Δημοψήφισμα για ψάρια
Αφού έθαψαν με βασιλικές τιμές τον φρέσκο μακαρίτη πρίγκιπα Αλέξανδρο, που μια μαϊμού τον πέρασε για μπανάνα και τον έφαγε,
αφήνοντας τους ιθαγενείς της Μπανανίας με την απορία σε ποιο μέρος του στόματός τους κρύβουν οι μαϊμούδες το δηλητήριο, γίνονται οι αναβληθείσες εκλογές την 1η Νοεμβρίου 1920. Και, ω του ελληνικού θαύματος, ο Βενιζέλος δεν εκλέγεται ούτε βουλευτής. Και το κόμμα του καταποντίζεται.
Και δεν είχαν περάσει τρεις μήνες που η Βουλή τον είχε χρίσει εθνικό ήρωα για τις άκρως εντυπωσιακές διπλωματικές επιτυχίες του στο Παρίσι.
Και μη βιαστείτε να πείτε πως οι Έλληνες είναι ένας τρελός λαός, γιατί τρελοί λαοί δεν υπάρχουν.
Πείτε καλύτερα πως οι Έλληνες είναι ένας λαός χωρίς εθνική συνείδηση - για να μην πω χωρίς συνείδηση σκέτα. Βέβαια, αυτήν ακριβώς την εποχή δημιουργείται από τον Δημήτριο Γούναρη το Κόμμα των Εθνικοφρόνων, που λίγο αργότερα θα μετονομαστεί σε Λαϊκό Κόμμα, αλλά αυτό δε σημαίνει πως οι περίφημοι εθνικόφρονες φρονούν εθνικά.
Φρονούν μάλλον πορτοφολικά και πλασάρουν το προσωπικό τους συμφέρον ως εθνικό, αλλά αυτό είναι μια άλλη εθνική ιστορία με αγρίους εθνικόφρονες.
Ο Βενιζέλος, μετά την αποτυχία του φεύγει για το Παρίσι, υποδεικνύοντας στον Καραμανλή αργότερα τον τρόπο με τον οποίο μπορεί κανείς να το παίξει εθνάρχης Βενιζέλος. (Από εθνάρχες άλλο τίποτα σ’ αυτόν τον τόπο, από πρωθυπουργούς να δούμε τι θα γίνει). Ύστερα απ' την αναχώρηση του Βενιζέλου, ο Κουντουριωτης δεν μπορεί πια να το παίζει αντιβασιλεύς και κατεβαίνει απ’ τον αντιβασιλικό θρόνο του, για να καθίσει σ’ αυτόν η βασίλισσα Όλγα που είχε έρθει στο μεταξύ να θάψει το γιο της τον Αλέξανδρο και είπε, μιας και βρέθηκα στον τόπο μου (!!!) δεν γίνομαι από βασίλισσα αντιβασιλέας; Και έγινε αντιβασιλέας η σύζυγος του βασιλέα.
Ψιλό γαζί το δούλεμα.
Σου λεν οι βασιλιάδες, έτσι κι αλλιώς κάφροι είναι τούτοι δω, τι πειράζει να τους το πούμε για να το ξέρουν; Όμως, ο βασίλισσα Όλγα, που θα κάνει αυτό το ρωσικό όνομα της μόδας μεταξύ των εθνικοφρόνων, που όλα τα θέλουν ελληνικά εκτός απ’ το βασιλιά, δε χάρηκε πολύ την αντιβασιλεία γιατί ο βασιλεύς επανέρχεται εν δόξη την 6η Δεκεμβρίου 1920. Είπε να κάνει Χριστούγεννα στην πατρίδα (!!!) τούτος ο εκ διαμαρτυρομένων ορθόδοξος.
Σημειώστε πως ο βασιλιάς επανήλθε με δημοψήφισμα, περί του αποτελέσματος του οποίου ουδόλως αμφέβαλαν οι Φιλελεύθεροι του Βενιζέλου, που έκαναν πολύ καλά που δεν πήραν μέρος. Ο Δημήτριος Ράλλης, αρχηγός της Ηνωμένης Αντιπολιτεύσεως εκ της οποίας θα προκόψει το Κόμμα των Εθνικοφρόνων σε λίγο, όταν πάψει να είναι Ηνωμένη, αυτός που διενεργεί το δημοψήφισμα μαϊμού, λέει
πως δεν συντρέχει λόγος για δημοψήφισμα, αφού ο βασιλιάς ποτέ δεν καταργήθηκε, απλώς απομακρύνθηκε απ’ το θρόνο, αλλά για να μη φανεί αντιδημοκράτης τραβάει κι ένα δημοψήφισμα και η κωμωδία ολοκληρώνεται.
Την 22α Ιανουάριου 1921 παραιτείται ο εθνικόφρων Δημ. Ράλλης και κυβέρνηση σχηματίζει ένας ακόμα πιο εθνικόφρων, ο Νικόλαος Καλογερόπουλος,
στην οποία συμμετέχει και ο αρχηγός του Κόμματος των Εθνικοφρόνων, Δημήτριος Γούναρης. Που απ’ την πολλή εθνικοφροσύνη θα φάει το κεφάλι του στο τέλος ως ένας απ’ τους βασικούς υπαιτίους της μικρασιατικής καταστροφής.
σελ.116 - Απόσπασμα από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη "Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοεληνικού κράτους"
~~~~~~~~~~~
σύν + εἴδησις < οἶδα
Η λέξη συνείδηση προέρχεται από το απαρέμφατο συν-ειδέναι< οίδα = γνωρίζω, (σύν+οιδα) = γνωρίζω καλώς, εξ ιδίας αντιλήψεως
Συνείδηση είναι η νοητική δυνατότητα ενός οργανισμού η οποία του επιτρέπει, σε προέκταση των αισθήσεών του, να γνωρίζει και να κατανοεί τον εαυτό του, το περιβάλλον του, τα συμβαίνοντα γύρω του και μέσα του και να έχει,το δυνατόν, την αίσθηση της «θέσης» και της σημασίας του στον κόσμο καθώς και του αντίκτυπου των πράξεών του.
