Πέμπτη 6 Μαΐου 2021

Πως ενισχύουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα με αιθέρια έλαια βοτάνων

Πώς να υποστηρίξουμε και να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα με αιθέρια έλαια ώστε, στο μέτρο του δυνατού, να αποτρέψουμε τις λοιμώξεις και τις ανισορροπίες του οργανισμού μας
Και ας δούμε τι είναι η ανοσία με δυό απλά και κατανοητά λόγια.
Με απλά λόγια, ανοσία είναι η ικανότητα του οργανισμού μας να αντιστέκεται στη μόλυνση από έναν παράγοντα που προκαλεί ασθένειες όπως ένα βακτήριο, ένας ιός ή ένα παράσιτο
Πώς μπορεί να βοηθήσει σε αυτό η Ολιστική Αρωματοθεραπεία;
Η ολιστική αρωματοθεραπεία, η οποία είναι κλάδος της βοτανικής ιατρικής, με τη σωστή χρήση των αιθέριων ελαίων ρυθμίζει τη φυσιολογία του υλικού μας σώματος, του συναισθηματικού μας σώματος και του νοητικού μας σώματος, δηλαδή υποστηρίζει σώμα, νου και πνεύμα.
Τα αιθέρια έλαια βοηθούν όλα μας τα οργανικά συστήματα στην απρόσκοπτη καθημερινή τους λειτουργία και το ανοσοποιητικό μας σύστημα να αντισταθεί σε ιούς, βακτήρια, μύκητες, παράσιτα και άλλα μικρόβια.
Τα αιθέρια έλαια που χρησιμοποιούμε για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας και για τη θεραπεία λοιμώξεων, διαθέτουν ισχυρές αντιβακτηριακές,
αντιιικές...

Harvard: Στην επιδίωξη της υγιούς γήρανσης

Η μελέτη του Harvard  δείχνει πώς η διαλείπουσα νηστεία και ο χειρισμός των μιτοχονδριακών δικτύων μπορεί να αυξήσουν τη διάρκεια ζωής

Επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει τα οφέλη της διαλείπουσας νηστείας και τώρα ερευνητές του Harvard θέλησαν να μελετήσουν ενδελεχώς την επίδρασή της στη διαδικασία της γήρανσης.
Η διαλείπουσα νηστεία αναφέρεται σε ένα διατροφικό μοτίβο που εναλλάσσει περιόδους νηστείας με περιόδους κατανάλωσης τροφής. 
Η πιο συνηθισμένη μέθοδος διαλείπουσας νηστείας περιλαμβάνει 16 ώρες νηστείας ή νηστεία για 24 ώρες, δύο φορές την εβδομάδα.
Μέθοδοι διαλείπουσας νηστείας
α) μέθοδος 16:8 : Η προσέγγιση αυτή μπορεί να είναι μία από τις πιο ευέλικτες. 
Απλά νηστεύουμε για 16 ώρες και τρώμε τα γεύματά μας τις υπόλοιπες οκτώ ώρες της ημέρας. 
Για παράδειγμα, τρώμε κάθε μέρα από τις 12 μ.μ. έως τις 8 μ.μ. Μετά τις 8 μ.μ. και έως τις 12 μ.μ. την επόμενη μέρα, πίνουμε  μόνο ποτά χωρίς θερμίδες όπως το νερό, το τσάι και ο καφές.
β) μέθοδος 5:2 : γνωστή ως εναλλακτική ημέρα νηστείας, αυτή η μέθοδος προϋποθέτει ότι τρώμε κανονικά πέντε ημέρες την εβδομάδα και στη συνέχεια νηστεύουμε για 24 ώρες, επιτρέποντας στον εαυτό μας να καταναλώσει μόνο 500 έως 600 θερμίδες. Επιλέγουμε δύο μέρες την εβδομάδα για να νηστέψουμε, όπως τη Δευτέρα και την Πέμπτη, για παράδειγμα.
Υπάρχει επίσης και η εναλλακτική λύση, να επιλέξουμε να μην καταναλώνουμε καθόλου θερμίδες τις δύο μη διαδοχικές ημέρες της εβδομάδας που νηστεύουμε
Η μέθοδος του πολεμιστή: Στη μέθοδο αυτή καταναλώνουμε το φαγητό μας σε μόλις τέσσερις ώρες την ημέρα και νηστεύουν τις υπόλοιπες 20 ώρες.
Οι υποστηρικτές της διαλείπουσας νηστείας ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι νήστευαν από τα αρχαία κιόλας χρόνια. 
Ορισμένες φορές ήταν επειδή δεν υπήρχε διαθέσιμη τροφή, αλλά επίσης αποτελεί θρησκευτικό έθιμο όπως στο Ισλάμ, στον Χριστιανισμό και στον Βουδισμό.
Η έρευνα του Harvard δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Cell Metabolism και αποκαλύπτει ότι η διαλείπουσα νηστεία επιβραδύνει τη διαδικασία γήρανσης. 
Αν θέλουμε να ζήσουμε  περισσότερο, αλλά με ευεξία και υγεία μία από τις επιλογές είναι και η διαλείπουσα νηστεία
"Παρόλο που και προηγούμενη μελέτη είχε δείξει πώς η διαλείπουσα νηστεία μπορεί να επιβραδύνει τη γήρανση, τώρα αρχίζουμε να κατανοούμε την υποκείμενη βιολογία της συγκεκριμένης μεθόδου", δήλωσε ο William Mair, αναπληρωτής καθηγητής στο Harvard Chan School.
Τα μιτοχόνδρια αποτελούν το κλειδί

Η έρευνα εξέτασε μια βασική λειτουργία των κυττάρων: την αποδυνάμωσή της δυνατότητάς τους να παράγουν ενέργεια με τον καιρό, ένα χαρακτηριστικό που προκαλεί γήρανση αλλά και διάφορες ασθένειες που σχετίζονται με αυτή. 
Επιπλέον, μελέτησαν αυτή τη λειτουργία σε σχέση με τη διαλείπουσα νηστεία.
Τα μιτοχόνδρια είναι οργανίδια ή αλλιώς μέρη ενός ευκαρυωτικού κυττάρου. 
Προμηθεύουν το κύτταρο με τρισφωσφορική αδενοσίνη, μόρια που του παρέχουν ενέργεια. 
Η ικανότητά τους αυτή μειώνεται με την ηλικία, αλλά μέχρι πριν την έρευνα η επίδραση στον μεταβολισμό και στην κυτταρική λειτουργία ήταν ασαφής.
Οι ερευνητές αποκάλυψαν μια αιτιώδη σχέση ανάμεσα στις δυναμικές αλλαγές των μιτοχονδριακών δικτύων και στην μακροζωία. 
Τα μιτοχόνδρια - οι δομές παραγωγής ενέργειας στα κύτταρα - υπάρχουν σε δίκτυα που αλλάζουν δυναμικά το σχήμα ανάλογα με τη ζήτηση ενέργειας.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το Caenorhabditis elegans (σκουλήκια νηματωδών), τα οποία ζουν μόλις δύο εβδομάδες και έτσι επιτρέπουν τη μελέτη της γήρανσης σε πραγματικό χρόνο στο εργαστήριο.
Περιόρισαν τη διατροφή τους και βρήκαν ότι αυτή η συνθήκη διατήρησε τα δίκτυα μιτοχονδρίων τους στο μέγιστο "νεανικό" βαθμό λειτουργίας τους.
"Οι συνθήκες χαμηλής ενέργειας όπως ο διατροφικός περιορισμός και η διαλείπουσα νηστεία έχουν προηγουμένως αποδειχθεί ότι προάγουν την υγιή γήρανση. 
Η κατανόηση γιατί συμβαίνει αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τα οφέλη θεραπευτικά", δήλωσε η Heather Weir, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, η οποία διεξήγαγε την έρευνα ενώ ήταν στο Harvard Chan School και τώρα είναι ερευνητικός συνεργάτης της Astex Pharmaceuticals.
"Τα ευρήματά μας, ανοίγουν νέους δρόμους για την αναζήτηση θεραπευτικών στρατηγικών που θα μειώσουν την πιθανότητά μας να αναπτύξουμε ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία καθώς γερνάμε".
Η έρευνα αυτή δείχνει πόσο κρίσιμη είναι η πλαστικότητα των μιτοχονδριακών δικτύων για τα οφέλη της νηστείας. 
Σε γενικές όμως γραμμές, η διαλείπουσα νηστεία έχει πολυάριθμα οφέλη εκτός της διαδικασίας γήρανσης, όπως την απώλεια βάρους, την χαμηλότερη αρτηριακή πίεση και τη μειωμένη χοληστερόλη.
news.harvard.edu
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina
https://taneatisgaleras.blogspot.com/

Πώς μπορούμε να ανακαλύψουμε τα κρυμμένα συναισθήματά μας ακούγοντας το σώμα μας;

Ως ανθρώπινα όντα πολλές φορές πιστεύουμε πως ο εγκέφαλός μας έχει όλες τις απαντήσεις για ό,τι μας προβληματίζει στην καθημερινή μας ζωή.
Έχουμε μάθει να αναλύουμε, να εκλογικεύουμε και να επεξεργαζόμαστε τόσο μεγάλο αριθμό πληροφοριών καθημερινά, που πολλές φορές δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε το γεγονός πως δεν τα ξέρουμε όλα και πως δεν μπορούμε να τα κατανοήσουμε όλα με τη λογική.
Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα περίπλοκο σύστημα και μέσα από τις πέντε αισθήσεις μας δίνει την ευκαιρία να εξερευνήσουμε τον κόσμο γύρω μας.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μιλούν για τη σημασία της γλώσσας του σώματος και μπορούν να «διαβάσουν» τη γλώσσα του σώματος κάποιου που για παράδειγμα λέει ψέματα.
Πώς μπορεί να συμβαίνει όμως αυτό;
Δεν υπάρχει τίποτα περίεργο σε αυτό μιας και μιλάμε για ανθρώπους που έχουν αναπτύξει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητά τους να αναγνωρίζουν προσεκτικά τα διάφορα σημάδια του σώματος που μαρτυρούν το πώς νιώθουμε.
Το σώμα μας «ακούει» τα συναισθήματά μας συνεχώς, καθώς σώμα και νους συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους.
Ένα θετικό ή αρνητικό συναίσθημα έχει και επακόλουθες αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα ακόμα και σε κυτταρικό επίπεδο.
Όταν λοιπόν περνάς μια δύσκολη συναισθηματική κατάσταση, το σώμα όχι μόνο αντιδρά ανάλογα με αυτό που νιώθεις αλλά εμφανίζει και προς τα έξω αντίστοιχα σημάδια για να περνάει αυτό το μήνυμα στον περίγυρό σου.
Ποιες είναι λοιπόν οι περιοχές του σώματος που συνδέονται με συναισθήματα;
  • Ο λαιμός. Ο λαιμός είναι υπεύθυνος για δύο πράγματα: εκεί βρίσκονται οι φωνητικές μας χορδές (άρα χαρακτηριστικό που σχετίζεται με την επικοινωνία) και αποτελεί το ανώτερο μέρος του πεπτικού μας συστήματος. Αρκετές φορές υπάρχουν άνθρωποι που παραπονιούνται για δυσκολίες στο λαιμό (π.χ. ότι δεν μπορούν να καταπιούν, ότι τίποτα δεν μπορεί να πάει κάτω). Συνήθως αυτός είναι ένας τρόπος που το σώμα μας χρησιμοποιεί για να μας πει ότι δεν μπορεί άλλο να ανεχτεί μια συγκεκριμένη κατάσταση, ότι δεν μπορεί να την «καταπιεί» ή ότι έχει ανάγκη να εκφράσει κάτι που δεν το λέει.
  • Το στήθος. Το στήθος αποτελεί τη θέση της καρδιάς μας. Το βάρος στο στήθος (συνήθως περιγράφεται σαν δυσκολία στην αναπνοή), που αποτελεί ένα σύμπτωμα που δυσκολεύει πολύ κόσμο, συνήθως σχετίζεται με ένα αίσθημα αδυναμίας. Ίσως αφορά μια τραυματική κατάσταση, μια δύσκολη σχέση που κάποιος δεν μπορεί να ελέγξει. Εάν βιώνεις κάτι αντίστοιχο είναι σημαντικό να εστιάσεις την προσοχή σου σε αυτό για να αναγνωρίσεις τι συναίσθημα υπάρχει από πίσω.
  • Το στομάχι. Πόσες πολλές φορές στην καθημερινότητά μας χρησιμοποιούμε την έκφραση «αυτό τον άνθρωπο δεν μπορώ να τον χωνέψω με τίποτα»; Το στομάχι είναι πολύ ευαίσθητο σε κρυμμένα συναισθήματα και αντιδρά πολύ γρήγορα στο έντονο στρες, το οποίο συνδέεται και με το έλκος του στομάχου. Όταν βιώνουμε μια έντονη περίοδο άγχους, συχνά νιώθουμε ναυτία και στομαχόπονο. Εάν βιώνεις συχνά δυσκολίες με το στομάχι είναι σημαντικό να εστιάσεις στο τι θα μπορούσε να σε βοηθήσει για να μειωθούν τα επίπεδα του άγχους σου.
  • Η κοιλιά. Η κοιλιά αποτελεί την περιοχή αυτή του σώματος που σχετίζεται με την έντονη ανησυχία. Πόσες φορές ανησυχούμε για κάτι και οδηγούμαστε πολύ συχνά στην τουαλέτα; Συνήθως η έντονη ανησυχία δημιουργεί ενοχλήσεις στην κοιλιά, οπότε θα ήταν αρκετά βοηθητικό το να προσπαθήσεις να εστιάσεις στο τι σε ανησυχεί.
Παραπάνω αναφέρθηκαν οι  περιοχές που σχετίζονται πιο συχνά με κρυμμένα συναισθήματα που μπορεί να νιώθεις.
Είναι πολύ σημαντικό να υπενθυμίσεις στον εαυτό σου ότι αυτές οι περιοχές αν βιώνουν συγκεκριμένες δυσκολίες θα τις εκφράσουν και εσύ οφείλεις να τις ακούσεις για να προστατεύσεις τον εαυτό σου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Όταν το σώμα εκφράζει δυσκολίες είναι σημαντικό να τις αφουγκραστείς γιατί αν δεν το κάνεις, θα ψάξει άλλους τρόπους για να κάνει αισθητή την παρουσία τους και να τις προσέξεις.

Τα χνάρια των συναισθημάτων μας στο σώμα μας

Μια ομάδα Φιλανδών επιστημόνων χαρτογράφησε τη θέση των συναισθημάτων στο σώμα.
Η εκπληκτική αυτή έρευνα αποκαλύπτει τον αντίκτυπό τους στη βιοχημεία και στη λειτουργία του οργανισμού μας
Έγινα σαν παντζάρι».
«Μου κόπηκαν τα πόδια».
«Πετάω στα σύννεφα».
«Μ’ έλουσε κρύος ιδρώτας».
«Ανακατεύομαι».
«Νιώθω έναν κόμπο στον λαιμό».
«Έπαθα ψυχρολουσία».
«Μου ράγισε την καρδιά».
Οι εκφράσεις που χρησιμοποιούμε για να εξηγήσουμε πώς νιώθουμε παρέχουν μια χρήσιμη πληροφορία: πώς αποτυπώνεται στο σώμα μας το συναίσθημα.
Πολλές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η σχέση του σώματος με τη συναισθηματική κατάσταση είναι στενή.
Οι Φινλανδοί επιστήμονες Lauri Nummenmaa, Enrico Glerean, Riitta Hari και Jari K. Hietanen προχώρησαν ένα βήμα παρακάτω: δημιούργησαν χάρτες στους οποίους καταγράφεται η θέση δεκατριών συναισθημάτων στο σώμα μας: θυμός, φόβος, αηδία, χαρά, λύπη, αιφνιδιασμός, άγχος, έρωτας, κατάθλιψη, περιφρόνηση, περηφάνια, ντροπή και φθόνος.
Κι ενώ το συναίσθημα είναι υποκειμενικό (δεν ξέρουμε αν όλοι μας βιώνουμε τη λύπη με τον ίδιο τρόπο), οι σωματικές αντιδράσεις που επιφέρουν τα συναισθήματα είναι κοινές για όλους, ανεξαρτήτως καταγωγής και φύλου.
Στην έρευνα πήραν μέρος περισσότερα από 700 άτομα που συμμετείχαν σε πέντε πειράματα.
Σε ένα από αυτά, τους δόθηκαν φιγούρες ανθρώπινου σώματος· σε κάθε φιγούρα έπρεπε να χρωματίσουν το σημείο στο οποίο ένιωθαν κάθε συναίσθημα να ενεργοποιείται.
Στη συνέχεια οι επιστήμονες συνέλεξαν αυτά τα δεδομένα και δημιούργησαν χάρτες για να δείξουν πού εδράζει το κάθε συναίσθημα.
Εντοπίζοντας τα συναισθήματα στο σώμα
Η χαρά είναι το μοναδικό συναίσθημα που φαίνεται να ενεργοποιεί ολόκληρο το σώμα.
Βρισκόμαστε σε κατάσταση διέγερσης, έχουμε την αίσθηση ότι είμαστε σούπερ ήρωες, κάτι που φαίνεται και από τις εκφράσεις «πετάω απ’ τη χαρά μου» και «πετάω στα σύννεφα».
Αντίθετα, στην κατάθλιψη παρατηρείται μειωμένη δραστηριότητα· το σώμα αδιαφορεί, μουδιάζει, αδρανοποιείται.
Τα υπόλοιπα συναισθήματα αντανακλούν σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος. 
Ορισμένα, όπως τα θετικά της ευγνωμοσύνης και της εγγύτητας και τα αρνητικά της ενοχής και της απόγνωσης εντοπίζονται περίπου στα ίδια σημεία – στην καρδιά, το κεφάλι, το στομάχι. Ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα που προέκυψε από την έρευνα είναι ότι κατανοούμε τα συναισθήματα των άλλων προσομοιώνοντας τις επιπτώσεις τους στο δικό μας σώμα.
Κεφάλι: Το κάτοπτρο των περισσότερων συναισθημάτων, αφού οι μυϊκές συσπάσεις του προσώπου και τα δάκρυα είναι οι εκφραστές της λύπης, της χαράς, του θυμού.
Η ντροπή αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος στα μάγουλα και στα αυτιά και διαστέλλει τις κόρες των ματιών· ο έρωτας παράγει μια καταιγίδα ορμονών που φέρνουν τον εγκέφαλο σε κατάσταση ευφορίας· η χαρά μάς ταξιδεύει σε πελάγη σεροτονίνης· ενώ ο φόβος μειώνει την ικανότητα αντίληψης και μπλοκάρει το νευρικό σύστημα (έτσι προκύπτει και η έκφραση «πάγωσα από τον φόβο μου»).
Τέλος στη ζήλια, όπου κυριαρχεί το αίσθημα του ανταγωνισμού, η εγκεφαλική λειτουργία είναι σε εγρήγορση και οι αισθήσεις της όρασης και της ακοής είναι οξυμένες για να συλλέξουν πληροφορίες.
Στομάχι/κοιλιά: Μια μεγάλη γκάμα αρνητικών συναισθημάτων όπως το άγχος και ο φόβος προκαλεί σφίξιμο στο στομάχι και ενοχλήσεις στο πεπτικό και το γαστρεντερικό σύστημα.
Επίσης, η αποστροφή και η αηδία στοχεύουν με ακρίβεια στο πεπτικό σύστημα. 
Κάτω άκρα: Ο φόβος βάζει στόχο τα πόδια, εξ'ού και η έκφραση «μου κόπηκαν τα γόνατα».
Λαιμός: Πολλά συναισθήματα αφήνουν το αποτύπωμά τους στον λαιμό, με κυρίαρχο εκείνο της αηδίας.
Η λύπη, πριν προκαλέσει δάκρυα, φέρνει μια δυσκολία στην κατάποση – αυτό που αποκαλούμε «κόμπο στον λαιμό».
Στήθος/θώρακας: Ένα ναρκοπέδιο συναισθημάτων, αφού ενεργοποιείται έντονα με τις περισσότερες συναισθηματικές καταστάσεις.
Θυμός, άγχος, χαρά και αιφνιδιασμός έχουν ως αποτέλεσμα αλλαγές στην αναπνοή και στον καρδιακό ρυθμό.
Στον φόβο οι σφυγμοί πέφτουν και οι αναπνοές γίνονται κοφτές. Στον έρωτα ο οργανισμός αντιδρά όπως στο στρες – ανεβάζοντας παλμούς.
Στη λύπη, η αναπνοή δυσχεραίνεται προκαλώντας πολλούς αναστεναγμούς.
Τέλος, στην υπερηφάνεια το σώμα αντιδρά λες και υπακούει σε στρατιωτικό παράγγελμα προσοχής: ορθώνουμε το ανάστημα, τραβάμε την κοιλιά μέσα και τους ώμους πίσω και γεμίζουμε με αέρα τους πνεύμονες.
Άνω άκρα: Οι παλάμες γίνονται γροθιές όταν κυριαρχεί ο θυμός και ιδρώνουν όταν υπάρχει στρες.
Τα χέρια ενεργοποιούνται ιδιαίτερα και με το συναίσθημα του έρωτα, αφού χρησιμοποιούνται για να αγκαλιάσουν και να αγγίξουν.
πηγή:ethnos.gr