Αυτό που έκανε τον Alain Delon τόσο δημοφιλή δεν ήταν μόνο το ό,τι ήταν η προσωποποίηση της αρρενωπότητας και η εκπάγλου καλλονής, εκθαμβωτική εμφάνιση του, αυτά ήταν καταλυτικά στοιχεία, αλλά, η αινιγματική του φύση που από τη μια νόμιζες πως μπορούσες να τον "μάθεις"
να τον "εξερευνήσεις" και από την άλλη σου προκαλούσε ένα δέος που η θέα του και μόνο σε άφηνε άφωνο και αμήχανο μπροστά του.
Στις ταινίες του, που γύρισε με τον πνευματικό πατέρα του νέου κύματος του γαλλικού σινεμά
Jean-Pierre Melville, είναι το " αγγελικό πρόσωπο" που η ζωή που υποδύεται υπονομεύει την θεϊκή αύρα σε ένα κόσμο διαφθοράς,
βίας,
αμοραλισμού και ανηθικότητας!
Η παρουσία του, βαθύτατα γοητευτική και μυστηριώδη, δεν ξέρεις πότε ποιες είναι οι πραγματικές του προθέσεις, ούτε ποια είναι η ταυτότητά του.
Η πραγματική του ζωή δεν διέφερε και πολύ, καθώς, πολύ συχνά ο Alain Delon βρέθηκε στο επίκεντρο σκοτεινών υποθέσεων με δολοφονίες και επαφές με τη μαφία, αλλά και για τη μεγάλη του λατρεία για τα όπλα.
Ο Alain Delon γεννήθηκε σε μια μικροαστική οικογένεια που ζούσε σε ένα μεσαίο παρισινό προάστιο και από 4 ετών τοποθετήθηκε σε ανάδοχη οικογένεια επειδή οι δικοί του χώρισαν.
Κάποια στιγμή τον κάνουν υπάλληλο κρεοπωλείου, αλλά τους ξέφυγε.
Στα μέσα της δεκαετίας του '50 εργάστηκε σε διάφορες περίεργες δουλειές, όπως σερβιτόρος, πωλητής και αχθοφόρος στην αγορά Les Halles.
Γενικά δεν ήταν και ιδιαίτερα πειθαρχημένος αφού στα 20 του βρίσκεται στη φυλακή για διάφορα μικρο-αδικήματα.
Έτσι στα 17 του κατατάχθηκε στο στρατό ως μισθοφόρος και συμμετείχε για τρία χρόνια στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ινδοκίνα, τότε γαλλική αποικία - από τα 4 χρόνια στον πόλεμο, πέρασε τους 11 μήνες στη φυλακή!
Μετά γυρίζει άνεργος στο Παρίσι και δοκιμάζει την τύχη του στο σινεμά και…. εγένετο ο Alain Delon που ερωτεύτηκε τη Romy Schneider!
Από τότε η κάμερα παραμένει γοητευμένη σε αυτό το πρόσωπο, αλλά και σε ό,τι βρίσκεται πίσω απ' αυτό, στις σκέψεις και στα συναισθήματά του.
Και ναι, μόνο ένας άνθρωπος που έζησε μια ζωή τόσο πολυτάραχη όσο αυτός θα μπορούσε να δώσει τις ερμηνείες που μας άφησε.
Και πολλές φορές, βλέποντας και ξαναβλέποντας τις ταινίες του αναρωτήθηκα μήπως ο χαρακτήρας των ταινιών του ήταν η αποτύπωση του ίδιου του εαυτού του που ενώ απέπνεε μια ασύγκριτη σαγήνη αυτή στο βάθος ήταν επικίνδυνη και ερεβώδης!
Και γιατί ερεβώδης;
Μα γιατί είχε εμπλακεί σε σκοτεινές και ερεβώδεις καταστάσεις - πολύ εύκολο να τις βρει όποιος κάνει μια απλή έρευνα στις μηχανές αναζήτησης - τις οποίες ξεπέρασε και συνέχισε απρόσκοπτος την καριέρα του.
Και ναι, αυτός ο εμβληματικός ηθοποιός, ο γίγαντας του παγκόσμιου κινηματογράφου μας χάρισε ερμηνείες που είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να ξαναυπάρξουν στο μέλλον.
‘Έπαιξε στο Γατόπαρδο/Il Gattopardo - 1963, το αριστούργημα
του Λουκίνο Βισκόντι/Luchino Visconti, όπου και η κορύφωση της καριέρας του!
Στο "Il Gattopardo" ο Alain Delon μας χάρισε μια αξεπέραστη ερμηνεία - όπου με την ορμή του και τη γοητεία του, θα αναδείξει τη σκοτεινή πλευρά της νέας εποχής!
Πριν τον “Γατόπαρδο”, ο Alain Delon είχε πρωταγωνιστήσει και σε άλλο ένα εμβληματικό φιλμ του Λουκίνο Βισκόντι/Luchino Visconti, με τοποθέτηση αυτή τη φορά πλήρως διαφορετική, Ο Ρόκο και τ’Αδέρφια του/Rocco e i suoi fratelli -1960
Μια φτωχή οικογένεια πέντε γιων μετακομίζει στο Μιλάνο σε αναζήτηση ευκαιριών.
Ο Alain Delon υποδύεται τον αφοσιωμένο και καλόψυχο Ρόκο, έναν μειλίχιο, σχετικά παθητικό χαρακτήρα, ο οποίος δέχεται τις μεγαλύτερες θυσίες για να σώσει τον αδερφό του Σάιμον, δουλεύει σε καθαριστήριο ρούχων αλλά τελικά γίνεται μποξέρ για να υποστηρίξει την οικογένειά του.
Και ερχόμαστε στο 1976 όπου ο Losey ο 3ος συναντά τον Alain Delon και εγένετο ο Mr. Klein!
Mr. Klein, του Joseph Walton Losey III το 1976, και εδώ ο Alain Delon δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας!
Εδώ ο Alain Delon ξεδιπλώνει την πιο μεστή και ώριμη ερμηνεία της καριέρας του, η άκοπη άνεση και η διακριτική αγύρτικη σπιρτάδα παραχωρούν τη σκυτάλη σε παγωμένα βλέμματα και εκφράσεις όπου αποκρυσταλλώνεται η νευρικότητα,
η ταραχή,
η περισυλλογή και η απόγνωση - ο Alain Delon δεν υπήρξε ποτέ καλύτερος!
Εδώ βλέπουμε ένα καιροσκόπος επιχειρηματίας που εκμεταλλεύεται τον ανθρώπινο πόνο των Εβραίων του Βισύ για να τους σώσει από τον αφανισμό απαιτεί τεράστια ανταλλάγματα.
Μέχρι τη στιγμή που ένας άλλος κύριος Mr. Klein, Εβραίος στη καταγωγή, εμφανίζεται για να θέσει σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή - να γίνει θύμα του αντισημιτισμού σε ένα καφκικό κόσμο από σκοτεινά και ανώνυμα κέντρα που επιβουλεύονται την ανθρώπινη ύπαρξη και κυρίως σηματοδοτεί μια εναγώνια αναζήτηση της ταυτότητας.
Βαθιά εμπνευσμένος από τις θεματικές του Κάφκα περί αναζήτησης ταυτότητας μέσα σε ένα αδιέξοδο, ο Losey απλώνει περίτεχνα στην οθόνη το παράλογο μυστήριο, στο οποίο μπλέκεται ο κεντρικός ήρωας, αρχικά ως μια ακολουθία μικρών συμπτώσεων ή ενοχλήσεων, που δε λένε να φύγουν, σταδιακά εξελισσόμενη σε έναν προσωπικό εφιάλτη.
Ποιος είναι ο κύριος Mr. Klein, πραγματικά;
Υπάρχει ένας σωσίας που τον υπονομεύει;
Ποιος ήταν ο Alain Delon τελικά;
Ποιος ήταν ο Alain Delon που τον ερωτεύτηκαν οι ομορφότερες γυναίκες - ο μοναχικός καβαλάρης ο περιτυλιγμένος με γυναίκες;
Ποιος από όλους toyw χαρακτήρας που υποδύθηκε ήταν ο αληθινός ο Alain Delon;
Ποιος κρυβόταν πίσω από αυτά τα εξαίσια,
υπέροχα και συνάμα ψυχρά μάτια;
Ποιος κρυβόταν πίσω από αυτό το τεράστιο εγώ;
Ήταν ο Alain Delon ένα θεσπέσιο,
θεϊκό και υπέροχο όνειρο ή ένα
αίνιγμα, από αυτά που μόνο ο εικοστός αιώνας γέννησε;
Μάλλον γιατί...
ο Alain Delon,
ο Luchino Visconti,
ο Joseph Losey III,
η Romy Schneider,
ο Dirk Bogarde,
ο Cary Grant δεν ζούνε πια εδώ-
δεν υπάρχουν πια και δεν νομίζω ότι θα ξανά - υπάρξουν!
... και ο επίλογος από το Death of a Rotten Man όπου παρακολουθούμε να αποσυναρμολογούνται τα ωμά πολιτικά παιχνίδια που παίζονται στα ανώτερα κλιμάκια της κοινωνίας και αποκαλύπτεται μια υψηλή κοινωνία που ηλεκτρίζεται από ανομολόγητες σχέσεις και παρίες που μετατρέπονται σε σκλάβους της ίδιας τους της εξουσιαστικής κατάστασης.
Είναι μαριονέτες από τη στιγμή που συναντάμε τον Tomski, έναν δυσοίωνο χαρακτήρα στον οποίο ο Klaus Kinski προσδίδει με ταλέντο τα χαρακτηριστικά του και ο οποίος ξεπερνά όλους τους άλλους με την τρομακτική του επισκόπηση, εξηγώντας μια κατάσταση που δεν έχει καμία άλλη λογική εκτός από εκείνη που την οδηγεί πλέον αυτόματα και απάνθρωπα.
Σε τελική ανάλυση, δεν είναι τόσο οι άνθρωποι που έχουν σημασία όσο ένα διεστραμμένο σύστημα που πρέπει να διατηρηθεί ως έχει.
Ένα σύστημα που σαφώς κινδυνεύει ελάχιστα από την ενδεχόμενη αποκάλυψη των σελίδων του τετραδίου του περιπλανώμενου σημειωματάριου.
Στα τρία τέταρτα αυτού του παιχνιδιού θανάτου και παρασκηνιακών τακτικών, η αλήθεια τελικά αποκαλύπτεται.
Ό,τι κι αν συμβεί, ό,τι κι αν γίνει με την υπόθεση Serrano, τίποτα δεν θα αλλάξει ποτέ, όπως εύστοχα το θέτει ο ηθοποιός Alain Delon σε έναν επικήδειο λόγο, τον επιτάφιο της όλης υπόθεσης:
"Αν ο επιθεωρητής Pernais είναι ειλικρινής, θα παραιτηθεί.
Και θα πάει για ψάρεμα σολομού.
Αν είναι ανέντιμος, μπορεί να γίνει αρχηγός της αστυνομίας.
Κάποιοι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού θα έχουν ένα μικρό κυνήγι άγριας χήνας.
Στο διπλό, να είστε σίγουροι.
Όταν επιστρέψουν, θα έχουν ξαναφορέσει τις ρεπουμπλικανικές μάσκες μάσκες τους, όπως οι γριές πόρνες τα οπίσθιά τους.
Όχι, οι μόνοι που θα υποφέρουν πραγματικά είναι οι σολομοί.
Κοιμηθείτε εν ειρήνη, Παριζιάνοι.
Όλα είναι ήσυχα.
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina
