από το χρονολόγιο της Adriana Siapca - https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02GHYDYUCFq3imviT25XDZMpkpUh8uYtwJPkPC97ycJHyVkMdZActPxK4oVJTte7AGl&id=100011034576983
Το πείραμα "Universe 25" ( 1968_ 1973) είναι ένα από τα πιο τρομακτικά πειράματα στην ιστορία της επιστήμης, το οποίο, μέσω της συμπεριφοράς μιας αποικίας ποντικών, έγινε μια προσπάθεια των επιστημόνων να εξηγήσουν τις ανθρώπινες κοινωνίες.
Η ιδέα για το «Universe 25» προήλθε από τον Αμερικανό επιστήμονα John Calhoun, ο οποίος δημιούργησε έναν «ιδανικό κόσμο» στον οποίο θα ζούσαν και θα αναπαράγονταν εκατοντάδες ποντίκια.
Πιο συγκεκριμένα, ο Calhoun έχτισε τον λεγόμενο «Race Paradise», έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου τα τρωκτικά είχαν άφθονη τροφή και νερό, καθώς και μεγάλο χώρο διαβίωσης.
Στην αρχή, τοποθέτησε τέσσερα ζευγάρια ποντικών τα οποία σε σύντομο χρονικό διάστημα άρχισαν να αναπαράγονται, με αποτέλεσμα την ταχεία αύξηση του πληθυσμού τους.
Ωστόσο, μετά από 315 ημέρες η αναπαραγωγή τους άρχισε να μειώνεται σημαντικά.
Το πείραμα "Universe 25" ( 1968_ 1973) είναι ένα από τα πιο τρομακτικά πειράματα στην ιστορία της επιστήμης, το οποίο, μέσω της συμπεριφοράς μιας αποικίας ποντικών, έγινε μια προσπάθεια των επιστημόνων να εξηγήσουν τις ανθρώπινες κοινωνίες.
Η ιδέα για το «Universe 25» προήλθε από τον Αμερικανό επιστήμονα John Calhoun, ο οποίος δημιούργησε έναν «ιδανικό κόσμο» στον οποίο θα ζούσαν και θα αναπαράγονταν εκατοντάδες ποντίκια.
Πιο συγκεκριμένα, ο Calhoun έχτισε τον λεγόμενο «Race Paradise», έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου τα τρωκτικά είχαν άφθονη τροφή και νερό, καθώς και μεγάλο χώρο διαβίωσης.
Στην αρχή, τοποθέτησε τέσσερα ζευγάρια ποντικών τα οποία σε σύντομο χρονικό διάστημα άρχισαν να αναπαράγονται, με αποτέλεσμα την ταχεία αύξηση του πληθυσμού τους.
Ωστόσο, μετά από 315 ημέρες η αναπαραγωγή τους άρχισε να μειώνεται σημαντικά.
Όταν ο αριθμός των τρωκτικών έφτασε τα 600, σχηματίστηκε μια ιεραρχία ανάμεσά τους και τότε εμφανίστηκαν οι λεγόμενοι «άθλιοι».
Μεγαλύτερα τρωκτικά άρχισαν να επιτίθενται στην ομάδα, με αποτέλεσμα πολλά αρσενικά να αρχίσουν να «σπάνε» ψυχολογικά.
Ως αποτέλεσμα, τα θηλυκά δεν προστάτευαν τον εαυτό τους και με τη σειρά τους έγιναν επιθετικά προς τα μικρά τους.
Όσο περνούσε ο καιρός, τα θηλυκά παρουσίαζαν ολοένα και πιο επιθετικές συμπεριφορές, στοιχεία απομόνωσης και έλλειψη αναπαραγωγικής διάθεσης.
Ως αποτέλεσμα, τα θηλυκά δεν προστάτευαν τον εαυτό τους και με τη σειρά τους έγιναν επιθετικά προς τα μικρά τους.
Όσο περνούσε ο καιρός, τα θηλυκά παρουσίαζαν ολοένα και πιο επιθετικές συμπεριφορές, στοιχεία απομόνωσης και έλλειψη αναπαραγωγικής διάθεσης.
Υπήρξε χαμηλό ποσοστό γεννήσεων και, ταυτόχρονα, αυξημένη θνησιμότητα σε νεότερα τρωκτικά.
Τότε εμφανίστηκε μια νέα κατηγορία αρσενικών τρωκτικών, τα λεγόμενα «όμορφα ποντίκια». Αρνήθηκαν να ζευγαρώσουν με θηλυκά ή να «παλέψουν» για τον χώρο τους.
Τότε εμφανίστηκε μια νέα κατηγορία αρσενικών τρωκτικών, τα λεγόμενα «όμορφα ποντίκια». Αρνήθηκαν να ζευγαρώσουν με θηλυκά ή να «παλέψουν» για τον χώρο τους.
Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν το φαγητό και ο ύπνος. Κάποια στιγμή, τα «όμορφα αρσενικά» και τα «απομονωμένα θηλυκά» αποτελούσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού.
Σύμφωνα με τον Calhoun, το στάδιο του θανάτου αποτελούνταν από δύο στάδια: τον «πρώτο θάνατο» και τον «δεύτερο θάνατο».
Σύμφωνα με τον Calhoun, το στάδιο του θανάτου αποτελούνταν από δύο στάδια: τον «πρώτο θάνατο» και τον «δεύτερο θάνατο».
Το πρώτο χαρακτηριζόταν από απώλεια σκοπού στη ζωή πέρα από την απλή ύπαρξη – καμία επιθυμία ζευγαρώματος, ενηλικίωσης ή δημιουργίας ενός ρόλου στην κοινωνία.
Με την πάροδο του χρόνου, η νεανική θνησιμότητα έφτασε στο 100% και η αναπαραγωγή έφτασε στο μηδέν.
Με την πάροδο του χρόνου, η νεανική θνησιμότητα έφτασε στο 100% και η αναπαραγωγή έφτασε στο μηδέν.
Μεταξύ των υπό εξαφάνιση τρωκτικών παρατηρήθηκε ομοφυλοφιλία και ταυτόχρονα αυξήθηκε ο κανιβαλισμός, παρά το γεγονός ότι υπήρχε άφθονη τροφή.
Δύο χρόνια μετά την έναρξη του πειράματος, γεννήθηκε το τελευταίο παιδί στην αποικία.
Δύο χρόνια μετά την έναρξη του πειράματος, γεννήθηκε το τελευταίο παιδί στην αποικία.
Το 1973, είχε σκοτώσει το τελευταίο ποντίκι στο σύμπαν 25. Ο John Calhoun επανέλαβε το ίδιο πείραμα άλλες 25 φορές, και κάθε φορά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.
Το επιστημονικό έργο του Calhoun έχει χρησιμοποιηθεί ως μοντέλο για την ερμηνεία της κοινωνικής κατάρρευσης και η έρευνά του χρησιμεύει ως σημείο εστίασης για τη μελέτη της αστικής κοινωνιολογίας.
Αυτή τη στιγμή βλέπουμε άμεσους παραλληλισμούς στη σημερινή κοινωνία... αδύναμους, θηλυκοποιημένους άντρες με ελάχιστες ή καθόλου δεξιότητες και καθόλου προστατευτικά ένστικτα και υπερβολικά ταραγμένες και επιθετικές γυναίκες χωρίς μητρικά ένστικτα.
Το επιστημονικό έργο του Calhoun έχει χρησιμοποιηθεί ως μοντέλο για την ερμηνεία της κοινωνικής κατάρρευσης και η έρευνά του χρησιμεύει ως σημείο εστίασης για τη μελέτη της αστικής κοινωνιολογίας.
Αυτή τη στιγμή βλέπουμε άμεσους παραλληλισμούς στη σημερινή κοινωνία... αδύναμους, θηλυκοποιημένους άντρες με ελάχιστες ή καθόλου δεξιότητες και καθόλου προστατευτικά ένστικτα και υπερβολικά ταραγμένες και επιθετικές γυναίκες χωρίς μητρικά ένστικτα.
