 |
| Συνάντηση Αγγελιοφόρων, Ατιλιάνο 2017 (Φωτογραφία: Rafael Edwards) |
Επ’ ευκαιρία της έναρξης συναντήσεων του Μηνύματος σε έναν καινούριο χώρο, στη στέγη του Συν ΑΘΗΝΑ, κάθε Σάββατο στις 17.30 ακολουθεί μια σύντομη παρουσίαση αυτής της δράσης και μια πρόσκληση για όποιον ενδιαφέρεται να γνωρίσει από κοντά μια κοινότητα του Μηνύματος του Σίλο στην Αθήνα συμμετέχοντας σε κάποια από τις συναντήσεις τους.
Εδώ εξιστορείται πώς το μη-νόημα της ζωής μετατρέπεται σε νόημα και σε πληρότητα.
Εδώ υπάρχει χαρά, αγάπη για το σώμα, τη φύση, την ανθρωπότητα και το πνεύμα.
Εδώ απορρίπτονται οι θυσίες, το αίσθημα της ενοχής και οι μεταθανάτιες απειλές.
Εδώ δεν αντιτίθεται το γήινο στο αιώνιο.
Εδώ μιλάμε για την εσωτερική αποκάλυψη στην οποία φτάνει όποιος προσεκτικά διαλογίζεται με ταπεινή αναζήτηση. (1)
Το Μήνυμα εκδόθηκε το 2002 και αποτελείται από τρία μέρη: το Βιβλίο, την Εμπειρία και το Μονοπάτι.
Το Βιβλίο έχει τον τίτλο το Εσωτερικό Κοίταγμα. Η Εμπειρία είναι το πρακτικό κομμάτι του Μηνύματος και αποτελείται από οχτώ τελετές. Τέλος, το Μονοπάτι είναι ένα σύνολο από στοχασμούς και προτροπές.
Το Βιβλίο
Το Εσωτερικό Κοίταγμα αναφέρεται στο νοήμα της ζωής. Θέτει ως κεντρικό ζήτημα την ψυχολογική κατάσταση της αντίφασης. Και εξηγεί ότι ο άνθρωπος εγγράφει την αντίφαση ως οδύνη και ότι το ξεπέρασμα της οδύνης είναι εφικτό αν προσανατολίσουμε τη ζωή μας στην πραγματοποίηση μη αντιφατικών δράσεων και, ειδικότερα, μη αντιφατικών δράσεων σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους. (2)
Οι Τελετές
Σε όλες τις τελετές ενυπάρχουν δύο ζητήματα που ανεξάρτητα από το αν αναφέρονται ρητά ή όχι, είναι σημαντικά λόγω των ιδιαίτερων νοημάτων που έχουν για τη ζωή. Αυτά τα ζητήματα, που επιδέχονται διαφορετικές ερμηνείες, είναι η «Αθανασία» και το «Ιερό». Το Μήνυμα αποδίδει τη μέγιστη σημασία σε αυτά τα θέματα και εξηγεί ότι πρέπει καθένας να έχει το απόλυτο δικαίωμα να πιστεύει ή να μην πιστεύει στην Αθανασία και στο Ιερό, γιατί σύμφωνα με το πώς τοποθετείται ένα άτομο σε σχέση με αυτά τα θέματα, έτσι θα είναι και ο προσανατολισμός τής ζωής του.
Το Μήνυμα, γνωρίζοντας τις όποιες δυσκολίες, εξετάζει ανοιχτά τα θεμελιώδη πιστεύω, συγκρουόμενο με τη λογοκρισία και την αυτό-λογοκρισία που εμποδίζουν την ελεύθερη σκέψη και την καλή συνείδηση. Στο πλαίσιο της ελεύθερης ερμηνείας που το Μήνυμα ευνοεί, γίνεται αποδεκτό ότι για κάποιους η Αθανασία αναφέρεται σε δράσεις που πραγματοποιήθηκαν εν ζωή, των οποίων όμως οι επιδράσεις συνεχίζουν στο φυσικό κόσμο παρά το φυσικό θάνατο. Για άλλους, η μνήμη που διατηρείται ζωντανή στα αγαπημένα πρόσωπα, ή ακόμα σε ομάδες και σε κοινωνίες, εγγυάται την εξακολούθηση μετά το φυσικό θάνατο. Επιπλέον, για κάποιους άλλους η Αθανασία γίνεται αποδεκτή σαν προσωπική εξακολούθηση σε ένα άλλο επίπεδο, σε ένα άλλο «τοπίο» ύπαρξης.
Κάποιοι αισθάνονται το Ιερό σαν τον κινητήριο μοχλό τής πιο βαθιάς στοργής. Για αυτούς, τα παιδιά και άλλα αγαπημένα τους πρόσωπα αντιπροσωπεύουν το Ιερό και κατέχουν τη μέγιστη αξία που δε θα πρέπει να υποτιμηθεί για κανένα λόγο. Υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν Ιερό το ανθρώπινο ον και τα οικουμενικά δικαιώματά του. Άλλοι βιώνουν τη θεότητα σαν την ουσία του Ιερού.
Στις κοινότητες που διαμορφώνονται γύρω από το Μήνυμα, θεωρείται ότι οι διαφορετικές θέσεις σε σχέση με την Αθανασία και το Ιερό δεν πρέπει να γίνονται απλά «ανεκτές» αλλά αληθινά σεβαστές. (3)
Το Μονοπάτι
Στο τρίτο μέρος παρουσιάζονται 17 θέματα διαλογισμού που αφορούν στην επίτευξη συνοχής στη σκέψη, το συναίσθημα και την πράξη. Η εργασία αυτή ονομάζεται «Το Μονοπάτι» και το ακολουθεί κανείς για να προχωρήσει προς τη συνοχή, προς την ενότητα της ζωής και για να αποφύγει την αντίφαση, την αποσύνθεση της ζωής. (3)
Το Μήνυμα είναι η έκφραση μιας προσωπικής αλλά και κοινωνικής πνευματικότητας, που επιβεβαιώνεται ως εμπειρική αλήθεια στο πέρασμα του χρόνου και που εμφανίζεται σε διάφορους πολιτισμούς, εθνικότητες, κοινωνικές διαστρώσεις και γενιές.
Μια τέτοια αλήθεια δε χρειάζεται δόγματα ούτε οργανωτικές μορφές για τη λειτουργία της και την εξέλιξή της. Γι’ αυτό, εκείνοι που διαδίδουν ή συμμετέχουν στο Μήνυμα τονίζουν πάντοτε την ανάγκη να μην υπάρχουν περιορισμοί στην ελευθερία των ιδεών και των πιστεύω, και την ανάγκη να συμπεριφέρονται στους άλλους με τον ίδιο τρόπο που επιθυμούν και για τον εαυτό τους.
Αυτή η υψηλή αξία στις διαπροσωπικές και κοινωνικές σχέσεις συνεπάγεται, εξάλλου, ότι όλοι εκείνοι που συμμετέχουν στο Μήνυμα δραστηριοποιούνται ενάντια σε κάθε μορφή διάκρισης, ανισότητας και αδικίας.
Οι συναντήσεις του Μηνύματος γίνονται κάθε Σάββατο στις 17.30 στη Στέγη του Συν Αθηνά, Αθηνάς 55, ακριβώς απέναντι απο τη Βαρβάκειο Αγορά.
(1) Ο Διαλογισμός, 1ο κεφάλαιο, Το Μήνυμα, Silo.net
(2) Σχόλια του Σίλο στο Κέντρο Μελετών του Πάρκου Πούντα δε Βάκας (2008)
(3) Απόσπασμα από τα Σχόλια πάνω στο Μήνυμα
~~~~~~~~~~~~~
https://www.pressenza.com/el/2017/11/to-minima-tou-silo-empneei-mia-kainouria/
