Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Ο πόλεμος εναντίον του Κάρβουνου

Η προπαγάνδα, δεν καθορίζει την πολιτική, την ακολουθεί, την εξυπηρετεί. 
Η προπαγάνδα για την "Κλιματική Αλλαγή" δεν καθορίζει την Πολιτική, η πολιτική καθορίζει την "Κλιματική Αλλαγή".
Αυτό που τόσο καιρό φαίνεται σαν «πόλεμος εναντίον του κάρβουνου» είναι ένα φαινόμενο που αν κοιτάξει κανείς έχει κοινούς παρονομαστές που είναι ή συμπτώσεις, ή Κεντρικός Σχεδιασμός.
Έναυσμα για αυτή την ανάρτηση, που είναι αντί μετάφρασης, είναι ένα άρθρο από ιστοσελίδα που εδώ και καιρό γράφει για τις πτυχές, προέλευση, και εντελώς πεζές, οικονομικές και γεωπολιτικές συνέπειες του Οικοφασισμού. 
Ο Οικοφασισμός είναι ένα βασικό ιδεολογικό έρεισμα αυτού του νεφελώδους όρου, της «Νέας Τάξης».
Γιατί φοβόμαστε ή δεν θέλουμε το κάρβουνο;  
Αυτή είναι μία απορία, που η απάντησή της είναι:
(1) κάπου στα περιβαλλοντικά κινήματα που όμως
(2) συντονίζονται από την Γερμανία, με ισχυρά παραρτήματα κυρίως σε ΗΠΑ και Αυστραλία.
(3) Τα κινήματα αυτά είναι εργαλεία «εξωτερικής» και οικονομικής πολιτικής για τους Γερμανούς και
(4) εργαλεία εδραίωσης συγκριτικών πλεονεκτημάτων και προστασίας από ανταγωνισμό ορισμένων μεγάλων εταιριών.
(5) Έχει υπάρξει σαφής, κεντρική και συντονισμένη αρχική Γερμανική χρηματοδότηση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που είναι «πράσινες» και αποπληρώνεται από αυξημένο κόστος ενέργειας, που δεν είναι παρά ανελαστικός φόρος.
(6) Η Γερμανία έχει εξάγει των νόμο EEG για τις ταρίφες που είναι μείζον εργαλείο στην επιβολή αυτού του φόρου και σε υποτελείς της χώρες (που έγιναν υποτελείς, ή με μίζες, όπως στην Ελλάδα, ή με Πράσινα κινήματα όπως σε Αμερική και Αυστραλία
(7) Η Γερμανία έχει σαφές όφελος σε απασχόληση και εξαγωγές από αυτή την άσκηση,
(8) υπάρχουν συγκλίνοντα συμφέροντα από τυχαίες η επιλεγμένες ή φαινομενικά ετερόκλητες ομάδες,
(9) συμπεριλαμβανομένης της λεγόμενης τάξης των γαιοκτημόνων σε Γερμανία και Αγγλία, και
(10) χρονικά, ενώ διάφορα συστατικά από τα παραπάνω σαφώς προϋπήρχαν του 1990, κάπως όλα έγιναν παγκόσμια πράξη όταν τέλειωσε ο Ψυχρός Πόλεμος, επανενώθηκαν οι Γερμανίες, υποχώρησαν οι ΗΠΑ από την Ευρώπη, και έγινε η Διάσκεψη του Ρίο για την Σωτηρία της Γης, λίγο μετά την «ανακάλυψη» του Ανρθωπογενούς Φαινομένου του Θερμοκηπίου από τον Bert Bolin το 1985 που έγινε μεταξύ 1985 και 1987 ακρογωνιαίος λίθος της έκτοτε Γερμανικής πολιτικής.
Τώρα όλα αυτά είναι ή τυχαία, ή έχει άλλα αόρατα χέρια από πίσω, ή έτσι δουλεύει ο …μερκαντιλισμός, ή δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι,
(Α) παρά την φιλολογία, η Γερμανία εξακολουθεί και ηλεκτροδοτείται από κάρβουνο και πυρηνικά (και μετά την Φουκουσίμα, αυξάνει την ηλεκτροδότηση από εισαγόμενο κάρβουνο,
(Β) ο κόσμος όλος και ειδικά οι αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ασίας ηλεκτροδοτούνται από κάρβουνο, και αυτό τους δίνει συγκριτικό οικονομικό και εξαγωγικό πλεονέκτημα, που γίνεται σημαντικό όσο αποκτούν γνλωση και τεχνολογία
(Γ) υπάρχει κηρυγμένος πόλεμος εναντίον του κάρβουνου στις ΗΠΑ – ειπώθηκε αυτή η έκφραση -- που, εάν ήμουν Αμερικάνος, θα έλεγα είναι πόλεμος κατά της οικονομικής ανταγωνιστικότητας της χώρας μου, και που έχει περίεργους συμμάχους τους φιλο-ευρωπαϊζοντες Δημοκρατικούς, τα κατάλοιπα δήθεν αριστερών, τους οικολόγους, και μερικές μεγάλες ηλεκτροπαραγωγικές εταιρίες,
(Δ) η Πρασινάδα συζητιέται σαν εργαλείο δασμών σε εισαγωγές από Κίνα και η Κίνα απάντησε με ένα σωρό βασικά άχρηστα Πράσινα έργα, και ,και, και…
Όλα τα παραπάνω ακούγονται βαρετά, ή συνομωσιολογικά, αν βάλω και συνδέσμους θα γίνουν ανυπόφορα κουραστικά. Θα αναφέρω δηλώσεις δύο γνωστών σε εμάς προσώπων:
Η μία δήλωση ήταν της Μπιρμπίλη. 
Στην καλή Πράσινη χαρά που έκλεινε μια παλιά λιγνιτική μονάδα, ή λίγο πριν, ή λίγο μετά, είχε πει ότι δεν φτάνει να είσαι υπέρ των ΑΠΕ, πρέπει να είσαι και κατά του λιγνίτη. 
Επιφανειακά αυτό δείχνει ότι, εάν καταλάβαινε τι έλεγε, δούλευε είτε για εισαγωγείς αερίου, είτε για αυτούς που θέλουν το κλείσιμο της Ελληνικής Βιομηχανίας από το 1985, περίπου, με ότι αυτό συνεπάγεται για την αυτάρκεια, την απασχόληση και την εθνική μας ύπαρξη.
Η άλλη ήταν της Μέρκελ. 
Σε πρόσφατη κριτική Γερμανών βιομηχάνων, καταναλωτών και μελών του ίδιου της του κόμματος κατά της Πράσινης τρέλας στην Γερμανία, απάντησε σαφώς ότι η Γερμανία πρέπει να είναι το πράσινο παράδειγμα, και ότι αυτό βοηθάει τις εξαγωγές. 
Οι Γερμανοί έστησαν μία εξαγωγική μηχανή, που βασίζεται στην Πλανητική Σωτηρία, εξάγει που απασχολεί περί τα 400.000 άτομα και που κατά δήλωσή τους μπορεί να γίνει 1.000.000 άτομα (στην Γερμανία). 
Αν οι παγκόσμιοι ανταγωνιστές της Γερμανίες βάλουν και αυτοί το Πράσινο handicap, τις Πράσινες χειροπέδες, η Γερμανία που το έχει σχεδιάσει και εξάγει την πράσινη σωτηρία θα είναι μόνιμα, και εύκολα η κερδισμένη (θα εξάγει, θα απασχολεί, θα εισπράττει… 
Και άσε τους άλλους να παιδεύονται και να τσακώνονται μεταξύ τους...)
Και θα τελειώσω με μία παρατήρηση για το κάρβουνο. 
Το κάρβουνο είναι «βρώμικο» επειδή τα ιχνοστοιχεία που είχαν οι οργανισμοί που το έφτιαξαν ήταν «βρώμικα». 
Εμείς είμαστε «βρώμικοι». 
Το πετρέλαιο είναι καθαρό επειδή διυλίζεται και καταναλώνουμε τα προϊόντα του. 
Το αέριο είναι καθαρό, επειδή τα «βρώμικα» στοιχεία, μένουν στα στερεά και στα υγρά, μέσα στην Γη. 
Τα «βρώμικα» μαζεύονται, και ελέγχονται απόλυτα, και φτηνά, με φίλτρα, τεχνολογία και διαχείριση από την δεκαετία του 1960 και 1970. 
Όλα λοιπόν εξαρτώνται από το τι κάνει το CO2 και το H2O που είναι τα άλλα, μη «βρώμικα» προϊόντα της καύσης.. 
Ας τα βαφτίσουμε βρώμικα, και φτάσαμε.
Πάμε λοιπόν στην πρώτη πρόταση αυτής της ανάρτησης, που είναι σε μετάφραση: 
Η προπαγάνδα δεν καθορίζει την πολιτική, την ακολουθεί, την εξυπηρετεί. 
Η προπαγάνδα για την «Κλιματική Αλλαγή» δεν καθορίζει την Πολιτική, η πολιτική καθορίζει την «Κλιματική Αλλαγή».
Αν ήθελα να δώσω «πιασάρικο» τίτλο σε αυτή την ανάρτηση, θα έγραφα ότι ο πόλεμος εναντίον του Κάρβουνου είναι η εκδίκηση της Γερμανίας εναντίον αυτών που κέρδισαν τον Α’ και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. 
Με τον Ψυχρό Πόλεμο, άλλα παίζουν, γιατί η Ρωσία έχει υπάρξει και εχθρός, και πάροχος πρώτων υλών, και σωτηρία κατά το τέλος του Α’ Π.Π., και καλή δικαιολογία για την μεταπολεμική ανοικοδόμηση και επανένωση. 
Κι αν φαίνεται μπερδεμένο, πολύ απλοϊκά, θυμηθείτε ότι και λίγο πριν από τον Α' και λίγο πριν από τον Β' Π.Π, η Γερμανία είχε φίλους και είχε καλλιεργήσει φίλους και στην Αγγλία και στις ΗΠΑ.  
Αυτή είναι απλή εξήγηση της σύγχυσης και της απουσίας απλού «καλού» και «κακού». Κάναμε «κακό» το κάρβουνο, και καθαρίσαμε.
Μα δεν σας κάνει και εντύπωση, ότι με όλη την πράσινη φυσιολατρία, δεν μας θέλουν στις εξοχές;  
Σε πόλεις μας θέλουν για να μας καθαρίζουν, και να πουλάνε ενεργειακές μπογιές, εισαγόμενες ντομάτες και να μας ανακυκλώνουν τα νερά, και να πουλάνε φίλτρα... 
Είχε ποτέ η Ελληνική επαρχία τέτοιες ανάγκες πριν το 1940;
Ο (Γερμανικός) σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα
Νέα Τάξη; Ποιά Νέα Τάξη;
Οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις στην σύγχρονη Γερμανία
Αυτό, δηλαδή το "ποιός φούστης με ενοχλεί",  είναι ένα θέμα που με παιδεύει αρκετά, και έχω μαζέψει ένα σωρό σχετικές αναρτήσεις, αν χαζέψετε στις ετικέτες κάτω δεξιά, θα δείτε το Γερμανικό Πράσινο Πλάνο, ή την Νέα Τάξη, ή την Πράσινη Πυραμίδα... 
Όποιος και να με ενοχλεί, μην ξεχνάτε, η πολιτική καθορίζει την προπαγάνδα, και όχι το αντίστροφο. Ποιός καθορίζει την πολιτική;  
Ο καθένας για πάρτη του και λυκοφιλίες κατά περίπτωση...

https://archaeopteryxgr.blogspot.com/2012/10/blog-post_20.html#more

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Το ποίημα του Γκίντερ Γκρας:"Η Ντροπή της Ευρώπης"

Από το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου:Θα το έχετε διαβάσει, εκτός αν απουσιάζατε από τη μπλογκόσφαιρα όλο το σαββατοκύριακο: ο Γερμανός νομπελίστας συγγραφέας Γκίντερ Γκρας δημοσίευσε στην εφημερίδα Süddeutsche Zeitung ένα ποίημα συμπαράστασης στην Ελλάδα, δώδεκα δίστιχα με τίτλο «Το όνειδος της Ευρώπης», ένα ποίημα που προκάλεσε πολλαπλές συζητήσεις, τουλάχιστον για τρία θέματα. Καταρχάς, για το ίδιο το ποίημα, την αξία του και τις προσπάθειες μετάφρασής του στα ελληνικά. Έπειτα, για τον Γκίντερ Γκρας -είπαν κάποιοι, και σε σχόλια στο ιστολόγιο και αλλού, ότι επειδή ο 17χρονος Γκρας υπηρέτησε στα Waffen SS τους τελευταίους μήνες του πολέμου, τα σημερινά του κείμενα χάνουν κάτι από την αξία τους ή δεν μπορούν να παρθούν υπόψη. Άλλοι πάλι υπενθύμισαν ότι ο Γκρας πριν από λίγο καιρό είχε γράψει ένα ποίημα εναντίον της πολιτικής της ισραηλινής κυβέρνησης. Τέλος, μία μέρα μετά την δημοσίευση του ποιήματος, μια άλλη γερμανική εφημερίδα, η FAZ, δημοσίευσε ένα άρθρο από το οποίο πολλοί συμπέραναν ότι το ποίημα δεν είχε γραφτεί από τον Γκρας αλλά ήταν φάρσα, παρωδία, γραμμένη από ένα σατιρικό περιοδικό. Και αφού έγινε αρκετός θόρυβος για τη δήθεν φάρσα, βγήκε ο ίδιος ο Γκρας και δήλωσε ότι το ποίημα είναι δικό του ξεκαθαρίζοντας τα πράγματα. 
Η ντροπή της Ευρώπης
Είσαι πολύ κοντά στο χάος, γιατί δεν συμμορφώθηκες πλήρως στην αγορά
κι απομακρύνεσαι απ' τη χώρα, που ήτανε κάποτε λίκνο για σένα.
Ό,τι με την ψυχή ζητούσες και νόμιζες πως είχες βρει
τώρα σαν κάτι περιττό αποβάλλεις και το πετάς μες στα σκουπίδια.
Ολόγυμνη σαν οφειλέτης διαπομπεύεται, υποφέρει η χώρα εκείνη
που έλεγες πως της χρωστάς ευγνωμοσύνη.
Στη φτώχεια καταδικασμένος τόπος, τόπος που ο πλούτος του
τώρα στολίζει τα μουσεία: λάφυρα που έχεις τη φροντίδα Εσύ.
Κείνοι που χίμηξαν με την ορμή των όπλων στη χώρα την ευλογημένη με νησιά
στολή φορούσαν και κρατούσαν τον Χέλντερλιν μες στο γυλιό τους.
Καμιά ανοχή πλέον δεν δείχνεις στη χώρα που οι συνταγματάρχες
υπήρξαν σύμμαχοι ανεκτικοί.
Χώρα που ζει δίχως το δίκιο, μα με εξουσία που επιμένει πως έχοντας αυτή το δίκιο
ολοένα σφίγγει κι άλλο το ζωνάρι.
Σε πείσμα σου η Αντιγόνη μαυροφορεί - σ' όλη τη χώρα
πενθοφορεί και ο λαός της που κάποτε σ' είχε φιλοξενήσει.
Μα οι ακόλουθοι του Κροίσου έχουν στοιβάξει έξω απ' τη χώρα,
στα θησαυροφυλάκιά σου, ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει.
Πιες, επιτέλους, πιες, κραυγάζουν επίτροποι σαν μαζορέττες
μα ο Σωκράτης σού επιστρέφει γεμάτο πίσω το ποτήρι.
Σύσσωμοι, ό,τι σου ανήκει, βαριά θα ρίξουν την κατάρα
θεοί, αφού η θέλησή σου ζητά ξεπούλημα του Ολύμπου.
Χωρίς του πνεύματος τροφή, τότε κι εσύ θα καταρρεύσεις
δίχως τη χώρα που ο νους της, Ευρώπη, εσένα έχει πλάσει.
Ποίημα σε μετάφραση (φύλλο της Παρασκευής 25 Μαΐου 2012)
lexilogia
sarantakos.wordpress.com

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Γιώργος Παπανδρέου «Ημασταν πειραματόζωο σε εργαστήρι»

Με μία συνέντευξη στο περιοδικό «TIME» που θα συζητηθεί, ο τέως πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αναφέρθηκε στα χρόνια διακυβέρνησής του και πως η χώρα έφτασε στο Μνημόνιο, λέγοντας πως η χώρα μας υπήρξε πειραματόζωο.
Δύο χρόνια μετά την προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης των ΕΕ/ΔΝΤ και την επιβολή σκληρής λιτότητας που οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο, ο πρώην πρωθυπουργός Γ.Παπανδρέου παραδέχεται πως: «ήμασταν το πειραματόζωο»
Ο κ. Γ. Παπανδρέου επέρριψε τις συνέπειες της κρίσης αποκλειστικώς στους Ευρωπαίους ομολόγους του.
«Ημασταν πειραματόζωο σε εργαστήρι», τόνισε και υποστήριξε ότι όσα συνέβησαν «δεν θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί». 
Ο κ. Παπανδρέου χαρακτήρισε μάλιστα «λαϊκιστές» όσους Ευρωπαίους ηγέτες δεν αναγνωρίζουν τις θυσίες του ελληνικού λαού, καθώς, όπως είπε, "ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα, αλλά οι Έλληνες. 
Πώς μπορεί ένας βουλευτής ή ένας ηγέτης να λέει από τη μία πλευρά ότι θα στηρίξει την Ελλάδα και, από την άλλη πλευρά, να χαρακτηρίζει τους Έλληνες τεμπέληδες;
Αυτό ωστόσο που προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη ήταν οι αναφορές του κ. Παπανδρέου στο δημοψήφισμα. 
Ο τέως πρωθυπουργός όχι μόνον υπεραμύνθηκε της επίμαχης επιλογής του, αλλά εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για τον τρόπο που αυτή απορρίφθηκε από την κ. Μέρκελ και τον κ. Σαρκοζί, λέγοντας ότι οι πολίτες θα έπρεπε να αποφασίσουν πριν υπογραφεί εάν θέλουν το δεύτερο Μνημόνιο.
Ανατρέχοντας στα όσα μεσολάβησαν τα τελευταία δύο χρόνια, στην ανάμειξη των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και τα γεγονότα που οδήγησαν στην παραίτησή του, καθώς και στο γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα στην ευρωζώνη που έπρεπε να αποδεχθεί επώδυνα μέτρα λιτότητας ως αντάλλαγμα για τα δάνεια διάσωσης, ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε πως όλα αυτά «δεν θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. 
Ήμασταν το πειραματόζωο».
«Τα μέτρα λιτότητας συνέθλιψαν την ελληνική οικονομία, η οποία διανύει την πέμπτη χρονιά ύφεσης. 
Το ποσοστό ανεργίας εκτοξεύτηκε από το 9% το 2009 στο 21% σήμερα. 
Αύξηση παρουσιάζουν και τα ποσοστά αυτοκτονιών. 
Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν. 
Ορισμένοι από τους οικονομικά ασθενέστερους Έλληνες βρέθηκαν ξαφνικά άστεγοι και ζουν από τα συσσίτια» σχολιάζει η αρθρογράφος του Τime.
«Μακάρι να μπορούσαμε να το αντιμετωπίσουμε με πιο ήπιο τρόπο για τον λαό, κυρίως γι' αυτούς που δεν έφταιγαν σε τίποτα, όπως οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. 
Όμως τελικά όλοι πλήρωσαν και πλήρωσαν ακριβά» απαντά ο Γ.Παπανδρέου.
Παράλληλα, ο κ. Παπανδρέου υπεραμύνθηκε της απόφασής του για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, σημειώνοντας ότι ο λαός έπρεπε να αποφασίσει για να μην υπάρχει η αίσθηση ότι κάποιοι του επιβάλλουν το δεύτερο μνημόνιο.
www.iefimerida.gr
kathimerini.gr

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

"Μπαμπά, γιατί με χτύπησε ο κύριος;"

"Τα ΜΑΤ θέλανε να φύγουμε από το πεζοδρόμιο" συνεχίζει ο κ. Βρεττάκος.
"Να μας διώξουν. 
Έτρεξαν κατά πάνω μας.
Μας φώναζαν, έβριζαν και με τις ασπίδες τους άρχισαν να μας σπρώχνουν βίαια.  
Χτύπησαν την κόρη μου με την ασπίδα στη γνάθο. 
Αυτή άρχισε να κλαίει. 
Την πήρα στην αγκαλιά μου και προσπάθησα να φύγω.
Έτρεμε ολόκληρη. 
Με έσφιγγε δυνατά και δεν με άφηνε. 
Εγώ ήμουν εξοργισμένος και η κόρη μου φοβισμένη"
δυστυχώς η γλώσσα είναι πολύ φτωχή στους χαρακτηρισμούς για τέτοιους υπανθρώπους που μπορούν και σηκώνουν το οπλισμένο τους χέρι και 
χτυπούν μικρά παιδιά

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

το Tsunami και ο σεισμός στην Ιαπωνία μέσα από τα μάτια των καλλιτεχνών

 

 Alain Henriet
πως απέδωσαν οι καλλιτέχνες εικονογράφοι την καταστροφή του σεισμού της Ιαπωνίας και....
την επέλαση του Tsunami.................
το δράμα της Ιαπωνίας άγγιξε πολλούς καλλιτέχνες δημιουργούς και..
τους οδήγησε να δημιουργήσουν εικόνες και σχέδια τα οποία....
θα δημοπρατηθούν και...
τα κέρδη θα δοθούν στα θύματα της Ιαπωνίας......
Goto Gaban
 Beji
 Dan Kergreis
 DC Miller
 Marko
 Mathieu Reynes
 Nicolas Delort
 Viins

πηγές:
liberation
liberation
give2asia

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Νέα Τάξη; Ποιά Νέα Τάξη;

Με συγχωρείτε, αλλά πάντα χλεύαζα τους συνομωσιολόγους, που έβλεπαν σκοτεινά κέντρα εξουσίας πίσω από αυτά που γίνονται, και ειρωνευόμουν τις φοβίες για Σκοτεινές Λέσχες και τέτοια. 
Και, σε κάποιο βαθμό ακόμα είμαι λίγο …σκεπτικιστής. 
Αλλά, να, που ψάχνοντας να βρω ποιος διάολος έχει κινήσει γη και ουρανό να γεμίσει την χώρα μου με αιολικά, και να μου ακριβύνει το ρεύμα, και ποια μύγα έχει τσιμπήσει τους ΓΑΠ του κόσμου και βλέπουν πράσινα όνειρα, άρχισα να βλέπω επιχειρηματικά συμφέροντα (σώπα καλέ…), και μαζί με αυτά, νομίζω ότι κατάλαβα ποια είναι η Νέα Τάξη.
Δεν υπάρχει «Νέα Τάξη». 
Υπάρχουν οι απόγονοι των Γερμανικών φυλών που επικράτησαν στην Ευρώπη μετά τον 4ο αιώνα μ.Χ. και την κατάρρευση της Παλαιάς Τάξης, και προσπαθούν από τότε να καπελώσουν ο ένας τον άλλο, και όλοι μαζί την υφήλιο. 
Προσπαθούν είτε σε καθεστώς φεουδαχίας, είτε σε εθνικό ή αυτοκρατορικό καθεστώς, είτε σε καθεστώς πολυεθνικών, με αυτό ή το άλλο μοντέλο εξουσίας, να υποκαταστήσουν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, οικονομικά και στρατιωτικά, όπου μπορούν. 
Μπορεί να μην τσακώνονται σήμερα δούκες και βαρώνοι για φέουδα, αλλά τα φέουδα σήμερα είναι οι αγορές των πολυεθνικών εταιριών και οι περιοχές με τις πρώτες ύλες τους.
Δεν υπάρχει "Νέα Τάξη" 
Υπάρχουν παλιά και καινούργια συμφέροντα, σε αυτό που λέμε Δυτικό κόσμο: 
Μερικά παλιά που έχουν εκλείψει ή έχουν αλλάξει μανδύα, μερικά καινούργια έχουν εμφανιστεί. 
Μερικά εθνικά, μερικά υπερεθνικά. 
Μερικά με σαφείς γεωγραφικούς περιορισμούς, μερικά αχαλίνωτα. 
Και όλα δυναμικά. 
Δεν είναι είδηση ότι οι μεγάλες εταιρίες σε μια χώρα
ή μια ήπειρο 
ή τον πλανήτη, μιλάνε μεταξύ τους, και συχνά τους συμφέρει να μοιράζουν την παγκόσμια αγορά για να έχουν ησυχία, αλλά που και που δεν τα βρίσκουν. 
Στο επιχειρηματικό λεξιλόγιο, όταν δύο εταιρίες δεν τα βρίσκουν, κουβεντιάζοντας, τότε λέμε, μεταφορικά, ότι "έχουμε πόλεμο"
Παλιά, ο "πόλεμος" ήταν πραγματικός πόλεμος ανάμεσα σε βαρώνους, 
δούκες και αυτοκράτορες, που τσακωνόταν για τα φέουδά τους. 
Αν δεν μπορούσα να παντρευτώ την χήρα σου και να σου πάρω τους υποτελείς και τα χωράφια σου, σε πολιορκούσα. 
Ή παντρευόμουν την αδερφή σου για να αποκτήσω κάποιο δικαίωμα στην αυτοκρατορία σου που είχαν πάρει η Τούρκοι ή οι Μογγόλοι. 
Ο πραγματικά πρώτος παγκόσμιος πόλεμος ήταν ο πόλεμος των 7 ετών μεταξύ Γάλλων και Άγγλων, από το 1756 έως το 1763. 
Με συνέχεια την Αμερικανική επανάσταση, και τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο 1877-1878 και τα δικά μας τα …Ορλωφικά.
Προσπαθούν να τα βρουν αυτοί οι Νεοταξίτες, αλλά δεν τα καταφέρνουν. 
Οι Αγγλοσάξονες είναι τσαχπίνηδες και μαλαγάνες έμποροι, οι Γερμανοί είναι λίγο πιο …ευθείς, καμιά φορά, τακιμιάζουν μεταξύ τους για να φάνε τον πρόσκαιρο εχθρό, είτε είναι οι παλαιοί υπήκοοι των Ρως που πίστεψαν ότι είναι …κομμουνιστές, είτε είναι άπιστοι Άραβες και Τούρκοι. 
Συχνά συμμαχούνε και με τους περιστασιακούς τους είλωτες, ή βάζουν τρίτους εξωτερικούς εχθρούς στους μεταξύ τους καυγάδες. 
Και όλα αυτά είναι διαχρονικά από το 400 μ.Χ. περίπου, μέχρι σήμερα. 
Φυσικά οι καιροί άλλαξαν και οι γάμοι με τις αδερφές ή χήρες άλλων αρχόντων έδωσαν την θέση τους σε εξαγορές και συγχωνεύσεις, αλλά ο σκοπός είναι πάντα ο ίδιος: 
Μέγεθος, 
κυριαρχία, και, ει δυνατόν, 
ησυχία, 
τάξη και ασφάλεια.
Όλοι αυτοί έχουν ανακαλύψει ότι ενώ ο πόλεμος είναι θαυμάσιος για να συνεφέρει τζίρους και άδεια θησαυροφυλάκια , έχει παράπλευρες απώλειες και κακές δημόσιες σχέσεις. 
Εξ ού και κόπτονται για την Παγκόσμια ειρήνη, και προτιμούν μικρούς ελεγχόμενους πολέμους παρά κατά μέτωπο καυγά. 
Φυσικά και τους ξεφεύγει το πράγμα, γιατί οι θαλασσινοί Αγγλοσάξωνες είναι πονηροί, τσαχπίνηδες και μαλαγάνες έμποροι, ενώ οι πεδινοί και ορεσίβιοι Γερμανοί είναι πιο ευθείς και ή μένουν με την επιθετικότητα στο χέρι, ή καταφεύγουν σε άλλες πονηρές μεθόδους.
Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η Νέα Τάξη αφ ενός έχει πρόβλημα συνοχής, αφ ετέρου παύει να κρύβεται πίσω από ευγενείς ιδεολογίες. 
Αυτό μας φέρνει σε καταστάσεις που θα θυμίζουν τον κόσμο του 1900 μάλλον παρά του 2000, ό,τι αυτό σημαίνει για την Ελλάδα, 
την Μέση Ανατολή, 
την Αφρική κλπ. 
Με πρόσθετο μπέρδεμα ότι η Κίνα είναι πάλι σε εξωστρεφή φάση. 
Και τι θα κάνουν; 
Θα ενωθούν εναντίον της Κίνας; 
Μα ήδη οι μεν είναι περίπου ...συνεταίροι, και οι δε θα ήθελαν αλλά δεν μπορούν...
Αλλά κανένα μυστήριο ή συνομωσία. 
Ο προσφιλής μου σιδηρόδρομος Βερολίνου Βαγδάτης του 1900, έχει γίνει το Desertec, (και τα πράσινα φούμαρα της κυρίας ΥΠΕΚΑ). 
Δεν υπάρχουν συνομώτες… 
Απλά, καλές μεγάλες Ευωπαϊκές εταιρίες: Deutsche Bank, 
Siemens, 
ABB, 
E.ON, 
RWE, 
MAN, 
Iberdola, 
EDF, 
ENEL. 
Αυτή είναι σήμερα η Νέας Τάξης στη χώρα μας. 
Έχουν και ντόπιους συμμάχους, όσους δεν (εκ)καθάρισαν το ’60 ή έφτιαξαν από το 81 και μετά.
Μεταξύ 1949 και 1990, εμείς οι Έλληνες, αν και σε μερικές περιπτώσεις μεγαλουργήσαμε, αποτύχαμε παταγωδώς να τακτοποιήσουμε τα του οίκου μας τόσο στην παραγωγή και την βιομηχανία, όσο και στις κοινωνικές δομές μας. 
Ενδείξεις όμως υπάρχουν ότι από την δεκαετία του ’60 δεχόταν επιθέσεις το Ελληνικό κεφάλαιο κυρίως από Ευρωπαϊκές εταιρίες. 
Όχι ότι δεν φταίγαμε και εμείς, με αδυναμίες και τα λάθη, αλλά ο "εξευρωπαϊσμός" της Ελληνικής βιομηχανίας, και δικτύων διανομής είχε εξωτερικούς δακτύλους και Έλληνες πρόθυμους μεσάζοντες, για να μην πω τίποτε κακό για τις Κυβερνήσεις Α. Παπανδρέου, Μητσοτάκη και Σημίτη στο θέμα αυτό. 
Αν θέλετε να μάθετε ποιοι είναι οι σημερινοί μας φεουδάρχες, δεν έχετε παρά να δείτε έξω από το παράθυρο, και αν έχετε απορίες, ρωτάτε. 
2-3 μεγάλα ονόματα, 
6-7 μικρά, 
καμιά 20αριά ποντίκια και αρκετές κατσαρίδες. 
Αυτοί, δεν είναι ακριβώς Νέα Τάξη. 
Αυτοί είναι ...συνεργάτες.

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Μιά φαντασμαγορική παράσταση στον ουρανό μία νύχτα του Αυγούστου

...στις 12 του Αυγούστου μετά την δύση του ήλιου αν στρέψουμε τα μάτια μας ψηλά εκεί,
εκεί προς την δύση του ήλιου θα δούμε τέσσερα ουράνια σώματα,
τρεις πλανήτες
-. την Αφροδίτη
-. τον Άρη
-. τον Κρόνο και ένα δορυφόρο
-. την Σελήνη, να σχηματίζουν ένα κύκλο και να ακτινοβολούν εκεί στο πορτοκαλί φόντο του ηλιοβασιλέματος!
και μετά, όπως κάθε Αύγουστο τέτοια εποχή μετά τα μεσάνυχτα θα αρχίσει ο χορός των Περσείδων!
ο ουρανός θα φωτίζεται κατά διαστήματα από τον φαντασμαγορικό χορό των διαττόντων αυτών αστεριών που δεν ξεχνούν το ραντεβού που μας δίνουν κάθε χρόνο για αυτή την εποχή...
ας είμαστε εκεί πριν το χάραμα της Παρασκευής 13 του Αυγούστου να τα απολαύσουμε!!!

http://science.nasa.gov/science-news/science-at-nasa/2010/05aug_perseids/
              
-....ας είμαστε εκεί πριν το χάραμα της Παρασκευής 13 του Αυγούστου...
-. και παρασκευή και 13 και εκατομμύρια πέτρες παίζουν ένα τρελό χορό πάνω από τα κεφάλια μας!
- λέτε να μας πέσει ο μετεωρίτης στο κεφάλι;
μπα, μη φοβόσαστε γιατί μπορεί το πετραδάκι να είναι διαμαντάκι!!!
Εικασίες από μιά περιπλανώμενη εν τη Ελλάδι τούτο το καλοκαίρι...και πιστεύω και ελπίζω τα πετραδάκια να είναι πάντα διαμάντια και αμέθυστοι για όλους μας...να περνάμε όλοι καλά και αυτό το καλοκαίρι!!!!
ntina

Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Alexey Titarenko - ο φωτογράφος των σκιών

Alexey Titarenko.....
ο φωτογράφος που αποτύπωσε με τον φωτογραφικό του φακό την γκρίζα πραγματικότητα που βίωσε η πατρίδα του, η Ρωσία, μετά την κατάρρευση του "υπαρκτού σοσιαλισμού".
τον αποκαλούν και "φωτογράφο των σκιών".
ο Alexey Titarenko παρότι είχε ξεκινήσει την φωτογραφική του καριέρα από το 1970 δεν κατάφερε να γίνει γνωστός.
το όνομά του σαν ιδιόμορφος και ιδιαίτερος φωτογράφος άρχισε να ακούγεται μετά την αλλαγή του καθεστώτος στην Ρωσία.
αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που ο Titarenko αποφάσισε και επέλεξε να μην ασχοληθεί καθόλου με την πολιτική προπαγάνδα - όπως λέει ο ίδιος - και η επιλογή των θεμάτων των φωτογραφιών του να μην προέρχονται καθόλου από το πολιτικό καθεστώς.
η παγκόσμια αναγνώρισή του σαν μεγάλου φωτογράφου ήρθε μαζί με την δουλειά του της δεκαετίας του 1990.
η φήμη του πια ήταν τόσο μεγάλη που άρχισε να κερδίζει το ένα παγκόσμιο βραβείο μετά το άλλο.
άρχισαν να διοργανώνονται, προς τιμήν του, η μία έκθεση μετά την άλλη.
πάνω από τριάντα εκθέσεις σε Ευρώπη και Αμερική στο διάστημα ελάχιστων ετών.
το 2005 γνωστό γαλλο-γερμανικό κανάλι παρουσιάζει ντοκιμαντέρ διάρκειας τριάντα λεπτών για το έργο "του παγκοσμίου φήμης φωτογράφου Alexey Titarenko".
από το 2005 δε ζει μόνιμα στην Νέα Υόρκη.
ο Titarenko αναφερόμενος  στην δουλειά του "Η Πόλη των Σκιών"- "City of Shadows" - που είναι και η δεύτερή του λέει: "είναι μία ρεαλιστική αποτύπωση της καθημερινότητας που επικρατούσε τότε.
μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης οι άνθρωποι ξαφνικά άλλαξαν, ξαφνικά μετατράπηκαν σε σκιές οι οποίες σέρνονταν από δω και από κει.
έβλεπα γυναίκες με μάτια γεμάτα απόγνωση.
έβλεπα ανθρώπους απελπισμένους, μπερδεμένους, στα όρια της τρέλας και της απόγνωσης.
έβλεπα ανθρώπους τόσο άσκημα ντυμένους, να χρησιμοποιούν όσες δυνάμεις τους είχαν απομείνει για να κατορθώσουν να βρουν λίγη τροφή για τους ίδιους και για την οικογένειά τους.
οι περισσότεροι έμοιαζαν με σκιές του παλιού τους εαυτού.
νομίζω ότι κάτι τέτοιο  είχε να συμβεί από την εποχή του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου"
για σειρά ετών τα θέματα των φωτογραφιών του Titarenko προέρχονταν απο την αγαπημένη του πόλη, την Αγία Πετρούπολη.
αυτό δεν είχε να κάνει - όπως λέει και ο ίδιος ο φωτογράφος - μόνο από τον ειδικό χαρακτήρα και την ατμόσφαιρα της πόλης, αλλά και από τις μνήμες της παιδικής του ηλικίας και της νεότητας του.
αυτή την ατμόσφαιρα ο Titarenko λέει ότι την ξαναβρήκε όταν πήγε στην Κούβα.
στο πρώτο του ταξίδι στην Αβάνα το 2003.
"ήταν σαν να πέταξα πίσω στον χρόνο, τουλάχιστον είκοσι χρόνια πριν,
τα μοντέλα των αυτοκινήτων, η διάθεση των ανθρώπων που χαρούμενοι βάδιζαν στους δρόμους,
η εκπληκτική αρχιτεκτονική σε φυσική κατάσταση των ερειπωμένων κτηρίων.
ήμουν καταγοητευμένος.
η ατμόσφαιρα της πόλης μου επανέφερε της μνήμες της νεότητάς μου,
που ήταν ολοζώντανες  μέσα μου.
ένιωσα την παρουσία της πόλης της νεότητας μου της Αγίας Πετρούπολης, την ένιωσα με όλες τις αισθήσεις μου"
όλα αυτά τα βρίσκουμε αποτυπωμένα στις φωτογραφίες του,
στο portfolio "Havana series"
κείμενο και επιμέλεια κειμένου:ntina

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Chinese New Year February 14 - 2010

Chinese New Year February 14 - 2010
το έτος της τίγρης ξεκινάει  για τους Κινέζους που γιορτάζουν σήμερα την πρωτοχρονιά τους
μιά θαυμάσια φωτογραφία του πρακτορείου Reuters δείχνει προσκυνητές στον  Dafo Temple  στο Chongqing Municipality την πρώτη μέρα του Έτους τους.

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

astronomy picture of the day

Επεξήγηση: Αυτή η αξιοσημείωτη σκηνή συνδυάζει πολλαπλές εκθέσεις που καταγράφηκαν το βράδυ της 18ης Ιανουαρίου από μια παραθαλάσσια προοπτική στο Hong Kong
Ακολουθεί μια νεαρή ημισέληνος, με τον λαμπρό πλανήτη Δία στα αριστερά της, καθώς δύουν μαζί στον δυτικό ουρανό. 
Τα δύο φωτεινά ίχνη τους παραλληλίζονται αμυδρά με ίχνη από αστέρια του φόντου. 
Πιο εύκολα όμως ξεχωρίζουν τα μικρά, φωτεινά ίχνη αεροπλάνων που συγκλίνουν προς τον ορίζοντα και το Διεθνές Αεροδρόμιο του Χονγκ Κονγκ, τα οποία μοιάζουν να προσφέρουν μια φρενήρη απομίμηση των ουράνιων ιχνών. 
Φυσικά, η αντανάκλαση των φώτων της πόλης και η κίνηση των πλοίων ακολουθούν την επιφάνεια του νερού. 
Τα φώτα των αυτοκινήτων που τρέχουν ορίζουν το άνοιγμα της Καλωδιωτής γέφυρας Ting Kau.
Hong Kong Sky 
http://antwrp.gsfc.nasa.gov/apod/ap100206.html