Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2021

Nικηφόρος Βρεττάκος- Πῶς σᾶς διέφυγε, φίλε Ὀπενχάϊμερ, – ἕνα σύνολο ἀπό μικρά καί μεγάλα θαύματα – ὁ ἄνθρωπος;

 Nικηφόρος Βρεττάκος – Ό,τι μπόρεσα να διασώσω το διέσωσα, θάλασσα.

Ο Νικηφόρος Βρεττάκος γεννήθηκε το 1911 στις Κροκεές -Λεβέτσοβα- Λακωνίας.

Tα παιδικά του χρόνια τα περνά στο πατρικό του κτήμα στην περιοχή Πλουμίτσα, όπου υπάρχουν μόνο τα δύο μεγάλα σπίτια του πατέρα του, του θείου του και το εκκλησάκι του Αη Γιώργη.
Το απέριττο φυσικό κάλλος του τόπου του θα είναι για πάντα κοντά του και εδώ θα γυρίσει κάποια μέρα,μετά το μεγάλο ταξίδι της ζωής του για να ξεκουραστεί.
Από τα ποιήματά  του – Nικηφόρος Βρεττάκος
Ό,τι μπόρεσα να διασώσω
(στον κόσμο που πήγα)
το διέσωσα, θάλασσα.
Η ψυχή μου ένα σμήνος
μυριάδων πουλιών
που τ’ αλώνιζε η θύελλα.
Όσα διασώθηκαν
βρήκαν το δέντρο τους.
Φτερούγισαν κι έμειναν
μέσα στις λέξεις…

Από τα πεζά του-Nικηφόρος Βρεττάκος
«…Πάντοτε πίστευα πως η ‘αξία’ βρίσκεται πολύ βαθιά μέσα στον άνθρωπο, στην απόρρητη κρύπτη της καρδιάς, όπως το μαργαριτάρι στο βάθος του ερμητικά κλεισμένου στρειδιού και πώς η μεγαλωσύνη του έθνους φυλάσσεται μέσα στα βάθη των λασπωμένων ξωμάχων,
των ρακένδυτων εργατών, κι όλων γενικά των ταπεινών αγνοημένων που η πνοή τους συνενώνεται κάποτε, γίνεται εθνικός αγέρας και συγκλονίζει. 
Γράφοντας το ταχτικό αυτό χρονογράφημα, νομίζω πως συνομίλησα μαζί τους, έζησα μαζί τους, μοίρασα μαζί τους τη λύπη, το φόβο, τη χαρά, την ελπίδα. 
Κι είναι μεγάλη η τιμή να ζεις ανάμεσα σ’ αυτό το κλίμα της απλότητας και της υγείας, που αγωνίζεται να ξεσκλαβωθεί και να πάρει την ανιούσα, αποκαθηλώνοντας την ελληνική μοίρα, μια μοίρα που ανατέλλει από τις αλλεπάλληλες σκλαβιές όπως ο ήλιος από τα αλλεπάλληλα σκοτεινά σύννεφα…».
Nικηφόρος Βρεττάκος-ένας συνεχής αγώνας η ζωή του
Ο Νικηφόρος Βρεττάκος, ο πιο ανθρώπινος νεοέλληνας ποιητής. 
Ένας μεγάλος Ουμανιστής που ανάλωσε τα ογδόντα του χρόνια στην υπηρεσία της πατρίδας του,του λαού της, του πολιτισμού, και της γλώσσας της.
Στάθηκε πάντα όρθιος και παρών σε κάθε σημαντική στιγμή  της πνευματικής ,της πολιτικής, και της κοινωνικής ζωής της.
Και τον Αύγουστο του 1991, στην Πλουμίτσα, ο Νικηφόρος Βρεττάκος αφήνει την τελευταία του πνοή. Αποχαιρετά τον κόσμο που του ενέπνευσε το τεράστιο λογοτεχνικό έργο, ένα έργο όπου το Θείο και το Ανθρώπινο συνυπάρχουν.
...άλλο ένα από τα συγκλονιστικά του ποιήματα – Nικηφόρος Βρεττάκος...στόν Ρόμπερτ Ὀπενχάϊμερ, [Από το “ΣΤΟΝ ΡΟΜΠΕΡΤ ΟΠΕΝΧΑΪΜΕΡ”, 1954]

Τ’ ἀνάλαφρο σάν ἀστέρι ὄνομά σας
ἔγινε στάχτη στή Χιροσίμα…[6 Αυγούστου 1945]

Στόν Ρόμπερτ Ὀπενχάϊμερ
Φίλε Ὀπενχάϊμερ,
λάβαμε
τίς τελευταῖες εἰδήσεις σας.
Φορτωμένα τίς μέρες αὐτές, τά ἑρτζιανὰ και οἱ ἀσύρματοι
πᾶνε καί φέρνουν, σ’ ὅλο τόν κόσμο, τή σιωπή καί τή θλίψη σας.
Καί μεῖς, ἄνθρωποι ἁπλοί, ὅπως κάνουμε πάντοτε,
γνωρίζοντας πώς ὁ πόνος κατοικεῖται ἀπό τό Θεό,
σηκωθήκαμε ὀρθοί καί κρατήσαμε
σιγή πέντε λεπτῶν μπρός στή θλίψη σας
μέ σκυμμένα τά πρόσωπα
καί σταυρωμένα τά χέρια μας.

Ἀλλά, φίλε Ὀπενχάϊμερ, ὄχι·
δέν προσθέσατε τίποτα στήν καρδιά μας. Ἡ πράξη σας
ἔμεινε πράξη. Ἡ σελίδα σας ἔκλεισε.
Τ’ ἀνάλαφρο σάν ἀστέρι ὄνομά σας
ἔγινε στάχτη στή Χιροσίμα.
Σέ τί θά ὠφελοῦσε ν’ ἀφήσουμε τώρα
τήν καρδιά μας ἀδέσποτη κάτω ἀπ’ τά δάκρυά σας;
Σέ τί θά ὠφελοῦσε νά κάτσουμε δίπλα σας
ἀντίκρυ στό σύμπαν; Σᾶς παραδίνουμε στή
μακροθυμία τῶν αἰώνων κι εὐχόμαστε
ν’ ἀξιωθεῖτε τή χάρη της.

Τί νά σᾶς κάνουμε; Ποῦ
νά σᾶς κρύψουμε; Ὅπου
κι ἄν σᾶς βάλει κανεις
σάν πύργος πανύψηλος
θά κρύβετε πάντοτε
ἕνα μέρος τοῦ ἥλιου.

Δέν εἶναι στό χέρι μας.
Δέν ὑπάρχει πιά δέντρο νά καθίστε στή ρίζα του.
Ἡ στέγη τοῦ σύμπαντος δέν θά σᾶς ἤθελε.
Ἐμεῖς, ἄνθρωποι ἁπλοί, πού ὁ Θεος μᾶς γυρίζει τὰ φύλλα
τῶν ἡμερῶν,
πού λογαριάζουμε τή ζωή μας μέ τήν ἀνατολή τοῦ ἡλίου,
πού ὑπογράφουμε στήν καθαρή μας καρδιὰ τά πεπραγ-
μένα μας μέ τή δύση του,
πού ἀγαπᾶμε τό χῶμα καί τό σύννεφο τοῦ οὐρανοῦ,
γιατί μαζί μέ τόν ἄνεμο καί τήν παρεμβολή τοῦ φωτός,
μεγαλώνουν τά στάχυα στό μικρό μας ὁρίζοντα,
σᾶς ἐγκαλοῦμε: Ἀκοῦστε μας!
Δέν ἔτυχε, φίλε Ὀπενχάϊμερ, ποτέ, νά σκεφθεῖτε μέ πόσα
δάκρυα φτιαχτῆκαν οἱ κῆποι τοῦ κόσμου;
Δεν εἴχατε δάχτυλα νά μετρήσετε;
Δέν σᾶς φτάναν οἱ ἀριθμοὶ γιά τήν ἐξίσωση τῆς ἀλήθειας;
Ποτέ δέν σταθήκατε, μόνος πρός μόνον, ἀντίκρυ στά μάτια μας
κι ἀντίκρυ στό θαῦμα τοῦ χεριοῦ τ’ ἀδερφοῦ σας;

Πῶς σᾶς διέφυγε,
φίλε Ὀπενχάϊμερ,
– ἕνα σύνολο ἀπό
μικρά καί μεγάλα
θαύματα – ὁ ἄνθρωπος;


[Από το “ΣΤΟΝ ΡΟΜΠΕΡΤ ΟΠΕΝΧΑΪΜΕΡ”, 1954]

nikiforosvrettakos.gr

Η Fantaisie-Impromptu του Σοπέν και η Κβαντομηχανική

Κβαντομηχανική και Fantaisie-Impromptu του Σοπέν

«Αφού πήρα το πτυχίο μου στη φυσική, πέρασα ένα χρόνο στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ σπουδάζοντας μαθηματικά και φυσική.
Το Κέμπριτζ είναι ένα μέρος με πράσινους χλοοτάπητες και γκρίζο ουρανό, με τεράστιο βάρος ευγενούς επιστημοσύνης. Ήμουν μέλος του St. Johon’s College, που ιδρύθηκε πριν από 500 περίπου χρόνια.
Θυμάμαι ιδιαίτερα ότι έπαιζα σ’ ένα θαυμάσιο πιάνο, εγκατεστημένο σε έναν από τα αρχαιότερα οικήματα του κολεγίου.
Ανάμεσα στα κομμάτια που έπαιζα ήταν η σύνθεση Fantaisie-Impromptu (Φαντασία-Αυτοσχεδιασμοί) του Σοπέν.
Το κύριο τμήμα έχει μια επίμονη σύμμειξη ρυθμών τέσσερα-προς-τρία. Και τα δύο χέρια παίζουν στο ίδιο τέμπο, αλλά παίζοντας τέσσερις νότες με το δεξί χέρι για κάθε τρεις νότες που εκτελούνται με το αριστερό.
Ο συνδυασμός προσδίδει στη σύνθεση ένα αιθέριο, κελαριστό άκουσμα. Είναι ένα όμορφο μουσικό κομμάτι. Και με κάνει να στοχάζομαι την κβαντική μηχανική..
Για να εξηγήσω γιατί, θα εισαγάγω μερικές έννοιες της κβαντομηχανικής, αλλά δεν θα προσπαθήσω να τις αναπτύξω με πληρότητα. Αντ’ αυτού, θα προσπαθήσω να εξηγήσω με ποιο τρόπο συνδυάζονται σε μια δομή που μου θυμίζει μουσικές συνθέσεις όπως η Fantaisie-Impromptu.
Στην κβαντική μηχανική κάθε κίνηση είναι δυνατή, αλλά υπάρχουν μερικές που με την πάροδο του χρόνου ξεχωρίζουν.
Αυτές οι προτιμώμενες κινήσεις αποκαλούνται κβαντικές καταστάσειςΤο γνώρισμά τους είναι ότι έχουν καθορισμένες συχνότητες.
Οτιδήποτε μεταβάλλεται περιοδικά στο χρόνο χαρακτηρίζεται από μια συχνότητα: είναι ο αριθμός των επαναλήψεων ανά δευτερόλεπτο. Στην Fantaisie-Impromptu τα ρυθμικά μοτίβα του δεξιού χεριού έχουν συχνότητα μεγαλύτερη από τα μοτίβα του δεξιού χεριού, κατά το λόγο τέσσερα προς τρία.
Αυτό που επαναλαμβάνεται κυκλικά στα κβαντικά συστήματα είναι κάτι πιο αφηρημένο, που οι φυσικοί το ονομάζουν φάση της κυματοσυνάρτησης.
Μπορεί να παρομοιάσει κανείς τη φάση της κυματοσυνάρτησης με το λεπτοδείκτη ενός ρολογιού.
Ο λεπτοδείκτης διαγράφει αδιάλειπτα κύκλους, έναν ανά λεπτό.
Η φάση κάνει το ίδιο, αλλά κάνοντας κύκλους με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα.
Η συχνότητα αυτή χαρακτηρίζει την ενέργεια του συστήματος …
Απλά κβαντικά συστήματα , όπως το άτομο του υδρογόνου, έχουν καταστάσεις με συχνότητες που σχηματίζουν απλούς λόγους μεταξύ τους. Π.χ. η φάση μιας κβαντικής κατάστασης θα μπορούσε να κάνει εννιά κύκλους στο χρόνο που η φάση μιας άλλης θα κάνει τέσσερις κύκλους.
Αυτό μοιάζει πολύ με τη σύμμειξη ρυθμών τέσσερα προς τρία της Fantaisie-Impromptu.
Αλλά οι συχνότητες στη κβαντική μηχανική είναι συνήθως πολύ ταχύτερες.
Για παράδειγμα, οι χαρακτηριστικές συχνότητες σε ένα άτομο υδρογόνου είναι της κλίμακας 1015ταλαντώσεων ή κύκλων ανά δευτερόλεπτο.
Πρόκειται πραγματικά για ρυθμούς πολύ ταχύτερους από εκείνους της Fantaisie-Impromptu , όπου το δεξί χέρι παίζει περίπου 12 νότες το δευτερόλεπτο.
Τα ρυθμικά θέλγητρα της Fantaisie-Impromptu οπωσδήποτε δεν είναι το πιο γοητευτικό της στοιχείο – όχι, τουλάχιστον, όταν παίζεται πολύ καλύτερα από ότι μπόρεσα να την ερμηνεύσω ποτέ ο ίδιος.
Η μελωδία της κυλά πάνω από ένα μελαγχολικό μπάσο.
Οι νότες ξεχύνονται μαζί σε μια χρωματική διάχυση.
Οι αρμονίες αλλάζουν αργά, αντιπαραβαλλόμενες στο σχεδόν ανεξάρτητο πετάρισμα του κύριου θέματος.
Η λεπτεπίλεπτη ρυθμικότητα τέσσερα-τρία προσφέρει απλώς ένα φόντο στην καθ’ όλα αξιομνημόνευτη αυτή σύνθεση του Σοπέν.
Και η κβαντομηχανική έτσι είναι. Η διακριτικότητα του υποστρώματος, το υφαντό των κβαντικών καταστάσεων με τις καθορισμένες συχνότητες, σε μεγαλύτερες κλίμακες διαχέεται εκθαμβωτικά στον πολύχρωμο, περίπλοκο κόσμο της εμπειρίας μας.
Ωστόσο, στον κόσμο αυτό οι κβαντικές συχνότητες αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια: για παράδειγμα, το πορτοκαλί φως μιας λάμπας του δρόμου έχει καθορισμένη συχνότητα, που συνδέεται με έναν συγκεκριμένο συνδυασμό ρυθμών στα άτομα του νατρίου.
Είναι η συγκεκριμένη συχνότητα αυτού του φωτός που το κάνει να φαίνεται πορτοκαλί…..»

Απόσπασμα από «Το μικρό βιβλίο της θεωρίας των χορδών»,
του Steven S. GusberΠανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης 

πηγή:  physicsgg.me

Υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας:Δελτίο Τύπου για το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2021, Θησείο

Δελτίο Τύπου

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2021, Θησείο

Είμαστε οι υγειονομικοί κατά της υποχρεωτικότητας . Ένα Δίκτυο αποτελούμενο από όλες τις ειδικότητες επαγγελματιών υγείας, με εξειδίκευση και εμπειρία, που υπηρετούμε και εκφράζουμε το δημόσιο συμφέρον.

Με την εφαρμογή ενός νόμου αντισυνταγματικού τεθήκαμε σε αναστολή των εργασιακών μας καθηκόντων με στέρηση μισθού.

Αν και καλούμε όλους τους πολίτες να συσπειρωθούν μαζί μας στον αγώνα και στις μαζικές ειρηνικές δράσεις, είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκαθαρίσουμε ότι υπάρχουν κάποιες κόκκινες γραμμές τις οποίες ΔΕΝ προτιθέμεθα να περάσουμε.

Δηλώνουμε ρητά και κατηγορηματικά ότι δεν επιθυμούμε υποστηρικτές ναζιστικών και φασιστικών πρακτικών, ειδικά όταν ο αγώνας μας είναι κατά του διαχωρισμού, κατά της υποχρεωτικότητας και του εξαναγκασμού.

Ευχαριστούμε όλους που είναι στο πλευρό μας και συναισθάνονται τη δυσχερή θέση στην οποία έχουμε περιέλθει, όμως δεν επιθυμούμε «προστάτες» και νοσταλγούς του ζοφερού παρελθόντος.

Στη συνάντηση του Σαββάτου – που τόσο λάσπη έχει ριχτεί - δόθηκε το βήμα σε πολλούς με γνώμονα τη Δημοκρατία και την συνένωση των αντιθέτων, με κύριο στόχο να διατρανωθεί η ανάγκη για συναίνεση.

Όμως υπάρχουν κόκκινες γραμμές τις οποίες ΔΕΝ επιθυμούμε να περάσουμε.

Με τα τιμής

Υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας.

--

Υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας Δίκτυο 30 Νοσοκομείων/ Δομών Υγείας και ΕΚΑΒygeionomikoikata.wixsite.com

Δ. Κούβελας: Ποιοι πρέπει να κάνουν την τρίτη δόση;

H βαρβαρότητα είναι εδω, καιρός να φέρουμε και την αντίσταση

Είναι γεγονός πανθομολογούμενο, ότι τα δύο αυτά χρόνια της «πανδημίας» έχουμε απωλέσει μεγάλο μέρος της «ελευθερίας» μας. 
Αυτό έγινε σταδιακά και αναίμακτα (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) διότι, η εξουσία επικαλέστηκε το ζήτημα της υγείας ποντάροντας στο φόβο του ανθρώπου απέναντι στον θάνατο.
Η εξουσία όμως, έχοντας πλήρη επίγνωση και εικόνα των πεπραγμένων της σε παρόντα αλλά και μελλοντικό χρόνο, με όπλο το φόβο και την τρομοκρατία έχει καταφέρει με μηδενικές αντιδράσεις να υφαρπάξει μεγάλο μέρος της λεγόμενων ελευθερίων και δικαιωμάτων. 
Από την άλλη, μεγάλο μέρος του κοινωνικού χώρου αν και υποψιασμένο, με την παρέλευση του χρόνου αποφάσισε σιωπηλά να παραδοθεί, να πειθαρχήσει και να υπακούσει στην εξουσία, προσδοκώντας να τελειώσει ο εφιάλτης για να πάρει την ζωή του πίσω. 
Στην ουσία όμως, ακριβώς, επειδή υπακούει τίποτα δεν τελειώνει και τίποτα δεν θα είναι ίδιο στην ζωή του.
Τεράστια τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού έχουν οδηγηθεί σ’ ένα σπιράλ καθυπόταξης, μ’ αποτέλεσμα η χειρότερη εκδοχή της εσχατιάς σύντομα να είναι πραγματικότητα. 
Διότι, όπως σοφά έχει διατυπώσει ο Μπακούνιν, «Από την ελευθερία δεν μπορείς να κόψεις ούτε ένα κομματάκι, γιατί αμέσως όλη η ελευθερία συγκεντρώνεται μέσα σ’ αυτό το κομματάκι».
Πόσοι, άραγε, νιώθουν την μέγγενη της εξουσίας να κλείνει με γοργούς ρυθμούς έτοιμη να συνθλίψει κάθε ικμάδα της ζωής μας, και ακόμα περισσότερο μέσα σ’ όλον αυτόν τον ορυμαγδό πόσοι προτίθενται να υψώσουν το ανάστημά τους;
Ο κλοιός αδέρφια στενεύει και στενεύει με ταχύτητες φωτός. 
Η «ανακάλυψη» της μετάλλαξης «Ο» ήρθε να επιταχύνει την επέκταση των υποχρεωτικών εμβολιασμών σε κράτη μέλη της ΕΕ, όπως λόγου χάριν έγινε στον ελλαδικό χώρο για την ηλικία ομάδα 60 και άνω, να δικαιολογήσει τις αναγγελίες για καθολικό υποχρεωτικό εμβολιασμό από κράτη όπως το αυστριακό, καθώς επίσης και να χρεώσει για τα «νέα δεινά» τους ανεμβολίαστους. 
Έτσι για μιαν ακόμη φορά η συνταγή παραμένει ίδια. 
«Είναι μία απόφαση που πρέπει να σας πω ότι με βασάνισε προσωπικά. Αισθάνομαι, ωστόσο, βαρύτερη την ευθύνη μου να σταθώ δίπλα στους πιο ευάλωτους έστω και αν ίσως πρόσκαιρα δυσαρεστηθούν. Δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία ότι με αυτή μας την πολιτική απόφαση θα σωθούν ανθρώπινες ζωές. 
Φυσικά το κρέας θα βαπτιστεί και πάλι ψάρι. 
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι κάθε σκλήρυνση στην επιτήρηση, κάθε νέο «ανήκουστο» μέτρο νομιμοποιείται κάθε φόρα από την επίδειξη της αποτελεσματικότητάς του δηλαδή της αύξησης εμβολιασμών. 
Με δεδομένη λοιπόν την πρόθεση για σύγκλιση των κρατών της Ευρώπης, στο ζήτημα του εξαναγκαστικού εμβολιασμού, απαραίτητη είναι η σύγκλιση και των πολιτικών δυνάμεων στο εσωτερικό του κάθε κράτους μέλους. 
Η τροπολογία ψηφίζεται με τις ψήφους της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ, ενώ το ΚΚΕ καταψήφισε, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει παρών όπως και το ΜΕΡΑ25. 
Την εμφάνιση τους φυσικά έκαναν και οι περιβόητοι συνταγματολόγοι στις 30/11 με τον περισπούδαστο Μανιτάκη να μην βρίσκει τίποτα το αντισυνταγματικό λέγοντας «δεν θίγεται η ελευθερία τους, ιδίως όταν πρόκειται με αυτόν τον τρόπο να σωθούν δεκάδες ανθρώπινες ζωές την ημέρα. Aν δεν ληφθούν μέτρα, τόνισε, θα εξακολουθήσουν να χάνονται σε μεγάλο ποσοστό άνθρωποι αυτής της ηλικίας. Δικαιολογείται, επομένως, η προσβολή κάποιου άλλου αγαθού όταν πρόκειται να σωθούν οι ζωές ανθρώπων προκειμένου να αυξηθεί το ποσοστό ανοσίας. Η προστασία της ζωής είναι το υπέρτατο αγαθό».
Ο Μανιτάκης χαρακτήρισε το μέτρο της επιβολής των οικονομικών κυρώσεων ως απόλυτα αναγκαίο και κατάλληλο. 
Φυσικά και δεν περιμέναμε κάτι άλλο, εξάλλου το σύνταγμά τους δεν είναι τίποτε άλλο από ένα συνονθύλευμα νόμων και διατάξεων, το οποίο και χρησιμοποιούν κατά το δοκούν προκειμένου να εξυπηρετήσουν συμφέροντα και επιδιώξεις.
Σε πρώτο βαθμό, η ανακοίνωση των νέων μέτρων από την πλευρά της κυβέρνησης και η συζήτηση περί συνταγματικότητας, μέχρι την υλοποίησή τους, δίνει τον χρόνο για περεταίρω συγκλίσεις μεταξύ των άτυπων μεν, ουσιωδώς δε συγκυβερνώντων. 
Οι πρώτες συγκλίσεις έκαναν την εμφάνισή τους ήδη. 
Η δήλωση αυτή είναι στις 30/11. 
Η υποκρισία σ’ όλο της το μεγαλείο. 
«1. Τα μέτρα στοχοποιούν αδίκως μια κοινωνική κατηγορία και δημιουργούν αίσθημα εφησυχασμού σε άλλες. 
Στο διάγγελμα του κατ’ επανάληψη «λαγού» των αποφάσεων που λαμβάνει ο σκληρός πυρήνας της ΕΕ, Κ. Μητσοτάκη, μέσα από το υπουργικό συμβούλιο στις 30/11 ανακοινώθηκε η επιβολή του υποχρεωτικού εμβολιασμού της ηλικιακής ομάδας 60 ετών και άνω. 
Σε όσους δεν πειθαρχήσουν θα επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο 100 ευρώ μηνιαίως το οποίο θα βεβαιώνεται από την εφορία. 
Το έδαφος, είχε προλειάνει με άρθρο του στην κυριακάτικη Καθημερινή, στο οποίο απέδιδε τον υψηλό αριθμό θανάτων στους ανεμβολίαστους άνω των 60 ετών.
Η νέα μετάλλαξη «Ο» δίνει την αφορμή για επιτάχυνση της επιβολής της υποχρεωτικότητας
Στο διάγγελμα του ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισήμανε χαρακτηριστικά: «Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μία σημαντική ανακοίνωση που αφορά την πανδημία. Η νέα μετάλλαξη "Όμικρον" μας ανησυχεί και μας καλεί σε επιφυλακή, γιατί μας υπενθυμίζει ότι ο κορονοϊός μπορεί να μας αιφνιδιάζει συνέχεια όσο βρίσκει έδαφος να επιζεί, ιδίως μεταξύ των ανεμβολίαστων».
Έκτακτη ανάγκη, κατάσταση εξαίρεσης, νομιμοποίηση μέτρων κατά της «ασύμμετρης απειλής» και το κράτος «σωτήρας» απαιτεί να γίνουν δεκτά νέα σκληρότερα έκτακτα «αναγκαία» μέτρα, που φυσικά μόνο έκτακτα δεν θα αποδειχθούν
Γιατί ο εμβολιασμός αναδεικνύεται σε κάτι περισσότερο από υποχρεωτικός. Σώζει ζωές. 
Είναι αναγκαίος για την υγεία. 
Είναι πια αναγκαίος για ολόκληρη την κοινωνία.»
«Δεν είναι ποινή. 
Θα έλεγα ότι είναι ένα αντίτιμο υγείας. 
Ένα κίνητρο προφύλαξης, μια ώθηση ζωής αλλά πιστεύω ότι είναι και μια πράξη δικαιοσύνης απέναντι στους πολύ περισσότερους εμβολιασμένους. 
Δεν γίνεται σήμερα κάποιοι να στερούνται τις υπηρεσίες του συστήματος υγείας που τις έχουν ανάγκη επειδή κάποιοι άλλοι αρνούνται πεισματικά να πράξουν το αυτονόητο».
Μια ημέρα αργότερα η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν πρόεδρος της Κομισιόν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες με θέμα την εξέλιξη της πανδημίας και την εμφάνιση της παραλλαγής «Όμικρον» δηλώνει: «Είναι καιρός για την Ευρωπαϊκή Ένωση να σκεφτεί το θέμα του υποχρεωτικού εμβολιασμού», «Η θέσπιση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού απαιτεί κοινή προσέγγιση». 
Η πρόεδρος της Κομισιόν σπεύδει να σημειώσει ότι οι αποφάσεις αφορούν τα εθνικά κράτη, τα οποία βέβαια λαμβάνουν γραμμή και κοινή καθοδήγηση από τους υπερεθνικούς οργανισμούς όπως η ΕΕ ή ο ΠΟΥ΄.
Όπερ και εγένετο στην περίπτωσή μας.
Ένα «τυπικό» ζήτημα που χρειάζεται να επιλυθεί είναι αυτό της συνταγματικότητας ή μη του εξαναγκασμού. 
Το κόμμα Βελόπουλου, θέτει ζήτημα αντισυνταγματικότητας στο κοινοβούλιο την 1/12, όπου είτε δια της αποχωρήσεως είτε ψηφίζοντας παρόν, όλοι συναινούν στην συνταγματικότητα του εξαναγκαστικού εμβολιασμού.
Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι 100 ευρώ είναι μέτρο εξαναγκαστικό, και ότι αν υποθέσουμε(;) ότι οι χαμηλόμισθοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά έχουν δυνατότητα εμβολιασμού!!!
Ταυτόχρονα επιχειρεί να καταστείλει ποικιλοτρόπως, τις όποιες διαφαινόμενες αντιδράσεις υπάρξουν επιχειρώντας να τις ελαχιστοποιήσει όσο είναι δυνατόν. Ενισχύει τον κοινωνικό κανιβαλισμό, τις περεταίρω πιέσεις και πολυποίκιλους (εργοδοτικούς, οικογενειακούς κ.ά.) εκβιασμούς σ’ όσους δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν, γιγαντώνει τον φόβο για την ανέχεια και φυσικά ανοίγει τον δρόμο για την επίδειξη μηδενικής ανοχής σε όποιον τολμήσει να διαμαρτυρηθεί στον δρόμο.
Ας δούμε λίγο τις αντιδράσεις με πρώτη και καλύτερη την «πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση» της κουμουνδούρου να διαλαλεί, σκίζοντας τα ιμάτια της, την βαρβαρότητα αυτού του μέτρου με τον Φίλη να δηλώνει μεταξύ άλλων: «Πρόκειται για την πιο ακραία, την πιο απάνθρωπη, την πιο αντιδραστική πολιτική επιλογή τον καιρό της πανδημίας, χαρακτηριστική της μισανθρωπίας που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση και απειλεί να μεταδοθεί σαν γάγγραινα χειρότερη από τον ίδιο τον κορονοϊό, σε ολόκληρη την κοινωνία».
Ας δούμε απόσπασμα της προηγούμενης δήλωσης στις 1/11 όπου ο Φίλης μεταξύ άλλων λέει: «Σε εύλογο χρονικό διάστημα (π.χ. ένα μήνα μετά την παρέλευση 6μήνου από τον πλήρη αρχικό εμβολιασμό) θα πρέπει προφανώς να παύει η ισχύς των πιστοποιητικών ελεύθερης πρόσβασης σε εργασία, πολιτιστικές δραστηριότητες, εστίαση, μεταφορές. Συμπολίτες που θα έχουν απολέσει μέγα μέρος της ανοσοποιητικής τους ικανότητας, θα ήταν ανεύθυνο και επικίνδυνο να εξακολουθούν να κυκλοφορούν ως «πλήρως εμβολιασμένοι». Οφείλουμε να μιλήσουμε και για αυτό».
Την ίδια στιγμή, που ο σύριζα κάνει λόγο για βαρβαρότητα του μέτρου για το πρόστιμο των 100 ευρώ μηνιαίως ο αιματολόγος Γεροτζιάφας πρώην πολιτευόμενος με την ανταρσυα και νύν σύμβουλος του Τσίπρα, σε συνέντευξη του στο Κόντρα24 κάνει λόγο για καθολικό εξαναγκασμό του πληθυσμού στον εμβολιασμό, διότι όπως μας λέγει ο, εκ της Σορβόννης, Γεροτζιάφας, δεν υπάρχουν συνταγματικά κολλήματα μιας και το αγαθό της υγείας υπερτερεί όλων. 
Φυσικά, ως γνήσιο σταλινοειδές ανιχνεύει τις ταξικές ανωμαλίες της κίνησης Μητσοτάκη, μιας και κάποιοι που έχουν μεγαλύτερα εισοδήματα θα παραμείνουν ανεμβολίαστοι. 
Ο, σύμβουλος Τσίπρα, Γεροτζιάφας μεταξύ άλλων είπε:

  1. Τα μέτρα στοχοποιούν αδίκως μια κοινωνική κατηγορία και δημιουργούν αίσθημα εφησυχασμού σε άλλες. Έτσι, αντικειμενικά και ανεξάρτητα από την επιθυμία της κυβέρνησης δημιουργούνται συνθήκες που μπορούν να στρέψουν μία κοινωνική ή ηλικιακή ομάδα έναντι της άλλης.
  2. Βάζοντας πρόστιμο 100 ευρώ στους συνταξιούχους – που αντικειμενικά είναι μια οικονομικά αδύνατη κοινωνική κατηγορία, τα μέτρα εγκαθιδρύουν μια πρακτική οικονομικού εκβιασμού της μορφής «θα εμβολιαστείς γιατί είσαι φτωχός και δεν μπορείς να γλυτώσεις».
  3. Ας δούμε το παράδειγμα ενός 67χρονου με εισόδημα 2.000 ευρώ τον μήνα (υπάρχουν και τέτοιοι συνταξιούχοι) που αποφάσισε για τους δικούς του λόγους να παίξει το bras de fer της άρνησης του εμβολίου – δηλαδή να ποντάρει την ζωή του στις πεποιθήσεις του. Πιστεύουμε σοβαρά ότι το πρόστιμο των 100 ευρώ τον μήνα θα τον οδηγήσει σε αλλαγή στάσης; Εφόσον μπορεί να επωμιστεί το κόστος, θα συνεχίσει να κυκλοφορεί ως ανεμβολίαστος άρα να εκτίθεται στον κίνδυνο λοίμωξης από τον ιό, να μεταφέρει και να διαδίδει το ιό στην κοινότητα κλπ.
  4. Υποχρεωτικός εμβολιασμός για όλους τους ενήλικες πολίτες ανεξάρτητα εισοδήματος, τάξης, τόπου κατοικίας. Εφαρμογή «ποινών» που να διαπνέονται από τις αρχές της ισονομίας και να στηρίζονται στο βασικό εργαλείο που αποδεδειγμένα έχει δουλέψει στις χώρες με επιτυχημένα εμβολιαστικά προγράμματα: δηλαδή το πιστοποιητικό εμβολιασμού. Μια απλή ιδέα είναι να μην μπορούν οι ανεμβολίαστοι να έχουν πρόσβαση σε μέσα μαζικής μεταφοράς, δημόσιες υπηρεσίες, φορολογική ενημερότητα κλπ.
  5. Επειδή η χώρα εν όψει των χριστουγεννιάτικων γιορτών εισέρχεται σε πολύ κρίσιμη περίοδο ας μην φοβηθούν οι κυβερνώντες να προχωρήσουν στο μοναδικό δρόμο που θα οδηγήσει στην κατάκτηση του ορίου 90% του εμβολιασμένου πληθυσμού άνω των 12 ετών που είναι ο μαζικός, καθολικός, υποχρεωτικός εμβολιασμός. Το μοντέλο αυτό εφαρμόστηκε στην Κίνα και στην Κούβα και πέτυχε. Μόνο που η απόφαση πρέπει να παρθεί τώρα».
  6. Μ’ άλλα λόγια, απλά παραδίδονται μαθήματα κομμουνισμού, μια ξεκάθαρη ταξική τοποθέτηση: υποχρεωτικός εμβολιασμός για όλους δίχως εξαιρέσεις, πογκρόμ ενάντια σ’ όσους ανεμβολίαστους επιμείνουν στην άρνησή τους, στους οποίους οι αριστεροί ιεροεξεταστές έχοντας «μια απλή ιδέα» προτείνουν να επιβληθεί μεταξύ άλλων η απαγόρευση πρόσβασης σ’ οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα.
  7. Οι απαραίτητες συγκλίσεις και συμφωνίες στο εξουσιαστικό μπλοκ έχουν διευθετηθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και προχωρούν με συντονισμένο βήμα εξαπολύοντας το επόμενο κύμα της επίθεσής τους, με τον εμβολιαστικό εξαναγκασμό. Η δυστοπία δεν βρίσκεται μπροστά μας αλλά είναι ήδη γεγονός και όπως έγραφε ο Ερρίκο Μαλατέστα («Προς μια ελεύθερη κοινωνία») «Όσο οι άνθρωποι θα υποφέρουν, χωρίς να συνειδητοποιούν τα βάσανά τους, χωρίς να προσπαθούν να απαλλαγούν από αυτά, χωρίς να επαναστατούν, θα ζουν όπως τα κτήνη που δέχονται τη ζωή όπως τη βρίσκουν».

Νίλοβ -  anarchypress.wordpress.com

Yυποχρεωτικός εμβολιασμός: πόσο συνταγματικός είναι

Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός κατά της Covid-19 για τους πολίτες άνω των 60 και η επιβολή διοικητικού προστίμου 100 ευρώ τον μήνα προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις, συζητήσεις και αμφισβητήσεις. Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε συνταγματικό τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για τους υγειονομικούς και την ΕΜΑΚ. Τι γίνεται όμως για την περίπτωση των άνω των 60; Οι τοποθετήσεις έγκριτων νομικών αναδεικνύουν αντικρουόμενες απόψεις αλλά και κοινές θέσεις.
Ο «πρωινός καφές» στο Μαξίμου ανήμερα του Αγίου Ανδρέα έμμεσα αποδείχθηκε πικρός για κάποιους συμπολίτες μας. Για μια ακόμη φορά εν μέσω πανδημίας, επιβεβαίωσε τη νέα διαιρετική τομή μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων. 
Η σύσκεψη στο Μαξίμου έφερνε νέα μέτρα για την αντιμετώπιση της Covid-19. 
Στόχος τους οι ανεμβολίαστοι, αυτή τη φορά σε μια πληθυσμιακή ομάδα με ηλικιακό κριτήριο.
Οι αριθμοί που παρουσίασε ο πρωθυπουργός στο Υπουργικό Συμβούλιο, μερικές ώρες αργότερα, ήταν αμείλικτοι. 
Από τους 580.000 ανεμβολίαστους συμπολίτες μας άνω των 60 ετών, μόνο 60.000 έσπευσαν να εμβολιαστούν τον Νοέμβριο, επεσήμανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και υπογράμμισε ότι οι άνω των 60 ετών είναι αυτοί που νοσηλεύονται και πολλοί από αυτούς χάνονται. 
Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε άδικους αυτούς τους θανάτους κι έσπευσε να δηλώσει ότι για την προστασία αυτών των πολιτών, ο εμβολιασμός της ηλικιακής τους ομάδας γίνεται υποχρεωτικός.
Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός στο προσκήνιο
Υποχρεωτικός εμβολιασμός για τους άνω των 60, «διαφορετικά, κάθε μήνα θα επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο 100 ευρώ το οποίο θα βεβαιώνεται άμεσα από την ΑΑΔΕ. Και με νόμο τα χρήματα αυτά θα συγκεντρώνονται σε ένα ειδικό ταμείο το οποίο θα χρηματοδοτεί τα νοσοκομεία μας», είπε ο πρωθυπουργός προσθέτοντας ότι «δεν είναι ποινή. Θα έλεγα ότι είναι ένα αντίτιμο υγείας».
Η αποσαφήνιση αυτή, προφανώς, δεν ήταν αρκετή για να αποτρέψει έντονες αντιδράσεις, συζητήσεις και αμφισβητήσεις. 
Και φυσικά τις πολιτικές αντιπαραθέσεις. 
Στη Βουλή, την επομένη της ανακοίνωσης των νέων μέτρων, η απόφαση γίνεται νόμος. 
Στη σχετική συζήτηση οι πολιτικοί αρχηγοί επισημοποιούν τις αντιθέσεις τους. 
Την ίδια μέρα, η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δηλώνει σε συνέντευξη Τύπου: «Είναι καιρός η Ευρωπαϊκή Ένωση να σκεφτεί το θέμα του υποχρεωτικού εμβολιασμού».
Άνοιξε λοιπόν μια μεγάλη συζήτηση, αυτή του υποχρεωτικού εμβολιασμού κατά της Covid-19. Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από την πρώτη εμβολιαστική εκστρατεία. 
Ήταν 8 Δεκεμβρίου 2020. «Εμβολιαστείτε, εμβολιαστείτε, εμβολιαστείτε», ακούσαμε κι ακούμε έκτοτε, συνεχώς και συνεπώς. 
Τα ποσοστά εμβολιασμού όμως παρέμειναν σε μη επιθυμητά επίπεδα.
Το ζήτημα της υποχρεωτικότητας του εμβολίου τέθηκε αρχικά με επαγγελματικά κριτήρια. 
Το Άρθρο 206 του νόμου 4820/23.07.2021 καθιερώνει την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για την Covid-19 σε ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων. Αργότερα ακολούθησαν τα ηλικιακά κριτήρια, με την τροπολογία που πέρασε στο Σχέδιο Νόμου για την Εθνική Κεντρική Αρχή Προμηθειών Υγείας, την 1η Δεκεμβρίου. 
Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός προφανώς εγείρει ζητήματα ηθικά και νομικά.
Η ηθική διάσταση του υποχρεωτικού εμβολιασμού
Ήδη από τον Ιούνιο του 2021, η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής και Τεχνοηθικής είχε συνοψίσει το ερώτημα που τίθεται από την άποψη της ηθικής στη Σύστασή της «για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού σε ορισμένες επαγγελματικές ομάδες στον χώρο της υγείας»: «Eφόσον η πανδημία συνεχίζει να απειλεί και να κοστίζει ανθρώπινες ζωές και εφόσον υπάρχουν εγκεκριμένα εμβόλια τα οποία είναι ασφαλή και αποτελεσματικά, είναι ηθικά αποδεκτό να ληφθούν μέτρα υποχρεωτικότητας για τον εμβολιασμό των εργαζομένων στις δομές υγείας;»
Η Επιτροπή ξεχώρισε τους εμβολιασμούς ρουτίνας (π.χ. για γνωστές ασθένειες, παιδιατρικές και μη) από εμβολιασμούς σε επείγουσες καταστάσεις, όπως σε μια πανδημία. 
«Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός ενός πληθυσμού με εμβόλια των οποίων η ασφάλεια δεν έχει αποδειχθεί θα αποτελούσε σαφώς παράβαση της ηθικής υποχρέωσης προστασίας της δημόσιας υγείας, ακόμη και σε επείγουσες καταστάσεις πανδημίας», σημειώνει η Επιτροπή. Ωστόσο, επικαλείται τις επιστημονικές μελέτες για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων που «έχουν δείξει ότι ο κίνδυνος να αναπτύξει κάποιος σοβαρή νόσο COVID-19 στα μη εμβολιασμένα άτομα είναι μεγαλύτερος από τις πιθανές παρενέργειες που παρουσιάζουν τα εγκεκριμένα εμβόλια κατά της COVID-19. Αυτό σημαίνει ότι τα δεδομένα που αξιολογήθηκαν τεκμηριώνουν ότι τα πιθανά οφέλη υπερτερούν των τυχόν ανεπιθύμητων ενεργειών, τόσο σε επίπεδο ατόμου όσο και σε επίπεδο γενικού πληθυσμού».
«Ο ανθρώπινος φόβος καταπολεμάται με την ενημέρωση και όχι με τον εξαναγκασμό. η εκστρατεία ενημέρωσης υπέρ του εμβολιασμού δεν πέτυχε», Φερενικη Παναγόπουλου
Η Επιτροπή πρότεινε τότε μια προσέγγιση «κλιμακούμενης πρωτοβουλίας» από την πλευρά της Πολιτείας, με τρία στάδια:
1. Εκστρατείες στοχευμένης ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για εκούσιο εμβολιασμό, προσαρμοσμένες σε κάθε επαγγελματική ομάδα (ιατροί, νοσηλευτές, εργαστηριακοί, προσωπικό μονάδων φροντίδας, κ.λπ.). Εκστρατείες βασισμένες σε επιστημονικά στοιχεία που επικαιροποιούνται συνεχώς, με προϋπόθεση την προηγούμενη κατανόηση των φόβων και των γενικότερων αντιλήψεων.
2. Μέτρα ενθάρρυνσης/αποθάρρυνσης που θα μπορούσαν να σχεδιαστούν από την Πολιτεία σε συνεργασία με τη διοίκηση των μονάδων υγείας, όπως π.χ. διευκόλυνση του ραντεβού για τον εμβολιασμό, ελαστικότητα στο ωράριο εργασίας τις ημέρες του εμβολιασμού, προτεραιότητα στη επιλογή αδειών, ή υποχρεωτική χρήση διπλής μάσκας και εξοπλισμού ατομικής προστασίας.
3. Πρόβλεψη υποχρεωτικότητας ως έσχατη λύση, η οποία πρέπει να έχει συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και να εφαρμοσθεί μόνον εφόσον τα προηγούμενα μέτρα δεν αποφέρουν σημαντική αύξηση του ποσοστού εμβολιασμού.
Η νομική διάσταση της υποχρεωτικότητας: Η απόφαση του ΣτΕ και τα νέα ερωτήματα
Εκτός από ζητήματα ηθικής, η απόφαση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού εγείρει και νομικά ζητήματα. Δέκα σωματεία εργαζομένων σε υγειονομικές υπηρεσίες και πυροσβέστες της ΕΜΑΚ που υποχρεώθηκαν σε εμβολιασμό, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας με αιτήσεις ακυρώσεως. Το ΣτΕ μόλις την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου δημοσιοποίησε την απόφασή του, με ανακοίνωση του Προέδρου του Δ. Σκαλτσούνη. Η ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου έκρινε κατά πλειοψηφία ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός (άρθρο 206 ν. 4820/2021) δεν αντίκειται στις συνταγματικές ή υπερνομοθετικές διατάξεις των οποίων γίνεται επίκληση τόσο στην προσφυγή των απασχολούμενων σε δομές υγείας, όσο και στην προσφυγή της ΕΜΑΚ.
Η απόφαση αυτή του ΣτΕ δίνει τέλος στις αμφισβητήσεις της απόφασης για την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών σε συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων και ίσως αποτελέσει δικαστικό προηγούμενο για επέκταση του μέτρου και σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων.
Τι γίνεται όμως με την απόφαση εφαρμογής του μέτρου σε πληθυσμιακές ομάδες με ηλικιακά κριτήρια; 
Η υποχρεωτικότητα εμβολιασμού για πολίτες άνω των 60 ετών είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα; 
Συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας; 
Είναι πράγματι η έσχατη λύση, όπως είχε υποδείξει η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής και Τεχνοηθικής; 
Τι γίνεται με το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματος; 
Οι απόψεις αντικρουόμενες.
«Θα μπορούσαν να υπάρχουν ηπιότερα μέσα για να επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός, όπως και αποτελεσματικότερα μέσα», Ξενοφών Κοντιαδης
Επιχειρηματολογώντας υπέρ της συνταγματικότητας
Ο πρωθυπουργός, στην ομιλία του στη Βουλή απάντησε θετικά στα βασικά ερωτήματα. Επικαλέστηκε μάλιστα έγκριτους συνταγματολόγους, που με δημόσιες τοποθετήσεις τους έκριναν ότι η απόφαση είναι απολύτως συνταγματική. 
Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον ομότιμο καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Αντώνη Μανιτάκη, επειδή δεν πρόσκειται πολιτικά στο χώρο της ΝΔ.
Μεταξύ αυτών που τοποθετήθηκαν υπέρ της συνταγματικότητας της υποχρέωσης εμβολιασμού και ο ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκος Αλιβιζάτος, ο οποίος επανειλημμένα έχει ταχθεί υπέρ της επέκτασης της υποχρεωτικότητας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με κίνητρα αλλά και κλιμακούμενες κυρώσεις. 
Έχει αναφερθεί μάλιστα και στις εξαιρέσεις από την υποχρεωτικότητα, σύμφωνα με αποφάσεις των δικαστηρίων στην Ελλάδα και το Στρασβούργο: 
Πρώτον, εφόσον υπάρχουν σοβαρές ιατρικές αντενδείξεις και, δεύτερον, εφόσον υπάρχουν αποδεδειγμένα μακρόχρονες φιλοσοφικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις που αντίκεινται σε αυτό.
Και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο ΑΠΘ και πρώην αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, τάχθηκε υπέρ της συνταγματικότητας επικαλούμενος «επιτακτικό δημόσιο συμφέρον». 
Έκρινε ότι το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού για τους άνω των 60 «είναι αναγκαίο και πρόσφορο και, εν στενή εννοία, ανάλογο». Μάλιστα έκανε λόγο για την ανάγκη σταδιακής επέκτασης της υποχρεωτικότητας και σε άλλες ηλικίες, κάτι το οποίο θεωρεί ότι θα συμβεί.
«Δεν μπορεί να επιβληθεί υποχρεωτικότητα εμβολιασμού με την απειλή κυρώσεων», Τάκης Βιδάλης
Είναι συνταγματική η απόφαση;
Θέτω ευθέως το ερώτημα αυτό στη Φερενίκη Παναγοπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. 
Η μονογραφία της με τίτλο «Περί της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού σε περίοδο πανδημίας: 
Μία ηθικο-συνταγματική θεώρηση» έχει εκδοθεί από το Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου - Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου σε μορφή e-book, με ελεύθερη πρόσβαση για κάθε ενδιαφερόμενο. 
Θετική η απάντησή της, καθώς –όπως υποστηρίζει– η απόφαση συνάδει με τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας.
«Ήγγικεν η ώρα η υποχρεωτικότητα να αποενοχοποιηθεί», δηλώνει χαρακτηριστικά, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το αν πράγματι βρισκόμαστε στη χρονική στιγμή που η υποχρεωτικότητα επιβάλλεται ως έσχατη λύση. Συμφωνεί ότι η υποχρεωτικότητα αποτελεί το ύστατο καταφύγιο και επισημαίνει ότι απαιτείται προηγούμενη εξάντληση της πειθούς.
«Από την πλευρά της κρατικής εξουσίας, το κέντρο βάρους θα πρέπει να είναι η εκστρατεία ενημέρωσης υπέρ του εμβολιασμού, καθώς ο ανθρώπινος φόβος καταπολεμάται με την ενημέρωση και όχι με τον εξαναγκασμό. Η ενημέρωση έλαβε χώρα, αλλά δεν πέτυχε. Παράλληλα, τα κρούσματα εκτοξεύονται και οι θανόντες πολλαπλασιάζονται», σημειώνει η κ. Παναγοπούλου. Η ίδια θεωρεί ότι η ηλικιακή διάκριση περί επιβολής της υποχρεωτικότητας σε συμπολίτες μας άνω των εξήντα ετών δεν παραβιάζει την αρχή της ισότητας, καθώς βασίζεται σε ιατρικά δεδομένα. Άτομα ηλικίας άνω των εξήντα ετών έχουν στατιστικά μεγαλύτερη πιθανότητα βαριάς νόσησης από νεώτερα άτομα, υπενθυμίζει.
Κι όμως, υπάρχει θέμα!
Αντιθέτως, ο Ξενοφών Κοντιάδης, Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου, θεωρεί ότι ακριβώς αυτή η ηλικιακή διάκριση, η οποία μάλιστα αφορά εκείνους οι οποίοι είναι πιο ευάλωτοι, τους άνω των 60, παρουσιάζει ζητήματα συνταγματικότητας.
«Εμφανίζεται να κάνει μια διάκριση ηλικιακή, θεμελιώνοντάς την όχι στο πρόβλημα της μεταδοτικότητας ή σε κάτι άλλο, αλλά στο πρόβλημα της ευαλωτότητας. Δηλαδή, είσαι πιο ευάλωτος, επιβαρύνεσαι και με πρόστιμο». Αυτό, κατά τη γνώμη του κ. Κοντιάδη, «έχει ένα πρόβλημα σε σχέση με την αρχή της ισότητας και της απαγόρευσης εισαγωγής διακρίσεων, έχει ένα πρόβλημα σε σχέση με την αρχή της αναλογικότητας. Πρόκειται λοιπόν για ένα μέτρο το οποίο ούτε πρόσφορο είναι, ούτε αναγκαίο. Θα μπορούσαν να υπάρχουν ηπιότερα μέσα για να επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός, όπως θα μπορούσαν να υπάρχουν και αποτελεσματικότερα μέσα».
Ο Τάκης Βιδάλης, δρ. Συνταγματικού Δικαίου, Επιστημονικός Συνεργάτης της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και Τεχνοηθικής, θεωρεί αντισυνταγματική την απόφαση, χωρίς περιστροφές, χωρίς επιφυλάξεις, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. 
Βασική του θέση είναι ότι «δεν μπορεί να επιβληθεί υποχρεωτικότητα εμβολιασμού σύμφωνα με το Σύνταγμα και τα διεθνή κείμενα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία έχουμε εντάξει στην έννομη τάξη μας. 
Δεν μπορεί να επιβληθεί υποχρεωτικότητα εμβολιασμού, καταναγκαστικού ουσιαστικά εμβολιασμού, με την απειλή κυρώσεων».
«Δεν νοούνται κυρώσεις, δηλαδή η επιβολή κάποιου κακού σε όποιον πολίτη δεν συμμορφωθεί – είτε αυτό είναι η κύρωση του προστίμου, είτε είναι η στέρηση του μισθού, που σημαίνει στέρηση μέσων, είτε κάτι που ακούστηκε, νομίζω από την αντιπολίτευση [σ.σ. τον κ. Γρηγόρη Γεροτζιάφα], να μην εκδίδεται φορολογική ενημερότητα. Όλα αυτά είναι ευθέως αντισυνταγματικά», τονίζει ο κ. Βιδάλης με πάθος.
Το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματος
Το ζήτημα της αυτοδιάθεσης, το δικαίωμα καθένας από εμάς να ελέγχει το σώμα του, ειδικά όταν πρόκειται για ιατρικές επεμβάσεις, είναι και ο λόγος της αντισυνταγματικότητας, για τον κ. Βιδάλη.
«Μιλάω τόσο ξεκάθαρα για την αντισυνταγματικότητα ακριβώς επειδή εδώ πρόκειται για τον έλεγχο του σώματος. Και ο έλεγχος του σώματος από το ίδιο το πρόσωπο, ο άμεσος έλεγχος του σώματος είναι κάτι που αποτελεί συστατικό της ανθρώπινης αξίας, είναι η βασική αξία του Συντάγματός μας. Εάν δεν ελέγχουμε το σώμα μας, εάν δεν έχουμε λόγο για το ποιος μας αγγίζει, τι ιατρικές πράξεις θα δεχτούμε και εν πάση περιπτώσει για το πώς μεταχειρίζονται οι άλλοι το σώμα μας, τότε ετεροκαθοριζόμαστε, μετατρεπόμαστε σε μέσα για την εξυπηρέτηση άλλων σκοπών. Δεν πρέπει ένας άνθρωπος να γίνεται αντικείμενο, μέσο, για την εξυπηρέτηση άλλων σκοπών, όσο σημαντικοί και αν είναι αυτοί οι σκοποί».
Όμως, βιώνουμε μια κατάσταση σχεδόν έκτακτης ανάγκης, υπό το πρίσμα τού ότι η πανδημία εξαπλώνεται και ο τρόπος με τον οποίο αμυνόμαστε είναι αυτή η δημιουργία του τείχους ανοσίας μέσω του εμβολιασμού. Μήπως το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματός μας υποχωρεί έναντι της προστασίας της υγείας του συνολικού κοινού; Ο κ. Βιδάλης θεωρεί το ερώτημα εύλογο, αλλά επιμένει πως, όταν μιλάμε για κοινωνίες δημοκρατικές, για ελεύθερες κοινωνίες, η προϋπόθεση για την ύπαρξή τους είναι το να ξεκινούν όλα από τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξία, άρα στον σεβασμό στο σώμα.
Η κ. Παναγοπούλου, ωστόσο, θεωρεί ότι «υπό κανονικές περιστάσεις, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός έρχεται σε αντίθεση με το δικαίωμα αυτοκαθορισμού του ατόμου. Ο κανόνας είναι ότι ο εμβολιασμός συνιστάται αλλά δεν επιβάλλεται και, ως εκ τούτου, ο μη εμβολιασμός δεν μπορεί να συνδέεται με δυσμενείς συνέπειες. Εάν, όμως, ο εμβολιασμός κριθεί με τεκμηριωμένες μελέτες από την ιατρική κοινότητα ιατρικώς επιβεβλημένος για την άμεση προστασία της δημόσιας υγείας, σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να κριθεί υποχρεωτικός, ιδίως σε στοχευμένες πληθυσμιακές ομάδες και όχι σε όλον ανεξαιρέτως τον πληθυσμό. Στοχευμένη πληθυσμιακή ομάδα είναι οι συμπολίτες μας άνω των εξήντα ετών. Και αυτό, καθώς επί τη βάσει επιστημονικών δεδομένων, η ομάδα αυτή είναι ευάλωτη και απασχολεί σε μεγάλο βαθμό το σύστημα υγείας».
Το εργαλείο της ενημέρωσης
Παρά τις, υπό όρους, διαφωνίες της κ. Παναγοπούλου με τον κ. Βιδάλη για το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματος, οι δυο τους συμφωνούν ότι το ζήτημα της ενημέρωσης είναι «πολύ σημαντικό για να πειστούν οι πολίτες».
Ο κ. Βιδάλης υποστηρίζει ότι η ενημέρωση λείπει και ότι «ο όλος χειρισμός αγνοεί μια βασική αρχή για την Προστασία της Δημόσιας Υγείας: η επικοινωνία πρέπει να είναι σύμμαχος της πολιτείας. Να μη δημιουργούνται αντιπαραθέσεις, να μη δημιουργούνται εντάσεις. Χρειάζεται εμπιστοσύνη και από τις δύο πλευρές. Τα αναγκαστικά μέτρα διαλύουν την εμπιστοσύνη. Η υποχρεωτικότητα μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ».
«Η ενημέρωση δεν πέτυχε», υποστηρίζει η κ. Παναγοπούλου, ενώ ο κ. Κοντιάδης εκτιμά ότι δεν έγιναν σωστά οι καμπάνιες για τον εμβολιασμό.
Η οριζόντια υποχρεωτικότητα
Ο Ξενοφών Κοντιάδης βάζει μια διαφορετική διάσταση στο θέμα της υποχρεωτικότητας: Κρίνει ότι  το κυριότερο πρόβλημα ως προς τη συνταγματικότητα «είναι αυτός ο ηλικιακός περιορισμός, ο οποίος είναι ανεπαρκώς θεμελιωμένος. Μια οριζόντια υποχρεωτικότητα για όλους –που θα εισήγαγε, βέβαια, κάποιες εξαιρέσεις, για λόγους υγείας ή άλλους– θα μπορούσε να θεμελιωθεί πιο εύκολα, με το σκεπτικό ότι επιχειρείται να πετύχουμε ένα τείχος ανοσίας, το οποίο θα αποτρέψει τις εκατόμβες νεκρών και διασωληνομένων, την τεράστια δαπάνη για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, που εξαντλεί τις αντοχές του, τις συνέπειες για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς. Όλα αυτά τα οποία γνωρίζουν προφανώς και όσοι δεν εμβολιάζονται. 
Όμως, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία το πώς θα επιβληθεί κάτι τέτοιο».
Αντίστοιχο επιχείρημα έχει η Αλκμήνη Φωτιάδου, Διδάκτωρ Συνταγματικού Δικαίου και δικηγόρος. 
Όπως επισημαίνει, «όταν επιβάλλεις έναν περιορισμό, είναι πολύ πιο εύκολο συνταγματικά να το επιβάλλεις σε όλους, παρά σε μια κατηγορία, και μάλιστα με διάκριση την ηλικία, ή την ευαλωτότητα».
Το διοικητικό πρόστιμο των 100 ευρώ
Η επιβολή προστίμου για όσους δεν συμμορφωθούν με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό είναι το μέτρο στο οποίο συγκλίνουν οι επιφυλάξεις των ειδικών, ακόμη και αυτών που βλέπουν συνταγματικό το μέτρο.
Μάλιστα, ο Κώστας Χρυσόγονος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο ΑΠΘ και πρώην ευρωβουλευτής, βλέπει στο πρόστιμο πρόβλημα συνταγματικότητας, το οποίο –όπως λέει– θα κληθούν να κρίνουν τα δικαστήρια.
«Το να επιβάλεις περιορισμούς στις κινήσεις των ανεμβολίαστων δεν συνιστά υποχρεωτικότητα», λέει. «Είναι απλώς αντικίνητρο σε όσους αρνούνται να εμβολιαστούν. Άρα, είναι κάτι τελείως διαφορετικό από την υποχρεωτικότητα με τη νομική έννοια, η οποία μπορεί να συνίσταται είτε σε φυσικό καταναγκασμό, δηλαδή να σε συλλαμβάνει η αστυνομία και να σε εμβολιάζει παρά τη θέλησή σου, είτε έστω στην απειλή ποινικών κυρώσεων. Εδώ συμβαίνει το παράδοξο ότι έχουμε την επιβολή ενός διοικητικού προστίμου ενιαίου για όλους. Για κάποιους, δηλαδή για όσους έχουν χαμηλά εισοδήματα, μπορεί να είναι ισχυρότερο κι από ποινική κύρωση. Για κάποιους άλλους είναι αμελητέο».
«Αν είσαι ένας συνταξιούχος του ΟΓΑ κι έχεις εισόδημα 350-400 ευρώ τον μήνα, το να σου αφαιρέσουν τα 100 ευρώ σημαίνει ότι στερείσαι τα απαραίτητα για την επιβίωσή σου. Αν όμως είσαι, για παράδειγμα, εισοδηματίας, ελεύθερος επαγγελματίας ή υψηλόμισθος και κερδίζεις 5-10 χιλιάδες ευρώ τον μήνα, τότε 100 ευρώ ουσιαστικά δεν είναι τίποτα. Άρα, έχω την άποψη ότι υπάρχει πρόβλημα συνταγματικότητας του μέτρου αυτού, ενώ δεν θα υπήρχε πρόβλημα συνταγματικότητας στην επιβολή περιορισμού στις κινήσεις των ανεμβολίαστων, στην αναστολή εργασιακών σχέσεων κ.λπ., μέτρα δηλαδή που είχαμε δει το προηγούμενο διάστημα».
Η κ. Παναγοπούλου, η οποία θεωρεί συνταγματικό τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, επισημαίνει επίσης ότι η οριζοντίωση του προστίμου εγείρει προβληματισμό. «Τα εκατό ευρώ μηνιαίως έχουν διαφορετική αξία βάσει της οικονομικής κατάστασης του καθενός. Για έναν άνεργο το πρόστιμο είναι δυσβάστακτο, ενώ για έναν ευκατάστατο άμοιρο προβληματισμού. Ωστόσο, τα διοικητικά πρόστιμα δεν μπορεί να είναι αναλογικά», ξεκαθαρίζει.
Πρόστιμο, προσωπικά δεδομένα και κοινωνική διάκριση
Η κ. Φωτιάδου σημειώνει ότι «το πρόστιμο από μόνο του δεν είναι αντισυνταγματικό. Είναι ένας κλασικός τρόπος, όταν έχεις μία παράβαση νόμου, να βάζεις ένα πρόστιμο. Αυτό που πρέπει να δούμε, και δεν είναι ξεκάθαρο ακόμα, είναι η διασταύρωση που θα γίνει ανάμεσα στα προσωπικά δεδομένα –που είναι προσωπικά δεδομένα υγείας– και στην ΑΑΔΕ. Ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί πώς θα γίνει αυτός ο συντονισμός. Είναι κάτι που θέλει πολλή προσοχή. Νομίζω ότι ο Γενικός Κανονισμός Προσωπικών Δεδομένων επιτρέπει να γίνει χρήση των δεδομένων αυτών υγείας για σοβαρούς λόγους απειλής της δημόσιας υγείας. Όμως, από το να γίνει μια τέτοια χρήση μέχρι το να σου βάζουν πρόστιμο σε διασταύρωση με την ΑΑΔΕ, με την ηλικία σου και με το αν έχεις ή δεν έχεις εμβολιαστεί, είναι ένας συνδυασμός αρκετά προβληματικός. Πρέπει να δούμε πώς θα ξεκαθαρίσει. Και σίγουρα δημιουργεί περισσότερα προβλήματα στο μέλλον από ό,τι τελικά θα λύσει».
Ο κ. Κοντιάδης επισημαίνει ότι «ο έχων, ο οποίος δεν υπολογίζει τα 100 ευρώ, θα υπολόγιζε πολύ περισσότερο κάποιους άλλους περιορισμούς. Θα τα πληρώνει και θα επαίρεται ότι δεν έχει εμβολιαστεί, διότι αυτό του επιβάλει η δική του συνείδηση, ή οι δικοί του φόβοι από ενδεχόμενες παρενέργειες. Και θα κυκλοφορεί ελεύθερα. Ο μη έχων θα υποχωρεί σε σχέση με αυτό που έχει ακολουθήσει όλο αυτό το διάστημα για λόγους συνειδησιακούς, για λόγους φόβου ή για λόγους ανορθολογισμού, και με τον φόβο του κατοστάρικου θα οδηγείται σε μια τέτοια υποχρεωτική επέμβαση στο σώμα του. Οπότε, βλέπουμε και μία κοινωνική διάκριση του συγκεκριμένου μέτρου».
Πολλά επιχειρήματα, εν κατακλείδι όμως...
Πολλά επιχειρήματα, αντικρουόμενες απόψεις, συμφωνίες, διαφωνίες. Ένας ανοικτός διάλογος, που μέρος του μπορεί κανείς να παρακολουθήσει στην πλατφόρμα Syntagma Watch (πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου), που φιλοξενεί περιεχόμενο επικεντρωμένο σε ζητήματα Συντάγματος και Δημοκρατίας.
Μια συζήτηση μεγάλη και δύσκολη, για την οποία η Βούλα Τσινόρεμα, Καθηγήτρια Σύγχρονης, Νεότερης Φιλοσοφίας και Βιοηθικής, μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και Τεχνοηθικής, υπογραμμίζει ότι δεν θα τελειώσει εδώ. Μάλιστα, η ίδια εκτιμά ότι τώρα αρχίζει η μεγάλη συζήτηση καθώς έκανε την εμφάνισή της η νέα μετάλλαξη Όμικρον.
Υπόσχεται να συμμετάσχει εκτενώς στη συζήτηση, αλλά προσωρινά κρατώ τη «σταράτη» κουβέντα που είπε και η οποία θεωρώ ότι βρίσκεται στον πυρήνα του προβληματισμού σήμερα, εν μέσω πανδημίας και μεταλλάξεων: «Για να μπορείς να έχεις σώμα και αυτοδιάθεση, πρέπει να είσαι ζωντανός».
Η Μαρίνα Ρήγου είναι Επ. Καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, Δημοσιογράφος.