1. στην εφηβεία
2. στην κλιμακτήριο - συμβαίνει όχι τόσο ορατά και στους άντρες
3. σε σοκ ή αδιέξοδο
4. όταν συνειδητά επιδιώκουν την αλλαγή με ζητούμενο την βελτίωση, δηλαδή μετάβαση σε κατάσταση καλύτερη από αυτήν που βρίσκονται - όχι αλλαγή για ... χάρη της αλλαγής!
Στις δύο πρώτες περιπτώσεις την αλλαγή την ορίζει η ίδια η φύση, μέσω ορμονικών αλλαγών που επιδρούν στον ψυχισμό του ατόμου, θετικά ή αρνητικά, ανάλογα με την διαχείριση.
Είναι αναπόφευκτες αλλαγές.
Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι κάθε άτομο ξεχωριστά και η ανθρωπότητα ολόκληρη εξελίσσεται συνήθως μέσα από ΣΟΚ και ΑΔΙΕΞΟΔΑ.
Είναι λίγοι αναλογικά οι άνθρωποι οι οποίοι και θέλουν και κυρίως μπορούν να αλλάξουν και να εξελιχθούν ακολουθώντας την 4η περίπτωση.
Η πραγματικότητα δειχνει ότι οι άνθρωποι και σε προσωπικό και σε κοινωνικό επίπεδο επιλέγουν για ... διάφορους λόγους τον οδυνηρότερο τρόπο για να κάνουν τις αλλαγές τους.
Η ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ - ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ!
Πώς λειτουργεί η Συμπαντική Νομοτέλεια όταν είναι απαραίτητο να κάνουμε αλλαγές σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο;
Πρώτο στάδιο: πρώτα μας δίνει σημάδια μέσω ορατών γεγονότων ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά στην ζωή μας.
Πρακτικά: υπάρχει δυσκολία στην αυτοσυγκέντρωση,
αλλαγές στον ύπνο,
στο φαγητό,
στην σεξουαλική διάθεση,
μας τρομάζει το άγνωστο ακόμα και αν είναι θετικό,
αντιδρούμε σε οτιδήποτε καινούργιο και θέλουμε να πάμε πίσω στην παλιά γνώριμη ισορροπία - όπως την νομίζαμε τουλάχιστον.
Τα σημάδια αυτά σε αρχικό στάδιο δεν είναι πολύ δύσκολα ή πολύ οδυνηρά.
Δεύτερο στάδιο: αν δεν αντιληφθούμε τα σημάδια ή τα παραβλέψουμε και δεν κάνουμε τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις, τότε τα γεγονότα που θα έρθουν θα είναι πιό έντονα και πιό δυσάρεστα.
Σε προσωπικό επίπεδο αυτό εξαρτάται από τον τομέα που εμφανίζεται η δυσκολία στον καθένα.
Σε κοινωνικό επίπεδο συμβαίνουν γεγονότα που στο άκουσμά τους είναι δυσάρεστα για όλους και οι περισσότεροι αισθάνονται κάποια συμπόνια.
Στην πορεία όμως, αν το γεγονός δεν τους αφορά άμεσα, το ξεχνούν.
Συνειδητά ή ασυνείδητα σκέφτονται "αυτο είναι θέμα του άλλου, ας θρηνήσει αυτός, εγώ δεν έπαθα και τίποτα".
Τρίτο στάδιο: αν δεν γίνουν και πάλι οι απαραίτητες αλλαγές, τότε συμβαίνει ένα γεγονός που μπορεί να αφορά μερικούς, αλλά οι επιπτώσεις του αφορούν πολύ περισσότερους.
Τότε κάτι αρχίζει να αγγίζει κάπως και τους ... αδιάφορους.
Τέταρτο στάδιο: αν και πάλι δεν γίνουν αλλαγές στο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των ανθρώπων, τότε θα συμβούν ακόμα πιό δυσάρεστα γεγονότα, ώστε να καταλάβουν και όσοι ... δεν καταλάβαιναν με άλλο τρόπο.
Αυτό το στάδιο θα επαναλαμβάνεται με όλο και πιό οδυνηρά γεγονότα, μέχρι να επιτευχθεί η ζητούμενη αλλαγή για την τρέχουσα χρονική περίοδο εξέλιξης της ανθρωπότητας.
Γι' αυτό πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο ... και από σοκ σε σοκ.
Αυτή η Συμπαντική Νομοτέλεια εννοείται ότι ΔΕΝ είναι μία τιμωρητική διαδικασία, απλώς είναι ο ΜΟΝΟΣ τρόπος για να εξελιχθούν τα άτομα και η ανθρωπότητα, όταν ΔΕΝ υπάρχει άλλος τρόπος για να γίνει αυτό.
Μόνον όταν αντιδρούμε στην αλλαγή η αλλαγή γίνεται επώδυνη.
Η μειοψηφία που επιλέγει την 4η περίπτωση αλλαγής είναι οι καλύτερα προσαρμοσμένοι με τις λιγότερο οδυνηρές εμπειρίες.
Η συμπόνια προς τους αναξιοπαθούντες / πληγέντες είναι σίγουρα κάτι θετικό, αλλά αν δεν υπάρχει αλλαγή σκέψης - νοοτροπίας - συμπεριφοράς - δράσης, δεν αρκεί.
Η συμπόνια για τον πόνο δεν μειώνει καθόλου τον πόνο.
Μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο ώστε να υπομένει το κακό, αλλά το κακό παραμένει.
Όσκαρ Ουάιλντ.
Η αιτία όλων των δεινών των ανθρώπων είναι ότι δεν είναι σε θέση να εφαρμόσουν σωστά τις ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ πάνω σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
Επίκτητος.
Η γνώση αυτής της αλάνθαστης και πάντα επαληθεύσιμης Συμπαντικής Νομοτέλειας βοηθάει να γίνουν τα πράγματα κάπως πιό εύκολα και λιγότερο οδυνηρά για όλους, αρκεί να την λάβουμε υπ όψιν μας και κυρίως να την σεβαστούμε μέσω των πράξεών μας!
άρθρο της Κωνσταντίνας ΔιαμαντοπούλουΕίναι αναπόφευκτες αλλαγές.
Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι κάθε άτομο ξεχωριστά και η ανθρωπότητα ολόκληρη εξελίσσεται συνήθως μέσα από ΣΟΚ και ΑΔΙΕΞΟΔΑ.
Είναι λίγοι αναλογικά οι άνθρωποι οι οποίοι και θέλουν και κυρίως μπορούν να αλλάξουν και να εξελιχθούν ακολουθώντας την 4η περίπτωση.
Η πραγματικότητα δειχνει ότι οι άνθρωποι και σε προσωπικό και σε κοινωνικό επίπεδο επιλέγουν για ... διάφορους λόγους τον οδυνηρότερο τρόπο για να κάνουν τις αλλαγές τους.
Η ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ - ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ!
Πώς λειτουργεί η Συμπαντική Νομοτέλεια όταν είναι απαραίτητο να κάνουμε αλλαγές σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο;
Πρώτο στάδιο: πρώτα μας δίνει σημάδια μέσω ορατών γεγονότων ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά στην ζωή μας.
Πρακτικά: υπάρχει δυσκολία στην αυτοσυγκέντρωση,
αλλαγές στον ύπνο,
στο φαγητό,
στην σεξουαλική διάθεση,
μας τρομάζει το άγνωστο ακόμα και αν είναι θετικό,
αντιδρούμε σε οτιδήποτε καινούργιο και θέλουμε να πάμε πίσω στην παλιά γνώριμη ισορροπία - όπως την νομίζαμε τουλάχιστον.
Τα σημάδια αυτά σε αρχικό στάδιο δεν είναι πολύ δύσκολα ή πολύ οδυνηρά.
Δεύτερο στάδιο: αν δεν αντιληφθούμε τα σημάδια ή τα παραβλέψουμε και δεν κάνουμε τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις, τότε τα γεγονότα που θα έρθουν θα είναι πιό έντονα και πιό δυσάρεστα.
Σε προσωπικό επίπεδο αυτό εξαρτάται από τον τομέα που εμφανίζεται η δυσκολία στον καθένα.
Σε κοινωνικό επίπεδο συμβαίνουν γεγονότα που στο άκουσμά τους είναι δυσάρεστα για όλους και οι περισσότεροι αισθάνονται κάποια συμπόνια.
Στην πορεία όμως, αν το γεγονός δεν τους αφορά άμεσα, το ξεχνούν.
Συνειδητά ή ασυνείδητα σκέφτονται "αυτο είναι θέμα του άλλου, ας θρηνήσει αυτός, εγώ δεν έπαθα και τίποτα".
Τρίτο στάδιο: αν δεν γίνουν και πάλι οι απαραίτητες αλλαγές, τότε συμβαίνει ένα γεγονός που μπορεί να αφορά μερικούς, αλλά οι επιπτώσεις του αφορούν πολύ περισσότερους.
Τότε κάτι αρχίζει να αγγίζει κάπως και τους ... αδιάφορους.
Τέταρτο στάδιο: αν και πάλι δεν γίνουν αλλαγές στο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των ανθρώπων, τότε θα συμβούν ακόμα πιό δυσάρεστα γεγονότα, ώστε να καταλάβουν και όσοι ... δεν καταλάβαιναν με άλλο τρόπο.
Αυτό το στάδιο θα επαναλαμβάνεται με όλο και πιό οδυνηρά γεγονότα, μέχρι να επιτευχθεί η ζητούμενη αλλαγή για την τρέχουσα χρονική περίοδο εξέλιξης της ανθρωπότητας.
Γι' αυτό πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο ... και από σοκ σε σοκ.
Αυτή η Συμπαντική Νομοτέλεια εννοείται ότι ΔΕΝ είναι μία τιμωρητική διαδικασία, απλώς είναι ο ΜΟΝΟΣ τρόπος για να εξελιχθούν τα άτομα και η ανθρωπότητα, όταν ΔΕΝ υπάρχει άλλος τρόπος για να γίνει αυτό.
Μόνον όταν αντιδρούμε στην αλλαγή η αλλαγή γίνεται επώδυνη.
Η μειοψηφία που επιλέγει την 4η περίπτωση αλλαγής είναι οι καλύτερα προσαρμοσμένοι με τις λιγότερο οδυνηρές εμπειρίες.
Η συμπόνια προς τους αναξιοπαθούντες / πληγέντες είναι σίγουρα κάτι θετικό, αλλά αν δεν υπάρχει αλλαγή σκέψης - νοοτροπίας - συμπεριφοράς - δράσης, δεν αρκεί.
Η συμπόνια για τον πόνο δεν μειώνει καθόλου τον πόνο.
Μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο ώστε να υπομένει το κακό, αλλά το κακό παραμένει.
Όσκαρ Ουάιλντ.
Η αιτία όλων των δεινών των ανθρώπων είναι ότι δεν είναι σε θέση να εφαρμόσουν σωστά τις ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ πάνω σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
Επίκτητος.
Η γνώση αυτής της αλάνθαστης και πάντα επαληθεύσιμης Συμπαντικής Νομοτέλειας βοηθάει να γίνουν τα πράγματα κάπως πιό εύκολα και λιγότερο οδυνηρά για όλους, αρκεί να την λάβουμε υπ όψιν μας και κυρίως να την σεβαστούμε μέσω των πράξεών μας!
διαβάστε περισσότερα: xn----ylbabaidmyghdc0ao4bibeyf1f.gr
