Κορυφαίος Καναδός επιστήμονας ισχυρίζεται σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που διέρρευσαν, ότι του απαγορεύτηκε να μελετήσει μυστηριώδη εγκεφαλική ασθένεια

Οι ισχυρισμοί του dr.Michael Coulthart προκύπτουν αφού το New Brunswick, επαρχία του Καναδά, έκλεισε την έρευνά του για μια ασθένεια που επηρέασε περισσότερα από 200 άτομα
Επιστήμονας στον Καναδά ισχυρίζεται ότι παρεμποδίστηκε από το να διερευνήσει μια μυστηριώδη εγκεφαλική ασθένεια στην επαρχία New Brunswick, προσθέτοντας ότι φοβάται ότι πάνω από 200 άνθρωποι πάσχουν από την πάθηση αυτή και οι οποίοι παρουσιάζουν ανεξήγητα νευρολογικά προβλήματα, σύμφωνα με ένα email που έλαβε το CBC News.
Ο dr.Michael Coulthart, ο οποίος είναι ο επικεφαλής του Συστήματος Επιτήρησης Νόσων Creutzfeldt-Jakob, έγραψε τον περασμένο Οκτώβριο ότι ουσιαστικά είχε αποκοπεί από το να εργάζεται στο αρχείο σε επίπεδο δημόσιας υγείας για λόγους που μπορούσε να διακρίνει ότι ήταν μόνο πολιτικοί. 
Είπε πως ανησυχεί διότι περισσότεροι από 200 άνθρωποι βιώνουν ανεξήγητη νευρολογική έκπτωση.
"Η επιστημονική μου γνώμη είναι, ότι υπάρχει κάτι αληθινό που συμβαίνει στο New Brunswick που δεν μπορεί  να εξηγηθεί από την προκατάληψη ή την προσωπική ατζέντα ενός μεμονωμένου νευρολόγου, αυτό μόνο έχω να πω" έγραψε ο μικροβιολόγος  dr.Michael Coulthart τον περασμένο Οκτώβριο.
Ο  dr.Michael Coulthart δεν απάντησε σε αιτήματα για σχολιασμό, αλλά προώθησε μια έρευνα μέσω email στην ομάδα δημοσίων σχέσεων των μέσων ενημέρωσης της Υπηρεσίας Δημόσιας Υγείας του Καναδά.
Το πρακτορείο αρνήθηκε να δώσει συνέντευξη, αλλά έστειλε μια δήλωση λέγοντας ότι ο  dr.Michael Coulthart αρχικά κλήθηκε να βοηθήσει στη διερεύνηση της σειράς των ασθενειών επειδή ειδικεύεται στη νόσο Creutzfeldt-Jakob - μια εξαιρετικά σπάνια και θανατηφόρα κατάσταση του εγκεφάλου που προκαλείται από τις πρωτεΐνες του εγκεφάλου που αναδιπλώνονται σε ανώμαλη μορφή.
Παρά το γεγονός ότι η επαρχία έκλεισε την έρευνά της πριν από δύο χρόνια, οι άνθρωποι που πλήττονται από την ασθένεια συνεχίζουν να πιέζουν για περισσότερες δοκιμές - ιδιαίτερα για να καθορίσουν εάν περιβαλλοντικά αίτια ή κάτι άλλο μπορεί να εξηγήσει τα συμπτώματά τους.
Οι πολιτικοί έσπευσαν για να πουν ότι δεν συμβαίνει τίποτα, λέει ο επιστήμονας
Στο email του, ο dr.Michael Coulthart δήλωσε ότι η βασική του υπόθεση είναι ότι υπάρχει κάποια περιβαλλοντική επιβάρυνση - ή ίσως ένας συνδυασμός επιβαρύνσεων - που πυροδοτεί και/ή επιταχύνει μια ποικιλία νευροεκφυλιστικών συνδρόμων σε άτομα που έχουν ήδη προδιάθεση για διάφορες παθήσεις κακής διαμόρφωσης των πρωτεϊνών, οι οποίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τη νόσο του Parkinson,
Alzheimer και Huntington.
Στο mail ανέφερε ότι αυτού του είδους τα φαινόμενα δεν εντάσσονται εύκολα στα ρηχά πρότυπα ταξινόμησης της διαγνωστικής παθολογίας, γεγονός που δημιούργησε ένα "παραθυράκι" μέσα από το οποίο οι πολιτικοί άρπαξαν πρόθυμα την ευκαιρία για να συμπεράνουν ότι δεν συμβαίνει τίποτα συνεκτικό.
Όμως το υπουργείο Υγείας στο New Brunswick προειδοποίησε για πρώτη φορά το κοινό για μια πιθανή άγνωστη νευρολογική διαταραχή του εγκεφάλου στις αρχές του 2021, αφού περισσότερα από 40 άτομα διαπιστώθηκε ότι έπασχαν από μια πάθηση με παρόμοια συμπτώματα με την CJD.
Για ορισμένους ασθενείς, ηλικίας από 18 έως 85 ετών, αυτά τα συμπτώματα περιελάμβαναν επώδυνους μυϊκούς σπασμούς, οπτικές και ακουστικές παραισθήσεις, απώλεια μνήμης και αλλαγές προσωπικότητας. 
Η ασθένεια ξεκίνησε με μυϊκό πόνο και, για κάποιους, εξελίχθηκε σε εξουθενωτική άνοια.
Ο dr.Michael Coulthart  ήταν μέρος μιας εθνικής ομάδας εργασίας της Υπηρεσίας Δημόσιας Υγείας του Καναδά/PHAC που συγκεντρώθηκε τον Ιανουάριο του 2021 για να υποστηρίξει τη επαρχία New Brunswick στην έρευνά της, αλλά η συνεργασία λειτούργησε μόνο για λίγους μήνες προτού η επαρχία  αλλάξει κατευθύνσεις και δημιουργήσει τη δική της ανεξάρτητη επιτροπή εποπτείας εκείνη την άνοιξη.
Η επανεξέταση περιελάμβανε τους 48 ασθενείς του συμπλέγματος που είχαν εντοπιστεί μέχρι τον Απρίλιο του 2021. 
Νέες παραπομπές συνέχισαν να έρχονται, αλλά τα έγγραφα δείχνουν ότι δεν προστέθηκαν στον αρχικό κατάλογο και έτσι δεν συμπεριλήφθηκαν στις εργασίες της επιτροπής.
Το υπουργείο Υγείας του New Brunswick δεν απάντησε σε αίτημα για σχολιασμό.
Ο ομοσπονδιακός υπουργός Υγείας Marc Holland απέρριψε αίτημα συνέντευξης και παρέπεμψε τις ερωτήσεις πίσω στην περιφέρεια.
Η επιτροπή της επαρχίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε κανένα μυστηριώδες νευρολογικό σύνδρομο και ότι οι ασθενείς της αρχικής συστάδας είχαν ενδεχομένως υποστεί λανθασμένη διάγνωση. 
Η τελική έκθεση σηματοδότησε το τέλος της έρευνας στην συγκεκριμένη επαρχεία τον Φεβρουάριο του 2022.
Η επιτροπή εποπτείας συμφώνησε ομόφωνα ότι αυτά τα 48 άτομα δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν αναγνωριστεί ως πάσχοντες από νευρολογικό σύνδρομο άγνωστης αιτίας και ότι με βάση τα στοιχεία που εξετάστηκαν, δεν υπάρχει τέτοιο σύνδρομο, δήλωσε την Πέμπτη η επικεφαλής ιατρός του υπουργείου Υγείας dr. Jennifer Russell 
Η έκθεση έθεσε επίσης αμφιβολίες για το έργο του dr. Alier Marrero, ο οποίος αποκλείστηκε από την έρευνα αφού εντόπισε 46 από τους 48 ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν στον αρχικό κατάλογο.
Ο dr.Michael Coulthart  έγραψε το email του στις 12 Οκτωβρίου, λίγο περισσότερο από 18 μήνες μετά το τέλος της έρευνας.
Κλείνοντας, έγραψε: Πιστεύω ότι η αλήθεια θα επιβεβαιωθεί με τον καιρό, αλλά προς το παρόν το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να συλλέγουμε πληροφορίες για τις περιπτώσεις που μας έρχονται.
                                 επιμέλεια και μετάφραση κειμένου:ntina
https://ici.radio-canada.ca/rci/en/news/2079081/scientist-working-on-mystery-n-b-brain-condition-claimed-he-was-cut-off-for-political-reasons
Ο γιατρός που σήμανε συναγερμός για μυστηριώδη ασθένεια παραγκωνίστηκε από την έρευνα

cogito,ergo sum

 ...τελικά τι είναι το ''ο Λόγος περί Μεθόδου'';
ένα από τα κλασικότερα κείμενα της φιλοσοφίας,
είναι η μέθοδος με την οποία ο Καρτέσιος απέβλεπε στη σύλληψη της επιστημονικής αλήθειας, με την ορθή καθοδήγηση της λογικής και την αναζήτηση της αλήθειας στις επιστήμες!
αμφισβητεί το σύνολο των παραδοσιακών γνώσεων, 
τις εντυπώσεις των αισθημάτων μέχρι να φτάσει σε ένα πράγμα που δεν μπορεί να αμφισβητήσει, την ύπαρξη του σκεπτόμενου εαυτού του άρα: cogito, ergo sum, σκέφτομαι, άρα υπάρχω!

... θα μου πείτε, τι δουλειά έχει ο Alain Delon‎‎ με τον René Descartes...μα...

είναι και οι δύο Γάλλοι!!!

φωτογραφία του Henri Dauman
ntina

Η φωτογραφία της ημέρας - Δευτέρα 17/06/2024

φωτογραφία του Howard Schatz Howard Schatz - ο οφθαλμίατρος που έγινε ένας από τους γνωστότερους φωτογράφους του περασμένου αιώνα, αν και αυτοδίδακτος...

Η φωτογραφία της ημέρας - Κυριακή 16/06/2024

η ιστορία μιας φωτογραφίας
και "η μεγάλη ύφεση κάποτε στην Αμερική"
και εμείς όλοι να ακούμε πάλι για κρίση,
για ύφεση...
φαίνεται ότι όλοι μας,
πολίτες,
πολιτικοί,
οικονομολόγοι, δεν καταφέραμε τίποτα σημαντικό όλα αυτά τα χρόνια...
αν είχαμε καταφέρει κάτι δεν θα μιλούσαμε για κρίση και για ύφεση τον εικοστό πρώτο αιώνα!!!
και η  η Dorothea Lange- https://taneatisgaleras.blogspot.com/2015/05/blog-post_23.html

Η συνείδηση ​​εκτείνεται πέρα ​​από τον εγκέφαλο;

Συμβαίνουν συνειδητές εμπειρίες τόσο εντός όσο και εκτός του εγκεφάλου και μπορεί η επιστήμη να λύσει το "δύσκολο πρόβλημα" της συνείδησης;

Στο φετινό Holberg Debate, οι Tanya Luhrmann, 

Anil Seth και Rupert Sheldrake αναμετρήθηκαν με το βαθύ επιστημονικό και φιλοσοφικό μυστήριο της συνείδησης. 

Στο debate συντόνιζε ο David Malone. 

Το Holberg Debate του 2023 πραγματοποιήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου και μεταδόθηκε σε ζωντανή μετάδοση από το Πανεπιστημίου Aula στο Bergen. 

Η ιστοσελίδα για όσους θέλουν περισσότερες πληροφορίες:https://holbergprize.org/en/2023-holberg-debate-does-consciousness-extend-beyond-brains

Το Holberg Debate είναι μια ετήσια εκδήλωση που διοργανώνεται από το Holberg Prize.

Η συνείδηση είναι ένα μυστήριο που αφορά όλους μας, σε κάθε στιγμή της ζωής μας. 

Οι συζητήσεις για τη συνείδηση χρονολογούνται εδώ και χιλιάδες χρόνια και έχουν αποκτήσει μια νέα επιτακτική ανάγκη στη σημερινή εποχή. 

Στις Upanishads, η πρωταρχική πραγματικότητα της δημιουργίας είναι ο Εαυτός, του καθενός και των πάντων. 

Στο πλαίσιο των παραδόσεων του καρτεσιανού δυϊσμού, ο νους και η ύλη είναι διακριτές. 

Για ορισμένους σύγχρονους νευροεπιστήμονες, η συνείδηση δημιουργείται μέσα στον εγκέφαλο: ο νους είναι μια ιδιότητα της ύλης. 

Στην ανήσυχη εποχή μας της γενετικής τροποποίησης, των "νοοτροπικών" έξυπνων φαρμάκων και των ραγδαίων εξελίξεων στην τεχνητή νοημοσύνη, οι συζητήσεις γύρω από τη συνείδηση αποκτούν νέες εκφάνσεις, νέους κινδύνους και νέες δυνατότητες. 

Θα λύσουμε ποτέ το μυστήριο της συνείδησης; 

Ποια είναι η σχέση μεταξύ νου και ύλης και επεκτείνεται η συνείδηση πέρα από τους εγκεφάλους;

                        

https://www.youtube.com/watch?v=ofSUaZOW9h8

Στράτος Μελίτης: Φονικά ιατρικά λάθη

άρθρο του Στράτου Μελίτη
https://www.facebook.com/stratos.melitis/posts/pfbid0njS4jkvGbm2eYyS774gQzacAboDEdnmZB16LFFvh1rTwzr5sV53azezLauG6p8zpl
Το 1983 ο Πανίσχυρος κολοσσός Glaxo-Smith, ελαβε άδεια πώλησης του φαρμάκου Zantac στις ΗΠΑ, και σε συνολικά 31 χώρες!
Το 1988, το Zantac , γίνεται το Νο 1 φάρμακο σε πωλήσεις στον Πλανήτη!
Το 2004, η πασίγνωστη Pfizer, παίρνει άδεια για να πουλάει δεκάδες παράγωγα (γενόσημα) του Zantac με την δραστική ουσία Ranitidine
Το μυθικό φάρμακο, θεωρείτο εξαιρετικό για την γαστροισοφαγική παλινδρόμηση, έλκη και καούρα!
Αυτό που ξέχασαν να μας πουν, είναι πως η Ρανιτιδίνη, η δραστική ουσία του φαρμάκου,
σχετίζεται με την δημιουργία πολλών μορφών καρκίνου...
Δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι, εμπιστεύτηκαν τον Ιατρό τους, εμπιστεύτηκαν τον ΠΟΥ και έλαβαν ένα φάρμακο
που ναι μεν μειώνει τα οξέα του στομάχου, αλλά ταυτόχρονα εργάζεται ύπουλα, συμβάλλοντας στην πρόκληση καρκίνου.
Η Αιτία;
Νιτροζαμίνες
Η δραστική ουσία, προάγει ή έχει επιμολυνθεί με Νιτροζαμίνες με την μορφή NDMA.
Μια άκρως καρκινογόνα ουσία σε δοκιμές με ζώα, και πιθανό καρκινογόνο στον άνθρωπο.
Για την ακρίβεια, τόσο πιθανό, που ο ΠΟΥ, το 2013 στην Λυών της Γαλλίας, μετά απο δεκάδες μελέτες μη συστημικών επιστημόνων,
τραντάζει την Παγκόσμια Βιομηχανία Τροφίμων, τοποθετώντας τα παράγωγα κρέατος (σαλάμι, λουκάνικά, ζαμπόν κλπ)
στην Νο 1 κατηγορία καρκινογένεσης, πλάι στον Αμίαντο!
Η Αιτία; Κυρίως Νιτροζαμίνες!
Τα Νιτρικά του κρέατος έρχονται σε επαφή με τα βακτήρια του στόματος, και μετατρέπονται σε Νιτρώδη, τα οποία στον γαστρικό σωλήνα μετατρέπονται σε Νιτροζαμίνες.
Το ακόμα πιο εντυπωσιακό, είναι πως τον Απρίλιο του 2020, o FDA των ΗΠΑ, παρατηρεί πως
όσο περισσότερο μένει το φάρμακο στο ράφι, τόσο αυξάνεται η περιεκτικότητά του σε νιτροζαμίνες (ΝDMA) !
Το φάρμακο απο το 2019 έχει ανακληθεί.
Ομως, τα δεκάδες εκατομμύρια που εμφάνισαν καρκίνο λόγω του φαρμάκου θα αποζημιωθούν;
Πόσα λεφτά αξίζει ο πόνος της πρόκλησης καρκίνου και η χρήση τρομερά τοξικών χημειοθεραπειών και ραδιενέργειας;
Απο το 2013 , οι επιστήμονες σε μια κορυφαία ΜΕΤΑ - ΑΝΑΛΥΣΗ έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για τα φάρμακα τύπου Zantac 
Δεν εισακούστηκαν....
Τα κέρδη απο το Zantac αγγιζαν τα 2 δις δολλάρια το χρόνο!!!
Δεν ζούμε σε έναν κόσμο Αγγελικά πλασμένο, και όταν εμπλέκονται δεκάδες δισεκατομμύρια, ας είμαστε προσεκτικοί, για το...ποιοι πραγματικά θέλουν το καλό μας.
Σκέψου Έξυπνα
Σκέψου Λογικά
ΥΓ :
Θα ήθελα να διευκρινίσω προς κάποιους που είτε απο άγνοια, είτε απο κακοήθεια, αναφέρουν πως και τα λαχανικά έχουν Νιτρικά!
Όντως έχουν, όμως τα λαχανικά αντιδρούν τελείως διαφορετικά τόσο με τα βακτήρια του στόματος, όσο και του εντέρου,
οπότε δεν μετατρέπονται σε νιτροζαμίνες ειδικά επειδή έχουν πολλά αντιοξειδωτικά, εν αντιθέση με το κρέας
που δεν έχει ούτε στάλα αντιοξειδωτικά και προκαλεί αρνητικές επιπτώσεις στο μικροβίωμα του εντέρου έτσι κι αλλιώς.
Γιαυτό και τα λαχανικά όχι απλά δεν δημιουργούν νιτροζαμίνες, όχι μόνο δεν αυξάνουν την φλεγμονή, όχι μόνο δεν βλάπτουν το μικροβίωμα,
αλλά «ταίζουν» το μικροβίωμα μέσω των φυτικών ινών -που μόνο το φυτικό βασίλειο έχει – οπότε μας χαρίζουν SCFA λιπαρά οξέα τα οποία είναι και
1. αντι-καρκινικά
2. αντι-φλεγμονώδη
3. ρυθμίζουν την ινσουλίνη (ιδανικά για ασθενείς με διαβήτη)
4. εμποδίζουν την συσσώρευση αθηρωματικής πλάκας που προκαλεί καρδιαγγειακά
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3646149/
https://www.arnolditkin.com/.../a-history-of-zantac.../
https://journals.sagepub.com/.../10.1177/1060028019892222

Μιτοχόνδρια : Ποια η σχέση τους με τις ασθένειες και τη γήρανση ; Πως μπορούμε να τα υποστηρίξουμε μέσω της διατροφής;

άρθρο της Κυριαζάκου Παναγιώτας
https://www.facebook.com/profile/100001197961597/search/?q=%CE%BC%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%87%CF%8C%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%B1%20
Τα μιτοχόνδρια είναι τα "εργοστάσια" μέσα σε κάθε κύτταρο, στα οποία η τροφή μετατρέπεται σε ενέργεια. 
Κυρίως παράγουν ενέργεια χρησιμοποιώντας γλυκόζη, αλλά μπορούν να χρησιμοποιήσουν και κετόνες, όταν η πείνα ή η κετογονική δίαιτα, αναγκάζουν το σώμα να χρησιμοποιεί το λίπος ως κύρια πηγή ενέργειας.
Το κακό είναι πως με το πέρασμα του χρόνου, τα μιτοχόνδρια χάνουν μέρος της ικανότητας παραγωγής ενέργειας, με εξαιρετικά δυσάρεστες επιπτώσεις για τον οργανισμό. 
Μεγάλος όγκος στοιχείων από έρευνες υποδηλώνει, ότι η γήρανση και οι ασθένειες που σχετίζονται με αυτήν ( όπως νευροεκφυλισιτικές και καρδιαγγειακές παθήσεις), συνδέονται στενά με μια ανισορροπία προσφοράς και ζήτησης ενέργειας.
Το καλό είναι, πως η πτώση αυτή της απόδοσης των μιτοχονδρίων ( μαζί με τις δυσάρεστες συνέπειες της), μπορεί να μειωθεί με μια σειρά παρεμβάσεων. 
Κυρίως, μέσω της φυσικής δραστηριότητας και της διατροφής.
Ποια διατροφή όμως είναι υποστηρικτική για τα μιτοχόνδρια;
Έχει παρατηρηθεί ότι η μείωση των θερμίδων που λαμβάνουμε καθημερινά από τη διατροφή μας, επιβραδύνει σημαντικά την εμφάνιση ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία και την μειωμένη παραγωγή ενέργειας από τα μιτοχόνδρια. 
Δυστυχώς όμως, αυτό δεν οδηγεί σε αύξηση της διάρκειας ζωής, επειδή μακροχρόνιος περιορισμός θερμίδων, έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ικανότητα του οργανισμού για ανάκαμψη από λοιμώξεις, χειρουργικές επεμβάσεις και μια σειρά άλλων στρεσογόνων παραγόντων. 
Υπάρχει όμως κάτι, που έχει παρόμοια επίδραση με την μείωση των θερμίδων ( έστω σε μικρότερο ποσοστό) αλλά αυτό μεταφράζεται και σε αύξηση της μακροζωίας ( αφού δεν συνοδεύεται από τις δυσμενείς της συνέπειες). 
Αυτό είναι η μείωση της πρόσληψης πρωτεΐνης   χωρίς παράλληλη μείωση θερμίδων. Παρόμοια αποτελέσματα με τη μείωση της πρωτεΐνης, έχει και ο περιορισμός κατά 80% ενός και μόνο συγκεκριμένου αμεινοξέως ( τα αμεινοξέα είναι τα δομικά συστατικά των πρωτεϊνών) της μεθειονίνης
Περιορισμός των πρωτεϊνών στη δίαιτα λοιπόν ή έστω περιορισμός της μεθειονίνης έχει ως αποτέλεσμα επιβράδυνση της εμφάνισης ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία και της μείωσης της ικανότητας των μιτοχονδρίων για παραγωγή ενέργειας, αλλά και αύξηση της διάρκειας ζωής. 
Αξίζει λοιπόν να δούμε σε αυτό το σημείο, ποιες τροφές είναι πλούσιες και ποιες φτωχές σε μεθειονίνη:
α) πλούσιες σε μεθειονίνη: 
-.αλλαντικά
-. κρέατα
-. πουλερικά
-. ψάρια
-. θαλασσινά
β) μέτριας περιεκτικότητας σε μεθειονίνη:
-. γαλακτοκομικά
-. τυριά
-. όσπρια
-. αυγά ( ασπράδι)
γ) φτωχές σε μεθειονίνη:
-. δημητριακά
-. σπόροι
-. ξηροί καρποί
-. αυγά (κρόκος)
-. γάλα σόγιας
-. αβοκάντο
-. μανιτάρια
-. λαχανικά
-. φρούτα
-. μέλι
-. πατάτες
-. βούτυρο
-. σπορέλαια
-. ελιές
-. ελαιόλαδο
Οι φτωχές σε μεθειονίνη τροφές, δεν σας θυμίζουν την μεσογειακή διατροφή;
Ψάχνοντας λίγο ακόμα τις διατροφικές παρεμβάσεις που ευνοούν την υγεία των μιτοχονδρίων, θα ξανακαταλήξουμε στο ίδιο σημείο για άλλη μια φορά:
Οι μελέτες που προσπαθούν να εξηγήσουν τους μηχανισμούς, μέσω των οποίων, η μεσογειακή διατροφή - και η δίαιτα της Οκινάουα - έχει συσχετιστεί με μακροζωία και μειωμένο κίνδυνο ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, καταλήγουν στο συμπέρασμα, ότι ένας από αυτούς τους μηχανισμούς μπορεί να είναι η επίδραση κάποιων αντιοξειδωτικών ουσιών, που καταναλώνονται σε μεγάλο βαθμό στις διατροφές αυτές, στα μιτοχόνδρια.
Συγκεκριμένα πρόκειται για  τη ρεσβερατρόλη, 
την υδροξυτυροσόλη, 
την ελευρωπαΐνη, 
την κουρκουμίνη και τη σπερμιδίνη. 
Τις βρίσκουμε στη φλούδα του σταφυλιού και το κόκκινο κρασί, 
τις ελιές, 
το ελαιόλαδο, 
τα ώριμα τυριά, 
τα όσπρια, 
τα δημητριακά ολικής αλέσεως, 
το πράσινο τσάι, ορισμένα λαχανικά κλπ. 
Οι ουσίες αυτές, φαίνεται πως ευνοούν την μιτοφαγία. 
Έναν φυσικό τρόπο ανακύκλωσης του οργανισμού, κατά τον οποίο τα ελαττωματικά μιτοχόνδρια καταστρέφονται. 
Και την μιτογένεση,  δηλαδή τη δημιουργία νέων μιτοχονδρίων για να αντικαταστήσουν αυτά που καταστράφηκαν. 
Δεν πρέπει να παραλήψουμε να πούμε εδώ, ότι το ίδιο φαινόμενο "ανακύκλωσης" στον οργανισμό δεν συμβαίνει μόνο στα μιτοχόνδρια αλλά και στα ίδια τα κύτταρα - αυτοφαγία. 
Η σωστή ρύθμιση της μιτοφαγίας μάλιστα, είναι απαραίτητη και για τη σωστή ρύθμιση της αυτοφαγίας. 
Τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί, ότι σε αυτές τις διαδικασίες είναι πολύ ευεργετική η επίδραση της διαλειμματικής νηστείας. 
Η διαλειμματική νηστεία, είναι μεν περιορισμός τροφής, για αυτήν δεν μιλούσαμε και στην αρχή του άρθρου;, αλλά μόνο για περιορισμένα χρονικά διαστήματα. 
Έτσι λοιπόν, κι εδώ καταφέρνουμε να αποφύγουμε τις δυσμενείς συνέπειες του μακροχρόνιου θερμιδικού περιορισμού.
Ανακεφαλαιώντας λοιπόν, αν θέλουμε να υποστηρίξουμε τη λειτουργία των μιτοχονδρίων
α) βάζουμε την άσκηση στη ζωή μας
β) διατηρούμε φυσιολογικό βάρος
γ) υιοθετούμε μεσογειακή διατροφή
δ) δοκιμάζουμε τη διαλειμματική νηστεία
Ευχαριστώ πολύ τον Antonis Karagiorgas  για το ερώτημα στη σελίδα, που ήταν το ερέθισμα για αυτό το άρθρο και για τα πολύτιμα στοιχεία που και τώρα, όπως πάντα, απλόχερα μοιράζεται.

Η φωτογραφία της ημέρας - Σάββατο 15/06/2024

ο αμφιλεγόμενος φωτογράφος και ζωγράφος Jan Saudek

dr. Μάνος Δανέζης: Η αναστροφή του Γήινου Μαγνητικού Πεδίου

Μάνος Δανέζης ( Manos Danezis )

https://www.facebook.com/DanezesManosDanezis/posts/pfbid0o3LsWzhJrZdm2FSrp4UnhzhkNRw9F3DD9zKk755UP3dXEVscLfAkKMw3ScrVDx95l?notif_id=1718312639340845&notif_t=notify_me_page&ref=notif

Μάνος Δανέζης: Οι επιστήμονες από καιρό ξέρουν ότι οι μαγνητικοί πόλοι μετακινούνται. 
Ο James Ross εντόπισε το Βόρειο Πόλο για πρώτη φορά το 1831 μετά από ένα εξαντλητικό αρκτικό ταξίδι κατά τη διάρκεια του οποίου το σκάφος του είχε κολλήσει στον πάγο για τέσσερα χρόνια.
Κανένας άλλος δεν ξαναπήγε εκεί κατά τον 19ο αιώνα. 
Το 1904, ο Ρόαλνρ Αμούνδσεν (Roald Amundsen) έφτασε στον Βόρειο Πόλο αλλά ανακάλυψε ότι είχε μετακινηθεί τουλάχιστον 50 km από την αντίστοιχη εποχή του Ross.
Ο Βόρειος Πόλος συνέχισε να κινείται, κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, με μέση ταχύτητα 10 km ετησίως. 
Πρόσφατα επιταχύνθηκε και έφτασε τα 40 km ετησίως. 
Με αυτό το ρυθμό σε λίγο θα αφήσει τη Βόρεια Αμερική και σε μερικές δεκαετίες θα φθάσει στη Σιβηρία
Η παρακολούθηση της κίνησης του Βόρειου μαγνητικού πόλου έχει ανατεθεί στον Larry Newitt της Γεωλογικής Έρευνας του Καναδά 
Στο επόμενο κείμενο αλλά και στο επεισόδιο της παλαιάς μας εκπομπής «Το Σύμπαν που Αγάπησα» που παραθέτουμε αναφερόμαστε αναλυτικά στα προβλήματα τα οποία αναδύονται ως αποτελέσματα αυτού του φαινομένου
https://www.youtube.com/watch?v=0G5y-MWneQU...
Η αναστροφή του Γήινου Μαγνητικού Πεδίου
Δρ Μάνος Δανέζης
Επίκουρος Καθηγητής Αστροφυσικής
Τμήμα Φυσικής 
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Εισαγωγή
Όπως όλοι γνωρίζουμε ο πλανήτης μας συμπεριφέρεται σαν ένας τεράστιος μαγνήτης δημιουργώντας γύρω του ένα μαγνητικό πεδίο. 
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι πόλοι αυτού του μαγνήτη δεν ταυτίζονται με τους γεωγραφικούς πόλους της Γης αλλά βρίσκονται 11,5 μοίρες περίπου μακρύτερα από αυτούς
Σήμερα πιστεύουμε ότι το αίτιο δημιουργίας αυτού του μαγνητικού πεδίου είναι η διαφορετική περιστροφή των εξωτερικών στερεών στρωμάτων της Γης σε σχέση με τα πιο εσωτερικά, που είναι θερμότερα και ρευστά. 
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευση στο περιοδικό Σάιενς, κάθε 900 χρόνια, ο πυρήνας της Γης συμπληρώνει μια επιπλέον πλήρη περιστροφή σε σχέση με τον φλοιό της. 
Αυτό σημαίνει ότι ο πυρήνας της Γης προτρέχει του φλοιού κατά 0,009 δευτερόλεπτα ανά έτος. Το γεγονός αυτό σημειώθηκε για πρώτη φορά το 1996 από τον Δρ Ζιαοντόνγκ Σονγκ, του Πανεπιστημίου του Ιλινόις, και τον Πολ Ρίτσαρντς, του Πανεπιστημίου Κολούμπια. 
Οι δύο επιστήμονες, προκειμένου να μελετήσουν τη κίνηση του πυρήνα της Γης, μέτρησαν τον χρόνο που χρειάστηκαν τα σεισμικά κύματα από διάφορους σεισμούς για να μεταδοθούν από ένα σημείο της Γης σε ένα άλλο.
Επειδή όμως τόσο στον πυρήνα της Γης όσο και στα εξωτερικά του στρώματα κυκλοφορούν ηλεκτρικά φορτία, οι δύο αυτές περιοχές μοιάζουν σαν τα δύο στοιχεία ενός ηλεκτρικού πηνίου, εκ των οποίων το ένα κινείται με διαφορετική ταχύτητα σε σχέση με το άλλο. 
Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας κίνησης, όπως ξέρουμε από το λύκειο, είναι η δημιουργία ενός μαγνητικού πεδίου. Το μαγνητικό αυτό πεδίο είναι ένας αναγκαίος παράγοντας δημιουργίας και συντήρησης της ζωής πάνω στον πλανήτη μας, εφόσον αποτελεί την τεράστια ασπίδα της Γης απέναντι στα φορτισμένα σωμάτια που εκπέμπονται από τον Ήλιο και βομβαρδίζουν ανελέητα τη Γη μας, με μεταβαλλόμενη ένταση. 
Ο βομβαρδισμός αυτός γίνεται ανελέητος στις περιόδους που η ένταση των ηλιακών φαινόμενων είναι μεγάλη.
Τα τεράστιας ενέργειας ηλιακά αυτά σωματίδια, στην κίνησή τους, με τη μορφή ενός ηλιακού ανέμου, απομακρύνονται από τον Ήλο μεταφέροντας μέχρι τη Γη ένα κομμάτι από το μαγνητικό του πεδίο. 
Εκεί τα δύο μαγνητικά πεδία συγκρούονται και συμπιέζονται, ενώ το μαγνητικό πεδίο της Γης αναγκάζει τα φορτισμένα σωματίδια και το μαγνητικό πεδίο τους να αλλάξουν τροχιά και έτσι να μην πέσουν πάνω στη Γη καταστρέφοντας τις συνθήκες ύπαρξης ζωής σε αυτήν.
Μεταβολή της έντασης του Μαγνητικού Πεδίου της Γης
Όπως έχουμε παρατηρήσει τα προηγούμενα 150 χρόνια, η ένταση του γήινου μαγνητικού πεδίου, που προφυλάσει τη Γη, έχει μειωθεί κατά 10%. 
Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με κάποια μαθηματικά μοντέλα, αν συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, αυξάνει την πιθανότητα, στο μακρινό μέλλον, να καταρρεύσει και αργότερα να αντιστραφεί, το μαγνητικό πεδίο της Γης με τρόπο ώστε ο βόρειος μαγνητικός πόλος να γίνει Νότιος και το αντίστροφο. 
Μια τέτοια αναστροφή δεν είναι ένα απίθανο γεγονός, εφόσον γνωρίζουμε ότι το γήινο μαγνητικό πεδίο έχει αντιστραφεί εκατοντάδες φορές κατά τα προηγούμενα 400 εκατομμύρια χρόνια. 
Όπως υπολογίζεται, η προηγούμενη αναστροφή έγινε πριν 800.000 χιλιάδες χρόνια. 
Με αυτόν το ρυθμό μείωσης, όπως αναφέρει ο Τζέρεμυ Μπλόξαμ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, το μαγνητικό πεδίο θα μπορούσε να εξαφανιστεί θεωρητικά σε 1.500 έως 2.000 περίπου χρόνια. 
Ήδη, μετρήσεις των δορυφόρων έδειξαν ότι πάνω από το Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, η συνεχής εξασθένιση του μαγνητικού πεδίου της Γης έχει ελαττώσει την προστατευτική επίδραση του μαγνητικού πεδίου της Γης από τη ηλιακή ακτινοβολία, με τρόπο που να επηρεάζεται η λειτουργία των τεχνητών δορυφόρων. 
Η περιοχή αυτή ονομάζεται από τους επιστήμονες «Νότια Ατλαντική ανωμαλία». 
Μεταξύ των δορυφόρων που έχουν πέσει θύματα στα βλαβερά αποτελέσματα της ακτινοβολίας ήταν ένας δορυφόρος της Δανίας που είχε σκοπό, κατά ειρωνικό τρόπο, να μετρήσει το γήινο μαγνητικό πεδίο.
Όπως αναφέρει ο Τσαλς Τζάκμαν του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NAΣA, η αποδυνάμωση μπορεί στο μέλλον να έχει επιπτώσεις και στη χημική σύσταση της ατμόσφαιρας.
Ένα άλλο φαινόμενο
Εκτός όλων των προηγουμένων πρέπει να σημειώσουμε και ένα άλλο φαινόμενο. 
Εδώ και 800.000 χρόνια, όπως ήδη έχουμε πει, οι γραμμές του μαγνητικού πεδίου της Γης βγαίνουν από το Νότιο Πόλο και μπαίνουν από το Βόρειο, δημιουργώντας ένα γιγάντιο μαγνητικό δίπολο. 
Αλλά τώρα, σύμφωνα με δεδομένα των δορυφόρων, στη νοτιοανατολική πλευρά της Αφρικής έχει δημιουργηθεί ένα μαγνητικό πεδίο αντίθετης φοράς με το μαγνητικό δίπολο της Γης. 
Παράλληλα, το μαγνητικό πεδίο του Βόρειου και του Νότιου πόλου έχουν εξασθενήσει κατά 10%. 
Εάν το μαγνητικό πεδίο της Αφρικής συνεχίσει να δυναμώνει, σε αντίθεση με αυτό των δύο πόλων μέσα στην επόμενη χιλιετία οι τωρινοί μαγνητικοί πόλοι μπορεί να μετατοπιστούν ή και να αντιστραφούν κι έτσι οι μαγνητικές γραμμές να βγαίνουν από τον Βόρειο πόλο και να μπαίνουν από τον νότιο. 
Μιλάμε δηλαδή για πλήρη αναστροφή στην πολικότητα του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας 
Σήμερα δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι κάποτε σταμάτησε πλήρως να υπάρχει το μαγνητικό πεδίο της Γης. 
Αντίθετα, υπάρχουν στοιχεία ότι πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια ήταν ήδη σχηματισμένο. Εάν το μαγνητικό πεδίο ξαφνικά σταματούσε να λειτουργεί, η γενετική ίσως να άλλαζε επειδή κάποια μόρια που έρχονται από τον Ήλιο ισοδυναμούν με ραδιενεργά μόρια και επιδρούν στο DNA των οργανισμών. 
Τα όντα θα επιβίωναν, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Θα προσαρμόζονταν στις νέες συνθήκες. 
Στην πραγματικότητα οι μαγνητικοί πόλοι προσπαθούν να αλλάξουν πολικότητα δέκα φορές περισσότερες, από αυτές που τελικά τα καταφέρνουν. 
Η τελευταία αλλαγή στην πολικότητα της Γης έγινε πριν 800.000 χρόνια, όταν ήδη οι άνθρωποι υπήρχαν, αλλά όχι με τη σημερινή μορφή τους. 
Γενικά, δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι το μαγνητικό πεδίο αντιστρέφεται ή ότι υπάρχει κίνηση ρευστών στον πυρήνα της Γης, αλλά το πώς αυτή η κίνηση προκαλεί μια μετατόπιση του πεδίου. 
Αυτό είναι κάτι που δεν το έχει εξηγήσει η σύγχρονη επιστήμη! 
Το επιστημονικό γεγονός
Το επιστημονικό λοιπόν γεγονός είναι η μείωση της έντασης του μαγνητικού πεδίου της Γης. 
Ο φόβος, που αναδύεται μέσα από θεωρητικά μοντέλα, είναι μήπως κάποια στιγμή μηδενιστεί η έντασή του και τελικά δημιουργηθεί μια αναστροφή των πόλων του μαγνητικού πεδίου της Γης. 
Σε μια τέτοια περίπτωση, η μαγνητική ασπίδα του πλανήτη μας θα καταστραφεί και για χιλιάδες χρόνια δεν θα προστατεύει τη ζωή πάνω στη Γη από την καταστροφική ακτινοβολία του Ήλιου. 
Στην περίπτωση αυτή, αυτό θα είναι και το τέλος της ανθρώπινης ύπαρξης στον πλανήτη μας.
Όλα τα προηγούμενα καταστροφικά σενάρια που έχουν τρομάξει ένα μεγάλο μέρος των πολιτών, έχουν διατυπωθεί μεν, αλλά όλα έχουν ξεπεραστεί από νέες παρατηρήσεις και μαθηματικές αναλύσεις, αφού ουσιαστικά βασίζονται σε μαθηματικά μοντέλα. 
Ας δούμε λοιπόν τι προβλέπουμε ότι θα συμβεί στην περίπτωση ελαχιστοποίησης του μαγνητικού πεδίου της Γης.
Σε μια δημοσίευση, στο περιοδικό Astronomy and Astrophysics, ο Γκουίντο Μπερκ και ο Χάραλντ Λες του Πανεπιστημίου του Μονάχου, καθώς και ο Κρίστινα Κονζ του Ινστιτούτου Mαξ Πλανκ παρουσίασαν τα αποτελέσματα μιας έρευνάς τους που είχε ως στόχο της να διαπιστωθεί τι ακριβώς συμβαίνει όταν το γήινο μαγνητικό πεδίο μειώνεται δραστικά ή όταν εξαφανίζεται ολοκληρωτικά.
Οι προσομοιώσεις τους δείχνουν κάτι πραγματικά εκπληκτικό. 
Αρχικά υπάρχει ο ηλιακός άνεμος, το ρεύμα δηλαδή των πυρήνων υδρογόνου και ηλίου που προέρχεται από τον Ήλιο μας και βομβαρδίζει τη Γη με σωματίδια ταχύτητας εκατομμυρίων χιλιομέτρων. 
Οι έρευνες έδειξαν ότι την περίοδο ελαχίστων τιμών του γήινου μαγνητικού πεδίου, το ρεύμα αυτό περιτυλίγει ολόκληρη τη Γη, με τρόπο που προκαλεί τη δημιουργία ενός νέου μαγνητικού πεδίου στη γήινη ιονόσφαιρα τόσο ισχυρό όσο και το αρχικό.
Το νέο αυτό μαγνητικό πεδίο, αποτελεί μια προσφορά προστασίας του βασιλιά Ήλιου, στη γήινη βιολογία που αυτός δημιούργησε και συντηρεί.
Εκτός της προηγούμενης μελέτης ο Gary Γκλατζμάγιερ (Gary Glatzmaier) καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας και ο συνάδελφος του Paul Roberts χρησιμοποιώντας τις εξισώσεις της μαγνητοϋδροδυναμικής, ενός κλάδου της φυσικής που εξετάζει τα αγώγιμα ρευστά και τα μαγνητικά πεδία, κατέληξαν σε μερικά ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας των δύο επιστημόνων οι αντιστροφές των μαγνητικών πόλων της Γης χρειάζονται πολλές χιλιάδες χρόνια για να ολοκληρωθούν, και κατά τη διάρκεια αυτής της αντιστροφής -- αντίθετα με τη λαϊκή πεποίθηση -- το μαγνητικό πεδίο δεν εξαφανίζεται.
Όπως εξηγεί ο Γκλατζμάγιερ την περίοδο εκείνη, απλώς το μαγνητικό πεδίο της γης γίνεται πιο περίπλοκο. 
Οι μαγνητικές γραμμές του πεδίου κοντά στη γήινη επιφάνεια γίνονται πιο στριφτές και μπλεγμένες, και οι μαγνητικοί πόλοι εμφανίζονται σε ασυνήθιστες θέσεις. 
Ένας νότιος μαγνητικός πόλος μπορεί να προκύψει πάνω από την Αφρική, παραδείγματος χάριν, ή ένας Βόρειος πόλος πάνω από την Ταϊτή. 
Σε γενικές γραμμές το φαινόμενο αυτό δεν φαντάζει παράδοξο. 
Όταν μιλάμε, προς χάρη ευκολίας, για ένα γενικό μαγνητικό πεδίο γύρω από ένα ουράνιο σώμα, δεν πρέπει να έχουμε στο νου μας έναν απλό ραβδόμορφο μαγνήτη. 
Το γενικό μαγνητικό πεδίο δεν είναι παρά η σύνθεση όλων των τοπικών μαγνητικών πεδίων που δημιουργούνται πάνω στην επιφάνεια του ουράνιου σώματος.
Σαν παράδειγμα αναφέρουμε τον Ήλιο μας. 
Το γενικό μαγνητικό πεδίο που μετράμε γύρω του δεν ξεπερνάει τα 1 έως 2 Γκάους. 
Παρ’ όλα αυτά πάνω στην επιφάνεια του μπορούμε να μετρήσουμε μαγνητικά πεδία χιλιάδων Γκάους.
Με τον ίδιο τρόπο κατά τη διάρκεια μελλοντικών αναστροφών του γήινου μαγνητικού πεδίου τα δημιουργούμενα ισχυρά τοπικά μαγνητικά πεδία θα προστατέψουν τη Γη από τη διαστημική ακτινοβολία και τις ηλιακές καταιγίδες.
Το ερώτημα βέβαια που τίθεται είναι αν η παρατηρούμενη μείωση της έντασης του γήινου μαγνητικού πεδίου οφείλεται σε μια μελλοντική αναστροφή της πολικότητας του ή σε κάποιο άλλο φαινόμενο.
Μια πιθανή ερμηνεία είναι η μετακίνηση των μαγνητικών πόλων της γης σε σχέση με τη θέση των γήινων πόλων περιστροφής της, ένα γεγονός που έχει διαπιστωθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Η μετακίνηση του Βορείου μαγνητικού πόλου
Οι επιστήμονες από καιρό ξέρουν ότι οι μαγνητικοί πόλοι μετακινούνται. 
Ο James Ross εντόπισε το Βόρειο Πόλο για πρώτη φορά το 1831 μετά από ένα εξαντλητικό αρκτικό ταξίδι κατά τη διάρκεια του οποίου το σκάφος του είχε κολλήσει στον πάγο για τέσσερα χρόνια.
Κανένας άλλος δεν ξαναπήγε εκεί κατά τον 19ο αιώνα. 
Το 1904, ο Ρόαλνρ Αμούνδσεν (Roald Amundsen) έφτασε στον Βόρειο Πόλο αλλά ανακάλυψε ότι είχε μετακινηθεί τουλάχιστον 50 km από την αντίστοιχη εποχή του Ross.
Ο Βόρειος Πόλος συνέχισε να κινείται, κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, με μέση ταχύτητα 10 km ετησίως. 
Πρόσφατα επιταχύνθηκε και έφτασε τα 40 km ετησίως. 
Με αυτό το ρυθμό σε λίγο θα αφήσει τη Βόρεια Αμερική και σε μερικές δεκαετίες θα φθάσει στη Σιβηρία.(σχήμα 2)
Η παρακολούθηση της κίνησης του Βόρειου μαγνητικού πόλου έχει ανατεθεί στον Larry Newitt της Γεωλογικής Έρευνας του Καναδά 
Η αντήχηση Σούμαν. 
(Η θεωρία της συρρίκνωσης ή της μείωσης της ταχύτητας περιστροφής της Γης)
Όπως δεχόμαστε σήμερα, η Γη συμπεριφέρεται σαν ένα τεράστιο ηλεκτρικό κύκλωμα και η ατμόσφαιρα της αποτελεί έναν αδύνατο αγωγό που συνδέει την περιοχή μεταξύ της επιφάνειας της γης και την εσωτερική άκρη της ιονόσφαιρας που βρίσκεται 55 χιλιόμετρα πιο πάνω. 
Συνήθως το φορτίο της περιοχής αυτής είναι περίπου 500.000 Κουλόμπ. 
Μέσα σε αυτή την περιοχή δημιουργείται μια ροή φορτίων μεταξύ του εδάφους και της ιονόσφαιρας με τη μορφή κυμάτων. Από τα κύματα αυτά ένα είναι το βασικό, με συχνότητα περίπου 7,8 Χερτζ, που ονομάζεται «αντήχηση Σούμαν».  
Η συχνότητα αυτή, σε μια πρώτη προσέγγιση, υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης της ταχύτητα διάδοσης του κύματος, δηλαδή της ταχύτητα του φωτός που φτάνει τα 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, με το μήκος της περιφέρειας της Γης που είναι περίπου 40.000 χιλιόμετρα. 
Τα αλλά κύματα είναι συνοδευτικά και παρουσιάζουν αρμονικές συχνότητες μεταξύ 6 και 50 κύκλων ανά δευτερόλεπτο και συγκεκριμένα βρίσκονται στα 7.8, 14, 20, 26, 33, 39 και 45 Χερτζ, με μια καθημερινή απόκλιση περίπου +/- 0,5 Χερτζ. 
Τα κύματα αυτά προκειμένου να παρατηρηθούν πρέπει να διεγερθεί το «μέσο» μέσα από το οποίο διαδίδονται. 
Όπως έχει αποδειχθεί, το αίτιο της δημιουργίας τους δεν είναι κάποιο γεγονός που προέρχεται από το εσωτερικό, ή την επιφάνεια της Γης, αλλά από την ηλεκτρική δραστηριότητα στην ατμόσφαιρά της, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του φαινομένου των αστραπών. 
Όπως είναι φανερό, αν οι ιδιότητες της γήινης ηλεκτρομαγνητικής περιοχής, μεταξύ της επιφάνειας της Γης και της ιονόσφαιρας, παραμείνουν σταθερές, τότε και οι συχνότητες αντήχησης θα παραμείνουν οι ίδιες. 
Πιθανότατα οι αντηχήσεις αυτές να παρουσιάζουν κάποιες μεταβολές, λόγω των αλλαγών που υφίσταται η ιονόσφαιρα κατά τη διάρκεια των περιόδων της ηλιακής δραστηριότητας. 
Την ύπαρξη αυτών των κυμάτων την προέβλεψε αρχικά ο Nikola Tesla, αλλά η ονομασία τους προέρχεται τον γερμανικό φυσικό Βάλτερ Σούμαν. 
Ο Σούμαν τα ανίχνευσε μαζί με τον Κένιγκ το 1954. 
Η πρώτη φασματική απεικόνιση αυτού του φαινόμενου έγινε από τους Μπάλσερ και Βάγκνερ το 1960.
Τα τελευταία 20 χρόνια ένα μεγάλο μέρος της έρευνας πάνω στην "αντήχηση Σούμαν" έχει πραγματοποιηθεί από το αμερικανικό ναυτικό στο πλαίσιο της μελέτης εξαιρετικά χαμηλών συχνοτήτων επικοινωνίας με τα υποβρύχια. 
Αναφέρουμε ενδεικτικά το "Εγχειρίδιο της ατμοσφαιρικής ηλεκτροδυναμικής, εντάσεις Ι", γραμμένο από τον Χανς Βόλλαντ, το1995. 
Το κεφάλαιο 11, σ’ αυτό το βιβλίο, αναφέρεται εξ ολοκλήρου στις αντηχήσεις Σούμαν. 
Το πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν το 1983 όταν παρουσιάστηκαν εργασίες στις οποίες αναφέρονταν μετρήσεις όπου η "αντήχηση Σούμαν" είχε μεταβληθεί και η συχνότητά της αντί 7.8 Χερτζ ήταν πλέον κάτι λιγότερο από 13 Χερτζ. 
Οι μετρήσεις αυτές αμφισβητήθηκαν αμέσως, αφού η μεταβολή αυτή θα σήμαινε ή τη μεταβολή της ταχύτητας του φωτός ή τη σημαντική συρρίκνωση της γήινης διαμέτρου, γεγονότα τα οποία όμως δεν είχαν συμβεί. 
Όπως πιστεύεται σήμερα δεν υπάρχει κάποια αύξηση της αντήχησης Σούμαν, αλλά ένα λάθος στις μετρήσεις. 
Πιστεύεται δηλαδή ότι λόγω των μεγάλων δυσκολιών οργάνωσης της πειραματικής διάταξης, από τα όργανα δεν μετρήθηκε η "αντήχηση Σούμαν", αλλά με κάποιο σφάλμα η πρώτη αρμονική της, που όπως είπαμε φτάνει περίπου τα 14 Her.
Εξάλλου αν η αντήχηση Σούμαν φτάσει ακριβώς τα 13 Χερτζ, όπως υπολογίζεται, η διάρκεια της ημέρας θα ήταν μόλις 16 ώρες. 
Αυτό σημαίνει ότι σήμερα αν υπολειπόμαστε λίγο από τα 13 Χερτζ η διάρκεια της ημέρας θα έπρεπε να ήταν πολλές ώρες μικρότερη, γεγονός που θα μπορούσαμε να το διακρίνουμε μέσω της χρήσης οργάνων χρόνου που η λειτουργία τους δεν εξαρτάται από τις μεταβολές της αντήχηση Σούμαν. 
Υπενθυμίζουμε ότι ένα τέτοιο όργανο μέτρησης του χρόνου είναι ο ίδιος ο ουρανός.

Οι τρείς αποθηκεύσεις του λίπους και οι αντίστοιχες συνέπειές τους.

άρθρα του dr. Αντώνη Καράγιωργα αναρτημένα στο χρονολόγιο χρονολόγιο του
https://www.facebook.com/akaragiorgas/posts/pfbid0A93Tssm4ptN34RpLCEQNb6LiF17JuM4bKUdGY96cgk1iuGnsaq9rfKxrZTh64c7yl
https://www.facebook.com/akaragiorgas/posts/pfbid02mQYiLd3fkwv47xS7VqAF5KyM6Pccsd1pKfQfcdAMJPnN3aNiF79mrpVrYufgStonl
Οι τρείς αποθηκεύσεις του λίπους και οι αντίστοιχες συνέπειές τους.
1. Το πρώτο σημείο που γίνεται αποθήκευση λίπους είναι το υποδόριο λίπος (τα ψωμάκια, η περιφέρεια), είναι το λίπος που φαίνεται αμέσως, γιατί είναι το μέρος όπου φτιάχτηκε για να το αποθηκεύσει. 
Στα σημεία αυτά υπάρχουν μεγάλες μεμβρανώδεις σακούλες (κενοτόπια) οι οποίες βρίσκονται μέσα στα κύτταρα του λιπώδους ιστού, οι οποίες γεμίζουν με λίπος. 
Μερικές φορές αυτές οι σακούλες παραγεμίζονται με λίπος, και τότε υπάρχει η πιθανότητα να σπάσουν σαν μπαλόνια, με αποτέλεσμα το λίπος να πλημυρίσει μέσα στο λιπώδες κύτταρο με τελικό αποτέλεσμα να το πνίξει και να το σκοτώσει. 
Έτσι βρισκόμαστε με πεθαμένα κύτταρα βουτηγμένα στο λίπος, μια κατάσταση που στέλνει μηνύματα στα μακροφάγα που έρχονται για να καθαρίσουν την κατάσταση. 
Παράλληλα όμως η φάση αυτή στέλνει προς τα έξω φλεγμονώδεις κυτοκίνες που ξεκινούν την φλεγμονή. 
Μετά από πόσο φόρτωμα κιλών ξεκινά αυτή η ιστορία;  
Κατά μέσον όρο μετά από περίπου 10 κιλά.
Τελικά είναι το υποδόριο λίπος κακό;  
Γενικώς δεν είναι κακό, εκτός κι αν είναι πάρα πολύ.
2. Πάμε τώρα στο δεύτερο σημείο αποθήκευσης λίπους. 
Το σπλαχνικό λίπος, ο σκεμπές, η κοιλίτσα. 
Αυτό το λίπος  προκαλείται από το στρες και όχι από το φαγητό. 
Αυτό αποδεικνύεται όταν μελετάς αυτοκτονικούς ασθενείς με μεγάλη κατάθλιψη, που εισάγονται στα νοσοκομεία για να μην αυτοκτονήσουν. 
Όταν τους κάνουν μαγνητική τομογραφία παρατηρούν ότι το υποδόριο λίπος τους μειώνεται, καθότι οι άνθρωποι αυτοί είναι ανηδονικοί, δεν τρώνε γιατί θέλουν να πεθάνουν. 
Απεναντίας η τομογραφία δείχνει ότι το σπλαχνικό λίπος αυξάνεται. 
Αυτό προκαλείται από την ορμόνη του στρες , την κορτιζόλη. 
Και όταν αυτό το λίπος γίνεται πολύ μεγάλο, αρχίζει να απελευθερώνει κυτοκίνες και λιπαρά οξέα στην αιματική κυκλοφορία, τα οποία κατευθύνονται κατ΄ευθείαν προς το συκώτι, επειδή η παροχέτευση του σπλαχνικού λίπους γίνεται μέσω της πυλαίας αρτηρίας που οδηγεί στο συκώτι. 
Πόσο σπλαχνικό λίπος (κοιλίτσα) μπορεί κανείς να φορτωθεί, χωρίς να αρρωστήσει;  
Περίπου 2.3 κιλά. 
Θυμηθείτε 10 κιλά το όριο για τα παχάκια, 2 κιλά για την κοιλίτσα.
3. Τέλος το τελευταίο σημείο αποθήκευσης λίπους είναι το λίπος στο συκώτι, που είναι και το χειρότερο, γιατί όταν το συκώτι αρρωσταίνει όλο το σύστημα καταρρέει. 
Γιατί τότε αρχίζει το αίμα να πλημυρίζει στην ινσουλίνη ( υπερινσουλιναιμία) καθότι το πάγκρεας λέει στο συκώτι να κάνει καλά την δουλειά του και του στέλνει περισσότερη ινσουλίνη. 
Όμως το συκώτι έχει κουφαθεί λόγω του λίπους. 
Πόσο λίπος μπορεί να φορτωθεί το συκώτι πριν αρρωστήσει; 
Περίπου 220 γραμμάρια λίπους. 
Πως δημιουργείται το λίπος στο συκώτι; 
Από το αλκοόλ και την ζάχαρη
Ας ξαναθυμηθούμε τις αντοχές του κορμιού μας σε έξτρα λίπος, πριν αρρωστήσει  : 2,3 κιλά στην κοιλίτσα (σκεμπέ), 10 κιλά σε παχάκια-περιφέρειες και μόνο 220 γραμμάρια στο συκώτι.
Τα δύο διαφορετικά στρες και οι δύο διαφορετικές ορμονικές αντιδράσεις μας!
Υπάρχουν δύο είδη στρες. 
Το οξύ και το χρόνιο.
Το οξύ στρες είναι το βραχυπρόθεσμο στρες, π.χ. η κατάσταση που σου επιτίθεται ένα λιοντάρι. 
Το χρόνιο στρες είναι ένα μακροχρόνιο στρες π.χ. μια κατάθλιψη ή μια υπέρταση  που έχεις χρόνια.
Ξεκαθαρίσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση,  ότι το σπλαχνικό λίπος (σκεμπές) προκαλείται από το χρόνιο στρες και όχι από την τροφή.
Πάμε να το εξηγήσουμε αυτό επιστημονικά :  η αιτία για να συσσωρευθεί το σπλαχνικό λίπος είναι να υπάρχει κάποιο λάθος  στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα (ΣΝΣ) το οποίο ελέγχει τις αντιδράσεις «μάχομαι ή φεύγω» (fight or flight), δηλαδή το σύστημα που προετοιμάζει το σώμα για έντονη σωματική δραστηριότητα. 
Το ΣΝΣ λοιπόν, ρυθμίζει την αποθήκευση του λίπους. 
Τα κύτταρα του σπλαχνικού λιπώδους ιστού (σκεμπές) έχουν στην επιφάνειά τους, κάτι αφτάκια, που λέγονται  ω-3 αδρενεργικοί υποδοχείς, από τους οποίους λαμβάνει πληροφορίες μέσω του ΣΝΣ  
Όταν λοιπόν έχεις οξύ στρες (επίθεση του λιονταριού), το μήνυμα ταξιδεύει από την περιοχή του εγκεφάλου locus coeruleus,  μέσω ενός νεύρου στο νωτιαίο μυελό, φτάνει στα περιφερειακά νεύρα ,  π.χ. κοιλιά, και τελικώς στο σπλαχνικό λίπος στέλνοντας ένα σινιάλο της ορμόνης  νορεπινεφρίνης. 
 Αυτό το σινιάλο νορεπινεφρίνης λέει στο λιπαρό κύτταρο :  
“ Απελευθέρωσε το λίπος σου, καθότι είμαστε σε μια στρεσογόνα κατάσταση και χρειαζόμαστε άμεσα ενέργεια, και συνεπώς πάψε να συγκεντρώνεις ενέργεια σε λίπος, και άρχισε να την απελευθερώνεις ”
Τότε το λιπαρό κύτταρο πατάει το κουμπί που φρενάρει το ένζυμο  λιπάση των λιποπρωτεινών, 
η οποία δημιουργεί το λίπος, ενώ ταυτόχρονα πατάει το κουμπί έναρξης μιας άλλης λιπάσης , που είναι ορμονοευαίσθητη,  και η οποία ξεκινά την έκλυση των λιπαρών οξέων από το σπλαχνικό λίπος, τα οποία μέσω της κυκλοφορίας πάνε στο συκώτι όπου μετατρέπονται είτε σε γλυκόζη είτε σε κετονοσώματα. 
Δηλαδή γίνονται ενέργεια για το υπόλοιπο σώμα. Μόλις περιγράφηκε η αντίδραση στο οξύ στρες. 
Με απλά λόγια δηλαδή η αντίδραση στο οξύ στρες γίνεται μέσω της ενεργοποίησης της νορεπινεφρίνης, η οποία συντελεί  στην  έκλυση λίπους από τον σπλαχνικό λιπαρό ιστό. Δηλαδή γίνεται μια λιπολυτική διεργασία, μια διεργασία απώλειας λίπους από τα σπλάχνα.
Πάμε όμως τώρα στην κατάσταση του χρόνιου στρες.
Εδώ έχουμε αντίθετα αποτελέσματα. 
Πως γίνεται αυτό; 
Γιατί δηλαδή το χρόνιο στρες προκαλεί συσσώρευση του σπλαχνικού λίπους . 
Πρώτα απ’ όλα στο χρόνιο στρες έχουμε την ορμόνη κορτιζόλη, που χρειάζεται 10 λεπτά μέχρι να ξυπνήσει και να συσσωρευτεί, ενώ στο οξύ στρες είχαμε την νορεπινεφρίνη. 
Γιατί τα επινεφρίδια δεν έχουν αποθηκευμένη , έτοιμη κορτιζόλη και άρα πρέπει να την βιοσυνθέσουν απ’ το μηδέν χρησιμοποιώντας χοληστερίνη. 
Με άλλα λόγια η αντίδραση κορτιζόλης είναι μια αργή αντίδραση 10 λεπτών. 
Όμως σε αυτά τα 10 πρώτα λεπτά μπορεί η ζωή σου να κινδυνεύσει (απ’ το λιοντάρι που σε κυνηγά), γι αυτό για αυτήν την περίπτωση στηρίζεσαι στην γρήγορη νορεπινεφρίνη και όχι στην αργή κορτιζόλη. 
Η γρήγορη νορεπινεφρίνη θα ενεργοποιήσει το αποθηκευμένο λίπος άμεσα για να γλυτώσεις απ’ το λιοντάρι άμεσα.