αστικοί μύθοι... άνεμος της συγγνώμης

...δυό φίλοι μετά πολλές περιπλανήσεις βρέθηκαν να περπατούν σε μια απέραντη, παντέρημη παραλία!
...κάποια στιγμή διαπληκτίστηκαν και ο ένας από τους δύο προσέβαλε με λόγια σκληρά τον άλλο!
...πονεμένος,
στεναχωρημένος και πληγωμένος από το φίλο του, χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
-. σήμερα ο καλύτερός μου φίλος με προσέβαλε!
και βέβαια
συνέχισαν να περπατούν...
ο προβληματισμός είχε εισχωρήσει ανάμεσά τους!
κάποια στιγμή παρόλο που το κύμα έσκαζε δυνατά στην παραλία αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. 
εκεί που κολυμπούσαν στα αφρισμένα νερά, ίσως από την στεναχώρια του, ο πληγωμένος από την προσβολή φίλος, λίγο έλλειψε να πνιγεί, όμως...
όμως ο φίλος του, διακινδυνεύοντας ο ίδιος, τον έσωσε...
ο διασωθείς, όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
-. σήμερα ο καλύτερός μου φίλος μου έσωσε τη ζωή
απορημένος ο φίλος που είχε προσβάλλει τον φίλο του και που στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε: 
-. όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα, γιατί?
και ο προσβληθείς και κατόπιν διασωθείς φίλος του, του απάντησε:
-. όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν, αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει!!!
    ας χαράζουμε λοιπόν τα τραύματά μας στην άμμο και τις χαρές μας στην πέτρα...
ίσως είναι κάτι...

                     κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina