...έτσι, λοιπόν το βλέμμα μου..

...δεν στρεφόταν στην Γη αλλά εκεί ψηλά,
όπου δοξαζόταν το μυστήριο της απόλυτης ακινησίας.
Το Εκκρεμές μου έλεγε ότι μολονότι όλα κινούνταν,
η υδρόγειος σφαίρα,
το ηλιακό σύστημα, τα νεφελώματα, οι μαύρες τρύπες και όλα τα τέκνα της κοσμικής εκπόρευσης,
από τα πρώτα θεία όντα ως την πιο ιξώδη ύλη,
ένα μοναδικό σημείο παρέμενε ιδεατός πείρος,
σφήνα,
γάντζος και άφηνε το σύμπαν να κινείται γύρω του!
και είναι Umberto Eko!
και είναι
από,
από "Το Εκκρεμές του Φουκώ"