Ένας κόσμος που τον κατάπιε η λάσπη

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
Πάνω στην μπόρα έγινε λόγος και για μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές που έζησε η Αθήνα, όταν τον Νοέμβριο του 1961 μια άγρια και παρατεταμένη νεροποντή που ξέσπασε λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 6ης του μηνός στοίχισε τη ζωή σε 43 άτομα.
Η ένταση της βροχής ήταν σ’ όλη την πρωτεύουσα η ίδια και η διάρκειά της επίσης. Οι συνέπειές της όμως είχαν άνιση κατανομή.
Πνίγηκαν οι δυτικές συνοικίες, περιοχές με υποτυπώδεις υποδομές, η ζώνη της παράγκας, των σπιτιών που χτίζονταν σε μια νύχτα.
Μπουρνάζι, Νέα Λιόσια, Αιγάλεω, Ταύρος.
«Εικόνα αθλιότητος δίδει η πληγείσα περιοχή
Νεκροί 43
Άστεγοι 3.790 από την θεομηνίαν
Η περίθαλψις καταγγέλλεται ανεπαρκής
Ο εισαγγελεύς ερευνά την ποιότητα των τεχνικών έργων» έγραφε στην πρώτη σελίδα η «Ελευθερία» της 8ης Νοεμβρίου, ενώ παρέπεμπε στη σελίδα 3 «Μπουρνάζι: Ένας κόσμος που κατάπιε η λάσπη» με εντυπώσεις και σχέδια του Μίνου Αργυράκη.
Αν οι πλημμύρες ήταν την προηγούμενη βδομάδα, θα ψηφίζαμε αλλιώς, είπαν κάποιοι κάτοικοι, σύμφωνα με τον αντιπολιτευόμενο Τύπο και τη βροχή καταγγελιών για τις «εκλογές βίας και νοθείας» της 29ης Οκτωβρίου.
Ο Μποστ με το πενάκι του σκιτσάρει τη μαμά Ελλάς σε πλημμυρισμένο τοπίο με αναφορές στο ταραγμένο πολιτικό.
Ποιες διαπιστώσεις αναδύθηκαν από τα λασπόνερα;
Η κρατική μέριμνα τερματίζεται στη χορήγηση άδειας οικοδομήσεως, ενώ δεν σχεδιάστηκε και σίγουρα δεν εκτελέστηκε μελετημένο δίκτυο απορροών.
Μέσω διαρροών, πάντως, η συμφορά επιχειρήθηκε να αποδοθεί σε «μετεωρολογικαί μεταβολαί και ρεύματα, προελθούσαι εξ αποτόμων μεταβολών της θερμοκρασίας συνεπεία της γενικής διαταράξεως της ατμοσφαίρας από τας ατομικάς εκρήξεις της Σοβιετικής Ενώσεως», αν και επιστρατεύτηκε και η συνηθισμένη δικαιολογία για «όλως ασυνήθεις καιρικάς συνθήκας».
Σχεδόν εξήντα χρόνια μετά, ευτυχώς λίγοι βρέθηκαν να στείλουν το λογαριασμό στης κλιματικής αλλαγής το χαμό ή στον ασυνήθιστο καιρό.
Τόσα χρόνια μετά, όμως, πόσα άλλαξαν ουσιαστικά;
Από το 1961, το 1977 (37 νεκροί) ή το 1994 (εννέα νεκροί).
Ο εισαγγελέας ακόμη ερευνά και άκρη πουθενά.
Στο αρχείο το αττικό ιστορικό, μα ποιος ξεχνά;
Κατερίνα Τζωρτζινάκη
ktzor@naftemporiki.gr
naftemporiki.gr

Pedro Infante:η Google τιμά τον σπουδαίο Μεξικανό ηθοποιό και τραγουδιστή

Pedro Infante  "Besame mucho"   (1951)

Στον Μεξικανό ηθοποιό και τραγουδιστή Πέδρο Ινφάντε (Pedro Infante) αφιερώνει η Google το σημερινό της (18 Νοεμβρίου) doodle, με αφορμή την 100η επέτειο από τη γέννησή του.

Καταξιωμένος ως ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της χρυσής εποχής του μεξικανικού κινηματογράφου, ο Πέδρο Ινφάντε αποτέλεσε είδωλο για πολλούς Λατινοαμερικάνους.

Ήταν ένας εκ των τριών «Tres Gallos Mexicanos» μαζί με τους επίσης ηθοποιούς και τραγουδιστές Χόρχε Νεγκρέτε και Χαβιέ Σολίς.

Ο Ινφάντε γεννήθηκε στην πόλη Μαζατλάν της πολιτείας Σιναλόα του Μεξικού στις 18 Νοεμβρίου 1917.

Η καριέρα του στον χώρο του κινηματογράφου ξεκίνησε το 1939.

Ο Ινφάντε έπαιξε συνολικά σε περισσότερες από 60 ταινίες -στις μισές εκ των οποίων μαζί με τον αδερφό του Άνχελ- ενώ ερμήνευσε περίπου 350 τραγούδια.

Για την ερμηνεία του στην ταινία Tizoc, βραβεύθηκε ως καλύτερος ηθοποιός στο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.

Άφησε την τελευταία του πνοή σε αεροπορικό δυστύχημα στις 15 Απριλίου 1957, στην πόλη Μερίδα, ενώ ταξίδευε προς την Πόλη του Μεξικού.

naftemporiki.gr με πληροφορίες από Wikipedia

Ιωάννης Καποδίστριας

Ιωάννης Καποδίστριας (1776-1831).

Ο Ιωάννης Καποδίστριας καταγόταν από την Ιταλική οικογένεια ittori που ήρθε το 1373 από το Capo d’ Istria της Δαλματίας στην Κέρκυρα, όπου και έκανε επίθετο τον τόπο καταγωγής (Capo d’ Istria=Καποδίστριας).

Οι διοικητικές και οργανωτικές ικανότητες του Καποδίστρια ήταν εκπληκτικές, και δεν ήταν καθόλου τυχαίο που ήταν Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας στα 39 χρόνια του, εκπρόσωπός της σε «ιστορικά» διεθνή συνέδρια (Βιέννης 1814-5, Λάιμπαχ 1821), αντιτάχθηκε στον Μέττερνιχ και αποκλήθηκε «αρχιτέκτων της ευρωπαϊκής ειρήνης του αιώνος».
Ο Καποδίστριας λοιπόν άφησε μια σίγουρη διπλωματική και πολιτική καριέρα και ήρθε στην Ελλάδα για να οργανώσει εκ του μη όντος ένα κράτος.

1) Οργάνωσε τον διαλυμένο ελληνικό εμπορικό στόλο
2) Πάταξε την πειρατεία στην οποία μετά μανίας είχαν αρχίσει να επιδίδονται οι μέχρι πρότινος ηρωικοί πυρπολητές.
3) Ίδρυσε Εθνική Τράπεζα, την οποία μετά την δολοφονία του κατήργησαν οι παρατραπεζίτες.
4) Έφτιαξε νομισματικό σύστημα, με τον φοίνικα να είναι το πρώτο νόμισμα της Ελλάδας.
5) Μετέτρεψε σε στρατό τις μικρές και σκόρπιες αντάρτικες ομάδες.
6) Ίδρυσε την Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.
7) Οργάνωσε ταμείο για την περίθαλψη των χηρών και των ορφανών.

Ο Καποδίστριας κυβέρνησε δικτατορικά με τα σημερινά δεδομένα, αλλά άκρως συνετά για τις τότε συνθήκες, μιας και δεν υπήρχε κράτος πριν.
Ανδρωμένος στην εποχή του «φωτισμένου δεσποτισμού» και αντιμέτωπος με την τραγική κατάσταση της καταματωμένης και κατασπαραγμένης χώρας, ο Καποδίστριας υιοθέτησε αυταρχική πολιτική μονοκρατορίας, και προσπάθησε να μετατρέψει το μετεπαναστατικό χάος σε ευνομούμενο κράτος.
Ήταν άνθρωπος με απίστευτα αποθέματα δύναμης και αντοχής.
Η ανατολή του ηλίου τον έβρισκε στο γραφείο του.
Έφευγε από κει μαύρα μεσάνυχτα. Διάβαζε τον ξένο τύπο, ήταν ένας διεθνούς επιπέδου διπλωμάτης και πολιτικός, γνωστός στην Ευρώπη πολύ πριν γίνει Κυβερνήτης της Ελλάδας.
Έτρωγε ελάχιστα, και δεν δέχτηκε ποτέ μισθό ως κυβερνήτης.
Τον μισθό του τον έδινε στις χήρες και τα ορφανά.
Ποτέ δεν δέχτηκε δώρο από κανέναν, ούτε μικρό ούτε μεγάλο, και συμβούλευε τους πάντες στην κυβέρνηση να πράττουν το ίδιο.
Το μεγάλο πάθος του ήταν η παιδεία.
Ίδρυσε σχολεία σε όλη την ελεύθερη Ελλάδα.

Τον Καποδίστρια τον ακολούθησαν από την αρχή ως το τέλος, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κωνσταντίνος Κανάρης.
Δεν τον ακολούθησαν και τον πολέμησαν ο Μιαούλης, οι Κουντουριώτηδες, Οι Μαυρομιχάληδες, ο Κωλλέτης, ο Μαυροκορδάτος και ένα σωρό προύχοντες και δημογέροντες που φοβόταν το κράτος δικαίου που πήγαινε να στήσει ο Καποδίστριας.
Οι αντιδράσεις του κατεστημένου εναντίον του Καποδίστρια ήταν πολύ μεγάλες. Έφτασε σε σημείο ο Μιαούλης να πυρπολήσει την φρεγάτα Ελλάς, και την φρεγάτα Ύδρα κατά τον ξεσηκωμό της αντιπολίτευσης.

Την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 1831, ώρα έξι το πρωί, ο Κυβερνήτης μπαίνει στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα για τον τακτικό του εκκλησιασμό. Στην πόρτα πάνω τον πλησιάζουν ο Κωνσταντίνος και ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης, τάχα για να του υποβάλλουν τα σέβη τους, και από πολύ κοντά αδειάζουν πάνω του τα κουμπούρια τους.
Ο Γεώργιος όμως αστοχεί και αποτελειώνει το έργο του Κωνσταντίνου με το στιλέτο.
Ο Κυβερνήτης είναι νεκρός.
Και μαζί του νεκρή η Ελλάδα που ονειρεύτηκε.
Αντ’ αυτής θα προκύψει η Ελλάδα των κουμπουράδων Μαυρομιχαλαίων, του ρουσφετιού, της διαπλοκής και της διαφθοράς.
Τον Κωνσταντίνο τον συνέλαβε αμέσως το εξαγριωμένο πλήθος. Τον λίντσαραν επί τόπου.
Ο Γεώργιος κατάφερε να ξεφύγει όμως την επόμενη ημέρα συνελήφθη, και εκτελέστηκε ένα μήνα μετά στην πλατεία του Ναυπλίου παρουσία χιλιάδων πολιτών που προσπαθούσαν να τον αποσπάσουν από τα χέρια των ανδρών του αποσπάσματος για να τον λιντσάρουν και αυτόν.
Η σωρός του κυβερνήτη μεταφέρθηκε από τον αδερφό του Αυγουστίνο στην πατρίδα του την Κέρκυρα, όπου και βρίσκεται το μαυσωλείο του ανθρώπου που επιχείρησε μάταια να κάνει κράτος την Ελλάδα.

doctor
Πηγές : «Αφιέρωμα στη μνήμη του Ι.Καποδίστρια, του Τάκη Κατσιμάρδου στην εφ. Έθνος,
«Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους», του Β.Ραφαηλίδη, εκδόσεις του 21ου ,
«Παράλληλοι βίοι Καποδίστρια και Τρικούπη» του Μάριου Πλωρίτη,8-12-96 εφ. Το Βήμα
dimitrisdoctor2.blogspot.gr