Magic World-ο μαγικός κόσμος του Adam Balcerek

Ο Adam Balcerek γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Πόζναν -Poznań-της Πολωνία.

Μετακόμισε στη Γερμανία,
όπου σπούδαζε αρχιτεκτονική στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Βρανδεμβούργου -Brandenburg

Technical University of Cottbus. 
Μετά την αποφοίτησή του ξαναγυρνά στην Πολωνία και στη Βαρσοβία όπου και άρχισε να εργάζεται ως αρχιτέκτονας.

Παράλληλα άρχισε σπουδές στην Ακαδημία Φωτογραφίας.

Μετά από 4 χρόνια εργασίας σε ένα από τα πιο γνωστά αρχιτεκτονικά γραφεία στην Ευρώπη συνειδητοποίησε ότι η φωτογραφία είναι αυτό που ζητούσε και αυτό που αγαπούσε και εγκατέλειψε τη δουλειά του ως αρχιτέκτονας και μετακόμισε στο Παρίσι  όπου πέρασε πολλούς μήνες ως βοηθός φωτογράφος στα στούντιο:
Le Rouchon και  Pin Up Studio. 
Μεταξύ των άλλων έχει συνεργαστεί με:  
Patric Shaw 

Craig McDean  

Mauro Mongiello  

Felix Lammers...
Μετά από όλες αυτές τις εμπειρίες επέστρεψε στη Βαρσοβία όπου εργάζεται μέχρι σήμερα ως φωτογράφος μόδας και διαφήμισης 
productionparadise.com
photoawards.com

ntina

simulacrum* - ένα ομοίωμα του πραγματικού!

Και βαθιά, εις την σιωπήν της νυκτός,  

τίποτε άλλο δεν ηκούσθη ειμή το λάλημα του νυκτερινού πουλιού, 
και το άσμα μιας τελευταίας συντροφιάς ναυτικών, 
μελλόντων ν' αναχωρήσωσιν αύριον.  
"Σύρε, πουλί μου στο καλό - και στην καλή την ώρα".                                                                                                     Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

*Αν και ο όρος υπήρχε από την εποχή του Πλάτωνα, είναι πραγματικά μόνο τον 20ο αιώνα που έχει αποκτήσει τη σημασία που έχει σήμερα. 

Τα δύο πιο σημαντικά ονόματα που έχουν συσχετιστεί με αυτήν την ιδέα είναι οι Jean Baudrillard και Gilles Deleuze.

Σύμφωνα με τον Deleuze, ένα simulacrum διακόπτει τη σχέση του με το πρωτότυπο και αποκτά τη δική του θετική δύναμη.

Σύμφωνα με τον Baudrillard, το simulacrum είναι ουσιαστικά το αντίγραφο ενός αντιγράφου. Ένα αντίγραφο, κάτι που δεν είναι το ίδιο πρωτότυπο.

Το simulacrum χρησιμοποιείται για να αρνηθεί την πιθανότητα οτιδήποτε να είναι η μοναδική πηγή ή προέλευση μιας ιδέας ή ενός αντικειμένου. 

Σε αυτήν την άποψη των πραγμάτων, οτιδήποτε θεωρείται πρωτότυπο ιδέα ή αντικείμενο είναι στην πραγματικότητα ένα αντικατοπτρισμό, μια οπτική ψευδαίσθηση...

 simulacrum - είναι αυτό το κάτι που αντικαθιστά την πραγματικότητα με την αναπαράστασή της 

pop art-abstract expressionism;

pop art... 

Η ονομασία αποδίδεται στον Βρετανό κριτικό τέχνης Lawrence Alloway... 

Χρησιμοποίησε τον όρο για πρώτη φορά το 1958 αλλά καθιερώθηκε μερικά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα στη δεκαετία του '60, 

περίοδος που η pοp Αρτ γνώρισε και την μεγαλύτερη απήχηση... 

Μέχρι τότε, οι Ποπ Αρτ καλλιτέχνες αποκαλούνταν και Νεο-Νταντά με αναφορά στο κίνημα του Ντανταϊσμού...

Από αρκετούς, ο Ντανταϊσμός θεωρείται πρόδρομος της Ποπ Αρτ 

και σίγουρα αποτέλεσε ισχυρή επιρροή... 

Τα δύο κινήματα συνδέονται μεταξύ τους, κυρίως μέσω της κοινής διάθεσης να προκαλέσουν και να ανυψώσουν το καθημερινό και συνηθισμένο στη θέση του αντικειμένου της τέχνης.

Η Pop-art θεωρείται ένα γνήσιο κοινωνικό φαινόμενο και παραμένει -νομίζω- το πιο γνωστό και πιο διαδεδομένο σύγχρονο καλλιτεχνικό κίνημα...

Από την συντομογραφία του Αγγλικού popular που σημαίνει δημοφιλές, η pop-art εξ’ ορισμού είναι μια τέχνη που απευθύνεται στο λαό, δηλαδή στο ευρύ κοινό.

Το κίνημα αυτό θέτει ζήτημα διαφοροποίησης μεταξύ «υψηλής» και «λαϊκής» τέχνης.

Μεταξύ ''εμπορικού'' και ''ποιοτικού'' (τι μας κάνουν αυτοί οι δυϊσμοί) τέχνη δηλαδή που απευθύνεται από τη μια μεριά στους λίγους εκλεκτούς, και από την άλλη μια τέχνη που απευθύνεται στα πλατιά στρώματα του λάου!!!

Έτσι οι καλλιτέχνες της pop art περιεργάζονται τον κόσμο μέσα στον οποίο ζουν,

εξετάζουν,

παρατηρούν και τελικά εμπνέονται από τα αντικείμενα που υπάρχουν γύρω τους, 

από τις εικόνες της μαζικής κουλτούρας που τους κατακλύζουν, 

από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης -που έχουν βαλθεί ντε και καλά να μας ενημερώνουν θέλουμε δεν θέλουμε και μάλιστα με τον δικό τους και μόνον τρόπο- και έτσι σιγά-σιγά συνειδητοποιούν και την δική τους ύπαρξη, και στο τέλος, τέλος και τον δικό τους ρόλο μέσα σε όλα αυτά.

Και ερχόμαστε στο τέλος του 60 με αρχές του 70 όπου ο Andy Warhol ο λεγόμενος και ''ο πατριάρχης της pop art'' εντάσσεται στις γραμμές της... 

Αυτός ο τόσο ιδιόρρυθμος καλλιτέχνης χρησιμοποίησε μεθόδους αναπαραγωγής όπως η φωτογραφία και η μεταξοτυπία, για να φιλοτεχνήσει έργα με αναφορές που προέρχονται άμεσα από το καθημερινό περιβάλλον... 

Σταρ του Hollywood - Marilyn Monroe, Lisa Minelli,

αντικείμενα νοικοκυριού,

κόμικς-Mickey Mouse,

εμπορεύματα των supermarket-Campbell's soup- γίνονται οι πειραματισμοί του!!! 

Ηταν ένας παρατηρητής,

ένας άνθρωπος που ενδιαφερόταν για τα πάντα και πάνω από όλα ο περισσότερο αμφιλεγόμενος.

Ενώ μπορούσε να διαλέξει μόνο ένα επάγγελμα και να μείνει εκεί, αυτός ήθελε να είναι και ζωγράφος και συγγραφέας, 

και φωτογράφος, 

και δημοσιογράφος, 

και σεναριογράφος, 

και μάνατζερ, και παραγωγός μουσικών συγκροτημάτων, 

και επιχειρηματίας,

και τηλεπαρουσιαστής, και θεατρικός παραγωγός, 

και σκηνοθέτης κινηματογράφου και γλύπτης.

Αρνήθηκε να επιλέξει μόνο μια μορφή τέχνης καταδικάζοντας τα υπόλοιπα ενδιαφέροντά του.

Ο Warhol ποτέ δε σταμάτησε να οραματίζεται καινούργιους τρόπους για να αξιοποιήσει τα ταλέντα του και κατ' επέκταση τα χόμπι του.

Βέβαια μπορεί να μην ήταν τίποτα από όλα αυτά, μπορεί να ήταν μόνο ένα δημιούργημα της εποχής του,

ένα δημιούργημα των media...

 μπορεί...

     Ως πρώτοι pop art αμερικανοί καλλιτέχνες αναγνωρίζονται οι Jasper Johns και Robert Rauschenberg.

Ωστόσο η προσωπικότητα του Andy Warhol και του Roy Fox Lichtenstein -του ακαδημαϊκού της ποπ αρτ, όπως συχνά αποκαλείτο- είναι που θα δώσουν τη μεγαλύτερη ώθηση στην pop art και τα σκήπτρα στην Αμερική... 

Η pop art εδώ γνωρίζει πραγματική έξαρση ευνοώντας - και αυτή - την οικονομική της ευρωστία!!! 

Ή για κάποιους άλλους η pop art είναι που ευνοείται από την οικονομική ευρωστία της Αμερικής, βέβαια στη γενέτειρα Βρετανία δεν συνέβει ούτε το ένα ούτε το άλλο!!!

     Οι φωτογραφίες μου από τότε που ήμουν τρελαμένη με την pop art, όχι ότι σήμερα δεν μου αρέσει, κάθε άλλο...

ntina

Η μεγάλη απάτη του πολυσυζητημένου φωτορεπόρτερ Eduardo

O νεαρός, φωτογενής Βραζιλιάνος έπεισε πολλά σοβαρά ΜΜΕ να παρουσιάσουν τη «δουλειά του». Όμως τώρα η μία ανατροπή διαδέχεται την άλλη Αυτή είναι η εκπληκτική και απίστευτη περίπτωση ενός κάλπικου Βραζιλιάνου φωτορεπόρτερ που κορόιδεψε τα παγκόσμια ΜΜΕ, πολλούς πραγματικούς φωτορεπόρτερ αλλά και τους 130.000 followers του. 

Την ιστορία που κάλυψε το SBS Australia έμαθα χάρη στην Μερόπη Κοκκίνη. 

Ο Eduardo Martins έπεισε πολλά σημαντικά ΜΜΕ ανά τον κόσμο να του κάνουν μεγάλα αφιερώματα, απ' την Deutsche Welle μέχρι την Wall Street Journal κι απ' το Al Jazeera μέχρι το BBC Brazil. 

Το φωτογραφικό πρακτορείο Getty (και άλλα σημαντικότατα πρακτορεία) πουλούσαν τις φωτογραφίες του και μάλιστα ακριβά. 

Κι όλα αυτά χωρίς να έχει τραβήξει καμία απ' τις εικόνες που τον έκαναν γνωστό. 

Πολλοί μάλιστα θεωρούν ότι δεν υπάρχει καθόλου. Υποτίθεται ότι είναι γύρω στα 30, κατάγεται απ' το Σάο Πάολο της Βραζιλίας και τα τελευταία τρία χρόνια αυτοπαρουσιαζόταν ως πολεμικός φωτορεπόρτερ των Ηνωμένων Εθνών. 

Έλεγε -και κανείς δεν τον είχε αμφισβητήσει μέχρι την περασμένη εβδομάδα, όταν και αναγκάστηκε να διαγράψει τους λογαριασμούς του και να εξαφανιστεί ακόμα περισσότερο- ότι είχε ταξιδέψει σε φωτογραφικές αποστολές στη Λωρίδα της Γάζας, τη Συρία και το Ιράκ. 

Αυτά τα τρία χρόνια παρουσίαζε στο ίντερνετ τις υποτιθέμενες φωτογραφίες του -που στην πραγματικότητα ήταν άλλων φωτορεπόρτερ γυρισμένες με οριζόντια περιστροφή ώστε να μην αναγνωρίζονται εύκολα απ' τα λογισμικά- και έδινε συνεντεύξεις για να πει την ιστορία του: 

«Με χτύπησε η λευχαιμία στα 25 και αρρώστησα βαριά. 

Όμως επέζησα», έλεγε, «και τώρα είμαι πολεμικός φωτορεπόρτερ στο επάγγελμα και σέρφερ από χόμπι». 

Το πράγμα στράβωσε μόλις την περασμένη εβδομάδα, όταν ο (αληθινός) πολεμικός φωτορεπόρτερ Fernando Costa Netto που είχε πάρει συνέντευξη από και είχε ψηφιακή φιλία με τον Eduardo Martins δέχτηκε ένα τηλεφώνημα απ' το BBC Brazil που υποψιαζόταν ότι ο Eduardo ήταν απατεώνας.    

Μέσω WhatsApp, ο Fernando Costa Netto ειδοποίησε τον Eduardo πως οι δημοσιογράφοι τον υποψιάζονταν, κι αυτός αμέσως διέγραψε το λογαριασμό του στο Instagram και την επαγγελματική του ιστοσελίδα, και έγραψε στον Fernando, πάλι μέσω WhatsApp: «Είμαι στην Αυστραλία. 

Αποφάσισα να περάσω ένα χρόνο σε ένα βαν. Θα σβήσω τα πάντα από το ίντερνετ. Θέλω την ησυχία μου. 

Θα βρεθούμε όταν επιστρέψω. 

Για οτιδήποτε γράψε μου στο dudumartisn23@yahoo.com. 

Μεγάλη αγκαλιά. 

Θα διαγράψω το ιστορικό. 

Ο Θεός μαζί σου.» Φυσικά δεν είναι γνωστό αν όντως ο άντρας των φωτογραφιών υπάρχει ή αν είναι κάτι ακόμα που επινόησε και φωτοσοπάρισε ο "Eduardo", ούτε πολλοί πιστεύουν πως είναι όντως στην Αυστραλία, ζώντας σε ένα βαν. 

Αυτός που πρόσεξε πρώτος την απάτη ήταν ο φωτογράφος Ignacio Aronovich, απ' το Σάο Πάολο. Δεν είχε ακούσει ποτέ τον Eduardo Martins αλλά ενδιαφέρθηκε γι' αυτόν όταν διάβασε το εκθειαστικό άρθρο του Fernando Costa Netto. Τότε ήταν που πρόσεξε πως σε μια απ' τις φωτογραφίες, το σύμβολο της κάμερας ήταν στην αριστερή πλευρά, κι έτσι κατάλαβε πως οι φωτογραφίες είχαν αντιστραφεί οριζόντια. 

Τις γύρισε λοιπόν όλες και έτσι μπόρεσε να βρει τον πραγματικό φωτογράφο πολλών απ' τις εικόνες: τον Αμερικανό Daniel C. Britt, που ζει στην Τουρκία. 

Μάλιστα δημοσίευσε και την παραπάνω σύγκριση μεταξύ των αυθεντικών, και των πειραγμένων φωτογραφιών που ο Eduardo παρουσίαζε ως δικές του. 

Πριν από λίγες ημέρες, το BBC Brazil - που είχε εξαπατηθεί και είχε δημοσιεύσει ένα μεγάλο εξυμνητικό άρθρο για τον Βραζιλιάνο, δημοσίευσε ένα εκτενές ρεπορτάζ που αποκάλυπτε την αλήθεια. Η Natasha Ribeiro που το έγραψε ζει στη Μέση Ανατολή κι απ' την αρχή δεν εμπιστεύτηκε τον Eduardo όταν αυτός την πλησίασε μέσω ίντερνετ: 

«Η καχυποψία μου μεγάλωσε, όταν διαπίστωσα πως κανένας Βραζιλιάνος δημοσιογράφος που εργάζεται στο Ιράκ δεν τον είχε καν ακουστά. 

Ούτε οι Αρχές αλλά ούτε και οι ΜΚΟ στη Συρία και το Ιράκ τον είχαν δει ή είχαν ακούσει ποτέ γι' αυτόν. 

Ολοι θέλουν να μάθουν ποιος είναι αυτός ο τύπος, αλλά αυτό είναι μάλλον δύσκολο. Το BBC Brazil και το VICE δεν πλήρωσαν τον Eduardo Martins για τις φωτογραφίες "του" που χρησιμοποίησαν στα άρθρα τους, ενώ δεν έχει γίνει γνωστό ακόμα αν το φωτογραφικό πρακτορείο Getty (που πουλούσε σε ΜΜΕ κάθε μία απ' τις φωτογραφίες του Eduardo για περίπου 600 ευρώ) πλήρωνε τον ψεύτικο φωτογράφο σε συγκεκριμένο τραπεζικό λογαριασμό. Απ' όσο γνωρίζουμε κανείς δεν τον έχει δει, ούτε από κοντά αλλά ούτε και μέσω video chat. 

Όπως αποκάλυψε η έρευνα του BBC Brazil, πέντε ξεχωριστές γυναίκες αποκάλυψαν ότι αυτήν την περίοδο διατηρούσαν ψηφιακή ερωτική σχέση με τον Eduardo. 

Καμία απ' τις πέντε δεν τον συνάντησε ποτέ. 

http://www.lifo.gr/articles/mikropragmata/158703

H δύναμη της ομορφιάς

...καθώς έχει απορροφήσει το άσκημο, η ομορφιά είναι αρκετά δυνατή για να επεκταθεί μέσω της αντίφασής της!!!

-αισθητική θεωρία και theodor adorno

.................

από τη συλλογή μου "εκεί που συνάντησα τη θάλασσα"

Θολές γραμμές

από τη συλλογή μου "φωτογραφικές παραπλανήσεις"