Πώς οι μνήμες μας σταθεροποιούνται ενώ κοιμόμαστε

Επιστήμονες στο Κέντρο για τη Διαθεματική Έρευνα στη Βιολογία (CNRS/Collège de France/INSERM) έδειξαν ότι τα κύματα δέλτα που εκπέμπονται ενώ κοιμόμαστε δεν είναι γενικευμένες περίοδοι σιωπής κατά τη διάρκεια των οποίων ο φλοιός αναπαύεται, όπως έχει περιγραφεί για δεκαετίες στη επιστημονική βιβλιογραφία. 

Αντί αυτού, απομονώνει ομάδες νευρώνων που παίζουν ουσιαστικό ρόλο στο σχηματισμό της μακροχρόνιας μνήμης. 
Τα αποτελέσματα της έρευνας που οδήγησε σε αυτό το σημαντικό εύρημα, δημοσιεύθηκαν στο Science, 18 Οκτωβρίου 2019.
Ενώ κοιμόμαστε, ο ιππόκαμπος απανενεργοποιείται μόνος του αυθόρμητα παράγοντας δραστηριότητα παρόμοια με αυτή που υπάρχει όταν είμαστε ξύπνιοι. 
Στέλνει πληροφορίες στον φλοιό, ο οποίος στη συνέχεια αντιδρά. 
Αυτή η ανταλλαγή συχνά ακολουθείται από μια περίοδο σιωπής που αποκαλείται "κύμα δέλτα" μετά με ρυθμική δραστηριότητα αποκαλείται "άτρακτος ύπνου". 
Αυτό συμβαίνει όταν τα φλοιϊκά κυκλώματα αναδιοργανώνονται για να διαμορφώσουν σταθερές μνήμες. 
Ωστόσο, ο ρόλος των κυμάτων δέλτα στη διαμόρφωση νέων αναμνήσεων είναι ακόμη ένα αίνιγμα: γιατί μια περίοδος σιωπής διακόπτει την ακολουθία των ανταλλαγών πληροφορίας μεταξύ του ιππόκαμπου και του φλοιού και την λειτουργική αναδιοργάνωση του φλοιού;
Οι συγγραφείς εδώ ερεύνησαν πιο επισταμένα αυτό που συμβαίνει κατά τη διάρκεια των ίδιων των κυμάτων δέλτα. 
Ανακάλυψαν, με έκπληξη, ότι ο φλοιός δεν είναι τελείως σιωπηλός αλλά ότι λίγοι νευρώνες παραμένουν ενεργοί και σχηματίζουν ομάδες, με άλλα λόγια μικρά, συν-ενεργά σύνολα που κωδικοποιούν πληροφορίες. 
Αυτή η απρόσμενη παρατήρηση υποδηλώνει ότι ο μικρός αριθμός των νευρώνων που ενεργοποιούνται όταν όλοι οι άλλοι μένουν σιωπηλοί μπορεί να πραγματοποιεί σημαντικούς υπολογισμούς ενώ προστατεύεται από πιθανές διαταραχές.
Και οι ανακαλύψεις από αυτή την εργασία πάνε ακόμη παραπέρα! 
Αυθόρμητες επανενεργοποιήσεις του ιππόκαμπου προσδιορίζουν ποιοι φλοιϊκοί νευρώνες παραμένουν ενεργοί κατά τη διάρκεια των κυμάτων δέλτα και αποκαλύπτουν μεταφορά πληροφορίας μεταξύ των δυο εγκεφαλικών δομών. 
Επιπροσθέτως, οι ομάδες που ενεργοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των κυμάτων δέλτα διαμορφώθηκαν από νευρώνες που έχουν συμμετάσχει στη εκμάθηση μιας ειδικής χωρικής μνημονικής εργασίας κατά τη διάρκεια της ημέρας. 
Μαζί, αυτά τα στοιχεία, υποδεικνύουν ότι αυτές οι διεργασίες εμπλέκονται στην εδραίωση της μνήμης. 
Για να το επιδείξουν, σε αρουραίους, οι επιστήμονες προκάλεσαν τεχνητά κύματα δέλτα για να απομονώσουν είτε νευρώνες που σχετίζονταν με επανενεργοποιήσεις στον ιππόκαμπο ή τυχαίους νευρώνες. 
Αποτέλεσμα: Όταν οι σωστοί νευρώνες ήταν απομονωμένοι, οι αρουραίοι κατάφερναν να σταθεροποιούν τις αναμνήσεις τους και επιτύγχαναν στα χωρικά τεστ την επόμενη ημέρα.
Αυτά τα αποτελέσματα αλλάζουν ουσιαστικά το πώς αντιλαμβανόμαστε τον φλοιό. 
Τα κύματα δέλτα είναι έτσι ένα μέσο της επιλεκτικής απομόνωσης ομάδων επιλεγμένων νευρώνων, που στέλνουν κρίσιμες πληροφορίες μεταξύ των περιόδων του διαλόγου μεταξύ ιππόκαμπου και φλοιού, και την αναδιοργάνωση των φλοιϊκών κυκλωμάτων, για να διαμορφώσουν μακροχρόνιες μνήμες.

Πηγή: egno.gr
Πηγή: CNRS (National Centre for Scientific Research)
Περισσότερα στη δημοσίευση: Isolated cortical computations during delta waves support memory consolidation. Science.

Οι μεταλλαγμένοι λύκοι του Τσερνομπίλ έχουν αναπτύξει αντικαρκινικές ικανότητες, 35 χρόνια μετά την πυρηνική καταστροφή

Η πληθυσμιακή πυκνότητα των λύκων στο Τσερνομπίλ είναι επτά φορές μεγαλύτερη από τις γύρω περιοχές κάνοντας τους επιστήμονες να συμπεραίνουν πως οι μεταλλαγμένοι λύκοι που περιπλανώνται στους έρημους δρόμους του Τσερνομπίλ έχουν αναπτύξει αντίσταση στον καρκίνο!
Στην απόκοσμη σιωπή της Ζώνης Αποκλεισμού του Τσερνομπίλ/Chernobyl Exclusion Zone-CEZ, όπου η φύση έχει ανακτήσει την κυριαρχία της πάνω σε εγκαταλελειμμένους οικοτόπους, ξετυλίγεται μια αξιοσημείωτη ιστορία επιβίωσης. 
Στη σκιά της διαβόητης πυρηνικής καταστροφής του 1986, ένας πληθυσμός λύκων αψήφησε τις αντιξοότητες και τις προβλέψεις, αναπτύσσοντας γονιδιώματα κατά του καρκίνου.

Νέα έρευνα που διεξήχθη από την εξελικτική βιολόγο και οικοτοξικολόγο Cara Love από το Πανεπιστήμιο του Princeton έριξε φως στις εξαιρετικές προσαρμογές των λύκων που κατοικούν στην ζώνη. 

Η CEZ, μια κάποτε απαγορευμένη περιοχή που μέχρι σήμερα δεν έχει κατοικηθεί από ανθρώπους, έχει γίνει καταφύγιο για την άγρια ζωή και μια αγέλη λύκων, που φαίνεται να μην έχει επηρεαστεί από τη χρόνια έκθεση στη ραδιενέργεια, περιφέρεται στη ζώνη.

Παρά τη διάχυτη απειλή της ακτινοβολίας, αυτά τα ανθεκτικά πλάσματα έχουν 

αναπτύξει ικανότητες ανθεκτικές στον καρκίνο, οι οποίες τους έχουν καταστήσει θέμα γοητείας για τους επιστήμονες και αντικείμενο μιας δεκαετούς μελέτης.
Απαλλαγμένοι από τους περιορισμούς της ανθρώπινης παρέμβασης, οι πληθυσμοί των λύκων, μαζί με άλλα ζώα, έχουν ανθίσει σε αυτό το απίθανο καταφύγιο. 
Η Cara Love  και η ομάδα της ξεκίνησαν μια δεκαετή μελέτη για να διαλευκάνουν τα μυστήρια της επιβίωσης σε αυτό το ανελέητο περιβάλλον. 
Τολμώντας να εισέλθουν στην καρδιά της CEZ, συνέλεξαν δείγματα αίματος από τους λύκους που ζουν εκεί, αναζητώντας πληροφορίες για τις γενετικές αντιδράσεις τους στην καρκινογόνο ακτινοβολία που διαποτίζει το περιβάλλον τους. 
Εξοπλισμένοι με ραδιοκολάρα, κάποιοι λύκοι παρακολουθήθηκαν για να εντοπιστούν οι κινήσεις τους και να μετρηθεί η έκθεσή τους στην ακτινοβολία σε πραγματικό χρόνο.
Τα ευρήματα ήταν συγκλονιστικά. 
Οι λύκοι εντός της ζώνης CEZ υπομένουν επίπεδα ακτινοβολίας πάνω από έξι φορές το νόμιμο όριο για τους ανθρώπους, γεγονός που αποδεικνύει την ανθεκτικότητά τους απέναντι στις αντιξοότητες, τμήματα δε του γονιδιώματός τους παρουσίασαν σημάδια ανθεκτικότητας στον καρκίνο, μια αξιοσημείωτη προσαρμογή στο ακτινοβολημένο περιβάλλον τους.
Παρόμοιες αποκαλύψεις προέκυψαν από μελέτες σχετικά με τα ημι-αγρια σκυλιά που περιφέρονται στην CEZ. 
Το 2023, οι επιστήμονες αποκάλυψαν γενετικές διακρίσεις μεταξύ αυτών των ελεύθερων σκύλων και των οικόσιτων αντίστοιχων σκύλων γενικά, υπογραμμίζοντας περαιτέρω τις μοναδικές εξελικτικές πιέσεις που ασκούνται εντός των ορίων του Τσερνομπίλ.
Η έρευνα της Cara Love υπόσχεται όχι μόνο την κατανόηση της προσαρμογής της άγριας ζωής αλλά και την προώθηση της ανθρώπινης υγείας. 
Εντοπίζοντας προστατευτικές μεταλλάξεις που ενισχύουν την επιβίωση των λύκων, υπάρχει ελπίδα να μετατραπούν αυτές οι γνώσεις σε στρατηγικές για τη θεραπεία του καρκίνου στον άνθρωπο.
Ωστόσο, εν μέσω του θριάμβου της επιστημονικής ανακάλυψης, οι προκλήσεις επιμένουν. 
Η πανδημία COVID-19 και οι γεωπολιτικές εντάσεις εμπόδισαν την επιστροφή της Cara Love και της ομάδας της στην CEZ, δημιουργώντας αβεβαιότητα για τις μελλοντικές ερευνητικές προσπάθειες. 
Παρ' όλα αυτά, τα πρωτοποριακά ευρήματά τους, που παρουσιάστηκαν στην Ετήσια Συνάντηση της Εταιρείας Ολοκληρωμένης και Συγκριτικής Βιολογίας, προσφέρουν μια ματιά στην αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα των μεταλλαγμένων λύκων του Τσερνομπίλ!

επιμέλεια κειμένου:ntina

https://www.newswise.com/articles/mutant-chernobyl-wolves-evolve-anti-cancer-abilities-35-years-after-nuclear-disaster

Σκωληκοειδίτιδα – Χειρουργείο ή αντιβιοτικά; Τι επισημαίνουν οι ερευνητές

Σκωληκοειδίτιδα
Όταν οι επείγουσας ιατρικές εξετάσεις έδειξαν ότι ο πόνος δεξιά στην κοιλιά της ασθενούς  ήταν σκωληκοειδίτιδα, σκέφτηκε ότι πάει γρήγορα για χειρουργική επέμβαση. Αλλά οι γιατροί της προσέφεραν την επιλογή των αντιβιοτικών.

Η σκωληκοειδής απόφυση, είναι ένα μικρό τμήμα του παχέος εντέρου, υπό τύπον ενός μικρού κινητού σωληνίσκου, ο οποίος κρέμεται από το αρχικό τμήμα του παχέος εντέρου,κοντά στο σημείο συνδέσεως λεπτού και παχέος εντέρου. Ο σωληνίσκος αυτός, η εντερική αυτή απόφυση, θα μπορούσε να δίνει την εικόνα ενός σκώληκα, γι΄ αυτό άλλωστε οι πρώτοι ανατόμοι χρησιμοποίησαν αυτόν ακριβώς τον όρο για την περιγραφή του και έχει πλέον καταγραφεί ως σκωληκοειδής  απόφυση.

Μια νέα μελέτη από τη Φινλανδία δείχνει ότι η απόφασή της να δεχτή την επιλογή είναι μια λογική εναλλακτική λύση για τους περισσότερους ασθενείς με σκωληκοειδίτιδα. Πέντε χρόνια μετά τη θεραπεία με αντιβιοτικά, σχεδόν τα δύο τρίτα των ασθενών δεν είχαν άλλη ενόχληση.
Είναι μια ουσιαστική αλλαγή στη σκέψη για το πώς να αντιμετωπίσουμε την επώδυνη φλεγμονή της απόφυσης. Για δεκαετίες, η σκωληκοειδίτιδα θεωρείται ιατρική περίπτωση που απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση της απόφυσης,γιατί η απόφραξη του αυλού της μπορεί να προκαλέσει οίδημα ή ακόμη και ρήξη του τοιχώματος της απόφυσης, με αποτέλεσμα την έξοδο του περιεχομένου της στην κοιλιά, με επακόλουθο την περιτονίτιδα.
Ωστόσο, οι πρόοδοι στις εξετάσεις απεικόνισης, καθιστούν ευκολότερο να προσδιοριστεί ακριβώς εάν υπάρχει περίπτωση ρήξης ή αν οι ασθενείς θα μπορούσαν να υποβληθούν σε ασφαλή αγωγή χωρίς χειρουργική επέμβαση.
Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι σχεδόν τα δύο τρίτα των ασθενών με σκωληκοειδίτιδα δεν αντιμετωπίζουν αυτόν τον κίνδυνο και μπορεί η περίπτωσή τους να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά.
“Είναι μια εφικτή, βιώσιμη και ασφαλής επιλογή”, δήλωσε η Dr. Paulina Salminen, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και χειρουργός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Turku στη Φινλανδία.
Η αυτή μελέτη σε ενήλικες είναι η μεγαλύτερη παρακολούθηση μέχρι σήμερα ασθενών που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με φάρμακα αντί για χειρουργική επέμβαση για σκωληκοειδίτιδα και τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν τα ευρήματα.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι τα αντιβιοτικά μπορεί να λειτουργήσουν και για μερικά παιδιά με σκωληκοειδίτιδα.
Τα αποτελέσματα της Φινλανδίας δημοσιεύθηκαν την Τρίτη στην Εφημερίδα της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης.
Στο editorial του περιοδικού αναφέρεται πως είναι μια νέα εποχή θεραπείας της σκωληκοειδίτιδας.
Η αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης είναι η πιο συνηθισμένη χειρουργική επέμβαση έκτακτης ανάγκης παγκοσμίως, ενώ περίπου 300.000 εκτελούνται κάθε χρόνο μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, δήλωσε η Dr Paulina Salminen και επεσήμανε πως τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι πολλά από αυτά τα χειρουργεία θα μπορούσαν να αποφευχθούν.
Οι Αμερικανοί γιατροί έχουν αρχίσει να προσφέρουν αντιβιοτικά αντί για χειρουργική επέμβαση και η Dr Paulina Salminen λέει ότι περιστασιακά και όπου απαιτείται κάνει και αυτή το ίδιο.
Η μελέτη περιελάμβανε περίπου 500 Φινλανδούς ενήλικες.
Από αυτούς οι μισοί υποβλήθηκαν σε θεραπεία με αντιβιοτικά. οι άλλοι σε χειρουργική επέμβαση.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι το ποσοστό επιτυχίας για τη θεραπεία με αντιβιοτικά ήταν σχεδόν 64%, ανέφεραν οι συγγραφείς.

Η Dr Giana Davidson, χειρουργός του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, συμμετέχει σε μια παρόμοια σχεδιασμένη πολυκεντρική αμερικανική μελέτη που μπορεί να απαντήσει αν θα παρατηρηθούν παρόμοια οφέλη από τα αντιβιοτικά έναντι της χειρουργικής επέμβασης.
Η Dr Giana Davidson είπε για  τη φινλανδική μελέτη πως “ένα κρίσιμο κομμάτι στο παζλ αλλά δεν νομίζω ότι απαντά σε όλες τις ερωτήσεις”.

Πόσο αποτελεσματικά είναι τα αντιβιοτικά στη θεραπεία της κρουστικής δυσκοιλιότητας -Τι λένε οι μελετητές;
 – Το 12% των ασθενών που έλαβαν αντιβιοτικά δεν ανταποκρίθηκαν και πήγαν στη χειρουργική επέμβαση μετά από 24 ώρες.
– Το 24% των ασθενών που ανταποκρίθηκαν στα αντιβιοτικά ανέπτυξαν ένα δεύτερο επεισόδιο σκωληκοειδίτιδας κατά το πρώτο έτος και όπως λένε οι ερευνητές το ποσοστό επανάληψης 24% δεν είναι υψηλό, αλλά δεν είναι επίσης και αμελητέο. Πώς μπορούν να αξιοποιηθούν τα ευρήματα αυτής της μελέτης; Πρώτον, τα ευρήματα δείχνουν ότι αν υπάρχουν λόγοι για να αναβληθεί η χειρουργική επέμβαση, μόνο τα αντιβιοτικά αποτελούν έναν ικανοποιητικό τρόπο για τη θεραπεία της ήπιας έως μέτριας σκωληκοειδίτιδας χωρίς επιπλοκές.
– Παρόλο που υπάρχουν αυξανόμενα αποδεικτικά στοιχεία για την υποστήριξη αυτής της προσέγγισης στην απλή σκωληκοειδίτιδα, υπάρχουν ωστόσο ανησυχίες. Η απλή σκωληκοειδίτιδα μπορεί να είναι δύσκολο να διακριθεί αξιόπιστα από την περίπλοκη σκωληκοειδίτιδα και μερικές φορές η πολυπλοκότητα μιας περίπτωσης δεν προσδιορίζεται μέχρι το χρόνο της χειρουργικής επέμβασης.
– Και όπως παρατηρεί το Αμερικανικό Κολέγιο Χειρουργών, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα επανεμφάνισης με θεραπεία μόνο με αντιβιοτικά.
– Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ενώ η θεραπεία με αντιβιοτικά είναι “σίγουρα μια εφικτή και αποτελεσματική εναλλακτική λύση για απλή σκωληκοειδίτιδα”, η χειρουργική επέμβαση παραμένει το “χρυσό πρότυπο θεραπείας” για απλή σκωληκοειδίτιδα λόγω του υψηλότερου ποσοστού θεραπευτικής αποτελεσματικότητας.

Οι έρευνες και οι μελέτες συνεχίζονται.

Κείμενο,επιμέλεια κειμένου:ntina

πηγές και αναφορές:
https://medicalxpress.com/news/2018-09-pills-appendicitis-surgery.html
https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/2703354
https://www.everydayhealth.com/appendicitis/guide/antibiotics/
https://www.medicinenet.com/appendicitis_treatment_with_antibiotics/views.htm
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5644137/

Η πρωτεϊνούχος φέτα-Βρέθηκε η ταυτότητα του Εθνικού Θησαυρού της Ελλάδας

 

H υψηλή διατροφική αξία της ελληνικής πρωτεϊνούχου φέτας ΠΟΠ,κατόπιν επιστημονικών αναλύσεων
Μοναδική και με την επιστημονική βούλα η ελληνική φέτα – Aποκωδικοποίησαν το DNA της
Περιλαμβάνει πρωτεΐνες που σχετίζονται με τη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, με αντιμικροβιακή δράση, καθώς και πρωτεΐνες που ελέγχουν το μικροβίωμα του εντέρου. 

    Μοναδικές στον κόσμο είναι οι πρωτεΐνες που περιέχει η φέτα και αποτελούν τη γενετική της υπογραφή.
Στο DNA της, που αποκωδικοποίησαν Έλληνες επιστήμονες, βρίσκονται συνολικά 489 πρωτεΐνες, οι οποίες καθορίζονται από την περιοχή όπου παράγεται και αποδεικνύουν τη μοναδικότητά της.
Σύμφωνα με όσα αναφέρουν οι ειδικοί στην επιστημονική επιθεώρηση Data in Brief (Elsevier), «η φέτα και άλλα φαγητά που έχουν μακρές ιστορικές ρίζες στην Αρχαία Ελλάδα, έχουν χαρακτηριστικά που τα κάνουν μοναδικά και μπορούν να ξεχωρίζουν».
Η εν λόγω ανάλυση, αναφέρουν οι ερευνητές, θέτει τα θεμέλια για μία μοναδική διαδικασία ελέγχου, αυτή της ανάλυσης των πρωτεϊνών, με τις οποίες και θα καθορίζεται η «Προστατευόμενη Ονομασίας Προέλευσης» (ΠΟΠ). 
Η ανάλυση του DNA της φέτας έγινε στο Ιδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (ΙΙΒΕΑΑ), όπου βρέθηκαν τα ακριβή συστατικά, οι διατροφικές της αξίες και ιδιότητες σε μοριακό επίπεδο.
Τη μελέτη έκαναν οι Γεώργιος Τσάγκαρης και Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος, οι οποίοι ανέλυσαν με φασματογράφους μάζας υψηλής ευκρίνειας πληθώρα αντιπροσωπευτικών δειγμάτων από όλα τα μέρη της Ελλάδας, που παράγουν φέτα.
Συγκεκριμένα συμμετείχαν δείγματα από Λέσβο, Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα, Μακεδονία, Ηπειρος, Θράκη και Θεσσαλία.
Διαπιστώθηκε ότι η φέτα ΠΟΠ από όλες αυτές τις περιοχές περιέχει συνολικά 489 διαφορετικές πρωτεΐνες, γεγονός που την καθιστά ένα από τα πλουσιότερα σε πρωτεΐνες είδη τυριού παγκοσμίως.

Κατά τα τελευταία χρόνια, υπήρξε τεράστια συζήτηση σχετικά με την ταυτότητα του τυριού φέτα και υπό ποιους όρους τέτοια τρόφιμα με ιστορικούς δεσμούς με την αρχαία Ελλάδα μπορούν να διακρίνονται μεταξύ άλλων, με βάση τα μοναδικά χαρακτηριστικά και χαρακτηριστικά τους

Οι πρωτεΐνες αυτές αποτελούν την «ταυτότητα» της ελληνικής φέτας και ανήκουν σε διάφορες ομάδες βιολειτουργικών πρωτεϊνών.
Μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται πρωτεΐνες που σχετίζονται με τη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, με αντιμικροβιακή δράση, καθώς και πρωτεΐνες που ελέγχουν το μικροβίωμα του εντέρου.
Ταυτοποιήθηκαν επίσης πολλές πρωτεΐνες που σχετίζονται με βιταμίνες, όπως τη D που ευθύνεται για την μεταφορά ασβεστίου στα οστά, τη βιταμίνη B12 υπεύθυνη για τη μεταφορά και την πρόσληψη σιδήρου, καθώς και άλλων λειτουργικών ιχνοστοιχείων.
Στην ελληνική φέτα ΠΟΠ ανιχνεύθηκαν επίσης πρωτεΐνες που συνδέονται με τη λειτουργία του νευρικού συστήματος, τη λειτουργία των νεφρών, καθώς και πρωτεΐνες για τον μεταβολισμό της χοληστερίνης και τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.
Η Ερευνητική Μονάδα Πρωτεομικής του ΙΙΒΕΑΑ ανέπτυξε πρόσφατα μια καινοτόμο μεθοδολογία, η οποία επιτρέπει για πρώτη φορά τον ακριβή ποιοτικό και ποσοτικό προσδιορισμό των συστατικών των υγρών ή στερεών τροφίμων και των συμπληρωμάτων διατροφής.
Πρόκειται για την τροφομετρία (trophometry, foodometry, nutriometry), η οποία εφαρμόζεται κατ’ αποκλειστικότητα στο ΙΙΒΕΑΑ και αφορά στο σύνολο των μεθόδων φασματομετρίας μάζας, που οδηγούν στην ταυτοποίηση του συνόλου των πρωτεϊνών, πεπτιδίων, μεταβολιτών, λιπιδίων και όλων των άλλων ομάδων μορίων ενός τροφίμου, τα οποία συνδυαζόμενα δημιουργούν το «τροφομετρικό αποτύπωμά» του.
Αυτό είναι μοναδικό για κάθε τρόφιμο, όπως είναι και το γενετικό προφίλ DNA στους ανθρώπους.
Η συγκεκριμένη τεχνολογία και τεχνογνωσία της τροφομετρίας καθιστά την Ερευνητική Μονάδα Πρωτεομικής μοναδική στα Βαλκάνια και τη νοτιοανατολική Ευρώπη στην εφαρμογή της μοριακής ιχνηλασιμότητας.
Πέραν της απόδειξης της υψηλής διατροφικής αξίας της ελληνικής φέτας ΠΟΠ, με βάση τα ευρήματα της έρευνας αναπτύχθηκε μία νέα μέθοδος για την ιχνηλασιμότητα του χρησιμοποιούμενου γάλακτος, τον προσδιορισμό της ύπαρξης νοθείας σε αυτή, το διαχωρισμό της από παρεμφερή προϊόντα και, τελικά, την ταυτοποίηση της προέλευσης της φέτας ως αποκλειστικά ελληνικού προϊόντος ονομασίας προελεύσεως.
Η τροφομετρία μπορεί να εφαρμοσθεί περαιτέρω σε όλα τα είδη των τροφίμων, περιλαμβανομένων των υγρών, των στερεών, των τροφίμων ζωικής ή φυτικής προέλευσης, των γαλακτοκομικών προϊόντων, των συμπληρωμάτων διατροφής κ.λπ. προσδιορίζοντας με ακρίβεια τα Προϊόντα Ανωτέρας Ποιότητας (ΠΑΠ) που έχουν ευεργετικές δράσεις για την υγεία του ανθρώπου, τη γεωγραφική προέλευση κάθε τροφίμου (ελληνικό, ΠΟΠ, προϊόν γεωγραφικής ένδειξης-ΠΓΕ, εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν-ΕΠΙΠ), καθώς και τα βιολειτουργικά τρόφιμα.
Η Ερευνητική Μονάδα Πρωτεομικής του ΙΙΒΕΑΑ έχει ήδη διενεργήσει πλήθος τροφομετρικών αναλύσεων για λογαριασμό της Περιφέρειας Ηπείρου και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αναδεικνύοντας τα ποιοτικά χαρακτηριστικά οικονομικά σημαντικών ζωικών οργανισμών της πανίδας του Αμβρακικού Κόλπου, καθώς και τροφίμων από το εξωτερικό (Ιταλία, Βρετανία).

Protagon.gr
Η μελέτη:https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2352340918307352

Οι ισχυρές αντικαρκινικές ιδιότητες μιας πολύτιμης ουσίας της ελιάς

Οι αντικαρκινικές ιδιότητες της ελιάς

Μια ένωση που βρίσκεται στις ελιές μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη του καρκίνου του μαστού

Μια μελέτη που ολοκληρώθηκε στο Πανεπιστήμιο της Jaén έχει εντοπίσει τα οφέλη που μπορεί να έχει μια ένωση που βρίσκεται και στις ελιές και στο ελαιόλαδο σε έναν επιθετικό τύπο καρκίνου του μαστού.
Η ουσία που βρίσκεται και στις ελιές και στο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο μπορεί να είναι χρήσιμη ως εναλλακτική θεραπεία για την πρόληψη του τριπλά αρνητικού καρκίνου του μαστού (TNBC) ,σύμφωνα με έρευνα του ισπανικού πανεπιστημίου Jaén.

Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν τη σημασία της χημειοπροληπτικής ένωσης υδροξυτυροσόλης ως νέας υποψήφιας ουσίας που θα διερευνηθεί ως μια εναλλακτική στοχευμένη θεραπεία για τον τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού (TNBC).
– Marina Cruz-Lozano και Adrián González-González, συν-συγγραφείς της μελέτης

Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν τις χημειοπροληπτικές ιδιότητες που μπορεί να έχει η υδροξυτυροσόλη στη θεραπεία αυτής της νόσου.
Η υδροξυτυροσόλη είναι ένας τύπος φαινολικής φυτοχημικής ουσίας με αντιοξειδωτικές ιδιότητες και θεωρείται ένα από τα ισχυρότερα φυσικά αντιοξειδωτικά. 

Η τιμή της ικανότητας απορρόφησης ριζικής οξυγόνου από το οξυγόνο είναι μία από τις υψηλότερες στις φυτείες.
Η υδροξυτυροσόλη εμφανίζεται φυσιολογικά στα ελαιόδεντρα και βρίσκεται κυρίως στα φύλλα, στο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και στις επιτραπέζιες ελιές.
Ο τριπλά αρνητικός καρκίνος του μαστού είναι ένας πολύ επιθετικός τύπος καρκίνου του μαστού που χαρακτηρίζεται από χαμηλό ποσοστό επιβίωσης, υψηλό πολλαπλασιασμό και ετερογένεια καρκινικών κυττάρων και υψηλή μεταστατική πιθανότητα.
Η μελέτη, των οποίων τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στην European Journal of Nutrition, έγινε για να προσδιοριστεί η επίδραση της υδροξυτυροσόλης στα βλαστοκύτταρα του καρκίνου του μαστού που είναι υπεύθυνα για την επανεμφάνιση της μετάστασης του όγκου.
Διάφορες in-vitro τριπλά αρνητικές κυτταρικές σειρές καρκίνου του μαστού χρησιμοποιήθηκαν για την έρευνα, η οποία ανέφερε για πρώτη φορά τον ανασταλτικό ρόλο της υδροξυτυροσόλης στα βλαστοκύτταρα του καρκίνου του μαστού και τη μετανάστευση των κυττάρων του όγκου, μέσω της μεταβολής της μετάπτωσης επιθηλίου-μεσεγχυματικής και εμβρυϊκής σηματοδότησης.

Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι η υδροξυτυροσόλη δρα άμεσα στα βλαστοκύτταρα του καρκίνου του μαστού, μειώνοντας τον αριθμό και την επιθετικότητά τους, καθώς και αναστέλλοντας την ικανότητά τους να πολλαπλασιάζονται.

“Αναφέρουμε για πρώτη φορά τον ανασταλτικό ρόλο της υδροξυτυροσόλης στα βλαστοκύτταρα του καρκίνου του μαστού και τη μετανάστευση των κυττάρων του όγκου με στόχο τη μετάβαση από επιθηλιακή σε μεσεγχυματική”, επισημαίνει η Marina Cruz-Lozano και Adrián González-González, συν-συγγραφείς της μελέτης.
“Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν τη σημασία της χημειοπαραγωγικής ένωσης υδροξυτυροσόλης ως νέου υποψήφιου που θα διερευνηθεί ως μια εναλλακτική στοχευμένη θεραπεία του τριπλά αρνητικού καρκίνου του μαστού (TNBC)
Η μελέτη διεξήχθη από ερευνητές της Νοσοκομειακής Μονάδας του Πανεπιστημίου του Jaén για την Κλινική Διαχείριση της Ιατρικής Ογκολογίας με την υποστήριξη του Κέντρου Γονιδιωματικής και Ογκολογίας της Γρανάδας.
Από το 2015, αυτή η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Δρ Sergio Granados, εργάζεται για την αναζήτηση βιολογικών δεικτών που σχετίζονται με την εμφάνιση μετάστασης, την επανεμφάνιση όγκων και την αντίσταση στη θεραπευτική αγωγή χρησιμοποιώντας βλαστικά κύτταρα ως άξονα των ερευνών.
Η ομάδα πιστεύει ότι αυτές οι επιδιώξεις μπορεί να βοηθήσουν στο σχεδιασμό νέων ειδικών και εξατομικευμένων θεραπειών, κυρίως για τους ασθενείς με τριπλό αρνητικό καρκίνο του μαστού.
Το 2015 η ομάδα κατάφερε να αναστείλει τη γονιδιακή ATF4, η οποία συμβάλλει στη μετάσταση.
Τα ευρήματα της έρευνας σχετικά με την υδροξυτυροσόλη αποτελούν τη βάση μιας κλινικής δοκιμής που διεξάγεται επί του παρόντος στο νοσοκομείο του Houston Methodist, το οποίο μελετά τις επιδράσεις αυτής της ένωσης στην πρόληψη του καρκίνου του μαστού σε ασθενείς υψηλού κινδύνου.

κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina

olive oil times

Επιστήμονες ανακαλύπτουν ουσία που εμποδίζει το σχηματισμό μετάστασης

Επιστήμονες ανακάλυψαν αναστολείς με την ικανότητα να διασπούν τις ομάδες κυκλοφορούντων νεοπλασματικών κυττάρων.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βασιλείας στην Ελβετία ανακάλυψαν μια ουσία που εμποδίζει το σχηματισμό μετάστασης ή την αναπαραγωγή ενός όγκου.
Σύμφωνα με ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή πύλη Phys.org, τα αποτελέσματα βγήκαν αφού οι ερευνητές έκαναν δοκιμές σε 2.486 συστατικά εγκεκριμένα από τη Διεύθυνση Τροφίμων και Φαρμάκων των Ηνωμένων Πολιτειών, που συνταγογραφούνται για μια σειρά διαφορετικών ενδείξεων.
Η μελέτη των επιστημόνων βασίστηκε στην αναζήτηση μιας ουσίας που θα εμπόδιζε την εξέλιξη της μετάστασης και η πρώτη φάση κατέληξε με την ανακάλυψη αναστολέων με την απροσδόκητη ικανότητα να διασπούν τις ομάδες των κυκλοφορούντων νεοπλασματικών κυττάρων (ΚΝΚ) που προέρχονται από τον ασθενή.
Τα ΚΝΚ είναι καρκινικά κύτταρα που εγκαταλείπουν ένα πρωτογενή όγκο και εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος, στην πορεία τους προς τη δημιουργία μετάστασης εξ αποστάσεως.
Νέα προσέγγιση
Ο Nicola Aceto, από το Τμήμα Βιοϊατρικής του Πανεπιστημίου της Βασιλείας και βασικός υπεύθυνος της έρευνας υπογράμμισε ότι η πρόθεση ήταν να δράσουν με διαφορετικό τρόπο από τις συνηθισμένες προσεγγίσεις, κατά το ότι έψαχναν να εντοπίσουν φάρμακα που δε σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα, παρά απλά τα διασπούν.
Οι ειδικοί ανακάλυψαν ότι ο σχηματισμός ομάδων ΚΝΚ οδηγεί σε επιγενετικές αλλαγές-κλειδί που διευκολύνουν την ανάπτυξη μετάστασης.
Αυτοί οι μετασχηματισμοί τούς επιτρέπουν να μιμηθούν ορισμένες ιδιότητες των μητρικών εμβρυονικών κυττάρων, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητάς τους να πολλαπλασιάζονται και να διατηρούν την ικανότητα σχηματισμού ιστών.
Η μελέτη επιπλέον απέδειξε ότι αυτές οι επιγενετικές αλλαγές είναι πλήρως αναστρέψιμες μέσω της διάσπασης των ομάδων των ΚΝΚ.
Η φιλόδοξη προσέγγιση δε θα ήταν δυνατή χωρίς τη συνεργασία των πιο διακεκριμένων γιατρών, μοριακών βιολόγων και βιολόγων γενετικής.
Αξιοποίησαν εξίσου τη στήριξη από πρωτοποριακές τεχνολογικές πλατφόρμες και η μεθοδολογία βρίσκεται ακριβώς στη διασύνδεση ανάμεσα σε αυτές τις διαφορετικές επιστήμες, πρόσθεσε ο επιστήμων.
Ο Aceto δήλωσε ότι ήδη εργάζονται για το επόμενο βήμα , που είναι να πραγματοποιήσουν μια κλινική δοκιμή με ασθενείς που υποφέρουν από καρκίνο του μαστού.
Τι είναι η μετάσταση;
Η διαδικασία σύμφωνα με τη διαδικτυακή πύλη Sanitas προκαλείται όταν δημιουργείται ένας όγκος σε οποιοδήποτε μέρος του οργανισμού, τον οποίο ονομάζουμε πρωτογενή όγκο, και αυτός αγγειώνεται δημιουργώντας τα δικά του αιμοφόρα αγγεία με στόχο να τρέφεται για να μπορέσει με αυτό τον τρόπο να επιβιώσει και επιπλέον να συνεχίσει να μεγαλώνει.
Φαινόμενο που είναι γνωστό ως αγγειογένεση και που διευκολύνει τα πιο ανταγωνιστικά καρκινικά κύτταρα να περάσουν στην κυκλοφορία του αίματος και να ταξιδέψουν μέσω του αίματος και των λεμφαγγείων προς το υπόλοιπο σώμα.
Αν αυτά τα κύτταρα είναι ικανά να διαπεράσουν τα τριχοειδή αγγεία που μεταφέρουν το αίμα σε άλλα όργανα, τότε εγκαθίστανται σε αυτά και , αν εξελίσσονται και προσαρμόζονται σ΄ αυτό το καινούργιο μέσο, αρχίζουν να αναπαράγονται και να δημιουργούν ένα καινούργιο όγκο (δευτερογενής όγκος) .
Κι έτσι εμφανίζεται η μετάσταση, την οποία επίσης ορίζουν οι ογκολόγοι ως διασπειρόμενη ασθένεια, ασθένεια εξ αποστάσεως ή δευτερογενή ασθένεια.
Η ύπαρξη ή όχι μετάστασης έχει σημαντικές κλινικές επιπτώσεις.
Η πιο σημαντική αναφέρεται στην πρόγνωση και στις δυνατότητες ίασης. Αν δεν υπάρχει μετάσταση υπάρχει η επιλογή της αφαίρεσης του όγκου με χειρουργική επέμβαση και υπάρχουν ξεκάθαρες δυνατότητες θεραπείας, συμπληρώνοντας σε πολλές περιπτώσεις αυτή την αγωγή με χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία.
Σε αντίθετη περίπτωση το χειρουργείο δε θα αποτελέσει θεραπευτική επιλογή και η αγωγή θα επικεντρωθεί στη χρήση χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας : θα είναι παρηγορητικού χαρακτήρα και θα τείνει να ανακουφίσει τα πιθανά συμπτώματα, να βελτιώσει την ποιότητα ζωής και να αυξήσει το χρόνο επιβίωσης.
Επεξήγηση όρων σχεδιαγράμματος
Πρωτογενής όγκος
Ο καρκίνος διασπείρεται σε άλλα μέρη του σώματος
Μετάσταση στον πνεύμονα
Μετάσταση στον εγκέφαλο
Καρκινικά κύτταρα στο αίμα
Καρκινικά κύτταρα στο σύστημα λεμφαγγείων
Μεταστατικός όγκος

Πηγή του άρθρου:www.pressenza.com
Μετάφραση από τα ισπανικά για την ελληνική Pressenza: Μαρία Κολιάκου.
 Μπορείτε να βρείτε το αρχικό άρθρο στην ιστοσελίδα  εδώ

H εγκεφαλική ανάπτυξη επηρεάζεται από το ανοσοποιητικό σύστημα-Προσοχή κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης

Μελέτη αποκαλύπτει ότι η εγκεφαλική ανάπτυξη επηρεάζεται από το ανοσοποιητικό σύστημα – Προσοχή κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης
Συνοπτικά: Μια νέα μελέτη παρέχει περαιτέρω πληροφορίες για ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τις διαταραχές στην ανάπτυξη του εγκεφάλου. Πολλές ασθένειες ενηλίκων, λένε οι ερευνητές, μπορεί να δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της εμβρυακής ανάπτυξης.
Πηγή: University of Queensland
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Queensland έχουν υπογραμμίσει μια σύνδεση μεταξύ της εμβρυακής ανάπτυξης του εγκεφάλου και της προέλευσης αναπτυξιακών ασθενειών όπως η σχιζοφρένεια. Όπως υποστηρίζει ο Dr Liam Coulthard από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου, πολλές ασθένειες ενηλίκων δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της εμβρυακής ανάπτυξης.
«Συμπληρωματικοί παράγοντες – μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος που φονεύει βακτήρια και βοηθάει τα λευκά αιμοσφαίρια να αντιμετωπίζουν λοιμώξεις – καθορίζει επίσης την ανάπτυξη των νευρικών δικτύων και την κανονική ανάπτυξη του εγκεφάλου», αναφέρει ο Dr Coulthard. «Οι συμπληρωματικοί παράγοντες έχουν συνδεθεί με τη σχιζοφρένεια, τις διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού και τη μη-κληρονομική επιληψία σε γενετικές μελέτες. Τα ευρήματά μας σημαίνουν ότι θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν στοχεύοντας το συμπληρωματικό σύστημα για να μειώσουμε φλεγμονή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς ίσως υπάρχει κίνδυνος από τη θεραπεία των εγκύων γυναικών για φλεγμονή».
«Είτε λόγω λοίμωξης ή λόγω φαρμάκου, η δράση του συμπληρωματικού παράγοντα έχει τη δυνατότητα να καταστρέψει αυτή την ισορροπία και έτσι να έχει συνέπειες στην ενηλικίωση», προσθέτει ο Dr Coulthard.
Τα ευρήματα επίσης αναδεικνύουν νέες και αναπάντεχες δυνητικές αιτίες για αναπτυξιακές ασθένειες του εγκεφάλου καθώς και παράγοντες κινδύνου για ψυχικές ασθένειες. «Η τοπική διαταραχή της εγκεφαλικής ανάπτυξης από συμπληρωματικούς παράγοντες μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αφύσικα δίκτυα, νευρωνικές θέσεις ή τι τύπου νευρώνα γίνεται το βλαστοκύτταρο», λέει ο Dr Coulthard.

Πηγή: Neuroscience News
πηγή:egno.gr
Περισσότερα στη δημοσίευση: Complement: The Emerging Architect of the Developing Brain. Trends in Neurosciences.

Η θνησιμότητα επιταχύνθηκε στην Ελλάδα στα χρόνια της λιτότητας

Στα χρόνια της λιτότητας

Η Ελλάδα μπήκε σε δημοσιονομικό πρόγραμμα το 2010. Η περικοπή στις δαπάνες άγγιξε και το χώρο της Υγείας, μειώνοντας τη συνολική δαπάνη (δημόσια και ιδιωτική) από 9,8% του ΑΕΠ το 2008 σε 8,1% του ΑΕΠ το 2014. Την ίδια στιγμή, στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι συνολικές δαπάνες των χωρών κατά μέσο όρο αυξήθηκαν 9,4% του ΑΕΠ το 2008 σε 10% του ΑΕΠ το 2014. Επηρεάστηκε η υγεία των πολιτών της Ελλάδας από τα μέτρα λιτότητας; Κι αν ναι, με ποιον τρόπο εκδηλώθηκαν οι όποιες ασθένειες και πώς μπορεί να εξηγηθεί η εκδήλωση αυτών των ασθενειών; Πάνω από 20 ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής της ομάδας τον Γεώργιο Κωτσάκη από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, επιχείρησαν να απαντήσουν σε αυτά τα ερωτήματα δημοσιεύοντας τη μελέτη τους στην διεθνώς αναγνωρισμένη ιατρική επιθεώρηση The Lancet.

Η αύξηση της θνησιμότητας και η σύσταση του πληθυσμού
Οι ερευνητές βρήκαν πως από τη χρονιά που η Ελλάδα μπήκε σε δημοσιονομικό πρόγραμμα μέχρι και έξι χρόνια μετά (την περίοδο 2010-2016), το ποσοστό θνησιμότητας παρουσίασε αύξηση κατά 2,72%, ενώ για την ίδια περίοδο συνολικά στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης το αντίστοιχο ποσοστό αυξήθηκε κατά 0,86%. Αξιοπρόσεκτο είναι πως την περίοδο 2010-2016 το ποσοστό θνησιμότητας αυξήθηκε κατά 5 φορές από το ποσοστό θνησιμότητας την περίοδο 2000-2010 (0,55%). Οι ηλικιακή ομάδα που παρουσίασε τη μεγαλύτερη θνησιμότητα είναι οι άνθρωποι μεγαλύτεροι των 70 ετών, ενώ αξιοσημείωτη θνησιμότητα υπήρξε στις ηλικίες 15-49 ετών. Η έρευνα σημειώνει παράλληλα πως το διάστημα 2010-2016 υπήρξε μία ταχεία αλλαγή στη σύσταση του πληθυσμού, με μείωση των ηλικιακών ομάδων 15-34 και αύξηση των ηλικιών 55-59 και 70+.

Η Ελλάδα ξεχώρισε ανάμεσα στην Ευρώπη για τις αιτίες θνησιμότητας
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αιτίες θανάτου στις διαφορετικές ηλικιακές ομάδες. Συνολικά στον πληθυσμό, ο αυτοτραυματισμός και διάφοροι τύποι καρκίνου παρουσίασαν σταθερή αύξηση την περίοδο αυτή. Στις ηλικίες 15-49, οι νόσοι που αύξησαν το ποσοστό θνησιμότητας ήταν ο ιός HIV, θεραπεύσιμες νεοπλασίες, η κίρρωση του ήπατος, η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και η καρδιακή ανεπάρκεια. Αξιοσημείωτο είναι πως για την ίδια περίοδο στην Κύπρο μόνο η χρήση των ναρκωτικών αύξησαν το ποσοστό θνησιμότητας στις ηλικίες 15-49, ενώ για την ίδια περίοδο στις χώρες της Δυτική Ευρώπης το ποσοστό θνησιμότητας δεν αυξήθηκε σε αυτή την ηλικιακή ομάδα.

Γήρανση του πληθυσμού, μειωμένη ιατρική κάλυψη, συνήθειες συνυπεύθυνες για τη θνησιμότητα
Η θνησιμότητα του πληθυσμού ενώ παρέμεινε σταθερή τη δεκαετία 1990-2000, αυξήθηκε την περίοδο 2000-2010 και επιταχύνθηκε το διάστημα 2010-2016. Προσπαθώντας να αναλύσουν τα στοιχεία αυτά, οι επιστήμονες προτείνουν πως για να ερμηνευτούν τα αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν πολλούς παράγοντες. Αρχικά, η γήρανση του πληθυσμού θα μπορούσε να ερμηνεύσει τη σταδιακή αύξηση της θνησιμότητας στην ελληνική κοινωνία. Η κρίση, επιδείνωσε αυτή την κατάσταση και το brain-drain συνέβαλε καθοριστικά στην επιτάχυνση της γήρανσης του πληθυσμού και της θνησιμότητας. Η έρευνα δείχνει πως η μείωση των δαπανών για την υγεία την περίοδο 2010-2016 συμβάδισε με την αύξηση της θνησιμότητας. Σε συνδυασμό με τη μείωση των ασφαλισμένων πολιτών λόγω της υψηλής ανεργίας και τη μείωση του εισοδήματος, η έρευνα υποστηρίζει πως οι μεγάλες περικοπές στην υγεία προκαλούν αδυναμία στις υπηρεσίες να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες ενός πληθυσμού που δείχνει σημάδια γήρανσης.

Οι ερευνητές σημειώνουν πως οι απότομες αλλαγές μετά το 2010 στους δείκτες που μελέτησαν υποδεικνύουν πως η λιτότητα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη θνησιμότητα. Ωστόσο με τα υπάρχοντα στοιχεία οι ερευνητές υποστηρίζουν πως η θνησιμότητα θα μπορούσε να προέρχεται από έμμεσες συνέπειες της κρίσης και όχι από το άμεσο αποτέλεσμα της περικοπής δαπανών για την υγεία. Βέβαια, ελλείψει στοιχείων, δε μπορούν να αποκλείσουν ούτε αυτό το ενδεχόμενο. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην έρευνα για τις συνήθειες των πολιτών. Ο αυξημένος δείκτης μάζας σώματος (υπέρβαρα άτομα), το κάπνισμα και η μη υγιεινή διατροφή είναι από τις βασικές αιτίες θνησιμότητας στην ηλικιακή ομάδα 15-49. Ωστόσο, είναι αξιοσημείωτο πως το ποσοστό των ατόμων καπνίζουν μειώθηκε με πιο γρήγορους ρυθμούς μετά το 2010, κάτι που η έρευνα αποδίδει στη φορολογία που επιβλήθηκε στα καπνικά προϊόντα. Μάλιστα, παρόλο που καρδιακή ανεπάρκεια παραμένει μία από τις κύριες αιτίες θνησιμότητας, το ποσοστό θανάτων από αυτή την ασθένεια μειώθηκε από το 2010, γεγονός που οι επιστήμονες υποθέτουν πως μπορεί να αντανακλά τις αλλαγές συνηθειών του πληθυσμού, όπως η μείωση του καπνίσματος λόγω της φορολογίας ή το περπάτημα λόγω της περιορισμένης χρήσης αυτοκινήτου για λόγους οικονομίας.

Τι είναι η πλατφόρμα Global Burden of Disease
Η έρευνα αυτή έγινε στο πλαίσιο της πλατφόρμας Global Burden of Disease (GBD). Η πλατφόρμα αυτή αναπτύχθηκε από το Institute for Health Metrics and Evaluation (IHME) του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον. Η πλατφόρμα GBD, έχει ως στόχο να καταγράψει με συστηματικό και επιστημονικό τρόπο τις βλάβες στην υγεία των πολιτών κάθε χώρας που προκαλούνται είτε λόγω ασθενειών είτε λόγω ατυχημάτων. Επίσης, επιχειρεί την κατηγοριοποίηση των καταγραφών αυτών βάσει κριτηρίων όπως το φύλο, η ηλικία και η σύσταση του πληθυσμού όπως και τελικά την εξαγωγή των σχετικών ρίσκων που προκύπτουν από τα δεδομένα για κάθε ξεχωριστή κατηγορία σε μια χώρα.

Τελικός της στόχος είναι να παρέχει επιστημονικά επεξεργασμένη πληροφορία στις χώρες, ώστε αυτές να αξιοποιήσουν την πληροφορία αυτή οργανώνοντας στοχευμένες πολιτικές πρόληψης και αντιμετώπισης. Τα δεδομένα της πλατφόρμας αντλούνται από επίσημες πηγές του κάθε κράτους και της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και από άλλους επίσημους φορείς του κράτους που παρέχουν στατιστικά και δεδομένα που αφορούν την υγεία. Η καινοτομία της πλατφόρμας είναι πως έχουν αναπτυχθεί εξειδικευμένοι αλγόριθμοι που ενσωματώνουν πολλές διαφορετικές πηγές δεδομένων. Έτσι, στην περίπτωση που τα στοιχεία των επίσημων θεσμών αποκλίνουν μεταξύ τους (όπως στην περίπτωση της Ελλάδας), ειδικοί αλγόριθμοι συνυπολογίζουν αυτά τα στοιχεία για να εξάγουν αξιόπιστα αποτελέσματα.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο egno.gr στις 3 Αυγούστου 2018 – Πάνος Τσιμπούκης 

Πώς οι μνήμες μας σταθεροποιούνται ενώ κοιμόμαστε

https://taneatisgaleras.blogspot.com/2025/03/blog-post_44.html

Η ανθρώπινη συμπεριφορά συμβάλλει στην εξάπλωση ασθενειών

Μαθηματικό μοντέλο δείχνει πώς η ανθρώπινη συμπεριφορά συμβάλλει στην εξάπλωση ασθενειών
Η επίδραση της κοινωνικής συμπεριφοράς στον ανταγωνισμό μεταξύ των στελεχών των παθογόνων μικροοργανισμών

Τα μαθηματικά μπορούν να βοηθήσουν όσους εργάζονται στην Υγεία να καταλάβουν και να επέμβουν σε ανθρώπινες συμπεριφορές που οδηγούν στην εξάπλωση ασθενειών, σύμφωνα με μία καινούρια δημοσίευση από το Πανεπιστήμιο του Waterloo που δημοσιεύτηκε στο Journal of Theoretical Biology. Τα μοντέλα που χρησιμοποιούνται μέχρι τώρα για να προβλέψουν την εμφάνιση και την εξέλιξη παθογόνων μικροοργανισμών μέσα σε έναν πληθυσμό, δεν συνυπολογίζουν την κοινωνική συμπεριφορά.
"Έχουμε την τάση να αντιμετωπίζουμε τις ασθένειες χωρίς να συνυπολογίζουμε το κοινωνικό πλαίσιο και σπάνια σκεφτόμαστε ποια σύνδεση μπορεί να υπάρχει μεταξύ τους ή πώς αυτά τα δύο αλληλεπιδρούν. 
Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να μας δώσει μία καλύτερη εκτίμηση του πώς η αντίδραση της κοινωνίας απέναντι σε μολυσματικές ασθένειες μπορεί να επηρεάσει το είδος των στελεχών των παθογόνων μικροοργανισμών που επικρατούν μέσα στον πληθυσμό" σημειώνει ο Chris Bauch, πρώτο όνομα της δημοσίευσης και καθηγητής στο τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Waterloo.
Προσθέτοντας τη δυναμική παράμετρο της κοινωνικής συμπεριφοράς στα μοντέλα που ήδη χρησιμοποιούνται για την πρόβλεψη της έξαρσης και της εξάπλωσης των ασθενειών, οι ερευνητές μπορούν να προβλέπουν με πιο αποδοτικό τρόπο πώς συγκεκριμένα στελέχη παθογόνων μικροοργανισμών μπορούν να εμφανιστούν σε έναν πληθυσμό ανάλογα με το πώς οι άνθρωποι επιχειρούν να περιορίσουν την εξάπλωση της ασθένειας. 
Αυτή η καινούρια προσθήκη μπορεί να επιτρέψει στους επιστήμονες να προλαμβάνουν πιθανές ανεπιθύμητες συνέπειες, όπως την ανάπτυξη και την εξάπλωση μεταλλαγμένων στελεχών παθογόνων μικροοργανισμών.
Το μοντέλο αυτό θα μπορούσε να επιδράσει στις πολιτικές αντιμετώπισης του συστήματος Υγείας λοιμωδών νοσημάτων όπως ο Έμπολα ή το Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο (SARS). 
Η αντίδραση των ανθρώπων αλλάζει συνήθως πολύ κατά το ξέσπασμα τέτοιων νοσημάτων. 
Οι πολίτες μπορεί να αρχίσουν να φοράνε μάσκες ή να σταματάνε να τις φοράνε πριν αυτό κριθεί σκόπιμο. 
Επίσης, ο φόβος απέναντι στα παθογόνα μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες συμπεριφορές εάν δεν υπάρχει ακριβής και σωστή ενημέρωση. 
Το μοντέλο που αναπτύχθηκε, είναι σε θέση να συνυπολογίζει αυτές τις συμπεριφορές ώστε να υπάρξει η καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση των ασθενειών.
Οι ερευνητές Chris Bauch και Joe Pharaon, σχεδίασαν το νέο μαθηματικό μοντέλο για να μελετήσουν πώς η κοινωνική συμπεριφορά μπορεί να παίξει ρόλο στην επικράτηση κάποιου συγκεκριμένου στελέχους ενός λοιμογόνου παράγοντα έναντι άλλων στελεχών. Χρησιμοποιώντας προσομοιώσεις, ανέλυσαν πώς αντιδρούσε το μοντέλο τους απέναντι σε διαφορετικές κοινωνικές συμπεριφορές.
«Η ανθρώπινη συμπεριφορά παίζει μεγάλο ρόλο στην εξάπλωση και την εξέλιξη μιας μολυσματικής ασθένειας», σημειώνει ο υποψήφιος διδάκτωρ Joe Pharaon, συμπληρώνοντας: "σχεδιάσαμε ένα γενικό μοντέλο, το οποίο όμως μπορεί να εμπλουτιστεί με βιολογικά δεδομένα και να προσαρμοστεί σε διαφορετικές περιπτώσεις παθογόνων μικροοργανισμών".
Από Πάνος Τσιμπούκης, egno.gr στις 16 Αυγούστου 2018
πηγή:egno.gr
Πηγή: University of Waterloo
Περισσότερα στη δημοσίευση: The influence of social behaviour on competition between virulent pathogen strains, Journal of Theoretical Biology

Η ατμοσφαιρική ρύπανση και τα εκατομμύρια περιστατικά διαβήτη κάθε χρόνο

Ατμοσφαιρική ρύπανση και διαβήτης
Ακόμα και τα χαμηλά επίπεδα μόλυνσης μπορούν να προκαλέσουν κίνδυνο για την υγεία
Μελέτη συνδέει την ατμοσφαιρική ρύπανση με τον αυξημένο κίνδυνο διαβήτη,ακόμη και σε επίπεδα που θεωρούνται ασφαλή

Μελέτες της Ιατρικής Σχολή του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στο St. Louis συνδέει την εξωτερική ατμοσφαιρική ρύπανση,ακόμα και σε επίπεδα που θεωρούνται ασφαλή,με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη παγκοσμίως και επισημαίνει πως η μείωση της ρύπανσης θα οδηγούσε  σε πτώση των περιπτώσεων διαβήτη σε χώρες με έντονη ρύπανση, όπως η Ινδία αλλά και σε χώρες με λιγότερη ρύπανση όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο διαβήτης είναι μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες ασθένειες, επηρεάζοντας περισσότερα από 420 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και 30 εκατομμύρια Αμερικανούς.

Οι κύριοι παράγοντες του διαβήτη είναι η κατανάλωση ανθυγιεινής διατροφής, η καθιστική ζωή η παχυσαρκία, αλλά πρωτεύοντα ρόλο,σύμφωνα με τις νέες έρευνες, παίζει η ρύπανση του αέρα,που δυστυχώς μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιό απειλητική.

«Η έρευνά μας δείχνει μια σημαντική σχέση μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και του διαβήτη παγκοσμίως.Διαπιστώσαμε αυξημένο κίνδυνο, ακόμη και σε χαμηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης που θεωρούνται σήμερα ασφαλείς από την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO). Αυτό είναι σημαντικό επειδή πολλές ομάδες συμφερόντων της βιομηχανίας υποστηρίζουν ότι τα σημερινά επίπεδα είναι υπερβολικά αυστηρά και πρέπει να χαλαρώσουν. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα τρέχοντα επίπεδα εξακολουθούν να μην είναι επαρκώς ασφαλή και πρέπει να ενισχυθούν».-Ziyad Al-Aly, MD, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης και βοηθός καθηγητή ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον

Ενώ τα αυξανόμενα στοιχεία έχουν υποδείξει τη σχέση μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και του διαβήτη, οι ερευνητές δεν προσπάθησαν να ποσοτικοποιήσουν αυτή τη σχέση μέχρι σήμερα.
“Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, υπήρξαν αρκετές έρευνες για τη σχέση της ρύπανσης με τον διαβήτη. Σκοπός της νέας έρευνας είναι να συσχετιστούν όλες οι μελέτες προκειμένου να βγάλουμε ασφαλή και κατανοητά συμπεράσματα”όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Al-Aly.
Για να εκτιμήσουν τη ρύπανση του εξωτερικού αέρα, οι ερευνητές εξέτασαν τα σωματίδια, τα μικροσκοπικά κομμάτια σκόνης, βρωμιάς, καπνού, αιθάλης και υγρών σταγονιδίων.
Προηγούμενες μελέτες έχουν βρει ότι τέτοια σωματίδια μπορούν να εισέλθουν στους πνεύμονες και να εισβάλουν στην κυκλοφορία του αίματος, και να γίνουν η αιτία πολλών ασθενειών,όπως καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια, καρκίνο και νεφρικές νόσους.
Στον διαβήτη, η ρύπανση μειώνει την παραγωγή ινσουλίνης και προκαλεί φλεγμονή, εμποδίζοντας το σώμα να μετατρέψει τη γλυκόζη του αίματος σε ενέργεια που το σώμα χρειάζεται για να διατηρήσει την υγεία του.
Συνολικά, οι ερευνητές εκτιμούν ότι η ρύπανση συνέβαλε σε 3,2 εκατομμύρια νέα περιστατικά διαβήτη παγκοσμίως το 2016, που αντιπροσωπεύει περίπου το 14% όλων των νέων περιπτώσεων διαβήτη παγκοσμίως το συγκεκριμένο χρόνο. Εκτίμησαν επίσης ότι το 2016 χάθηκαν 8,2 εκατομμύρια χρόνια υγιεινής ζωής λόγω του διαβήτη που σχετίζονται με τη ρύπανση, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 14% όλων των ετών υγιούς ζωής που χάθηκαν λόγω διαβήτη από οποιαδήποτε αιτία.
Το μέτρο της απώλειας της υγιεινής ζωής αναφέρεται συχνά ως «χρόνια ζωής με αναπηρία».
Η ομάδα του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, σε συνεργασία με επιστήμονες του Κέντρου Κλινικής Επιδημιολογίας των Υποθέσεων Βετεράνων, εξέτασε τη σχέση μεταξύ σωματιδίων και κινδύνου διαβήτη αρχικά αναλύοντας δεδομένα από 1,7 εκατομμύρια παλαίμαχους των Η.Π.Α. οι οποίοι παρακολουθήθηκαν για διάμεσο διάστημα 8,5 ετών. Οι βετεράνοι δεν είχαν ιστορίες διαβήτη.
Στη συνέχεια, εξετάστηκαν εκ νέου όλες οι έρευνες που αφορούσαν τον διαβήτη και την ατμοσφαιρική ρύπανση και επινοήθηκε ένα πρότυπο για την αξιολόγηση του κινδύνου διαβήτη σε διάφορα επίπεδα μόλυνσης.

Η ρύπανση του αέρα αποτελεί ένα σοβαρό αλλά αόρατο παράγοντα κινδύνου για την πρόκληση διαφόρων χρόνιων παθήσεων και πρόωρου θανάτου.

Τέλος, ανέλυσαν δεδομένα από τη μελέτη Global Burden of Disease, η οποία διεξάγεται ετησίως με συνεισφορές ερευνητών παγκοσμίως.
Τα δεδομένα συνέβαλαν στην εκτίμηση των ετήσιων περιπτώσεων διαβήτη και των υγιών χρόνων ζωής που χάθηκαν λόγω ρύπανσης.
Οι ερευνητές μεταξύ άλλων διαπίστωσαν  ότι ο συνολικός κίνδυνος ανάπτυξης διαβήτη που σχετίζεται με τη ρύπανση αυξάνεται περισσότερο προς χώρες με χαμηλότερο εισόδημα, όπως η Ινδία, που δεν διαθέτουν πόρους για συστήματα περιβαλλοντικού μετριασμού και πολιτικές για καθαρό αέρα.
Για παράδειγμα, οι χώρες που πλήττονται από τη φτώχεια αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο μόλυνσης από το διαβήτη και μεταξύ αυτών βρίσκονται το Αφγανιστάν, η Παπούα-Νέα Γουινέα η Γουιάνα, στις δε πλουσιότερες χώρες όπως η Γαλλία, η Φινλανδία και η Ισλανδία ο κίνδυνο απλά μετριάζεται .
Στις ΗΠΑ, το κατώτατο όριο ρύπανσης του EPA είναι 12 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα, το υψηλότερο επίπεδο ατμοσφαιρικής ρύπανσης που θεωρείται ασφαλές για το κοινό, όπως ορίζεται από τον νόμο για τον καθαρό αέρα του 1990 και επικαιροποιήθηκε το 2012.
Ωστόσο, χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα, η ομάδα του Aly παρατήρησε αυξημένο κίνδυνο διαβήτη στα 2,4 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα.
Βάσει των δεδομένων, μεταξύ ενός δείγματος βετεράνων που εκτίθενται σε ρύπανση σε επίπεδο μεταξύ 5 και 10 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο αέρα, περίπου το 21% ανέπτυξε διαβήτη.
Όταν η έκθεση αυτή αυξάνεται στα 11,9 έως 13,6 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα, περίπου το 24% της ομάδας ανέπτυξε διαβήτη.
Μια διαφορά 3% φαίνεται μικρή, αλλά αντιπροσωπεύει μια αύξηση 5.000 έως 6.000 νέων περιπτώσεων διαβήτη ανά 100.000 άτομα μέσα σε ένα χρόνο.
Τον Οκτώβριο του 2017, η Επιτροπή Lancet για τη ρύπανση και την υγεία δημοσίευσε μια έκθεση που περιγράφει τα κενά γνώσης σχετικά με τις επιβλαβείς επιπτώσεις της ρύπανσης στην υγεία. Μία από τις συστάσεις της ήταν να καθοριστεί και να ποσοτικοποιηθεί η σχέση μεταξύ ρύπανσης και διαβήτη.

Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina

Διαβάστε επίσης:Ο τοξικός αέρας που αναπνέουμε είναι ο πιο θανατηφόρος ρύπος

Ατμοσφαιρική ρύπανση και διαβήτης
http://www.greencarcongress.com/2018/07/20180701-pm25.html

Ημερήσιο Δελτίο Τιμών Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης του ypeka:http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=708

Παρακολουθούσαν 5.000 παιδιά διάνοιες για 45 χρόνια - Τι συμπέρασμα έβγαλαν

παρακολουθούσαν 5.000 παιδιά διάνοιες για 45 χρόνιαποια τα συμπεράσματα

κανένα χάρισμα και κανένα ταλέντο δεν είναι αρκετό, αν δεν καλλιεργηθεί μέσα από την μελέτη και την δημιουργική απόκτηση γνώσεων.
Αυτό είναι συνοπτικά, ένα από τα σημαντικότερα, κατά την αξιολόγηση των ίδιων των ερευνητών, συμπεράσματα της μεγαλύτερης έρευνας για παιδιά - ιδιοφυΐες που έχει γίνει ποτέ στον κόσμο.

Η έρευνα ξεκίνησε το 1971 από τον Αμερικανό ψυχολόγο, Τζούλιαν Στάνλεϊ, του Πανεπιστημίου Johns Hopkins University στην Βαλτιμόρη, των ΗΠΑ, για να καταγράψει σε βάθος 45 ετών την συμπεριφορά και τις επιδόσεις 5.000 χαρισματικών μαθητών.
Ωστόσο, η ίδια η λογική της, ενώ προβάλει αγαθές προθέσεις, όπως, π.χ. την βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος ώστε να είναι ικανό να προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε επιπέδου μαθητών, παραπέμπει, τελικά, μέσω των προτάσεών της, σε μια ιδιότυπη εκπαιδευτική «ευγονική», καθιστώντας αμφιλεγόμενα τα συμπεράσματά της.
Τουλάχιστον ως προς την σκοπιμότητά τους.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι ασκεί μια έμμεση κριτική στους εκπαιδευτικούς που δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στους αδύναμους μαθητές, στην προσπάθειά τους να τους βοηθήσουν να πλησιάσουν ένα μέσο επίπεδο, με τους ερευνητές να το εκλαμβάνουν αυτό ως ένα είδος «εφησυχασμού» ότι οι δυνατοί μαθητές «θα τα βγάλουν πέρα μόνοι τους».
Στην πραγματικότητα, όμως, αυτός ο «εφησυχασμός» είναι έκφραση της δομικής αδυναμίας του εκπαιδευικού σύστήματος να προσφέρει σε όλους του μαθητές υψηλού ποιοτικού επιπέδου μόρφωση και να αναπτύξει τα διαφορετικά τους ταλέντα.
Και πάνω σε αυτό, ένας δάσκαλος, όσες καλές προθέσεις και να έχει, οι αντικειμενικές του δυνατότητες είναι πεπερασμένες.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν, καταρχήν, ότι ακόμα και τα ιδιοφυή παιδιά χρειάζονται εκπαιδευτικούς για να τους βοηθήσουν να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους.
Αυτό το συμπέρασμα είναι περισσότερο πολύπλοκο από όσο φαίνεται, διότι, σύμφωνα με τους ερευνητές, συχνά οι γονείς και οι δάσκαλοι κάνουν το λάθος να στρέφουν την προσοχή και το ενδιαφέρον τους στους μαθητές με χαμηλές επιδόσεις και θεωρούν ότι τα χαρισματικά παιδιά δεν χρειάζονται βοήθεια.

Μια «εξαιρετική ζωή»
Αρχικά εξετάστηκε η νοημοσύνη των παιδιών χρησιμοποιώντας τις εισαγωγικές εξετάσεις στα πανεπιστήμια και άλλες δοκιμές IQ.
Αργότερα άρχισαν να εξετάζουν επιπρόσθετους παράγοντες, όπως οι κολεγιακές επιδόσεις και πιο μετά, η σταδιοδρομία τους.
Διαπιστώνοντας, ότι το ευφυέστερο, 1%, 0,1% και 0.01% των ευφυών παιδιών επί του συνόλου των μαθητών των ΗΠΑ, ζει μια «εξαιρετική ζωή».

Αυτό που βρήκαν ήταν, ότι τα πιο ταλαντούχα παιδιά, απέκτησαν διδακτορικά και μεταπτυχιακά διπλώματα, καθώς και διπλώματα ευρεσιτεχνίας σε ποσοστά πολύ πάνω από τα λιγότερο χαρισματικά παιδιά.
Τα περισσότερα από αυτά, ανήκουν στο κορυφαίο 5% των υψηλότερων εισοδηματιών. «Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά ελέγχουν την κοινωνία μας», δήλωσε πρόσφατα στο «Nature» ο Jonathan Wai, ψυχολόγος στο πρόγραμμα αναγνώρισης ταλέντων του Πανεπιστημίου Duke.

Τα ιδιοφυή παιδιά δεν γίνονται αντικείμενο προσοχής
Το πρόβλημα είναι, ότι τα ιδιοφυή παιδιά, συχνά λαμβάνουν πολύ λίγη προσοχή από τους δασκάλους τους, οι οποίοι μπορεί να τείνουν να συμπεράνουν, λανθασμένα, ότι οι πιο χαρισματικοί μαθητές τους έχουν ήδη καλύψει τις δυνατότητές τους.
Όταν οι ερευνητές εξέτασαν πόση προσοχή έδωσαν οι δάσκαλοι σε αυτά τα προικισμένα παιδιά, διαπίστωσαν, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των τάξεων δαπανούσε δυνάμεις για να βοηθήσουν τους μαθητές με χαμηλή επίδοση να φτάσουν σε έναν μέσο όρο.
Η μελέτη υποδεικνύει, ότι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αποφεύγουν τη διδασκαλία ενός one-size προγράμματος σπουδών, αλλά να επικεντρώνονται στην δημιουργία εξατομικευμένων μαθημάτων για τα χαρισματικά παιδιά.

«Πηδήξτε τάξη»
Προτείνει, επίσης, για να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους, οι δάσκαλοι και οι γονείς θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να μεταφέρουν στο αμέσως επόμενο εκπαιδευτικό επίπεδο.
Όταν οι ερευνητές συγκρίνουν μια ομάδα προικισμένων μαθητών που δεν παρέκαμψαν εκπαιδευτική βαθμίδα, με εκείνους που το έκαναν, προκύπτει, ότι οι πρώτοι είχαν 60% περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν διπλώματα ευρεσιτεχνίας και διδακτορικά και περισσότερο από δύο φορές περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν διδακτορικό σε επιστημονικούς τομείς, όπως η τεχνολογία, τη μηχανική ή τα μαθηματικά.

Οι πολλαπλές εκφάνσεις της νοημοσύνης
Το να είσαι έξυπνος δεν σημαίνει μόνο να έχεις τη δυνατότητα να απομνημονεύσεις γεγονότα ή να ανακαλέσεις ονόματα και ημερομηνίες, λένε οι ερευνητές.
Η έρευνα ανακάλυψε επανειλημμένα, ότι μερικά από τα πιο έξυπνα παιδιά έχουν μεγάλη ικανότητα χωρικής λογικής*.

Αυτά τα παιδιά έχουν ταλέντο στην απεικόνιση συστημάτων, όπως το ανθρώπινο κυκλοφορικό σύστημα ή η «ανατομία» μιας μηχανής.
Το 2013, οι έρευνες παρακολούθησης κατέληξαν στην διαπίστωση μιας ισχυρής σχέσης μεταξύ χωρικών δεξιοτήτων και του αριθμού των κατατεθειμένων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και των δημοσιεύσεων.

Οι τυποποιημένες δοκιμές δεν είναι πάντα χάσιμο χρόνου
Μπορεί οι τυποποιημένες δοκιμές - όπως οι εισαγωγικές εξετάσεις - να μην μπορούν να μετρήσουν ό,τι οι καθηγητές και οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν για ένα παιδί.

Ωστόσο, τα δεδομένα της έρευνας υποδηλώνουν ότι αυτού του είδους τα τεστ και άλλα τυποποιημένα μέσα διαπίστωσης της ευφυΐας, εμπεριέχουν κάποια προγνωστική δύναμη, ενώ εξακολουθούν να καταγράφουν παράγοντες όπως η κοινωνικοοικονομική κατάσταση και το επίπεδο της πρακτικής άσκησης.
Η Camilla Benbow, μία από τις ερευνήτριες του προγράμματος, είπε, ότι αυτές οι δοκιμές χρησιμοποιήθηκαν για να καταλάβουν καλύτερα σε τι είναι τα παιδιά καλά, ώστε οι εκπαιδευτικοί να μπορούν να επικεντρώσουν την προσοχή τους σε διαφορετικές γνωστικές περιοχές.

Τα πρώιμα σημάδια της γνωστικής ικανότητας
Η ψυχολόγος Carol Dweck διαπίστωσε, ότι οι επιτυχημένοι άνθρωποι τείνουν να διατηρούν αυτό που είναι γνωστό ως «νοοτροπία ανάπτυξης» σε αντίθεση με μια «πάγια νοοτροπία».
Θεωρούν τους εαυτούς τους ως ρευστά, υπό συνεχή αλλαγή όντα που μπορούν να προσαρμοστούν και να αναπτυχθούν.
Δεν είναι στατικά.

Η έρευνα συμφωνεί με αυτήν την αξιολόγηση, αλλά έχει επίσης διαπιστώσει, ότι τα πρώτα σημάδια της γνωστικής ικανότητας στα παιδιά μπορούν να προβλέψουν πόσο καλά θα τα καταφέρουν αργότερα στη ζωή, αγνοώντας όλη την πρακτική που μπορεί ή δεν μπορεί να έρθει στο μεταξύ. Εξαρτάται από τους γονείς και τους δασκάλους να αναγνωρίζουν τις ικανότητες των παιδιών από νωρίς και να τις καλλιεργούν όσο το δυνατόν περισσότερο.

*Ως χωρική σκέψη ορίζεται η δυνατότητα απεικόνισης και ερμηνείας της θέσης, της απόστασης, της κατεύθυνσης, των σχέσεων, των αλλαγών και μετακινήσεων που σχετίζονται με το χώρο.
Η χωρική σκέψη χρησιμοποιεί τις ιδιότητες του χώρου ως μέσο επίλυσης προβλημάτων, εύρεσης απαντήσεων και διατύπωσης λύσεων
tvxs.gr