Τρίτη 10 Ιουνίου 2025

Ο dr. Stuart Hameroff ισχυρίζεται πως ο εγκέφαλός μας, δημιουργεί συνείδηση.

Ο Dr. Stuart Hameroff ισχυρίζεται ότι ο Εγκέφαλος δημιουργεί τη συνείδηση, αλλά η κβαντική θεωρία του για τη συνείδηση έχει επικριθεί εδώ και τρεις δεκαετίες.
Ωστόσο, νέα στοιχεία υποστηρίζουν τώρα τον ισχυρισμό του.
ΟDr. Stuart Hameroff είναι διακεκριμένος νευροεπιστήμονας και αναισθησιολόγος, γνωστός για το έργο του στην επιστήμη της συνείδησης.
Είναι συνιδρυτής και διευθυντής του Κέντρου Μελετών Συνείδησης στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και ομότιμος καθηγητής στα Τμήματα Αναισθησιολογίας και Ψυχολογίας.
Η έρευνα του Dr. Hameroff επικεντρώνεται στο ρόλο των μικροσωληνίσκων -πρωτεϊνικών δομών μέσα στα κύτταρα- στη συνείδηση.
Πρότεινε, μαζί με τον Sir Roger Penrose, το μοντέλο Orch OR (Orchestrated Objective Reduction) της συνείδησης τη δεκαετία του 1990.
Η θεωρία αυτή προτείνει ότι η συνείδηση προκύπτει από διαδικασίες κβαντικής υπολογιστικής μέσα στους μικροσωληνίσκους του εγκεφάλου, με επιρροές από τη θεμελιώδη δομή του χωροχρόνου σε κβαντικό επίπεδο.
Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό μπορεί να εξηγηθούν φαινόμενα όπως η αντίληψη,
η αυτογνωσία και ενδεχομένως ακόμη και η πνευματικότητα και η μετά θάνατον ζωή, συνδέοντας τη συνείδηση με τη βασική δομή του σύμπαντος.
Εκτός από την επιστημονική του έρευνα, ο Dr. Stuart Hameroff διοργανώνει τη διετή σειρά συνεδρίων Science of Consciousness, η οποία συγκεντρώνει ερευνητές από διάφορους τομείς για να συζητήσουν θεωρίες και ευρήματα σχετικά με τη φύση της συνείδησης.
Συνεχίζει επίσης το κλινικό του έργο ως ασκούμενος αναισθησιολόγος.
Οι θεωρίες του παραμένουν αμφιλεγόμενες στην επιστημονική κοινότητα, αλλά έχουν προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον για τη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ κβαντικής φυσικής και συνείδησης.
Ο Dr. Stuart Hameroff ενδιαφέρεται για το μυστήριο της συνείδησης σχεδόν σε όλη του τη ζωή.
Αντί να μελετήσει την επιστήμη του εγκεφάλου ή την ψυχολογία, ο Dr. Stuart Hameroff άρχισε να ενδιαφέρεται για τα αναισθητικά -φάρμακα που προκαλούν απώλεια συνείδησης- λόγω της σύνδεσής τους με τη συνείδηση.
"Σκέφτηκα τη νευρολογία, την ψυχολογία και τη νευροχειρουργική, αλλά καμία από αυτές δεν φαινόταν να αντιμετωπίζει το πρόβλημα της συνείδησης" λέει ο Dr. Stuart Hameroff, συνταξιούχος καθηγητής αναισθησιολογίας από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.
Θυμάται όταν πρωτοήρθε στο πανεπιστήμιο και γνώρισε τον πρόεδρο του τμήματος αναισθησιολογίας.
Ο πρόεδρος τότε μου είπε: "Αν θέλετε να καταλάβετε τη συνείδηση, βρείτε πώς λειτουργεί η αναισθησία, γιατί δεν ξέρουμε πώς λειτουργεί"
Ο Dr. Stuart Hameroff προτείνει ότι στον πυρήνα της, η συνείδηση μπορεί να γίνει κατανοητή ως "επίγνωση", την οποία παρομοιάζει με την ύπαρξη μιας "φαινομενικής εμπειρίας" - την υποκειμενική, πρωτοπρόσωπη εμπειρία του κόσμου γύρω μας ή των εσωτερικών μας σκέψεων και συναισθημάτων.
Τονίζει ότι η συνείδηση διακρίνεται από άλλες νοητικές διεργασίες όπως η συμπεριφορά,
η μνήμη και η προσοχή, οι οποίες μπορούν να συμβούν χωρίς συνειδητή επίγνωση.

Η συνείδηση, κατά την άποψή του, είναι η εμπειρία της επίγνωσης κάποιου πράγματος, είτε πρόκειται για τον εξωτερικό κόσμο (όπως το να βλέπεις κάποιον ή να παρατηρείς μια σκηνή) είτε για εσωτερικές καταστάσεις (όπως οι αναμνήσεις, οι σκέψεις ή τα συναισθήματα).
Η έρευνα του Dr. Stuart Hameroff σχετικά με την αναισθησία έδειξε ότι η απώλεια συνείδησης συμβαίνει λόγω αλλαγών στους μικροσωληνίσκους και άρχισε να σκέφτεται ότι αυτές οι δομές μπορεί επίσης να εμπλέκονται στη δημιουργία συνείδησης.
Αντί να επικεντρωθεί στους νευρώνες, ή στα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου, ως τις κύριες μονάδες της συνείδησης, ο Dr. Stuart Hameroff εξέτασε βαθύτερα τους μικροσκοπικούς σωληνίσκους μέσα στους μικροσωληνίσκους.
Αυτή η ιδέα έγινε γρήγορα η εμμονή του.
Οι μικροσωληνίσκοι αποτελούν μέρος του κυτταροσκελετού του κυττάρου, ο οποίος βοηθά το κύτταρο να διατηρεί το σχήμα του και να διαιρείται.
Αποτελούνται από πρωτεΐνες τουμπουλίνης και βρίσκονται σε πολλά κύτταρα του σώματος.
Ο Dr. Stuart Hameroff συγκρίνει το σχήμα των μικροσωληνίσκων με ένα "κοίλο στάχυ καλαμποκιού", με τους πυρήνες να είναι οι πρωτεΐνες α- και β-τουμπουλίνης.
Έμαθε για πρώτη φορά για αυτές τις δομές στην ιατρική σχολή τη δεκαετία του 1970, ανακαλύπτοντας πώς οι μικροσωληνίσκοι βοηθούν στον διπλασιασμό των χρωμοσωμάτων κατά τη διάρκεια της κυτταρικής διαίρεσης.
Εάν οι μικροσωληνίσκοι δεν κάνουν σωστά αυτή τη δουλειά, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο ή άλλα προβλήματα ανάπτυξης.
Ο Dr. Stuart Hameroff γνώριζε ότι τα αναισθητικά επηρεάζουν ορισμένες δομές στον εγκέφαλο, αλλά δεν καταλάβαινε πώς οι μικροσωληνίσκοι θα μπορούσαν να δημιουργήσουν συνείδηση.
"Πώς θα μπορούσε όλη αυτή η επεξεργασία πληροφοριών να εξηγήσει τη συνείδηση;
Πώς θα μπορούσε να εξηγήσει συναισθήματα όπως ο φθόνος,
η απληστία,
ο πόνος,
η αγάπη,
η χαρά ή ακόμη και το πράσινο χρώμα;
Δεν είχα ιδέα"
λέει ο Dr. Stuart Hameroff
Αυτό συνέβη μέχρι που έπεσε πάνω σε ένα σημαντικό βιβλίο του βραβευμένου με Νόμπελ Sir Roger Penrose, Ph.D.
Στο βιβλίο του "The Emperor's New Mind/Το νέο μυαλό του αυτοκράτορα" του 1989, ο Penrose πρότεινε ότι η συνείδηση είναι κβαντική και όχι υπολογιστική, όπως είχαν προτείνει πολλές άλλες θεωρίες.
Ωστόσο, ο Roger Penrose δεν είχε μια βιολογική εξήγηση για το πώς τα κβαντικά φαινόμενα στον εγκέφαλο θα μπορούσαν να δημιουργήσουν συνειδητές εμπειρίες.
Ο dr. Stuart Hameroff θυμάται να λέει: "Ακριβώς, Ρότζερ.
Είναι οι αναθεματισμένοι μικροσωληνίσκοι".

Λίγο αργότερα, ο dr. Stuart Hameroff συνεργάστηκε με τον Roger Penrose και εργάστηκαν μαζί σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες -και συζητημένες- ιδέες στη μελέτη της συνείδησης.
Αυτή έγινε γνωστή ως θεωρία της ενορχηστρωμένης αντικειμενικής αναγωγής (Orchestrated Objective Reduction theory - Orch OR), η οποία ισχυρίζεται ότι οι μικροσωληνίσκοι στους νευρώνες προκαλούν την κατάρρευση της κβαντικής κυματοσυνάρτησης, μια διαδικασία που ονομάζεται ενορχηστρωμένη αντικειμενική αναγωγή*, η οποία οδηγεί στη συνείδηση.
Ο dr. Stuart Hameroff παραδέχεται ότι από τότε που ξεκίνησε η ιδέα στα μέσα της δεκαετίας του '90, πολλοί την έχουν επικρίνει.
Όμως τελευταία, περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι οι κβαντικές διεργασίες μπορεί να συμβαίνουν στον εγκέφαλο.
Αν και αυτό δεν αποδεικνύει πλήρως τη θεωρία Orch OR που πρότειναν οι Hameroff και Penrose, κάνει ορισμένους επιστήμονες να επανεξετάσουν την ιδέα ότι η συνείδηση θα μπορούσε να συνδέεται με κβαντικές διεργασίες.
Αν αληθεύει, αυτό θα αποτελούσε μια μεγάλη ανακάλυψη για την κατανόηση της ανθρώπινης συνείδησης και θα σήμαινε ότι η τεχνητή νοημοσύνη που βασίζεται σε υπολογιστές δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι πραγματικά συνειδητή.
Ο dr. Stuart Hameroff έγραψε γρήγορα μια επιστολή στον Roger Penrose, μοιραζόμενος μερικές από τις έρευνές του και προσφέροντάς του να τον επισκεφθεί σε ένα από τα συνέδριά του στην Οξφόρδη της Αγγλίας.
Ο Roger Penrose συμφώνησε και οι δυο τους άρχισαν να μελετούν το μυστήριο της ανθρώπινης συνείδησης.
Ενώ δούλευαν πάνω στην κβαντική θεωρία της συνείδησης, ο Hameroff έφερε επίσης σε επαφή ειδικούς από διαφορετικά πεδία -όπως η φιλοσοφία, η νευροεπιστήμη, η γνωστική επιστήμη, τα μαθηματικά και η φυσική- για να συζητήσουν για τη συνείδηση στο συνέδριο Science of Consciousness Conference που διοργανώνεται κάθε δύο χρόνια.
Το συνέδριο είχε τεράστιο αντίκτυπο από την αρχή.
Το 1994, ο φιλόσοφος David Chalmers εξήγησε ότι η νευροεπιστήμη μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο εγκέφαλος ελέγχει τις φυσικές διεργασίες, αλλά η πραγματική πρόκληση ήταν να καταλάβουμε γιατί οι άνθρωποι και τα άλλα έμβια όντα έχουν υποκειμενικές εμπειρίες.
Περίπου δύο χρόνια μετά την ομιλία του Chalmers σε ένα αμφιθέατρο νοσοκομείου του Tucson, οι Penrose και Hameroff παρουσίασαν την πιθανή απάντησή τους σε αυτή την πρόκληση.
Ωστόσο, η ιδέα τους δεν έτυχε ευρείας αποδοχής.
Τον Απρίλιο του 1996, οι Penrose και Hameroff παρουσίασαν τη θεωρία τους Orchestrated Objective Reduction (Orch OR), προτείνοντας ότι η συνείδηση προκύπτει από κβαντικές διεργασίες στους μικροσωληνίσκους.
Η θεωρία αντιμετώπισε σχεδόν 30 χρόνια κριτικής, με σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Stephen Hawking να την απορρίπτουν ως σύνδεση άσχετων μυστηρίων.
Οι επικριτές υποστηρίζουν επίσης ότι το θερμό περιβάλλον του εγκεφάλου είναι ακατάλληλο για κβαντικές διεργασίες.
Ωστόσο, ο dr. Stuart Hameroff υπερασπίζεται τη θεωρία, υποστηρίζοντας ότι υποστηρίζεται από τη φυσική, τη βιολογία και την αναισθησία.
Έτσι τα τελευταία χρόνια, η έρευνα που δείχνει κβαντικά φαινόμενα σε βιολογικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένων των μικροσωληνίσκων, έχει δώσει σε πολλούς από τους επικριτές, λόγους να αναθεωρήσουν.
Ο dr. Stuart Hameroff πιστεύει ότι η εστίαση στην τεχνητή νοημοσύνη και τους υπολογιστές έχει στρέψει την προσοχή μακριά από την πραγματική φύση της συνείδησης.
Παρά την κριτική, συνεχίζει να υπερασπίζεται τη θεωρία, διερευνώντας ακόμη και την πιθανότητα ότι η συνείδηση θα μπορούσε να προϋπάρχει της ίδιας της ζωής, μια άποψη που παραδέχεται ότι κλίνει προς την πνευματική σφαίρα.
              Σημείωση:
Η κβαντική διεμπλοκή στους νευρώνες μπορεί στην πραγματικότητα να εξηγήσει τη συνείδηση
Στην πρόσφατα δημοσιευμένη εργασία τους, οι φυσικοί Zefei Liu και Yong-Cong Chen του Πανεπιστημίου της Σαγκάης και ο μηχανικός βιοϊατρικής Ping Ao από το Πανεπιστήμιο Sichuan της Κίνας εξηγούν πώς τα διεμπλεκόμενα φωτόνια που εκπέμπονται από δεσμούς άνθρακα-υδρογόνου στη μόνωση των νευρικών κυττάρων θα μπορούσαν να συγχρονίσουν τη δραστηριότητα στον εγκέφαλο.
Τα ευρήματά τους έρχονται μόλις λίγους μήνες αφότου εντοπίστηκε ένα άλλο κβαντικό φαινόμενο γνωστό ως υπερ-ακτινοβολία σε κυτταρικά πλαίσια, τραβώντας την προσοχή σε μια εξαιρετικά υποθετική θεωρία για τη συνείδηση που ονομάζεται μοντέλο Penrose-Hameroff "ενορχηστρωμένης αντικειμενικής αναγωγής".
Το μοντέλο που προτάθηκε από τον πολύ σεβαστό φυσικό Roger Penrose και τον Αμερικανό αναισθησιολόγο Stuart Hameroff, υποστηρίζει ότι η συνείδηση ​​προέρχεται από το κβαντικό επίπεδο μέσα στους νευρώνες. 
     *Η ενορχηστρωμένη αντικειμενική αναγωγή είναι μια θεωρία που υποστηρίζει ότι η συνείδηση ​​προέρχεται από το κβαντικό επίπεδο μέσα στους νευρώνες.
Ο μηχανισμός θεωρείται ότι είναι μια κβαντική διαδικασία που ονομάζεται αντικειμενική αναγωγή και ενορχηστρώνεται από κυτταρικές δομές που ονομάζονται μικροσωληνίσκοι.

μετάφραση και επιμέλεια κειμένου:ntina

Είκοσι δύο απίστευτα οφέλη για την υγεία μας των Capsicum

Capsicum – Τα οφέλη για την υγεία μας της πιπεριάς
Προσθέτω μια καινούργια κατηγορία που αφορά τα βότανά μας:
Τα οφέλη τους – και ξεκινώ με την μεγάλη οικογένεια της πιπεριάς.
Η πιπεριά ανήκει στην μεγάλη οικογένεια των Solanoideae, της φυλής των Capsiceae και του γένους των Capsicum.
Στο γένος Capsicum ανήκουν όλες οι πιπεριές που γνωρίζουμε και οι οποίες κατακλύζονται από ισχυρά φυτοθρεπτικά συστατικά τα capsaicinoids – καψαϊκινοειδή* με σημαντικά οφέλη για την υγεία μας.
Οι κυρίαρχες μορφές των Capsicum, τα οποία είναι περισσότερα από είκοσι, είναι η καψαϊκίνη-Capsaicin και η διϋδροκαψαϊκίνη-dihydrocapsaicin, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 80% -90% των καψαϊκινοειδών, οι υπόλοιπες υπάρχουν σε μικρότερες ποσότητες.
Το πραγματικό ποσοστό καψαϊκινοειδών ποικίλλει ανάλογα με την ποικιλία της πιπεριάς και τη μέθοδο εκχύλισης, η δε ιδιαιτερότητα των διαφορετικών πιπεριών εξαρτάται από την περιεκτικότητα σε καψαϊκίνη
Καψαϊκίνη-Capsaicin το κυρίαρχο και ισχυρότερο συστατικό....
η συνέχεια του άρθρου εδώ:https://botanologia.gr/eikosi-dyo-apisteyta-ofeli-gia-tin-ygeia-mas-ton-capsicum/

Μόνο αυτοί που νοιάζονται για σένα μπορούν να σε ακούσουν όταν είσαι σιωπηλός Steve Maraboli

                    το άρθρο που ακολουθεί είναι τις γιατρού Μαρίας Φιωτάκη
Πολλές φορές σας έχω πει πως σε αυτά που μας φέρνει η ζωή, οι άνθρωποι δεν μπορούμε να έχουμε τον έλεγχο και όπως λέει και ο σοφός μας λαός, τη στιγμή που οι άνθρωποι σχεδιάζουν, οι θεοί γελούν... 
Το νόημα της ζωής κρύβεται στη διαχείριση των όσων μας συμβαίνουν και όχι στην αποφυγή. 
Δυστυχώς όμως, παρά το γεγονός ό,τι αυτή η γνώση υπάρχει στη διάθεση της ανθρωπότητας από την εποχή του Επίκτητου, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, έχει υπερισχύσει η αλαζονική φύση του ανθρώπου, η οποία με τα χρόνια οργανώθηκε και φτάσαμε να γαλουχούμαστε πλεόν πως για να επιτύχουμε στη ζωή πρέπει να προσπαθούμε να επιτύχουμε τον έλεγχο. 
Αυτή η εμμονή για έλεγχο, όπως έχω γράψει πολλές φορές εδώ μέσα, είναι και η κυριότερη πηγή όλων των αγχωδών διαταραχών, αλλά και πολλών ψυχιατρικών παθήσεων. 
Η συνεχής αποτυχία ενός ανθρώπου να επιτύχει τον έλεγχο, τον γεμίζει απογοήτευση, τον κάνει να αισθάνεται κακότυχος και κατά κάποιο τρόπο καταραμένος μέχρι το σημείο να τον εξουθενώνει και να τον οδηγεί στην πλήρη εγκατάλειψη τελικά.
Όποιος έχει φτάσει στα όρια της απελπισίας, όποιος έχει βιώσει το τι σημαίνει ΑΠΟΛΥΤΗ μοναξιά, μπορεί να κατανοήσει το μέγεθος της οδύνης που προξενεί η προσπάθεια για έλεγχο στη ζωή. 
Από αυτή την οδύνη είχε προσπαθήσει ο Επίκτητος να απαλλάξει τους ανθρώπους, όταν μέσα στο βιβλίο του "Εγχειρίδιο" κάνει αναφορά σε όλα αυτά που μπορεί και δεν μπορεί να ελέγξει ο άνθρωπος. 
Δεν μπορεί να ελέγξει ο άνθρωπος την περιουσία (το αν θα είναι πλούσιος ή φτωχός), το αν θα ζήσει η θα πεθάνει αυτός ή κάποιος άλλος και δεν μπορεί να ελέγξει ούτε τη φήμη του. 
Αλλά όλα όσα δεν μπορεί να ελέγξει, καλείται να τα ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ.
Σήμερα το πρωί, είδα την χθεσινή εκπομπή του κυρίου Σαχίνη "Αντιθέσεις", όπου φιλοξενούσε τον συμμαθητή μου και νυν Κοσμήτορα του Πανεπιστημίου του Ρεθύμνου, Νίκο Βαφέα και έναν ΠΟΛΥ "διαφορετικό" από τους υπόλοιπους μουσικό, τον κύριο Γιώργο Νικολαϊδη. 
Ο κύριος Νικολαϊδης, εγκατέλειψε τις σπουδές τους στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης σε νεαρή ηλικία, για να κάνει αυτό που αγαπούσε η καρδιά του, που ήταν να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική. 
Πήγε στη Γαλλία και ο ρους της ζωής τον έφτασε να έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια έναν οργανισμό, την GRADΙSCA, ο οποίος ασχολείται με την ανάδειξη ανθρώπων που είναι στο περιθώριο της κοινωνίας μέσω της τέχνης. 
Ανέδειξε έναν αυτιστικό που ήταν εγκλεισμένος σε ψυχιατρική κλινική για 27 χρόνια λόγω σχιζοφρένειας. 
Δεν γνώριζε κανείς πως αυτός ο άνθρωπος ήταν ένας βιρτουόζος του πιάνου. 
Ανέδειξε μια ζωγράφο η οποία είχε μυασθένεια και ζωγράφιζε με το στόμα της. Και πολλούς άλλους, καθώς ο πυρήνας της GRADΙSCA, σήμερα αποτελείται από 200 (!) ταλαντούχους ανθρώπους που πριν ζούσαν στο περιθώριο.
Το να σε έχει χτυπήσει η μοίρα και ταυτόχρονα να βγαίνεις στο περιθώριο και να αισθάνεσαι πως δεν αποτελείς πια μέρος της κοινωνίας γιατί βλέπεις στα μάτια των άλλων τον οίκτο, είναι τόσο επώδυνο, που δύσκολα περιγράφεται με λέξεις. 
Και είναι κάτι το οποίο βιώνω από τότε που χάσαμε τον αδελφό μου (τριανταδύο χρόνια κλείνω φέτος). 
Η απώλειά του μοιάζει να ήρθε ως αποτέλεσμα πολλών δεινών προερχόμενων από τις προηγούμενες γενεές της οικογένειάς μου ("αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα" και μια "αμαρτία" παιδεύει 7 γενεές μέχρι να αποδυναμωθεί, όπως λένε οι Κινέζοι). 
Μοιάζει όλα αυτά τα δεινά να συσπειρώθηκαν και να φόρτωσαν στις πλάτες του βάρος το οποίο ο ίδιος δεν άντεξε να σηκώσει κι έτσι έδωσε τέλος στη ζωή του. 
Αυτό το τραγικό συμβάν, της απώλειας του αδελφού μου, καταδίκασε την οικογένειά μου να ζει στο περιθώριο. 
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν είχαμε σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Σημαίνει πως αυτό το γεγονός μας στιγμάτισε και μας απομόνωσε. Όσοι έχουν χάσει δικό τους άνθρωπο, είμαι σίγουρη πως κατανοούν σε βάθος τι εννοώ...
Όλα αυτά τα χρόνια, πολλοί έχουν βιαστεί να με χαρακτηρίσουν ως γραφική που προσφέρω αφιλοκερδώς, που βάζω τον εαυτό μου σε δύσκολη θέση για να βοηθήσω τους γύρω μου, χωρίς να μπορούν να κατανοήσουν τα βαθύτερα κίνητρά μου και το από που πηγάζει αυτή η στάση ζωής. 
Για μένα αυτή η στάση ζωής , ήταν ο τρόπος που βρήκα να διαχειριστώ το βάρος που μου έδωσε η ζωή να διαχειριστώ. 
Όλα αυτά τα χρόνια, από το 1993 και μετά, η ζωή μου είχε μετατραπεί σε αγώνα διαχείρισης, πολύ ασυνήθιστων και ίσως μοναδικών περιστάσεων. 
Όμως μέσα από την οδύνη όλων όσων βίωνα, διδάχθηκα βιωματικά τη σοφία του Επίκτητου, την οποία δεν είχα την τύχη να διδαχθώ στο σχολείο. 
Θα με είχε γλιτώσει από πολύ ταλαιπωρία αν τη γνώριζα.
Τώρα, με την ανακάλυψη του κυρίου Νικολαϊδη μέσω της εκπομπής του κυρίου Σαχίνη, συνειδητοποιώ με χαρά πως υπάρχουν κι άλλοι "γραφικοί" στον κόσμο και αυτό από μόνο του με γέμισε ελπίδα και πήρε ακόμη πιο μακριά το σύννεφο της μοναξιάς, που εγώ είχα φροντίσει να καλύψω, γεμίζοντας τη ζωή μου με ανθρώπους που είχαν εξίσου τραγικές εμπειρίες στη ζωή τους.
Όλα αυτά σας τα γράφω γιατί κάποιοι είχαμε την τραγική "τύχη" να μας έχει προετοιμασμένους η ζωή για όλα αυτά που ζουμε σήμερα. 
Όμως στην πλειοψηφία μας βρήκε απροετοίμαστους με αποτέλεσμα να διακρίνω επάνω στους περισσότερους τα χαρακτηριστικά που κουβαλούσα μετά το θάνατο του αδελφού μου και για πολλά χρόνια. Διακρίνω πάνω σας την παραλυμένη σας ψυχή. 
Την αδιαφορία και την απώλεια όρεξης για αγώνα. 
Την απώλεια της πίστης στους ανθρώπους....
Τα ζωντανά όμως στη φύση, όταν αισθάνονται κίνδυνο συσπειρώνονται. 
Τα κοπάδια σχηματίζουν κύκλο για να προφυλάξουν τα πιο ευάλωτα μέλη τους. Τα μύδια κλείνουν όταν αισθανούν το άγγιγμα. 
Τα αγγεία μας στον φόβο συστέλλονται. 
Το ίδιο και η καρδιά μας...
Σας γράφω για να σας καλέσω να δείτε ΟΛΟΙ αυτή την εκπομπή γιατί πρώτον θα σας γεμίσει ΕΛΠΙΔΑ. 
Και δεύτερον θα κατανοήσετε σε ΒΑΘΟΣ το μεγαλείο της διαχείρισης και θα εμπνευστείτε . 
Την εκπομπή θα τη βρείτε με τον τίτλο "Μουσικά … Διαφορετικοί - Τέχνη , Δημιουργικότητα και Κοινωνική (Επαν-)ένταξη", στο κανάλι του κυρίου Σαχίνη "Αντιθέσεις".
Καλό Σαββατοκύριακο!

 *ο τίτλος του άρθρου είναι μια ρήση του Steve Maraboli και μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας το υπέροχο αυτό άρθρο της γιατρού Μαρίας Φιωτάκηhttps://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02VQ8uTvjTsJvqVobiVNwub1dz66MWHLrPLajMervaEVnUcbYvc2f6NxRpxCybWainl&id=100001252030344

ο κόσμος των φυτών, συναντά των κόσμο των ανθρώπων

Τις στιγμές που ο άνθρωπος αναζήτησε ανακούφιση από πόνους και να γιατρευτεί, υπήρξε κοντά του πάντα το φυτικό βασίλειο με την πληθώρα θεραπευτικών βοτάνων, φυτών και δέντρων που δίνουν πνοή στον πλανήτη Γη. 
Τα φυτά απλόχερα μοιράστηκαν κάθε θεραπευτική τους ιδιότητα σε κάθε ανθρώπινη σωματική κατάσταση βοηθώντας έτσι να συνεχίζεται η ζωή και η πλανητική ισορροπία. 
Η φύση όμως έχει ιδιαίτερα λεπτοφυείς τρόπους να επιδρά πάνω στην ανθρώπινη ενέργεια, αγγίζοντας όλα τα πεδία με σύνεση και θετικότητα ώστε να γίνεται ένας πολύτιμος θεραπευτής όχι μόνο για το σώμα αλλά και την ψυχή, το συναίσθημα, το νου και το πνεύμα. 
Κάθε λουλούδι, φυτό, δέντρο και βότανο έχει την δική του ξεχωριστή αύρα και ιδιότητα που ταιριάζουν στην ανθρώπινη υπόσταση με έναν τρόπο διαφορετικό από ότι οι κρύσταλλοι ή τα ζώα, ωστόσο όμως έχουν τα ίδια αποτελέσματα: ενισχύουν την αύρα, προστατεύουν από αρνητικότητα, φέρνουν άνοιγμα σε τομείς της ζωής μας και θεραπεύουν τις ψυχικές πληγές που δημιουργούνται μέσα μας.
Ενώ τα ζώα απορροφούν και διαλύουν μη θετικούς κραδασμούς που κρατάμε στο ενεργειακό πεδίο μας δίνοντας μας αγάπη, τα φυτά δρουν με μεγαλύτερη λεπτότητα, ώστε να βρούμε την χαμένη μας ισορροπία, να γεμίσουμε θετικότητα και να εστιάσουμε περισσότερο στην δύναμη μέσα μας.
Λειτουργούν σαν ενεργειακοί "χειρούργοι" που αφαιρούν με ακρίβεια τα εσωτερικά εμπόδια που κρατούμε μέσα μας και επαναφέρουν με ήρεμο ρυθμό το σύνολο του οργανισμού σε υψηλά επίπεδα λειτουργίας. 
Για αυτό και τα ιάματα από άνθη και φυτά αποδεικνύονται σημαντικά θεραπευτικά εργαλεία μακροπρόθεσμα, καθώς αλλάζουν σταδιακά τα παλιότερα πρότυπα σκέψεων και συμπεριφοράς που έχουν μείνει στην ανθρώπινη αύρα και βοηθούν να σταθεροποιηθούν πιο θετικοί κραδασμοί. 
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι τα δέντρα έχουν διαφορετική τύπου δόνηση από τα φυτά και τα λουλούδια, δίνοντας περισσότερη δύναμη και αντοχή στην ανθρώπινη αύρα.
Γι’ αυτό πολλές φορές όταν κάνουμε έναν περίπατο στο δάσος, θα νιώσουμε σαν να βρισκόμαστε σε βαθύ διαλογισμό, σαν να παίρνουμε κουράγιο και να αποκτούμε περισσότερη αυτοπεποίθηση και σιγουριά ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε σε ό,τι μας ζητηθεί.
Είναι τέτοιος ο κραδασμός των δέντρων που καλούν για άμεση ανασυγκρότηση και τόνωση, σαν να είναι πνευματικοί ηγέτες, μύστες όλων των διαστάσεων.
Ακόμα και τα λουλούδια που φυτρώνουν πολύ κοντά σε δέντρα έχει βρεθεί ότι έχουν πολύ υψηλότερες δονήσεις από αυτά που βρίσκονται μακρυά από κάποιο δέντρο.
Για αυτό τον λόγο, η επαφή μας με τα δέντρα μας μπορεί άμεσα να μας ενδυναμώσει και να διώξει πολύ πιο γρήγορα τον πόνο και την αρνητικότητα από μέσα μας.
Τα λουλούδια έχουν πιο λεπτεπίλεπτες δονήσεις και κυρίως δρουν στην αύρα μας πιο ήρεμα από ότι τα δέντρα. 
Το άρωμα τους ηρεμεί και αναζωογονεί τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα ενώ η ενέργεια τους δρα πιο απαλυντικά και με ηπιότερη, ωστόσο αρκετά αποτελεσματική δράση. 
Ανάλογα το λουλούδι υπάρχουν και θετικές επιδράσεις σε διαφορετικά σημεία της αύρας μας αλλά και σε πολλούς τομείς της ζωής μας, κάτι που οι πρόγονοι μας γνώριζαν πολύ καλά, μιας και είχαν άμεση επαφή με την Μητέρα Φύση. 
Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε ένα δάσος ή ένα ολάνθιστο λιβάδι, ανοίξτε την καρδιά σας και ζητήστε με όλη σας την ψυχή να βιώσετε την θεραπεία σε όποιον τομέα χρειάζεστε. 
Ακόμα και όταν φροντίζετε τα λουλούδια σας στον κήπο ή τις γλάστρες σας, νιώστε ευγνωμοσύνη για αυτούς τους υπέροχους θεραπευτές που τόσο απλόχερα η Γη μας δίνει!!
                                                                                            proionta-tis-fisis