Πειθαναγκασμός
των πολιτών να υποβληθούν αμελλητί και αναντίρρητα προς την λήψη παροχής
υγείας, άνευ ουσιαστικής πληροφορήσεως περί των τυχόν παρενεργειών των
εμβολίων, με αποτέλεσμα εις περίπτωση σφάλματος να μην υποστούν οι υπαίτιοι,
προσηκόντως τις ανάλογες ποινικές και αστικές κυρώσεις
Η
ανενδοίαστη και κυνική ομολογία εκ μέρους της κυβερνήσεως περί της
αποτυχημένης, μέχρι τούδε πρακτικής των αλλεπάλληλων καθολικών εγκλεισμών καθώς
και του επιβληθέντος βασανιστηρίου της, επί μακρόν μασκοφορίας μας, συνάγεται
ευθέως δια της λήψεως άτοπων, αντιφατικών και σπασμωδικών καινοφανών μέτρων,
κατόπιν γνωμοδοτήσεως της περίπυστης επιτροπής «των αυθεντών-αλάθητων-σοφών»
λοιμοξιολόγων, δεδομένου όμως ότι, εφεξής (η κυβέρνησης) ατόπως, αποκλιμακώνει
και αίρει εν μέρει τα περιοριστικά μέτρα, ανακοινώνοντας όμως συγχρόνως τον
πρωτοφανή και ραγδαίο πολλαπλασιασμό των κρουσμάτων.
Η
σχιοδοειδής αυτή κατάσταση, αποδεικνύει ότι η χώρα μας, ακροβατεί σε ολισθηρά
μονοπάτια μίας σκοτεινής κοινοβουλευτικής δικτατορίας, η οποία δια του μονισμού
της υγειονομικής πανδημίας, εξυπηρετεί αλλότρια από τα επιφαινόμενα συμφέροντα
και το αφήγημα της δημόσιας υγείας.
Άξιο
μνείας είναι ότι το θυσιαζόμενο αγαθό, της ελεύθερης ανάπτυξης της
προσωπικότητας των πολιτών, προς όλες του τις πτυχές και εκφάνσεις του,
(επαγγελματική-οικονομική εν γένει δραστηριότητα) αλλά και της απρόσκοπτης
μετακίνησής τους, κατ’ άρθρο 5 του Συντάγματος παρ. 4, ανεστάλη επί μακρόν,
όλως καταχρηστικώς, ένεκεν της αποδεικνυόμενης, δια αυτού του μη εν τέλει
απολύτως αναγκαίου και πρόσφορου τρόπου των αυστηρών εγκλεισμών, δυσανάλογης
αποψίλωσης του ως άνω προρρηθέντος θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας
μετακινήσεως των πολιτών, ένα μείζονος σημασίας αγαθό το οποίο, ουδόλως
δικαιολογείται εκ των περιστάσεων να εκμηδενίζεται εις τον πυρήνα του, παρά μόνον
στιγμιαία και υπό εξαιρετικές επείγουσες συνθήκες και ανυπέρβλητα δυσχερείς,
όπως η κατάσταση της πολιορκίας, κατά άρθρο 48 του Συντάγματος, διότι άλλως,
δυνάμεθα, όπως εν προκειμένω, να κάνουμε μνεία περί κατάλυση των θεσμών,
αδιαφάνειας και απόπειρα πραξικοπηματικής συσκότισης της αληθείας.
Η
θεσμική βία και η ιταμή παραβίαση της σωρείας των Διατάξεων του Συντάγματος,
επεκτείνεται και εις την επίμαχο δικαίωμα προστασία της υγείας μας όπως ρητώς
θεμελιώνεται εις το άρθρο 5 παράγραφοι 2 και 5, περί της προστασίας της υγείας,
της ζωής και της γενετικής ταυτότητας από βιο ιατρικές παρεμβάσεις καθώς και
εις το άρθρο 7 παράγραφος 2, σύμφωνα, με το οποίο απαγορεύονται ρητώς οι
σωματικές κακώσεις, βλάβες της υγείας μας ή η άσκηση ψυχολογικής βίας.
Ο
πυρήνας του δικαιώματος της υγείας, επιβάλλει από την Πολιτεία να απέχει από
οιαδήποτε πράξη ή παράλειψη καθίσταται ικανή και πρόσφορη αφενός να προκαλέσει
βλάβη προς την σωματική, διανοητική, ψυχική ευεξία του ανθρώπου, και αφετέρου
να περιορίσει το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα ως μείζονα έκφανση της προσωπικότητας
του ανθρώπου ως αυτόνομου υποκείμενου δικαίου, τουτέστιν, να λαμβάνει
απερίσπαστα και ανεξάρτητα αποφάσεις δια την υγεία του.
Ως
εκ τούτου το ίδιο το κράτος, προστατεύει το δικαίωμα εις την υγεία του πολίτη
δια των προαναφερθέντων διατάξεων τόσον δια των προ- παρατιθέμενων διατάξεων,
έναντι προσβολών από το δημόσιο όσο και δια της επενέργειας του ως Κράτος,
έναντι των προσβολών από μη κρατικά αλλά ιδιωτικά υποκείμενα, διασφαλίζοντας
την ακώλυτη και αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος εις την υγεία των
πολιτών, λαμβάνοντας τα κατάλληλα νομοθετικά και διοικητικά μέτρα, κατ’
εφαρμογή του άρθρου 25 του Συντάγματος περί της αρχής της αναλογικότητας και
του άρθρου 2 παρ. 1 περί της αξίας του ανθρώπου, με κράτιστο εν γένει υπέρτερο
γνώμονα το αξία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
Ωσαύτως
πέραν της γενικής Συνταγματικής ως άνω ρήτρας περί του δικαιώματος
αυτοπροσδιορισμού των ζητημάτων της υγείας αλλά και εν γένει προστασίας του
αυτοτελούς πολύπτυχου αγαθού της υγείας, συντρέχουν αθροιστικώς, το άρθρο 5 της
Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των δικαιωμάτων Ανθρώπου αλλά και «Το δικαίωμα εις την
προσωπική Ελευθερία και Ασφάλεια» καθώς και την Σύμβαση για τα Ανθρώπινα
δικαιώματα και την Βιοιατρική του Συμβουλίου της Ευρώπης η οποία έχει κυρωθεί
με το Ν. 2619/1998, οι οποίοι έχουν υπερνομοθετική ισχύ κατά το άρθρο 28 του
Συντάγματος.
Περαιτέρω,
ο Ν. 2251/1994 περί προστασίας του Καταναλωτή, ο Ν 3418/2005 Κώδικας Ιατρικής
δεοντολογίας και το Π.δ 216/2001 Κώδικας Νοσηλευτικής δεοντολογίας, τα οποία
αναγνωρίζουν το ανθρώπινο πρόσωπο, ως αυτόνομη προσωπικότητα, υποκείμενο
δικαίου ως προς την πληροφόρηση αξιολόγηση και συναίνεση έναντι οιασδήποτε
επιχειρούμενης επί της υγείας του Ιατρικής πράξεως αυτής καθ’ αυτήν, δοθέντος
ότι ως λήπτης παροχής υγείας λογίζεται ως εξ ορισμού ευάλωτος ως προς της τυχόν
Ιατρικές πράξεις, πλην όμως εις πάσα περίπτωση έχει το δικαίωμα, ενδελεχούς και
εμπεριστατωμένης πληροφόρησης, αξιολόγησης των ιατρικών πληροφοριών, ίνα
συναινέσει έναντι οιασδήποτε ιατρικής πράξεως.
Ωσαύτως
ο σεβασμός προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια του λήπτη υπηρεσιών υγείας καθώς και
το αναφαίρετο δικαίωμα προς τη φυσική και ψυχική του ακεραιότητα, η προστασία
της ιδιωτικής ζωής του σχετικός με τις ιατρικές πληροφορίες,-Ιατρικό απόρρητο-
ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα καθώς και η αξία και αξιοπρέπεια του ασθενούς
ενώπιον του θανάτου και του πόνου.
Σήμερον,
βιώνουμε την ιταμή κατάλυση και ποδοπάτηση παντός ψήγματος νομιμότητας από τα
θρασύτατα Μ.Μ.Ε (καθεστωτική τηλοψία), τα οποία ως αυτόκλητοι δήθεν
θεματοφύλακες της δημόσιας υγείας και ωσεί διαπρύσιοι κήνσορες της πανδημίας,
ασκούν ανερυθρίαστα ψυχολογική βία, δια της ιδεολογικής τρομοκρατίας,
καταρρακώνοντας ψυχικά τον κόσμο.
Ωσαύτως,
ασκούν παράνομη βία και οιονεί παράνομη κατακράτηση προς τους πολίτες,
φαλκιδεύοντας το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού της υγείας και της ελευθερίας
αποφάσεως περί της υγείας του ως ρητώς κατοχυρώνεται εκ του Συντάγματος,
πειθαναγκάζοντας τους, κατ’ ουσίαν εκβιαστικά, υπό την Δαμόκλειο σπάθη, άμεσης
επιβολής ιδιαζόντως επαχθών διοικητικών πράξεων και ασκήσεως απηνών ποινικών
διώξεων, να υποβληθούν αμελλητί και αναντίρρητα προς την λήψη παροχής υγείας,
άνευ ουσιαστικής πληροφορήσεως περί των τυχόν παρενεργειών των εμβολίων, με
αποτέλεσμα εις περίπτωση σφάλματος να μην υποστούν οι υπαίτιοι, προσηκόντως τις
ανάλογες ποινικές και αστικές κυρώσεις δια τις αξιόμεμπτες και κολάσιμες
ενέργειές τους.
Η
παρεμπόδιση λοιπόν της ελεύθερης λήψεως αποφάσεως περί της υγείας του εκάστοτε
πολίτη και η πατερναλιστική παρελκυστική πολιτική της κυβερνήσεως να υποκαθιστά
εντέχνως την βούλησή του πολίτη και να του επιβάλλει στανικά τον εμβολιασμό,
αποστερώντας στοιχειωδώς το δικαίωμα, των πολιτών να επιλέγουν τουλάχιστον κατά
το δοκούν το είδος του εμβολίου.
Περαιτέρω,
η κυβέρνησης δια των πράξεων και παραλείψεών της, υποτιμά και πλήττει την
αυτοτέλεια της αξίας της ίδιας της ανθρώπινης ζωής, αναγορευμένη ως ύπατη αξία
προσβάλλοντας βαναύσως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τόσο, δια της επιβολής της
βασανιστικής και εξακολουθητικής μασκοφορίας, όσο και δια της υποχρεωτικής
άμεσης ή έμμεσης επιβολής εμβολιασμού, την παράλειψη του οποίου την εξαρτούν
επί ποινή εξοβελισμού από την εργασία του εκάστου πολίτη ή της επιβολής στυγνού
κοινωνικού αποκλεισμού του, απαγόρευσης μετακινήσεων και εν γένει συναλλαγών, κατάρτισης
δικαιοπραξιών, συνάψεως συμβάσεων, τόσον με τον ιδιωτικό όσον και με τον
δημόσιο τομέα.
Το
ανθρώπινο πρόσωπο αμαυρώνεται, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια τιτρώσκεται και η
ανθρώπινη προσωπικότητα, υποτιμάται και πλήττεται εκ βάθρων, διότι βιώνουμε εκ
του συστάδην, νεοπαγείς εποχές ενός «νοσηρού νέο-γεντισαρισμού», όπου
καλούμαστε παντοιοτρόπως να συμμορφωθούμε άλλως η διαγωγής μας θα αναγράφεται
ότι είναι επίμεμπτος ένεκεν της μη αμαχητί παραδόσεως μας εις το σύστημα και θα
στιγματιστούμε ως αντιφρονούντες και στασιάζοντες εις τα σύγχρονα πιστοποιητικά
φρονημάτων περί πραγματοποιήσεως ή μη του επίμαχου εμβολιασμού.
Η
Ελλάς έχει περιέλθει σε ένα πνιγηρό αδιέξοδο ένεκεν του αλυσιτελούς χειρισμού
της πανδημίας, με αποτέλεσμα ήδη σήμερον η διαφθορά να όζει και η κοινωνία να
ευρίσκεται ήδη σε προκεχωρημένο στάδιο αποσυνθέσεως.
ΧαράλαμποςΒ. Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
