Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2021

Από το χρονολόγιο του Δημήτρη Μπελαντή


Αυτό με τις εκκλησίες που πρέπει κι αυτές να υπαχθούν στον κανόνα  των ραπίντ τεστς κατά τους πολιτικά ορθούς " αριστερούς" μου θυμίζει ένα συναρπαστικό διήγημα του δεξιού μεν πολιτικά αλλά πανέξυπνου και κοινωνικά  ευαίσθητου συγγραφέα Μιχάλη Καραγάτση- από τους μείζονες του εικοστού αιωνα-  με τον τίτλο "Η μεγάλη εβδομάδα του πρεζακια".
Στον ύπνο του σε ένα κρύο κρατητήριο, προτού αποδημήσει εις Κύριον, ο πρεζακιας συνομιλεί με διάφορες εξουσίες.
Αφου μιλήσει με την Εκκλησία ,με τον διάβολο στην Κόλαση κλπ που του ζητούν  να κόψει την πρέζα, συνομιλεί με τον εκπρόσωπο του Κομμουνιστικού Κόμματος .
Τον ρωτά αν επιτρέπεται να πάρει μια δόση ακόμη προτού τα τιναξει.
Και του απαντά ο σοφός κομματικός γραφειοκράτης : 
Και βέβαια όχι, αν εσυ δοκιμάζεις  και διακινείς αυτήν την πρέζα, την δική μας  ιδεολογική ναρκωτική ουσία, ποιος θα την καταναλώσει;
Εμείς τι θα απογίνουμε;  
Φαινομενικά, είναι μια δεξιά αντικομουνιστική αφήγηση του συντηρητικού  Καραγάτση. 
Βαθύτερα ,είναι ένας προβληματισμός για τις εγκόσμιες και υπερκοσμιες εξουσίες και την σύγκρουση μεταξύ τους. 
Αν πιστεύεις ότι είσαι εγκοσμιος Θεός, θέλεις το μονοπώλιο έναντι των άλλων εγκοσμιων αλλά και των υπερκοσμιων.
Δυσαρεστες αλήθειες που μας τις θυμίζει η καλή και τίμια τέχνη.
Περα από ιδεολογικά πρόσημα η ψευδοπροσημα. 
Έχοντας αποτύχει ως κοσμική θρησκεία, η Υπαρκτή Αριστερά, θέλει να αποκλείσει τις υπερκόσμιες παρηγοριές.
Σορρυ,πρώην σύντροφοι, μεγαλύτερη ομολογία  πολιτικής χρεωκοπιας δεν υφίσταται.
Επειδή εσείς η εμείς  δεν μπορείτε πια να παρηγορειτε τους απλούς ανθρώπους, θέλετε μάλλον να αυτοκτονησουν.
Αριστερο, πολύ αριστερό, να πιστεύεις στην απελπισία και απόγνωση των απλών ανθρώπων.
Αντε και πνιγείτε !!!

Δημήτρης Μπελαντής:https://controversy.gr/

...απέρριψα ως ψευδείς όλους τους λόγους που είχα χρησιμοποιήσει προηγουμένως ως αποδείξεις...

...και ναι - "cogito, ergo sum"
και ναι- 
René Descartes ή Καρτέσιος...
...Επειδή τότε επιθυμούσα να ασχοληθώ μόνο με την αναζήτηση της αλήθειας, σκέφτηκα ότι έπρεπε να κάνω εντελώς το αντίθετο και να απορρίψω ως απόλυτα ψευδές καθετί, στο οποίο θα μπορούσα να φανταστώ την παραμικρή αμφιβολία, για να δω αν θα έμενε καθόλου ύστερα από αυτά κάτι που να πιστεύω και που να είναι τελείως αδιαμφισβήτητο...
...Έτσι, επειδή οι αισθήσεις μάς απατούν καμιά φορά, θέλησα να υποθέσω ότι δεν υπήρχε τίποτε που να είναι έτσι όπως μας κάνουν να το φανταζόμαστε· και επειδή υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν λάθη καθώς συλλογίζονται, έστω κι όταν εγγίζουν τα απλούστερα θέματα της γεωμετρίας, και κάνουν σε αυτά παραλογισμούς, απέρριψα ως ψευδείς όλους τους λόγους που είχα χρησιμοποιήσει προηγουμένως ως αποδείξεις· 
και τέλος, σκεπτόμενος ότι όλες αυτές οι ίδιες σκέψεις που κάνουμε ξύπνιοι μπορούν να μας έρθουν όταν κοιμόμαστε, χωρίς όμως και να είναι καμιά τους αληθινή, αποφάσισα να υποθέσω ότι δέχομαι πως όλα τα πράγματα που είχαν ποτέ μπει στο πνεύμα μου δεν ήταν περισσότερο αληθινά από τις ψευδαισθήσεις των ονείρων μου...
...Αλλά αμέσως πρόσεξα ότι, την ώρα που ήθελα να σκεφτώ πως όλα είναι ψεύτικα, έπρεπε αναγκαστικά εγώ που το σκεπτόμουν να είμαι κάτι· 
και παρατηρώντας ότι αυτή η αλήθεια: "σκέπτομαι άρα υπάρχω" ήταν τόσο στέρεη και τόσο ασφαλής, ώστε όλες οι πιο παράδοξες υποθέσεις των Σκεπτικών δεν μπορούσαν να την κλονίσουν, έκρινα ότι μπορούσα να τη δεχτώ χωρίς δισταγμό ως την πρώτη αρχή της φιλοσοφίας που ζητούσα...

...από το ''Λόγος για τη Μέθοδο'' του René Descartes

ntina

Ξύπνησα και βρέθηκα στο πάνω μέρος του ουρανού

τί είναι στη ζωή να μην είναι αίνιγμα 
γρίφος;
(αναρωτιέται ο Νίκος Εγγονόπουλος)
μα κι η ζωή η ίδια δεν είναι γρίφος 
αίνιγμα;

τι δυστυχία οι τεχνοκράτες
μέσα στην τύφλα απ' ολούθε που τους περιζώνει
να παραμένουνε στις κούφες πεποιθήσεις(;) τους
ισχυρογνώνονες
πεισματωμένοι
γινατζήδες

του ποιητή
πια μόνη -θεόθεν- σωτηρία λύσις
παρηγόρηση
μένει η κοιλάς με τις τριανταφυλλιές
ό εστι
μεθερμηνευόμενο
η κοιλάδα των ροδώνων                    
Παράφασις ή Η κοιλάδα με τους Ροδώνες 
Νίκος Εγγονόπουλος
ntina