Τρίτη 20 Ιουνίου 2023

milestones in photography, η στιγμή που πάγωσε το άλογο στον αέρα

milestones in photography, η στιγμή που πάγωσε το άλογο στον αέρα!
...ένα καθαρόαιμο άλογο κούρσας καλπάζει σε αυτήν την σειρά φωτογραφιών που τραβήχτηκαν από τον Eadweard Muybridge στο Πανεπιστήμιο της Πεννσυλβάνια στα μέσα της δεκαετίας του 1880...
...δείχνει  ένα άλογο να ξεκινά και να συμπληρώνει ένα δρασκελισμό τριών μέτρων και ο Edward James Muggeridge ήταν ένας Άγγλος τυχοδιώκτης γεννημένος το 1830, που μετά την μετανάστευσή του στις ΗΠΑ άρχισε μια πολυκύμαντη καριέρα, άλλαξε το όνομά του σε   Eadweard Muybridge και ισχυριζόταν ότι ήταν ο σωστός Άγγλο-Σαξωνικός τύπος και βέβαια δεν έγινε ποτέ γνωστό πως έμαθε την τέχνη της φωτογραφίας, αλλά την δεκαετία του 1860 εμφανίστηκε στην Καλιφόρνια όπου του ανατέθηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ η εκτέλεση μιάς φωτογραφικής επισκόπησης της ακτής του ειρηνικού...
...εκεί κατά το 1872 τον προσέλαβε ο Leland Stanford, ισχυρό πρόσωπο των σιδηροδρόμων και πρώην κυβερνήτης της Καλιφόρνιας, ιδρυτής του Πανεπιστημίου Stanford και μεγάλος λάτρης των αλόγων...
...ο Στάνφορντ πίστευε ότι υπάρχει...
...οι πρώτες δοκιμές δεν ήταν επιτυχείς γιατί η έκθεση με ταχύτητα 1/12 του δευτερολέπτου δημιούργησε ασαφείς φωτογραφίες...
...αυτή την φορά ο Eadweard Muybridge χρησιμοποίησε ένα βελτιωμένο κλείστρο που του επέτρεπε πολύ μικρότερο χρόνο έκθεσης, τα αρνητικά του ήταν πολύ υποφωτισμένα εξαιτίας της μικρής ευαισθησίας των πλακών, αλλά μερικές φωτογραφίες έδειχναν τον Όξιντεντ και με τα τέσσερα πόδια σηκωμένα από το έδαφος και έτσι έδωσαν τέλος στην διαμάχη...
...ο  Stanford χάρηκε αλλά δεν ήταν ικανοποιημένος, ήθελε διαδοχικές φωτογραφίες αλόγων κατά τη διάρκεια του καλπασμού τους και έτσι είπε στον  Eadweard Muybridge να προχωρήσει και να ξοδέψει όσα χρήματα χρειαζόταν, κατά πάσα πιθανότητα κανένας άλλος φωτογράφος δεν είχε τέτοια προσφορά και έτσι άρχισαν τα πειράματα του  Eadweard Muybridge...
...πολλοί από τους φημισμένους ζωγράφους της εποχής αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι ζωγράφιζαν τα άλογα τελείως λάθος, καθώς η ευνοούμενή τους στάση των αλόγων με τέσσερα πόδια εκτεταμένα, όπως στα κουνιστά αλογάκια  των παιδιών, αποδείχτηκε εσφαλμένη!
...ο Stanford είχε μία διαμάχη με κάποιον Φρέντερικ Μακρέλις για το άν υπάρχει κάποια στιγμή στον καλπασμό των αλόγων που και οι τέσσερις οπλές τους είναι σηκωμένες από το έδαφος...
η ιστορία λέει ότι ο Leland Stanford στοιχημάτισε 25.000 δολάρια για να υποστηρίξει τη γνώμη του και έτσι ανάθεσε στον Eadweard Muybridge να αποδείξει την αλήθεια φωτογραφικά...
...οι πρώτες πετυχημένες φωτογραφίες που τράβηξε ο Eadweard Muybridge απεικόνιζαν τον δρόμωνα  Όξιντεντ του Στάνφορντ, αυτό το άλογο που ήταν φημισμένο για τον μακρύ δρασκελισμό του, κάλπαζε μπροστά από ένα λευκό παραπέτασμα με ταχύτητα 36,2 χιλιομέτρων την ώρα...
...υπάρχει η φήμη ότι το πολύπλοκο κατασκεύασμα που στήθηκε για τη φωτογράφιση το λεγόμενο "φωτογραφικό σπίτι"το οποίο ήταν εφοδιασμένο  με σκοτεινό θάλαμο και είχε μήκος 12 μέτρα και περιείχε 24 φωτογραφικές μηχανές σε απόσταση 30 εκατοστά η μία από την άλλη κόστισε 40.000 δολάρια!
...τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών και οι τελικές φωτογραφίες προκάλεσαν μια οδυνηρή διαμάχη στους καλλιτεχνικούς κύκλους...
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina

Aleksandr Mikhailovich Rodchenko και η περίφημη φωτογραφία του: Girl with Leica/το κορότσι με τη Leica

Aleksandr Mikhailovich Rodchenko και λένε για αυτόν ότι δεν άφησε και πολλά να κάνουν οι μεταγενέστεροι φωτογράφοι!!!
...με τη ρωσική Leica στον ώμο, κατά τη σοβιετική βιογραφία, περιγράφεται ως ο πρώτος Σοβιετικός φωτογράφος που χρησιμοποίησε μια Leica, έκανε πράξη το σύνθημά του: "Πρέπει να πειραματιστούμε"
...αλήθεια ποιός να ήταν ο Aleksander Mikhailovich Rodchenko;
....μήπως ήταν αυτός η αφορμή που η δημοτικότητα και η επιτυχία της Leica στη Ρωσία ήταν τόσο μεγάλη και καθοριστική;
μάλλον...
 ....αφού έγινε η αρχική εισαγωγή της Leica στον κόσμο κατά το εαρινό Fair Leipzig του 1925, τον Μάιο του 1927 εισήχθη στη Ρωσία δημόσια και ήταν το θέμα της Σοβιετικής Photo!
...εισήχθη με ένα φακό F3.5 Elmax και η Leica Α  πωλούνταν για 133 ρούβλια και 40 copeks!
...η δημοτικότητά της και η επιτυχία της τεράστια και ήταν τότε τον Ιούλιο του 1928 που μια σειρά από φωτογραφίες του Alexander Mikhailovich Rodchenko εμφανίστηκαν με λεζάντα ''κάνετε λήψεις με την Leica camera''
...ο Rodchenko ήταν αναμφισβήτητα ο πιο γνωστός και οι επιπτώσεις της Leica για την καριέρα του ήταν καθοριστικές, όπως καθοριστικός ήταν και αυτός για την δημοτικότητα της Leica στην τότε Σοβιετική Ένωση!!!
     Ο Aleksander Mikhailovich Rodchenko ήταν Ρώσος καλλιτέχνης, 
γλύπτης, 
φωτογράφος και γραφίστας. 
Ήταν ένας από τους ιδρυτές του κονστρουκτιβισμού και του ρωσικού σχεδιασμού και ήταν παντρεμένος με την καλλιτέχνιδα Varvara Fyodorovna Stepanova
Ο Rodchenko ήταν ένας από τους πιο ευέλικτους κονστρουκτιβιστές και παραγωγικούς καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν μετά τη Ρωσική Επανάσταση.
Εργάστηκε ως ζωγράφος και γραφίστας πριν ασχοληθεί με το φωτομοντάζ και τη φωτογραφία. Η φωτογραφία του ήταν κοινωνικά αφοσιωμένη, 
τυπικά καινοτόμος και αντίθετη σε μια ζωγραφική αισθητική. 
Ανησυχώντας για την ανάγκη για σειρές φωτογραφιών ανάλυσης-ντοκιμαντέρ, 
τραβούσε συχνά τα θέματά του από περίεργες γωνίες, συνήθως ψηλά πάνω ή κάτω, για να σοκάρει τον θεατή και να αναβάλει την αναγνώριση. 
Έγραψε: "Κάποιος πρέπει να τραβήξει πολλές διαφορετικές λήψεις ενός θέματος, από διαφορετικές οπτικές γωνίες και σε διαφορετικές καταστάσεις, σαν να το εξετάζει γύρο-γύρο, αντί να κοιτάζει από την ίδια κλειδαρότρυπα ξανά και ξανά και ξανά"
Ο Alexander Mikhailovich Rodchenko επέστρεψε στη ζωγραφική στα τέλη της δεκαετίας του 1930, 
σταμάτησε να φωτογραφίζει το 1942 και παρήγαγε έργα αφηρημένα εξπρεσιονιστικά στη δεκαετία του 1940. 
Συνέχισε να οργανώνει εκθέσεις φωτογραφίας για την κυβέρνηση αυτά τα χρόνια. 
Πέθανε στη Μόσχα το 1956.
......ntina...........

Το σώμα μας - ψόας/psoas major μυς

Ο ψόας/psoas major μυς είναι ο βαθύτερος μυς μας και αυτός που ευθύνεται για τη σταθερότητα του σώματος μας, αφού επηρεάζει  την ισορροπία, το εύρος κινήσεων, την κινητικότητα των αρθρώσεων και τη λειτουργία των κοιλιακών μας οργάνων.  
Είναι ο μόνος μυς που συνδέει τη σπονδυλική στήλη με τα πόδια, είναι υπεύθυνος για την όρθια στάση του σώματος, αλλά και για την ικανότητά μας να περπατάμε. 
Ένας υγιής ψόας σταθεροποιεί τη σπονδυλική στήλη και παρέχει στήριξη μέσω του κορμού, παρέχοντας ταυτόχρονα μια καλή στήριξη στα κοιλιακά όργανα.
Κάποιες πρόσφατες μελέτες, θεωρούν τον ψοΐτη ένα όργανο αντίληψης που αποτελείται από βιο-ευφυείς ιστούς, οι οποίοι ενσαρκώνουν, κυριολεκτικά, τη βαθύτερη επιθυμία μας για επιβίωση και ανάπτυξη. 
Είναι δηλαδή, ο αγγελιοφόρος του κεντρικού νευρικού συστήματος και κατά συνέπεια, των συναισθημάτων/πεταλούδες στο στομάχι!
Αυτό συμβαίνει γιατί ο ψόας συνδέεται με το διάφραγμα μέσω του συνδετικού ιστού.
Ο συνδετικός ιστός της Fascia στον οργανισμό μας, περιβάλλει κάθε μυ, 
κάθε οστό, 
τα όργανα μας, 
ακόμη και τα αγγεία και τα νεύρα μας. 
Ο ιστός της Fascia δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος στο σώμα μας, αλλά αποτελεί ένα δίκτυο αδιάλειπτων, 
αλληλένδετων, λεπτών τμημάτων συνδετικού ιστού.
Και επανέρχομαι στο ψοΐτη μύα.
Ο γρήγορος ρυθμός ζωής και το άγχος παράγουν αδρεναλίνη που συσφίγγει και "σκληραίνει" τον ψοΐτη, προετοιμάζοντάς τον για να "τρέξει", να αναλάβει δράση ή να συρρικνωθεί, και όλα αυτά για να μας προστατεύσει.  
Αν κρατάμε συνεχώς τον ψοΐτη σε ένταση λόγω του στρες, τελικά θα αρχίσει να κονταίνει και να σκληραίνει. 
Αυτό θα εμποδίσει τη στάση του σώματός μας και τις λειτουργίες των οργάνων μας στην κοιλιά, οδηγώντας σε πόνους στην πλάτη, 
ισχιαλγία, 
προβλήματα στους δίσκους, 
εκφύλιση των ισχίων, 
επώδυνη έμμηνο ρύση ή πεπτικά προβλήματα.
Από την άλλη πλευρά, ένας "σφιγμένος" ψόας στέλνει σήματα έντασης στο νευρικό σύστημα, παρεμποδίζει την κίνηση των υγρών και επηρεάζει τη διαφραγματική αναπνοή. 
Στην πραγματικότητα, ο ψόας μυς εμπλέκεται τόσο στενά στις βασικές σωματικές και συναισθηματικές αντιδράσεις που όταν είναι χρόνια "σφιγμένος", στέλνει συνεχή σήματα κινδύνου στο σώμα, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε εξάντληση των επινεφριδίων και του ανοσοποιητικού συστήματος. 
Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από τον τρόπο που καθόμαστε ή από τις στάσεις των καθημερινών μας συνηθειών, οι οποίες μειώνουν τις φυσικές μας κινήσεις και συστέλλουν περαιτέρω τον μυα.
θέση μείζονος ψοά-εμφανίζεται με κόκκινο
Στην πραγματικότητα, ο ψοάς μυς συμμετέχει τόσο πολύ άμεσα στις βασικές φυσικές και συναισθηματικές αντιδράσεις, που όταν βρίσκεται σε χρόνια ένταση, στέλνει συνεχή μηνύματα κινδύνου στο σώμα, με αποτέλεσμα να ευθύνεται για την εξάντληση των επινεφριδίων αδένων και του ανοσοποιητικού συστήματος.  
Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από τη στάση του σώματος όταν καθόμαστε ή από τις καθημερινές μας συνήθειες, που μειώνουν τις φυσικές μας κινήσεις και συστέλλουν ακόμα περισσότερο το μυ.  
Υπάρχουν πολλές στάσεις της Γιόγκα που λειτουργούν για να απελευθερώσουν την περιττή ένταση του μυός και ένας απελευθερωμένος μυς από την ένταση επιτρέπει στο μπροστινό μέρος των μηρών να επιμηκυνθεί πολύ περισσότερο και επιτρέπει στα πόδια και τη λεκάνη να κινούνται πιο ρευστά και ανεξάρτητα. 
Βελτιώνει τη θέση της σπονδυλικής στήλης και ολόκληρου του κορμού, με επακόλουθο αντίκτυπο στη βελτίωση των λειτουργιών των κοιλιακών οργάνων, 
της αναπνοής και της καρδιάς.
Όταν καλλιεργούμε την υγεία του ψοΐτη μυ, οι ζωτικές μας ενέργειες αναζωογονούνται και επανασυνδεόμαστε με το δημιουργικό μας δυναμικό.
Σε ορισμένες ανατολικές φιλοσοφίες ο ψόας μυς είναι γνωστός ως ο "μυς της ψυχής", ένα κύριο ενεργειακό κέντρο του σώματος. 
Όσο πιο εύκαμπτος και δυνατός είναι ο ψόας μυς, τόσο περισσότερο η ζωτική μας ενέργεια μπορεί να ρέει μέσω των οστών, 
των μυών και των αρθρώσεων.
Ο ψόας μυς θα μπορούσε να είναι σαν ένα όργανο διοχέτευσης ενέργειας, ένας πυρήνας που μας συνδέει με τη γη, 
επιτρέποντάς μας να δημιουργήσουμε μια σταθερή και ισορροπημένη στήριξη από το κέντρο της λεκάνης μας. 
Έτσι, η σπονδυλική στήλη επιμηκύνεται και μέσω αυτής μπορεί να ρέει όλη η ζωτικότητά μας.

Σε λιγότερο από το 50 τοις εκατό των ανθρώπων, ο μείζων ψοϊκός μυς συνοδεύεται από τον ελάσσων ψοϊκός μυ.
Μια μελέτη που χρησιμοποίησε δεδομένα αυτοψίας διαπίστωσε ότι ο μείζων ιγνυακός μυς είναι σημαντικά παχύτερος στους άνδρες αφρικανικής καταγωγής από ό,τι στους καυκάσιους άνδρες και ότι η εμφάνιση του μείζονος ιγνυακού μυός είναι επίσης εθνοτικά διαφορετική, καθώς είναι παρών στα περισσότερα λευκά άτομα και απουσιάζει στα περισσότερα μαύρα άτομα. 

μετάφραση και επιμέλεια κειμένου:ntina