Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2022

Οικονομία διαμοιρασμού: H νέα τάση στον τουρισμό «έφτασε» και στην Ελλάδα

Η “οικονομία διαμοιρασμού” (Sharing Εconomy) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται ευρέως τα τελευταία χρόνια για να περιγράψει την εμπορική δραστηριότητα μέσω διαδικτυακών πλατφόρμων όπου τρίτα μέρη (συνήθως από καταναλωτές σε καταναλωτές) συναλλάσσονται μεταξύ τους, παρέχοντας πρόσβαση σε διαθέσιμους πόρους ή σε πόρους που δεν χρησιμοποιούν επαρκώς (π.χ. χρόνο, δεξιότητες, άδεια δωμάτια, μη χρησιμοποιούμενα αυτοκίνητα, κτλ. ) με οικονομικά κυρίως κίνητρα.
     Βασική αρχή της οικονομίας διαμοιρασμού είναι ότι χρησιμοποιείται από τρίτους (είτε ιδιώτες ή επιχειρήσεις) σε τρίτους, βασιζόμενη στην από κοινού χρήση, ενοικίαση ή ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών (συνήθως έναντι χρηματικού αντιτίμου), χωρίς να εκχωρείται η ιδιοκτησία των αγαθών αυτών στους χρήστες.
     Μερικά γνωστά παραδείγματα της οικονομίας διαμοιρασμού περιλαμβάνουν τις ενοικιάσεις διαμερισμάτων μέσω Airbnb, τη φιλοξενία ταξιδιωτών μέσω Couchsurfing, τη χρήση αυτοκινήτων τρίτων για σύντομο χρονικό διάστημα (π.χ. Zipcar, Relay Rides), τη χρήση ιδιωτικών ΙΧ για τη μεταφορά τρίτων (βλέπε Uber), τον δανεισμό πολυτελών ρούχων και αξεσουάρ για χρήση σε τρίτους (π.χ. Poshmark), την παροχή υπηρεσιών από καταναλωτές σε καταναλωτές (π.χ. φύλαξη κατοικίδιων, βλέπε Dog Vacay), η ακόμα και την ανταλλαγή υπηρεσιών και προσωπικής εργασίας ανάμεσα στους καταναλωτές, χωρίς χρηματική πληρωμή ή χωρίς τη διαμεσολάβηση τρίτων (π.χ. Task Rabbit).
     Η πανδημία του κορονοϊού ήρθε για να αλλάξει σχεδόν το σύνολο των καθημερινών μας συνηθειών, να αποτελέσει τον βασικό ρυθμιστή της επόμενης μέρας και παράλληλα να αναδείξει ή/και να αλλάξει δεδομένα που μέχρι σήμερα θεωρούσαμε ορόσημα σε πολλούς κλάδους της οικονομίας.
     Ένας κλάδος που αναδείχθηκε και παράλληλα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι «τροφοδότησε» η πανδημία του κορονοϊου, είναι η οικονομία διαμοιρασμού ή αλλιώς οι βραχυχρόνιες μισθώσεις.
     Η οικονομία διαμοιρασμού τα τελευταία χρόνια – πριν την πανδημία του κορονοϊού, ενίσχυσε την ελληνική οικονομία μέσω των εισπραχθέντων φόρων με περισσότερα από 444 εκατ €, 68 εκατ.€ το 2017, 176 εκατ.€ το 2018 και περίπου 200 εκατ. € το 2019. Ο τζίρος που έφερε η οικονομία διαμοιρασμού στην Ελληνική οικονομία από τον Ιούνιο του 2018 έως τον Μάιο του 2019, άγγιξε τα 1,15 δις.€.
     Ενώ, από την έναρξη του πρώτου lockdown το σύνολο των κρατήσεων ακυρώθηκαν, με αποτέλεσμα πολλοί ιδιοκτήτες ιδίως στα αστικά κέντρα να σκέφτονται να επιστρέψουν στις συμβατικές μακροχρόνιες μισθώσεις.
     Το καλοκαίρι του 2020, ο κλάδος της οικονομίας διαμοιρασμού ανέκαμψε σε πολλές παραθαλάσσιες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας αποδεικνύοντας ανθεκτικότητα, διότι αποτέλεσε «λύση» τόσο για τους εγχώριους όσο και για τους αλλοδαπούς τουρίστες, ενώ υψηλά ποσοστά κρατήσεων καταγράφηκαν σε πολυτελή κατοικίες τους καλοκαιρινούς μήνες στο σύνολο των διεθνώς δημοφιλή νησιωτικών προορισμών που διαθέτει η χώρα μας.
     Τα αυτοτελή διαμερίσματα/κατοικίες προσφέρουν απομόνωση και αποτέλεσαν ασφαλή επιλογή για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού. Πέρυσι, εν μέσω πανδημίας και απαγόρευσης της μετακίνησης από Νομό σε Νομό, καταγράφηκαν πληρότητες που άγγιξαν το «κόκκινο» τις ημέρες του Πάσχα στα παραθαλάσσια προάστια της Αττικής και των μεγάλων αστικών κέντρων.
     Ταυτόχρονα το καλοκαίρι του 2021, παρατηρήθηκε πολύ μεγάλη κινητικότητα και προ-κρατήσεις μέσω της ευέλικτης πολιτικής ακύρωσης από τις αρχές Μαρτίου για αυτοτελείς βίλες με ιδιωτική πισίνα στους δημοφιλείς διεθνείς τουριστικούς προορισμούς της χώρα μας, με το κόστος διαμονής για 5-6 διανυκτερεύσεις σε πολλές περιπτώσεις να αγγίζει αρκετές χιλιάδες ευρώ, αγγίζοντας τα επίπεδα προ πανδημικής κρίσης.
Ενώ, υψηλά ποσοστά πληρότητας άνω του 80% καταγράφηκαν και την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου.
     Έντονη κινητικότητα και υψηλά ποσοστά πληρότητας που άγγιξαν ακόμη και το 100% καταγράφηκαν το καλοκαίρι του 2021 και σε προορισμούς στη ηπειρωτική χώρα, κυρίως λόγω covid-19 οι ταξιδιώτες απέφευγαν τυχόν συνωστισμό σε πλοία. Τάση, που αποτέλεσε τη πρώτη επιλογή τόσο εγχώριών, όσο και αλλοδαπών τουριστών, αλλά παράλληλα ανέδειξε νέους τουριστικούς προορισμούς της ηπειρωτικής Ελλάδας.
      Αξίζει να αναφέρουμε ότι υψηλά ποσοστά πληρότητας για το σύνολο των καλοκαιρινών μηνών, καταγράφηκαν σύμφωνα με ρεπορτάζ και σε ξενοδοχειακές μονάδες που διέθεταν αυτοτελή βίλες ή/και bungalows.
     Τη χειμερινή σεζόν, με έναρξη το τετραήμερο της 28ης Οκτωβρίου, τα ποσοστά πληρότητας στους δημοφιλείς χειμερινούς προορισμούς άγγιξαν ακόμη και το 100%.
Εικόνα που συνεχίστηκε και τα Σαββατοκύριακα του Νοεμβρίου, ενώ τις ημέρες των εορτών Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, λόγω των υψηλών ποσοστών προ-κρατήσεων ήδη από τα μέσα Νοεμβρίου στους δημοφιλείς προορισμούς, καταγράφηκαν υψηλές πληρότητες ακόμη και σε μη δημοφιλείς προορισμούς. Ενώ, έντονη κινητικότητα και υψηλά ποσοστά κρατήσεων καταγράφηκαν και το τριήμερο των Θεοφανείων.
       Σύμφωνα με τα άνωθεν, κατανοούμε ότι τόσο λόγω πανδημίας και των υγειονομικών δεδομένων , όσο και του γεγονότος ότι οι περισσότεροι πλέον ταξιδιώτες αποφεύγουν τόσο τον συνωστισμό, όσο και τους κοινόχρηστους χώρους, επιλέγουν για τη διαμονή τους κυρίως αυτοτελή κατοικίες ή/και διαμερίσματα που είναι νομίμως εγγεγραμμένα σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης και φέρουν αριθμό μητρώου.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε ότι η δυναμική των ακινήτων που είναι εγγεγραμμένα σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης εκτός των αστικών κέντρων δεν είναι μεγάλη και δεν μπορεί να συγκριθεί με τις ξενοδοχειακές κλίνες σε χειμερινούς και καλοκαιρινούς προορισμούς.
Παράλληλα, λόγω της πανδημίας, τον αόρατο αυτό εχθρό που έχει έρθει αντιμέτωπη όλη η παγκόσμια κοινότητα, τα δεδομένα αλλάζουν και δημιουργούν νέες τάσεις και νέα μοντέλα στο σύνολο της καθημερινότητας μας.
Η Ισπανία στοχεύει πλέον στην μετατόπιση του κέντρου βάρους που μέχρι σήμερα βρισκόταν στον μαζικό τουρισμό, σε ένα νέο μοντέλο υψηλού επιπέδου τουρισμού που δημιουργεί υψηλότερες δαπάνες ανά τουρίστα.
Τα Ιταλικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι η χώρα μελετά ένα νέο μοντέλο τουρισμού εγκαταλείποντας τον μαζικό τουρισμό, ‘’αποτελεί ευκαιρία η δεδομένη στιγμή να κινηθούμε στον «ευφυή» τουρισμό’’ αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Η ιδέα για ένα νέο μοντέλο τουρισμού στην Ιταλία, αποτέλεσε μέρος της ομιλίας του πρωθυπουργού Ντράγκι την ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά του.
Το μοντέλο του τουρισμού αλλάζει, και δεν αλλάζει μόνο στη χώρα μας αλλά σχεδόν στο σύνολο των Ευρωπαϊκών χωρών του Νότου όπως στην Ισπανία, Ιταλία και Γαλλία όπου «εκμεταλλεύονται» τους πόρους του ταμείου ανάκαμψης.
Αλλάζει και δημιουργεί νέες ευκαιρίες στην εκάστοτε χώρα που θα αντιληφθεί εγκαίρως το νέο μοντέλο, θα κινηθεί γρήγορα και θα ανταποκριθεί άμεσα στις προκλήσεις της νέας «εποχής» που έρχεται και ήδη διανύουμε.
Ο κλάδος που ασχολείται με την οικονομία διαμοιρασμού, ενδεχόμενα να αποτελεί ένα «κομμάτι» του νέου μοντέλου που ήδη διαμορφώνεται.
Οικονομία διαμοιρασμού: Γράφει ο Θεμιστοκλής Μπάκας, πρόεδρος Πανελλαδικού Δικτύου Κτηματομεσιτών E-Real Estates 

πηγή:radar.gr

Υγιεινή ζωή μέσα από την υιοθέτηση υγιεινών συνηθειών

 

Υγιεινή ζωή σημαίνει θετικές επιλογές.
Θετικές επιλογές που θα ενισχύουν:
α) την προσωπική
β) τη σωματική
γ) την ψυχική και
δ) την πνευματική μας υγεία.
Θετικές είναι οι επιλογές μας:
α) όταν επιλέγουμε θρεπτικά και οργανικά τρόφιμα από όλες τις ομάδες τροφίμων.
Μια θρεπτική και ισορροπημένη διατροφή που μας παρέχει όλα τα θρεπτικά συστατικά είναι ο καλύτερος τρόπος προστασίας και προώθησης της καλής μας υγείας…
β) όταν ο κύκλος των κοινωνικών μας επαφών να είναι ένας κύκλος
ασφάλειας,
φιλίας,
σεβασμού,
αγάπης και
υποστήριξης.
γ) όταν μένουμε σωματικά δραστήριοι ώστε
να έχουμε ισχυρό σκελετικό σύστημα,
να έχουμε δυνατό οργανισμό,
να έχουμε ενέργεια και
να έχουμε πανίσχυρο ανοσοποιητικό.
δ) όταν βάζουμε τέλος σε όλες τις...
read more:https://botanologia.gr/ygieini-zoi-mesa-apo-tin-yiothetisi-ygieinon-synitheion/

Εδώ Λιλιπούπολη, η ιστορία ενός θρύλου που υπερασπίστηκε με σθένος ο Χατζιδάκις και πολέμησε με πάθος η συντηρητική Ελλάδα της μεταπολίτευσης

Με αφορμή την απώλεια της Μαριανίνας Κριεζή ένα ταξίδι στο χρόνο με προορισμό μια μοναδική Λιλιπούπολη, μια πόλη σωστή περιπέτεια.

"Εδώ Λιλιπούπολη" έλεγε ο δημοσιογράφος Μπρίνης και αυτή ήταν η έναρξη μιας ιστορίας που αγγίζει πλέον τον μύθο. Συνδεδεμένη με με τη θητεία του σπουδαίου Μάνου Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ (1976-1980) ήταν ένα εγχείρημα ακραία τολμηρό και εμπνευσμένο -και για τότε αλλά και για τώρα.

“H Λιλιπούπολη ξεκίνησε σαν μια εκπομπή για να μαθαίνουν τα πολύ μικρά παιδιά τι είναι το κόκκινο χρώμα, τι το πράσινο, τι είναι το κοντά, τι το μακριά, το μικρό, το μεγάλο” έχει πει η Μαριανίνα Κριεζή για τη ραδιοφωνική παιδική σειρά που “έτρεξε” στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι, ένας δημιουργός που εκτίμησε και έδωσε πεδίο δράσης σε μια παρέα δημιουργών που είχαν τόσο ποιότητα, όσο και πρωτοτυπία, φαντασία, ταλέντο.

Οι πολυποίκιλες μουσικές από τους Λένα Πλάτωνος, Νίκο Κυπουργό, Δημήτρη Μαραγκόπουλο και Νίκο Χριστοδούλο έντυναν ιδανικά τους πολύχρωμους στίχους της Μαριανίνας Κριεζή και τα κείμενα της Άννας Παναγιωτοπούλου, της Ρεγγίνας Καπετανάκη και της Ελένης Βλάχου για να δημιουργήσουν ένα σπάνιο ραδιοφωνικό προϊόν που θεωρείται εύλογα "θρυλική" -τόσο για την πρωτοτυπία και την ποιότητά της, όσο και για την επίδραση της στη γενικότερη περίοδο.


Με τίτλο αναφορά στο κλασικό βιβλίο «Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ», όπου οι Λιλιπούτιοι αναφέρονται ως μικρόσωμοι άνθρωποι, τα θεμέλια της δημιουργίας της μπήκαν το 1975 όταν ο Χατζιδάκις ως διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας θέλησε να φέρει στον αέρα των ερτζιανών μια παιδική εκπομπής, τη δημιουργία της οποίας ανέθεσε στην Ρεγγίνα Καπετανάκη.

Η τελευταία, με τη βοήθεια της παιδοψυχολόγου Ελένης Βλάχου, κατασκεύασαν ένα αρχικό πλάνο του κόσμου της "Λιλιπούπολης", τον οποίο οργάνωσαν και παρουσίασαν στον Χατζιδάκι με τον τελευταίο να ενθουσιάζεται με το πλάνο.

Ενα ταξίδι που πήρε χροιά πολιτική

Η πρώτη εκπομπή ακούστηκε ένα χρόνο μετά, το 1976 και έτσι, καθημερινά καλούσε τους ακροατές σε ένα ταξίδι στη φαντασία. Ένα ταξίδι που σταδιακά έπαιρνε χροιά πολιτική. "Η Λιλιπούπολη" πήρε πολιτική διάσταση, συνέβαιναν γεγονότα, γίνονταν εκλογές όπως τις κάνουν οι μεγάλοι" είχε πει η Κριεζή για το προϊόν που ήταν μεν παιδικό, όχι όμως παιδιάστικο, ήταν μια εκπομπή, καμωμένη "για παιδιά και έξυπνους μεγάλους".

Σύμφωνα με τον συνθέτη Μαραγκόπουλο, τότε σύζυγο της Λένας Πλάτωνος "η Λιλιπούπολη υπήρξε ένα πρόγραμμα τολμηρό και ανατρεπτικό για την εποχή του σε όλα τα επίπεδα, απ' το πολιτικό μέχρι το οικολογικό" και είχε απόλυτο δίκιο.

Την περίοδο εκείνη, σύμφωνα με το σενάριο της σειράς, ο Δυστροπόπιγκας, ένας από τους ήρωες της σειράς, αποφάσισε να διεκδικήσει την εξουσία της Λιλιπούπολης από τον δήμαρχό της Χαρχούδα. Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε πολιτικά προβλήματα. Ο Χαρχούδας συνδέθηκε με τη Δεξιά Κυβέρνηση ενώ ο Δυστροπόπιγκας με την Αριστερά αντιπολίτευση. Τα κόμματα, κυρίως η τότε Κυβέρνηση, και μία μερίδα του Τύπου άρχισαν να σχολιάζουν έντονα την σειρά, κατηγορώντας την ως κομμουνιστική προπαγάνδα.

Η αντίδραση από τους Τσαλδάρη και Λαμπρία ήταν έντονη, ενώ ο Αβέρωφ είχε δηλώσει: "Ακούμε τη 'Λιλιπούπολη' και νομίζουμε ότι ακούμε Ράδιο Μόσχα!". Από την άλλη η επερώτηση στη βουλή του Τσαλδάρη οδήγησε τον Κυρ στη δημιουργία της δικής του "Τσαλδαρούπολης" γιατί κάποτε οι δημιουργοί υπερασπίζονταν τους δημιουργούς -χωρίς μικροπολιτική ατζέντα.

Η επίθεση των συντηρητικών στη "Λιλιπούπολη" έκανε τον Χατζιδάκι ακόμη πιο αποφασισμένο να την υπερασπιστεί -οικονομικά, πολιτικά, δημιουργικά. Είχε γράψει ο σπουδαίος αυτός Έλληνας του πνεύματος για τη μικρή αυτή πόλη με τις μεγάλες ιδέες:

Η Λιλιπούπολη είναι "γέννημα μιας φιλελεύθερης και πειραματικής ραδιοφωνίας από τη μία, του Τρίτου Προγράμματος, και από την άλλη μιας ομάδας νέων ανθρώπων με πολύ ταλέντο που συγκεντρώθηκαν στο Τρίτο και δούλεψαν ελεύθερα, με κέφι, με αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό. Αυτό βέβαια δεν στάθηκε εμπόδιο στο να εξοργιστεί η αντιδραστική παραδημοσιογραφία του ελληνικού Τύπου που χαρακτήρισε τη 'Λιλιπούπολη΄... κομμουνιστική. Ίσως γιατί πρώτη φορά κάποιοι μιλούσαν στα παιδιά υπεύθυνα με καθαρή ποιητική γλώσσα. Θίγοντας (με τον τρόπο αυτόν) θέματα που βασανίζουν και πονάνε τον τόπο και όχι ως εκπαιδευτικοί ή γονείς ανόητοι που συμπεριφέρονται στα παιδιά λες και αποτείνονται σε υπανάπτυκτους και ατελείς οργανισμούς με θέματα ανώδυνα και γλώσσα απονεκρωμένη και συμβατική.

Με οπλοστάσιο μια πλειάδα ταλαντούχων ηθοποιών -Βασίλης Μπουγιουκλάκης (Χαρχούδας), Άννα Παναγιωτοπούλου (Χιονάτη), Σταμάτης Φασουλής (Μπιξ-Μπιξ), Λευτέρης Βογιατζής (Πρίγκιπας), Σαπφώ Νοταρά (μάγισσα Μπρουνχίλντα), Λυδία Κονιόρδου, Αλέκα Παΐζη (μητέρα του πρίγκιπα της Χιονάτης), Μίρκα Παπακωνσταντίνου (Μπομπίλα), Ράνια Οικονομίδου (Πιπινέζα), Πέπη Οικονομοπούλου (Όφη-Σόφη), Μίνα Αδαμάκη, Θόδωρος Μπογιατζής (Δυστροπόπιγγας), Νίκος Τσιλούνης (Δημοσιογράφος Μπρίνης, Δρ Δρακατωρ), Σταύρος Μερμήγκης, Λάμπρος Τσάγκας (Παπαγάλος της Πιπινέζας, Γλυκόσαυρος) και Μίμης Χρυσομάλλης (ποιητής Κουκουτούζ)- και τραγουδιστών με ερμηνευτική δεινότητα συνδυασμένη με ακριβή ποσότητα ενσυναίσθησης για να αγγίξει τις καρδιές και τα αυτιά μικρών και μεγάλων -Σαβίννα Γιαννάτου, Νένα Βενετσάνου, Σπύρος Σακκάς & Αντώνης Κοντογεωργίου- η “Λιλιπούπολη” έγραψε ιστορία ως μια εναλλακτική επιθεώρηση με πνεύμα επαναστατικό.

Η Λιλιπούπολη είχε “διάθεση αναρχική ενάντια σε κάθε εξουσία, όπως οφείλει να έχει κάθε παιδί” έχει πει η συνδημιουργός Άννα Παναγιωτοπούλου κάτι που είναι διακριτό μέσα από την παλέτα των χαρακτήρων που την γέμισαν χαρίζοντας παιδεία και αισιοδοξία.

Μια παραγωγή καίρια που έπαιρνε αφορμή από τα στερεότυπα της νεοελληνικής πραγματικότητα η Λιλιπούπολη ήταν μια μικρογραφία της Ελλάδας που αγαπάμε ακόμη και όταν πληγώνει.

Από την εθισμένη με την εξουσία μικροαστή Πιπινέζα που ήταν πάντα στο πλευρό του δήµαρχου Χαρχούδα -ένας ακόμη πονηρός πολιτικάντης που εξαπατά τους πολίτες, στον µάγκα ?υστροπόπιγκα που είναι και ο αντίπαλος του ή τν καταπιεσµένο παπαγάλο της Πιπινέζας, που αντιδρά στη χαρχουδική αφεντικίνα του και τον πολυτάλαντο διανοούµενο και αρχαιολάτρη, ?όκτωρ ?ρακατώρ, το καταπιεσµένο από τους γονείς του πιτσιρικά, Μπιξ Μπιξ, τον χαµογελαστό και εφευρετικό ζαχαροπλάστη, Γλυκόσαυρο, ή τον φαντασµένο εθνικό ποιητή της Λιλιπούπολης, τον Κουκουτούζ, η Μαριανίνα Κριεζή και η λεγεώνα των συνδημιουργών της μας χάρισαν ένας μικρό θαύμα στα ερτζιανά που άντεξε και γιγαντώθηκε μέσα στο πέρασμα του χρόνου.

Η Λιλιπούπολη ακούστηκε για τελευταία φορά το 1980 και από τις εκπομπές 3 χρόνων διασώθηκαν μόνο 74. Όμως ο χρόνος τη δικαίωσε και τα αυτιά μας παραδόθηκαν για πάντα στη φαντασία που μιλούσε πιο αληθινά από την ίδια την αλήθεια.

Μαριανίνα Κριεζή σε ευχαριστούμε για όλα, θα τα ξαναπούμε στην λιλιπούτεια αιωνιότητα.

πηγή:ethnos.gr

Ψευδείς ειδήσεις παραγόμενες από αλγόριθμους

Παιχνίδια ρομπότ στο Μουσείο του Objeto del Objeto στην Πόλη του Μεξικό
Εικόνα του AlejandroLinaresGarcia, Wikimedia Commons
31.07.2017 - Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο - Silvia Swinden  ένα παλαιότερο άρθρο από το pressenza
     Κάποια στιγμή άνοιξα το Facebook και ανακάλυψα ότι δυο από τους πολύ καλούς μου φίλους σε μιαν άλλη χώρα παντρεύονταν.
Μου φάνηκε παράξενο γιατί είναι μαζί για πολλά χρόνια, είχαν ήδη μεγάλα παιδιά και δεν είχαν κάνει καμία προσωπική ανακοίνωση.
Όμως το post τους στο Facebook φαινόταν εξαιρετικά αυθεντικό, καθώς υπήρχαν σχετικές φωτογραφίες και πολλά συγχαρητήρια από κοινούς φίλους και φίλες.
Έτσι έστειλα ένα μήνυμα στη «νύφη» η οποία επιβεβαίωσε ότι φυσικά δεν παντρεύονται, απλά σε προηγούμενη προσπάθειά της να ανεβάσει ένα post, το Facebook την ρώτησε αν και με ποιον είναι παντρεμένη και από την απάντησή της το website δημιούργησε αυτόματα αυτό το post.
Έχουμε συνηθίσει να διαδίδουμε κάθε είδους ψεύτικα νέα που δημοσιεύονται στο FB, είτε από κακή πρόθεση, είτε επειδή εξαπατηθήκαμε είτε για άλλους σκοτεινούς λόγους που δεν μπορούμε να καταλάβουμε.
Γενικότερα όμως κρύβεται ενός είδους ανθρώπινης πρόθεσης στη διασπορά αυτών των ειδήσεων.
Το γεγονός ότι το FB μπορεί να παράξει ψεύτικες ειδήσεις, μέσα από τη χρήση ενός αλγόριθμου, συνιστά ένα διαφορετικό θέμα.
Παρακολούθησα με ενδιαφέρον τη συζήτηση μεταξύ Mark Zuckerberg και Elon Musk σχετικά με το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ).
«Το έδαφος δράσης απέναντι στην παγκόσμια nerd διαμάχη δημιουργήθηκε από τον Elon Musk, Διευθύνοντα Σύμβουλο της Tesla και της SpaceX, νωρίτερα αυτό το μήνα, ο οποίος κινείται δυναμικά προς τη δημιουργία προληπτικής οδηγίας που αφορά την τεχνητή νοημοσύνη, καθώς πιστεύει ότι «αποτελεί μια σοβαρότατη απειλή για την ύπαρξη του πολιτισμού»…
«Κρούω διαρκώς τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά μέχρι οι άνθρωποι να βλέπουν ρομπότ να βρίσκονται στο δρόμο και να σκοτώνουν ανθρώπους, δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν, γιατί όλο αυτό τους φαίνεται πολύ αιθέριο», είπε.
Όταν ρωτήθηκε για το θέμα αυτό ο Mark Zuckerberg είπε: 
«Έχω αρκετά σταθερή άποψη γι’ αυτό. Είμαι αισιόδοξος. Και νομίζω ότι αυτούς που το αρνούνται και προσπαθούν να φέρουν στο φως αποκαλυπτικής φύσης σενάρια – απλά δεν τους καταλαβαίνω. 
Είναι ιδιαίτερα αρνητική ως στάση και θα έλεγα μάλιστα ότι αγγίζει τα όρια της ανευθυνότητας». The Guardian
Νομίζω όμως ότι πριν φτάσουμε να πούμε ότι τα ρομπότ θα καταλάβουν τον κόσμο, μπορούμε να μιλήσουμε για αρκετά ανησυχητικά ατυχήματα, απλώς γιατί οι αλγόριθμοι που μπλέκονται με αυτόματες διαδικασίες που αφορούν τις γιγάντιες εταιρίες του διαδικτύου, αναλαμβάνουν να δώσουν αποτέλεσμα σε πλέον εξαιρετικά περίπλοκες εργασίες, που απλώς μπορεί να μην «αντέχουν» να τις καταφέρουν.
Μερικά τέτοια δείγματα είναι ήδη ορατά, όπως τα ψεύτικα νέα για τους φίλους μου, που φαινομενικά δεν προκαλούν κανένα κακό.
Ποιος ξέρει όμως τι άλλου είδους πληροφορίες μπορούν να παραχθούν από αυτή τη δαιδαλώδη διαδικασία με στόχο την επιρροή της συμπεριφοράς αυτών που πιστεύουν όλα όσα κυκλοφορούν στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης;
Ένα άλλο ατύχημα που αποδίδεται σε software που συνέβη στο FB ήταν όταν από λάθος διέρρευσαν τα ονόματα αυτών που ρυθμίζουν περιεχόμενο που είναι στη διάθεση του κόσμου (χωρίς περιορισμό απορρήτου):
«Το Facebook αποκάλυψε την ταυτότητα κάποιων διαχειριστών σε πιθανούς τρομοκράτες. 
Επρόκειτο για ένα κενό ασφάλειας που εξέθεσε περίπου 1.000 εργαζόμενους και ώθησε έναν διαχειριστή στο να κρύβεται – και ακόμα να ζει με διαρκή φόβο για την ασφάλειά του». The Guardian
Η ανθρώπινη πρόθεση, ο τρόπος που η ανθρώπινη συνείδηση δομεί στοιχεία που δίνουν οι αισθήσεις στη μνήμη, έχει μια κατεύθυνση και έναν συγκινησιακό τόνο.
Όλη η ανθρωπότητα προσπαθεί να απομακρυνθεί από την οδύνη και να ανακαλύψει την ευτυχία μέσα από το νόημα.
Ακόμα και αν κάνει λάθος (πχ η διαρκής αύξηση της βίας) είναι δυνατόν να αντιληφθούμε τις ρίζες που μας οδηγούν στη δυσλειτουργία: είναι ο φόβος, η απογοήτευση, η έλλειψη δικαιοσύνης, η απληστία…
Αν οι αλγόριθμοι οργανώνονται με τη δική τους δομή, δεν θα μπορούμε να επέμβουμε με πρόθεση σε αυτό.
Μόνο οι άνθρωποι μπορούμε να δώσουμε κατεύθυνση.
Οι μηχανές θα ακολουθήσουν συγκεκριμένη λογική, που θα τους δοθεί από τους ανθρώπους που τις κατασκευάζουν.
Όμως η αναζήτηση της τεχνητής νοημοσύνης εξ ανάγκης εισάγει την πιθανότητα των τυχαίων συνδέσεων, ενός είδους «ελευθερίας» που συνιστά τη διαφορά από την απλή υπολογιστική δράση.
Από τη στιγμή που ο Alan Turing, ο πατέρας των μοντέρνων υπολογιστών, δημιούργησε το Turing test (του οποίου ο στόχος είναι να εντοπιστεί η στιγμή που δεν θα είμαστε σε θέση να διαχωρίσουμε τις απαντήσεις που δίνει το ανθρώπινο ον από αυτές που δίνει ένας υπολογιστής) ξεκίνησε ο αγώνας για την έξοδο της μηχανής από τους περιορισμούς που της θέτει ο ανθρώπινος έλεγχος. 
Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η ανθρώπινη ηθική έχασε πολύ έδαφος στην έρευνα σε μια κοινωνία της οποίας κεντρική αξία είναι το κέρδος. 
Πόσο μάλλον στην εποχή της διακρατικής διακυβέρνησης, όπου κανένα κράτος δεν μπορεί να ελπίζει στο ότι θα καταφέρει να βάλει κανόνες και ρυθμίσεις, που όσα ελαττώματα κι αν τυχόν έχουν, θα μπορούσαν πιθανώς να είναι δημοκρατικοί μηχανισμοί.
Με άλλα λόγια, ένα νέο είδος απολυταρχικού καθεστώτος αποφασίζει τι είδους τεχνολογία θα καθορίζει τη ζωή μας.
Οπότε, το θέμα μας δεν είναι να γίνουμε Λουδίτες ή παρανοϊκά αντίθετοι στην τεχνολογική εξέλιξη αναπτύσσοντας φόβο απέναντι στα ρομπότ.
Ο κίνδυνος τώρα αφορά ανθρώπινες προθέσεις, οι οποίες θα αποφασίσουν αν θα κυριαρχήσει η τεχνητή νοημοσύνη ή η τεχνητή ανοησία.
Μόνο εξανθρωπίζοντας τις αξίες της κοινωνίας μπορούμε να κάνουμε χρήση της τεχνολογίας στη σωστή κατεύθυνση.

η φωτογραφία απεικονίζει Παιχνίδια ρομπότ στο Μουσείο
του Objeto del Objeto στην Πόλη του Μεξικό
Εικόνα του AlejandroLinaresGarcia, Wikimedia Commons 
pressenza.com
Alejandro Linares Garcia

Η Mελαγχολία της Eυφυΐας και η συνεχής αναζήτηση

Η μελαγχολία στάθηκε λοιπόν μια από τις «αριστοκρατικές» εκείνες ασθένειες που γονιμοποίησαν την τέχνη, τη λογοτεχνία και τον φιλοσοφικό στοχασμό.

Πριν από 2.500 χρόνια ο Αριστοτέλης υποστήριξε πως «δεν υπάρχει καμία μεγάλη ιδιοφυΐα χωρίς κάποια δόση παράνοιας».
Σήμερα ο ισχυρισμός του αποδεικνύεται επιστημονικά καθώς πολυάριθμες μελέτες αποδεικνύουν πως η ευφυΐα σχετίζεται με την μελαγχολία.
Η μελαγχολία θεωρείται από την αρχαιότητα, στοιχείο διάκρισης.
O πρώτος ορισμός της δόθηκε από τον Iπποκράτη τον 5ο π.X. αιώνα που τη συσχέτιζε με τη «μέλαινα χολή», ένα από τα τέσσερα υγρά συστατικά του ανθρώπινου σώματος.
Ο Aριστοτέλης πρώτος παρατήρησε ότι εξέχουσες μορφές της φιλοσοφίας, της πολιτικής και των τεχνών συνέβαινε να είναι μελαγχολικοί.
Υποστηρίζει ότι οι «περιττοί», όσοι δηλαδή διέπρεψαν στη φιλοσοφία, στην πολιτική, στην ποίηση και τις τέχνες ήταν μελαγχολικοί.
Στον δειγματολογικό κατάλογο πρώτος μνημονεύεται ο Ηρακλής, και ακολουθούν ο Λύσανδρος ο Λακεδαιμόνιος, ο Αίας ο Τελλαμώνιος, ο Βελλεροφόντης, ο Εμπεδοκλής, ο Πλάτων και ο Σωκράτης.
Ο Ηρακλής έζησε τα δυο παροξυσμικά περιστατικά του κράματος της μαύρης χολής.
Ένα παθολογικό του χαρακτηριστικό αφορά στο φόνο των παιδιών του τα οποία διαπέρασε με βέλος σε μια κρίση μανίας (εξ ου και η τραγωδία του Ευριπίδη «Ηρακλής μαινόμενος» στην οποία ο Ηρακλής σκοτώνει και τη γυναίκα του).
Ο Ιπποκράτης μιλάει επίσης για την «Ηράκλεια Νόσο».
Ο Κικέρων στο Tusculanae disputations αποδίδει στον Αριστοτέλη την άποψη ότι όλοι οι ιδιοφυείς είναι μελαγχολικοί, αλλά και ο Σενέκας στο De tranquillitate animae αναφέρει πως κατά τον Αριστοτέλη η ιδιοφυία είναι ανάμικτη με την παραφροσύνη.
Κατά τους σύγχρονους ερευνητές ο Αριστοτέλης άντλησε στοιχεία από το έργο του Θεοφράστου «Περί μελαγχολίας» το οποίο όμως έχει χαθεί.
Υπάρχουν επίσης ενδείξεις και για τη μελαγχολία του ίδιου του Αριστοτέλη.
Εν κατακλείδι, κατά τον Αριστοτέλη όλοι οι άνθρωποι που έχουν διακριθεί σε κάποιο τομέα ήταν μελαγχολικοί. Η μαύρη χολή είναι ηθοποιός (ηθοποίηση). Διαμορφώνει συμπεριφορές και χαρακτήρες.
Ο Δημόκριτος και ο Πλάτων υποστήριζαν ότι κανείς δε μπορεί να είναι καλός ποιητής χωρίς μια θεία πνοή που να μπορεί να παραβληθεί με την τρέλα.
Οι μελαγχολικοί είναι κατ’ ουσίαν ποιητές χάρη στην ένταση των διαθέσεων τους.
Κατά τον Πλάτωνα οι ιδιοφυείς άνθρωποι είναι παρορμητικοί και έξαλλοι.
Το ίδιο υποστηρίζει και ο Δημόκριτος αλλά και ο γιατρός Ρούφος από την Έφεσο (ειδικός στην μελαγχολία).
Ο τελευταίος υποστηρίζει ότι αυτοί που έχουν οξύ πνεύμα και μεγάλη ευφυΐα πέφτουν εύκολα στην μελαγχολία επειδή έχουν γρήγορες μεταβολές και μεγάλη ικανότητα πρόβλεψης και φαντασίας (Κοπιδάκης Μιχάλης, Καθηγητής Κλασσικής Λογοτεχνίας Πανεπιστημίου Αθηνών, «Βελλεροφόντης, Ευριπίδης, Αριστοτέλης: περιττοί και μελαγχολικοί» στο «Ορώμενα, τιμή στον Αριστοτέλη», Συλλογικό έργο εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2002).

Πριν από 2.500 χρόνια ο Αριστοτέλης υποστήριξε πως «δεν υπάρχει καμία μεγάλη ιδιοφυΐα χωρίς κάποια δόση παράνοιας». Σήμερα ο ισχυρισμός του αποδεικνύεται επιστημονικά καθώς πολυάριθμες μελέτες αποδεικνύουν πως η ευφυΐα σχετίζεται με την μελαγχολία.Η μελαγχολία θεωρείται από την αρχαιότητα, στοιχείο διάκρισης.

Η μελαγχολία στάθηκε λοιπόν μια από τις «αριστοκρατικές» εκείνες ασθένειες που γονιμοποίησαν την τέχνη, τη λογοτεχνία και τον φιλοσοφικό στοχασμό.
Ο I. Kant κατέταξε τη μελαγχολία στη σφαίρα του Υψηλού ενώ ο W. Benjamin ανακάλυψε την αριστερή μελαγχολία.
O Eμπεδοκλής, ο Σωκράτης και ο Πλάτων συγκαταλέγονται ανάμεσα στους επιφανείς μελαγχολικούς.
Για τους καλλιτέχνες, της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού η εκκεντρικότητα ιδιοφυών δημιουργών, όπως του Μιχαήλ Άγγελου, του Γκόγια και του Μπετόβεν συνδέεται με μια βαθιά και διάχυτη μελαγχολία.
Οι Σ. P. Kόλεριτζ και Tζον Kητς και ο Mποντλέρ- που για να εκφράσει τη μελαγχολία επιλέγει την αγγλική λέξη «spleen-και ο Φρίντριχ Σέλινγκ στο βιβλίο του «Περί της ουσίας της ανθρώπινης ελευθερίας» θεωρούν τη μελαγχολία θεμέλιο της γνώσης.
Το 1621 ο Pόμπερτ Mπέρτον δημοσιεύει την «Aνατομία της Mελαγχολίας», την πρώτη εμπεριστατωμένη σπουδή πάνω στο θέμα της μελαγχολίας.
Η μελέτη της Αλεξάνδρας Ρασιδάκη με τίτλο «Περί μελαγχολίας» (εκδ. Κίχλη, 2012) αντιμετωπίζει τη μελαγχολία ως πηγή δημιουργίας.
Η σημαντική αυτή μελέτη κινείται μεταξύ της ιστορίας των ιδεών, της πολιτισμικής ιστορίας και της συγκριτικής γραμματολογίας και επιχειρεί να παρουσιάσει την πλούσια περί μελαγχολίας γραμματειακή και εικαστική παράδοση.
Αντλώντας παραδείγματα από την ευρωπαϊκή ζωγραφική της Αναγέννησης και του Μπαρόκ, καθώς και από τη λογοτεχνία του 19ου και του 20ού αιώνα, αναδεικνύει την πολιτισμική διάσταση αλλά και τη διαχρονική αίγλη της μελαγχολίας.
Η Μελαγχολία νοείται ως κεντρικό θέμα της διανόησης των φιλοσόφων του Μεσαίωνα και της Ρομαντικής εποχής, ως στάση ζωής και ως δημιουργική ευφυΐα, συχνά δε ιδιοφυΐα
Η τρέλα του Αίαντα στο ομώνυμο έργο του Σοφοκλή, αλλά και η μανία του Ηρακλή στον Ευριπίδη, μεγάλα αποσπάσματα από τους πλατωνικούς διαλόγους, το έργο του Εμπεδοκλή, τα Ηθικά Νικομάχεια του Αριστοτέλη διαβάζονται με κέντρο τη Μελαγχολία.
Η μελαγχολία συσχετίζεται με τον μονόλογο του Άμλετ, τα νέγρικα spirituals, το tango argentino, την παράδοση της flamenco, τα blues, τον Adorno και τον Freud, τη Julia Kristeva, ή και με το έργο του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες ή τον Γεώργιο Βιζυηνό, τον Παπαδιαμάντη, τον Καρυωτάκη, τον Λαπαθιώτη και άλλους μεγάλους Έλληνες συγγραφείς.
Συνδέεται επίσης με τους Χένρι Τζέιμς, Ουίλιαμ Φώκνερ, Σκοτ Φιτζέραλντ, Χέρμαν Έσσε, Γκράχαμ Γκριν, Άγκαθα Κρίστι, Στίβεν Κινγκ, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Τ.Σ. Έλλιοτ, Νικολάι Γκόγκολ, Μάξιμ Γκόρκι, Κερτ Βόνεγκατ, Τενεσί Γουίλιαμς, Εμίλ Ζολά, Ιβάν Τουργκένιεφ, Αύγουστο Στρίνμπεργκ, Τ. Ουίλιαμς, Ε. Α. Πόε, Λέοντα Τολστόι, Μαίρη Σέλλεϋ, Τσαρλς Ντίκενς, Χέρμαν Μελβίλ, Μαρκ Τουέιν, Ονορέ ντε Μπαλζάκ, την Έμιλυ Ντίκινσον, την Σύλβια Πλαθ, τη Βιρτζίνια Γουλφ, τη Μαργκερίτ Ντυράς, τον John Keats, τον Λόρδο Byron αλλά και με ζωγράφους, όπως ο Vincent Van Gogh, ο Edvard Munch και πάρα πολλούς άλλους.
Ως δείγματα της ιδιαιτερότητας, ο ζωγράφος Σαλβαντόρ Νταλί μεγαλουργούσε μόνον σε ένα ακατάστατο περιβάλλον. Η θεϊκή έμπνευση εκφραζότανε μέσα από το απόλυτο χάος: αναποδογυρισμένα έπιπλα και διάσπαρτα ρούχα. Κι αν κάποιος είχε το θράσος να… συμμαζέψει την Αίθουσα Ζωγραφικής του, ο Νταλί κατεχόταν από απίστευτες εκρήξεις θυμού, εκσφενδονίζοντας βρισιές κι αντικείμενα, ώσπου η Θεά Έμπνευση να τον επισκεφτεί ξανά.
Η Σύλβια Πλαθ έγραφε: «…Ο ήχος του τίποτα – που ήσουν εσύ τρέλα; …Έχω υποφέρει τη φρικαλεότητα του ηλιοβασιλέματος… Καμένη μέχρι ρίζα… Τρομοκρατούμαι απ’ αυτό το μαύρο πράγμα – που κοιμάται μέσα μου…». Τελικά αυτό το μαύρο πράγμα την καταπίνει όπως και τη Βιρτζίνια Γουλφ που έβαλε πέτρες στην τσέπη του παλτό της, μπήκε και περπάτησε στη θάλασσα ώσπου πνίγηκε…
Γιατί πρέπει να θεωρήσουμε την Ντίκινσον «τρελή», όπως και η ίδια περιπαιχτικά αυτοαποκαλείται και όχι σοφή, αφού επέλεξε μια ζωή που της επέτρεπε να δημιουργεί;
Γιατί να υποθέσουμε ότι έχασε απέχοντας, αντί να σκεφτούμε ότι επέλεξε να απέχει;
Ο ψυχολόγος Daniel Nettle γράφει, «Είναι δύσκολο τελικά να αρνούμαστε ότι τα ισχυρότερα θεμέλια της δυτικής κουλτούρας έχουν χτιστεί από ανθρώπους με κάποια προδιάθεση τρέλας».
Η διάνοια συχνά πορεύεται τόσο μπροστά από την εποχή της, ώστε συχνά ο φωτισμένος άνθρωπος παρεξηγείται ή παρερμηνεύεται από τους συγχρόνους του, ενώ αποθεώνεται από τις επόμενες γενιές.
Χρειάζονται αιώνες γνώσης και πνευματικής εξέλιξης, για να κατανοηθεί το επίπεδο της διάνοιας.
Κλείνοντας παραπέμπω στον μεγάλο Έλληνα ποιητή Μ. Παπανικολάου:

Ήταν αλήθεια πως εζούσα κάποια ζωή ξεχωριστή,
ζούσα όπως ήθελεν η Μούσα κι όπως δεν ήθελε η ζωή.
Λοξά με κοίταζαν οι άλλοι σα να με παίρναν για τρελό,
κι ήταν για με χαρά μεγάλη μαζί τους πάντα να γελώ.

πηγή του άρθρου:
artinews.gr  της  Παναγιώτα Ψυχογιού

Στρες – Πως να το απομακρύνουμε από την καθημερινότητά μας

Το άγχος, σε καθημερινή βάση, είναι μια αίσθηση που οι άνθρωποι έχουν όταν είναι υπερφορτωμένοι και αγωνίζονται να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις.
Αυτά τα αιτήματα μπορούν να σχετίζονται με τα οικονομικά, την εργασία, τις σχέσεις και άλλες καταστάσεις, αλλά οτιδήποτε θέτει μια πραγματική ή αντιληπτή πρόκληση ή απειλή για την ευημερία ενός ατόμου μπορεί να προκαλέσει άγχος.

Μόλις ξεκινάμε τη μέρα μας στη δουλειά μας και πριν προλάβουμε να πούμε καλημέρα το τηλέφωνό χτυπά, κάποιος μας φωνάζει δίπλα να διεκπεραιώσουμε κάτι,ένας συνάδελφος ζητά να του διευκρινίσετε κάτι σημαντικό και ο προϊστά­μενός περιμένει στο γραφείο του για κάτι πολύ σημαντικό…
Και τότε το στρες μάς κυριεύει: Η καρδιά αρχίζει να χτυπά δυνατά στο στήθος, το στομάχι γίνεται κόμπος και πλήθος αρνητικών σκέψεων κατακλύζουν το μυαλό.
Χρειαζόμαστε μια λύση «άμεσης βοήθειας» για να ηρεμήσουμε.
Υπάρχει;
Ναι, απαντούν οι ειδικοί, υπάρχουν πολλές και αποτελεσματικές λύσεις -τόσο άμεσες όσο και μακροπρόθεσμες- για να μετριάσετε το στρες.
Εμείς σας παρουσιάζουμε όλες τις τεχνικές «αντι-στρές», που θα σας φανούν χρήσιμες την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στο… μάτι του κυκλώνα!
Το λίγο, το πολύ και το καλό στρες
Η λέξη στρες προέρχεται από τη λατινική λέξη stringere, που σημαίνει σφίγγω. Στρες, λοιπόν, σημαίνει σφίξιμο, ένταση.
Φανταστείτε την ένταση του ήχου στο στερεοφωνικό, την οποία μπορείτε να ρυθμίσετε από το ελάχιστο, όπου δεν ακούτε, έως το μέγιστο, όπου νιώθετε ότι θα σπάσει το τύμπανό σας, περνώντας από όλες τις ενδιάμεσες βαθμίδες.
Κάπως έτσι είναι και το «συνεχές» του στρες:
Σε μικρές δόσεις είναι ακίνδυνο, σε μεγάλες δόσεις είναι καταστροφικό και σε μεσαίες δόσεις σάς κινητοποιεί, προκειμένου π.χ. να τρέξετε για να προλάβετε το λεωφορείο, να διαβάσετε για τις εξετάσεις…
Μάλιστα, σε σχετικές μελέτες έχει βρεθεί ότι, μέχρι ενός ορίου, όσο αυξάνονται τα επίπεδα του στρες τόσο αυξάνεται και η αποδοτικότητα.
Γι’ αυτό και πολλοί άνθρωποι δηλώνουν ότι «χωρίς στρες δεν αποδίδουν».
Το στρες θεωρείται ωφέλιμο σε «μεσαίες δόσεις», δηλαδή όταν η έντασή του δεν ξεπερνά τα προσωπικά όρια ανοχής του καθενός.
Χωρίς μια επαρκή δόση στρες, δεν θα μπορούσατε να πάτε στη δουλειά, να μαγειρέψετε, να οδηγήσετε…
Από την άλλη μεριά, όμως, όταν υπερβεί τα όρια της ανοχής σας -το «βέλτιστο σημείο απόδοσης», όπως το αποκαλούν οι ειδικοί, η σχέση του με την απόδοση γίνεται αντιστρόφως ανάλογη.
Με άλλα λόγια, το στρες σε μεγάλες δόσεις μπορεί να «μπλοκάρει» τις επιδόσεις σας και να απειλήσει την υγεία σας.
Η απειλή του χρόνιου στρες
Τα πιεσμένα ωράρια, τα προβλήματα στις επαγγελματικές σχέσεις, οι δόσεις και τα χρέη, καθώς και τα ξαφνικά γεγονότα που προκαλούν ανασφάλεια (π.χ. απολύσεις, αυξήσεις τιμών) αποτελούν λίγες μόνο από τις αναρίθμητες στρεσογόνες καταστάσεις που βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος.
Οι καταστάσεις αυτές συνήθως δεν είναι παροδικές, αλλά καθημερινές και επαναλαμβανόμενες, με αποτέλεσμα ο οργανισμός να βρίσκεται διαρκώς υπό την επήρεια των ορμονών του στρες.
Τι συμβαίνει λοιπόν; 
Καθώς δεν εκτονώνεται η ένταση που συσσωρεύε­ται στο σώμα, αυτή μπορεί να οδηγήσει στην εκδήλωση ή στην επιδείνωση προβλημάτων υγείας, όπως οι πεπτικές παθήσεις (σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, γαστρίτιδα), οι αναπνευστικές (το στρες θεωρείται μία από τις συχνότερες αιτίες κρίσεων άσθματος), καθώς και οι καρδιαγγεια­κές.
Οι ειδικοί εξηγούν ότι η παρατεταμένη κατάσταση στρες στον οργανισμό (το χρόνιο στρες) είναι επιβαρυντική για την υγεία, ακόμη και αν βραχυπρόθεσμα σας βοηθά να πετυχαίνετε τους στόχους σας και να έχετε υψηλές επιδόσεις. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη έρευνα σε πειραματόζωα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Molecular Psychiatry», μια ακόμη νευρο-ορμόνη, ο παράγοντας έκλυσης κορτικοτροπίνης ή CRF, που σε καταστάσεις χρόνιου στρες κυ­κλοφορεί σε μεγάλες δόσεις και για ­μεγάλο χρονικό διάστημα στον εγκέ­φαλο, συσχετίζεται με διάφορα προ­βλήματα υγείας, όπως οι αγχώδεις διαταραχές, η κατάθλιψη, αλλά και η υπογονιμότητα.
Τα «καμπανάκια» τoυ επικίνδυνου στρες:
Αισθάνεστε ότι είστε διαρκώς «στην πρίζα» και δυσκολεύεστε να αφεθείτε; Ακόμη και όταν κάθεστε, νιώθετε ότι είστε σε ένταση;
Έχετε χάσει την αίσθηση του χιούμορ και σας είναι αδύνατον να αποδώσετε σε δραστηριότητες που προη­γουμένως δεν σας δημιουργούσαν πρόβλημα;
Κάνετε συχνά αρνητικές σκέψεις;
Μήπως δυσκολεύεστε να κοιμηθείτε και ο ύπνος σας είναι ταραγμένος;
Οι ειδικοί εξηγούν ότι όσοι βρίσκονται σε μια κατάσταση συνεχούς πίεσης τείνουν να αντιδρούν υπερβολικά, να μεγαλοποιούν τα πάντα -κυρίως τα αρνητικά -, να είναι σε διαρκή υπερένταση χωρίς λόγο, αλλά και χωρίς αποτέλεσμα.
Επιπλέον, μπορεί να αρρωσταίνουν συχνά, καθώς και να παραπονούνται για σωματικά συμπτώματα όπως:
● Πονοκεφάλους, καθώς και πόνους σε διάφορα σημεία του σώματος.
● Πεπτικές ενοχλήσεις (φούσκωμα, δυσκοιλιότητα κλπ.).
● Δυσκολία στον ύπνο.
● Ταχυπαλμίες.
● Διαρκές αίσθημα κόπωσης ή εξάντλησης.
● Δυσκολία στην αναπνοή.
Τα συμπτώματα αυτά, όπως εξηγούν οι ειδικοί, μάλλον έχουν ήδη οδηγήσει τους πάσχοντες σε γιατρούς διάφορων ειδικοτήτων, χωρίς όμως να έχει διαπιστωθεί οργανικό πρόβλημα.
Ο μηχανισμός του στρες 
Πάλεψε ή τρέξε να σωθείς
Θυμηθείτε πώς νιώσατε όταν χρειάστηκε να πατήσετε ξαφνικά το φρένο για να μην τρακάρετε, όταν ­κοντέψατε να πέσετε από τη σκάλα, αλλά ακόμη και όταν είχατε την πρώτη σας επαγγελματική συνέντευξη ή το πρώτο σας ραντεβού. Είχατε στρες!
Οι ειδικοί εξηγούν ότι οι σωματικές εκδηλώσεις του στρες είναι ενστικτώδεις αντιδράσεις που διαμορφώθηκαν κατά την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους με σκοπό να κινητοποιήσουν τον πρωτόγονο άνθρωπο να παλέψει ή να τρέξει για να σωθεί (μηχανισμός «πάλης ή φυγής»), όταν ερχόταν αντιμέτωπος με τους κινδύνους που απειλούσαν τη ζωή του, όπως τα άγρια θηρία και τα καιρικά φαινόμενα.
Βέβαια, σήμερα οι στρεσογόνες καταστάσεις που ­βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος έχουν αλλάξει θεαματικά σε σύγκριση με εκείνες που αντιμετώπιζε ο άνθρωπος των σπηλαίων.
Ο εγκέφαλος όμως εξακολουθεί να αντιδρά με τον ίδιο… πρωτόγονο τρόπο, παρότι δεν χρειάζεται ούτε να τρέξετε ούτε να παλέψετε για να τις αντιμετωπίσετε.
Πώς γίνεται αυτό;
Η εγρήγορση του οργανισμού οφείλεται στην ενεργο­ποίηση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, το οποίο είναι υπεύθυνο για όλες τις λειτουργίες που απαιτούν κινητοποίηση.
Από την άλλη μεριά, το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα ελέγχει όλες τις λειτουργίες που απαιτούν χαλάρωση.
Τα δύο συστήματα απαρτίζουν το αυτόνομο νευρικό ­σύστημα, που είναι υπεύθυνο για τις αυτόματες, μη ελεγχόμενες αντιδράσεις μας.
Στη φάση της εγρήγορσης, λοιπόν, εκκρίνονται ορμόνες (αδρεναλίνη, κορτιζόλη κλπ.), που προετοιμάζουν τον οργανισμό για δράση.
Xάρη σ’ αυτές αυξάνονται οι παλμοί της καρδιάς, επιταχύνεται η αναπνοή, ­οξύνονται οι αισθήσεις, «σφίγγεται» το στομάχι, αυξάνεται η εφίδρωση…
Όποτε ο οργανισμός νιώθει ότι απειλείται, αντιδρά ενστικτωδώς με αυτό τον τρόπο.
Το στρες, λοιπόν, αποτελεί μια φυσιολογική και σωτήρια αντίδραση του οργανισμού, ο οποίος τίθεται σε ετοιμότητα για να αντιμετωπίσει έναν κίνδυνο.
Οδηγός διαχείρισης του καθημερινού στρες
Οι τρεις άξονες εναντίον του άγχους 
Η σωματική χαλάρωση, η απόσπαση της προσοχής και ο έλεγχος των σκέψεων αποτελούν το τρίπτυχο της επιτυχημένης διαχείρισης του στρες που προτείνουν οι ειδικοί.
Οι τεχνικές αυτές «καλμάρουν» το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, αυξάνουν τη λειτουργία του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος και τελικά προκαλούν χαλάρωση.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι τεχνικές χαλάρωσης είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές.
Εφαρμόστε όσες νιώθετε ότι σας ταιριάζουν περισσότερο.
Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις (όταν π.χ. το στρες πηγάζει από βαθύτερα ψυχικά αδιέξοδα που ενδέχεται να έχουν τις ρίζες τους ακόμη και στην παιδική ηλικία), μπορεί να χρειαστεί μια πρόσθετη βοήθεια με τη μορφή ψυχοθεραπείας (π.χ. ατομική ή ομαδική ψυχοθεραπεία, δραματοθεραπεία).
Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις μπο­ρεί να χρειαστεί η λήψη φαρμακευτικής αγωγής.
Τα φάρμακα χορηγούνται όταν το στρες αγγίζει τα όρια της αγχώδους διαταραχής, δηλαδή όταν γίνεται χρόνιο, προκαλεί σωματικά συμπτώματα και αλλαγές στη συμπεριφορά. Στην περίπτωση αυτή, ο ειδικός θα κρίνει αν χρειάζεται αγωγή με αγχολυτικά και αντικα­ταθλιπτικά.
Η συνδυαστική αγωγή διαρκεί το λιγότερο 6 μήνες και δεν συνιστάται να την ακολουθήσετε μόνοι σας, επειδή τα αγχολυτικά (βενζοδιαζεπίνες) μπορεί να προκαλέσουν εθισμό.
Τεχνικές αντιμετώπισης του άγχους
Αναπνεύστε σωστά 
› Για αρχάριους και όχι μόνο 
Οι αναπνευστικές ασκήσεις προσφέρουν άμεση ανακούφιση από το στρες.
Η βασική αναπνευστική άσκηση στην οποία πρέπει να εξασκηθείτε είναι η διαφραγματική αναπνοή.
Ο σκοπός αυτής της αναπνευστικής άσκησης (που στη γιόγκα ονομάζεται deerga shuasham) είναι να χαλαρώσει το διάφραγμα – το μυ που χωρίζει το θώρακα από την κοιλιά:
● Βάλτε το ένα χέρι στην κοιλιά και το άλλο στο στήθος.
● Εισπνεύστε πολύ αργά από τη μύτη (μετρώντας μέχρι το 4) και νιώστε την κοιλιά σας (και όχι το στήθος σας) να φουσκώνει με αέρα. Προσπαθήστε να κρατήσετε τον αέρα στο στομάχι σας (μετρώντας μέχρι το 4) και εκπνεύστε αργά (μετρώντας πάλι μέχρι το 4).
Συμβουλή: Συνιστάται να την κάνετε προληπτικά και όχι μόνο όταν το στρες σάς κυριεύει.
Κάντε, λοιπόν, 5-10 επαναλήψεις τρεις φορές την ημέρα, ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, όρθιοι κοντά στο παράθυρο ή καθιστοί.
Ενδεχομένως, την ώρα που αναπνέετε να νιώσετε μια ελαφριά ζάλη, λόγω της υπεροξυγόνωσης του εγκεφάλου.
Για να αποφύγετε την υπεροξυγόνωση, σιγουρευτείτε πως, κατά την εκπνοή, έχετε αδειάσει όλο τον αέρα από τα πνευμόνια σας.
Εξασκηθείτε για μία εβδομάδα σε αυτή την τεχνική, προτού περάσετε στο επόμενο στάδιο (στις ασκήσεις μυϊκής χαλάρωσης).
› Για προχωρημένους 
Για να ελέγξετε το στρες που σας κυριεύει όταν πρόκειται να παρουσιάσετε μια εργασία, να κάνετε μια ομιλία ή να δώσετε εξετάσεις, μπορείτε να κάνετε μια πιο απαιτητική αναπνευστική άσκηση της γιόγκα, τη nadi sudhi. Η άσκηση αυτή εξισορροπεί τη λειτουργία των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου:
● Καθίστε χαλαρά με τα μάτια σας κλειστά.
● Με τον αντίχειρα του δεξιού χεριού, κλείστε ελαφρά το δεξί ρουθούνι και πάρτε μια βαθιά εισπνοή από το αριστερό.
● Με το δείκτη του ίδιου χεριού, κλείστε το αριστερό ρουθούνι και εκπνέυστε από το δεξί ρουθούνι τον αέρα που εισπνεύσατε μόλις πριν λίγο από το αριστερό.
Συμβουλή: Επαναλάβετε την άσκηση 15 φορές, ξεκουραστείτε και κάντε άλλες 15 επαναλήψεις (η άσκηση αυτή έχει αρκετές παραλλαγές, αλλά εμείς σας αναφέρουμε την πιο απλή εκδοχή).
Χαλαρώστε τους μυς 
Για να χαλαρώσετε από το μυϊκό σφίξιμο, οι ειδικοί προτείνουν την τεχνική του Jacobson, που βασίζεται στο σφίξιμο και στη χαλάρωση κάθε μυϊκής ομάδας του σώματος ξεχωριστά:
● Το ιδανικό είναι να είστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, αλλά μπορείτε να εξασκηθείτε και σε μια αναπαυτική καρέκλα.
● Σφίξτε και στη συνέχεια χαλαρώστε κάθε μυϊκή ομάδα (πόδια, χέρια, κοιλιά, αυχένας, κεφάλι, πρόσωπο κλπ.). ● Ολοκληρώστε την άσκηση ελέγχοντας νοητικά ότι κάθε σημείο του σώματός σας είναι χαλαρό.
Συμβουλή: Μπορείτε να εφαρμόσετε και παραλλαγές της μεθόδου, σφίγγοντας μαζί όλες τις μυϊκές ομάδες του σώματός σας και κατόπιν χαλαρώνοντας. Επίσης, μπορείτε να εξασκηθείτε ακόμη και στο τιμόνι του αυτοκινήτου, το οποίο θα σφίξετε δυνατά, νιώθοντας την ένταση στο πάνω μέρος του σώματός σας.
Στη συνέχεια χαλαρώνετε τη λαβή.
Πατήστε ένα… καρφί! 
Σκεφτείτε τι θα συνέβαινε εάν, καθώς βρισκόσασταν στα πρόθυρα μιας κρίσης άγχους και σας κοβόταν η ανάσα, οι παλμοί σας ανέβαιναν και η καρδιά σας «κλοτσούσε» στο στήθος σας, εκείνη ακριβώς τη στιγμή πατούσατε… ένα καρφί.
Η κρίση του στρες θα σταματούσε, απαντούν οι ειδικοί.
Θα πονούσε το πόδι σας, αλλά η προσοχή σας θα έφευγε από την κατά­σταση που σας είχε στρεσάρει.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, δεδομένου ότι συχνά το στρες εντείνεται και συντηρείται από επίμονες αρνητικές σκέψεις, μια τεχνική που μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπισή του είναι η απόσπαση της προσοχής από τις συγκεκριμένες σκέψεις.
Ο σκοπός είναι να εστιάσετε την προσοχή σας σε ­κάτι απαιτητικό ή… επώδυνο, όπως για παράδειγμα:
● Τυλίξτε το λαστιχάκι για τα μαλλιά τόσο σφιχτά γύρω από το δάχτυλό σας, ώστε να πονέσετε.
● Μετρήστε από το 1 έως το 20 μετρώντας έναν αριθμό κάθε 5 δευτερόλεπτα.
● Κάντε δύσκολους πολλαπλασιασμούς με εξαψήφια νούμερα.
● Σηκωθείτε αμέσως από την καρέκλα σας.
Bγείτε βόλτα 
Όταν το στρες σάς κυριεύει, μια αποτελεσματική μέθοδος άμεσης αντιμετώπισης είναι να ασχοληθείτε με μια μορφή άσκησης, π.χ. βγείτε μια βόλτα γύρω από το τετράγωνο.
Με τον τρόπο αυτό, ο οργανισμός σας «καταναλώνει» την περίσσεια αδρεναλίνη, ενώ το μυαλό σας αποσπάται από τις ανήσυχες σκέψεις. Γενικότερα, οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι όσοι ασχολούνται συστηματικά με μια σωματική δραστηριότητα ταλαιπωρούνται λιγότερο από το άγχος και την κατάθλιψη σε σύγκριση με όσους κάνουν καθιστική ζωή.
Επιπλέον, η άσκηση σας βοηθά να αποκτήσετε καλύτερο έλεγχο του σώματός σας, καθώς και να διακρίνετε ευκολότερα τη διαφορά ανάμεσα στην ένταση και τη χαλάρωση του οργανισμού.
Συμβουλή: Συνιστάται να αποφύγετε τα ανταγωνιστικά αθλήματα, επειδή μπορεί να επιτείνουν το στρες.
Τεντωθείτε με γιόγκα 
Οι διατάσεις βοηθούν τους μυς να χαλαρώσουν και εσάς να καταπολεμήσετε την ένταση.
Εάν θέλετε, μπορείτε να εφαρμόσετε μερικές απλές διατάσεις της γιόγκα:
● Κάντε περιστροφές με το κεφάλι, σκύβοντας από την αριστερή προς τη δεξιά μασχάλη.
Με τον τρόπο αυτό, γίνεται διάταση των μυών του αυχένα.
● Σταθείτε όρθιοι με τα χέρια ψηλά και νιώστε ότι κάποιος σας τραβά τα χέρια προς το ταβάνι. Αισθανθείτε ότι οι σπόνδυλοί σας «ξεκολλούν».
Με τον τρόπο αυτό, τεντώνεται η σπονδυλική σας στήλη.
● Καθίστε με την πλάτη ίσια και στρίψτε τον κορμό (όχι τη λεκάνη) ελαφρά προς τα δεξιά και μετά προς τα αριστερά.
Η άσκηση αυτή είναι ευεργετική για τα νεύρα γύρω από τη σπονδυλική στήλη.
Πιέστε τα κατάλληλα σημεία 
Πιέζοντας με τα δάχτυλά σας ορισμένα σημεία βελονισμού και ρεφλεξολογίας στο σώμα σας, μπορείτε να αποφορτιστείτε από το στρες.
Καθίστε αναπαυτικά και ασκήστε ­κυκλικές και διεισδυτικές πιέσεις στα σημεία που αναφέρονται παρακάτω, είτε σε όλα είτε σε όποια προτιμάτε, αλλά πάντοτε και στις δύο πλευρές του σώματός σας:
-Στο αυτί 
● Με το δείκτη του χεριού σας, πιέστε στο κέντρο του αυτιού, στη λακκουβίτσα ακριβώς δίπλα από την τρύπα του αυτιού, για μισό με ένα λεπτό. Δεν χρειάζεται περισσότερο, επειδή το αυτί είναι κοντά στον εγκέφαλο και τα μηνύματα λαμβάνονται ταχύτατα από αυτόν.
Πού βοηθά: Το σημείο αυτό αντιστοιχεί στο θώρακα, το ηλιακό πλέγμα και την καρδιά.
Η πίεσή του θα σας ανακουφίσει από την ένταση, ιδιαίτερα όταν αυτή παίρνει τη μορφή βάρους στο θώρακα.
● Πιέστε για μισό με ένα λεπτό το λοβό του αυτιού σας με το δείκτη και τον αντίχειρά σας.
Πού βοηθά: Ο λοβός, σύμφωνα με τη ρεφλεξολογία, αντιστοιχεί στον εγκέφαλο και η πίεσή του αποφορτίζει το νευρικό σας σύστημα.
-Στην παλάμη 
● Πιέστε με τον αντίχειρά σας ακριβώς στο κέντρο της παλάμης σας για 1-2 λεπτά.
Πού βοηθά: Το λακκουβάκι που θα εντοπίσετε αποκαλείται από τους βελονιστές «ανάκτορο της εργασίας», επειδή συμβάλλει στην αποφόρτιση από την ένταση της δουλειάς.
● Πιέστε για 1-2 λεπτά την περιοχή ανάμεσα στο δείκτη και τον αντίχειρα του χεριού σας, με το δείκτη και τον αντίχειρα του άλλου χεριού.
Πού βοηθά: Αυτό το τριγωνικό κομμάτι σάρκας αντιστοιχεί σε ­πολλές περιοχές του σώματος: στους πνεύμονες, την πλάτη, το ηλιακό πλέγμα και το διάφραγμα, όπου συσσωρεύεται όλη η ένταση. Η πίεση αυτού του σημείου σας βοηθά να αναπνεύσετε καλύτερα, να «καθαρίσετε» το μυαλό σας και να ανανεωθείτε.
-Στα πόδια 
● Ασκήστε πίεση είτε με τον αντίχειρα είτε με τα 3 δάχτυλα του χεριού (δείκτης, μέσος, παράμεσος) στη ράχη του ποδιού, στην περιοχή ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο δάχτυλο, για 1-2 λεπτά.
Πού βοηθά: Ανακουφίζει από την ένταση στην περιοχή του στήθους, αλλά και του ήπατος, καθώς αντιστοιχεί στο μεσημβρινό του συκωτιού.
● Πιέστε δυνατά στη ράχη του ποδιού, ανάμεσα στους τένοντες των δύο τελευταίων δαχτύλων.
Πού βοηθά: Αυτό είναι το σημείο ισορροπίας του οργανισμού. Αντιστοιχεί στο μεσημβρινό της χολής (η οποία «πρήζεται» όταν είμαστε σε ένταση, όπως και το συκώτι!).
…Όσα βάζει ο νους σας 
Ο έλεγχος των σκέψεων ­είναι ένα απαιτητικό έργο που χρειάζεται εξάσκηση και υπομονή.
Αποτελεί όμως ένα απαραίτητο στάδιο, από το οποίο πρέπει να περάσετε προκειμένου να διαχειριστείτε αποτελεσματικά το στρες, που σας κυριεύει όχι μόνο άμεσα, αλλά και μακροπρόθεσμα.
Οι τεχνικές χαλάρωσης, που απαιτούν να βάλετε το μυαλό σας… να δουλέψει, είναι σαφώς πιο δύσκολες, αλλά και ιδιαίτερα αποτελεσματικές.
Γι’ αυτό αξίζει να εξασκηθείτε:
-«Πιάστε» τις σκέψεις σας 
«Θα τα πάω άσχημα»,
«Δεν θα τα ­καταφέρω»…
Συνήθως οι σκέψεις που γεννούν αυξημένο στρες δεν ­είναι ­ρεαλιστικές. Βασίζονται στην υπερβολή και την καταστροφολογία, αλλά με την ταχύτητα που περνούν από το μυαλό αφήνουν ένα ρεαλιστικό αποτύπωμα και μια πραγματικά ­δυσάρεστη αίσθηση (π.χ. σφίξιμο στο στομάχι):
● Το παράλογο των σκέψεών σας θα το διαπιστώσετε αν κάνετε τον κόπο να τις γράψετε.
Είναι όμως σημαντικό να «πιάσετε» τις σκέψεις σας τη στιγμή που περνούν αστραπιαία από το μυαλό σας, διαφορετικά θα τις «χάσετε ».
Οι ειδικοί τονίζουν ότι το πρώτο βήμα πριν ξεκινήσετε ακόμη και την πιο απλή αναπνευστική άσκηση χαλάρωσης είναι να θέσετε υπό έλεγχο τις αρνητικές σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό σας όταν βρίσκεστε υπό ­πίεση. Διαφορετικά, αυτές θα ξεπε­τάγονται πάντα στο μυαλό σας και θα παρεμποδίζουν ακόμη και μια απλή άσκηση αναπνοής.
Συμβουλή: Να θυμάστε πως ό,τι και αν είναι αυτό που σας προκαλεί στρες (π.χ. η άσκηση κριτικής, η ομιλία μπροστά σε κοινό, η ανάθεση ευθυνών) είναι σημαντικό να μην το αποφύγετε, αλλά να το αντιμετωπίσετε.
Μπορεί να σκέφτεστε ότι θα είναι δυσάρεστο, επώδυνο και ότι θα επέλθει το χάος, αλλά η αλήθεια είναι ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα συμβεί.
Ήδη αποφασίζοντας να αντιμετωπίσετε την κατάσταση που σας προκαλεί στρες κάνετε ένα τεράστιο βήμα προόδου.
Πλάστε μια εικόνα 
Η τεχνική της καθοδηγούμενης φαντασίωσης πηγάζει από το διαλογισμό, που είναι ιδιαίτερα αγαπητός στην ανατολική κουλτούρα.
Αν αμφιβάλλετε για το πόση δύναμη έχει μια εικόνα που θα δημιουργήσετε με τη σκέψη σας, σκεφτείτε απλά πώς αντιδράτε όταν σκέφτεστε ένα ολόφρεσκο ζουμερό πράσινο λεμόνι, το οποίο κόβετε με το μαχαίρι και το φέρνετε στο στόμα σας.
Μήπως το στόμα σας γέμισε ήδη με σάλιο;
Με έναν παρόμοιο ­τρόπο, πλάστε με το μυαλό σας μια ­εικόνα ηρεμίας και θα δείτε ότι θα ­χαλαρώσετε:
● Καθίστε αναπαυτικά, κλείστε τα μάτια και φέρτε στο μυαλό σας με κάθε λεπτομέρεια μια εικόνα που σας ευχαριστεί.
● Εστιάστε στις αισθήσεις που σας προκαλεί η εικόνα, π.χ. φανταστείτε ότι είστε σε μια ωραία παραλία, κάθεστε σε μια χνουδωτή πετσέτα πάνω στη ζεστή άμμο, νιώθετε τον ήλιο να ζεσταίνει το σώμα σας, ακούτε το κύμα, μυρίζετε την αύρα της θάλασσας. Η εικόνα της παραλίας συνήθως δρα χαλαρωτικά για τους περισσότερους, αν και ο καθένας μπορεί να διαλέξει το δικό του μοτίβο.
Συμβουλή: Εφαρμόστε αυτή την ­τεχνική όχι μόνο όταν είστε στρεσαρισμένοι, αλλά και προληπτικά.
Συνιστάται να διαλογίζεστε το πρωί, μόλις ­έχετε ξυπνήσει, και το βράδυ πριν από το δείπνο.
Μην απογοητευτείτε αν δεν τα καταφέρετε με την πρώτη προσπάθεια, μια και αυτή η τεχνική απαιτεί εξάσκηση.
Διαλογισμός express 
Διαλογισμός express ενώ κάνετε ντους;
Κι όμως γίνεται, απαντούν οι ­ειδικοί, οι οποίοι προτείνουν ακόμη και να διαλογιστείτε ενώ πλένετε τα πιάτα!
Ενώ το νερό τρέχει, επικεντρωθείτε στην αίσθηση που αφήνει στα χέρια ή στο σώμα σας.
Εάν στο μυαλό σας εισβάλλουν ανεπιθύμητες σκέψεις, στρέψτε ξανά απαλά την προσοχή σας στο τρεχούμενο νερό.
Η εστίαση της εγκεφαλικής δραστηριότητας στις αισθήσεις ευνοεί τη λειτουργία του παρασυμπαθητικού νευρικού ­συστήματος και προκαλεί χαλάρωση.
Απλές και ευχάριστες λύσεις
-Κάντε μασάζ 
Το μασάζ οποιασδήποτε μορφής (σιά­τσου, κλασικό σουηδικό μασάζ κλπ.) βοηθά το σώμα να χαλαρώσει και συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων της κορτιζόλης στον οργα­νισμό.
Επιπλέον, όταν χαλαρώνει το σώμα, τείνει να χαλαρώνει και ο νους.
Μάλιστα, σχετικές έρευνες έχουν δείξει ότι το μασάζ έχει πιο ευεργετική δράση στη μείωση των επιπέδων της κορτιζόλης και του καρδιακού ρυθμού σε σύγκριση με μια φιλική συζήτηση, γεγονός που αναδεικνύει τη θεραπευτική δύναμη του αγγίγματος.
Το ιδανικό είναι να σας κάνει μασάζ ένα οικείο σας πρόσωπο.
Εναλλακτικά, κάντε μόνοι σας μαλάξεις στον αυχένα και τους ώμους, όπου τείνει να συσσωρεύεται η ένταση.
Ακούστε μουσική 
Ορισμένα μουσικά κομμάτια αποτελούν πολύτιμο βοήθημα στην αποφόρτιση του στρες.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η μουσική με αργό ή μέτριο τέμπο και με απλή, ρυθμική και μελωδική δομή προκαλεί ηρεμία και ευχαρίστηση.
Πρόκειται για κομμάτια κλασικής μουσικής, σύγχρονης ορχηστρικής μουσικής (lounge, eth­nic, ambient κλπ.), New Age, χορωδιακής ή ακόμη και τραγούδια.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, βασική προϋ­πόθεση για την επιλογή του μουσικού κομματιού που θα σας χαλαρώσει είναι να σας αρέσει.
Επιπλέον, ο πιο αποδοτικός τρόπος για να αξιοποιήσετε πλήρως τη δύναμη της μουσικής ενάντια στο στρες είναι να συμμετάσχετε σε μια συνεδρία μουσι­κοθε­ραπείας, όπου ο μουσικοθεραπευτής θα σας βοηθήσει να αποφορτιστείτε από την ένταση είτε παίζοντας είτε ακούγοντας μουσική.
Μουσικές επιλογές αντι-στρές 
Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένες μουσικές επιλογές που μπορούν να σας «ταξιδέψουν» και να σας αποφορτίσουν από το στρες:
● επιλογές κλασικής μουσικής με σονάτες και συμφωνίες του Μότσαρτ
(ειδικά τα αργά μέρη) ή συνθέσεις του Μπαχ (Air on G-string), του Pachebel (Canon) και του Grieg (Peer Gynt Suite 1)
● new Age επιλογές των Secret Garden και του Kobialka
● μουσική συγκροτημάτων όπως οι Enia
● συλλογές ambient μουσικής όπως το Café del Mar
● ή ακόμη και μπαλάντες με ελληνικό χρώμα όπως της Καραΐνδρου, του Παπαθανασίου και του Χατζηδάκι.
Βάλτε το ραχάτι στη ζωή σας 
Στην Ανατολή υπάρχει μια λέξη για αυτούς που απλά κάθονται και ησυχάζουν, χωρίς να κοιμούνται απαραίτητα: το ραχάτι.
Καιρός να «ραχατέψετε» κι εσείς!
Φροντίστε, λοιπόν, να υπάρχει έστω και μισή ώρα στο καθημερινό σας πρόγραμμα που δεν θα έχετε κάτι να κάνετε (η παρακολούθηση τηλεόρασης δεν ανήκει στο ραχάτι).
Μπορείτε, για παράδειγμα, να καθίσετε στον καναπέ ακούγοντας μουσική, διαβάζοντας ένα βιβλίο ή απλά ονειροπολώντας.
Άλλωστε, ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει αποδεδειγμένα την ανάγκη να ονειροπολεί (να αφαιρείται) κάθε 1,5 ώρα!
Πρόκειται για μια αυτόματη λειτουργία που βοηθά στην «ανασυγκρότηση» του εγκεφάλου και η οποία σπανίως επιτελείται.
Δεν ­είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι σήμερα υπάρχει το λεγόμενο «σύνδρομο του burn-out» (επαγγελματικής εξουθένωσης), το οποίο προσβάλλει κυρίως εκείνους που εργάζονται πολλές ώρες και συναλλάσσονται με πολλούς ανθρώπους (π.χ. διευθυντές, καθηγητές, γιατρούς κλπ.).
Ρυθμίστε τον ύπνο σας για καλή μέρα! 
Το έντονο στρες μπορεί να ταράξει τον ύπνο σας, αλλά και τα συχνά ­ξενύχτια μπορούν να προκαλέσουν στρες!
Η σχέση του ύπνου με το στρες είναι αμφίδρομη.
Βέβαια, το να χάσετε μερικά βράδια «καλού» ύπνου δεν θεωρείται επιζήμιο.
Εάν, όμως, η καθυστέρηση στην έλευση του ύπνου και η πρόωρη αφύπνιση σας προκαλούν έντονη ανησυχία, τότε πρέπει να λάβετε τα μέτρα σας.
Για να βελτιώσετε τον ύπνο σας:
● Ασχοληθείτε με μια σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά αποφύγετε την έντονη άσκηση τις βραδινές ώρες.
● Αποφύγετε τον καφέ, το κακάο, το αλκοόλ, τα βαριά και πικάντικα γεύματα και προτιμήστε ένα ζεστό γάλα ή ένα ρόφημα (τίλιο, χαμομήλι) πριν πέσετε για ύπνο.
● Εάν, παρ’ όλα αυτά, στριφογυρίζετε στο κρεβάτι σας και αυτό διαρκεί για περισσότερο από 15-20 λεπτά, σηκωθείτε και κάντε κάτι απλό (μικροδουλειές, διάβασμα) μέχρι να αισθανθείτε υπνηλία. Αποφύγετε, όμως, τη λήψη φαρμάκων χωρίς προηγουμένως να συμβουλευτείτε έναν ειδικό.
Μεγαλουπόλεις; Όπου φύγει φύγει! 
Οι ειδικοί εξηγούν ότι η ίδια η ζωή στις μεγαλουπόλεις αποτελεί ένα σημαντικό στρεσογόνο παράγοντα για πολλούς λόγους, όπως είναι:
› Η έλλειψη καθαρού αέρα (οξυγόνου) και η ηχορύπανση.
› Ο συνωστισμός, όχι μόνο στα μέσα μαζικής μεταφοράς, αλλά και στο ίδιο το σπίτι, καθώς όλο και μικραίνουν οι διαστάσεις των χώρων διαβίωσης.
› Η έλλειψη επαφής με το έδαφος (το χώμα) και η αδυναμία να ξεκουραστούν τα μάτια ατενίζοντας τον ορίζοντα – και όχι το απέναντι κτίριο.
› Οι πολλές ώρες δουλειάς και η συνακόλουθη έλλειψη ελεύθερου χρόνου.
Προσπαθήστε, λοιπόν, να φεύγετε από την πόλη με κάθε ευκαιρία, οργανώνοντας ολιγοήμερες εκδρομές, Σαββατοκύριακα στην εξοχή, ακόμη και ­μονοήμερες αποδράσεις!
Mυρίστε τις σταγόνες της ηρεμίας 
Μερικές σταγόνες αιθέριων ελαίων στο μαξιλάρι, στον αρωματικό λύχνο ή στο αφρόλουτρο θα σας καταπραΰ­νουν από την ένταση της ημέρας.
Για το μαξιλάρι: 2-3 σταγόνες αιθέ­ριο έλαιο χαμομηλιού στην άκρη του μαξιλαριού θεωρούνται ευεργετικές, κυρίως εάν το στρες σάς «χτυπά» στο στομάχι.
Για το γραφείο:
Σε έναν αρωματικό λύχνο, ρίξτε 2-4 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας.
Είναι ένα βότανο που εξισορροπεί τον οργανισμό, δρα καταπραϋντικά και ανακουφίζει τυχόν δερματικούς ερεθισμούς.
Μπορείτε να το συνδυάσετε και με το αιθέριο έλαιο βασιλικού, ο οποίος είναι κατευναστικός και τονώνει τη μνήμη.
Για το αφρόλουτρο:
Ρίξτε στην μπανιέρα 4-10 σταγόνες αιθέρια έλαια περγαμόντου και νεραντζιάς, τα οποία θα σας χαλαρώσουν και θα βελτιώσουν αισθητά τη διάθεσή σας.
Εάν δεν έχετε χρόνο για ένα αφρόλουτρο, κάντε ένα ποδόλουτρο για 5-10 λεπτά.
Τα «ναι» και τα «όχι» της αντι-στρές διατροφής 
Ίσως έχετε παρατηρήσει ότι, όταν είστε πιεσμένοι, τείνετε να τρώτε ανεξέλεγκτα, προτιμώντας κυρίως τα γλυκά, μια διατροφική παγίδα που τελικά δεν σας βοηθά να χαλαρώσετε.
Σε περιόδους στρες, είναι απαραίτητο να τροφοδοτήσετε τον οργανισμό σας με τις ουσίες που έχει ανάγκη, ώστε να αντεπεξέλθει αποτελεσματικά στην ένταση που υφίσταται.
Στις γραμμές που ακολουθούν, διαβάστε τι να αποφεύγετε όταν σας καταλαμβάνει το άγχος, καθώς και για τα θαυματουργά αντι-στρές συστατικά που κρύβονται σε ορισμένα τρόφιμα.
Λέμε «ΟΧΙ»
Στα ζαχαρούχα και ραφιναρισμένα τρόφιμα
Το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου «ικανοποιείται» άμεσα από την κατανάλωση τροφίμων με γλυκιά γεύση (γλυκά, άσπρο ψωμί, αρτοσκευάσματα κλπ).
Επιπλέον, τα ζαχαρούχα τρόφιμα αποτελούν το κατεξοχήν «καύσιμο» του εγκεφάλου και τον τρο­φοδοτούν άμεσα με ενέργεια.
Γιατί να τα αποφεύγουμε:
Τα γλυκά δημιουργούν απότομες αυξομειώσεις στα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα: προκαλούν την άμεση άνοδό τους, αλλά και την εξίσου γρήγορη κάθοδό τους, γεγονός που σημαίνει ότι το αίσθημα της τόνωσης που παρέχουν είναι παροδικό και γρήγορα το διαδέχεται το αίσθημα της κόπωσης.
Το αποτέλεσμα είναι η εκ νέου κατανάλωση γλυκού.
Δημιουργείται έτσι ένας φαύλος κύκλος, που τελικά εξαντλεί τον οργανισμό. Επιπλέον, τα γλυκά σάς φορτώνουν με περιττές θερμίδες, αλλά και ενοχές.
Στο αλκοόλ 
Η δράση του αλκοόλ στον εγκέφαλο είναι ιδιόμορφη.
Αρχικά προκαλεί χαλάρωση, λόγω της καταστολής του κεντρικού νευρικού συστήματος, αλλά στη συνέχεια προκαλεί διέγερση.
Αναμφίβολα, ένα ποτήρι κρασί ή ουί­σκι στο τέλος μιας πιεσμένης ημέρας δεν αποτελεί πρόβλημα.
Γιατί να το αποφεύγουμε:
Η συστηματική κατανάλωση αλκοόλ, ως τρόπος διαχείρισης του στρες, δεν σας βοηθά ουσιαστικά και μπορεί να προκαλέσει εξάρτηση.
Στην καφεΐνη 
Η καφεΐνη είναι διεγερτική, γι’ αυτό συστήνεται η κατανάλωση καφέ να μην ξεπερνά τα 2-3 φλιτζάνια ημερησίως.
Γιατί να την αποφεύγουμε: Επιδεινώνει την ήδη τεταμένη κατάσταση του οργανισμού σας.
Λέμε «ΝΑΙ»
Στο νερό
Η αφυδάτωση μπορεί να προκαλέσει εκνευρισμό, κούραση και δυσκολία συγκέντρωσης. Γι’ αυτό, να πίνετε καθημερινά άφθονο νερό (κατά μέσο όρο 8 ποτήρια).
Στη σοκολάτα 
Γιατί καταφεύγουμε στη σοκολάτα όταν έχουμε στρες;
Αρκετές μελέτες αποδίδουν τη ροπή προς τη σοκολάτα στο γεγονός ότι περιέχει τρυπτοφάνη, ένα αμινοξύ που συμβάλλει στη σύνθεση της σεροτονίνης – της «ορμόνης της ευχαρίστησης» του εγκεφάλου.
Άλλες έρευνες αποδίδουν την ηρε­μιστική της δράση στο γεγονός ότι περιέχει μαγνήσιο, το οποίο συμ­βάλλει στην εύρυθμη μυϊκή λειτουργία, ενώ μια πρόσφατη μελέτη εντοπίζει ως «ατού» της σοκολάτας τις μεθυλοξανθίνες που περιέχει.
Πάντως, δεν λείπουν και οι μελέτες που αποδίδουν την προτίμηση στη σοκολάτα απλώς στο ότι είναι γλυκιά και νόστιμη!
Τα βότανα που φέρνουν ηρεμία 
Μπορείτε να καταπολεμήσετε το στρες με τη βοήθεια των βοτάνων.
Πίνετε 1-2 ροφήματα την ημέρα (βράστε το νερό και στη συνέχεια ρίξτε για 3-5 λεπτά τα φύλλα του βοτάνου, σουρώστε και πιείτε το).
Μετά από 1-2 μήνες βοτανοθεραπείας, συνιστάται να κάνετε διάλειμμα 2 εβδομάδων.
Τα βότανα που προτείνουν οι ειδικοί είναι:
Τίλιο, χαμομήλι: Θεωρούνται ήπια βότανα με ηρεμιστική δράση. Μπορείτε να τα συνδυάσετε και μεταξύ τους για να έχετε πιο κατευναστικό αποτέλεσμα. Και τα δύο ηρεμούν το στομάχι.
Πασιφλόρα: Το βότανο αυτό θεωρείται πιο δυνατό από το τίλιο και το χαμομήλι. Συνιστάται στην περίπτωση που αισθάνεστε πιεσμένοι και παράλληλα αυτή η κατάσταση σας έχει «χαλάσει» τη διάθεση και σας έχει κάνει μελαγχολικό.

πηγή:vita.gr