Από dimobio.gr:
Αγαπητοί φίλοι,
ύστερα από μήνες όπου παρακολουθούμε τις προσπάθειες διαχωρισμού των πολιτών και καταπάτησης των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συναντηθήκαμε με άλλες ομάδες που δραστηριοποιούνται στα τρέχοντα θέματα και αποφασίσαμε να δράσουμε από κοινού. Αναγνωρίζοντας τις διαφορετικές αφετηρίες και πολιτικές τοποθετήσεις που μπορεί να έχει η κάθε ομάδα, και με βάση την ανάγκη συσπείρωσης απέναντι σε μία πολιτική κατάσταση που βάλλει εναντίον του Ανθρώπου πρώτα και κύρια, αποφασίσαμε να κάνουμε κάποιες δράσεις από κοινού με αποκλειστικό μας θέμα την αναδυόμενη δυστοπία, την επιβολή των εμβολιασμών και την επιχειρούμενη κατάργηση της αυτοδιάθεσης του ανθρώπινου σώματος.
Στο πλαίσιο αυτό, και με αφορμή καλέσματα από διάφορες ομάδες, άτυπες ή μη, αποφασίσαμε να καλέσουμε και να συμμετάσχουμε από κοινού σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 14 Ιουλίου, αλλά και σε όλες τις πλατείες των πόλεων της χώρας, προκειμένου να διατρανώσουμε την αντίθεσή μας στον επαπειλούμενο υποχρεωτικό εμβολιασμό και τον διαχωρισμό των πολιτών σε εμβολιασμένους και μη.
Η προσπάθεια από νεοσύστατα πολιτικά κόμματα να εκμεταλλευτούν αυτή τη συγκέντρωση δεν μας αφορά.
Για μας, το κοινό κάλεσμα ομάδων με κοινά πολιτικά χαρακτηριστικά αποτελεί μία νίκη στο πλαίσιο της ενότητας και της αλληλεγγύης.
Καλούμε τους πάντες να πλαισιώσουν την προσπάθεια αυτή, να εκτυπώσουν το κείμενο και να το μοιράσουν, και να συναντηθούν στις πλατείες προκειμένου να συνενωθούν μεταξύ τους, και στη συνέχεια να δικτυωθούν και μαζί μας.
Αν συμφωνείτε με την προσπάθεια αυτή, ενημερώστε τους συνανθρώπους σας.
Σε κάθε περίπτωση, σας καλούμε να μην φοβόσαστε, να μην υποκύπτετε σε εκβιασμούς, και να μην αφήσετε να σας επιβάλλουν τι θα βάλετε στο σώμα σας.
ύστερα από μήνες όπου παρακολουθούμε τις προσπάθειες διαχωρισμού των πολιτών και καταπάτησης των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συναντηθήκαμε με άλλες ομάδες που δραστηριοποιούνται στα τρέχοντα θέματα και αποφασίσαμε να δράσουμε από κοινού. Αναγνωρίζοντας τις διαφορετικές αφετηρίες και πολιτικές τοποθετήσεις που μπορεί να έχει η κάθε ομάδα, και με βάση την ανάγκη συσπείρωσης απέναντι σε μία πολιτική κατάσταση που βάλλει εναντίον του Ανθρώπου πρώτα και κύρια, αποφασίσαμε να κάνουμε κάποιες δράσεις από κοινού με αποκλειστικό μας θέμα την αναδυόμενη δυστοπία, την επιβολή των εμβολιασμών και την επιχειρούμενη κατάργηση της αυτοδιάθεσης του ανθρώπινου σώματος.
Στο πλαίσιο αυτό, και με αφορμή καλέσματα από διάφορες ομάδες, άτυπες ή μη, αποφασίσαμε να καλέσουμε και να συμμετάσχουμε από κοινού σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 14 Ιουλίου, αλλά και σε όλες τις πλατείες των πόλεων της χώρας, προκειμένου να διατρανώσουμε την αντίθεσή μας στον επαπειλούμενο υποχρεωτικό εμβολιασμό και τον διαχωρισμό των πολιτών σε εμβολιασμένους και μη.
Η προσπάθεια από νεοσύστατα πολιτικά κόμματα να εκμεταλλευτούν αυτή τη συγκέντρωση δεν μας αφορά.
Για μας, το κοινό κάλεσμα ομάδων με κοινά πολιτικά χαρακτηριστικά αποτελεί μία νίκη στο πλαίσιο της ενότητας και της αλληλεγγύης.
Καλούμε τους πάντες να πλαισιώσουν την προσπάθεια αυτή, να εκτυπώσουν το κείμενο και να το μοιράσουν, και να συναντηθούν στις πλατείες προκειμένου να συνενωθούν μεταξύ τους, και στη συνέχεια να δικτυωθούν και μαζί μας.
Αν συμφωνείτε με την προσπάθεια αυτή, ενημερώστε τους συνανθρώπους σας.
Σε κάθε περίπτωση, σας καλούμε να μην φοβόσαστε, να μην υποκύπτετε σε εκβιασμούς, και να μην αφήσετε να σας επιβάλλουν τι θα βάλετε στο σώμα σας.
Η αυτοδιάθεση του σώματός μας είναι ιερή, και κάθε προσπάθεια καταπάτησής του δεν γίνεται για το κοινό καλό.
Από πόσα ρατσιστικά διαχωριστικά και τόνους υγειονομικού φασισμού χτίζεται το “τείχος ανοσίας”;Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ζούμε υπό τη σκιά μιας πανδημικής βιοτρομοκρατίας: ο ιός εκκίνησε από την επαρχία της Γιουχάν και στρατολογήθηκε αμέσως στα χακί σε όλες τις πολεμικές βάσεις ανά την υφήλιο.
Έγινε ο «αόρατος εχθρός» και ο ηγεμόνας ανά χώρα κήρυξε τον «πόλεμο» εναντίον του, ορίζοντας την ίδια στιγμή την κατάσταση εξαίρεσης που θα του επέτρεπε αφ’ενος να εξαιρέσει τα πάντα από τις ζωές μας, αφετέρου να μας τις επιστρέψει με φειδώ.
Σε αυτό το σκηνικό πολέμου αναστείλαμε τη ζωή μας μέσω αλλεπάλληλων και αναποτελεσματικών λοκνταουν, προκειμένου να την «προστατεύσουμε».
Καθηλωθήκαμε-Μείναμε σπίτι με επιδόματα, με δανεικά, με ενδοοικογενειακή βία, με σωματική/ψυχική εξάντληση, με τηλεργασία, με τηλεκπαίδευση και ψηφιακή βιοασφάλεια, με καθήλωση σε οθόνες και ψηφιακές επαφές, με ανάπτυξη και επιδείνωση νοσημάτων (πέραν του κοβιντ) χωρίς περίθαλψη στο μονοθεματικό ΕΣΥ και όταν βγήκαμε από το καβούκι μας περίμενε η πλήρης αποδιοργάνωση των εργασιακών σχέσεων και ωραρίων, τα «ρεπό», η πανεπιστημιακή αστυνομία, τα λουκέτα, η επισφάλεια, η ανεργία και τα υπερσύγχρονα και υπεροργανωμένα Εμβολιαστικά Κέντρα.
Όταν κλείσαμε την πόρτα της επίπλαστης σπιτικής βιοασφάλειας, άνοιξε η πόρτα του εμβολιαστικού κέντρου, των φαρμακείων, προκειμένου να προμηθευόμαστε υποχρεωτικά σελφ τεστ διαρκώς για να αποδείξουμε μέσα στην παράνοια ότι δεν έχουμε κανένα σύμπτωμα, οι απειλές απόλυσης από τα αφεντικά αν δεν έχει προγραμματιστεί ραντεβού εμβολιασμού, διπλές μάσκες παντού με κάθετη ιατρικοποιημένη παρέμβαση σε κάθε ανάσα μας.
Οι σελφι με τη σύριγγα και τα χρωματιστά πιστοποιητικά παραβίασης προσωπικών δεδομένων και ιατρικού απορρήτου έγιναν η νέα κανονικότητα χτίζοντας τη νέα «καθαρή», «αμιγή» ταυτότητα, παραπέμποντάς μας σε σκοτεινές ναζιστικές ιδεολογίες.
Τώρα πια που βγήκαμε «έξω» πλέον έχει προστεθεί δίπλα στον αόρατο ιογενή εχθρό, ο ορατός εσωτερικός εχθρός: οι ανεμβολίαστοι, ως «εγωκεντρικά» και «ανεύθυνα», «μη αλληλέγγυα» υποκείμενα που δεν δέχονται στη νέα θρησκεία τον κοσμικό αγιασμό.
Το αίτημα για «συλλογική ανοσία» με πειραματικά εμβόλια αμφίβολης αποτελεσματικότητας και ασφάλειας, που ούτε οι φαρμακευτικές τους δεν εγγυώνται τη μη μετάδοση του ιού και νόσηση όσων τα προτιμήσουν, έγινε το νέο λάβαρο σταυροφορίας σε όλο το πολιτικό φάσμα. Οι σοβαρές και βαριές βλάβες μέχρι και οι θάνατοι από αυτά έγιναν μια στατιστική μονάδα ανάξια πένθους, αφού «τα οφέλη υπερτερούν των κινδύνων» και ας ανεβοκατέβαιναν τα ηλικιακά κριτήρια.
Τα ατομικά δικαιώματα της αυτοδιάθεσης του σώματος έγιναν μπροστά στο κοινωνικό αίτημα του «τείχους ανοσίας» πολυτέλεια με εγωκεντρική χροιά και η συλλογική ανοησία και διαστρέβλωση είχε ήδη επιτευχθεί.
Όμως, σε αυτό το δυστοπικό σημείο που θα βρεθούμε από τις 15 Ιουλίου, το πολεμικό σκηνικό εμφυλίου αποκτά πρώτη φορά μετά το Γ’ Ράιχ ειδική σήμανση.
Οι «καθαροί από κοβιντ»/«αμιγείς» χώροι θα φιλοξενούν «καθαρούς από κοβιντ»/«αμιγείς» πελάτες και η νέα ευγονική καθαρότητα θα ξαναζωντανέψει.
Οι κοινωνικές σχέσεις θα διαχωρίζονται πριν πάνε για καφέ, οι εργασιακές σχέσεις θα αποδιοργανώνονται ακόμα πιο πολύ υπό τον εκβιασμό έμμεσων ή άμεσων ιατρικών πράξεων, το σύστημα υγείας θα ιδιωτικοποιείται ολοένα και περισσότερο και οι φαρμακευτικές εταιρείες θα αυξάνουν το τζίρο τους στα χρηματιστήρια, γελώντας με το ανέκδοτο για απελευθέρωση της πατέντας.
Ο πόλεμος δεν είναι με τον ιό, θα ήταν γελοίο να αναπαράγουμε μια τέτοια ορολογία.
Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να έρθουμε σε αντιπαράθεση με μικροοργανισμούς που χρήζουν αποτελεσματικού και οργανωμένου συστήματος υγείας με αποτελεσματική και ασφαλή θεραπευτική αντιμετώπιση.
Σε αυτή τη βιοτρομοκρατία αυτή τη στιγμή απειλούμαστε από έναν γνωστό και διαρκώς παρόντα και μεταλλασσόμενο με διάφορες μορφές ιό: Αυτόν του φασισμού, του ρατσισμού, των διακρίσεων, των αποκλεισμών, των διαιρέσεων και της νέο ναζιστικής-ευγονικής φαντασίωσης «καθαρών ταυτοτήτων».
Δεν ήρθαμε τώρα από την απέναντι πλευρά, ήμασταν πάντα εδώ για να υπερασπιστούμε τις ζωές μας μέχρι να τσακίσουμε και τις τελευταίες όψεις/μεταλλάξεις του.
– Διεπιστημονική Ένωση Υπεράσπισης της Δημοκρατίας και της Βιοηθικής
(dimobio.gr)
– CONTRA DYSTOPIA
(contradystopia.gr)
– Επιστήμονες για την Υγεία και την Ελευθερία
(eyewideopen.org)
– World Freedom Alliance – Greece
– Φωνή Ελευθερίας Και Παγκόσμιας Συμμαχίας
