Αν αναζητήσουμε πληροφορίες για τον Γεώργιο Δούσμανη θα βρούμε ελάχιστες.
Η wikipedia που αναφέρει και τον τελευταίο "φιλοσοφίσκο", για τον Γεώργιο Δούσμανη δεν έχει χώρο ούτε για το όνομά του, η δε γενέτειρά του, το Αίγιο, δεν του έχει αφιερώσει ούτε ένα μικρό στενάκι.
Ίσως μου πείτε - μα ποιον ενδιαφέρει και γιατί θα χρειάζεται να γνωρίζουμε ποιος ήταν ο Γεώργιος Δούσμανης;
Έλα μου ντε -
-. γιατί χρειάζεται να γνωρίζουμε ποιος ήταν ο άνθρωπος που το 1958 έκανε τη μεγάλη ανακάλυψη, σχετικά με τα "ηλεκτρόνια με αρνητική μάζα"...;
-. γιατί χρειάζεται να γνωρίζουμε ποιος ήταν ο άνθρωπος που ήταν ο πρώτος, μεταξύ των πρώτων μέσα σε 50.000 φοιτητές στο πανεπιστήμιο Columbia...;
-. γιατί χρειάζεται να γνωρίζουμε ποιος ήταν ο άνθρωπος που όλοι παραδέχονται ότι η ανάπτυξη των υπολογιστών και της τεχνολογίας στηρίζονται πάνω στις σημαντικές ανακαλύψεις του πριν από πολλές δεκαετίες...;
-. γιατί χρειάζεται να γνωρίζουμε ποιος ήταν ο άνθρωπος που αν δεν πέθανε μόλις 37 ετών θα έπαιρνε το βραβείο νόμπελ...; ntina
λοιπόν...
Ο Γιώργος Δούσμανης γεννήθηκε στην παλιά Κουνινά Αιγίου, το 1929.
Τελείωσε το Δημοτικό εκεί ως παιδί θαύμα ή το "δαιμόνιο" όπως τον έλεγαν οι δάσκαλοί του.
Σε ηλικία 10 ετών μπήκε στο 8/ταξιο Γυμνάσιο Αιγίου όπου εξέπληξε τους πάντες με τη δύναμη του μυαλού του.
Μαζί με τον Γιώργο Κοντόπουλο (ακαδημαϊκός, αστρονόμος) αποτέλεσαν το φωτεινό δίδυμο επί μία οκταετία, κατά την οποία άφησαν ίχνη ανεξίτηλα στο Γυμνάσιο Αρρένων Αιγίου.
Το 1946 εισήχθη πρώτος στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Φοίτησε δύο χρόνια.
Πάντα με άριστα, προκαλώντας έκπληξη στον καθηγητή της έδρας Χόνδρο, ο οποίος ομολόγησε ότι "δεν του είχε προκύψει άλλος τέτοιος φοιτητής"
Το 1948 πετυχαίνει πρώτος στο διαγωνισμό για σπουδές στην Αμερική κερδίζοντας και την υποτροφία.
Ρίχνεται στη μελέτη και στην έρευνα στο μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της Αμερικής, το Columbia, με 50.000 φοιτητές και φτάνει να αναδιχτεί ο πρώτος μεταξύ των πρώτων μέσα σε ένα τόσο μεγάλο αριθμό φοιτητών.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα παίρνει το Μάστερ και το διδακτορικό και παρουσιάζει σπάνιες ικανότητες στην έρευνα και στις ανακαλύψεις νέων επιστημονικών στοιχείων στη μαγευτική επιστήμη της Φυσικής, με αθεράπευτο πόθο του, πάντα να χρησιμοποιηθούν οι δυνάμεις αυτές μόνο για το καλό της ανθρωπότητας και ποτέ για τον όλεθρό της.
Το 1958 κάνει τη μεγάλη ανακάλυψη, σχετικά με τα "ηλεκτρόνια με αρνητική μάζα"
Κατά την επίσημη ανακοίνωση της τόσο σημαντικής ανακάλυψης, βρίσκεται στην Αμερική η τότε βασίλισσα της Ελλάδας Φρειδερίκη και αισθάνθηκε υπερήφανη να ακούει να δέχεται συγχαρητήρια για το νεαρό επιστήμονα από την Ελλάδα, "από τη Κουνινά Αιγίου, σας παρακαλώ" όπως συνήθιζε να συμπληρώνει με καμάρι ο ίδιος.
Τον ανακήρυξαν μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών και δεν ξεχώριζε αν ήταν περισσότερο Ατομικός Φυσικής ή Ατομικός Φιλόσοφος, όπως τον χαρακτήριζαν.
Τον κάλεσε μάλιστα ο ίδιος ο Αϊζενχάουερ να τον γνωρίσει και να τον συγχαρεί.
Οι καθηγητές του εδώ, δέχονταν συγχαρητήρια για το λαμπρό επιστήμονα που συνδύαζε τεράστια μόρφωση, λαμπρή επίδοση στην έρευνα και ένα σπάνιο χαρακτήρα ήθους και ανωτερότητας, με επίκεντρο την απεριόριστη αγάπη για τον άνθρωπο.
Το 1962 τον καλούν στην Ελλάδα σαν τον πιο ειδικό να οργανώσει τον Δημόκριτο και να διδάξει για ένα εξάμηνο τους μεταπτυχιακούς φοιτητές μαθήματα ανωτέρας Φυσικής και φιλοσοφία της Επιστήμης ώστε να στελεχώσουν το ίδρυμα ερευνών.
Ολόκληρος τότε ο Αθηναϊκός τύπος αλλά και ο τοπικός, παρουσίαζαν τον λαμπρό επιστήμονα Γιώργο Δούσμανη.
Η Ακαδημία Αθηνών τον τίμησε το 1963 με το Χρυσό Σταυρό για την εξαιρετική προσφορά του στην επιστήμη.
Το Πανεπιστήμιο Πατρών, στο ξεκίνημά του τότε, τον καλούσε εδώ.
Ο Γιώργος Κοντόπουλος, που πάντα είχαν επαφές, τον παρότρυνε σ’ αυτό και τον έβρισκε σύμφωνο και τον ίδιο γιατί ήθελε τα παιδιά του να γίνουν Έλληνες, όπως χαρακτηριστικά έλεγε.
Έτσι, αποφάσισε ως τα Χριστούγεννα του 1966, να κλείσει τον κύκλο των ερευνών του και να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα.
Δεν πρόλαβε όμως.
Στις 9 Δεκεμβρίου του 1966, τον πρόλαβε ο θάνατος.
Λίγο καιρό μετά το θάνατό του, δύο συνεργάτες του στα εργαστήρια της Φυσικής, έπαιρναν το βραβείο Νόμπελ της Φυσικής.
• Ο Γ.Δούσμανης αρρώστησε από εχινόκοκκο.
Τον πετσόκοψαν με 4 διαδοχικές εγχειρήσεις.
Τη γλίτωσε τότε.
Μάλιστα παντρεύτηκε φασκιωμένος, όπως έλεγε αργότερα, η εκλεκτή φοιτήτρια Ολλανδικής καταγωγής, η οποία είχε πλήρη επίγνωση της αξίας του άνδρα της και του συμπαραστάθηκε άξια ως το τέλος.
Απόχτησαν 3 παιδιά.
Ο μικρότερος γιος του ανέλαβε να συνεχίσει ότι άφησε στη μέση ο πατέρας του και είναι σήμερα γιατρός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μανχάταν.
• Όταν οργάνωσε τον Δημόκριτο στην Ελλάδα και τον ρώτησαν πόσα σκοπεύει να ζητήσει για τις υπηρεσίες αυτές, περίπου τους επέπληξε λέγοντας, «μα πως σκέπτεστε έτσι; Σκοπός του ανθρώπου είναι τι θα προσφέρει στον συνάνθρωπό του και όχι τι θα εισπράξει".
Φυσικά και δεν εισέπραξε τίποτα και για να πληρώσει το ενοίκιό του στην Αθήνα ζήτησε χρήματα από το λογαριασμό του στην Αμερική.
Τελείωσε το Δημοτικό εκεί ως παιδί θαύμα ή το "δαιμόνιο" όπως τον έλεγαν οι δάσκαλοί του.
Σε ηλικία 10 ετών μπήκε στο 8/ταξιο Γυμνάσιο Αιγίου όπου εξέπληξε τους πάντες με τη δύναμη του μυαλού του.
Μαζί με τον Γιώργο Κοντόπουλο (ακαδημαϊκός, αστρονόμος) αποτέλεσαν το φωτεινό δίδυμο επί μία οκταετία, κατά την οποία άφησαν ίχνη ανεξίτηλα στο Γυμνάσιο Αρρένων Αιγίου.
Το 1946 εισήχθη πρώτος στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Φοίτησε δύο χρόνια.
Πάντα με άριστα, προκαλώντας έκπληξη στον καθηγητή της έδρας Χόνδρο, ο οποίος ομολόγησε ότι "δεν του είχε προκύψει άλλος τέτοιος φοιτητής"
Το 1948 πετυχαίνει πρώτος στο διαγωνισμό για σπουδές στην Αμερική κερδίζοντας και την υποτροφία.
Ρίχνεται στη μελέτη και στην έρευνα στο μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της Αμερικής, το Columbia, με 50.000 φοιτητές και φτάνει να αναδιχτεί ο πρώτος μεταξύ των πρώτων μέσα σε ένα τόσο μεγάλο αριθμό φοιτητών.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα παίρνει το Μάστερ και το διδακτορικό και παρουσιάζει σπάνιες ικανότητες στην έρευνα και στις ανακαλύψεις νέων επιστημονικών στοιχείων στη μαγευτική επιστήμη της Φυσικής, με αθεράπευτο πόθο του, πάντα να χρησιμοποιηθούν οι δυνάμεις αυτές μόνο για το καλό της ανθρωπότητας και ποτέ για τον όλεθρό της.
Το 1958 κάνει τη μεγάλη ανακάλυψη, σχετικά με τα "ηλεκτρόνια με αρνητική μάζα"
Κατά την επίσημη ανακοίνωση της τόσο σημαντικής ανακάλυψης, βρίσκεται στην Αμερική η τότε βασίλισσα της Ελλάδας Φρειδερίκη και αισθάνθηκε υπερήφανη να ακούει να δέχεται συγχαρητήρια για το νεαρό επιστήμονα από την Ελλάδα, "από τη Κουνινά Αιγίου, σας παρακαλώ" όπως συνήθιζε να συμπληρώνει με καμάρι ο ίδιος.
Τον ανακήρυξαν μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών και δεν ξεχώριζε αν ήταν περισσότερο Ατομικός Φυσικής ή Ατομικός Φιλόσοφος, όπως τον χαρακτήριζαν.
Τον κάλεσε μάλιστα ο ίδιος ο Αϊζενχάουερ να τον γνωρίσει και να τον συγχαρεί.
Οι καθηγητές του εδώ, δέχονταν συγχαρητήρια για το λαμπρό επιστήμονα που συνδύαζε τεράστια μόρφωση, λαμπρή επίδοση στην έρευνα και ένα σπάνιο χαρακτήρα ήθους και ανωτερότητας, με επίκεντρο την απεριόριστη αγάπη για τον άνθρωπο.
Το 1962 τον καλούν στην Ελλάδα σαν τον πιο ειδικό να οργανώσει τον Δημόκριτο και να διδάξει για ένα εξάμηνο τους μεταπτυχιακούς φοιτητές μαθήματα ανωτέρας Φυσικής και φιλοσοφία της Επιστήμης ώστε να στελεχώσουν το ίδρυμα ερευνών.
Ολόκληρος τότε ο Αθηναϊκός τύπος αλλά και ο τοπικός, παρουσίαζαν τον λαμπρό επιστήμονα Γιώργο Δούσμανη.
Η Ακαδημία Αθηνών τον τίμησε το 1963 με το Χρυσό Σταυρό για την εξαιρετική προσφορά του στην επιστήμη.
Το Πανεπιστήμιο Πατρών, στο ξεκίνημά του τότε, τον καλούσε εδώ.
Ο Γιώργος Κοντόπουλος, που πάντα είχαν επαφές, τον παρότρυνε σ’ αυτό και τον έβρισκε σύμφωνο και τον ίδιο γιατί ήθελε τα παιδιά του να γίνουν Έλληνες, όπως χαρακτηριστικά έλεγε.
Έτσι, αποφάσισε ως τα Χριστούγεννα του 1966, να κλείσει τον κύκλο των ερευνών του και να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα.
Δεν πρόλαβε όμως.
Στις 9 Δεκεμβρίου του 1966, τον πρόλαβε ο θάνατος.
Λίγο καιρό μετά το θάνατό του, δύο συνεργάτες του στα εργαστήρια της Φυσικής, έπαιρναν το βραβείο Νόμπελ της Φυσικής.
• Ο Γ.Δούσμανης αρρώστησε από εχινόκοκκο.
Τον πετσόκοψαν με 4 διαδοχικές εγχειρήσεις.
Τη γλίτωσε τότε.
Μάλιστα παντρεύτηκε φασκιωμένος, όπως έλεγε αργότερα, η εκλεκτή φοιτήτρια Ολλανδικής καταγωγής, η οποία είχε πλήρη επίγνωση της αξίας του άνδρα της και του συμπαραστάθηκε άξια ως το τέλος.
Απόχτησαν 3 παιδιά.
Ο μικρότερος γιος του ανέλαβε να συνεχίσει ότι άφησε στη μέση ο πατέρας του και είναι σήμερα γιατρός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μανχάταν.
• Όταν οργάνωσε τον Δημόκριτο στην Ελλάδα και τον ρώτησαν πόσα σκοπεύει να ζητήσει για τις υπηρεσίες αυτές, περίπου τους επέπληξε λέγοντας, «μα πως σκέπτεστε έτσι; Σκοπός του ανθρώπου είναι τι θα προσφέρει στον συνάνθρωπό του και όχι τι θα εισπράξει".
Φυσικά και δεν εισέπραξε τίποτα και για να πληρώσει το ενοίκιό του στην Αθήνα ζήτησε χρήματα από το λογαριασμό του στην Αμερική.
Ο ίδιος έλεγε πάντα: "Να μην αποφεύγεις να περπατάς μακρινές αποστάσεις για να διδαχτείς από τους δασκάλους σου.
Γιατί είναι ντροπή οι μεν έμποροι να διασχίζουν εκτεταμένα πελάγη για να μεγαλώσουν την περιούσια τους, αλλά οι νέοι να μην υπομένουν ούτε την πορεία στην στεριά, για να εμπλουτίσουν το πνεύμα τους"
επιμέλεια κειμένου:ntina
πηγές: