Το σατιρικό τραγούδι διαχρονικά- Ποιος τα φέρνει τα λεφτά; Ο τζουτζούκος μου

Το σατιρικό τραγούδι , όπως σε πολλά μέρη του κόσμου έτσι και στην Ελλάδα έχει την δική του θέση και το συναντάμε διαχρονικά σε διάφορα μέρη και με διάφορες μορφές.
Ίχνη του συναντάμε τον 17ο αιώνα στην Ισπανία στις παραστάσεις θαρθουέλας , όπου η θαρουέλα ήταν ένα είδος  μουσικού θεάτρου/όπερας, που με σατιρική και κωμική διάθεση συνδύαζε τραγούδι, χορό και θεατρικό διάλογο.
Στην Αθήνα συναντάμε το σατυρικό τραγούδι σε θεατρικές παραστάσεις, ακόμα και την εποχή των Βαλκανικών πολέμων, αλλά και πριν από αυτούς- την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα τη δεκαετία του 1890.

Το συναντάμε σε πολλές επιθεωρήσεις, που τα κυρίαρχα στοιχεία τους ήταν ο κωμικός λόγος, η σάτιρα, ο αναχρονισμός και η αμφισβήτηση της πολιτικής και κοινωνικής επικαιρότητας.
Η Επιθεώρηση, που μέσα της βρίσκουμε πολλά σατιρικά τραγούδια, έλκει την καταγωγή της απευθείας από τις Αριστοφανικές κωμωδίες της αρχαιότητας.
Μαζί με την επιθεώρηση και το σατιρικό τραγούδι, ενσωματωμένο σε αυτήν αλλά και αυτόνομο, γνώρισε πολύ μεγάλες επιτυχίες.
Υπήρξαν εποχές που το σατυρικό τραγούδι γνώρισε τόσο πολύ μεγάλη επιτυχία,που αναγνωρισμένοι συνθέτες, στιχουργοί και ερμηνευτές έδωσαν τα σημαντικότερα δείγματα αυτού του είδους τραγουδιού και μουσικής, προσφέροντας στο κοινό μια τεράστια γκάμα θεμάτων, ρυθμού και μελωδίας, αλλά υπήρξαν και εποχές που έπεσε σε αφάνεια.
Οι λόγοι που το σατυρικό τραγούδι πέφτει κατά καιρούς σε αφάνεια είναι διάφοροι και ποικίλοι αλλά ως επί το πλείστον φταίει η αλλαγή των συνηθειών, η  λογοκρισία, ο φόβος, η έλλειψη χιούμορ  και η υποψία που πολλές φορές φιμώνουν την καλλιτεχνική έκφραση.
Το σατιρικό τραγούδι όταν  “τα βάζει” με τους πάντες και τα πάντα, τις περισσότερες φορές, γνωρίζει τεράστια επιτυχία και δημοτικότητα.
Στο ρεπερτόριο του σατιρικού τραγουδιού υπάρχει η καθημερινότητα, οι πολιτικοί, η πολιτική, τα ήθη της κάθε εποχής, οι εκλογές, ο απλός κόσμος με τις συνήθειές του, τα καμώματά του, τις φοβίες του,τις επιθυμίες του, τους θυμούς του.
Οι συνθέσεις του σατιρικού τραγουδιού κάλυπταν πάντα ένα τεράστιο φάσμα από μουσικές φόρμες:
ρούμπες,
μάμπο,
λαϊκά,
σάμπες,
χασάπικα,
βαλς,
ελαφρά,
μοντέρνα,
τάνγκο, εμβατήρια,  αλλά και κομμάτια κλασικής μουσικής έχουν πλαισιώσει σατυρικούς στοίχους.
Στην Ελλάδα συναντάμε μια μεγάλη γκάμα σατυρικών τραγουδιών τη δεκαετία του ’50 όπου πρωτοστατεί ο Νάσος Φακίδης, μουσικοσυνθέτης της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Το Νάσο Φακίδη τον συναντάμε στην Ελευσίνα την δεκαετία του 1950 ,αλλά και αργότερα μέχρι και το 1965,όπου μαζί με τη Ζοζεφίνα Γενοβέζου και το Γιώργο Καρανικόλα έκαναν την Χαβανέζικη συντροφιά, και διασκέδαζαν τον κόσμο της Δυτικής Αττικής και όχι μόνο ,που πήγαινε ακόμα τότε για μπάνιο στον Σκαραμαγκά, που εκτός από καθαρές ακτές, είχε πάρα πολλά πεύκα και βέβαια,πολλά ταβερνάκια.
Εκεί η Ζοζεφίνα Γενοβέζου , Γιώργο Καρανικόλα  και ο Νάσο Φακίδη τραγουδούσαν:
το “μπάρμπα Νικολής”
το “Ζαχαρίας και Αντζουλίνα”
το “τζουτζούκο”
το “πάμε στο Σκαραμαγκά”
Μετά από τη δεκαπενταετία 1950-1965 ξανασυναντάμε το σατιρικό τραγούδι τη δεκαετία 1975-1985 με το Γιάννη Λογοθέτη,το γνωστό μας “Λογό” να πρωτοστατεί  και να ακολουθούν ο Χάρρυ Κλυνν, ο Δημήτρη Πουλικάκο και πολύ άλλοι.

Ένα χαρακτηριστικό δείγμα σατιρικού τραγουδιού οι στίχοι από το “Ζαχαρίας και Αντζουλίνα” που μας παραπέμπει στη Χοντρή του Θησαυρού, τη δημοφιλή γελοιογραφία που δημοσιευόταν επί σειρά ετών στο ελληνικό περιοδικό ποικίλης ύλης Θησαυρός. Επρόκειτο για μια παχύσαρκη κυρία, τεραστίων διαστάσεων, η οποία καταπίεζε τον μικροκαμωμένο σύζυγό της Ζαχαρία.
Μια φορά κι έναν καιρό
σε μεγάλο σπιτικό
καμαριέρης της κυρίας
ήτανε ο Ζαχαρίας
και κουμάντο στην κουζίνα
έκανε η Αντζουλίνα.
Τα εφτιάξανε οι δυο τους
και περνούσαν τον καιρό τους
μ’ όρκους και φιλιά και χάδια
επερνούσανε τα βράδια
τραγουδώντας στην κουζίνα
ο Ζαχαριάς κι η Αντζουλίνα

Στ’ ορκίζουμ’ Αντζουλίνα μου στην πρώτη ευκαιρία.
Μπράβο, μπράβο, μπράβο Ζαχαρία.
Πως θα σε κάνω μια έμμορφη και μια τρανή κυρία.
Μπράβο, μπράβο, μπράβο Ζαχαρία.

Κι εγώ για σένανε θ’ αφήσω πιάτα και κουζίνα.
Μπράβο, μπράβο, μπράβο Αντζουλίνα.
Και θα περνάμε όμορφα και θα περνάμε φίνα.
Μπράβο, μπράβο, μπράβο Αντζουλίνα.

Θα ζούμ’ οι δυο μας σ’ ένα σπιτάκι
και θα σκαρώσουμε κι ένα παιδάκι.

Αντζουλίνα σ’ αγαπώ,
Αντζουλίνα σε ποθώ,
Αντζουλίνα θα σε πάρω
με παπά και με κουμπάρο.

Μη φοβάσαι Ζαχαριά έχω και εγώ καρδιά
μοναχά βρε Ζαχαρία μην το μάθει η κυρία.

Όνειρα και παραμύθια γίνανε λοιπόν αλήθεια
και παντρεύτηκαν μια μέρα κι έγιν’ η Αντζουλιώ μητέρα
κι έτσι πιάσαν το σπιτάκι και το πρώτο το παιδάκι

Επεράσανε τα χρόνια, ήρθαν φτώχιες στενοχώρια
γκρίνιαζε η Αντζουλίνα που δεν τα περνούσε φίνα
και ξεσπούσε με μανία στο φτωχό τον Ζαχαρία

Ανάθεμά σε Ζαχαριά πού `χασα την κουζίνα.
Σώπα, σώπα, σώπα Αντζουλίνα.
Βρε τι να σωπάσω πού `λεγες πως θά `χα λιμουζίνα.
Σώπα, σώπα, σώπα Αντζουλίνα.

Σιγά σιγά Αντζουλίνα μου και θά `ρθει η ευκαιρία.
Πάψε, πάψε, πάψε Ζαχαρία.
Θ’ αλλάξουνε τα πράγματα και θα γενείς κυρία.
Σκάσε, βούλωσέ το Ζαχαρία.

Παιδάκια μού `πες θα κάνουμ’ ένα
κι εμείς σκαρώσαμε δέκα και ένα.
Στα κομμάτια Ζαχαριά δεν είναι αυτή δουλειά
στα κομμάτια Ζαχαρία, πιο καλά ήταν στην κυρία

Αντζουλίνα σ’ αγαπώ,
Αντζουλίνα σε ποθώ
Αντζουλίνα, Αντζουλίνα
τα περνάμε οι δυο μας φίνα

Άλλο ένα χαρακτηριστικό σατιρικό τραγούδι που έχει μείνει στην ιστορία είναι ο “Τζουτζούκος”

Τους στίχους από το “Ζαχαρίας και Αντζουλίνα” διάβασα στο:http://www.stixoi.info/

ntina

Σημαντικές εξελίξεις στην έρευνα για το διαβήτη που έγιναν μέσα στο 2019

Το JDRF, ο γνωστός μη κερδοσκοπικός οργανισμός που χρηματοδοτεί έρευνες για το διαβήτη, έχει ονομάσει το 2019 ως χρονιά – ορόσημο στην πρόοδο σχετικά με τη θεραπεία και την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 1.
Νέα Υόρκη, 20 Δεκεμβρίου 2019 – Το JDRF, ο μεγαλύτερος παγκόσμιος οργανισμός που χρηματοδοτεί έρευνες για τον διαβήτη τύπου 1, δημοσίευσε λίστα με τις 10 σημαντικότερες καινοτομίες στην έρευνα και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων που ζουν με διαβήτη τύπου 1.

“Το 2019, η κοινότητά μας είδε τεράστια πρόοδο σε κάθε τομέα της έρευνας σχετικά με το διαβήτη τύπου 1,” είπε ο Aaron J. Kowalski, Ph. D., πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του JDRF. “Ερευνητές από όλο τον κόσμο, δεκάδες ινστιτούτα και μερικές από τις πιο καινοτόμες εταιρίες κάνουν αυτή τη στιγμή αγώνα. Με την υποστήριξη εκατομμυρίων ατόμων θα βρούμε την θεραπεία αυτής της ασθένειας.”
Πρόοδος σχετικά με την έρευση θεραπείας:
Φάρμακο καθυστερεί την εμφάνιση του διαβήτη τύπου 1 για περισσότερα από 2 χρόνια:
Για πρώτη φορά στα χρονικά, μια νέα ανοσοθεραπεία με το διακριτικό teplizumab κατάφερε να καθυστερήσει την εμφάνιση του διαβήτη τύπου 1 σε άτομα που διέτρεχαν υψηλό ρίσκο εμφάνισης της ασθένειας. Η θεραπεία βρίσκεται στην τρίτη φάση κλινικών δοκιμών σε άτομα που διαγνώστηκαν πρόσφατα με διαβήτη τύπου 1. Τις δοκιμές διενεργεί η Proventioin Bio, μια εταιρία που έχει λάβει επιχορήγηση από το JDRF. Το teplizumab έχει λάβει Προσδιορισμό Πρωτοποριακής Θεραπείας από τον FDA για άτομα που έχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης της ασθένειας. Το JDRF χρηματοδότησε μια από τις πρώτες κλινικές δοκιμές αυτού του φαρμάκου.
Φαρμακευτικές κάνουν σημαντικές επενδύσεις στην έρευνα για το διαβήτη τύπου 1:
Η Vertex Pharmaceuticals εξαγόρασε την Semma Therapeutics για 950 εκατομμύρια δολάρια. Η Semma ιδρύθηκε το 2015 με σκοπό την πρώθηση της έρευνας σχετικά με τη δημιουργία βήτα κυττάρων από ανθρώπινα βλαστοκύτταρα. Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Douglas Melton Ph. D., λαμβάνει επιχορηγήσεις από το JDRF από 2000 και το 2017 το ταμείο επένδυσε με σημαντικό ποσό στην εταιρία.
Βελτιωμένα βήτα κύτταρα φτιαγμένα από βλαστοκύτταρα:
Eρευνητές που έχουν λάβει επιχορήγηση από το JDRF έχουν κάνει ένα σημαντικό βήμα στην προσπάθεια να παράγουν ώριμα ανθρώπινα βήτα κύτταρα. Τα εν λόγω κύτταρα ανταποκρίνονται στο σάκχαρο του αίματος σαν τα ανθρώπινα βήτα κύτταρα. Επιπλέον, μετά τη μεταμόσχευση, αυτά τα βήτα κύτταρα μπόρεσαν να είναι λειτουργικά μέσα σε λίγες ημέρες. Η ανακάλυψη αυτή, όχι μόνο ανοίγει την πόρτα για κυτταρική θεραπεία, μιας και οι επιστήμονες είναι πλέον σε θέση να κατασκευάσουν ανθρώπινα βήτα κύτταρα, αλλά ανοίγει και το δρόμο για την ανακάλυψη καινοτόμων φαρμάκων που μπορούν να προκαλέσουν την επέκταση των βήτα κυττάρων.
Συνεργασία με έρευνες για τον καρκίνο:
Το 2019 το JDRF και ο φιλανθρωπικός οργανισμός Leona M. and Harry B. Helmsley συνεργάστηκαν με το Parker Institute for Cancer Immunotherapy ώστε να διεξάγουν μια έρευνα που θα βοηθούσε και στις δύο ασθένειες. Νέα στοιχεία δείχνουν ότι ένα μέρος των ατόμων με καρκίνο που λαμβάνουν συγκεκριμένες ανοσοθεραπείες, στη συνέχεια αποκτούν διαβήτη τύπου 1 ή άλλες αυτοάνοσες ασθένειες. Η κατανόηση του ποιός διατρέχει κίνδυνο και γιατί κάποιοι άνθρωποι στη συνέχεια αποκτούν αυτοάνοσα θα μπορούσε να βοηθήσει στην εύρεση προληπτικών θεραπειών.
Νέες θεραπείες & μείωση των επιπλοκών:
Το FDA ενέκρινε δεύτερο σύστημα τεχνητοόυ παγκρέατος:
Το FDA πρόσφατα ενέκρινε έναν αλγόριθμο που δίνει ζωή στο δεύτερο τεχνητό σύστημα παγκρέατος. Πρόκειται για το Tandem Control-IQ μια προηγμένη τεχνολογία κλειστού βρόγχου. Είναι ο πρώτος αλγόριθμος που λαμβάνει έγκριση ως διαλειτουργικό αυτοματοποιημένο σύστημα ελέγχου γλυκόζης, γεγονός που σημαίνει ότι ο αλγόριθμος θα μπορούσε να αποτελέσει συστατικό για οποιοδήποτε διαλειτουργικό σύστημα τεχνητού παγκρέατος ανοικτού πρωτοκόλου.
Ο FDA ενέκρινε δύο θεραπείες για την υπογλυκαιμία:
Το Baqsimi, είναι η πρώτη μη ενέσιμη θεραπεία για έκτακτες περιπτώσεις σοβαρών επισοδείων υπογλυκαιμίας. Η σοβαρή υπογλυκαιμία σημαίνει ότι πρέπει δεύτερο άτομο να δώσει θεραπεία στο άτομο που παθαίνει υπογλυκαιμία γιατί το άτομο αυτό έχει χάσει τις αισθήσεις του, ή δεν μπορεί να αντιδράσει σε αυτό που του συμβαίνει. Η δεύτερη θεραπεία που ενέκρινε ο FDA είναι μια προγεμισμένη, σύριγγα γλυκαγόνου αυτόματης χορήγησης, η οποία δημιουργήθηκε από την Xeris Pharmaceuticals. Επιπλέον, με την υποστήιξη του JDRF, η εταιρία κατασκευάζει διπλή αντλία ινσουλίνης και γλυκαγόνου. Πρόκειται για το GVOKE.
Σύσταση:Έγκυες γυναίκες με διαβήτη τύπου 1 να χρησιμοποιούν σύστημα συνεχούς καταμέτρησης γλυκόζης:
Οι ΗΠΑ, η Αυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, συστήνουν σε έγκυες γυναίκες που πάσχουν από διαβήτη τύπου 1 να χρησιμοποιούν CGM ώστε να έχουν βελτιωμένα επίπεδα A1C. Το JDRF χρηματοδότησε την δοκιμή CONCEPTT που έδειξε ότι η χρήση CGM κατά τη διάρκεια και πριν από την εγκυμοσύνη κατέληγε σε καλύτερα αποτελέσματα για μητέρες και μωρά.
Νεφρική Νόσος τελικού σταδίου:
Ένας πιθανός στόχος θεραπείας για άτομα με διαβήτη τύπου 1. Στις ΗΠΑ, η διαβητική νεφρική νόσος ευθύνεται για περισσότερες από τις μισές νέες περιπτώσεις νεφρικής νόσου τελικού σταδίου. Για να αποτρέψει αυτήν την κατάσταση, το JDRF έχει επιχορηγήσει τους ερευνητές Monika Niewczas, M.D., PH.D. M.P.H. και Andrzej S. Krolewski, M.D., PH.D. οι οποίοι ψάχνουν εξελικτικούς βιοδείκτες που θα μπορούσαν να επιταχύνουν την εύρεση προληπτικών θεραπειών. Έχοντας ως βάση έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2012, βρήκαν 17 φλεγμονώδεις πρωτεΐνες που συσχετίστηκαν με την εξέλιξη της νεφρικής νόσου τελικού σταδίου. Πολλές από αυτές τις πρωτεΐνες, τώρα ελέγχονται σε κλινικές δοκιμές για άλλες χρόνιες φλεγμονώδεις διαταραχές.
Έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δύο επικουρικών θεραπειών:
Η Ευρωπαική Επιτροπή έχει εγκρίνει δύο σκευάσματα που βοηθούν στην διαχείριση της γλυκόζης εμποδίζοντας τα νεφρά να ξανααπορροφήσουν τη γλυκόζη στο αίμα. Η επιτροπή ενέκρινε δυο αναστολείς SGLT για χρήση σε συνδυασμό με ινσουλίνη για τη διαχείριση του διαβήτη τύπου 1: Το Forxiga και το Zynquista.
Αποτελέσματα κλινικών δοκιμών: Το TTP399 μπόρεσε να μειώσει την γλυκοζηλιωμένη κατά 0,7%.
Μια πρωτείνη με το όνομα γλυκοκινάση ( ή GK) λειτουργεί ως βασικός ρυθμιστής των επιπέδων του σακχάρου στο σώμα. Αν τα επίπεδα γλυκόζης θεωρηθεί ότι είναι υψηλά, η ενεργοποίηση της GK στο συκώτι, αναγκάζει το σώμα να χρησιμοποιήσει περισσότερη γλυκόζη, γεγονός που χαμηλώνει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Η vTv Therapeutics έχει αναπτύξει έναν ενεργοποιητή GK και το 2017 ένωσε τις δυνάμεις της με το JDRF ώστε να αρχίσουν δοκιμές σε άτομα με διαβήτη τύπου 1. Σε κλινική δοκιμή, οι άνθρωποι που δοκίμασαν τον ενεργοποιητή είχαν σημαντική μείωση (0,6%) της A1C.

πηγή:glykouli.gr

Claude Debussy – Ο κύριος εκπρόσωπος του κινήματος του μουσικού ιμπρεσιονισμού

Ο Claude Debussy (22 Αυγούστου 1862 – 25 Μαρτίου 1918, πλήρες όνομα: Claude-Achille Debussy,  ήταν Γάλλος συνθέτης.
Θεωρείται ο κύριος εκπρόσωπος του κινήματος του μουσικού ιμπρεσιονισμού, αν και ο ίδιος δεν αποδεχόταν τον χαρακτηρισμό αυτό.
Ο Ντεμπυσσύ δεν είναι μόνο ένας από τους γνωστότερους Γάλλους συνθέτες, αλλά και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της δυτικής μουσικής, σηματοδοτώντας το πέρασμα από την ρομαντική εποχή στη μοντέρνα μουσική του 20ού αιώνα.
Ο Claude Debussy ήταν ο πρωτότοκος γιος του Μανυέλ-Ασίλ Ντεμπυσσύ και της Βικτορίν Μανουρί. Γεννήθηκε το 1862 στο Σεν Ζερμέν αν Λε, κοντά στο Παρίσι, όπου ο πατέρας του διατηρούσε μικρό κατάστημα με κεραμικά και πορσελάνινα είδη.
Βαφτίστηκε σε ηλικία δύο ετών – ασυνήθιστα αργά για την εποχή – με νονούς την θεία του Κλεμεντίν ντε Μπυσύ και τον φιλότεχνο τραπεζίτη Αχιλλέα Αρόζα.
Η θεία του, γνωστή και με το ψευδώνυμο «Οκταβί ντε λα Φερονιέρ», είχε εκείνη την εποχή σχέση με τον Αρόζα, ενώ αργότερα χώρισε και παντρεύτηκε τον Αλφρέντ Ρουστάν (συχνά αναφέρεται στη βιβλιογραφία και ως «μαντάμ Ρουστάν»).
Επειδή είχε αναλάβει εν πολλοίς την ανατροφή του μικρού Κλωντ, έχουν διατυπωθεί υπόνοιες ότι ήταν η πραγματική του μητέρα και ότι πραγματικός του πατέρας ήταν ο Αρόζα, αν και οι περισσότεροι βιογράφοι του Ντεμπυσσύ αναφέρουν τέτοιες πληροφορίες ως αβάσιμες
To 1865 η οικογένεια αναγκάστηκε να μετακομίσει στο Παρίσι, λόγω οικονομικών δυσχερειών.
Εκεί, ο Μανυέλ Ντεμπυσσύ εργαζόταν σε διάφορες δουλειές, από πλανόδιος πωλητής μέχρι λογιστής, ενώ το 1871 συμμετείχε στην εθνοφρουρά της Παρισινής Κομμούνας, με αποτέλεσμα να φυλακιστεί για ένα χρόνο στο Σατορί μετά την βίαιη καταστολή της.
Η μουσική φαίνεται ότι δεν είχε κάποια ιδιαίτερη θέση στο σπίτι της οικογένειας Ντεμπυσσύ, αν και ο πατέρας του μικρού Κλωντ αγαπούσε την οπερέτα και τον είχε πάει σε κάποιες παραστάσεις.
Ο Claude Debussy δεν πήγε στο σχολείο, αλλά εκπαιδεύτηκε κατ’ οίκον στην ανάγνωση, τη γραφή και την αριθμητική από τη μητέρα του, η οποία ήταν αρκετά αυστηρή και αυταρχική.
Πιθανώς λόγω των οικονομικών δυσκολιών της οικογένειας και της φυλάκισης του πατέρα, ο Claude Debussy περνούσε αρκετούς μήνες το χρόνο με τη θεία του ή το νονό του στις Κάννες, συχνά μαζί με την μικρότερη αδελφή του Αντέλ.
Εκεί ήρθε σε επαφή για πρώτη φορά με το πιάνο και έκανε τα πρώτα του μαθήματα με τον βιολονίστα Jean Cerutti και λίγο αργότερα με την «Μαντάμ Μωτέ ντε Φλερβίλ» (ψευδώνυμο) [19], η οποία ήταν πεθερά του Πωλ Βερλαίν και ισχυριζόταν ότι ήταν μαθήτρια του Σοπέν.
Αυτή είδε το ταλέντο του και ανέλαβε την προετοιμασία του για την εισαγωγή του στο Κονσερβατουάρ του Παρισιού, με τη σύμφωνη γνώμη των γονιών του.
Στο Κονσερβατουάρ
Ο Claude Debussy εισήχθη πράγματι στο Κονσερβατουάρ το 1872, όπου και σπούδασε μέχρι το 1884. Ανάμεσα στους καθηγητές του ήταν οι: Αλμπέρ Λαβινιάκ (σολφέζ), Αντουάν Μαρμοντέλ (πιάνο), Εμίλ Ντυράν (Αρμονία), ενώ διδάχθηκε ανώτερα θεωρητικά και Σύνθεση με τον Ερνέστ Γκιρώ και άλλους.
Το ιδιαίτερο ταλέντο του και η επαναστατικότητά του ενάντια στους ωδειακούς κανόνες αντιμετωπίστηκε ποικιλοτρόπως από τους καθηγητές.
Από κάποιους ενθαρρύνθηκε, ενώ από άλλους θεωρήθηκε ως ένδειξη αδυναμίας ή και αυθάδειας, με αποτέλεσμα να του στερηθούν αρκετές διακρίσεις σε κάποια μαθήματα. Παρόλ’ αυτά, κατάφερε να αποσπάσει το δεύτερο και το πρώτο βραβείο σε δύο διαγωνισμούς πιάνου του Ωδείου που έγιναν το 1874 και το 1875 αντίστοιχα.
Όμως, οι επιτυχίες του αυτές δεν συνεχίστηκαν, ούτε θεωρούνταν ικανοποιητικές για το ανταγωνιστικό κλίμα του Κονσερβατουάρ.
Αυτό λειτούργησε τελικά προς όφελος του Ντεμπυσσύ, που συνειδητοποίησε ότι δεν ενδιαφερόταν να γίνει δεξιοτέχνης πιανίστας, αλλά συνθέτης.
Για τη συνέχεια των σπουδών του στη σύνθεση, έπρεπε να έχει τουλάχιστον μία διάκριση με 1ο βραβείο σε ένα από τα προαπαιτούμενα μαθήματα.
Ο Ντυράν, καθηγητής του στην Αρμονία, τον θεωρούσε αδύναμο και απροσάρμοστο και του στέρησε το σχετικό βραβείο. Τη διάκριση όμως την απέσπασε ο Ντεμπυσσύ από τα μαθήματα της συνοδείας με πιάνο, και της «πρακτικής αρμονίας» (prima vista), όπου είχε την δυνατότητα να επιδείξει το ταλέντο του στον αυτοσχεδιασμό.
Συνεχίζοντας τις σπουδές του στη Σύνθεση, απέφυγε συστηματικά τον Ζυλ Μασνέ, καθηγητή-«σταρ» του Κονσερβατουάρ και γνωστό συνθέτη της γαλλικής όπερας, προτιμώντας την τάξη του Ερνέστ Γκιρώ, που ήταν αρκετά ανεκτικός και έβλεπε με συμπάθεια το ιδιαίτερο ταλέντο και τις πρωτοποριακές ιδέες του Claude Debussy

Στη Βίλα των Μεδίκων
Το 1883, ο Claude Debussy έλαβε μέρος στον διαγωνισμό για το Βραβείο της Ρώμης (“Prix de Rome”) της γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών, που για τον τομέα της σύνθεσης είχε ως έπαθλο υποτροφία τριετούς φοίτησης στη Βίλα των Μεδίκων στη Ρώμη, ύψιστη διάκριση για έναν φιλόδοξο συνθέτη εκείνη την εποχή.
Η κριτική επιτροπή απένειμε εκείνη τη χρονιά το πρώτο βραβείο στον Πωλ Βιντάλ, μαθητή του Μασνέ, ενώ ο Claude Debussy πήρε το δεύτερο βραβείο.
Παρόλ’ αυτά, έλαβε πάλι μέρος την επόμενη χρονιά (1884), καταθέτοντας την καντάτα L’enfant prodigue (Ο άσωτος υιός) και πήρε την υποτροφία.
Η διαμονή στη Βίλα των Μεδίκων ήταν ένα βασανιστήριο για τον Claude Debussy .
Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν άθλιες και οι υπερβολικές απαιτήσεις τον έκαναν να νιώθει καταπιεσμένος, αποκομμένος από την πραγματική ζωή, ενώ δεν μπορούσε να βρει σημεία επαφής με τους υπόλοιπους συμφοιτητές του, ούτε είχε διάθεση να συνθέσει.
Έπρεπε όμως να στείλει κάποια έργα στο Κονσερβατουάρ, έτσι ώστε να διαπιστωθεί η πρόοδός του. Ανάμεσα σε αυτά ήταν η συμφωνική ωδή Zuleima (σε κείμενο του Χάινριχ Χάινε), το ορχηστρικό κομμάτι Printemps και η καντάτα La Damoiselle élue.
Χαρακτηριστικό είναι ότι η επιτροπή του Κονσερβατουάρ έκρινε το πρώτο από αυτά ως παράξενο, ακατανόητο και ακατάλληλο για εκτέλεση.
Ο Claude Debussy , βλέποντάς τη διαμονή του στη Βίλα των Μεδίκων ως εξορία, διέκοψε προσωρινά την φοίτησή του το 1886, επιστρέφοντας στο Παρίσι, ενώ ενδεικτικό είναι ότι αρνήθηκε να παραβρεθεί στην τελετή αποφοίτησης το 1889, αποκόπτοντας οριστικά τους δεσμούς του με την Ακαδημία το 1890.
Γνωριμίες και επιρροές
Σημαντικότερες για την μουσική εξέλιξη του Claude Debussy φαίνεται ότι δεν ήταν τόσο οι εγκύκλιες σπουδές του στο Κονσερβατουάρ και στη Βίλα των Μεδίκων, όσο οι γνωριμίες του με σημαντικά πρόσωπα των Τεχνών, με τα έργα σημαντικών συνθετών της εποχής αλλά και με την μουσική της Αναγέννησης, καθώς και με εξωευρωπαϊκούς μουσικούς πολιτισμούς.
Όταν ο Claude Debussy ήταν ακόμα μαθητής στο Κονσερβατουάρ, την περίοδο 1880-2, με σύσταση του Γκιρώ είχε προσληφθεί από την βαρώνη Ναντιέζντα φον Μεκ – ηγερία του Τσαϊκόφσκι – ως πιανίστας και καθηγητής μουσικής για τα παιδιά της και την ίδια. Μαζί της ταξίδεψε σε διάφορες ευρωπαϊκές μεγάλες πόλεις, αλλά και στη Ρωσία, όπου ήρθε σε επαφή με τον Τσαϊκόφσκι, καθώς και με μέλη της «Ομάδας των Πέντε» .
Η γνωριμία του με την ρωσική μουσική, ειδικά με το έργο του Μοντέστ Μουσόργκσκι έμελλε να παίξει σημαντικό ρόλο στην μετέπειτα συνθετική του εξέλιξή, συμβάλλοντας ανάμεσα στα άλλα και στον περιορισμό της επίδρασης του Ρίχαρντ Βάγκνερ, η οποία ήταν εμφανής ιδιαίτερα στα πρώτα του έργα. Το 1886 γνωρίζει μεταξύ άλλων τον Φραντς Λιστ, τον Τζουζέπε Βέρντι και τον Ρουτζέρο Λεονκαβάλο.
Μετά την επιστροφή του από τη Ρώμη, αποφασίζει να ζήσει ως μποέμ, κερδίζοντας τα προς το ζην ως συνοδός πιανίστας, ενορχηστρωτής και μουσικοκριτικός, ενώ παράλληλα συνέθετε για πρώτη φορά απελευθερωμένος από τους ακαδημαϊκούς κανόνες.
Την εποχή αυτή εντάχθηκε στον κύκλο του συμβολιστή ποιητή Στεφάν Μαλαρμέ, από το ποίημα του οποίου L’après-midi d’un fauneεμπνεύστηκε ένα από τα σημαντικότερα ορχηστρικά του έργα, το Πρελούδιο στο απομεσήμερο ενός φαύνου. Τα χρόνια αυτά γνωρίζει επίσης προσωπικότητες όπως οι ζωγράφοι Εντουάρ Μανέ, Εντγκάρ Ντεγκά, Τζαίημς Μακνίλ Γουίσλερ, οι ποιητές και λογοτέχνες Πωλ Βερλαίν, Πωλ Βαλερί, Όσκαρ Ουάιλντ και οι συνθέτες Ερίκ Σατί, Ερνέστ Σωσόν, Πωλ Ντυκά και Μωρίς Ραβέλ.
Παρά το γεγονός ότι ο Claude Debussy και ο κατά δέκα χρόνια νεότερός του Ραβέλ μοιράζονται τον χαρακτηρισμό του «ιμπρεσιονιστή» και τα ονόματά τους αναφέρονται συχνά μαζί, οι δύο άντρες δεν είχαν ποτέ ιδιαίτερες φιλικές σχέσεις, αλλά κυρίως επαγγελματικές.
Το 1901 περίπου, ο Ντεμπυσσύ γνώρισε επίσης το νέο τότε συνθέτη Ιγκόρ Στραβίνσκι, με τον οποίο συναντιόταν έκτοτε συχνά και συζητούσαν θέματα σχετικά με τη σύνθεση και τις τεχνικές.
Είναι επίσης γνωστό ότι ο Claude Debussy είχε επηρεαστεί ιδιαίτερα από την τέχνη ανατολικών πολιτισμών και ήταν μανιώδης συλλέκτης έργων τέχνης από την Άπω Ανατολή.
Στην διεθνή έκθεση του Παρισιού του 1899 άκουσε για πρώτη φορά μουσική από την Ινδονησία και εντυπωσιάστηκε από τις ορχήστρες γκαμελάν της Ιάβας.
Πολλοί μελετητές του έργου του ισχυρίζονται ότι η μουσική αυτή επηρέασε σημαντικά το έργο του, όχι όμως με άμεσες αναφορές
Ώριμο έργο και τελευταία χρόνια
Η δεκαετία του 1890 εγκαινιάζει μια νέα περίοδο για τον Claude Debussy αλλά και για την ιστορία της μουσικής.
Με το Κουαρτέτο εγχόρδων του σε Σολ ελάσσονα (1893) και κυρίως το Πρελούδιο στο απομεσήμερο ενός φαύνου (1894) εισέρχεται σε μία καινούρια δημιουργική φάση, εισάγοντας ταυτόχρονα καινοτομίες όσον αφορά την αρμονία, τις κλίμακες, τις μορφές και την ενορχήστρωση, ενώ με επόμενες συνθέσεις του όπως τα Νυχτερινά (Nocturnes, 1999), Η Θάλασσα (La Mer, 1905) οι Εικόνες (Images, 1909) και οι δύο τόμοι με τα 24 Πρελούδια για πιάνο (1910-13), που αποτελούν μια επιτομή των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων της συνθετικής του προσέγγισης, συνέχισε να αμφισβητεί τις αρχές του παραδεδομένου τονικού μουσικού συστήματος, στο οποίο βασιζόταν η δυτική μουσική από το 1600 περίπου και εξής.
Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει τους περισσότερους ιστορικούς της μουσικής του 20ού αιώνα να αναφέρουν τον Claude Debussy και την ημερομηνία της πρώτης εκτέλεσης του Πρελουδίου στο απομεσήμερο ενός φαύνου (1894) ως εναλλακτική πρόταση για την χρονολόγηση της αρχής της μουσικής του 20ού αιώνα, μαζί με τα πρώτα ατονικά έργα του Άρνολντ Σένμπεργκ (1909) και την πρεμιέρα της Ιεροτελεστίας της Άνοιξης του Ιγκόρ Στραβίνσκι (1913).

Ο Ντεμπυσσύ, ο ιμπρεσιονισμός και ο συμβολισμός
Η μουσική του Ντεμπυσσύ περιγράφηκε ως «ιμπρεσιονιστική» από τους συγχρόνους του, χαρακτηρισμό που ο ίδιος είχε αρνηθεί επίμονα.
Ο χαρακτηρισμός αυτός έχει λίγο ως πολύ επικρατήσει σήμερα, υπάρχει όμως ακόμα η συζήτηση για το αν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως περιγραφή μουσικού κινήματος ή απλώς ως χαρακτηρισμός μόνο για κάποια έργα του Ντεμπυσσύ.
Γενικά, ως εκφάνσεις του ιμπρεσιονισμού στην μουσική του Claude Debussy θεωρούνται οι τονικές ασάφειες και η «θόλωση» της αρμονίας με τη χρήση των κλιμάκων και των συνηχήσεων που περιγράφηκαν παραπάνω, αλλά και οι ηχητικές «σκιάσεις» που προκαλούνται από τις ενορχηστρωτικούς και εκφραστικούς χειρισμούς.
Όσοι υποστηρίζουν τον χαρακτηρισμό του «ιμπρεσιονιστή» για τον Ντεμπυσσύ, προβάλλουν επιπλέον το επιχείρημα ότι στόχος της μουσικής του είναι να προκαλέσει συνειρμικές «εντυπώσεις και ειδικούς φωτισμούς», σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου του Ντεμπυσσύ, αποδίδοντας περισσότερο μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα, παρά συγκεκριμένα συναισθήματα, ιδέες ή κάποια άλλο εξωμουσικό περιεχόμενο. Αυτό είναι που διαφοροποιεί επίσης τη μουσική του από την προγραμματική μουσική ρομαντικών συνθετών όπως ο Μπερλιόζ και ο Λιστ, αλλά και από τα εξπρεσιονιστικά έργα συνθετών όπως ο Ρίχαρντ Στράους και ο Άρνολντ Σένμπεργκ.
Η χρήση τίτλων στα έργα του  Claude Debussy αν και είχε οδηγήσει πολλούς μουσικοκριτικούς να ονομάσουν τα ορχηστρικά του έργα «συμφωνικά ποιήματα», δεν είχε ως κύριο στόχο να εκφράσει κάποιο πρόγραμμα ή κάποια εξωμουσική ιδέα. Ενδεικτική είναι η τοποθέτηση τίτλων τέλους με αποσιωπητικά στα Πρελούδια, αντί αρχικών τίτλων, κάτι που υποδεικνύει έμμεσα ότι στόχος του δεν ήταν να εκφράσει μια κατάσταση που αντιστοιχεί στον τίτλο, αλλά μία απροσδιόριστη εντύπωση που υπονοείται από αυτόν.
Άλλοι προτιμούν τη σύνδεση της μουσικής του Ντεμπυσσύ με το κίνημα του γαλλικού συμβολισμού, θεωρώντας έναν τέτοιο παραλληλισμό περισσότερο βάσιμο, δεδομένου ότι και ο ίδιος ο Ντεμπυσσύ ανήκε στον κύκλο του Μαλαρμέ, εμπνεύστηκε από τον γαλλικό συμβολισμό και μελοποίησε πολλά ποιήματα συμβολιστών ποιητών, από τον Μπωντλαίρ μέχρι τον Βερλαίν.
Η έμπνευση του Claude Debussy από το ποίημα Το απομεσήμερο ενός φαύνου του Μαλαρμέ και η προσθήκη της λέξης «Πρελούδιο» στον τίτλο του αντίστοιχου ορχηστρικού του έργο, φανερώνει αυτήν ακριβώς την έμφαση στο φαντασιακό και ονειρικό στοιχείο του συμβολισμού, καθώς και τη διαφοροποίηση από την προγραμματική μουσική που αναφέρθηκε παραπάνω. Χαρακτηρισικό δείγμα συμμετοχής του Ντεμπυσσύ στο κίνημα του συμβολισμού θεωρείται επίσης η μοναδική ολοκληρωμένη του όπερα («λυρικό δράμα») Πελλέας και Μελισσάνθη, βασισμένη στο το ομώνυμο θεατρικό έργο του Μωρίς Μαίτερλινκ

Προσωπική ζωή και τελευταία χρόνια
Η ενήλικη προσωπική ζωή του Claude Debussy ήταν ταραχώδης και η διαλεύκανση κάποιων συγχύσεων δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά για τους βιογράφους του. Έχοντας προηγηθεί μία θυελλώδης σχέση με την Γκαμπριέλ Ντυπόν, το 1899 παντρεύεται την Ροζαλί Τεξιέ. Τέσσερα χρόνια αργότερα γνωρίζει την Έμα Μπαρνάκ, ερωμένη του συνθέτη Γκαμπριέλ Φωρέ, και συνάπτει μαζί της σχέσεις, οδηγούμενος σε ρήξη με την σύζυγό του. Αποτέλεσμα της ρήξης αυτής ήταν μια απόπειρα αυτοκτονίας της τελευταίας. Ο Claude Debussy είχε ήδη αποκτήσει αρκετή φήμη και το γεγονός αυτό προκάλεσε σκάνδαλο, ενώ ακόμα και οι στενοί του φίλοι τον κατέκριναν για την συμπεριφορά του. Παρόλ’ αυτά, πήρε διαζύγιο και το 1908 παντρεύτηκε την Έμα Μπαρντάκ, με την οποία είχε ήδη αποκτήσει μία κόρη (το 1905), την Κλωντ-Έμα Ντεμπυσσύ. Στην κόρη του είναι αφιερωμένη και η γνωστή σουίτα για πιάνο Children’s Corner.

Το 1909 μαθαίνει ότι έχει καρκίνο και ακολουθεί διάφορες θεραπείες που δεν έχουν αποτελέσματα, ενώ του χορηγείται συστηματικά μορφίνη για να υπομένει τον πόνο. Στα χρόνια που ακολουθούν συνεργάζεται με τα ρώσικα μπαλέτα του μαικήνα Ντιαγκίλεφ και ο Βάσλαβ Νιζίνσκι αναλαμβάνει να χορογραφήσει κάποια έργα του, ανάμεσα στα οποία και το Πρελούδιο στο απομεσήμερο ενός φαύνου. Για τον Ντιαγκίλεφ γράφει το 1915 και το μπαλέτο Jeux (Παιχνίδια), ένα από τα σημαντικότερα και πιο πρωτοποριακά έργα των τελευταίων του χρόνων.

Την ίδια χρονιά χειρουργείται αλλά δεν υπάρχει κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Το 1917 εμφανίζεται για τελευταία φορά σε συναυλία και την επόμενη χρονιά, στις 25 Μαρτίου, υποκύπτει στην αρρώστια του, σε ηλικία 55 χρόνων. Η κηδεία του έγινε σε ζοφερό κλίμα λόγω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που μαινόταν ακόμα στην Ευρώπη και εν μέσω βομβαρδισμών του Παρισιού από τους Γερμανούς. Ένα χρόνο αργότερα, πέθανε και η κόρη του από διφθερίτιδα, σε ηλικία 14 ετών. Ο τάφος του βρίσκεται στο νεκροταφείο του Passy στο Παρίσι

Ας ακούσουμε τον Arturo Benedetti Michelangeli , έναν από τους μεγαλύτερους πιανίστες του εικοστού αιώνα να παίζει Claude Debussy και Childrend’s Corner

Σας εκβιάζουμε με ευγένεια, και με την αμέριστη συμπαράσταση τμήματος της επιστημονικής κοινότητας, για τη δημόσια υγεία πάντα. Δεν συγκινηθήκατε από τόση ευγένεια. ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ

Από το χρονολόγιο του dr.Κωνσταντίνου Φαρσαλινού:https://www.facebook.com/konstantinos.farsalinos/posts/1915380768613665

Η απίστευτη αχαριστία της κοινωνίας

Μια ανασκόπηση της πανδημίας και της σωτηρίας

Είναι πραγματικά πρωτοφανές, και ταυτόχρονα απογοητευτικό, να διαπιστώνεις ότι οι αγωνιώδεις προσπάθειες μας, της επιστημονικής και πολιτικής αρχής της χώρας (με την αμέριστη συνδρομή της έγκυρης και αντικειμενικής μονοφωνίας των μέσων ενημέρωσης), να σώσουν την κοινωνία και τον κάθε πολίτη από τον αόρατο ιικό εχθρό που δεν φαίνεται ούτε με γυμνό μάτι, αντιμετωπίζονται με αχάριστες, αντιεπιστημονικές, τσαρλατανικές και ψεκασμένες αντιδράσεις.

Σας εξηγήσαμε στο πρώτο κύμα της πανδημίας ότι θα πεθάνετε όλοι. Σας παρουσιάζαμε το βιογραφικό του κάθε θανάτου COVID, για να συνειδητοποιήσετε τι θα πάθετε όλοι σας. Σας ενημερώσαμε ότι θα σκοτώσετε τους συγγενείς σας. Εξηγήσαμε με πλήρη ειλικρίνεια στα παιδιά ότι θα δολοφονήσουν τους παππούδες τους. Ξεκαθαρίσαμε όμως ότι δεν θα γίνουμε δολοφόνοι σαν τους Σουηδούς. Σας κλειδώσαμε μέσα, κλείσαμε τα σχολεία, σας απαγορεύσαμε να εργάζεστε, σας γλιτώσαμε από τα έξοδα κλείνοντας τα καταστήματα λιανικής, σας επιβάλλαμε την απόλαυση του σπιτικού φαγητού καταστρέφοντας την εστίαση, σας σώσαμε από τον αλκοολισμό διαλύοντας τη διασκέδαση, σας εκπαιδεύσαμε δια της συλλήψεως όταν εμποδίζατε τη σωτηρία σας. Μέχρι και μεγάλο περίπατο σας φτιάξαμε, απαγορεύοντας την κυκλοφορία των ΙΧ στο κέντρο της Αθήνα ώστε να συμπαραστέκεστε δια των μέσων μαζικής μεταφοράς στη μετάδοση και μόλυνση των συνανθρώπων σας (https://tinyurl.com/zwfzyh5m). Αναθέσαμε στη δημόσια τάξη τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας. Κάναμε τα πάντα.

ΚΑΙ ΠΕΤΥΧΑΜΕ

Σας σώσαμε στο πρώτο κύμα, με μόλις 175 θανάτους (31 Μάϊου 2020), ενώ θα είχαμε 13.685 θανάτους (https://tinyurl.com/24ymb3zy). H ίδια σωτήρια στρατηγική και τα ίδια σωτήρια μέτρα μας οδήγησαν από τις 30 Σεπτεμβρίου μέχρι σήμερα να έχουμε μόλις 12.511 θανάτους, αποφεύγοντας 113.685 θανάτους (προσωπική μου εκτίμηση).

Και ορισμένοι αχάριστοι θυμούνται σήμερα τη Σουηδία, που με τη δολοφονική στρατηγική της έχει 8777 θανάτους από τις 30 Σεπτεμβρίου μέχρι σήμερα. Αχαριστία να θυμάστε τώρα τη Σουηδία και να μην σέβεστε ότι την εξαφανίσαμε από τα μέσα ενημέρωσης για να μην σας στεναχωρεί η σκέψη της δολοφονικής στρατηγικής μια χώρας-εταίρου της ΕΕ.

Σας βάλαμε την αφρόκρεμα της επιστημονικής αξιοπιστίας να σας ενημερώσει ότι η μάσκα είναι άχρηστη. Στη συνέχεια σας εξηγήσαμε ότι η μάσκα είναι επικίνδυνη. Σας ενημερώσαμε όμως έγκαιρα ότι άλλαξε η επιστήμη μετά από 20 ημέρες και η μάσκα έγινε χρήσιμη. Διευκρινίσαμε ότι δεν το κάναμε νωρίτερα λόγω έλλειψης χειρουργικών μασκών, αλλά η σύσταση τελικά ήταν να χρησιμοποιείτε υφασμάτινες μάσκες οπότε δεν έπαιξε ρόλο η έλλειψη χειρουργικών μασκών. Σας ξαναενημερώσαμε ότι η μάσκα γίνεται υποχρεωτική για τους κλειστούς χώρους. Επανήλθαμε με το επιστημονικό επιχείρημα ότι οι πόροι της μάσκας είναι μεγαλύτεροι από τα μόρια του οξυγόνου, κάτι που δεν σκέφτηκε ούτε ο Αϊνστάιν ως τεκμήριο ασφάλειας. Σας είπαμε ότι η επιστήμη εξελίχθηκε και πλέον ο αόρατος ιός κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα και στα σύννεφα, οπότε κάναμε υποχρεωτική τη μάσκα ακόμη και στο δρόμο όταν περπατάτε, για εκπαιδευτικούς λόγους. Πρώτοι αποκαλύψαμε ότι η μετάλλαξη Δ μεταδίδεται σε 50 δέκατα του δευτερολέπτου, άρα πρέπει και να φοράτε μάσκα και ταυτόχρονα να κρατάτε την αναπνοή σας για να σωθείτε.

Σας είπαμε ότι τα τεστ είναι σπατάλη και τα περιορίσαμε. Δεν σας άρεσε, παρόλο που σας δώσαμε το δικαίωμα να πραγματοποιείτε όσα τεστ θέλετε στο πρώτο κύμα έναντι συμβολικής αμοιβής (έως και 250 ευρώ για κάθε PCR στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα). Δεν το εκτιμήσατε.

Κάναμε, για πρώτη φορά στα ιατρικά χρονικά, υποχρεωτικά, τυφλά, οριζόντια και επαναλαμβανόμενα τεστ, και διαμαρτύρεστε επειδή έχουν αξιοπιστία για τα σκουπίδια (8%) και επειδή θα πρέπει τώρα να τα πληρώνετε από την τσέπη σας. Αντί να μας ευχαριστήσετε που ξοδεύετε δημιουργικά το εισόδημά σας (όσο σας έμεινε), παρουσιάζετε παραπλανητικά στοιχεία από τη Μύκονο που, παρά τον καθολικό εμβολιασμό και την προσέλευση τουριστών μόνο με τεστ ή εμβόλιο, κατάφεραν να μας χαλάσουν τα σχέδια με τα παράνομα πάρτι που προσέλκυσαν σα μαγνήτης τον ιό από τα σύννεφα μέσω των πολυάριθμων φωτορυθμικών τους.

Τον Οκτώβριο του 2020, σας εξηγήσαμε με τα πιο αξιόπιστα μοντέλα ότι με τη χρήσης μάσκας σε ανοιχτούς χώρους και χωρίς lockdown θα είχαμε 836 θανάτους μέχρι τις 31/12/2020. Κι αντί να σεβαστείτε την εγκυρότητα της πρόβλεψης, καταφέρατε, ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ, με lockdown και με μάσκα να φτάσετε τους 4788 θανάτους! https://tinyurl.com/7fyn95ff

Είστε τόσο αχάριστοι που καταστρέψατε ακόμη και το μοντέλο που στις 14 Ιουνίου 2021 προέβλεπε 4ο κύμα στα τέλη Οκτωβρίου (https://tinyurl.com/5yvu6ac4) ενώ στις 28 Ιουνίου προέβλεπε 1000 κρούσματα στα τέλη Αυγούστου (https://tinyurl.com/tw9k2dru).

Κι αυτό το κάνατε γιατί εκμεταλλευτήκατε την καλοσύνη μας να μην σας ταλαιπωρούμε με πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας ώστε να τρέχετε σε γενικούς/οικογενειακούς γιατρούς, και σας προσφέραμε ως μοναδική λύση το ειδυλλιακό περιβάλλον των υπερ-ειδικευμένων νοσοκομείων.

Σας προστατεύσαμε από κάθε αντιπερισπασμό, πληρώσαμε το διαφημιστικό υλικό στα κανάλια για να μην νομίζετε ότι σας μεταδίδουμε τίποτα «φτηνιάρικα» και κακής ποιότητας μηνύματα για την πανδημία. Δώσαμε τόσα εκατομμύρια για να εξασφαλίσουμε την επαναλαμβανόμενη ενημέρωση και εκπαίδευσή σας, και σας προστατεύσαμε από την πολυπλοκότητα των επιστημονικών διαφωνιών.

Προστατεύουμε εδώ και μήνες τα εγκεφαλικά σας κύτταρα από άσκοπη χρήση, επιβάλλοντας την επικοινωνιακή, γνωσιακή και πνευματική σας παράλυση.

Και φτάσαμε στα εμβόλια. Σας τα φέραμε δωρεάν. Σας φτιάξαμε εμβολιαστικά θέρετρα για να εμβολιαστείτε με άνεση. Σας ανακοινώσαμε την απόφασή μας στα τέλη Δεκεμβρίου (2020) ότι τελείωσε η πανδημία και επιστρέφει η ελευθερία σας. Δεν μας πιστέψατε. Τονίσαμε ότι τα εμβόλια είναι παν-φάρμακα και θεραπεύουν τις θρομβώσεις, τη μαλάρια και την κλιματική αλλαγή. Διαμαρτυρηθήκατε ότι ήμασταν υπερβολικοί και ανακριβείς. Βάλαμε influencers να σας ενημερώσουν, εξαντλώντας όλα τα περιθώρια να σας πείσουμε, και οι 80χρονοι ακόμη δεν έχετε εμβολιαστεί πλήρως.

Σας είπαμε ότι με 2 δόσεις θα έχουμε τείχος ανοσίας και θα εξαφανιστεί ο ιός. Δεν μας πιστέψατε, και η δυσπιστία σας μας αναγκάζει να σας προσφέρουμε και 3η δόση; Πάλι δεν θα μας πιστέψετε; Ε τότε θα αναγκαστούμε να πάμε σε 4η δόση (και βλέπουμε για τη συνέχεια).

Σας χτυπάμε το κεφάλι πάνω στο τείχος ανοσίας που δημιουργήσαμε (στη φαντασία μας), κι εσείς κάθεστε και ασχολείστε με τις ανακρίβειες που μεταδίδουν η Αγγλία και το Ισραήλ. Σας πήραμε «με το καλό» για να εμβολιαστείτε. Δεν ακούσατε.

Βρήκαμε πρόθυμα μέλη της επιστημονικής κοινότητας να φτιάχνουν διαγράμματα αριθμού εμβολιασμών και κρουσμάτων ΜΟΝΟ όταν τα κρούσματα πέφτουν, που ξεχνούν να ανανεώσουν όταν τα κρούσματα ξανανεβαίνουν. Πάλι δεν ακούσατε. Σας είπαμε ότι τα εμβόλια καλύπτουν τις μεταλλάξεις όταν τα κρούσματα έπεφταν. Σας είπαμε ότι τα εμβόλια δεν καλύπτουν καλά τις μεταλλάξεις όταν τα κρούσματα άρχισαν να ανεβαίνουν. Δεν ήσασταν με τίποτα ευχαριστημένοι.

Είπαμε στα μέσα ενημέρωσης να απευθυνθούν με ευγένεια στους "βάρβαρους", "ψεκασμένους", "ηλίθιους αρνητές", "επαγγελματίες μεμψίμοιρους", που "ενημερώνονται μέσα στα ταξί από τους «ειδικούς»", "αρνητές – ηλίθιους του κοροναϊού, "αντιδραστικούς βλαμμένους", "κακόμοιρους", "δειλούς", "μοιραίους", "άβουλους", "ψεκασμένους ηλίθιους" ώστε να εμβολιαστούν (https://tinyurl.com/4r4j75jv). Δεν συγκινηθήκατε από τόση ευγένεια.

Βάλαμε την επιτροπή βιοηθικής να επιβάλλει υποχρεωτικότητα. Ακυρώσαμε την επιτροπή γιατί φέρθηκε ανεύθυνα απέναντι στην παραγγελία μας, και σας άφησε απροστάτευτους. Μας αναγκάσατε να αποφασίσουμε υποχρεωτικότητες, περιορισμούς στα δικαιώματά σας και ασύδοτους ελέγχους των προσωπικών σας δεδομένων από τον κάθε υπάλληλο και τον κάθε επιχειρηματία. Με πλήρη σεβασμό στην προστασία των δικαιωμάτων και των προσωπικών σας δεδομένων.

Σας βάζουμε σε αναστολή εργασίας (άνευ αποδοχών) αν δεν εμβολιαστείτε, ώστε να σας προστατεύσουμε από τον εαυτό σας και από τους εμβολιασμένους (που είναι προστατευμένοι αλλά μπορεί να σας μολύνουν). Και διαμαρτύρεστε που σας προστατεύουμε και σας σώζουμε, ενώ ταυτόχρονα σας στέλνουμε σπίτι σας να ξεκουραστείτε και επιβάλλουμε δίαιτα στον τραπεζικό λογαριασμό σας και στην τσέπη σας (προς όφελος της δημόσιας υγείας).

Διασφαλίσαμε την ομαλή λειτουργία της ΕΜΑΚ με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, που κατέληξε σε διάλυση της ΕΜΑΚ λόγω μετακινήσεων. Βάλαμε πολιτικο-κομματικούς υπαλλήλους και μη-εκλεγμένους τεχνοκράτες για να σας προστατεύσουμε από τις περίεργες εκλογικές επιλογές σας και τα μειονεκτήματα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα σας κουνούν το δάχτυλο για να σας συνετίσουν και να κατανοήσετε επιτέλους δια των εκβιασμών το σωστό και τη σωτηρία σας.

Αποφασίσαμε το ακαταδίωκτο και το ανεύθυνο για να μην ταλαιπωρείστε και ξοδεύεστε με άσκοπες δικαστικές διαμάχες. Περιμένουμε να εμβολιαστείτε πριν σας υποχρεώσουμε (https://tinyurl.com/hmd9pnac). Σας εκβιάζουμε με ευγένεια, και με την αμέριστη συμπαράσταση τμήματος της επιστημονικής κοινότητας, για τη δημόσια υγεία πάντα.

ΠΕΤΥΧΑΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

• Κάναμε το μαύρο άσπρο

• Κάναμε το γάιδαρο να πετάει

• Κάναμε τον ιό αόρατο, δια των εμβολίων, μόνο στην Ελλάδα (δεν ξέρουμε όμως σε ποια δόση θα συμβεί αυτό)

• Κάναμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια «κοινωνικό δικαίωμα»

• Κάναμε την κοινοβουλευτική δημοκρατία άντρο «ανεξέλεγκτων» (μη «εξελεγμένων» στις εκλογές)

• Κάναμε τα τρολ το πιο προσοδοφόρο επάγγελμα

• Κάναμε τη δημόσια υγεία ζήτημα δημόσιας τάξης

• Κάναμε την άχρηστη σπατάλη των τυφλών-οριζόντιων τεστ υποχρεωτικό έξοδο για τη σωτηρία σας

• Κάναμε την παρέμβαση στο ανθρώπινο σώμα ζήτημα δημόσιας διαπραγμάτευσης

• Κάναμε την ελευθερία προνόμιο ορισμένων, με απόφαση ελαχίστων

• Κάναμε τον κώδικα ιατρικής δεοντολογίας κουρελόχαρτο και εναποθετήριο εντερικού περιεχομένου

• Κάναμε την κοροϊδία «επιστήμη»

• Κάναμε την «επιστήμη» αδιαμφισβήτητη

• Θα κάνουμε και τον ήλιο να ανατείλει από τη δύση

Κι εσείς…. ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ

Τι άλλο να κάνουμε;

• Να απαγορεύσουμε την είσοδό σας στα σουπερμάρκετ για να σας προστατεύσουμε από τον ιό, από την παχυσαρκία (δια της νηστείας) και από τις άσκοπες σπατάλες;

• Να σας συμμορφώσουμε κλειδώνοντας περιοχές για τιμωρία επειδή δεν έχουν επαρκή εμβολιαστική κάλυψη;

• Να σας απαγορεύσουμε και πάλι να δουλέψετε, αν έχετε ακόμη δουλειά;

• Να σας απαγορεύσουμε να χορεύετε όταν παντρεύεστε;

• Να ελαττώσουμε κι άλλο τα decibel της μουσικής για να μην κολλήσετε όλοι;

• Να ζητάμε rapid test και PCR 3 φορές την ημέρα;

• Να απαγορεύσουμε τον τουρισμό;

• Να απαιτήσουμε από την εστίαση να δέχεται ως πελάτες μόνο εμβολιασμένους μέχρι 30 ημερών;

• Να απαιτήσουμε από τη διασκέδαση να παίζει μουσική μόνο με κλειστά ηχεία;

• Να διώξουμε και τους υπόλοιπους από την ΕΜΑΚ για να προστατεύσουμε την απρόσκοπτη λειτουργία της ΕΜΑΚ που δεν θα υπάρχει;

• Να παραγγείλουμε κι άλλα τριπλοκάμπινα περιπολικά για να προστατεύσουμε τη δημόσια υγεία;

• Να δώσουμε κι άλλη επιχορήγηση στα αντικειμενικά μέσα ενημέρωσης μήπως και υπακούσετε (https://tinyurl.com/2x4m6wyd);

• Να κλείσουμε μερικά νοσοκομεία για να μην ξοδεύετε χρόνο να σκέφτεστε ποιο θα επιλέξετε για τη βόλτα σας;

• Να σας κόψουμε τα κοινωνικά δίκτυα που αποτελούν κίνδυνο για τη δημοκρατική μονοφωνία και την αυτοκρατορία της μιας άποψης;

• Να κάνουμε εκλογές με επιστολική ή/και ηλεκτρονική ψήφο για να σας σώσουμε από το συνωστισμό και να σας προστατεύσουμε από τις ενδεχόμενα κακές επιλογές σας;

• Να βάλουμε τη χώρα στο γύψο επειδή αρνείστε να σωθείτε με τον τρόπο που θέλουμε εμείς να σας σώσουμε;

Πόση παραπάνω δημοκρατία να σας δώσουμε; Ούτε στο Σουδάν τέτοια δικαιώματα και δημοκρατία…

Συμμορφωθείτε, ΖΩΑ! Ο κτηνοτρόφος και οι ζωο-ταΐστρες του έχουν πολλή δουλειά μπροστά τους για να σας σώζουν ξανά και ξανά στο μέλλον από τον φονικό και αόρατο ιό που δεν τον αφήνετε να εξαφανιστεί, και ήδη εξαντλείται η υπομονή τους! Δεν το καταλαβαίνετε από μόνοι σας, και μας αναγκάζετε να σας σώσουμε υποχρεωτικά.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Παρά τη φαιδρότητα ορισμένων να αποπροσανατολίσουν την κουβέντα, η ΑΙΣΧΡΟΤΗΤΑ της υποχρεωτικότητας και των εκβιασμών που επιβάλλουν δεν θα κρυφτεί πίσω από την αναμφισβήτητη σημασία και ωφέλεια των εμβολίων. Αντίθετα, θα καταγραφεί στις μαύρες σελίδες της ιστορίας, δίπλα στα πιο κατάπτυστα μορφώματα της ανθρωπότητας. Θα περίμενε κανείς να καταγράφεται ακόμη και σήμερα, με αυτεπάγγελτες διώξεις, αλλά ο καιρός γαρ εγγύς. Η αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα θα βάλει τέλος στην αλαζονεία της "αυθεντίας"...

ΕΜΒΟΛΙΑ: ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΕΚΤΡΟΠΗΣ

https://tinyurl.com/skavme9v