Όσο ζούσε δεν την ήξερε κανείς.
Μια γεροντοκόρη νταντά στο Σικάγο, απόμακρη και εμμονική, που είχε ένα μυστικό. Φωτογράφιζε ό,τι έβλεπε στους δρόμους της μεταπολεμικής Αμερικής.
Σήμερα, θεωρείται η νέα αποκάλυψη. Το όνομά της είναι Vivian Maier.
Ο νεαρός John Maloof είναι κτηματομεσίτης, ερασιτέχνης ιστορικός και συλλέκτης.
Από αυτούς που χαλούν περιουσίες στις δημοπρασίες ελπίζοντας ότι θα βρουν χρυσό.
Την πρώτη φορά που είδε τις φωτογραφίες της Vivian Maier το 2007 δεν έδωσε μεγάλη σημασία.
Αγόρασε το πρώτο κουτί 400 δολάρια, αναζήτησε το όνομά της στο Google, δεν βρήκε τίποτα και τις άφησε στην άκρη.
Μόνο που τις επόμενες μέρες έβλεπε και ξαναέβλεπε τα αρνητικά ανακαλύπτοντας πράγματα που την πρώτη φορά του είχαν διαφύγει.
Σε λίγους μήνες συνέλεξε το περισσότερο υλικό όπου και αν το βρήκε.
Πράγμα όχι και τόσο εύκολο.
Η Vivian ήταν μεγάλη, χωρίς συγγενή, ζούσε τις περισσότερες μέρες στο δρόμο με αποτέλεσμα να αδυνατεί να πληρώσει τις αποθήκες που διατηρούσε το υλικό της.
Αυτός ήταν ο λόγος που ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να βγάλει τις κούτες της σε δημοπρασία χωρίς καν να την ενημερώσει.
Πάνω από 100.000, ασπρόμαυρες κυρίως, φωτογραφίες, αποκόμματα εφημερίδων και μαγνητοφωνημένες ταινίες με συνεντεύξεις αυτών που φωτογράφιζε στοιβαγμένα σε 200, σκοροφαγωμένες σχεδόν, βαλίτσες.
Μια μονόχνοτη νταντά από Γαλλίδα μητέρα και Αυστριακό πατέρα που φωτογράφιζε στους δρόμους με μια Rolleiflex δεν ήταν είδηση.
Οι φωτογραφίες της, όμως, ήταν.
Για την ακρίβεια, η φλέβα χρυσού που ήλπιζε ο John Maloof.
Η μεταπολεμική Αμερική, το Σικάγο, η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες της δεκαετίας του '50 και του ‘60, οι μετανάστες, οι φτωχές συνοικίες, τα εγκλήματα και αρκετά πορτρέτα της, πιθανόν, όπως έγραψε αργότερα το New Yorker, «γιατί μέσα από τις φωτογραφίες προσπαθούσε να ανακαλύψει τον εαυτό της».
Όσο ζούσε δεν προσπάθησε ποτέ να τις δημοσιεύσει.
Το αντίθετο.
Έβαζε ρήτρα σε κάθε συμβόλαιο να έχει ένα προσωπικό χώρο και μια μπανιέρα για να τα τυπώνει και απαγόρευε σε οποιοδήποτε την πρόσβαση στο σκοτεινό της δωμάτιο
Το γεγονός ότι ήταν νταντά, σχεδόν αόρατη στα μάτια του κόσμου, της επέτρεπε να πάει εκεί που δεν μπορούσε άλλος.
Το 2008 ο Μaloof αποφασίζει να κυκλοφορήσει τις πρώτες φωτογραφίες, αλλά περνούν απαρατήρητες.
Ένα χρόνο αργότερα τις ανεβάζει στο Flickr και το θέμα γίνεται γρήγορα ανάρπαστο. Από τότε όλα είναι ιστορία.
Δεκάδες δημοσιεύσεις σε όλα τα μέσα και εκθέσεις όπου γίνεται πάντα κοσμοσυρροή.
«H Vivian Maier», έγραψε η Guardian, «ήταν φεμινίστρια χωρίς να το ξέρει.
Έμαθε αγγλικά παρακολουθώντας ταινίες και ξόδεψε και την τελευταία πένα από την πώληση της οικογενειακής αγροικίας σε ένα χωριό της Γαλλίας για να κάνει το γύρο του κόσμου φωτογραφίζοντας».
To 2013 βγήκε το πρώτο ντοκιμαντέρ για τη ζωή της με τίτλο «Finding Vivian Maier» καταγράφοντας όλες τις άγνωστες λεπτομέρειες μιας συνηθισμένης ζωής μιας μη συνηθισμένης γυναίκας, ενώ τον Οκτώβριο 2014 κυκλοφόρησε η μονογραφία Vivian Maier-A Photographer Found (λεπτομέρεια: η Maier πέθανε το 2009 από πνευμονία σε γηροκομείο χωρίς να προλάβει να δει την αναγνώριση).
Μετά τη δημοσιότητα ένας μακρινός ανιψιός της από τη Γαλλία που δεν ήξερε την ύπαρξή της, ξεκίνησε δικαστικό αγώνα εναντίον του Maloof αφού οι φωτογραφίες αξίζουν πλέον χιλιάδες δολάρια.
Μια γεροντοκόρη νταντά στο Σικάγο, απόμακρη και εμμονική, που είχε ένα μυστικό. Φωτογράφιζε ό,τι έβλεπε στους δρόμους της μεταπολεμικής Αμερικής.
Σήμερα, θεωρείται η νέα αποκάλυψη. Το όνομά της είναι Vivian Maier.
Ο νεαρός John Maloof είναι κτηματομεσίτης, ερασιτέχνης ιστορικός και συλλέκτης.
Από αυτούς που χαλούν περιουσίες στις δημοπρασίες ελπίζοντας ότι θα βρουν χρυσό.
Την πρώτη φορά που είδε τις φωτογραφίες της Vivian Maier το 2007 δεν έδωσε μεγάλη σημασία.
Αγόρασε το πρώτο κουτί 400 δολάρια, αναζήτησε το όνομά της στο Google, δεν βρήκε τίποτα και τις άφησε στην άκρη.
Μόνο που τις επόμενες μέρες έβλεπε και ξαναέβλεπε τα αρνητικά ανακαλύπτοντας πράγματα που την πρώτη φορά του είχαν διαφύγει.
Σε λίγους μήνες συνέλεξε το περισσότερο υλικό όπου και αν το βρήκε.
Πράγμα όχι και τόσο εύκολο.
Η Vivian ήταν μεγάλη, χωρίς συγγενή, ζούσε τις περισσότερες μέρες στο δρόμο με αποτέλεσμα να αδυνατεί να πληρώσει τις αποθήκες που διατηρούσε το υλικό της.
Αυτός ήταν ο λόγος που ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να βγάλει τις κούτες της σε δημοπρασία χωρίς καν να την ενημερώσει.
Πάνω από 100.000, ασπρόμαυρες κυρίως, φωτογραφίες, αποκόμματα εφημερίδων και μαγνητοφωνημένες ταινίες με συνεντεύξεις αυτών που φωτογράφιζε στοιβαγμένα σε 200, σκοροφαγωμένες σχεδόν, βαλίτσες.
Μια μονόχνοτη νταντά από Γαλλίδα μητέρα και Αυστριακό πατέρα που φωτογράφιζε στους δρόμους με μια Rolleiflex δεν ήταν είδηση.
Οι φωτογραφίες της, όμως, ήταν.
Για την ακρίβεια, η φλέβα χρυσού που ήλπιζε ο John Maloof.
Η μεταπολεμική Αμερική, το Σικάγο, η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες της δεκαετίας του '50 και του ‘60, οι μετανάστες, οι φτωχές συνοικίες, τα εγκλήματα και αρκετά πορτρέτα της, πιθανόν, όπως έγραψε αργότερα το New Yorker, «γιατί μέσα από τις φωτογραφίες προσπαθούσε να ανακαλύψει τον εαυτό της».
Όσο ζούσε δεν προσπάθησε ποτέ να τις δημοσιεύσει.
Το αντίθετο.
Έβαζε ρήτρα σε κάθε συμβόλαιο να έχει ένα προσωπικό χώρο και μια μπανιέρα για να τα τυπώνει και απαγόρευε σε οποιοδήποτε την πρόσβαση στο σκοτεινό της δωμάτιο
Το γεγονός ότι ήταν νταντά, σχεδόν αόρατη στα μάτια του κόσμου, της επέτρεπε να πάει εκεί που δεν μπορούσε άλλος.
Το 2008 ο Μaloof αποφασίζει να κυκλοφορήσει τις πρώτες φωτογραφίες, αλλά περνούν απαρατήρητες.
Ένα χρόνο αργότερα τις ανεβάζει στο Flickr και το θέμα γίνεται γρήγορα ανάρπαστο. Από τότε όλα είναι ιστορία.
Δεκάδες δημοσιεύσεις σε όλα τα μέσα και εκθέσεις όπου γίνεται πάντα κοσμοσυρροή.
«H Vivian Maier», έγραψε η Guardian, «ήταν φεμινίστρια χωρίς να το ξέρει.
Έμαθε αγγλικά παρακολουθώντας ταινίες και ξόδεψε και την τελευταία πένα από την πώληση της οικογενειακής αγροικίας σε ένα χωριό της Γαλλίας για να κάνει το γύρο του κόσμου φωτογραφίζοντας».
To 2013 βγήκε το πρώτο ντοκιμαντέρ για τη ζωή της με τίτλο «Finding Vivian Maier» καταγράφοντας όλες τις άγνωστες λεπτομέρειες μιας συνηθισμένης ζωής μιας μη συνηθισμένης γυναίκας, ενώ τον Οκτώβριο 2014 κυκλοφόρησε η μονογραφία Vivian Maier-A Photographer Found (λεπτομέρεια: η Maier πέθανε το 2009 από πνευμονία σε γηροκομείο χωρίς να προλάβει να δει την αναγνώριση).
Μετά τη δημοσιότητα ένας μακρινός ανιψιός της από τη Γαλλία που δεν ήξερε την ύπαρξή της, ξεκίνησε δικαστικό αγώνα εναντίον του Maloof αφού οι φωτογραφίες αξίζουν πλέον χιλιάδες δολάρια.
 |
| New York, 3 Σεπτεμβρίου 1954 |
 |
Ο
Kirk Douglas στην πρεμιέρα του Spartacus.Chicago Οκτώβριος 1960. |
 |
| New York, Μάρτιος 1954. |
 |
New
York, Μάρτιος 1954. |
 |
Chicago,
16 Αυγούστου 1956 |
 |
New York, 1956. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου