Πάμε λοιπόν να δούμε λοιπόν το θέμα της διατροφής και της αποτοξίνωσης.
Οι άνθρωποι είμαστε όντα της συνήθειας και οι συνήθειες, ανάλογα με τα χρόνια που τις έχει κάποιος, μπορούν να παρομοιαστούν με βλασταράκια ή κορμοί.
Ανάλογα με το πάχος που διαθέτει το κάθε φυτό, είναι εύκολο ή δύσκολο να το ξεριζώσουμε ή να το ξεράνουμε.
Αυτό που πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει κάποιος πριν ξεκινήσει έναν αγώνα, είναι αν ο αγώνας είναι ταχύτητας ή αντοχής ώστε να είναι προετοιμασμένος ψυχολογικά.
Η αλλαγή μιας συνήθειας είναι ΠΑΝΤΑ αγώνας αντοχής.
Αντίθετα με αυτό που πιστεύει ο πολύς κόσμος, στον αγώνα αντοχής, δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο η φυσική κατάσταση, αλλά η στρατηγική κατανομή των δυνάμεων του αθλητή και η πνευματική και ψυχική του δύναμη.
Και όλα αυτά κάνουν τον αγώνα αντοχής, ιδιαίτερα απαιτητικό.
Μα τέτοιος είναι και ο αγώνας στη ζωή...
Οι συνήθειες κτίζονται με τη συμβολή των ορμονών.
Φανταστείτε πως όλα αυτά που θέλετε, όλα σας τα γούστα και όλα σας τα συναισθήματα, είναι αποτέλεσμα έκκρισης ορμονών.
Στο εσωτερικό μια συνήθειας, ζει ένας καλά κτισμένος μηχανισμός που αποτελείται από το όργανο που παράγει την ορμόνη,
τους ορμονικούς υποδοχείς και το εκτελεστικό όργανο, όποιο κι αν είναι αυτό.
Είναι σημαντικό να έχετε τη γνώση του πως λειτουργείτε γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος να αποκτήσετε αυτοκυριαρχία στους εαυτούς σας.
Για παράδειγμα, όταν κάποιος φοβηθεί, εκκρίνει αδρεναλίνη, η οποία πάει και κουμπώνει στους υποδοχείς της αδρεναλίνης και αυτοί με τη σειρά τους δίνουν την εντολή στο σώμα μας να προετοιμαστεί για φυγή: διασφαλίζει την παροχή αίματος στην καρδιά συστέλλοντας την διάμετρο των αγγείων, αυξάνει το ρυθμό της καρδιάς και διακόπτει άλλες ανάγκες όπως είναι η πείνα, η δίψα, η ανάγκη για ούρηση κ.ο.κ..
Αν όμως το συναίσθημα που προξένησε την παραγωγή της ορμόνης είναι υπερβολικό, υπερβολική είναι και η ποσότητα της ορμόνης που εκκρίθηκε με αποτέλεσμα με το πέρασμα της επιρροής της, το σώμα να αισθάνεται ένα είδος στέρησης, ακριβώς όπως συμβαίνει στους ηρωινομανείς που δεν έχουν πάρει τη δόση τους.
Κάποιος που έχει συνηθίσει να τρώει χωρίς να πεινάει, έχει χτίσει μέσα του ένα τέτοιο σύστημα, το οποίο καλείται να γκρεμίσει.
Ο οργανισμός μας είναι ένας πολύπλοκος μηχανισμός, ο οποίος χτίζεται μέρα με τη μέρα. Το κάθε δομικό του συστατικό, εξαρτάται από το προηγούμενο και από αυτό το επόμενο, με τέτοιο τρόπο που το οικοδόμημα να καταφέρνει να μένει όρθιο.
Τώρα μπορείτε να καταλάβετε ότι το να αλλάξετε μια συνήθεια χωρίς να σκεφτείτε το πως θα το κάνετε, μπορεί να δημιουργήσει στον οργανισμό σας ένα είδος σεισμού.
Γι΄αυτό το λόγο κυρίως αλλά και για πολλούς άλλους, στη διακοπή μιας συνήθειας πρέπει να υπάρχει στρατηγική.
Όχι αυτή που θα σας πω εγώ ή ο θεράποντάς σας, αλλά αυτή που θα μπορέσετε να εφαρμόσετε χαλαρά, ώστε να καταφέρετε να φτάσετε στον τερματισμό.
Γι΄αυτό το λόγο, είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ η στενή συνεργασία μεταξύ ιατρού και ασθενούς και όσον αφορά τα διαστήματα επαφής, αλλά και όσον αφορά την ποιότητα της επικοινωνίας και την εμπιστοσύνη.
Ο ρόλος του ιατρού πρέπει να είναι επικουρικός.
Έχει τις γνώσεις που εσείς δεν έχετε για να σας βοηθήσει να φτιάξετε ένα στρατηγικό πλάνο το οποίο δεν θα είναι επιζήμιο για τον οργανισμό σας.
Οπότε καλός ιατρός είναι εκείνος που γνωρίζει ΑΡΙΣΤΑ τους μηχανισμούς με τους οποίους λειτουργεί το ανθρώπινο σώμα.
Αφού δώσετε ΜΕΓΑΛΗ βάση σε όσα έχω γράψει μέχρι τώρα, προχωράω να σας προτείνω έναν τρόπο να αποκαταστήσετε τον μεταβολισμό σας.
Το πρόβλημα του κακού μεταβολισμού, έχει προκύψει από την αλόγιστη κατανάλωση υδατανθράκων.
Η ανισορροπία στη διατροφή μας είναι ξενόφερτη από τις ΗΠΑ και ξεκίνησε επί προεδρείας Νίξον, όταν συνεργάστηκε με έναν υπουργό του για να καταπολεμήσουν την επισιτιστική κρίση που προέβλεψαν πως θα επέλθει με τον παγκόσμιο πόλεμο.
Έσπειραν καλαμπόκι από άκρη σε άκρη στις ΗΠΑ κι έβγαλαν κατευθυντήριες οδηγίες για το τι σημαίνει υγιεινή διατροφή, ώστε ο κόσμος να προσαρμοστεί σε ένα άλλο είδος διατροφικών συνηθειών.
Κάπως έτσι, με ύπουλο τρόπο, μας ήρθε κι εμάς η πατάτα επί Καποδίστρια...
Σημείο σκοτεινό στο μυαλό μου που με κάνει να μην είμαι καθόλου σίγουρη για τις αγνές του προθέσεις έναντι των Ελλήνων.
Το πρώτο βήμα που θα πρέπει να κάνει κάποιος λοιπόν είναι το να μειώσει τους υδατάνθρακες από την διατροφή του.
Οι υδατάνθρακες χωρίζονται σε απλούς (φρουκτόζη) και σε πολύπλοκους (άμυλο).
Όταν καταναλώνουμε υδατάνθρακες, το πάγκρεας εκκρίνει ινσουλίνη, η οποία παίζει το ρόλο του λεωφορείου που μεταφέρει τη γλυκόζη στο εσωτερικό των κυττάρων.
Το κάθε λεωφορείο όμως έχει συγκεκριμένες θέσεις, όπως και το κύτταρο.
Όταν το λεωφορείο μεταφέρει τη φρουκτόζη που προέρχεται από τα φρούτα, είναι υπολογίσιμο από τον οργανισμό μας το πόση ινσουλίνη πρέπει να παράξει.
Παράγει τόση ώστε να μπει μέσα στα κύταρα όλη η φρουκτόζη κι εκεί τελειώνει το θέμα. Οπότε το πρόβλημα δεν είναι με τους απλούς υδατάνθρακες, αλλά με τους πολύπλοκους γιατί ο οργανισμός μας από τη μια δεν μπορεί να υπολογίσει τη σωστή ποσότητα ινσουλίνης που θα χρειαστεί για να μεταφέρει αυτούς τους χοντρούς επιβάτες κι από την άλλη τα κύτταρα, ξεμένουν από χώρο.
Το αποτέλεσμα είναι και να μη μπορεί η ινσουλίνη να βάλει άλλους επιβάτες στα κύτταρα, οπότε μένουν στην κυκλοφορία εκτεθιμένοι.
Και η ινσουλίνη που μένει στην κυκλοφορία, δημιουργεί αίσθημα πείνας από τη μια και από την άλλη απαγορεύει στον οργανισμό να διασπάσει λίπη.
Γιατί το λίπος όταν διασπαστεί γίνεται γλυκόζη.
Δημιουργείται δηλαδή ένα τεράστιο βραχυκύκλωμα μέσα στον οργανισμό μας.
Αφαιρέστε τους πολύπλοκους υδατάνθρακες (ψωμί, μακαρόνια, ρύζι, πατάτες) και κάθε φορά που θα θέλετε να φάτε κάτι από αυτά, καταναλώστε ελιές, αβοκάντο ή αυγό.
Τα γλυκά σας τα κράτησα εκτός γιατί είναι διαφορετικός ο τρόπος με τον οποίο είστε εθισμένοι.
Ο εθισμός σας προέρχεται από τις ανάγκες ενός μύκητα που έχουν στο έντερό τους όλοι όσοι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τα γλυκά.
Ο μύκητας αυτός λέγεται CANDIDA και υπάρχει στη φυσιολογική χλωρίδα του εντέρου. Υπό κάποιες συνθήκες, ο πληθυσμός αυτού του μύκητα ευνοείται κι αυξάνεται και ζητάει ζάχαρη για να ζήσει.
Και το έντερο στέλνει μήνυμα στο στομάχι μας, και μετά στον εγκέφαλό μας πως θέλει γλυκό.
Μπορείτε να κοροϊδέψετε την ανάγκη σας για γλυκό, τρώγοντας κάποιο φρούτο με χαμηλά σάκχαρα, όπως είναι για παράδειγμα το πεπόνι.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ στα τρόφιμα με την κρυφή ζάχαρη και το άμυλο, πχ ΟΛΑ τα αλλαντικά έχουν μέσα άμυλο.
Αυτά για σήμερα, ξεκινήστε έτσι για μια εβδομάδα και την άλλη Παρασκευή, θα μιλήσουμε για το επόμενο βήμα.
Όσοι από εσάς έχετε ερωτήσεις ή κάποιο πρόβλημα ιδιαίτερο, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου inbox. Από αύριο και για μια εβδομάδα, θα σας έχω έξυπνες συνταγές και κόλπα για να διασφαλίσετε την επιτυχία.
Καλή αρχή και καλό Σαββατοκύριακο!
Οι άνθρωποι είμαστε όντα της συνήθειας και οι συνήθειες, ανάλογα με τα χρόνια που τις έχει κάποιος, μπορούν να παρομοιαστούν με βλασταράκια ή κορμοί.
Ανάλογα με το πάχος που διαθέτει το κάθε φυτό, είναι εύκολο ή δύσκολο να το ξεριζώσουμε ή να το ξεράνουμε.
Αυτό που πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει κάποιος πριν ξεκινήσει έναν αγώνα, είναι αν ο αγώνας είναι ταχύτητας ή αντοχής ώστε να είναι προετοιμασμένος ψυχολογικά.
Η αλλαγή μιας συνήθειας είναι ΠΑΝΤΑ αγώνας αντοχής.
Αντίθετα με αυτό που πιστεύει ο πολύς κόσμος, στον αγώνα αντοχής, δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο η φυσική κατάσταση, αλλά η στρατηγική κατανομή των δυνάμεων του αθλητή και η πνευματική και ψυχική του δύναμη.
Και όλα αυτά κάνουν τον αγώνα αντοχής, ιδιαίτερα απαιτητικό.
Μα τέτοιος είναι και ο αγώνας στη ζωή...
Οι συνήθειες κτίζονται με τη συμβολή των ορμονών.
Φανταστείτε πως όλα αυτά που θέλετε, όλα σας τα γούστα και όλα σας τα συναισθήματα, είναι αποτέλεσμα έκκρισης ορμονών.
Στο εσωτερικό μια συνήθειας, ζει ένας καλά κτισμένος μηχανισμός που αποτελείται από το όργανο που παράγει την ορμόνη,
τους ορμονικούς υποδοχείς και το εκτελεστικό όργανο, όποιο κι αν είναι αυτό.
Είναι σημαντικό να έχετε τη γνώση του πως λειτουργείτε γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος να αποκτήσετε αυτοκυριαρχία στους εαυτούς σας.
Για παράδειγμα, όταν κάποιος φοβηθεί, εκκρίνει αδρεναλίνη, η οποία πάει και κουμπώνει στους υποδοχείς της αδρεναλίνης και αυτοί με τη σειρά τους δίνουν την εντολή στο σώμα μας να προετοιμαστεί για φυγή: διασφαλίζει την παροχή αίματος στην καρδιά συστέλλοντας την διάμετρο των αγγείων, αυξάνει το ρυθμό της καρδιάς και διακόπτει άλλες ανάγκες όπως είναι η πείνα, η δίψα, η ανάγκη για ούρηση κ.ο.κ..
Αν όμως το συναίσθημα που προξένησε την παραγωγή της ορμόνης είναι υπερβολικό, υπερβολική είναι και η ποσότητα της ορμόνης που εκκρίθηκε με αποτέλεσμα με το πέρασμα της επιρροής της, το σώμα να αισθάνεται ένα είδος στέρησης, ακριβώς όπως συμβαίνει στους ηρωινομανείς που δεν έχουν πάρει τη δόση τους.
Κάποιος που έχει συνηθίσει να τρώει χωρίς να πεινάει, έχει χτίσει μέσα του ένα τέτοιο σύστημα, το οποίο καλείται να γκρεμίσει.
Ο οργανισμός μας είναι ένας πολύπλοκος μηχανισμός, ο οποίος χτίζεται μέρα με τη μέρα. Το κάθε δομικό του συστατικό, εξαρτάται από το προηγούμενο και από αυτό το επόμενο, με τέτοιο τρόπο που το οικοδόμημα να καταφέρνει να μένει όρθιο.
Τώρα μπορείτε να καταλάβετε ότι το να αλλάξετε μια συνήθεια χωρίς να σκεφτείτε το πως θα το κάνετε, μπορεί να δημιουργήσει στον οργανισμό σας ένα είδος σεισμού.
Γι΄αυτό το λόγο κυρίως αλλά και για πολλούς άλλους, στη διακοπή μιας συνήθειας πρέπει να υπάρχει στρατηγική.
Όχι αυτή που θα σας πω εγώ ή ο θεράποντάς σας, αλλά αυτή που θα μπορέσετε να εφαρμόσετε χαλαρά, ώστε να καταφέρετε να φτάσετε στον τερματισμό.
Γι΄αυτό το λόγο, είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ η στενή συνεργασία μεταξύ ιατρού και ασθενούς και όσον αφορά τα διαστήματα επαφής, αλλά και όσον αφορά την ποιότητα της επικοινωνίας και την εμπιστοσύνη.
Ο ρόλος του ιατρού πρέπει να είναι επικουρικός.
Έχει τις γνώσεις που εσείς δεν έχετε για να σας βοηθήσει να φτιάξετε ένα στρατηγικό πλάνο το οποίο δεν θα είναι επιζήμιο για τον οργανισμό σας.
Οπότε καλός ιατρός είναι εκείνος που γνωρίζει ΑΡΙΣΤΑ τους μηχανισμούς με τους οποίους λειτουργεί το ανθρώπινο σώμα.
Αφού δώσετε ΜΕΓΑΛΗ βάση σε όσα έχω γράψει μέχρι τώρα, προχωράω να σας προτείνω έναν τρόπο να αποκαταστήσετε τον μεταβολισμό σας.
Το πρόβλημα του κακού μεταβολισμού, έχει προκύψει από την αλόγιστη κατανάλωση υδατανθράκων.
Η ανισορροπία στη διατροφή μας είναι ξενόφερτη από τις ΗΠΑ και ξεκίνησε επί προεδρείας Νίξον, όταν συνεργάστηκε με έναν υπουργό του για να καταπολεμήσουν την επισιτιστική κρίση που προέβλεψαν πως θα επέλθει με τον παγκόσμιο πόλεμο.
Έσπειραν καλαμπόκι από άκρη σε άκρη στις ΗΠΑ κι έβγαλαν κατευθυντήριες οδηγίες για το τι σημαίνει υγιεινή διατροφή, ώστε ο κόσμος να προσαρμοστεί σε ένα άλλο είδος διατροφικών συνηθειών.
Κάπως έτσι, με ύπουλο τρόπο, μας ήρθε κι εμάς η πατάτα επί Καποδίστρια...
Σημείο σκοτεινό στο μυαλό μου που με κάνει να μην είμαι καθόλου σίγουρη για τις αγνές του προθέσεις έναντι των Ελλήνων.
Το πρώτο βήμα που θα πρέπει να κάνει κάποιος λοιπόν είναι το να μειώσει τους υδατάνθρακες από την διατροφή του.
Οι υδατάνθρακες χωρίζονται σε απλούς (φρουκτόζη) και σε πολύπλοκους (άμυλο).
Όταν καταναλώνουμε υδατάνθρακες, το πάγκρεας εκκρίνει ινσουλίνη, η οποία παίζει το ρόλο του λεωφορείου που μεταφέρει τη γλυκόζη στο εσωτερικό των κυττάρων.
Το κάθε λεωφορείο όμως έχει συγκεκριμένες θέσεις, όπως και το κύτταρο.
Όταν το λεωφορείο μεταφέρει τη φρουκτόζη που προέρχεται από τα φρούτα, είναι υπολογίσιμο από τον οργανισμό μας το πόση ινσουλίνη πρέπει να παράξει.
Παράγει τόση ώστε να μπει μέσα στα κύταρα όλη η φρουκτόζη κι εκεί τελειώνει το θέμα. Οπότε το πρόβλημα δεν είναι με τους απλούς υδατάνθρακες, αλλά με τους πολύπλοκους γιατί ο οργανισμός μας από τη μια δεν μπορεί να υπολογίσει τη σωστή ποσότητα ινσουλίνης που θα χρειαστεί για να μεταφέρει αυτούς τους χοντρούς επιβάτες κι από την άλλη τα κύτταρα, ξεμένουν από χώρο.
Το αποτέλεσμα είναι και να μη μπορεί η ινσουλίνη να βάλει άλλους επιβάτες στα κύτταρα, οπότε μένουν στην κυκλοφορία εκτεθιμένοι.
Και η ινσουλίνη που μένει στην κυκλοφορία, δημιουργεί αίσθημα πείνας από τη μια και από την άλλη απαγορεύει στον οργανισμό να διασπάσει λίπη.
Γιατί το λίπος όταν διασπαστεί γίνεται γλυκόζη.
Δημιουργείται δηλαδή ένα τεράστιο βραχυκύκλωμα μέσα στον οργανισμό μας.
Αφαιρέστε τους πολύπλοκους υδατάνθρακες (ψωμί, μακαρόνια, ρύζι, πατάτες) και κάθε φορά που θα θέλετε να φάτε κάτι από αυτά, καταναλώστε ελιές, αβοκάντο ή αυγό.
Τα γλυκά σας τα κράτησα εκτός γιατί είναι διαφορετικός ο τρόπος με τον οποίο είστε εθισμένοι.
Ο εθισμός σας προέρχεται από τις ανάγκες ενός μύκητα που έχουν στο έντερό τους όλοι όσοι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τα γλυκά.
Ο μύκητας αυτός λέγεται CANDIDA και υπάρχει στη φυσιολογική χλωρίδα του εντέρου. Υπό κάποιες συνθήκες, ο πληθυσμός αυτού του μύκητα ευνοείται κι αυξάνεται και ζητάει ζάχαρη για να ζήσει.
Και το έντερο στέλνει μήνυμα στο στομάχι μας, και μετά στον εγκέφαλό μας πως θέλει γλυκό.
Μπορείτε να κοροϊδέψετε την ανάγκη σας για γλυκό, τρώγοντας κάποιο φρούτο με χαμηλά σάκχαρα, όπως είναι για παράδειγμα το πεπόνι.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ στα τρόφιμα με την κρυφή ζάχαρη και το άμυλο, πχ ΟΛΑ τα αλλαντικά έχουν μέσα άμυλο.
Αυτά για σήμερα, ξεκινήστε έτσι για μια εβδομάδα και την άλλη Παρασκευή, θα μιλήσουμε για το επόμενο βήμα.
Όσοι από εσάς έχετε ερωτήσεις ή κάποιο πρόβλημα ιδιαίτερο, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου inbox. Από αύριο και για μια εβδομάδα, θα σας έχω έξυπνες συνταγές και κόλπα για να διασφαλίσετε την επιτυχία.
Καλή αρχή και καλό Σαββατοκύριακο!
το άρθρο είναι της εξαίρετης γιατρού Μαρίας Φιωτάκη - https://web.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0AZcMoJcg3QJzMmR5Rda84P5TPehHKatmbTEqxHFTmV67ozwsu6nP7VPmPCFtbo7zl&id=100001252030344
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου