κωπηλατώντας, ταξιδεύω μαζί με τη γαλέρα μου σε αχαρτογράφητα νερά, προσαράζω σε ξεχασμένα λιμάνια και συλλέγω θησαυρούς... βλέπω πολλά, διαβάζω άλλα τόσα, καταγράφω ότι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον και έχω μότο μου πως - το μονοπάτι της ζωής σ’ ένα γκρεμό τελειώνει Κι οπού ‘χει στην ψυχή φτερά, τ’ ανοίγει και γλιτώνει!!! τα νέα της γαλέρας λοιπόν...
Ετικέτες
- Άκου Ανθρωπάκο
- Αντωνόπουλος Γιώργος -photographer-photoreporter
- αυτάρκεια
- αυτοβελτίωση
- Δημήτρης Κούβελας
- ευ ζην
- η ζωή στον πλανήτη Γη
- θόρυβος
- κλιματική αλλαγή
- μαθαίνω
- νερό
- όταν με ρώτησαν...
- συνταγές υγείας
- υγεία-ευεξία
- φωτιές
- φωτογραφίες και μία λέξεις
- botanologia.gr
- covid-19
- MUDr Vassaras Alexandros
- ntina writes
- ntinas photo
- Robert Lanza
Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2021
Dr Dransart Philippe : Πως καταλήγουμε να υποφέρουμε σωματικά από έναν ψυχικό πόνο.
Επιστημονική έρευνα κατέδειξε τελικά ότι υπάρχουν ενεργειακοί μεσημβρινοί στο ανθρώπινο σώμα
Επιστημονική έρευνα κατέδειξε τελικά ότι υπάρχουν ενεργειακοί μεσημβρινοί στο ανθρώπινο σώμα - Scientific research has finally shown that there are energy meridians in the human body - La ricerca scientifica ha finalmente dimostrato che ci sono meridiani energetici nel corpo umano
Ο Giorgio Agamben στην εκδήλωση που διοργάνωσε η «Πρωτοβουλία ενάντια στο υγειονομικό απαρτχάιντ»
Ο ΟΗΕ και η προέλευση του Great Reset
Απόδοση στα Ελληνικά: Νίκος Μαρής
Ο Πλάτων ήθελε οι «σοφοί άνδρες» (οι φιλόσοφοι) να κρατούν τα ηνία της κυβέρνησης, αλλά κατέστησε επίσης σαφές ότι αυτό το είδος κράτους θα χρειαζόταν τον μετασχηματισμό των ανθρώπων.
Στη σύγχρονη εποχή, οι υποστηρικτές του παντοδύναμου κράτους θέλουν να αντικαταστήσουν τον φιλόσοφο-ηγεμόνα του Πλάτωνα με τον εμπειρογνώμονα-ειδικό και να δημιουργήσουν τον νέο άνθρωπο μέσω της ευγονικής, που τώρα ονομάζεται μετα-ανθρωπισμός (transhumanism).
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και οι διάφορες υπο-οργανώσεις του διαδραματίζουν κομβικό ρόλο σε αυτό το σχέδιο, το οποίο έχει φτάσει στη σημερινή του φάση μέσα από τα project της «Ατζέντας 2030» και της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» (Great Reset).
Ο Αγώνας για μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση
Η Μεγάλη Επανεκκίνηση δεν προήλθε από το πουθενά.
Οι πρώτες σύγχρονες προσπάθειες για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου θεσμού με κυβερνητικές αρμοδιότητες ξεκίνησαν από την κυβέρνηση του Woodrow Wilson, που θήτευσε ως πρόεδρος των ΗΠΑ από το 1913 έως το 1921. Υπό την έμπνευση του συνταγματάρχη Mandell House, του κύριου συμβούλου και καλύτερου φίλου του προέδρου, ο Wilson ήθελε να καθιερώσει ένα παγκόσμιο φόρουμ για την περίοδο μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ωστόσο, το σχέδιο της συμμετοχής της Αμερικής στο Συμβούλιο των Εθνών απέτυχε και η τάση προς τον διεθνισμό και την καθιέρωση μιας νέας παγκόσμιας τάξης υποχώρησε κατά τη διάρκεια της Ξέφρενης Δεκαετίας του ’20.
Ωστόσο, μια νέα κίνηση προς τη διαχείριση μιας κοινωνίας με τη μορφή ενός ενιαίου οργανισμού, εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης.
Ο Φράνκλιν Ρούσβελτ δεν άφησε την κρίση να περάσει ανεκμετάλλευτη, προωθώντας την ατζέντα του με το «New Deal».
Ο Ρούσβελτ ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τα ειδικά εκτελεστικά προνόμια που συνόδευαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η αντίσταση ήταν σχεδόν μηδενική όταν προχώρησε, θέτοντας τα θεμέλια για μια νέα ένωση εθνών, η οποία επρόκειτο τώρα να ονομαστεί Ηνωμένα Έθνη .
Υπό την ηγεσία του Στάλιν, του Τσώρτσιλ και του Ρούσβελτ, είκοσι έξι έθνη συμφώνησαν τον Ιανουάριο του 1942 με την πρωτοβουλία της ίδρυσης ενός Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (OHE), ο οποίος απέκτησε υπόσταση στις 24 Οκτωβρίου 1945.
Από την ίδρυσή τους, τα Ηνωμένα Έθνη και τα παρακλάδια τους, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), προετοιμάζουν τις χώρες του κόσμου ώστε να συμμορφωθούν με τους στόχους που ανακοινώθηκαν κατά την ίδρυση του.
Ωστόσο, οι γλυκανάλατες εξαγγελίες περί προώθησης της «διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας», της «ανάπτυξης φιλικών σχέσεων μεταξύ των εθνών» και των προσπαθειών για «κοινωνική πρόοδο, καλύτερο βιοτικό επίπεδο και ανθρώπινα δικαιώματα» αποκρύπτουν την ατζέντα της ίδρυσης μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης με εκτελεστικές δυνάμεις των οποίων το έργο δεν ήταν η προώθηση της ελευθερίας και των ελεύθερων αγορών, αλλά ο μεγαλύτερος παρεμβατισμός και ο έλεγχος μέσω πολιτιστικών και επιστημονικών οργανισμών.
Αυτό έγινε σαφές με τη δημιουργία από τον ΟΗΕ του Εκπαιδευτικού, Επιστημονικού, και Πολιτιστικού Οργανισμού (UNESCO) το 1945.
Ευγονική
Μετά την ίδρυση της UNESCO το 1945, ο Άγγλος εξελικτικός βιολόγος, υποστηρικτής της ευγονικής, και δεδηλωμένος υπέρμαχος της πολιτικής παγκοσμιοποίησης Julian Huxley (αδελφός του Aldous Huxley, συγγραφέα του Ένας Γενναίος Νέος Κόσμος) έγινε ο πρώτος διευθυντής της.
Κατά τα εγκαίνια της οργάνωσης, ο Huxley έκανε έκκληση για έναν «επιστημονικό οικουμενικό ανθρωπισμό, παγκόσμιο σε έκταση» (σελ. 8) και ζήτησε να διαχειριστεί την ανθρώπινη εξέλιξη προς ένα «επιθυμητό» σκοπό.
Αναφερόμενος στον διαλεκτικό υλισμό ως «την πρώτη ριζοσπαστική απόπειρα μιας εξελικτικής φιλοσοφίας» (σελ. 11), ο διευθυντής της UNESCO λυπάται για το γεγονός ότι η μαρξιστική προσέγγιση για τον μετασχηματισμό της κοινωνίας ήταν καταδικασμένη να αποτύχει λόγω της έλλειψης ενός απαραίτητου «γενετικού παράγοντα».
Με τέτοιες ιδέες, ο Julian Huxley δεν δυσκολεύτηκε να βρει μια αξιοσέβαστη παρέα. Από τα τέλη του 19ου αιώνα, η έκκληση για τη γενετική βελτίωση του ανθρώπινου είδους μέσω της ευγονικής έχει κερδίσει πολλούς εξέχοντες οπαδούς.
Ο John Maynard Keynes, για παράδειγμα, υποστήριζε την προώθηση της ευγονικής και τον ελέγχο του πληθυσμού ως ένα από τα πιο σημαντικά κοινωνικά ζητήματα και ως έναν κρίσιμο τομέα έρευνας.
Ο Κέινς δεν ήταν ο μόνος.
Η λίστα των υποστηρικτών της επιλεκτικής αναπαραγωγής του ανθρώπινου είδους με στόχο τη «βελτίωσή του» είναι αρκετά μεγάλη και εντυπωσιακή.
Στους αντι-φιλελεύθερους «μεταρρυθμιστές» περιλαμβάνονται, μεταξύ πολλών άλλων γνωστών ονομάτων, οι συγγραφείς H.G. Wells και Bernard Shaw, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Theodore Roosevelt, ο Βρετανός πρωθυπουργός Winston Churchill, καθώς και ο οικονομολόγος Irving Fisher και οι πρωτοπόροι του οικογενειακού προγραμματισμού Margaret Sanger και Bill Gates Sr., πατέρας του Bill Gates, συνιδρυτής της Microsoft και επικεφαλής του Ιδρύματος Bill and Melinda Gates .
Στην ομιλία του για την ίδρυση της UNESCO, ο Julian Huxley ήταν αρκετά συγκεκριμένος για τους στόχους και τις μεθόδους αυτού του ιδρύματος.
Για να επιτευχθεί η επιθυμητή «εξελικτική πρόοδος» της ανθρωπότητας, το πρώτο βήμα ήταν να τονιστεί «η απόλυτη ανάγκη για μια παγκόσμια πολιτική ενότητα και να εξοικειωθούν όλοι οι λαοί με τις συνέπειες της μεταφοράς της πλήρους εθνικής κυριαρχίας από τα ξεχωριστά έθνη σε έναν παγκόσμιο οργανισμό».
Επιπλέον, το ίδρυμα αυτό πρέπει να εξετάσει την αντιστάθμιση μεταξύ της «σημασίας της ποιότητας έναντι της ποσότητας» (σελ. 14), πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να λάβει υπόψη ότι υπάρχει «ένα βέλτιστο εύρος μεγέθους για κάθε ανθρώπινη οργάνωση, όπως υπάρχει για κάθε είδος βιολογικού οργανισμού» (σελ. 15).
Ο εκπαιδευτικός, επιστημονικός και πολιτιστικός οργανισμός του ΟΗΕ θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην «ενότητα μέσω της ποικιλομορφίας της τέχνης και του πολιτισμού ανά τον κόσμο, καθώς και στην προώθηση μιας και μόνο δεξαμενής επιστημονικής γνώσης» (σελ. 17).
Ο Huxley καθιστά σαφές ότι η ανθρώπινη ποικιλομορφία δεν είναι για όλους.
Η ποικιλομορφία των «αδύναμων, των ανόητων και των ηθικά μειονεκτούντων… δεν μπορεί παρά να είναι κάτι κακό» και επειδή «ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού δεν είναι ικανό να επωφεληθεί από την τριτοβάθμια εκπαίδευση» και επίσης «ένα σημαντικό ποσοστό νεαρών ανδρών» πάσχουν από «σωματική αδυναμία ή ψυχική αστάθεια» και «αυτοί οι λόγοι είναι συχνά γενετικής προέλευσης» (σελ. 20), αυτές οι ομάδες πρέπει να αποκλειστούν από τις προσπάθειες ενίσχυσης της ανθρώπινης προόδου.
Στην ομιλία του, ο Huxley διέγνωσε ότι εκείνη την εποχή το «έμμεσο αποτέλεσμα του πολιτισμού» είναι μάλλον «δυσγονικό αντί για ευγονικό» και ότι «σε κάθε περίπτωση, φαίνεται πιθανό ότι το βάρος της γενετικής ηλιθιότητας, της σωματικής αδυναμίας, της ψυχικής αστάθειας, και της ροπής για ασθένειες, που υπάρχει ήδη στο ανθρώπινο είδος, θα αποδειχθεί πολύ βαρύ, για να επιτευχθεί μια πραγματική πρόοδος» (σελ. 21).
Σε τελική ανάλυση, είναι «απαραίτητο η ευγονική να ενταχθεί απολύτως εντός των ορίων της επιστήμης, διότι, όπως ήδη αναφέρθηκε, στο όχι πολύ μακρινό μέλλον το πρόβλημα της βελτίωσης του μέσου όρου της ποιότητας των ανθρώπων είναι πιθανό να γίνει επείγον. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την εφαρμογή των ευρημάτων μιας πραγματικά επιστημονικής ευγονικής» (σελ. 37–38).
Η χρησιμοποίηση της «Κλιματικής Απειλής»
Το επόμενο αποφασιστικό βήμα προς τον παγκόσμιο οικονομικό μετασχηματισμό έγινε με την πρώτη επίσημη έκθεση της Λέσχης της Ρώμης.
Το 1968, η Λέσχη της Ρώμης εγκαινιάστηκε στην έπαυλη του Rockefeller στο Bellagio της Ιταλίας.
Η πρώτη της έκθεση δημοσιεύθηκε το 1972 με τον τίτλο «Τα Όρια της Ανάπτυξης».
Ο ομότιμος πρόεδρος της Λέσχης της Ρώμης, Alexander King, και ο γραμματέας του ομίλου, στρατηγός Bertrand Schneider, ενημερώνουν στην έκθεση τους προς το Συμβούλιο της Λέσχης της Ρώμης ότι, όταν τα μέλη του συλλόγου αναζητούσαν έναν νέο εχθρό, χαρακτήρισαν τη ρύπανση, την υπερθέρμανση του πλανήτη, την έλλειψη νερού και την πείνα ως τα πιο κατάλληλα ζητήματα για τα οποία πρέπει να κατηγορηθεί η ανθρωπότητα, με την έννοια ότι η ίδια η ανθρωπότητα οφείλει να μειωθεί πληθυσμιακά για να διατηρήσει υπό τον έλεγχό της αυτές τις απειλές.
Από τη δεκαετία του 1990, τα Ηνωμένα Έθνη έχουν αναλάβει αρκετές ολοκληρωμένες πρωτοβουλίες για ένα παγκόσμιο σύστημα ελέγχου με την Ατζέντα 2021 και την Ατζέντα 2030. Η Ατζέντα 2030 υιοθετήθηκε από όλα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών το 2015.
Ξεκίνησε το σχέδιο για μια παγκόσμια αλλαγή, καλώντας για την επίτευξη δεκαεπτά στόχων αειφόρου ανάπτυξης ( SDGs ).
Η βασική ιδέα είναι η «βιώσιμη ανάπτυξη» που περιλαμβάνει τον έλεγχο του πληθυσμού ως ένα κρίσιμο εργαλείο.
Η σωτηρία της Γης έχει γίνει το σύνθημα των «πολεμιστών» υπέρ της «πράσινης» πολιτικής.
Από τη δεκαετία του 1970, το τρομοκρατικό σενάριο της υπερθέρμανσης του πλανήτη ήταν ένα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια τους, ώστε να αποκτήσουν πολιτική επιρροή και τελικά να κυριαρχήσουν στη δημόσια διαβούλευση.
Εν τω μεταξύ, αυτές οι αντικαπιταλιστικές ομάδες έχουν αποκτήσει κυρίαρχη επιρροή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στα εκπαιδευτικά και δικαστικά συστήματα και έχουν γίνει σημαντικοί παίκτες στην πολιτική σκηνή.
Σε πολλές χώρες, ιδίως στην Ευρώπη, τα λεγόμενα «πράσινα κόμματα« έχουν γίνει ένας καθοριστικός παράγοντας στο πολιτικό σύστημα.
Πολλοί από τους εκπροσώπους τους είναι αρκετά ευθείς στις απαιτήσεις τους να κάνουν την κοινωνία και την οικονομία συμβατές με υψηλά οικολογικά πρότυπα, που απαιτούν μια εκ θεμελίων επανεκκίνηση του παρόντος συστήματος.
Το 1945, ο Huxley (σελ. 21) σημείωσε ότι είναι πολύ νωρίς για να προταθεί ανοιχτά ένα ευγονικό πρόγραμμα μείωσης του πληθυσμού, αλλά συμβούλεψε ότι θα είναι σημαντικό για τον οργανισμό «να φροντίσει ώστε το πρόβλημα της ευγονικής να εξετάζεται με τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή, και η κοινή γνώμη να είναι ενημερωμένη για τα ζητήματα που διακυβεύονται, έτσι ώστε αυτό που τώρα θεωρείται αδιανόητο, να μπορέσει τουλάχιστον να πάψει να είναι στο μέλλον.»
Η προσοχή που συνέστησε ο Huxley δεν είναι πλέον απαραίτητη.
Εν τω μεταξύ, τα παρακλάδια των Ηνωμένων Εθνών έχουν αποκτήσει ένα τέτοιο επίπεδο εξουσίας, που ακόμη και αρχικά δευτερεύοντες οργανισμοί του ΟΗΕ, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), έχουν τη δυνατότητα να διατάξουν μεμονωμένες κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να υπακούσουν στις εντολές τους.
Ο ΠΟΥ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ΔΝΤ (του οποίου οι προϋποθέσεις για χορήγηση δανείων, από τον δημοσιονομικό περιορισμό, έχουν μετατοπιστεί στον βαθμό στον οποίο μια χώρα ακολουθεί τους κανόνες που θέτει ο ΠΟΥ) έχουν γίνει το υπέρτατο, διπλό εργαλείο για την καθιέρωση της νέας παγκόσμιας τάξης.
Όπως επεσήμανε ο Julian Huxley στην ομιλία του το 1945, είναι καθήκον των Ηνωμένων Εθνών να καταργήσουν την οικονομική ελευθερία, διότι «τα laisser-faire και τα καπιταλιστικά οικονομικά συστήματα δημιούργησαν μεγάλη ασχήμια» (σελ. 38) .
Ήρθε η ώρα να εργαστούμε για την ανάδειξη «ενός ενιαίου παγκόσμιου πολιτισμού» (σελ. 61).
Αυτό πρέπει να γίνει με τη απροκάλυπτη βοήθεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των εκπαιδευτικών συστημάτων.
Με την ίδρυση του ΟΗΕ και των υπο-οργανισμών του, η προσπάθεια για την προώθηση των προγραμμάτων της ευγονικής και του μετα-ανθρώπου έκαναν ένα μεγάλο βήμα.
Μαζί με τις δραστηριότητες της Λέσχης της Ρώμης, έχουν ανοιχτό το πεδίο για την έναρξη της μεγάλης επανεκκίνησης, που συντελείται αυτήν τη στιγμή.
Με την ανακήρυξη μιας πανδημίας, ο στόχος του πλήρους κυβερνητικού ελέγχου της οικονομίας και της κοινωνίας έχει κάνει ένα ακόμα άλμα προς τον μετασχηματισμό τους.
Η ελευθερία αντιμετωπίζει πλέον έναν νέο αντίπαλο.
Η τυραννία πλησιάζει υπό τον μανδύα της διακυβέρνησης των «ειδικών» και της «καλοπροαίρετης» απολυταρχίας.
Οι νέοι μας εξουσιαστές δεν δικαιολογούν το δικαίωμά τους να εξουσιάζουν στη βάση της θεϊκής πρόνοιας, αλλά διεκδικούν τώρα το δικαίωμα να κυβερνούν τους ανθρώπους στο όνομα της καθολικής υγείας και της ασφάλειας βάσει υποτιθέμενων επιστημονικών δεδομένων.
Ο Δρ Antony P. Mueller είναι Γερμανός καθηγητής οικονομικών που διδάσκει σήμερα στη Βραζιλία. Γράψτε ένα email. Δείτε τον ιστότοπο και το ιστολόγιο του.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Ludwig von Mises και στο ιστολόγιο «το εξπρές του διαδικτύου».
«Τα εμβόλια mRNA δεν θα λειτουργήσουν ποτέ»
Την Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε το Διεπιστημονικό Συμπόσιο Covid, των Doctors for Covid Ethics και του UK Column, το οποίο φιλοξένησε ερευνητές που τα τελευταία δύο χρόνια έχουν εκφράσει τις επιστημονικές αντιρρήσεις τους για τα εμβόλια mRNA, καθώς τα κρίνουν αναποτελεσματικά και επικίνδυνα.
Από τους συμμετέχοντες ξεχώρισε ο καθηγητής Sucharit Bhakdi, ομότιμος καθηγητής Ιατρικής Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας και πρώην πρόεδρος του Ινστιτούτου Ιατρικής Μικροβιολογίας και Υγιεινής του Πανεπιστημίου Johannes Gutenberg του Μάιντς.
Ο δρ Bhakdi ανέλυσε λεπτομερώς τους λόγους για τους οποίους, σύμφωνα με τον ίδιο, τα εμβόλια mRNA δεν θα λειτουργήσουν ποτέ, δηλώνοντας εμφατικά:
«Όλα αυτά τα εμβόλια δεν μπορούν να λειτουργήσουν, δεν λειτουργούν και δεν θα λειτουργήσουν ποτέ, επειδή τα αντισώματα βρίσκονται στη λάθος μεριά του τοίχου».
Ο δρ Bhakdi υποστηρίζει πως τα συγκεκριμένα εμβόλια όχι μόνο δεν βοηθούν τον οργανισμό, αλλά μπορούν να τον «ξεγελάσουν» και να επιτεθούν σε υγιή κύτταρα, μέχρι και στα όργανα: «Όταν (το εμβόλιο) εισέλθει στο κυκλοφορικό, πηγαίνει στους λεμφαδένες σας και εισβάλλει στα κύτταρα των λεμφαδένων. Ως αποτέλεσμα, τα κύτταρα των λεμφαδένων και τα κύτταρα που έρχονται σε επαφή με το κυκλοφορικό σύστημα θα δημιουργήσουν την πρωτεΐνη ακίδας. Συνοπτικά, κάθε κύτταρο που τείνει να το κάνει αυτό θα δεχτεί επίθεση από το ανοσοποιητικό σας σύστημα, επειδή το ανοσοποιητικό σας σύστημα γνωρίζει αυτόν τον ιό. Ο ιός σχετίζεται με τους κορωνοϊούς που υπάρχουν από την αρχή της ανθρωπότητας και το ανοσοποιητικό σας σύστημα τους αναγνωρίζει και πρόκειται να καταπολεμήσει αυτά τα κύτταρα...
Επομένως, αυτό που πρέπει να φοβόμαστε ότι θα συμβεί είναι ότι θα υπάρξει μια μαζική επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος σε μυριάδες ιστούς και αγγεία».
Στη συνέχεια, ο δρ Bhakdi ανέλυσε περαιτέρω τις επιπτώσεις των εμβολίων mRNA με τη βοήθεια του παθολόγου Arne Burkhardt, ο οποίος στο παρελθόν ήταν επικεφαλής ιατρός του παθολογικού τμήματος των περιφερειακών κλινικών στο Reutlingen της Γερμανίας.
Ο δρ Burkhardt επί τέσσερις μήνες εξέταζε τις σορούς ανθρώπων που απεβίωσαν μετά το εμβόλιο, ώστε να δει έως ποιον βαθμό έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον θάνατό τους.
Ο ίδιος αποκαλύπτει πως στα δείγματα που είχε στη διάθεσή του δεν ήταν πάντα ξεκάθαρο αν οι ασθενείς κατέληξαν λόγω του εμβολίου, όμως σε κάποιες περιπτώσεις παρατήρησε δραστικές αλλαγές στα κύτταρα, τα οποία είχαν δεχτεί επίθεση από τον ίδιο τον οργανισμό.
Εμβαθύνοντας στο θέμα, ο δρ Burkhardt κατέληξε στο συμπέρασμα πως τα εμβόλια mRNA σκοτώνουν πολίτες, προκαλώντας μικροθρομβώσεις, φλεγμονές και αυτοάνοση αντίδραση στα αιμοφόρα αγγεία και στα ζωτικά όργανα του ανθρώπου, σε βραχυχρόνια, μεσοπρόθεσμη και μακροχρόνια βάση.
Τον λόγο, έπειτα, έλαβαν και άλλοι επιστήμονες, όπως οι δρ Michael Palmer, δρ Mike Yeadon και δρ Catherine Austin Fitts, ενώ το συμπόσιο έκλεισε με τον δρα Bhakdi να ζητάει, βουρκωμένος, απ' όλους τους γιατρούς να μην υποχωρούν και να μην εγκαταλείπουν τα δικαιώματά τους (όσον αφορά στην υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού), καθώς αυτό θα έχει επιπτώσεις στο μέλλον για τους ίδιους, αλλά και τους απογόνους τους.
Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε με ελληνικούς υπότιτλους το συνέδριο:
https://fb.watch/9YpWlAoPNP/
https://www.zougla.gr/ygeia/article/ta-emvolia-mrna-den-8a-litourgisoun-pote