.
Η κυβέρνηση είχε αρχίσει να δημοσιεύει τη λεγόμενη “λίστα παρακολούθησης” των περιοχών της χώρας που είχαν πληγεί περισσότερο, όχι μόνο για να δικαιολογήσει και να εξηγήσει στο κοινό την ανάγκη για τοπικά μέτρα αποκλεισμού.
Αλλά στις 7 Οκτωβρίου 2020, οι υπουργοί απέσυραν τη δημοσίευση του καταλόγου – το σκεπτικό φαίνεται ότι ήταν ότι ο αριθμός αυξανόταν και ότι θα προκαλούσε στους κατοίκους και τους πολιτικούς σε περιοχές όπως το Leicester να αναρωτηθούν γιατί είχαν επιλεγεί για το τοπικό αποκλεισμό.
Σε ένα WhatsApp group με την ονομασία “MH Top Team”, στην οποία συμμετείχαν διάφοροι σύμβουλοι και δημόσιοι υπάλληλοι, η ομάδα συμφώνησε να καταργηθεί ο κατάλογος παρακολούθησης δεδομένων παρακολούθησης, επειδή δεν σχεδιάζονταν τέτοιες τοπικές “παρεμβάσεις”.
Σε μια συζήτηση με έναν δημόσιο υπάλληλο, ο Damon Poole, σύμβουλος του κ. Hancock για τα μέσα ενημέρωσης, δήλωσε ότι η μη δημοσίευση των δεδομένων μπορεί να μετατραπεί προς όφελός τους, διότι “βοηθά την αφήγηση ότι τα πράγματα είναι πραγματικά άσχημα“.
Ο Boris Johnson, τότε πρωθυπουργός, είχε υποσχεθεί ότι οι οικογένειες θα επανενώνονταν τα Χριστούγεννα – για πρώτη φορά μετά το χτύπημα της πανδημίας στις αρχές του 2020.
Είπε ότι η παράλειψη των πολυαναμενόμενων επανενώσεων “θα ήταν απάνθρωπη και ενάντια στα ένστικτα πολλών ανθρώπων σε αυτή τη χώρα”.
Αλλά στο παρασκήνιο, οι υπουργοί και οι αξιωματούχοι του αντιλαμβάνονταν όλο και περισσότερο ότι μεγάλα τμήματα του κοινού αντιμετώπιζαν μια σοβαρή απογοήτευση και ότι η κυβέρνηση Τζόνσον θα επωμιζόταν την ευθύνη για την απογοήτευσή τους.
Η λύση τον Δεκέμβριο ήταν “να φοβίσουμε τους πάντες” με τη δήλωση για μια νέα μετάλλαξη του SARS-CoV-2, γνωστής ως παραλλαγή Alpha ή Kent.
Σε μια συνομιλία μεταξύ του κ. Hancock και του κ. Poole στις 13 Δεκεμβρίου, συζητήθηκε το πώς θα επιβιώσουν από τις επερχόμενες αντιδράσεις και την καταιγίδα.
Την ημέρα εκείνη καταγράφηκαν 18.409 κρούσματα Covid και 410 θάνατοι.
Πέντε ημέρες αργότερα, στις 18 Δεκεμβρίου, ο κ. Τζόνσον θα καταργούσε την προγραμματισμένη πενθήμερη χριστουγεννιάτικη αμνηστία του σε ένδειξη αντιστροφής της πολιτικής.
Η κουβέντα ξεκίνησε με μια συζήτηση σχετικά με τον φόβο ότι ο Sadiq Khan, ο δήμαρχος του Λονδίνου, θα μπορούσε να επιτεθεί στην κυβέρνηση επειδή βύθισε την πρωτεύουσα στο δικό της lockdown – ακριβώς όπως ο Andy Burnham, ο δήμαρχος του Μάντσεστερ, είχε δώσει μια μάχη στην πόλη του λίγους μήνες νωρίτερα.
Οι δύο τους συζήτησαν για έναν στυγνό ηγέτη στη Mail on Sunday, προτού ο κ. Hancock εκφράσει φαινομενικά την ανησυχία του ότι τα κακά νέα για τη νέα μετάλλαξη μπορεί να απομακρυνθούν από την κορυφή της ημερήσιας διάταξης λόγω των διαφωνιών για το Brexit.
Αυτό τους οδήγησε σε μια συζήτηση σχετικά με το πότε θα “εφαρμοστεί” η νέα μετάλλαξη, αν και ο κ. Hancock φάνηκε επιφυλακτικός ότι θα μπορούσε να οδηγήσει στο κλείσιμο σχολείων.
Τον Ιανουάριο του 2021, η Βρετανία βρίσκεται σε τρίτο εθνικό lockdown, με τα σχολεία κλειστά και τους ανθρώπους να καλούνται να εργαστούν από το σπίτι.
Τέσσερις ημέρες αργότερα, στις 10 Ιανουαρίου, ο κ. Hancock και ο Simon Case, ο υπουργός του Συμβουλίου και ως εκ τούτου ο ισχυρότερος δημόσιος υπάλληλος της χώρας, συζήτησαν για αυστηρότερα μέτρα που θα μπορούσαν να εισαγάγουν.
Συμφώνησαν ότι μικρές προσαρμογές, όπως η απαγόρευση του ψαρέματος, θα “ήταν παρωδία” – έτσι αποφάσισαν ότι ο “φόβος” ή/και η “ενοχή” ήταν ζωτικά εργαλεία για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης.
Συζήτησαν να καταστήσουν υποχρεωτική τη χρήση μάσκας σε “όλα τα περιβάλλοντα”, επειδή είχε “πολύ ορατό αντίκτυπο“.
Ένα άλλο παράδειγμα που δόθηκε είναι η επαναλειτουργία του νοσοκομείου Nightingale στο Λονδίνο, το οποίο είχε κατασκευαστεί βιαστικά στην αρχή της “πανδημίας” για τη “συρροή” των ασθενών με Covid.
Στην πραγματικότητα, τα νοσοκομεία Nightingale σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα.
Αυτό στο Λονδίνο άνοιξε ξανά στις 12 Ιανουαρίου 2021 για τη φιλοξενία ασθενών χωρίς Covid, αλλά μόνο μια μικρή μερίδα τελικά εισήχθησαν.
Τα lockdown Files με τις σχεδόν καθημερινές αποκαλύψεις μπορείτε να τα παρακολουθείτε εδώ, καθώς και στο κανάλι μας στο Telegram – https://t.me/corona_Greece.
Και ενώ όλα αυτά συνέβησαν στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου υποτίθεται το σύστημα “δουλεύει”, μπορείτε να φανταστείτε τι έχει συμβεί στην Ελλάδα με μηνύματα μεταξύ υπουργών, δημοσιογράφων και υπαλλήλων του κρατικού μηχανισμού.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)