κωπηλατώντας, ταξιδεύω μαζί με τη γαλέρα μου σε αχαρτογράφητα νερά, προσαράζω σε ξεχασμένα λιμάνια και συλλέγω θησαυρούς...
βλέπω πολλά, διαβάζω άλλα τόσα, καταγράφω ότι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον και έχω μότο μου πως - το μονοπάτι της ζωής σ’ ένα γκρεμό τελειώνει
Κι οπού ‘χει στην ψυχή φτερά, τ’ ανοίγει και γλιτώνει!!!
τα νέα της γαλέρας λοιπόν...
«Αυτά τα ασυνήθιστα περιστατικά μαζικής θνησιμότητας στις ακτές του ανατολικού Αιγαίου, είναι σαν μία κραυγή αγωνίας της θαλάσσιας βιοποικιλότητας που ζητάει τη βοήθειά μας».
