simulacrum* - ένα ομοίωμα του πραγματικού!

Και βαθιά, εις την σιωπήν της νυκτός,  

τίποτε άλλο δεν ηκούσθη ειμή το λάλημα του νυκτερινού πουλιού, 
και το άσμα μιας τελευταίας συντροφιάς ναυτικών, 
μελλόντων ν' αναχωρήσωσιν αύριον.  
"Σύρε, πουλί μου στο καλό - και στην καλή την ώρα".                                                                                                     Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

*Αν και ο όρος υπήρχε από την εποχή του Πλάτωνα, είναι πραγματικά μόνο τον 20ο αιώνα που έχει αποκτήσει τη σημασία που έχει σήμερα. 

Τα δύο πιο σημαντικά ονόματα που έχουν συσχετιστεί με αυτήν την ιδέα είναι οι Jean Baudrillard και Gilles Deleuze.

Σύμφωνα με τον Deleuze, ένα simulacrum διακόπτει τη σχέση του με το πρωτότυπο και αποκτά τη δική του θετική δύναμη.

Σύμφωνα με τον Baudrillard, το simulacrum είναι ουσιαστικά το αντίγραφο ενός αντιγράφου. Ένα αντίγραφο, κάτι που δεν είναι το ίδιο πρωτότυπο.

Το simulacrum χρησιμοποιείται για να αρνηθεί την πιθανότητα οτιδήποτε να είναι η μοναδική πηγή ή προέλευση μιας ιδέας ή ενός αντικειμένου. 

Σε αυτήν την άποψη των πραγμάτων, οτιδήποτε θεωρείται πρωτότυπο ιδέα ή αντικείμενο είναι στην πραγματικότητα ένα αντικατοπτρισμό, μια οπτική ψευδαίσθηση...

 simulacrum - είναι αυτό το κάτι που αντικαθιστά την πραγματικότητα με την αναπαράστασή της