2019 – σε λίγο θα μας επισκεφτεί,ας το υποδεχτούμε με ένα ζεστό ποτό!

2019 -Ας το υποδεχτούμε με ένα υπέροχο ποτό μπύρας,μελωμένο,ζεστό,γλυκό,αρωματισμένο με μέλι,κανέλα και γαρίφαλο

Χειμώνας,
κρύο,μέρες γιορτινές,
οικογενειακά τραπεζώματα,γλυκές γεύσεις,
αρώματα μπαχαρικών,
κανέλα,
γαρύφαλο,
μοσχοκάρυδο,
τζίντερ,
κάρδαμο!
Και δημιουργούμε γλυκιές και πικάντικες γεύσεις για τους ανθρώπους που αγαπάμε!
Στη χώρα μας δεν το έχουμε πολύ με τα ιδιόχειρα χειμωνιάτικα ποτά διότι δεν έχουμε το κρύο που έχουν οι βόρειες χώρες,αλλά είναι κάποια τα οποία διεγείρουν τις αισθήσεις μας με τη δύναμη των μπαχαρικών,
του μελιού και
του αλκοόλ,ιδανικά για τις χειμωνιάτικες γιορτινές μέρες!
Εξαίσιο χρώμα,προκλητικό άρωμα και μυρωδιές!
Κανέλα και γαρίφαλο!
Ζεστασιά και γλυκύτητα μελιού!
Εύκολη συνταγή,απόλαυση γεύσης και ας ετοιμάσουμε το υπέροχο ποτό!
Θα χρειαστούμε
-ένα λίτρο πολύ καλής ποιότητας μπύρα
-πέντε με έξι γαρίφαλα,
-τρία ξυλάκια κανέλα Κεΰλάνης
-ένα κουταλάκι του γλυκού κανέλα Κεΰλάνης σε σκόνη
-αποξηραμένες φέτες μήλου
-δύο μικρές αποξηραμένες ρίζες τζίντερ ή ένα κουταλάκι του γλυκού σκόνη τζίντζερ
-δυό κουταλιές της σούπας μέλι
-χοντρές ροδέλες πορτοκαλιού,τόσες όσες τα ποτήρια μας
-χοντρά ποτήρια μπύρας να αντέχουν την υψηλή θερμοκρασία του ποτού μας:
και
σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε σιγά-σιγά την μπύρα μας και
προσθέτουμε όλα μας τα μπαχαρικά και τις φέτες του μήλου.
Αφήνουμε τη μπύρα μας και τα μπαχαρικά μας να ζεσταθούν αργά-αργά σε χαμηλή θερμοκρασία μέχρι λίγο πριν το βρασμό
-δεν θέλουμε να χάσουμε το αλκοόλ της μπύρας μας βράζοντάς την-
Αν η μπύρα μας αρχίσει να αφρίζει,
δεν μας ανησυχεί,χαμηλώνουμε λίγο τη θερμοκρασία
και μετά από 1-2 λεπτά, ο αφρός θα πέσει!
Μόλις τα μπαχαρικά μας αρχίζουν να βγάζουν τα αρώματά τους και το ποτό μας βρίσκεται λίγο πριν το βρασμό προσθέτουμε το μέλι,
ανακατεύουμε γρήγορα-γρήγορα
και όπως είναι καυτό-καυτό σερβίρουμε,σουρώνοντάς το, σε πολύ χοντρά πυράντοχα ποτήρια μπύρας!
Ρίχνουμε μέσα με προσοχή την φέτα του πορτοκαλιού μας,
πασπαλίζουμε με κρυσταλική μαύρη ζάχαρη ζαχαροκάλαμου και
λίγη σκόνη κανέλας!
Στην υγειά μας!

Μπορούμε να κάνουμε το ποτό μας και με κάποιο πολύ καλό κρασί!
Μπορούμε να αυξομειώσουμε τα μπαχαρικά μας ή να αυξήσουμε αυτό που μας αρέσει περισσότερο
και
είναι σίγουρο ότι το ποτό μας θα ευχαριστήσει όχι μόνο εμάς που το φτιάξαμε, αλλά και όλους τους αγαπημένους μας,πρώτα-πρώτα με τα υπέροχα αρώματά του
και στη συνέχεια με την υπέροχη και δυνατή του γεύση!

Καλή χρονιά!
Ευτυχισμένη,με ειρήνη και αγάπη η καινούργια χρονιά!
Καλώς να μας έρθει το 2019!

Τη συνταγή μας παραχώρησε με τις ευχές της και την αγάπη της η botanologia.gr -Ευχαριστούμε πολύ!

Δυό χιλιάδες δεκαεννιά ευχές για το 2019 που σε λίγο θα μας επισκεφτεί!

Από τη botanologia.gr
2019-
Και όπως μιλούσαμε στο προηγούμενο άρθρο οι μέρες της γιορτής και μαζί όλοι οι αγαπημένοι μας που βρίσκονται μαζί μας θα δεχτούν με μεγάλη ευχαρίστηση το καλύτερο τονωτικό και ζεστό κερασμά μας μαζί με τις θερμότερες ευχές μας –

Δυό χιλιάδες δεκαεννιά ευχές για το 2019 που σε λίγο θα μας επισκεφτεί!
      Και το ποτό μας
Ένα ποτό που θα το έχουμε ετοιμάσει εμείς για αυτούς που αγαπάμε.
Και ας θυμηθούμε από παλαιότερο άρθρο μου πως σε πολλά μέρη της χώρας μας τα κρύα βράδια του χειμώνα έπιναν ένα γλυκό ρόφημα που σαν κύρια συστατικά του είχε...
read more:https://botanologia.gr/dyo-chiliades-dekaennia-eyches-gia-to-2019-poy-se-ligo-tha-mas-episkeftei/

Ηδύποτα βοτάνων -liqueurs- που ξεκίνησαν σαν ελιξήρια μακροζωίας

Η ιστορία των ηδύποτων χάνεται στα βάθη των αιώνων και
είναι δύσκολο να βάλουμε την ακριβή ημερομηνία και ώρα γέννησης του λικέρ αλλά μπορούμε να παρακολουθήσουμε την πορεία του στο πέρασμα των χρόνων.
Έτσι,συναντάμε τον Ιπποκράτη να πίνει ένα ποτό αρωματισμένο με γλυκάνισο,
συναντάμε τον Αριστοτέλη περίπου το 350π.χ να μας μιλά για το αποσταγμένο νερό,
τον Πλίνιο αργότερα -περίπου το 50μ.χ -να μας μιλά για απόσταξη ελαίων από διάφορα ξύλα!
Η διαδικασία απόσταξης είχε γεννηθεί και κάπου εκεί στον 13ο αιώνα στην Ιταλία «μοναχοί»παρασκευάζουν το πρώτο λικέρ!...
read more:https://botanologia.gr/idypota-votanon-ta-elixiria-makrozoias-ton-proigoymenon-aionon/

Βασιλόπιτα και Άγιος Βασίλης-Τα σύμβολα της Πρωτοχρονιάς.

 

Η βασιλόπιτα και ο  Άγιος Βασίλης τα σύμβολο της Πρωτοχρονιάς και ειδικά η βασιλόπιτα είναι στα στολισμένα τραπέζια όλων των σπιτιών την νύχτα της αλλαγής του χρόνου.
Το έθιμο θέλει να κόβεται και να μοιράζεται τελετουργικά,σταυρώνεται με το μαχαίρι, απ’ τον νοικοκύρη του σπιτιού, χαράσσεται στα 4 και το πρώτο κομμάτι είναι του χριστού,το δεύτερο του  Αγ. Βασίλη, το τρίτο του σπιτιού και τα υπόλοιπα των μελών της οικογένειας και το νόμισμα ή το όποιο άλλο σημάδι κρύβεται σ’ αυτή, θα δείξει τον ευνοούμενο της νέας χρονιάς.
Το κόψιμο της βασιλόπιτας είναι από τα ελάχιστα αρχέγονα έθιμα που επιβιώνουν.
Στην αρχαιότητα υπήρχε το έθιμο του εορταστικού άρτου, τον οποίο σε μεγάλες αγροτικές γιορτές οι αρχαίοι Έλληνες προσέφεραν στους θεούς.
Τέτοιες γιορτές ήταν τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια.
Στα Κρόνια*, εορτή του θεού Κρόνου, που λατρεύονταν στην Ελλάδα και στα Σατουρνάλια ,saturnalia,της Ρώμης, έφτιαχναν γλυκά και πίττες, μέσα στα οποία έβαζαν νομίσματα και σε όποιον τύχαινε το κομμάτι, ήταν ο τυχερός της παρέας.
Η ορθόδοξη παράδοση συνέδεσε το έθιμο με τη βασιλόπιτα.
Η ιστορία της βασιλόπιτας
Μια ιστορία που συνέβηκε πριν από εκατοντάδες χρόνια, πριν από 1500 χρόνια περίπου, στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία.
Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια.
Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατηγός – τύραννος της περιοχής, ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να την λεηλατήσει.
Ο Μέγας Βασίλειος ολόκληρη τη νύχτα προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη.
Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο στρατηγός αποφασισμένος με το στρατό του περικύκλωσε αμέσως την Καισαρεία. Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει το Δεσπότη, ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσευχόταν.
Με θράσος και θυμό ο αδίστακτος στρατηγός απαίτησε το χρυσάφι της πόλης καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχε στην πόλη.
Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι άνθρωποι της πόλης του δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από πείνα και φτώχεια, δεν είχαν να δώσουν τίποτε αξιόλογο στον άρπαγα στρατηγό.
Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί τον Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει πολύ μακριά από την πατρίδα του ή κι ακόμη μπορεί να τον σκοτώσει.
Οι χριστιανοί της Καισαρείας αγαπούσαν πολύ το Δεσπότη τους και θέλησαν να τον βοηθήσουν.
Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά είχαν και του τα προσέφεραν, ώστε δίνοντάς τα στο σκληρό στρατηγό να σωθούν.
Στο μεταξύ ο ανυπόμονος στρατηγός κόντευε να σκάσει από το κακό του.
Διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης.
Ο Δεσπότης, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι.
Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά, έγινε το θαύμα!
Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του.
Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν.
Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι.
Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας.
Τότε όμως, ο Δεσπότης της, ο Μέγας Βασίλειος, βρέθηκε σε δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ότι ήταν δικό του.
Αυτό ήταν πολύ δύσκολο.
Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει.
Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά.
Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας.
Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι αυτό κι έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της.
Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι, η βασιλόπιτα.
Έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί.
Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου.
Η βασιλόπιτα, αγιοβασιλιάτικο έθιμο πολλών αιώνων, μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, για να μας θυμίζει την αγάπη και την καλοσύνη αυτού του Αγίου ανθρώπου.
Το νόμισμα έχει το καθορισμένο συμβολισμό του για μας τους ορθοδόξους.
Το ασημένιο ή χρυσό χρώμα του θεωρείται ότι είναι κατά της βασκανίας, το ψωμί είναι η γονική δύναμη για τα κτήματα του σπιτιού,ο δε σταυρός αντιπροσωπεύει την θεϊκή προστασία.
Άγιος Βασίλης:
Ο δικός μας άγιος Βασίλης ήταν ένας καθαρά πρωτοχρονιάτικος άγιος, κάτι ανάμεσα στον πραγματικό Ιεράρχη της Καισαρείας και σ’ ένα πρόσωπο συμβολικό του Ελληνισμού, που ξεκινούσε από τα βάθη της ελληνικής Ασίας, κι έφτανε την ίδια μέρα σ’ όλα τα πλάτη, από τον Πόντο ως την Επτάνησο κι από την Ήπειρο ως την Κύπρο.
Ξεκινούσε σαν μεσαιωνικός πεζοπόρος, αμέσως ύστερ’ από τα Χριστούγεννα, με το ραβδί στο χέρι, και περνούσε απ’ τους διάφορους τόπους, καλόβολος πάντα και κουβεντιαστής με όσους συναντούσε.
Δεν κρατούσε κοφίνι στην πλάτη του ούτε σακί φορτωμένο με δώρα.
Εκείνο που έφερνε στους ανθρώπους ήταν περισσότερο συμβολικό: η καλή τύχη ιδιαίτερα κι η ιερατική ευλογία του.

Το μόνο κάπως συγκεκριμένο ήταν το μαγικό ραβδί του, απ’ όπου με θαυμαστό τρόπο βλάσταιναν ή ζωντάνευαν κλαδιά και πέρδικες, σύμβολα των αντίστοιχων δώρων, που θα μπορούσε να μοιράσει στους ευνοουμένους του.
Η πατρίδα του ανατολικού Αϊ-Βασίλη είναι η Μικρά Ασία, και είναι γραμματισμένος, κατάγεται από την Καισαρεία και «βαστάει κόλλα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι» και προσφέρει ως δώρο « τη σταθερή και διαχρονική χαρά της γνώσης» .
Στην Δύση υπήρχε άλλος τύπος του δικού μας Αϊ-Βασίλη.
Στην Ευρώπη και ιδίως στην Ολλανδία ήταν ο Sinter Klaas, ο οποίος ήταν ο προστάτης των ναυτικών, των εμπόρων και των παιδιών, έτσι όπως αυτός λατρεύτηκε στις κάτω Χώρες, κυρίως από τον 12ο αιώνα και μετά.

Τον 17ο αιώνα Ολλανδοί Καλβινιστές μεταναστεύοντας στην Αμερική έπαιρναν μαζί τους και την εικόνα του Αγίου Νικολάου και έγινε ο Saint Nick και ο Santa Claus.

Μετακινήθηκε όμως μερικές εβδομάδες αργότερα για να επισκεφθεί τα παιδιά την παραμονή των Χριστουγέννων.
Ο τύπος αυτός ταξίδευσε και σε άλλες Χώρες.
Γύρω στα 1870 η γλυκιά και γενναιόδωρη μορφή του ταξίδεψε και στην Βρεταννία, όπου και συγχωνεύτηκε με τον σκανδιναβικής προέλευσης, πατέρα των Χριστουγέννων και γέννησε μύθους, θρύλους, τραγουδάκια και αξεπέραστες συνήθειες.
Ταυτιζόμενος ο Saint Nick, με τον Santa Claus και τον Father Christmas μεταφέρθηκε στην Αμερική από τους Ευρωπαίους μετανάστες και όπως ήταν επόμενο εκεί αλλάζει μορφή, αποκτά την μορφή του καλοθρεμμένου και ολοπόρφυρου αγίου, που επειδή δεν μπορεί να ζει στις χιονισμένες πλαγιές του Άσπεν ή του Βερμόντ για λόγους παραδοσιακής αλλά και εμπορικής αποστασιοποίησης μένει κάπου στον Βόρειο Πόλο» .
Βεβαίως, εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι αυτός ο “τύπος”, που στην Ευρώπη και την Αμερική ονομάσθηκε Saint Nick, Santa Claus και Father Cristmas, από μας ονομάζεται Αϊ-Βασίλης.
Οι δυτικοί δεν τον ονομάζουν Αϊ-Βασίλη, αλλά Saint Nick, Santa Claus και Father Cristmas.
Εμείς ταυτίσαμε τον δυτικό αυτόν “τύπο” με τον Αϊ-Βασίλη, αφού εξοβελίσαμε τον δικό μας Άγιο Βασίλειο.
Ο σημερινός Αϊ-Βασίλης .
Ο σημερινός Αϊ-Βασίλης είναι δημιούργημα του αγγλοσαξωνικού κόσμου και απηχεί την νοοτροπία του.
Ο Αϊ-Βασίλης αυτός γεννήθηκε αρχές του 19ου αιώνα από έναν αστό προτεστάντη καθηγητή, τον Κλημέντιο Κλάρκ Μούρ πού έγραψε για τα παιδιά του μια ιστορία με ήρωα έναν Αι-Βασίλη, την The Night Before Christmas και δημοσιεύθηκε την 23 Δεκεμβρίου του έτους 1823 στην εφημερίδα « Sentinel».
Η ιστορία αυτή εικονογραφήθηκε από τον πατέρα του χιουμοριστικού αμερικανικού σχεδίου Τόμας Νάστ, ο οποίος ήταν γερμανικής καταγωγής και δανείστηκε στοιχεία από την γερμανική λαϊκή παράδοση των Χριστουγέννων αλλά και την παραδομένη μορφή του πλανόδιου γερμανού εμπόρου .

Υπάρχουν αναλύσεις σύμφωνα με τις οποίες ο Άγιος Βασίλης γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του αμερικανικού Εμφυλίου, όταν ο Νάστ εργαζόταν στο Harper’s Weekly, στο μεγαλύτερο περιοδικό της εποχής, και του είχε ανατεθεί να απεικονίζει με αλληγορικές εικόνες τα δρώμενα του πολέμου.
Μία από αυτές ήταν ο Άγιος Βασίλης στο στρατόπεδο, όπου παρουσιάζεται για πρώτη φορά ο Άγιος με τα χαρακτηριστικά ενός ευτραφούς άνδρα, ολοστρόγγυλου και ροδαλού, καλυμμένου από άστρα, ο οποίος μοίραζε δώρα σε ένα στρατόπεδο των Βορείων.
Ο Άγιος Βασίλης του Νάστ δεν εξελίχθηκε, παρέμεινε ο ίδιος με το κόκκινο κουστούμι με τα λευκά γουνάκια, την άσπρη γενιάδα και τα παιχνίδια του.
Με αυτό το σκίτσο, τα Χριστούγεννα έγιναν ημέρα αργίας και ο Άγιος Βασίλης αναγορεύτηκε σε τοπική θεότητα – καλόκαρδο πνεύμα που αντιπροσώπευε την ευημερία και την οικογενειακή ζωή των Βορείων, σε αντίθεση με το μύθο της ιπποτικής παράδοσης και της βαθύτατα ιθαγενούς κολτούρας του Νότου.
Βασισμένος στην επιτυχία που γνώρισε το έργο του το 1862, ο Νάστ συνέχισε να παράγει σχέδια του Άγιου Βασίλη κάθε Χριστούγεννα κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου.
Και η σύλληψή του έγινε αποδεκτή, διότι έδωσε στην παραδοσιακή ασκητική αυστηρή και αποστεωμένη εικόνα του Father Christmas του Pelze – Nicol και του Pere Noel, μια άλλη διάσταση που αντικατόπτριζε την αφθονία και την ευμάρεια.
Στις αρχές του αιώνα μας ο αι-Βασίλης άλλαξε κάπως μορφή, και έγινε όπως ακριβώς τον γνωρίζουμε σήμερα.
Σε αυτό συνετέλεσε η Κόκα-Κόλα.
Κι αν ήταν ο σκιτσογράφος Τόμας Νάστ που τον φαντάστηκε πρώτος, περίπου όπως είναι σήμερα, η Κόκα-Κόλα αποτέλεσε την αφορμή για να γίνει η μορφή του τόσο δημοφιλής. Στα 1931, που η Κόκα Κόλα αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον Σάντα Κλάους στη χειμωνιάτικη διαφημιστική της εκστρατεία και ανέθεσε σε έναν άλλο Αμερικανό καλλιτέχνη, τον Χάντον Σάνμπλομ, να τον σχεδιάσει.
Εκείνος διάλεξε για τον Άγιο τα χρώματα της Κόκα Κόλα καί… να τος, με τις μαύρες μπότες του, το μακρύ σκουφί του, το κόκκινο κοστούμι του και την άσπρη του γούνα, όπως τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε.
Αϊ-Βασίλης και οι καμινάδες.
Η παράδοση σύμφωνα με την οποία ο Αϊ-Βασίλης περνά μέσα από καμινάδες για να δώσει δώρα στα παιδιά προέρχεται από το ποίημα του Clement Clarke Moore με τίτλο μιά επίσκεψη του Αγίου Νικόλα, ο οποίος δανείστηκε την ιδέα της καμινάδας, μαζί με την ιδέα του έλκηθρου και των οκτώ ελαφιών που το σέρνουν, από ένα φινλανδικό παραμύθι .
Επομένως ο Αϊ-Βασίλης της Μικράς Ασίας που είναι εγγράμματος και δίδει ως δώρο την γνώση, μετατρέπεται στον Σάντα Κλάους που δίδει την εφήμερη ηδονή της κατανάλωσης και έρχεται σε μας μετονομαζόμενος σε Αι-Βασίλη.

*Σύμφωνα με τον Δημοσθένη γινόταν τη νύκτα της Εαρινής Ισημερίας,12η μέρα του Εκατομβαιώνος.
Ανήμερα της γιορτής οι δούλοι είχαν αργία, μπορούσαν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με τους αφέντες τους και γενικότερα είχαν περισσότερη ελευθερία μες στην πόλη, σε ανάμνηση της Χρυσής Εποχής του ανθρώπινου γένους, όταν δεν υπήρχε δουλεία και βαριές εργασίες.

ntina

Ποιά ώρα είναι η σωστή ώρα- Η Θερινή ή η χειμερινή

Ποιά ώρα είναι η σωστή ώρα- Η Θερινή ή η χειμερινή Όσα πρέπει να ξέρουμε και γιατί σωστή ώρα είναι η χειμερινή και ποια η ιστορία της
Την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου, τρεις (3) τη νύχτα που ‘όλοι’ κοιμούνται, αλλάζει η ώρα –σταδιακά- σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Η θερινή ώρα γίνεται χειμερινή, πηγαίνει μια ώρα πίσω, ξαναπηγαίνει στο 2, δηλαδή αυτή η Κυριακή έχει 25 ώρες!
Δηλαδή αν κάνεις κάτι αυτή την ώρα, μπορείς να το συνεχίσεις άλλη μια ώρα!
Όμως γίνεται ακριβώς το αντίστροφο την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου, οπότε πάμε μια ώρα μπροστά και ξαναγυρνάμε στην καλοκαιρινή ώρα.
Εκείνη η μέρα έχει μόνο 23 ώρες!
Οι εργαζόμενοι γλυτώνουν μια ώρα εργασίας, κι όσοι κοιμούνται χάνουν μια ώρα ύπνο,πορείς να κλείσεις ραντεβού και να μην πάς, μπορείς να τάξεις ό,τιδήποτε και να μην το κάνεις ,ή μπορείς να κάνεις κάτι, και είναι σαν να μην το έκανες!
Η θερινή ώρα εφαρμόστηκε πρώτα στη Βρεττανία και Γερμανία το 1916,στην Ελλάδα ήρθε πολύ αργότερα, το 1975, ύστερα από συμμόρφωση σε οδηγία της ΕΟΚ,θέλαμε να δείξουμε πως γίναμε ‘ευρωπαίοι’…
Ο λόγος που εφευρέθηκε η αλλαγή αυτή, είναι καθαρά οικονομικός: για να ξυπνάνε νωρίτερα το πρωΐ για δουλειά, και να μαζεύονται στο σπίτι πριν νυχτώσει και για να υποστηρίξουν αυτόν το ‘χαζονόμο’, λένε πως μειώνονται τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, αλλά αυτό δεν είναι σοβαρή δικαιολογία.
Η λογική λέει πως πρέπει να προσαρμόσουμε την ώρα των ρολογιών με την ώρα της φύσης. Δεν μπορούμε να επέμβουμε στο φυσικό ωρολόγιο.
Ποια ώρα είναι η πιο σωστή?
Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά: ποιά απ τις δυό ώρες είναι η πιό σωστή;
Ποιά ήταν αυτή που προϋπήρχε πριν εφαρμοστεί το μέτρο της αλλαγής;
Για να βρούμε την απάντηση θα χρειαστεί να δούμε πότε είναι η ανατολή-δύση του ηλίου με τη θερινή, και πότε με τη χειμερινή ώρα,μιλάμε για την Ελλάδα και άλλες διπλανές χώρες: Βουλγαρία-Ρουμανία-Τουρκία)
Ας υπολογίσουμε τις τελευταίες μέρες των μηνών!, 21-25, τότε που έχουμε ισημερίες και ηλιοτρόπια, τότε που αλλάζουν οι μήνες σύμφωνα με το αρχαίο σωστό ημερολόγιο, τότε που αλλάζουν και τα ζώδια… (Σε παρένθεση η παλαιά ώρα πριν την αλλαγή. 

Οι τιμές είναι κατά προσέγγιση)
Μήνας                                                  ανατολή             μεσημέρι              δύση                                ώρες ημέρας
Δεκέμβριος                                          7.40                    12                           17.15                                 9: 30
Ιανουάριος -Νοέμβριος                    7.25                     12                          17.30                                 10
Φεβρουάριος -Οκτώβριος                 7.15                     12                          18.25                                 11:30
Μάρτιος -Σεπτέμβριος                   (6:15) 7:10            12                         (18:20) 19:20                    12: 40
Απρίλιος -Αύγουστος                      (5:40) 6:40          12                         (19:10) 20:10                     13:30
Μάιος -Ιούλιος                                (5:15) 6:15             12                         (19:40) 20:40                    14:38
Ιούνιος                                             (5:00) 6:00            12                          (20:00) 21: 00                   14:50
Παρατηρούμε πως τέλη Ιουνίου, έχουμε τη μεγαλύτερη μέρα που διαρκεί 15 ώρες.
Τον Δεκέμβριο, έχουμε την μικρότερη μέρα, διαρκεί μόνο 9:30 ώρες.
Δηλαδή κάθε μήνας απέχει μία περίπου ώρα διαφορά απ τον διπλανό του ( 30 λεπτά απ την ανατολή, κι άλλα 30 απ τη δύση),δηλαδή -στο περίπου- κάθε μέρα απέχει απ τη διπλανή της 2 λεπτά. Ίσως γι αυτό το λόγο έβαλαν να έχει η κάθε ώρα 60 λεπτά και όχι 100 όπως θα έπρεπε σύμφωνα με το δεκαδικό σύστημα.
Στον ανωτέρω πίνακα παρατηρούμε πως η ανατολή και η δύση δεν απέχουν ίσες ώρες από τις 12 το μεσημέρι, όπως θα έπρεπε.
Να γιατί και οι 2 ώρες, -θερινή και χειμερινή- είναι λάθος!
Ειδικά η θερινή έχει μια ώρα παραπάνω λάθος , αφού τον Ιούνιο, από ανατολή έως μεσημέρι είναι 6 ώρες , και έως τη δύση 9.
Οι περισσότερες χώρες έχουν λάθος ώρα!…
Αλλά έστω κι αν παρέμενε ως μόνη ώρα η χειμερινή, πάλι υπάρχει λάθος στις διαφορετικές ώρες που έχουν οι διάφορες χώρες.
Στο Greenwich – Γκρήνγουιτς της Αγγλίας βρίσκεται το Βασιλικό Αστεροσκοπείο.
Στην Ελλάδα το έχουμε παραλλάξει και το λέμε Γκρήνουιτς, και χρησιμοποιούμε τη λέξη όταν λέμε πως :η ώρα είναι ακριβής, πως είμαστε ‘ακριβώς’ στο ραντεβού μας.
Στο αστεροσκοπείο Greenwich χώρισαν τη γη σε 24 κάθετες γραμμές, όπως ακριβώς θα κόβαμε ένα καρπούζι.
Και μοίρασαν στις διάφορες χώρες τις 24 ώρες ενός μερόνυχτου.
Η Αγγλία έχει γεωγραφικό μήκος μηδέν: 0 , δηλαδή βρίσκεται στον μηδενικό ή στον 24ο μεσημβρινό. Όταν η Αγγλία έχει 12 η ώρα, οι διπλανές χώρες Γαλλία, Γερμανία, κλπ, έχουν μία ώρα λιγότερο, έχουν 1, η Ελλάδα 2 ώρες , κλπ.
Αλλά δεν έχουν βάλει τις σωστές ώρες στα διάφορα κράτη.
Η Αλβανία που είναι στο ίδιο ύψος με την Ελλάδα , όμως έχει ώρα σαν της Γαλλίας.
Και η Τουρκία που είναι αχανής στα ανατολικά της, έχει την ίδια ώρα με Ελλάδα, Βουλγαρία, κλπ.
Πολλές αχανείς χώρες όπως Ρωσία, Κίνα, Ινδίες, έχουν επιβάλλει την μία κεντρική ώρα.
Η Αγγλία καμαρώνει πως έχει διαφορετική ώρα απ την υπόλοιπη Ευρώπη.
Νέος τρόπος μετρήσεως της ώρας
Θα χρειαστεί να εφαρμοστεί ένας νέος τρόπος μετρήσεως της ώρας.
Η βασική φιλοσοφία είναι πως δεν πρέπει να επεμβαίνουμε στη φύση, αντιθέτως εμείς πρέπει ακολουθήσουμε το ‘φυσικό ρολόϊ’.
•— Δεν πρέπει να αλλάζει η ώρα από χειμώνα σε καλοκαίρι. Κάθε κράτος πρέπει να δεί στις ισημερίες πότε ανατέλλει και πότε δύει, και ανάμεσα σ αυτές τις δύο ώρες, τότε που κανονικά ο ήλιος είναι κάθετα , τότε είναι 12 το μεσημέρι. Αυτό να οριστεί με παγκόσμια συνεννόηση, να μην κάνει κάθε χώρα ό,τι θέλει.
•— Είναι λάθος μεγάλα αχανή κράτη να έχουν μία ώρα, όπως γίνεται σήμερα σε Τουρκία, Ρωσσία, Καναδά, Κίνα. Θα έπρεπε να είχαν 2 ώρες.
Κανονικά, θα πρέπει να κόψουν τη γη σε 48 ζώνες, ώστε να απέχουν διπλανές χώρες κατά μισή ώρα. Η Πορτογαλία δεν μπορεί να έχει ίδια ώρα με την Ιταλία.
Η Ελλάδα πρέπει να πάει μισή ώρα μπροστά στην χειμωνιάτικη ώρα, ώστε ο ήλιος να είναι κάθετα στις 12, εξετάστε το να το εξακριβώσετε.
•— Ναί μεν, η ώρα πρέπει να είναι σταθερή, αλλά πρέπει να αλλάζει το ωράριο εργασίας ανάλογα με τους μήνες. Το χειμώνα να είναι 6 ώρες αντί 8, καθώς και η μέρα μικραίνει. Το καλοκαίρι οι μεσημεριανές ώρες κοινής ησυχίας να είναι 3.
Πολλά τα υπέρ
—– Όταν γίνουν όλα αυτά, θα σταματήσουν τα μπερδέματα με το ‘μία ώρα πίσω’, ‘μία ώρα μετά’, θα μάθουμε πότε ξημερώνει στο μέρος μας και πότε δύει ανάλογα την εποχή. 

Τα ηλιακά 24ωρα ρολόγια τοίχου που τοποθετούνται προς Νότο, θα μας δείχνουν συνεχώς που είναι ο ήλιος. Στις ισημερίες θα ξημερώνει 6 η ώρα και θα δύει στις 6 το απόγευμα. 

Το καλοκαίρι ο ήλιος θα ανατέλλει 5 και θα δύει 7, και το χειμώνα θα ανατέλλει 7 και θα δύει στις 5. Πάντα στις 12 το μεσημέρι ο ήλιος θα είναι ‘επάνω’, και πάντα τα μεσάνυχτα θα είναι ‘κάτω’.
Ο τρόπος αυτός μετρήσεως είναι ο φυσιολογικός, ο σωστός, και είναι αυτός που υπήρχε για χιλιετίες στον πλανήτη γή, πριν έρθει η καταιγίδα της εξέλιξης…
—ο ήλιος δεν κάνει ‘τόξο’, αλλά ‘ψαρεύει’!!!
Ως γνωστόν: η γη γυρίζει ‘σαν σβούρα’ γύρω από τον εαυτό της, και συγχρόνως γύρω από τον ήλιο . Στις ισημερίες, (μέσα Μαρτίου έως αρχές Απριλίου, και μέσα Σεπτεμβρίου έως αρχές Οκτωβρίου ) , ο άξονας της γης είναι κάθετος . 

Ο χορός της γης τότε μοιάζει με τους περιστρεφόμενους δερβίσηδες στο ζεϊμπέκικο, και εξ αιτίας του ‘χορού’ αυτού γίνονται πολλά παράξενα στην φαινομενική κίνηση του Ηλίου.
Στον Νότιο και Βόρειο Πόλο, στην αρκτική και στη ανταρκτική, εκεί ο ήλιος ποτέ δεν πάει ψηλά στον ουρανό, γι αυτό και απ το πολύ το κρύο έχουν πολικό ψύχος και έχουν πάγους. 

Ο ήλιος εκεί κάνει διαρκώς ηλιοβασίλεμα ή χάραμα.
Κινείται γύρω-γύρω απ τη γη , πάντα κοντά στη γραμμή του ορίζοντα . 

Σε διπλανές χώρες : Νορβηγία, Ρωσία, Καναδά ο ήλιος πάει κάπως πιο ψηλά.
Αλλά η γη κάνει και μια άλλη τρίτη πολύ ‘πονηρή’ κίνηση, που μοιάζει με το ‘οριεντάλ’ τσιφτετέλι που χορεύουν οι γυναίκες.
Όπως αυτές κουνούν την περιφέρειά τους, κυκλικά μεν αλλά και λυγίζοντας τον ‘άξονά’ τους, δηλαδή την σπονδυλική στήλη, έτσι και η γη κάνει ένα αργό λίκνισμα,όπως το λένε οι αστρονόμοι. 

Από αυτό το αργό ‘τσιφτετέλι’ δημιουργούνται οι εποχές: χειμώνας-καλοκαίρι. 

Αν δεν υπήρχε αυτό το λίκνισμα θα ήταν πολύ μονότονη η ζωή μας…
Ειδικά στα ηλιοστάσια, Δεκέμβριο-Ιανουάριο και Ιούνιο-Ιούλιο, η κίνηση του ήλιου γίνεται ακόμα πιο παράξενη, εξ αιτίας αυτού του λικνίσματος.
Κοντά στους πόλους : Αλάσκα, Καναδά, Γροιλανδία, Ισλανδία, βόρεια Ρωσία, Φινλανδία κλπ., υπάρχει για 6 μήνες ο Ήλιος του Μεσονυκτίου , έχουν μισό χρόνο συνεχώς ημέρα!
Το αντίθετο φαινόμενο λέγεται Πολική Νύχτα, 6 μήνες λιγοστό ή ανύπαρκτο φως.
Πιο δίπλα , π.χ. στη Βόρειο Φινλανδία, έχουν για 70 μέρες μέρα.
Ακόμα λίγο πιο νότια από τον βόρειο Πόλο, όταν εμείς στην Ελλάδα έχουμε τη μεγαλύτερη μέρα, τον Ιούνιο, εκεί έχουν την περίφημη Λευκή Νύχτα.
Ο Ήλιος την νύχτα δύει μεν , αλλά βρίσκεται λίγο κάτω από τον ορίζοντα, δεν νυχτώνει, και μπορείς να ζήσεις και χωρίς ρεύμα, π.χ. να διαβάσεις.
Πασίγνωστη είναι η Πετρούπολη της Ρωσίας, όπου για ένα ολόκληρο μήνα 11 Ιουνίου έως 11 Ιουλίου, γίνονται συνεχείς πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Από κει βγήκε παραλλαγμένη η εμπορική μόδα της ‘λευκής νύχτας’, με ηλεκτρισμό και με πολλή ηχορρύπανση.
Όσο κατεβαίνουνε προς την ενδιάμεση περιοχή , μεταξύ πόλων και ισημερινού, (όπου βρίσκεται και η Ελλάδα), τότε ο ήλιος ,λόγω της κλίσης του άξονα της γης, κάνει μια τρελή κίνηση, σαν οφθαλμαπάτη.
Αυτό συμβαίνει στους μήνες με μεγάλη μέρα ή μεγάλη νύχτα. (Μάιο- Ιούν- Ιούλ- Νοέμ- Δεκ- Ιαν)
Όταν είναι χειμώνας, οι περιοχές αυτές έχουν κατά την ημέρα τον ήλιο πλάγια , όμως κατά την νύχτα ο ήλιος είναι κάθετα, κάτω από τη γη, γι αυτό και είναι μεγάλη η νύχτα!
Αντιστρόφως, όταν είναι καλοκαίρι, ο ήλιος την ημέρα είναι επάνω, κάθετα, αλλά η πορεία που διαγράφει κατά την νύχτα είναι πλαγιαστή, γι αυτό και η νύχτα είναι μικρή.
Δηλαδή ο ήλιος δεν διαγράφει κανονικό κύκλο-τόξο στον ορίζοντα, αλλά πάει σαν το φίδι, διαγράφοντας ένα τεράστιο στρεβλό οχτάρι.
Είναι κάτι που δεν το ξέρουν καλά ούτε οι αστρονόμοι.
Αντώνης Αντωνόπουλος Κυπαρισσίας
υποσημείωση:
— Πολλές χώρες της γης δεν αλλάζουν ώρα, έχουν την παλιά. 

Είναι οι χώρες που βρίσκονται κοντά στον ισημερινό όπου εκεί δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά από χειμώνα σε καλοκαίρι. Και είναι , -επίσης-, πολλές υπανάπτυκτες χώρες σε Αφρική και Ασία. 

Δηλαδή η αλλαγή της ώρας ήταν απλώς ένα ψευτοεφεύρημα των ανεπτυγμένων νεόπλουτων κρατών στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, γι αυτό και έχουν προγραμματίσει όλους τους υπολογιστές και τα τηλέφωνα να αλλάζουν αυτομάτως. 

Προβλέπουμε πως δεν θα έχει πολύ μέλλον αυτή η επέμβαση προς τη φύση
– πηγή του ενδιαφέροντος άρθρου το:kyparissiotis.blogspot.com

Τα 10 καλύτερα χειμωνιάτικα ποτά – ανάμεσά τους το ρακόμελο

 

Το ρακόμελο συγκαταλέγεται στα 10 καλύτερα χειμωνιάτικα ποτά σύμφωνα με τον Guardian

Χειμώνας και ο Guardian δεν μένει ασυγκίνητος και κάνει αναφορά στα δέκα καλύτερα ποτά που μπορούν να μας ζεστάνουν τις κρύες μέρες του χειμώνα
Ξεκινάει με το Chacha από την Γεωργίας και ειδικά στην Τιφλίδα ,
προχωράει στην εξαίσια Grzane piwo-ζεστή μπύρα της Πολωνίας και μας φέρνει στην Κρακοβία
Εύχεται στα Πολωνέζικα: Να zdrowie!
Μας λέει Καλά Χριστούγεννα στα Πολωνέζικα:Wesołych Świąt! και απαριθμεί τις χειμωνιάτικες επιλογές της όμορφης χώρας που περιλαμβάνουν υπέροχους  καφέδες,σπιτικά πεντανόστιμα cheesecake ειδικά αυτά με μήλο και την τοπικά παρασκευασμένη μπύρα συνοδευόμενη από τοπικά πιάτα πολωνικών κρεάτων.
Και βέβαια την ενσωματωμένη στη φιλοσοφία της χώρας την grzane piwo -ζεστή μπύρα που σερβίρεται με κανέλα, μέλι, λεμόνι και γαρύφαλλα – και μερικές φορές και πορτοκάλι
Η grzane piwo είναι μια εναλλακτική και πιό ακριβή  λύση του αντίστοιχου grzane wino-ζεστό κρασί.
Και συνέχεια μας αναφέρει ο Guardian 
το Gløgg από τη Δανία στην Κοπεγχάγη, 
το Mumma από τη Σουηδία στη Στοκχόλμη,
το Jägertee από την Αυστρία στο Σάλζμπουργκ και έρχεται-
στο ρακόμελο στην Ελλάδα και στην Αθήνα
μας εύχεται στα Ελληνικά:Stin egia mas !
Μας λέει Καλά Χριστούγεννα στα Ελληνικά : Kala Christougenna
Όταν φτάσει λοιπόν ο χειμώνας στην Ελλάδα, οι ντόπιοι στρέφονται στο rakomelo,και πληροφορεί όσους δεν το γνωρίζουν πως είναι ένα μείγμα τσίπουρου,κανέλας,γαρίφαλου και μελιού,που συχνά προστίθεται φλούδα πορτοκαλιού.
Το ποτό που προκύπτει σερβίρεται σε μικρές κεραμικές ή γυάλινες κανάτες που μοιράζεται σε μικροσκοπικά φλιτζάνια που υπονοούν και μιά καλή και ζεστή παρέα.
Τα τοπ-δέκα των ιδανικών ποτών για τον χειμώνα, κατά τον Guardian συμπληρώνουν:
το Cola de mono από τη Χιλή
το Hirezake από την Ιαπωνία
το Jólaglögg από την Ισλανδία και
το Brennivin ή Aquavit από την Ισλανδία

Μελομακάρονα και κουραμπιέδες -λίγα λόγια για την ιστορία τους

Μελομακάρονα το αγαπημένο γλύκισμα των Χριστουγέννων.
Ναι αλλά γιατί φτιάχνουμε μελομακάρονα τα Χριστούγεννα;
Η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι σαφής.
Υπάρχει η υπόθεση πως τα μελομακάρονα προσφέρονται αυτές τις γιορτινές μέρες, εν αναμονή της νέας χρονιάς, καθώς το μέλι και τα καρύδια θεωρούνται από την αρχαιότητα σύμβολα ευζωίας και γονιμότητας.
Η επικρατέστερη όμως άποψη είναι πως τα μελομακάρονα είναι η συνέχεια ενός γλυκίσματος των αρχαίων Ελλήνων,που σαν βάση είχε τις ίδιες πρώτες ύλες με το σημερινό και προσφέρονταν στην αρχαία γιορτή του Ήλιου,η οποία γιορταζόταν στα τέλη Δεκεμβρίου και που τα Χριστούγεννα είναι κάτι σαν συνέχεια της μεγάλης αυτής αρχαίας γιορτής.
Άλλη μία εκδοχή έχει σχέση με το μέλι.
Το μέλι από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν σύμβολο ευζωίας και δημιουργίας, αυτά που όλοι ευχόμεθα και επιθυμούμε να μας φέρει ο καινούργιος χρόνος.
Τα βασικά συστατικά των μελομακάρονων είναι το αλεύρι,το λάδι,το μέλι,ξύσμα και χυμός πορτοκαλιού, το κονιάκ ή η ρακή,η κανέλα,το γαρίφαλο και τους νεότερους χρόνους σόδα,η οποία αντικατέστησε την αλισίβα.
Το μελομακάρονο στην αγγλική γλώσσα λέγεται “small honey cake”.
Ας δούμε και την ετυμολογία-Στην πραγματικότητα τα μελομακάρονα δεν έχουν καμία σχέση με μακαρόνια, αν και η ετυμολογική ρίζα των δύο λέξεων είναι κοινή.
Τα μελομακάρονα έχουν ετυμολογικά αρχαιοελληνική προέλευση
Στα λεξικά αναφέρεται ότι η λέξη “μακαρόνι” παράγεται από τη μεσαιωνική ελληνική λέξη “μακαρωνία”-που ήταν νεκρώσιμο δείπνο,κατά τη διάρκεια του οποίου πρόσφεραν τη “μακαρία”που δεν ήταν άλλο από την ψυχόπιτα, ένα κομμάτι άρτου, στο σχήμα του σύγχρονου μελομακάρονου.
Αργότερα, όταν η μακαρία βουτήχτηκε στο σιρόπι μελιού ονομάστηκε: μέλι+μακαρία = μελομακάρονο και καθιερώθηκε ως γλύκισμα του Δωδεκαημέρου, η χρονική περίοδος των δώδεκα ημερών από τα Χριστούγεννα,25 Δεκεμβρίου,μέχρι και την παραμονή των Θεοφανίων,5 Ιανουαρίου,κυρίως από τους Μικρασιάτες Έλληνες
Οι Λατίνοι και αργότερα οι Ιταλοί χρησιμοποιούσαν τη λέξη μακαρωνία ως maccarone που τελικά κατέληξε να σημαίνει το σπαγγέτι.
Τέλος, από το μεσαίωνα και μετά στη Γαλλία και την Αγγλία, ένα είδος αμυγδαλωτού μπισκότου ονομάστηκε “macaroon” το γνωστό σε όλους σήμερα “μακαρόν”.

Ας δούμε λίγο και πως έφτασαν σε μας σήμερα και οι κουραμπιέδες
Σύμφωνα με στοιχεία που συνέλεξε ο Δημήτρης Σταθακόπουλος, δρ. Κοινωνιολογίας της Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, η ρίζα είναι Qurabiya στα αζέρικα, Kurabiye, στα τούρκικα και φυσικά κουραμπιές στα ελληνικά, που στην κυριολεξία σημαίνει Kuru = ξηρό, biye = μπισκότο.
Όμως, η ονομασία μπισκότο καθιερώθηκε τον Mεσαίωνα, ετυμολογικά προερχόμενη από το λατινογενές bis-cuit, που σημαίνει ψημένο δύο φορές -στα αρχαία ελληνικά λεγόταν δί-πυρον-, ως τεχνική ψησίματος για να μην “χαλάει” εύκολα ο άρτος, κυρίως των στρατιωτών και των ναυτικών.
Το λατινικό bis-cuit διαδόθηκε μέσω των Βενετών εμπόρων και στην Ασία, όπου καθιερώθηκε ως παραφθορά της λατινικής λέξης, σε biya/biye, οπότε συνδέθηκε με το δικό τους Qura /Kuru -ξηρό- και έδωσε τη νέα μικτή -λατινο-ανατολίτικη- λέξη Qurabiya / Kurabiye, η οποία με αντιδάνεια ξαναγύρισε στη δύση και ελληνοποιημένη πλέον έδωσε το “κουραμπιές” με την έννοια του ξηρού μπισκότου, που διανθίστηκε με αμύγδαλα, ζάχαρη άχνη κλπ.
Οι πρόσφυγες από την Καρβάλη της Καππαδοκίας δημιούργησαν στο Νομό Καβάλας το 1924 τη Νέα Καρβάλη και διατήρησαν στη νέα πατρίδα την παραδοσιακή συνταγή κουραμπιέδων που ήταν διαδεδομένη στη Μικρά Ασία. 

www.in.gr
Ένωση Μικρασιατών Φοιτητών

Πως να μην πάρουμε κιλά την περίοδο των γιορτών

Γλυκά,ποτά και παραπανίσια κιλά τις μέρες των γιορτών -τι μπορούμε να κάνουμε;

Αυτή η εποχή με τις γιορτές,τις εορταστικές εκδηλώσεις και τα μεγάλα οικογενειακά γεύματα,εκτός από τη χαρά της παρέας των δικών μας ανθρώπων και τη χαρά της ολιγοήμερης αποχής από την καθημερινότητα μας,χαρίζουν και περιττά κιλά.
Αυτό δεν άφησε ασυγκίνητους του ερευνητές οι οποίοι έσπευσαν να κάνουν έρευνες και να εξάγουν μερικές απλές συμβουλές,οι οποίες  μπορούν να μας βοηθήσουν να αποφύγουμε τα περιττά κιλά τις μέρες των γιορτών.
Η μελέτη, γνωστή ως Watch Weight Watch, εξέτασε αν η σύσταση και η παροχή στους ανθρώπους απλών συμβουλών για να περιορίσουν το φαγητό και το πιοτό κατά τη διάρκεια των γιορτών και των διακοπών θα μπορούσε να αποτρέψει την αύξηση του σωματικού βάρους.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν 10 Δεκεμβρίου στο Χριστουγενιάτικο τεύχος του περιοδικού The BMJ 
Οι 272 συμμετέχοντες της μελέτης χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες.
Στα άτομα της μιας ομάδας, γνωστή ως “ομάδα παρέμβασης”, δόθηκε η εντολή να ζυγίζονται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα κατά τη διάρκεια των γιορτών και να καταγράφουν και να λαμβάνουν υπόψη το βάρος τους.
Αυτή η ομάδα έλαβε επίσης 10 συμβουλές για τη διαχείριση του βάρους.
Αυτές οι συμβουλές περιελάμβαναν την προσοχή στο μέγεθος των μερίδων,τον περιορισμό του οινοπνεύματος και των ζαχαρωδών ποτών και την τακτική σωματική άσκηση. 
Αυτή η ομάδα έλαβε επίσης μια λίστα που έδειχνε αναλυτικά τον τρόπο της άσκησης που ήταν ο ιδανικός για το κάψιμο του αποκτηθέντος στις γιορτές λίπους.
Για παράδειγμα, επισήμαναν πως χρειάζεται άσκηση 16 λεπτών για να καούν τρεις μεγάλες ψητές πατάτες και 33 λεπτά περπάτημα για ένα μικρό ποτήρι ζεστό κρασί.
Η άλλη ομάδα, γνωστή ως “ομάδα ελέγχου”, έλαβε φυλλάδιο με γενικές συμβουλές σχετικά με την πρόοδο ενός υγιεινού τρόπου ζωής,αλλά αυτό δεν περιλάμβανε διατροφικές συμβουλές ή συμβουλές σχετικά με τις γιορτές.
Οι ερευνητές ζύγιζαν τους συμμετέχοντες μία φορά πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων και πάλι περίπου ένα μήνα αργότερα.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες στην ομάδα ελέγχου κέρδισαν βάρος κατά τη διάρκεια των διακοπών -περίπου 0,4 kg με 0,5kg , ενώ η ομάδα παρέμβασης δεν κέρδισε βάρος.
Συνολικά, οι συμμετέχοντες στην ομάδα παρέμβασης ζύγιζαν κατά μέσο όρο περίπου 0,5 κιλό λιγότερο στο τέλος της μελέτης σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.
Παρόλο που η διαφορά βάρους μεταξύ των δύο ομάδων ήταν μικρή, εξακολουθεί να είναι σημαντική, δεδομένου ότι “οποιαδήποτε αύξηση του σωματικού βάρους έχει αρνητικό αντίκτυπο στην γενική υγεία”,ανέφεραν οι συγγραφείς.
Μισό κιλό ή ένα κιλό δεν ακούγεται πολύ, εάν όμως αναλογιστούμε τι γίνεται σωρευτικά μέσα σε μια δεκαετία, τότε καταλαβαίνουμε ότι κιλό-κιλό φτάσαμε είδη στα δέκα κιλά.
Μόνο την ημέρα των Χριστουγέννων,έχει καταμετρηθεί σε μελέτες,ένας άνθρωπος καταναλώνει περίπου 5.500 με 6.000 θερμίδες, τρεις φορές δηλαδή μεγαλύτερη ποσότητα από την ενδεδειγμένη.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι μελέτες πρέπει να διευρυνθούν,διότι η περίοδος παρακολούθησης ήταν σύντομη, και οι περισσότεροι συμμετέχοντες ήταν γυναίκες που είχαν υγιές βάρος ή ήταν υπέρβαροι αλλά όχι παχύσαρκοι.

Και επειδή οι γιορτές για πολλούς ανθρώπους είναι μια διαρκής δοκιμασία,καθώς παντού υπάρχουν λιχουδιές, γλυκές

 και αλμυρές  και οι περισσότεροι ενδίδουν χωρίς δεύτερη σκέψη και ειδικά χωρίς δεύτερη σκέψη για τα  περιττά κιλά, τα αποτελέσματα των μελετών θα πρέπει να εξεταστούν από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής για την υγεία, προκειμένου να αποφευχθεί η αύξηση του σωματικού βάρους στον πληθυσμό κατά τη διάρκεια περιόδων υψηλού κινδύνου, όπως οι διακοπές “, κατέληξαν οι συντάκτες.

κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina

livescience.com
https://www.bmj.com/content/363/bmj.k4867