Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2017

Έκτακτο δελτίο επιδείνωσης καιρού με ισχυρούς ανέμους και πτώση της θερμοκρασίας

Πρόσκαιρη επιδείνωση θα παρουσιάσει ο καιρός σύμφωνα με έκτακτο δελτίο που εξέδωσε η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία.

Σύμφωνα με την ΕΜΥ από τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου και από τα βορειοδυτικά αναμένονται ισχυρές βροχές που δεν αποκλείεται να συνοδεύονται τοπικά από χαλαζοπτώσεις, ενίσχυση των ανέμων που η έντασή τους θα φτάσει τοπικά τα 7 και πιθανώς τα 8 μποφόρ και η σημαντική πτώση της θερμοκρασίας 6-8 βαθμούς.

Δείτε αναλυτικά την πρόγνωση του καιρού

Οι περιοχές που θα πληγούν είναι η κεντρική και ανατολική Μακεδονία, η Θράκη, τα νησιά του βόρειου και ανατολικού Αιγαίου και πιθανώς τα Δωδεκάνησα. Πρόσκαιρα αναμένεται να επηρεαστούν τα νησιά του Ιονίου, η Ήπειρος, η δυτική Μακεδονία, η δυτική και κεντρική Στερεά, η βορειοδυτική Πελοπόννησος, η Θεσσαλία, οι Σποράδες και η βόρεια Εύβοια.

Προγραμματισμένη βραχυβιότητα

Στην οροφή ενός πυροσβεστικού σταθμού,
στο Λάιβερμορ της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ,
ανάβει μια λάμπα συνεχώς από το 1901 μέχρι σήμερα
Συντάκτης: 
Χάρης Ναξάκης*

Ενα προϊόν που αρνείται να πεθάνει είναι καταστροφή για την επιχειρηματική τάξη

Στο θαυμάσιο ντοκιμαντέρ "Οι πυραμίδες της σπατάλης", τρία παραδείγματα προγραμματισμένου θανάτου των προϊόντων προκαλούν εντύπωση.
Ο εκτυπωτής του Μάρκου, ο λαμπτήρας του Λάιβερμορ και οι γυναικείες κάλτσες.
Ο Μάρκος από τη Βαρκελώνη, που δεν έχει πολύ καιρό από τότε που αγόρασε τον εκτυπωτή του και αυτός χάλασε, απευθυνόμενος στο κατάστημα από τον οποίο τον αγόρασε παίρνει την απάντηση ότι δεν υπάρχουν ανταλλακτικά, η δε επιδιόρθωσή του θα κοστίσει 120 ευρώ, όταν ένας καινούργιος κάνει μόλις 39 ευρώ.
Ο Μάρκος, ξεφυλλίζοντας το εγχειρίδιο του εκτυπωτή, παρατηρεί έκπληκτος ότι η διάρκεια ζωής του είναι για 18.000 αντίτυπα, μόλις 5 χρόνια, ενώ στη συνέχεια, αποσυναρμολογώντας τον, διαπιστώνει ότι διαθέτει ένα τσιπάκι που μετρά τον αριθμό των σελίδων και δίνει εντολή για μπλοκάρισμα του εκτυπωτή όταν αυτές υπερβούν τις 18.000.
Στην οροφή ενός πυροσβεστικού σταθμού, στο Λάιβερμορ της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ, ανάβει μια λάμπα συνεχώς από το 1901 μέχρι σήμερα. 
Γιατί αυτή η λάμπα δεν παρήχθη ποτέ μαζικά;
Το καρτέλ των εταιρειών παραγωγής λαμπτήρων, θορυβημένο από την παρουσία της ενοχλητικής λάμπας, σε μυστική συνάντηση στη Γενεύη το 1924, αποφάσισε ότι ο λαμπτήρας αυτός ήταν ένα επιστημονικό ατύχημα και γι’ αυτό καθόρισε και επέβαλε στις εταιρείες παραγωγής λαμπτήρων ότι η μέση διάρκειά τους δεν πρέπει να ξεπερνά τις 1.000 ώρες.
Οι επιστήμονες της χημικής βιομηχανίας Dupont ανακαλύπτουν στο εργαστήριο μια άφθαρτη κλωστή, μια συνθετική ίνα νάιλον και με αυτή κατασκευάζουν ένα νάιλον καλσόν με μεγάλη διάρκεια ζωής.
Η καινοτομία αυτή ποτέ δεν θα πάρει τον δρόμο της μαζικής παραγωγής ανθεκτικών καλτσών.
Η διοίκηση της εταιρείας έδωσε την εντολή της απόκρυψής της και της αντικατάστασής της με μια συνθετική ίνα λιγότερο ανθεκτική, με προγραμματισμένη την ημερομηνία θανάτου της.
Στον αντίποδα των παραπάνω παραδειγμάτων οι επιχειρηματικές ελίτ επενδύουν σήμερα τεράστια ποσά για να φιλοτεχνήσουν μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση της αποστολής των επιχειρηματικών τους ενεργειών.
Η επιχείρηση εξανθρωπισμού της απληστίας των αγορών ονομάζεται εταιρική κοινωνική ευθύνη.
Δύσκολο το έργο τους όταν στην ύστερη νεωτερικότητα, στην εποχή της απληστίας και του άκρατου ατομικισμού, οι 62 πλουσιότεροι του πλανήτη κατέχουν περισσότερο πλούτο από τα φτωχότερα 3,6 δισ. κατοίκων της Γης και το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει περισσότερο πλούτο από το 99%.
Το πέπλο συκής της επιχειρηματικότητας, η εταιρική κοινωνική ευθύνη, ορίζεται ως το σύνολο των δραστηριοτήτων μιας επιχείρησης που έχουν ως κίνητρο όχι μόνο τη μεγιστοποίηση των κερδών αλλά και τη μεγιστοποίηση των ωφελειών των εργαζομένων, των καταναλωτών, των προμηθευτών, των τοπικών κοινωνιών, του περιβάλλοντος.
Πίσω όμως από τη στρατηγική του μάρκετινγκ για τον εξανθρωπισμό των κερδών βρίσκεται ο πυρήνας κάθε επιχειρηματικής στρατηγικής που σέβεται τον εαυτό της και αντιστοιχεί στο πραγματικό κίνητρο του φιλελεύθερου ατόμου, το προσωπικό συμφέρον, που προϋποθέτει τη μεγιστοποίηση των κερδών.
Η στρατηγική η οποία υπηρετεί καλύτερα τον στόχο αυτό είναι η αέναη δημιουργία νέων αναγκών και η δημιουργία της αίσθησης του ανικανοποίητου των αναγκών, αλλά και η δημιουργική καταστροφή τους, η προγραμματισμένη δηλαδή απαξίωση των προϊόντων που αντιστοιχούν στις νέες ανάγκες.
Η προγραμματισμένη βραχυβιότητα, ο προγραμματισμένος θάνατος των προϊόντων, είναι η σχεδιασμένη συντόμευση του κύκλου ζωής τους, από την εισαγωγή τους στην αγορά μέχρι τον θάνατο τους.
Η συντόμευση της ημερομηνίας λήξης των προϊόντων (βλ. Γ. Κολέμπας, Γ. Μπίλλας, «Ο ανθρωπολογικός τύπος της αποανάπτυξης-τοπικοποίησης», Εκδόσεις των Συναδέλφων), η αύξηση του ποσοστού θανάτου τους είναι η συνταγή για να αυξηθεί η ζήτηση των προϊόντων, ζήτηση που ενισχύεται από τα δάνεια του χρηματοπιστωτικού συστήματος με στόχο την ανάπτυξη της οικονομίας.
Στο τέλος ονομάζουμε πρόοδο το να δανειζόμαστε χρήματα για να αγοράζουμε προϊόντα που είναι προγραμματισμένα να χαλάσουν και ως μέτρο της προόδου ορίζουμε τον αριθμό των απορριμμάτων, των πρόωρων θανάτων, των τεχνολογικά ξεπερασμένων που πετάμε στους κάδους απορριμμάτων.
Θα μπορούσαμε στην εποχή του καταναλωτικού ηδονισμού να ορίσουμε ότι ο μοντέρνος καταναλωτής καθορίζεται από τον όγκο των εβδομαδιαίων του απορριμμάτων ή ότι ανάπτυξη, ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, είναι η αξία των απορριμμάτων που παράγει μια χώρα σε ένα έτος.
Εν τέλει ανάπτυξη δεν υπάρχει χωρίς βραχυβιότητα και πολιτισμός χωρίς απορρίμματα.
Οι άνθρωποι ως απορρίμματα είναι το ανώτερο στάδιο της προόδου.
Επειδή η προγραμματισμένη βραχυβιότητα δεν είναι εξαίρεση αλλά κανόνας, γι’ αυτό στην πολιτισμένη Δύση το ανθρωπολογικό υπόδειγμα είναι ο καταναλωτής ηδονοβλεψίας, που καταναλώνει για να υπάρχει, που υπάρχει για να απελευθερώνει όλες τις επιθυμίες του και να τις καλύπτει με θνησιγενή αντικείμενα.
Για το αυτοαναφορικό άτομο που δεν έχει υποχρεώσεις αλλά μόνο δικαιώματα, με υπέρτατο το δικαίωμα να κάνει πράξη τις ατομικές επιθυμίες του, ο μόνος τρόπος για να αποκρύπτει από τον εαυτό του την επίγνωση της θνητότητάς του είναι να μετατρέπει σε θνησιγενή, σε σκουπίδια, ό,τι κατασκευάζει, νομίζοντας ότι έτσι αναστέλλει τη δική του προγραμματισμένη βραχυβιότητα.
* καθηγητής οικονομικών στο ΤΕΙ Ηπείρου, συγγραφέας
efsyn.gr

προγραμματισμένη απαξίωση-planned obsolescence

διαβάζουμε στην wikipedia:
Η προγραμματισμένη απαξίωση ή η ενσωματωμένη απαξίωση στο βιομηχανικό σχεδιασμό και στην οικονομία είναι μια πολιτική σχεδιασμού ή σχεδίασης ενός προϊόντος με τεχνητά περιορισμένη ωφέλιμη ζωή,
έτσι ώστε να καταστεί άνευ αντικειμένου,μετά από μια ορισμένη περίοδο χρόνος.
Το σκεπτικό πίσω από τη στρατηγική είναι να δημιουργηθεί μακροπρόθεσμος όγκος πωλήσεων με τη μείωση του χρόνου μεταξύ των επαναλαμβανόμενων αγορών -που αναφέρεται ως "μείωση του κύκλου αντικατάστασης".
pολυλεκτικός όρος
μερικά παραδείγματα
προσχεδιασμένη απαρχαίωση, προσχεδιασμένη φθορά και απαξίωση :
όρος που σημαίνει την εκ κατασκευής προγραμματισμένη φθορά και πρόωρη απαξίωση των προϊόντων ώστε να έχουν σχετικά μικρή διάρκεια ζωής.
Οι υπέρμαχοι της τάσης θεωρούν ότι έτσι δεν αυξάνονται απλώς τα κέρδη των κατασκευαστών, αλλά αυξάνεται και η κατανάλωση και η ανάγκη παραγωγής, άρα προάγεται κατ' αυτούς και η ανάπτυξη.
Μειωτικά λέγεται και προγραμματισμένη απαξίωση συνήθως με πολιτική χροιά.
προσχεδιασμένη απαρχαίωση:
μυτερά πτερύγια αυτοκινήτων, τα οποία είναι μεν καλοφτιαγμένα, όμως η μόδα τους είναι παροδική και άρα ελαττώνονται τα ανταλλακτικά -έμμεσα ωθούν τον αγοραστή σε νέα αγορά αμαξιού
προγραμματισμένη απαξίωση: ρούχα που όχι απλώς έχουν φτιαχτεί βασισμένα σε παροδικό στυλ, αλλά και με κλωστές κατώτερης ποιότητας και ελαττωματικές ραφές -αυτή η τακτική δεν αποδίδει στην αγορά λόγω ανταγωνισμού
Δεν υπάρχει σαφής διαφορά μεταξύ προσχεδιασμένης απαρχαίωσης και απαξίωσης.
Συνήθως προσχεδιασμένης απαξίωσης λέμε για προϊόν όντως πολύ κακής ποιότητας, χυδαία βασισμένο σε αυτή την στρατηγική...

Harvest Moon: Τι είναι η πανσέληνος που βλέπουμε απόψε-Οφθαλμαπάτη το μέγεθός της

Απόψε το βράδυ, η νύχτα θα είναι γεμάτη φως με την πανσέληνο να κάνει την εμφάνισή της και να στρέφει πολλά μάτια προς τον ουρανό.
Το φεγγάρι, που βλέπουμε σήμερα, δεν είναι μια οποιαδήποτε πανσέληνος.
Είναι αυτή που συμβαίνει πιο κοντά στη φθινοπωρινή ισημερία και θεωρείται ένα από τα πιο όμορφα φεγγάρια.
Το Harvest Moon θα φωτίσει τις χώρες του βόρειου ημισφαιρίου.
Συνήθως πραγματοποιείται γύρω στις 22 Σεπτεμβρίου, ωστόσο, κάθε τρία χρόνια σημειώνεται τον Οκτώβριο.

Το Harvest Moon είναι ιδιαίτερο διότι πρόκειται για μια οφθαλμαπάτη, καθώς δεν είναι πιο μεγάλο από τα υπόλοιπα.
Λόγω της μικρής γωνίας που σχηματίζει γύρω από τη Γη μοιάζει να έχουμε πανσέληνο για πολλές ημέρες.
Κατά τη διάρκεια αυτών, σύμφωνα με το National Geographic, το φεγγάρι ανατέλλει σχεδόν αμέσως μόλις δύσει ο ήλιος και εμφανίζεται γεμάτο και πορτοκαλί.
Γιατί ονομάζεται Harvest Moon
Το γεγονός πως εμφανίζεται λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα έχει ως αποτέλεσμα να την αφθονία φωτός, κάτι που βοηθά τους αγρότες να μαζέψουν τις καλοκαιρινές τους καλλιέργειες.
Γι’΄αυτό και έλαβε αυτό το όνομα που σημαίνει θερισμός και συγκομιδή καρπών.
Το φεγγάρι του νότιου ημισφαιρίου
Για το νότιο ημισφαίριο η φθινοπωρινή ισημερία πέφτει συνήθως τον Μάρτιο και έχει τα ίδια χαρακτηριστικά.

Κάθε πανσέληνος έχει το δικό της όνομα και τα ονόματα αλλάζουν σε βόρειο και νότιο ημισφαίριο.  
Ενα δημοφιλές φεγγάρι σαν το Harvest Moon είναι το Hunter Moon, που είναι μετέπειτα πανσέληνος.
Πηγή: iefimerida.gr
National Geographic & earthsky.org
Φωτογραφίες: Pixabay

"παράθυρο του Όβερτον"- "Overton Window"

... το παράθυρο Overton μπορεί τόσο να μετατοπιστεί όσο και να επεκταθεί, είτε αυξάνοντας είτε συρρικνώνοντας τον αριθμό των ιδεών που οι πολιτικοί μπορούν να υποστηρίξουν χωρίς να διακινδυνεύσουν αδικαιολόγητα την εκλογική τους υποστήριξη.
Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς οι πολιτικοί επιλέγουν ποιες πολιτικές θα υποστηρίξουν; 
Ή έχετε παρατηρήσει ποτέ ότι ένας πολιτικός που υπερασπίζεται μια πολιτική ιδέα μπορεί να κερδίσει τις εκλογές σε μια χώρα, αλλά την ίδια στιγμή κανένας πολιτικός στη χώρα σας δεν θα υποστηρίξει την ίδια πολιτική; 
Το παράθυρο Overton της πολιτικής δυνατότητας μπορεί να βοηθήσει στην εξήγηση αυτών των φαινομένων.
Στην πολιτική και στην κοινωνία ισχύει ένα φαινόμενο γνωστό στους κοινωνιολόγους ως "παράθυρο του Όβερτον"- "Overton Window" :
όσοι οδηγούν μια κοινωνία να αποδεχθεί κάτι -π.χ. μια εξαίρεση στην Ελευθερία του Λόγου-, θέτουν τις βάσεις ώστε να γίνουν αποδεκτά πολύ χειρότερα μέτρα στην ίδια κατεύθυνση.
Ο Overton μελέτησε και προώθησε αρχές ελεύθερης αγοράς για περισσότερο από μια δεκαετία. 
Επίσης, ταξίδεψε πολύ, επισκεπτόμενος χώρες όπως
η Πολωνία,
η Νικαράγουα,
η Σιγκαπούρη,
η Μαλαισία,
η Ινδονησία,
η Κολομβία,
το Μαλάουι,
η Μοζαμβίκη,
η Ελλάδα,
η Ιταλία,
η Σλοβενία,
η Κροατία,
η Ινδία και
η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.
Η πορεία του διακόπηκε με τον ξαφνικό θάνατό του σε αεροπορικό δυστύχημα το  στις 30 Ιουνίου, 2003
Ο Overton χρησιμοποίησε την παρομοίωση του παραθύρου με σκοπό να μεταφέρει την ιδέα του σε ένα στενό και καλά καθορισμένο χώρο, μέσω του οποίου μπορούμε να δούμε κάποια πράγματα και όχι άλλα. 
Όπως κάθε παράθυρο, πρόκειται για δομή που κατασκευάζεται σκόπιμα και στρατηγικά από κάποιον, για να βλέπουμε αυτό και μόνο αυτό και όχι κάποιο άλλο!
Το παράθυρο Overton είναι ένα μοντέλο για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι ιδέες στην κοινωνία αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και επηρεάζουν την πολιτική. 
Η βασική ιδέα είναι ότι οι πολιτικοί είναι περιορισμένοι ως προς τις πολιτικές ιδέες που μπορούν να υποστηρίξουν - γενικά ακολουθούν μόνο πολιτικές που είναι ευρέως αποδεκτές σε όλη την κοινωνία ως νόμιμες πολιτικές επιλογές. 
Αυτές οι πολιτικές βρίσκονται εντός του παραθύρου Overton. 
Υπάρχουν και άλλες ιδέες πολιτικής, αλλά οι πολιτικοί κινδυνεύουν να χάσουν τη λαϊκή υποστήριξη αν υπερασπιστούν αυτές τις ιδέες. 
Αυτές οι πολιτικές βρίσκονται εκτός του παραθύρου Overton.
Το παράθυρο Overton είναι το παράθυρο της αποδεκτής συζήτησης στη δημόσια σφαίρα. 
Η παρομοίωση του "παραθύρου" υπονοεί ότι ορισμένα θέματα βρίσκονται εντός αυτού του παραθύρου και ορισμένα θέματα βρίσκονται εκτός αυτού του παραθύρου. 
Το παράθυρο μπορεί να μετακινηθεί, ή μπορεί να επεκταθεί ή να συρρικνωθεί. 
Αυτό που στη Σκανδιναβία αποκαλείται "διάδρομος γνώμης" μπορεί να θεωρηθεί ως στένεμα του παραθύρου Overton σε ένα μικρό σύνολο αποδεκτών ιδεών, διευρύνοντας αντίστροφα το πεδίο του αδιανόητου και του ανείπωτου. 
Το παράθυρο Overton δεν είναι στατικό - μπορεί να επεκταθεί ή να συρρικνωθεί ή να μετακινηθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση κατά μήκος ενός συνεχούς φάσματος επιλογών πολιτικής. 
Το εύρος του παραθύρου Overton μπορεί να αλλάξει επειδή αλλάζει το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο εμφανίζεται, ή μπορεί να αλλάξει λόγω μιας συνειδητής προσπάθειας για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, όπως στην επιδίωξη της συναίνεσης. 
Οι περισσότερες συζητήσεις για το παράθυρο Overton φαίνεται να υποθέτουν ότι αυτή η μηχανική της κοινής γνώμης παίρνει τη μορφή της προώθησης αδιανόητων ιδεών στο απώτερο περιθώριο, προκειμένου να γίνουν πιο αποδεκτές ιδέες που βρίσκονται πιο κοντά στην επικρατούσα τάση, στο εγγύς περιθώριο. 
Εκπρόσωποι τόσο της αριστεράς όσο και της δεξιάς έχουν κατηγορήσει ο ένας τον άλλον ότι το κάνουν αυτό, γι' αυτό είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ο Όβερτον δεν διατύπωσε το παράθυρό του σε έναν άξονα αριστεράς - δεξιάς, αλλά αντίθετα σε ένα συνεχές ή μεγαλύτερης ή μικρότερης ελευθερίας. 
Κατά την πιο τέλεια ειρωνεία, το ίδιο το παράθυρο Overton έχει κατασκευαστεί παρουσιάζοντάς το μέσα από ένα αριστερό/δεξιό πρίσμα, πράγμα που σημαίνει ότι η ιδέα διαψεύδεται.