Από την αρχαιότητα, μέσω του Βυζαντίου, η μελόπιτα της Σίφνου έφτασε και προσγειώθηκε στο πασίγνωστο βιβλίο μαγειρικής του Τσελεμεντέ!
Και ναι, μία από τις πλησιέστερες συνταγές σ’ αυτήν της αρχαιότητας συναντάμε στη Σίφνο, που είναι και πατρίδα του θρυλικού μάγειρα Νίκου Τσελεμεντέ, ο οποίος έγραψε τη δική του ιστορία στην ελληνική κουζίνα και κατάφερε με τις συνταγές του να βρει θέση σε κάθε ελληνικό σπίτι.
Νικόλαος Τσελεμεντές -1878-1958- το όνομα του οποίου αποτελεί πλέον συνώνυμο των οδηγών μαγειρικής!
Μια μικρή ιστορική αναδρομή:
Οι αρχαίοι Έλληνες αθλητές, πριν τους αγώνες, ακολουθούσαν αυστηρή διατροφή για να διατηρήσουν τη φυσική τους κατάσταση και να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους.
Μετά τις νίκες τους όμως, οι ολυμπιονίκες, του πεντάθλου, πανηγύριζαν με μπόλικο κρασί, αλλά και ικανοποιώντας την πείνα τους με ένα είδος γλυκιάς πίτας για την παρασκευή της οποίας ανακάτευαν μέλι,
μαλακό τυρί και αλεσμένο σιτάρι, την οποία και έψηναν!
Η πίτα αυτή, παρότι είχε συνδεθεί με τη λήξη των ολυμπιακών αγώνων, αποτελούσε σύνηθες γιορτινό έδεσμα που φτιάχνονταν σε διάφορες χαρούμενες περιστάσεις και ιδιαιτέρως στους γάμους, ενώ υπήρχε και η πίτα που οι αρχαίοι ονόμαζαν “άμης” που περιείχε και αυγά και που σύμφωνα με τον Αριστοφάνη ήταν ένα είδος γαλατόπιτας: ἄμης, ητος, ὁ, εἶδος πλακοῦντος μετὰ γάλακτος!!!
Ο πατέρας της γαστρονομίας Αρχέστρατος, στο έργο του Ηδυπάθεια ή Γαστρονομία ή Δειπνολογία, που χρονολογείται στα μέσα 4ου αι. π.Χ, και το οποίο έγραψε με κωμική διάθεση σε ποιητικό εξάμετρο και διασώζεται στο κείμενο των Δειπνοσοφιστών του Αθήναιου, μεταξύ των άλλων συνταγών που αναφέρει, μιλά και για τον γλυκό πλακούντα που αποτελούνταν από διάφορα επίπεδα ζύμης γεμισμένα με το πάνγευστο αττικό τους μέλι και μαλακό τυρί, τον οποίον συνόδευαν με κρασί!!!
Η συνταγή αυτή, πέρασε από τους Έλληνες στη βυζαντινή παράδοση όπου οι μελόπιτες ήταν πολύ αγαπητές και φτιάχνονταν αρχικά χωρίς τυρί, από ένα μείγμα μελιού και αλεύρων, όμως στη συνέχεια εξελίχθηκαν αποτελώντας τους προγόνους πολλών γνωστών γλυκών που φτιάχνουμε μέχρι και σήμερα.
Η παρασκευή της, όπως και οι περισσότερες αρχαϊκής προέλευσης συνταγές, είναι απλή και εύκολη, ενώ όπως και όλες οι συνταγές φτιάχνεται με διάφορες παραλλαγές αναλόγως εμπνεύσεως, συνηθειών της περιοχής, ή/και προτιμήσεων της κάθε οικογένειας.
Μία από τις συνηθέστερες συνταγές μελόπιτας είναι η εξής:
Υλικά
Ένα κιλό ανθότυρο ή φρέσκια ανάλατη μυζήθρα
400 γραμ. μέλι αρίστης ποιότητας
7 μεγάλα αυγά
3 κουταλιές της σούπας αλεύρι ολικής άλεσης
1 κουταλιά της σούπας βούτυρο πρόβιο
λίγο ξύσμα λεμονιού
Για το σερβίρισμα:
μέλι και
κανέλα
Εκτέλεση
Σε ένα μεγάλο δοχείο, θρυμματίζουμε το ανθότυρο και με ένα σύρμα το ανακατεύουμε καλά με το μέλι και τα ήδη χτυπημένα αυγά, μέχρι να ομογενοποιηθούν πλήρως τα υλικά μας!!!
Έχουμε ήδη βάλει τον φούρνο μας να προθερμαίνεται στους 170-180 βαθμούς και βουτυρώνουμε και πασπαλίζουμε με λίγο αλεύρι ένα ταψί, 22-32 cm και αδειάζουμε μέσα το μείγμα μας.
Ψήνουμε στους 180-200 βαθμούς ώσπου να ξεκολλήσει η πίτα μας από τα τοιχώματα του ταψιού,
να φουσκώσει, και ροδίσει η επιφάνειά της , ανάλογα με το φούρνο περίπου 45 με 50 λεπτά, δεν πρέπει να μας παραψηθεί!!!
Βγάζουμε την πίτα από τον φούρνο, ρίχνουμε στην επιφάνειά της λίγο μέλι και κανέλα και την αφήνουμε για λίγο να κρυώσει.
Έπειτα την χαράζουμε σε κομμάτια και τη σερβίρουμε.
επιμέλεια κειμένου:ntina
