Ακόμα και τα χαμηλά επίπεδα μόλυνσης μπορούν να προκαλέσουν κίνδυνο για την υγεία
Μελέτη συνδέει την ατμοσφαιρική ρύπανση με τον αυξημένο κίνδυνο διαβήτη,ακόμη και σε επίπεδα που θεωρούνται ασφαλή
Μελέτες της Ιατρικής Σχολή του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στο St. Louis συνδέει την εξωτερική ατμοσφαιρική ρύπανση,ακόμα και σε επίπεδα που θεωρούνται ασφαλή,με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη παγκοσμίως και επισημαίνει πως η μείωση της ρύπανσης θα οδηγούσε σε πτώση των περιπτώσεων διαβήτη σε χώρες με έντονη ρύπανση, όπως η Ινδία αλλά και σε χώρες με λιγότερη ρύπανση όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο διαβήτης είναι μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες ασθένειες, επηρεάζοντας περισσότερα από 420 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και 30 εκατομμύρια Αμερικανούς.
Οι κύριοι παράγοντες του διαβήτη είναι η κατανάλωση ανθυγιεινής διατροφής, η καθιστική ζωή η παχυσαρκία, αλλά πρωτεύοντα ρόλο,σύμφωνα με τις νέες έρευνες, παίζει η ρύπανση του αέρα,που δυστυχώς μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιό απειλητική.
«Η έρευνά μας δείχνει μια σημαντική σχέση μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και του διαβήτη παγκοσμίως.Διαπιστώσαμε αυξημένο κίνδυνο, ακόμη και σε χαμηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης που θεωρούνται σήμερα ασφαλείς από την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO). Αυτό είναι σημαντικό επειδή πολλές ομάδες συμφερόντων της βιομηχανίας υποστηρίζουν ότι τα σημερινά επίπεδα είναι υπερβολικά αυστηρά και πρέπει να χαλαρώσουν. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα τρέχοντα επίπεδα εξακολουθούν να μην είναι επαρκώς ασφαλή και πρέπει να ενισχυθούν».-Ziyad Al-Aly, MD, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης και βοηθός καθηγητή ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον
Ενώ τα αυξανόμενα στοιχεία έχουν υποδείξει τη σχέση μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και του διαβήτη, οι ερευνητές δεν προσπάθησαν να ποσοτικοποιήσουν αυτή τη σχέση μέχρι σήμερα.
“Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, υπήρξαν αρκετές έρευνες για τη σχέση της ρύπανσης με τον διαβήτη. Σκοπός της νέας έρευνας είναι να συσχετιστούν όλες οι μελέτες προκειμένου να βγάλουμε ασφαλή και κατανοητά συμπεράσματα”όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Al-Aly.
Για να εκτιμήσουν τη ρύπανση του εξωτερικού αέρα, οι ερευνητές εξέτασαν τα σωματίδια, τα μικροσκοπικά κομμάτια σκόνης, βρωμιάς, καπνού, αιθάλης και υγρών σταγονιδίων.
Προηγούμενες μελέτες έχουν βρει ότι τέτοια σωματίδια μπορούν να εισέλθουν στους πνεύμονες και να εισβάλουν στην κυκλοφορία του αίματος, και να γίνουν η αιτία πολλών ασθενειών,όπως καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια, καρκίνο και νεφρικές νόσους.
Στον διαβήτη, η ρύπανση μειώνει την παραγωγή ινσουλίνης και προκαλεί φλεγμονή, εμποδίζοντας το σώμα να μετατρέψει τη γλυκόζη του αίματος σε ενέργεια που το σώμα χρειάζεται για να διατηρήσει την υγεία του.
Συνολικά, οι ερευνητές εκτιμούν ότι η ρύπανση συνέβαλε σε 3,2 εκατομμύρια νέα περιστατικά διαβήτη παγκοσμίως το 2016, που αντιπροσωπεύει περίπου το 14% όλων των νέων περιπτώσεων διαβήτη παγκοσμίως το συγκεκριμένο χρόνο. Εκτίμησαν επίσης ότι το 2016 χάθηκαν 8,2 εκατομμύρια χρόνια υγιεινής ζωής λόγω του διαβήτη που σχετίζονται με τη ρύπανση, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 14% όλων των ετών υγιούς ζωής που χάθηκαν λόγω διαβήτη από οποιαδήποτε αιτία.
Το μέτρο της απώλειας της υγιεινής ζωής αναφέρεται συχνά ως «χρόνια ζωής με αναπηρία».
Η ομάδα του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, σε συνεργασία με επιστήμονες του Κέντρου Κλινικής Επιδημιολογίας των Υποθέσεων Βετεράνων, εξέτασε τη σχέση μεταξύ σωματιδίων και κινδύνου διαβήτη αρχικά αναλύοντας δεδομένα από 1,7 εκατομμύρια παλαίμαχους των Η.Π.Α. οι οποίοι παρακολουθήθηκαν για διάμεσο διάστημα 8,5 ετών. Οι βετεράνοι δεν είχαν ιστορίες διαβήτη.
Στη συνέχεια, εξετάστηκαν εκ νέου όλες οι έρευνες που αφορούσαν τον διαβήτη και την ατμοσφαιρική ρύπανση και επινοήθηκε ένα πρότυπο για την αξιολόγηση του κινδύνου διαβήτη σε διάφορα επίπεδα μόλυνσης.
“Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, υπήρξαν αρκετές έρευνες για τη σχέση της ρύπανσης με τον διαβήτη. Σκοπός της νέας έρευνας είναι να συσχετιστούν όλες οι μελέτες προκειμένου να βγάλουμε ασφαλή και κατανοητά συμπεράσματα”όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Al-Aly.
Για να εκτιμήσουν τη ρύπανση του εξωτερικού αέρα, οι ερευνητές εξέτασαν τα σωματίδια, τα μικροσκοπικά κομμάτια σκόνης, βρωμιάς, καπνού, αιθάλης και υγρών σταγονιδίων.
Προηγούμενες μελέτες έχουν βρει ότι τέτοια σωματίδια μπορούν να εισέλθουν στους πνεύμονες και να εισβάλουν στην κυκλοφορία του αίματος, και να γίνουν η αιτία πολλών ασθενειών,όπως καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια, καρκίνο και νεφρικές νόσους.
Στον διαβήτη, η ρύπανση μειώνει την παραγωγή ινσουλίνης και προκαλεί φλεγμονή, εμποδίζοντας το σώμα να μετατρέψει τη γλυκόζη του αίματος σε ενέργεια που το σώμα χρειάζεται για να διατηρήσει την υγεία του.
Συνολικά, οι ερευνητές εκτιμούν ότι η ρύπανση συνέβαλε σε 3,2 εκατομμύρια νέα περιστατικά διαβήτη παγκοσμίως το 2016, που αντιπροσωπεύει περίπου το 14% όλων των νέων περιπτώσεων διαβήτη παγκοσμίως το συγκεκριμένο χρόνο. Εκτίμησαν επίσης ότι το 2016 χάθηκαν 8,2 εκατομμύρια χρόνια υγιεινής ζωής λόγω του διαβήτη που σχετίζονται με τη ρύπανση, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 14% όλων των ετών υγιούς ζωής που χάθηκαν λόγω διαβήτη από οποιαδήποτε αιτία.
Το μέτρο της απώλειας της υγιεινής ζωής αναφέρεται συχνά ως «χρόνια ζωής με αναπηρία».
Η ομάδα του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, σε συνεργασία με επιστήμονες του Κέντρου Κλινικής Επιδημιολογίας των Υποθέσεων Βετεράνων, εξέτασε τη σχέση μεταξύ σωματιδίων και κινδύνου διαβήτη αρχικά αναλύοντας δεδομένα από 1,7 εκατομμύρια παλαίμαχους των Η.Π.Α. οι οποίοι παρακολουθήθηκαν για διάμεσο διάστημα 8,5 ετών. Οι βετεράνοι δεν είχαν ιστορίες διαβήτη.
Στη συνέχεια, εξετάστηκαν εκ νέου όλες οι έρευνες που αφορούσαν τον διαβήτη και την ατμοσφαιρική ρύπανση και επινοήθηκε ένα πρότυπο για την αξιολόγηση του κινδύνου διαβήτη σε διάφορα επίπεδα μόλυνσης.
Η ρύπανση του αέρα αποτελεί ένα σοβαρό αλλά αόρατο παράγοντα κινδύνου για την πρόκληση διαφόρων χρόνιων παθήσεων και πρόωρου θανάτου.
Τέλος, ανέλυσαν δεδομένα από τη μελέτη Global Burden of Disease, η οποία διεξάγεται ετησίως με συνεισφορές ερευνητών παγκοσμίως.
Τα δεδομένα συνέβαλαν στην εκτίμηση των ετήσιων περιπτώσεων διαβήτη και των υγιών χρόνων ζωής που χάθηκαν λόγω ρύπανσης.
Οι ερευνητές μεταξύ άλλων διαπίστωσαν ότι ο συνολικός κίνδυνος ανάπτυξης διαβήτη που σχετίζεται με τη ρύπανση αυξάνεται περισσότερο προς χώρες με χαμηλότερο εισόδημα, όπως η Ινδία, που δεν διαθέτουν πόρους για συστήματα περιβαλλοντικού μετριασμού και πολιτικές για καθαρό αέρα.
Για παράδειγμα, οι χώρες που πλήττονται από τη φτώχεια αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο μόλυνσης από το διαβήτη και μεταξύ αυτών βρίσκονται το Αφγανιστάν, η Παπούα-Νέα Γουινέα η Γουιάνα, στις δε πλουσιότερες χώρες όπως η Γαλλία, η Φινλανδία και η Ισλανδία ο κίνδυνο απλά μετριάζεται .
Στις ΗΠΑ, το κατώτατο όριο ρύπανσης του EPA είναι 12 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα, το υψηλότερο επίπεδο ατμοσφαιρικής ρύπανσης που θεωρείται ασφαλές για το κοινό, όπως ορίζεται από τον νόμο για τον καθαρό αέρα του 1990 και επικαιροποιήθηκε το 2012.
Ωστόσο, χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα, η ομάδα του Aly παρατήρησε αυξημένο κίνδυνο διαβήτη στα 2,4 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα.
Βάσει των δεδομένων, μεταξύ ενός δείγματος βετεράνων που εκτίθενται σε ρύπανση σε επίπεδο μεταξύ 5 και 10 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο αέρα, περίπου το 21% ανέπτυξε διαβήτη.
Όταν η έκθεση αυτή αυξάνεται στα 11,9 έως 13,6 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα, περίπου το 24% της ομάδας ανέπτυξε διαβήτη.
Μια διαφορά 3% φαίνεται μικρή, αλλά αντιπροσωπεύει μια αύξηση 5.000 έως 6.000 νέων περιπτώσεων διαβήτη ανά 100.000 άτομα μέσα σε ένα χρόνο.
Τον Οκτώβριο του 2017, η Επιτροπή Lancet για τη ρύπανση και την υγεία δημοσίευσε μια έκθεση που περιγράφει τα κενά γνώσης σχετικά με τις επιβλαβείς επιπτώσεις της ρύπανσης στην υγεία. Μία από τις συστάσεις της ήταν να καθοριστεί και να ποσοτικοποιηθεί η σχέση μεταξύ ρύπανσης και διαβήτη.
Τα δεδομένα συνέβαλαν στην εκτίμηση των ετήσιων περιπτώσεων διαβήτη και των υγιών χρόνων ζωής που χάθηκαν λόγω ρύπανσης.
Οι ερευνητές μεταξύ άλλων διαπίστωσαν ότι ο συνολικός κίνδυνος ανάπτυξης διαβήτη που σχετίζεται με τη ρύπανση αυξάνεται περισσότερο προς χώρες με χαμηλότερο εισόδημα, όπως η Ινδία, που δεν διαθέτουν πόρους για συστήματα περιβαλλοντικού μετριασμού και πολιτικές για καθαρό αέρα.
Για παράδειγμα, οι χώρες που πλήττονται από τη φτώχεια αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο μόλυνσης από το διαβήτη και μεταξύ αυτών βρίσκονται το Αφγανιστάν, η Παπούα-Νέα Γουινέα η Γουιάνα, στις δε πλουσιότερες χώρες όπως η Γαλλία, η Φινλανδία και η Ισλανδία ο κίνδυνο απλά μετριάζεται .
Στις ΗΠΑ, το κατώτατο όριο ρύπανσης του EPA είναι 12 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα, το υψηλότερο επίπεδο ατμοσφαιρικής ρύπανσης που θεωρείται ασφαλές για το κοινό, όπως ορίζεται από τον νόμο για τον καθαρό αέρα του 1990 και επικαιροποιήθηκε το 2012.
Ωστόσο, χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα, η ομάδα του Aly παρατήρησε αυξημένο κίνδυνο διαβήτη στα 2,4 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα.
Βάσει των δεδομένων, μεταξύ ενός δείγματος βετεράνων που εκτίθενται σε ρύπανση σε επίπεδο μεταξύ 5 και 10 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο αέρα, περίπου το 21% ανέπτυξε διαβήτη.
Όταν η έκθεση αυτή αυξάνεται στα 11,9 έως 13,6 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα, περίπου το 24% της ομάδας ανέπτυξε διαβήτη.
Μια διαφορά 3% φαίνεται μικρή, αλλά αντιπροσωπεύει μια αύξηση 5.000 έως 6.000 νέων περιπτώσεων διαβήτη ανά 100.000 άτομα μέσα σε ένα χρόνο.
Τον Οκτώβριο του 2017, η Επιτροπή Lancet για τη ρύπανση και την υγεία δημοσίευσε μια έκθεση που περιγράφει τα κενά γνώσης σχετικά με τις επιβλαβείς επιπτώσεις της ρύπανσης στην υγεία. Μία από τις συστάσεις της ήταν να καθοριστεί και να ποσοτικοποιηθεί η σχέση μεταξύ ρύπανσης και διαβήτη.
Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina
Διαβάστε επίσης:Ο τοξικός αέρας που αναπνέουμε είναι ο πιο θανατηφόρος ρύπος
Ημερήσιο Δελτίο Τιμών Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης του ypeka:http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=708
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου