Γιατί συμβαίνουν άσχημα πράγματα σε καλούς ανθρώπους;

Έχετε κάνει ποτέ την ερώτηση "γιατί συμβαίνουν άσχημα πράγματα σε καλούς ανθρώπους;" 

ή "γιατί συμβαίνουν καλά πράγματα σε κακούς ανθρώπους;"
Συχνά σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και λέμε "η ζωή δεν είναι δίκαιη!" 
Ωστόσο, αυτή είναι μια εσφαλμένη δήλωση γιατί η ζωή είναι πράγματι δίκαιη. 
Όλοι δημιουργούμε τις πραγματικότητες μας χρησιμοποιώντας, όλοι, τους ίδιους κανόνες.
Απλώς οι κανόνες δεν έχουν καμία σχέση με το να είσαι καλός ή κακός!
Για να κατανοήσουμε αυτούς τους κανόνες, το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχουμε κατά νου, είναι ότι πολλοί από εμάς έχουμε μεγαλώσει να πιστεύουμε ότι οι καλές πράξεις ανταμείβονται και οι κακές πράξεις τιμωρούνται. 
Είμαστε προγραμματισμένοι να πιστεύουμε ότι αν ενεργούμε σαν "καλοί", θα συμβούν καλά πράγματα και εάν ενεργούμε σαν "κακοί", θα συμβούν άσχημα πράγματα.
Τώρα, αυτός ο τύπος προγραμματισμού χρησιμοποιείται για τη χειραγώγηση των πράξεών μας, έτσι ώστε να συμπεριφερόμαστε όπως θέλουν οι γονείς, 

οι δάσκαλοι και οι κάθε λογής "αρχηγοί" να συμπεριφερόμαστε. 
Ωστόσο, παρόλο που οι γονείς, 

οι δάσκαλοι και οι λοιποί "αρχηγοί" και "καθοδηγητές" πιστεύουν ότι το καλό και το κακό μπορούν να οριστούν και να έχουν συνέπειες, το σύμπαν δεν το κάνει.
Η αλήθεια είναι ότι το σύμπαν δεν τιμωρεί και δεν ανταμείβει κανέναν. 

Και πάλι, θα το ξαναπώ για περισσότερο αποτέλεσμα: το σύμπαν δεν τιμωρεί και δεν ανταμείβει κανέναν.
Το σύμπαν το μόνο που κάνει είναι να ανταποκρίνεται στις σκέψεις μας μέσω του Νόμου της Έλξης.
Παίρνουμε αυτό που περιμένουμε, ανεξάρτητα από το πόσο καλοί ή κακοί είμαστε Αυτό είναι. 

Αν περιμένεις ότι θα σου συμβούν "καλά" πράγματα, δεν έχει σημασία αν είσαι κακός ή κακός. 

Οι προσδοκίες μας θα αποφέρουν θετικά αποτελέσματα.
Το ίδιο ισχύει και αντίστροφα. 

Μπορεί να είμαστε το πιο ωραίο, ευγενικό και εξυπηρετικό άτομο, αλλά αν έχουμε αρνητικές προσδοκίες για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στη ζωή, αυτό θα συμβεί.
Έτσι, παρόλο που έχουμε διδαχθεί ότι πρέπει να είμαστε καλοί και να κάνουμε καλό στους άλλους για να έχουμε καλά πράγματα, αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι τι πιστεύουμε ότι θα συμβεί σε εμάς. 

Αυτός είναι ο λόγος που όλοι γνωρίζουμε κάποιους "κακούς ανθρώπους" που έχουν πολύ καλή τύχη και κάποιους "καλούς ανθρώπους" να χτυπιούνται από τις συνθήκες της ζωής.
Αν δεν με πιστεύετε, ψάξτε για στοιχεία στο περιβάλλον σας. 

Ελέγξτε τους φίλους, 

τους συγγενείς και τους συναδέλφους σας, ειδικά αυτούς που φαίνεται να έχουν ιδιαίτερα καλή ή κακή τύχη. 

Θα διαπιστώσετε ότι αυτό που καθορίζει την πραγματικότητά τους, είναι οι προσδοκίες τους και όχι το αν είναι καλοί ή κακοί.
Για παράδειγμα, έχω έναν προσωπικό φίλο που είναι ένας από τους καλύτερους, ευγενικότερους και γενναιόδωρους ανθρώπους που γνωρίζω. 

Είναι υπέροχος.
Ωστόσο, πάντα αρρωσταίνει, έχει προβλήματα με τα χρήματα, έχει προβλήματα με τις σχέσεις του και προβλήματα στη δουλειά.
Γιατί αυτός ο άνθρωπος υποφέρει τόσο πολύ; 

Λοιπόν, γιατί πάντα μιλάει για την κακή του τύχη και τα προβλήματά του. 

Πάντα ανησυχεί για το μέλλον. 

Πάντα ανησυχεί για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. 

Ως εκ τούτου, το σύμπαν του προσφέρει μια πραγματικότητα που είναι γεμάτη κακή τύχη, ανησυχία και δυστυχία.
Στην αντίθετη πλευρά του φάσματος, 

θυμάμαι έναν μάνατζερ που είχα πριν από αρκετά χρόνια, ο οποίος ήταν αγενής, αλαζόνας και ανεύθυνος. 

Τον μισούσε σχεδόν όλο το προσωπικό. 

Ωστόσο, αυτός έπαιρνε τη μία προαγωγή μετά την άλλη, και όλα τα καλά πράγματα του έπεφταν στην αγκαλιά του.
Γιατί αυτός ο μάνατζερ τα πήγενε τόσο καλά; 

Λοιπόν, γιατί πάντα μιλούσε για το πόσο σπουδαίος είναι, 

πόσο πολύ τον αγαπούν όλοι και πόσο του άξιζαν όλα τα καλά. 

Κανείς από όλους εμάς τους υπόλοιπους δεν συμφωνούσε, αλλά αυτό που πιστεύαμε εμείς δεν είχε καμία σημασία, γιατί δεν ήμασταν εμείς αυτοί που δημιουργούσαν την πραγματικότητά του, αλλά αυτός.
Τώρα αυτό δεν σημαίνει ότι οι καλές πράξεις είναι άνευ σημασίας. 

Για πολλούς από εμάς, το να είμαστε ευγενικοί με τους άλλους και να βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας, μας βοηθά να νιώθουμε καλά εμείς και μας ανεβάζει τη διάθεση. 

Εάν αισθανόμαστε αναζωογονημένοι βοηθώντας τους άλλους και γνωρίζουμε πως το να βοηθάμε τους άλλους είναι μια εξαιρετική ιδέα και αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε καλά και είναι εκ προοιμίου ευχάριστο, ευγενικό αλλά και αναγκαίο για την ευζωία μας
Το να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας σίγουρα θα μας βοηθήσει να λάβουμε καλά πράγματα από το σύμπαν.
Αλλά πρέπει να θυμόμαστε πως το πιο σημαντικό πράγμα είναι να έχουμε θετικές προσδοκίες για τον εαυτό μας, γιατί οι προσδοκίες μας είναι αυτές που υπαγορεύουν τι θα λάβουμε και τι όχι. 

Χωρίς θετικές προσδοκίες για τον εαυτό μας, καμία ποσότητα καλοσύνης, γενναιοδωρίας ή εξυπηρετικότητας δεν θα μας προσφέρει ποτέ, μια άνετη και καλή πραγματικότητα.
Αυτό που σου συμβαίνει είναι τελικά μια εσωτερική διαδικασία. 

Δεν χρειάζεται να τρέχουμε προσπαθώντας να αποδείξουμε πόσο καλοί είμαστε ή πόσο αξίζουμε, με βάση τους κανόνες ή τις προσδοκίες οποιουδήποτε άλλου. 

Αυτό που έχει σημασία είναι πώς νιώθουμε για τον εαυτό μας και πώς αισθανόμαστε για τα πράγματα που θέλουμε να έχουμε στη ζωή μας και η ζωή να μας φέρει.
Είμαστε καλοί, γιατί έτσι νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, αλλά πρέπει να είμαστε και αισιόδοξοι για τα πράγματα που θέλουμε. 
Να μιλάμε για τις δυνατότητές μας, για τις επιθυμίες μας για τα θέλω μας, ξανά και ξανά και ξανά
Έτσι δημιουργούμε την πραγματικότητα που θέλουμε να έχουμε.

κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina

Πως να αλλάξουμε τα υποσυνείδητα προγράμματά μας;

Ναι, μπορούμε να επαναπρογραμματίσουμε το υποσυνείδητό μας.

Ναι μπορούμε να "κατεβάσουμε"/να εγκαταστήσουμε νέα δεδομένα.

Και ναι, είναι γνωστό πως όλοι μας προγραμματιζόμαστε όταν είμαστε πολύ νέοι. 
Και ο προγραμματισμός αυτός ξεκίνησε πολύ πριν γεννηθούμε. 
Προγραμματιστήκαμε ήδη από τη κοιλιά της μάνας μας. 
Επομένως κάποια από αυτά τα προγράμματα που "εγκαταστάθηκαν" πριν γεννηθούμε δεν μπορούμε να πούμε ποια είναι, διότι δεν είχαμε καν συνείδηση.
Τότε λοιπόν πώς θα ξέρουμε ποια είναι τα προγράμματα; 
Δεν χρειάζεται να πάμε σε ψυχίατρο για να το καταλάβουμε.
Και ο λόγος είναι απλός, διότι το 95% των συμπεριφορών της ζωής μας προέρχεται από τα υποσυνείδητα προγράμματα.
Οπότε εξ ορισμού η ζωή μας είναι μια εκδήλωση των υποσυνείδητων προγραμμάτων μας.
Έτσι, τα πράγματα που μας αρέσουν και που μας έρχονται εύκολα στη ζωή μας είναι εκεί επειδή έχουμε ένα πρόγραμμα που τους επιτρέπει να είναι εκεί. 
Αντίθετα, οτιδήποτε για το οποίο πρέπει να δουλέψουμε σκληρά, 

να καταβάλλουμε μεγάλη προσπάθεια ή για το οποίο πρέπει να παλέψουμε για να το πραγματοποιήσουμε, συμβαίνει επειδή τα προγράμματά μας δεν το υποστηρίζουν.
Έτσι, αν προσπαθούμε να βρούμε μια σχέση ή δεν μπορούμε ποτέ να κάνουμε μια σχέση και σκεφτόμαστε ότι δεν είναι στη μοίρα μας να κάνουμε μια σχέση, τότε αυτό δεν είναι αλήθεια. 
Είναι επειδή τα όποια προγράμματα της μητέρας και του πατέρα μας και της οικογένειάς μας σχετικά με τις σχέσεις δεν μας υποστηρίζουν.
Έτσι, αν θέλουμε να μάθουμε ποια είναι τα προγράμματά μας, παρατηρούμε τι στη ζωή μας έρχεται εύκολα, ε! αυτό συμβαίνει γιατί στο υποσυνείδητό μας είναι εγκατεστημένο το αντίστοιχο πρόγραμμα που υποστηρίζει αυτές μας τις προσπάθειες.

Οτιδήποτε δυσκολευόμαστε να φτάσουμε, είναι επειδή το αντίστοιχο πρόγραμμα δεν το υποστηρίζει.
Και έτσι καταλαβαίνουμε ποια προγράμματα θέλουμε να αλλάξουμε
Ρωτάμε λοιπόν - πού είναι τα προβλήματα στη ζωή μου; 
Αν τα προβλήματα βρίσκονται στις σχέσεις μας για παράδειγμα, ξέρουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε τις πεποιθήσεις μας για τις σχέσεις. 
Και μετά αρχίζουμε να δουλεύουμε με τον εαυτό μας. 
Αρχικά, λοιπόν, έχει να κάνει με την αναγνώριση ότι τα μοτίβα προέρχονται από τον προγραμματισμό. 
Και ότι μπορούμε να τα αλλάξουμε
Τώρα, υπάρχει και η πεποίθηση πως μπορούμε να "μιλήσουμε" στο υποσυνείδητό μας. 
Και οι άνθρωποι το δοκιμάζουν αυτό και μετά βλέπουν ότι τίποτα δεν έγινε.
Και θυμώνουν με τον εαυτό τους. 
Και απογοητεύονται, επειδή σκέφτονται "συνεχίζω να μιλάω στον εαυτό μου και δεν αλλάζει".
Για αυτό πρέπει να θυμόμαστε ότι είμαστε μια οντότητα στο συνειδητό μας μυαλό. 
Αλλά το υποσυνείδητο μυαλό είναι ακριβώς σαν μια μηχανή, 

καταγράφει, 

πατάει ένα κουμπί, 

αναπαράγει. 
Έτσι, αν προσπαθήσουμε να μιλήσουμε στο υποσυνείδητο σαν να υπάρχει κάποιος εκεί μέσα, είναι απογοητευτικό, γιατί δεν υπάρχει κανείς εκεί μέσα να ακούσει.
Δεν αλλάζει έτσι το υποσυνείδητο και γι' αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πολλά προβλήματα και θυμώνουν με τον εαυτό τους όταν δεν αλλάζει. 
Λοιπόν, απλά δεν είναι αυτός ο τρόπος.
Τα δύο "μυαλά" μαθαίνουν διαφορετικά. 
Το συνειδητό μυαλό ονομάζεται δημιουργικό και μπορεί να μάθει διαβάζοντας ένα βιβλίο αυτοβοήθειας ή πηγαίνοντας σε μια διάλεξη, παρακολουθώντας ένα βίντεο ή διαβάζοντας ένα άρθρο. 
Είναι δημιουργικό, κάνει, "α, έχω μια ιδέα, τώρα αλλάζω γνώμη".
Ο υποσυνείδητος νους, όμως είναι ένας νους συνήθειας. 
Και το πιο σημαντικό πράγμα για ένα μυαλό συνήθειας είναι ότι δεν θέλει να αλλάζει πολύ γρήγορα, γιατί διαφορετικά οι συνήθειες καταρρέουν. 
Έτσι είναι ανθεκτικό στην αλλαγή. 
Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε. 
Δεν είναι τόσο εύκολο να αλλάξει όπως ο δημιουργικός νους. 
Πώς μπορώ λοιπόν να αλλάξω το υποσυνείδητο μυαλό μου; 
Πώς μαθαίνει; 
Νούμερο ένα: 

-. τα πρώτα επτά χρόνια ο νους μας λειτουργεί σε μια χαμηλή δονητική συχνότητα όπως η ύπνωση και
αυτός είναι ο ένας τρόπος για να αλλάξουμε το πρόγραμμα, αφού και όταν 

βρεθούμε σε χαμηλή δόνηση

# χαλάρωση/ύπνωση/διαλογισμός
Νούμερο δύο: 

-. μετά τα επτά μας χρόνια διαμορφώνουμε συνήθειες επαναλαμβάνοντας κάτι ξανά και ξανά και ξανά, έτσι λοιπόν για να ξαναγράψουμε το πρόγραμμα χρειαζόμαστε εξάσκηση και επανάληψη ξανά και ξανά και ξανά...
#εξάσκηση, επανάληψη, εξάσκηση.
Ένα παράδειγμα: 

Αν διαβάσατε ένα βιβλίο αυτοβοήθειας, το συνειδητό μυαλό το κατάλαβε, αλλά το υποσυνείδητο μυαλό δεν έμαθε τίποτα από αυτό, επειδή το διαβάσατε μόνο μία φορά και δεν μαθαίνει έτσι. 
Αν επαναλαμβάνετε το μήνυμα του βιβλίου ξανά και ξανά και ξανά και συμπεριφέρεστε με αυτόν τον τρόπο, τότε το υποσυνείδητο θα μάθει μια νέα συμπεριφορά.
Οπότε όπως καταλαβαίνουμε πρόκειται για τη συνήθεια, έτσι κάθε μέρα κάνουμε εξάσκηση και κάθε μέρα την επαναλαμβάνουμε, ξανά και ξανά και ξανά
Αυτοί είναι λοιπόν οι δύο κύριοι τρόποι, η χαλάρωση/ύπνωση/διαλογισμός και η συνήθεια δηλαδή επανάληψη,

επανάληψη,

επανάληψη...
Και υπάρχει και ένας καινούργιος τρόπος η ενεργειακή ψυχολογία, η οποία ενεργοποιεί τον εγκέφαλο ώστε να βρίσκεται σε κατάσταση υπερμάθησης. 
Αν ενεργοποιήσουμε την υπερμάθηση, μπορούμε να ξαναγράψουμε υποσυνείδητα προγράμματα σε περίπου 10 λεπτά. 
Κάτι που είχατε σε όλη σας τη ζωή μπορεί να ξαναγραφτεί σε 10 λεπτά! 
Τώρα υπάρχουν ένα σωρό διαφορετικές τεχνικές, αλλά όλες λειτουργούν περίπου με τον ίδιο τρόπο. 
Πατάμε το κουμπί εγγραφής του υποσυνείδητου μυαλού μας, ώστε να μπορούμε να "κατεβάσουμε"/να εγκαταστήσουμε νέα δεδομένα πολύ, πολύ γρήγορα. 

Κείμενο και επιμέλεια κειμένου: ntina

www.brucelipton.com