Η λογοτεχνική ανακάλυψη του αιώνα! Αυτό είναι το πρόσωπο του Σαίξπηρ;

ΒΡΕΤΑΝΟΣ ΒΟΤΑΝΟΛΟΓΟΣ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Απάντηση σε ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια των τελευταίων αιώνων θεωρεί ότι έδωσε ο Βρετανός βοτανολόγος και ιστορικός, Μαρκ Γκρίφιθς, υποστηρίζοντας ότι ανακάλυψε το αληθινό πρόσωπο του κορυφαίου θεατρικού συγγραφέα, Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, το πρόσωπο του μεγαλύτερου βάρδου όλων των εποχών είναι αυτό που απεικονίζεται σε πορτρέτο στη βιογραφία του πρωτοπόρου βοτανολόγου Τζον Γκέραρντ, συγγραφία του «The Herball or Generall Historie of Plantes».

Στο εξώφυλλο του 1.484 σελίδων βιβλίο που εκδόθηκε το 1598 και χαρακτηρίζεται ως το μεγαλύτερο πόνημα για τα φυτά που έχει εκδοθεί ποτέ στην Αγγλία, απεικονίζονται τέσσερα πρόσωπα, τα οποία θεωρούντο φανταστικά.

Ωστόσο, σύμφωνα με το Country Life ο Γκρίφιθς αποκωδικοποίησε αυτές τις φιγούρες και συμπέρανε ότι πρόκειται για τον συγγραφέα Τζον Τζέραρντ, τον βοτανολόγο Rembert Dodoens και τον θησαυροφύλακα της βασίλισσας Ελισάβετ Α΄της Αγγλίας, Lord Burghley, ενώ ο τέταρτος άνδρας είναι ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Σύμφωνα με τον Γκρίφιθς φαίνεται να κρατάει ένα φύλλο καλαμποκιού και μία πεταλούδα, σύμβολα των έργων του «Αφροδίτη και Άδωνις» και «Τίτος Ανδρόνικος».

«Ετσι ήταν ο Σαίξπηρ όταν βρισκόταν στη ζωή και στη νιότη του», δήλωσε ο βοτανολόγος!.

Από την πλευρά του, ο εκδότης του περιοδικού Μαρκ Χέτζις ανέφερε ότι πρόκειται για την λογοτεχνική ανακάλυψη του αιώνα. «Έχουμε ένα νέο πορτρέτο του Σαίξπηρ, το πρώτο που έχει ταυτοποιηθεί και τον απεικονίζει στη ζωή», τόνισε.

Για να φτάσει σε αυτή την ανακάλυψη, ο Γκρίφιθς χρειάστηκε να λύση την «έξυπνη κρυπτογράφηση» που υπήρχε πίσω από το γεννειοφόρο άνδρα.

Ωστόσο, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος ισχυρίζεται ότι κάνει αυτή την σημαντική ανακάλυψη.

Το 2009, Βρετανοί ειδικοί υποστήριξαν ότι σε ένα σπίτι της ιρλανδικής επαρχίας, ανακάλυψαν το μοναδικό πορτρέτο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ που φιλοτεχνήθηκε, όταν ο σπουδαίος δραματουργός ήταν ακόμη εν ζωή.

Πρόκειται για έναν πίνακα που είχε φιλοτεχνηθεί το 1610 και θεωρήθηκε ότι τον απεικονίζεισε ηλικία 46 ετών.

Οριστική απάντηση ωστόσο δεν έχει ακόμη δοθεί και το μυστήριο παραμένει...

Γιώργος Παξινός: Ο Έλληνας που οδηγεί τη νευροεπιστήμη σε νέα μονοπάτια

«όλα πηγάζουν από τον εγκέφαλο»

Οι άνθρωποι πρέπει να εγκαταλείψουν την ψευδαίσθηση πως υπάρχει ψυχή, αφού όλα -και τα συναισθήματα- προέρχονται και ελέγχονται από τον εγκέφαλο, λέει σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό & Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κορυφαίος Έλληνας νευροεπιστήμων της διασποράς Γιώργος Παξινός.

Αρνείται ότι υπάρχει καν ελεύθερη βούληση στον άνθρωπο, δηλώνει άθεος και φανατικός ποδηλάτης, ενώ τονίζει ότι η θέση της Ελλάδας πρέπει να είναι στην Ευρώπη. 

O Γιώργος Παξινός είναι μέλος (αντεπιστέλλον) της Ακαδημίας Αθηνών από το 2012 και της Αυστραλιανής Ακαδημίας Επιστημών από το 2009.

Είναι διεθνώς γνωστός και πολυβραβευμένος για τη συμβολή του στη νευροανατομία και στη χαρτογράφηση του εγκεφάλου του ανθρώπου και των ζώων.

Τα συγγράμματά του και οι έρευνές του έχουν ανοίξει νέους δρόμους στην καταπολέμηση νευροεκφυλιστικών παθήσεων όπως το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ.

Γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1944 και μετά το γυμνάσιο έφυγε για σπουδές στις ΗΠΑ.

Σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια και μετά πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο ΜακΓκιλ του Καναδά.

Αφού έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο πανεπιστήμιο Γιέηλ των ΗΠΑ, από το 1974 μετακινήθηκε μόνιμα στην Αυστραλία, όπου μέχρι σήμερα είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στο Σίδνεϊ και βασικός ερευνητής-επικεφαλής ομάδας στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Νευροεπιστήμης της Αυστραλίας (Neuroscience Research Australia). 

Αυτές τις μέρες βρίσκεται στην Αθήνα (στις 22 Μαϊου θα μιλήσει σε εκδήλωση του Aegean College με θέμα «Εγκέφαλος, Συμπεριφορά, Εξέλιξη») και το ΑΠΕ-ΜΠΕ είχε την ευκαιρία να μιλήσει μαζί του. Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης:

ΕΡ: Υπάρχει τελικά ψυχή και τι εννοούμε σήμερα με αυτό τον όρο, υπό το φως των σύγχρονων επιστημονικών ανακαλύψεων;

ΑΠ: Η μεγάλη πλειονότητα των νευροεπιστημόνων δεν θεωρεί ότι χρειάζεται ο όρος «ψυχή».

Δεν θεωρούν ότι υπάρχει "φάντασμα μέσα στη μηχανή", στον οργανισμό μας.

Η ψυχολογία έχασε την ψυχή της το 1930, όταν οι ψυχολόγοι (σ.σ. οι μπιχεβιοριστές) σταμάτησαν να μιλάνε για ψυχή και άρχισαν να μιλάνε για συμπεριφορά, για ερέθισμα-αντίδραση.

Σήμερα πια ο ψυχολόγος δεν χρειάζεται να επικαλεσθεί τον όρο «ψυχή» για να δουλέψει με έναν ασθενή που έχει μία φοβία, μια κατάθλιψη, μια έμμονη ιδέα.

Βέβαια, δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει ψυχή.

Αρκείσαι να πεις ότι δεν υπάρχει κάποια ένδειξη γι' αυτήν και ότι δεν χρειάζεσαι να την επικαλεσθείς για να κάνεις τη δουλειά σου ως ψυχολόγος.

Βέβαια, η ευθύνη της απόδειξης δεν είναι δικιά μου, αλλά εκείνου που ισχυρίζεται ότι υπάρχει ψυχή.

ΕΡ: Είναι ξεπερασμένο αυτό που πιστεύει ο μέσος άνθρωπος, ο οποίος τοποθετεί τα συναισθήματα στην καρδιά του; Είναι πια ξεκάθαρο για τους επιστήμονες ότι όλα τα συναισθήματα, από τα πιο αρνητικά (μίσος) έως τα πιο θετικά (αγάπη-έρωτας), εδράζονται στον εγκέφαλο-νου και δεν έχουν καμιά σχέση με την καρδιά;

ΑΠ: Οι καρδιοχειρουργοί έδειξαν ότι αν ένας άνδρας κάνει μεταμόσχευση καρδιάς, μετά δεν αγαπά τη γυναίκα του πεθαμένου. Βέβαια, ο εγκέφαλος δεν κάνει ταχυπαλμία, όταν η αγαπημένη μας μάς φιλά, ενώ η καρδιά κάνει ταχυπαλμία.

Όμως η καρδιά μας είναι ο σκλάβος του εγκεφάλου, ο οποίος την κατευθύνει.

ΕΡ: Έχει εντοπισθεί κάποιο «κύκλωμα» στον ανθρώπινο εγκέφαλο, που να μπορεί να εξηγήσει γιατί ένας άνθρωπος ξαφνικά μετατρέπεται σε εγκληματία;

ΑΠ: Έχω μελετήσει την επιθετικότητα από τότε που ήμουν στο Γιέηλ.

Η γάτα συνήθως δεν σκοτώνει αρουραίους, αλλά μόνο ποντικούς. Εντούτοις μπορείς να την κάνεις να επιτεθεί σε έναν αρουραίο, αν της ερεθίσεις ένα συγκεκριμένο μέρος του εγκεφάλου, στον υποθάλαμο, που έχει να κάνει με την επιθετικότητα.

Φαίνεται πως υπάρχουν αδρανή συστήματα μέσα στον εγκέφαλο, που μπορούν να ενεργοποιηθούν τεχνητά μέσω ηλεκτρικού ρεύματος.

ΕΡ: Μπορούν, αντίστροφα, να ξεριζωθούν από τον ανθρώπινο εγκέφαλο οι εγκληματικές τάσεις;

ΑΠ: Ακριβώς αυτό προσπαθούσα στο Γιέηλ: να κάνω μια γάτα να μην σκοτώνει ποντίκια.

Πράγματι, βρήκαμε μια εγκεφαλική περιοχή, στον θάλαμο, που αν την ερέθιζες με ηλεκτρικό ρεύμα, τότε σταματούσες την επιθετικότητά της γάτας.

'Αρα πρέπει να υπάρχουν συστήματα στον εγκέφαλο, που είτε βοηθούν, είτε καταστέλλουν την επιθετικότητα.

Δεν μπορεί, έτσι, να αποκλείσει κανείς ότι στο μέλλον θα βρεθεί κάποια χημική ουσία που θα καταστέλλει τις επιθετικές τάσεις.

ΕΡ: Πόσο μοιάζει ο ανθρώπινος εγκέφαλος με τον εγκέφαλο των ζώων; Είμασθε καταδικασμένοι να έχουμε επιθετικά ζωικά ένστικτα;

ΑΠ: Δεν έχω βρει ανατομικές διαφορές μεταξύ του εγκεφάλου του ανθρώπου και των πιθήκων.

Είναι βέβαια επικίνδυνο να βγάλει κανείς συμπεράσματα από αυτές τις ομοιότητες.

Ίσως θα είναι κάποτε εφικτό να ελεγχθεί περισσότερο το ζωικό στοιχείο στον άνθρωπο, αλλά δεν ξέρω πόσο επιθυμητό θα ήταν αυτό.

Μπορεί να έχουμε ακόμη ένα μεγάλο μέρος από τον εγκέφαλο των ερπετών, αλλά το ερώτημα είναι τι μπορούμε να χάσουμε, αν τον καταστείλουμε.

Πάντως κάτι χρειάζεται να γίνει με την επιθετικότητα, γιατί οι άνθρωποι σκοτώνονται για τόσες αιτίες, όπως φυλετικές ή θρησκευτικές.

Περισσότερα εγκλήματα γίνονται στο όνομα του Θεού, παρά του Διαβόλου.

ΕΡ: Είναι αυτό που λέμε «συνείδηση» το μεγαλύτερο μυστήριο για τους νευροεπιστήμονες ή υπάρχει κάτι ακόμη πιο μυστηριώδες;

ΑΠ: Κανείς δεν έχει δώσει ακόμη τον κατάλληλο ορισμό, αλλά όλοι μας ζούμε χωρίς καν να ξέρουμε τι είναι η συνείδηση.

Εγώ ως μεγαλύτερο πρόβλημα θεωρώ ότι η ανθρωπότητα πρέπει να έχει το «γνώθι σ αυτόν», να καταλάβει ο άνθρωπος ποιος είναι.

Δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε και γιατί είμαστε εδώ πέρα.

ΕΡ: Πιστεύετε ότι υπάρχει Θεός; Είναι δυνατό να εξηγήσει κανείς τα θαύματα του νου καθαρά εξελικτικά, χωρίς να ανατρέξει σε έναν θεϊκό Νου-Δημιουργό;

ΑΠ: Είμαι άθεος.

Ο Θεός δεν χρειάζεται καθόλου για να αντιληφθείς τι συμβαίνει στον εγκέφαλο.

Δεν κάνω προσευχές για να έχω επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, αλλά κάνω πειράματα.

Ασφαλώς δεν μπορείς να αποδείξεις ότι δεν υπάρχει Θεός. Υπάρχουν λίγοι θρησκευόμενοι νευροεπιστήμονες και τελικά μπορεί αυτοί να έχουν δίκιο.

Όμως εγώ δεν έχω δει καμία ένδειξη του Θεού.

ΕΡ: Πιστεύετε πράγματι πως δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση στον άνθρωπο; Τότε όμως ποιος μέσα μας παίρνει τις αποφάσεις, π.χ. να κόψει το τσιγάρο ή να επενδύσει σε αυτήν την μετοχή και όχι στην άλλη;

ΑΠ: Ο νους είναι η ενέργεια των νευρώνων.

Και, σαν τη Βουλή των Ελλήνων, κάθε νευρώνας λέει το δικό του και κάποιος νικάει στο τέλος.

Στο συναισθηματικό πεδίο, π.χ. στην αγάπη, δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση.

Δεν μπορείς να κατευθύνεις τα συναισθήματά σου με τη θέλησή σου.

Για άλλα θέματα, πέρα από τα συναισθήματα, είναι δυσκολότερο να αποδείξει κανείς ότι επίσης δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση. Νομίζεις ότι εσύ αποφασίζεις πως θα πας να δεις αυτή την ταινία και όχι την άλλη, όμως στην πραγματικότητα ο εγκέφαλός σου έχει αποφασίσει από πριν και σε ενημερώνει.

Οι αποφάσεις σου είναι θέμα νευρώνων.

Δεν είσαι παρά ένας φελλός πάνω στα κύματα του εγκεφάλου και όχι το ίδιο το κύμα.

ΕΡ: Πολλοί επικρίνουν τη Νευροεπιστήμη ότι τείνει να εξελιχθεί σε νέα παγκόσμια μόδα, ίσως επειδή παρέχει «εύκολες» και μονοδιάστατες εξηγήσεις για την ανθρώπινη φύση. Μήπως αυτή η σύγχρονη «λατρεία» του εγκεφάλου είναι υπερβολική;

ΑΠ: Είναι πράγματι υπερβολική.

Ακούς σε άσχετα ζητήματα για τη σεροτονίνη στον εγκέφαλο και τέτοια πράγματα, αν και στην πραγματικότητα δεν έχει καμια δουλειά η σεροτονίνη στο συγκεκριμένο θέμα.

Η νευροεπιστήμη παραχρησιμοποιείται, επειδή ο κόσμος νομίζει ότι με αυτήν μπορεί να δίνει απαντήσεις.

ΕΡ: Οι «άτλαντες» του ανθρώπινου και ζωικού εγκεφάλου ανοίγουν νέες δυνατότητες για την αντιμετώπιση των ασθενειών. Μήπως όμως οι ίδιες έρευνες ανοίγουν επίσης τον δρόμο για να γίνει κατάχρησή τους; Θα πρέπει να φοβόμαστε ότι κάποτε ο έλεγχος του νου ίσως καταστεί πραγματικότητα;

ΑΠ: Θα μπορούσε να συμβεί, αλλά η πιθανότητα για κάτι τέτοιο ωχριά μπροστά στην άλλη πιθανότητα, τη θετική για την κοινωνία.

ΕΡ: Οι μυστικές υπηρεσίες, όπως η CIA, κάνουν τέτοια πειράματα;

ΑΠ: Παλαιότερα γίνονταν.

Σήμερα, αν γίνονται ακόμη, δεν πρέπει να είναι κάτι σημαντικό.

Στο παρελθόν έγιναν πράγματι ανήθικα πειράματα, αλλά πρόσφατα δεν έχω ακούσει κάτι σχετικό.

ΕΡ: Είστε μέλος του Αυστραλιανού Κόμματος Ποδηλατών (Wikipedia). Έχετε κάποια αλλεργία με τα μεγάλα κόμματα ή σας αρέσει τόσο πολύ το ποδήλατο;

ΑΠ: Ήμουν και υποψήφιος με αυτό το κόμμα.

Βέβαια, πήραμε μόνο 0,1% στις εκλογές.

Παλαιότερα υποστήριζα το μεγάλο κόμμα των Εργατικών, αλλά απογοητεύθηκα στην πορεία.

Από την άλλη, το ποδήλατο λύνει οριστικά το πρόβλημα των συγκοινωνιών στις πόλεις.

Είμαι φανατικός ποδηλάτης και καθημερινά πάω με το ποδήλατο στη δουλειά μου, καθώς και για ψώνια.

Έχω αυτοκίνητο, αλλά δεν το χρησιμοποιώ σχεδόν καθόλου. 'Αλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι, όπως έχουν δείξει οι επιστημονικές έρευνες, η σωματική άσκηση είναι το μόνο που καθυστερεί την άνοια και το Αλτσχάιμερ.

ΕΡ: Έχετε κάποια άποψη για την κρίση στην Ελλάδα και για τις προοπτικές της χώρας μας;

ΑΠ: Ήλπιζα ότι λόγω της κρίσης θα υπάρξει μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου.

Στην Αυστραλία υπάρχει μια αρνητική αντίληψη για τους Έλληνες: ότι είναι διεφθαρμένοι, ότι δεν πληρώνουν τους φόρους τους (πράγμα εν μέρει σωστό), ότι έχουν τις πισίνες τους κλπ.

Πρέπει πάντως να υπάρξει συμφωνία, γιατί η επιστροφή στη δραχμή και η αποχώρηση από την Ευρώπη θα μας κάνει πιο ευάλωτους, π.χ. θα μας αναγκάσει να πληρώνουμε περισσότερες αμυντικές δαπάνες.

Η Ελλάδα πρέπει να μείνει στην Ευρωζώνη.

http://www.imerisia.gr/

photo by:neura.edu.au

Επτά κορυφαίοι μελλοντολόγοι προβαίνουν σε εκπληκτικές προβλέψεις για το τι θα φέρει η επόμενη δεκαετία

Από εφαρμογές smartphone που μπορούν να κάνουν σχεδόν οτιδήποτε μέχρι αυτοκίνητα χωρίς οδηγούς και...ανησυχητικά ανθρωπόμορφα ρομπότ, η προηγούμενη δεκαετία έχει δει δραματικές εξελίξεις στην επιστήμη και την τεχνολογία. Ποιες φοβερές εξελίξεις είναι πιθανόν να δούμε κατά τα επόμενα δέκα χρόνια;

Για να μάθει, η HuffPost Science απευθύνθηκε σε επτά κορυφαίους μελλοντολόγους- και έκαναν κάποιες προβλέψεις- έκπληξη.

Dr. Μιτσίο Κάκου, καθηγητής θεωρητικής Φυσικής, City University of New York, συγγραφέας του «The Future of the Mind»

«Μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, θα δούμε τη σταδιακή μετάβαση από το Ίντερνετ σε ένα “brain net” (“εγκεφαλοδίκτυο”), στο οποίο σκέψεις, συναισθήματα, μνήμες, θα μπορούν να μεταδίδονται αστραπιαία ανά τον πλανήτη.

Οι επιστήμονες μπορούν τώρα να συνδέσουν τον εγκέφαλο σε έναν υπολογιστή και να αρχίσουν να αποκωδικοποιούν κάποιες από τις μνήμες και σκέψεις μας.

Αυτό μπορεί κάποια στιγμή να φέρει επανάσταση στις επικοινωνίες και ακόμη και την ψυχαγωγία.

Οι ταινίες του μέλλοντος θα είναι σε θέση να μεταδώσουν συναισθήματα, όχι απλά εικόνες σε μια ασημένια οθόνη.

(Οι νέοι θα τρελαθούν στα social media, στέλνοντας μνήμες και αισθήσεις από τους σχολικούς χορούς, τα πρώτα ραντεβού κλπ).

Ιστορικοί και συγγραφείς θα είναι ικανοί να καταγράφουν γεγονότα όχι μόνο ψηφιακά, αλλά και συναισθηματικά.

Ίσως ακόμα και οι εντάσεις μεταξύ των ανθρώπων να μειωθούν, καθώς θα αρχίζουμε να νιώθουμε και βιώνουμε τον πόνο των άλλων».

Dr. Ρέι Κέρτσβαϊλ, εφευρέτης, πρωτοπόρος επιστήμονας υπολογιστών, director of engineering στη Google

«Το 2025 οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές θα εκτυπώνουν ρούχα σε πολύ χαμηλό κόστος.

Θα υπάρχουν πολλά δωρεάν open source σχέδια, αλλά οι άνθρωποι θα μπορούν επίσης να ξοδεύουν χρήματα για να κατεβάζουν αρχεία ρούχων από τους πιο μοντέρνους σχεδιαστές, ακριβώς όπως ξοδεύουν σήμερα χρήματα για eBooks, μουσική και ταινίες, παρά όλο το δωρεάν υλικό που υπάρχει διαθέσιμο.

Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές θα εκτυπώνουν ανθρώπινα όργανα χρησιμοποιώντας τροποποιημένα βλαστοκύτταρα με το DNA του ίδιου του ασθενούς, παρέχοντας μια ανεξάντλητη πηγή προμήθειας οργάνων, χωρίς προβλήματα απόρριψης από τον οργανισμό.

Θα είμαστε επίσης σε θέση να επισκευάζουμε όργανα που έχουν υποστεί ζημιά με επαναπρογραμματισμένα βλαστοκύτταρα, για παράδειγμα, μια καρδιά που έχει πάθει ζημιά από καρδιακή προσβολή.

Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές θα εκτυπώνουν φθηνά κομμάτια για τη συναρμολόγηση σπιτιών ή γραφείων, σε στυλ Lego».

«Θα περνάμε πολύ χρόνο στην εικονική (virtual) και την επαυξημένη (augmented) πραγματικότητα, επιτρέποντάς μας να επισκεπτόμαστε ο ένας τον άλλον, ακόμα και αν απέχουμε εκατοντάδες χιλιόμετρα.

Θα είμαστε σε θέση ακόμα και να αγγίζουμε ο ένας τον άλλον.

Κάποιοι από τους “ανθρώπους” που θα κάνουμε μαζί επισκέψεις σε αυτές τις νέες πραγματικότητες θα είναι άβαταρ.

Θα είναι αξιοθαύμαστα, αλλά όχι ακριβώς ανθρωπίνου επιπέδου ως το 2025- για αυτό θα χρειαστεί να φτάσουμε στο 2030.

Θα είμαστε σε θέση να επαναπρογραμματίσουμε την ανθρώπινη βιολογία, μακριά από πολλές ασθένειες και διαδικασίες γήρανσης, για παράδειγμα απενεργοποιώντας καρκινικά βλαστοκύτταρα που είναι η πραγματική πηγή του καρκίνου, ή να εμποδίζουμε την πρόοδο της αρτηριοσκλήρυνσης, του αιτίου της καρδιοπάθειας.

Θα είμαστε ικανοί να δημιουργούμε άβαταρ ανθρώπων που έχουν πεθάνει, από όλες τις πληροφορίες που άφησαν πίσω τους (emails και άλλα έγγραφα, εικόνες, βίντεο, συνεντεύξεις με ανθρώπους που τους θυμούνται).

Θα είναι αξιοθαύμαστα, αλλά όχι πλήρως ρεαλιστικά, όχι μέχρι τα μέσα του 2030, οπότε κάποιοι θα βρουν αυτή την τεχνολογία “replicant” να βρίσκεται στην “παράξενη κοιλάδα” (uncanny valley), δηλαδή θα τους κάνουν να νιώθουν άβολα».

Dr. Αν Λιζε Κτζέιρ, ιδρύτρια της λονδρέζικης εταιρείας πρόγνωσης Kjaer Global

«Ο ΠΟΥ προβλέπει ότι οι χρόνιες ασθένειες θα ευθύνονται για περίπου τα 3/4 όλων των θανάτων παγκοσμίως ως το 2020, οπότε η ανάπτυξη του M-Health (διαγνώσεις μέσω φορητών συσκευών, bio-feedback, προσωπική παρακολούθηση υγείας) προορίζεται να φέρει επανάσταση στην αντιμετώπιση, για παράδειγμα, του διαβήτη και της υψηλής πίεσης.

Εφαρμογές σχεδιασμένες από επαγγελματίες του χώρου της ιατρικής θα παρέχουν αποτελεσματική ενημέρωση σε πραγματικό χρόνο, αντιμετωπίζοντας χρόνιες παθήσεις σε πολύ νωρίτερο στάδιο και βοηθώντας στη βελτίωση των τρόπων ζωής και της έκβασής τους στον ανεπτυγμένο και τον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Αυτή η βελτίωση στην φυσική μας ευημερία είναι συναρπαστική, αλλά που με συναρπάζει ακόμα περισσότερο είναι η παράλληλα ανάπτυξη εφαρμογών που ανταποκρίνονται στις ελλιπώς εξυπηρετούμενες ανάγκες μας όσον αφορά στην πνευματική υγεία».

Dr. Τζέιμς Κάντον, διευθύνων σύμβουλος (CEO) του Institute for Global Futures (Σαν Φρανσίσκο) και συγγραφέας του «Future Smart: Managing the Game-Changing Trends that will Transform your World»

«Οι wearable φορητές συσκευές (που φοριούνται) θα καλύψουν τον κόσμο.

Μέχρι το 2025 θα υπάρχει ένα τεράστιο Ίντερνετ των πάντων, που θα συνδέει κάθε έθνος, κοινότητα, εταιρεία και πρόσωπο με όλη τη γνώση του κόσμου.

Αυτό θα επιταχύνει την πρόσβαση σε πραγματικό χρόνο στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη, την εργασία, την ψυχαγωγία και το εμπόριο...»

«Η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται το ίδιο έξυπνη, αλλά και εξυπνότερη από τους ανθρώπους.

Η τεχνητή νοημοσύνη θα είναι ενσωματωμένη σε αυτοκίνητα, ρομπότ, σπίτια και νοσοκομεία, δημιουργώντας την οικονομία της τεχνητής νοημοσύνης.

Άνθρωποι και ρομπότ ενοποιούνται, ψηφιακά και φυσικά, για να περιθάλψουν ασθενείς που μπορεί να είναι στην άλλη πλευρά του κόσμου.

Ρομποτικοί χειρούργοι θα κάνουν εγχειρήσεις εξ αποστάσεως σε ασθενείς.

Ρομπογιατροί θα βοηθούν σε τοκετούς και θα σας φροντίζουν μέσα από το κινητό τηλέφωνο.

Η προληπτική ιατρική μεταμορφώνει την Υγεία.

Η έγκαιρη διάγνωση ασθενειών με ιατρικές συσκευές που “μυρίζουν” την αναπνοή μας, και δωρεάν αποκωδικοποίηση DNA που προβλέπει τη μελλοντική μας υγεία θα είναι κοινά .Εξατομικευμένα γενετικά φάρμακα θα προλαμβάνουν τις ασθένειες, σώζοντας ζωές και δισεκατομμύρια σε χαμένη παραγωγικότητα...το επόμενης γενιάς Bitcoin θα αντικαταστήσει τα παραδοσιακά σκληρά νομίσματα, δημιουργώντας ένα νέο υπόδειγμα για ψηφιακό εμπόριο και επιχειρήσεις που θα δημιουργήσουν μια πραγματική νέα οικονομία».

Τζέισον Σίλβα, παρουσιαστής του «Brain Games» του National Geographic Channel

«Η επανάσταση του on-demand θα γίνει ο on-demand κόσμος, όπου upgrades βιολογικού λογισμικού, εξατομικευμένα φάρμακα, τεχνητές νοημοσύνες- βοηθοί, θα μεταμορφώνουν όλο και περισσότερο την Υγεία και την ευημερία.

Επιπρόσθετα, η αυξανόμενη αυτοματοποίηση θα συνεχίσει να κάνει τις καθημερινές μας ζωές απείρως πιο πλούσιες.

Τα αυτοοδηγούμενα οχήματα θα είναι πανταχού παρόντα, η μεταφορά η ίδια θα είναι αυτοματοποιημένο, καθαρή, και φθηνή.

Θα πάμε σε έναν κόσμο όπου η πρόσβαση “νικάει” την ιδιοκτησία και ο κόσμος βρίσκεται στην άκρη των δαχτύλων μας».

Dr. Έιμι Ζάλμαν, διευθύνουσα σύμβουλος και πρόεδρος της World Future Society

«Οι ερευνητές έχουν πλέον στη διάθεσή τους όλο και ακριβείς τρόπους να κοιτούν στους εγκεφάλους και τα σώματά μας για να κατανοήσουν τη διάθεση και τη συμπεριφορά μας.

Πριν από λίγα χρόνια, ερευνητές του Χάρβαρντ έδειξαν ότι οι ηγέτες στην πραγματικότητα έχουν λιγότερο στρες, όχι περισσότερο, από τους μη ηγέτες....στο Πανεπιστήμιο Μπεν Γκουριόν, μία μελέτη πάνω σε δικαστές έδειξε ότι επέβαλαν αυστηρότερες ποινές πριν το μεσημεριανό- όταν πεινούσαν».

«Βρίσκω την πιθανή εφαρμογή αυτών των ειδών ενοράσεων εντυπωσιακή.

Μία πιο ακριβής κατανόηση σχετικά με το πώς λειτουργούμε εμείς οι άνθρωποι- πώς εμπιστευόμαστε, συνεργαζόμαστε και μαθαίνομε, αλλά επίσης πολεμάμε και μισούμε- είναι ένα εργαλείο που διαμορφωτές πολιτικής και εμείς οι πολίτες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε καλύτερα συστήματα διακυβέρνησης και καλύτερο μέλλον».

Μαρκ Στίβενσον, συγγραφέας του «An Optimist's Tour of the Future»

«Οι τεχνολογίες δεν είναι το πιο σημαντικό κομμάτι- αν και είναι τρομερά cool.

Είναι το τι θα κάνει η κοινωνία με αυτές, και αυτή τη στιγμή το σημείο όπου κολλάμε είναι η θεσμική μεταρρύθμιση...αυτό το οποίο θα ήθελες στα σίγουρα να δεις, κατά τη γνώμη μου είναι νέοι τρόποι αυτοοργάνωσης.

Οπότε, το επόμενο βιβλίο μου, για παράδειγμα, καλύπτει την επανάσταση των ανανεώσιμων σε μια μικρή αυστριακή πόλη, open source ανακάλυψη open source φαρμάκων στην Ινδία, δίκτυα ασθενών όπως το PatientsLikeMe και σχολεία που αφήνουν κατά μέρος το πρόγραμμα μαθημάτων για να προχωρήσουν σε πραγματική μόρφωση».

πηγή:http://www.huffingtonpost.gr

Βαθύ γαλάζιο ηλιοβασίλεμα στον Άρη από το Curiosity

Εντυπωσιακές εικόνες ενός γαλάζιου ηλιοβασιλέματος στον πλανήτη Άρη έστειλε το ρομποτικό σκάφος Curiosity της NASA.

Οι φωτογραφίες ελήφθησαν στις 15 Απριλίου, έπειτα από τρία χρόνια αναμονής από την ομάδα που εργάζεται στην MastCam του ρόβερ.

Οι εικόνες εστάλησαν από το rover ασπρόμαυρες, ωστόσο η Damia Bouic από το Planetary Societyκατάφερε να αποτυπώσει τα χρώματα, με ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Η NASA έχει δημοσιεύσει επίσης ένα βίντεο στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης Vine και το οποίο δείχνει τον ήλιο να βυθίζεται στον ορίζοντα του Άρη. Τα ενσταντανέ καταγράφηκαν από το ερευνητικό ρόβερ Opportunity.

Το βίντεο που αποτυπώνει το απόκοσμο ηλιοβασίλεμα δημιοργήθηκε κομμάτι κομμάτι από τις εικόνες που τράβηξε το Opportunity. Στις εικόνες φαίνεται ένας πιο σκοτεινός και σκονισμένος ουρανός σε σχέση με της Γης που πιθανώς χάνει σε ρομαντισμό από το αντίστοιχο του πλανήτη μας.

Και αντί ο ουρανός του Άρη να παίρνει βαθύ πορτοκαλί χρώμα, όπως στη Γη, το ηλιοβασίλεμα του δίνει ένα χρώμα βαθύ μπλε.

Παρόλα αυτά, ο δρ. Τζον Μπρίτζες, επιστήμονας του βρετανικού Πανεπιστημίου του Λέστερ, που μελετά τον Άρη, προειδοποίησε ότι οι κάμερες του Opportunity μπορεί να μην δείχνουν την πραγματική εικόνα.

«Θα πρέπει να είμαστε λίγο προσεκτικοί με το χρώμα που παράγουν οι κάμερες του ρόβερ, γιατί μπορεί να δείχνουν μία λάθος χρωματισμένη εικόνα.

Αυτό που ωστόσο είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό είναι ότι ο ήλιος μοιάζει πολύ μικρότερος σε σχέση με το πώς τον βλέπουμε από τη Γη.

Εικόνες σαν αυτές μπορούν να μας δώσουν σημαντικές πληροφορίες για την ατμόσφαιρα του Άρη», συμπλήρωσε ο Μπρίτζες.

Επιστήμονες λένε ότι το ηλιοβασίλεμα στον Άρη μπορεί να δίνει ένα μπλε χρώμα, καθώς η κόκκινη σκόνηστην ατμόσφαιρά του φιλτράρει μεγάλη ποσότητα από τις ερυθρές ακτίνες του ήλιου.

Καθώς δύει, το φως του ταξιδεύει μέσα από τα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, όπου και η σκόνη είναι πυκνότερη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η NASA δείχνει στον απλό κόσμο πώς είναι ένα ηλιοβασίλεμα στον Άρη, καθώς το 2010 είχε επίσης δώσει στη δημοσιότητα ένα ανάλογο και πιο μεγάλης διάρκειας βίντεο.

Το Opportunity έχει «δει» περίπου 3940 ηλιοβασιλέματα από τη στιγμή που προσεδαφίστηκε στον μυστηριώδη Κόκκινο Πλανήτη.

http://www.econews.gr

Η νέα επιστημονική επανάσταση - του Ρούπερτ Σέλντρεϊκ

Το 2012 συμπληρώθηκαν πενήντα χρόνια από την έκδοση του βιβλίου «Η δομή των Επιστημονικών Επαναστάσεων» του Τόμας Κουν, ενός βιβλίου που είχε τεράστια επίδραση -ήταν από μόνο του μία επανάσταση- και το οποίο πούλησε περισσότερα από ένα εκατομμύριο αντίτυπα παγκοσμίως. Σχεδόν κάθε φορά που ακούτε τη λέξη «παράδειγμα» (σχετικά με την επιστήμη σ.τ.μ.), το βιβλίο του Κουν κρύβεται από πίσω.

Ο Κουν διευκρίνισε ότι η επιστήμη δεν είναι απλώς αφοσιωμένη στην εκλογικευμένη αναζήτηση της αλήθειας, αλλά υπόκειται στα ανθρώπινα κουσούρια, στις φιλοδοξίες, τα συναισθήματα, και στις  πιέσεις εντός του επιστημονικού κύκλου.

Το «παράδειγμα» είναι μια θεώρηση της πραγματικότητας, ένα μοντέλο του τρόπου με τον οποίον μπορεί να γίνει η έρευνα, και μια αμοιβαία συναίνεση εντός μιάς ομάδας επαγγελματιών.

Σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή οι «ανωμαλίες» που δεν ταιριάζουν στο παράδειγμα απορρίπτονται και παραγνωρίζονται, και η «φυσιολογική επιστήμη» συνεχίζει μέσα στο προσυμφωνημένο πλαίσιο.

Αλλά σε εποχές επιστημονικής επανάστασης μια «συμβατική θεώρηση του κόσμου αντικαθίσταται από μια άλλη», και το πλαίσιο διευρύνεται για να συμπεριλάβει τις «ανωμαλίες» που ήταν μέχρι τότε ανερμήνευτες.

Μερικές γνωστές περιπτώσεις των κυριώτερων αλλαγών παραδείγματος είναι η Κοπερνίκια επανάσταση στην αστρονομία, η Δαρβίνια θεωρία στην εξέλιξη, και η σχετικότητα καθώς και η κβαντομηχανική στη φυσική του εικοστού αιώνα.

Είναι πιθανές περαιτέρω αλλαγές παραδείγματος;

Αν πρόκειται να εξελιχθεί η επιστήμη, τότε αυτές είναι αναπόφευκτες.

Και καθώς οι παλιές βεβαιότητες καταρρέουν γύρω μας στο οικονομικό, χρηματιστηριακό και πολιτικό κόσμο, το από καιρό θεμελιωμένο υλιστικό παράδειγμα στην επιστήμη βρίσκεται σε κρίση.

Στη φυσική υπήρξε μια μεγάλη αλλαγή παραδείγματος από το παρατηρούμενο προς το εικονικό.

Από την αρχή του αιώνα μας η ύλη και η ενέργεια, όπως τις γνωρίζουμε, υποβιβάστηκαν στο 4 τοις εκατό του σύμπαντος. Το υπόλοιπο αποτελείται από υποθετική σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια.

Η φύση του 96 τοις εκατό της φυσικής πραγματικότητας είναι στην κυριολεξία ασαφής.

Στο μεταξύ, ο ορατός  φυσικός κόσμος επιπλέει σε έναν αχανή ωκεανό ενέργειας που λέγεται πεδίο ενέργειας μηδενικού σημείου, ή πεδίο κβαντικού κενού, από το οποίο εικονικά σωματίδια αναδύονται και εξαφανίζονται, και που μεσολαβεί σε όλες τις ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις.

Τα μάτια σας διαβάζουν αυτές τις γραμμές μέσω υπερκινητικών φωτονίων, καθώς οι αμφιβληστροειδείς χιτώνες σας απορροφούν το φως, και καθώς νευρικές ωθήσεις ανέρχονται στο οπτικό νεύρο και σχήματα ηλεκτρικής δραστηριότητας αναδύονται στον εγκέφαλό σας, όλα διαμεσολαβούμενα από ανταποκρινόμενα σχήματα δραστηριότητας μέσα στο πεδίο κενού που είναι μεσα και γύρω από εσάς. 

Ακόμη και η μάζα ενός προφανούς φυσικού αντικειμένου, όπως είναι μία πέτρα, προέρχεται από εικονικά σωματίδια σε υποθετικά πεδία.

Στο Καθιερωμένο Πρότυπο της σωματιδιακής φυσικής οι μάζες ερμηνεύονται με όρους του αόρατου πεδίου του Χιγκς, το οποίο έχει μια σταθερή δύναμη παντού.

Το μποζόνιο του Χιγκς υποτίθεται ότι δημιουργεί ένα νέφος εικονικών σωματιδίων στο πεδίο Χιγκς που είναι γύρω του, και αυτά τα εικονικά σωματίδια αλληλεπιδρούν με άλλα κβαντικά σωματίδια, προσδίδοντάς τους μάζα.

Η σύγχρονη θεωρητική φυσική κυριαρχείται από τις υπερχορδές και από τη Μ – θεωρία, με 10 και 11 διαστάσεις αντιστοίχως.

Αυτές οι θεωρίες δεν έχουν επαληθευτεί μέχρι σήμερα. Εντωμεταξύ πολλοί κοσμολόγοι έχουν υιοθετήσει τη θεωρία των πολλαπλών συμπάντων, σύμφωνα με την οποία υπάρχουν τρισεκατομμύρια σύμπαντα παράλληλα με το δικό μας.

Αυτές είναι ενδιαφέρουσες υποθέσεις, αλλά δεν ανήκουν στην υλιστική φυσική του παλιού παραδείγματος.

Η πραγματικότητα έχει διαλυθεί μέσα στη φυσική του εικονικού.

Στις συνειδησιακές σπουδές ο υλισμός αμφισβητείται από μία νέα εκδοχή ανιμισμού ή «πανψυχισμού», σύμφωνα με τον οποίον όλα τα αυτό-διαχειριζόμενα υλικά συστήματα, όπως τα ηλεκτρόνια, έχουν μια πνευματική (νοητική) όπως και μια φυσική πλευρά.

Στο πρόσφατο βιβλίο του (Νους και Κόσμος: Γιατί η Υλιστική Νέο – Δαρβινική Σύλληψη της Φύσης είναι Σχεδόν Επιβεβαιωμένα Λανθασμένη) ο αθεϊστής φιλόσοφος Thomas Nagel επιχειρηματολογεί υπέρ μιας απαραίτητης στροφής προς τον πανψυχισμό για μια βιωσιμη φιλοσοφία της φύσης, που  δεν θα χρειαστεί να επικαλεστεί την παρουσία του Θεού.

Παράλληλα με αυτά στη βιολογία, παρ’  όλη την πεποίθηση στο τέλος του εικοστού αιώνα ότι η γονιδιακή και η μοριακή βιολογία θα εξηγούσε σύντομα την φύση της ζωής, κανείς ακόμη δεν γνωρίζει πως αναπτύσσονται τα φυτά και τα ζώα από γονιμοποιημένα ωάρια.

Μεγάλες εκπλήξεις ακολούθησαν τον τεχνολογικό θρίαμβο του Σχεδίου Αποκωδικοποίησης του Ανθρώπινου Γονιδιώματος, το οποίο πρωτο- ανακοινώθηκε τον Ιούνιο του 2000 από τον Μπιλ Κλίντον και τον Τόνυ Μπλαίρ. Υπάρχουν πολύ λιγότερα ανθρώπινα γονίδια από τα προσδοκώμενα – μόνο 23000 αντί των 100000.

Ο αχινός έχει περίπου 26000 και το φυτό του ρυζιού 38000. Προσπάθειες να προβλεφτούν χαρακτηριστικά, όπως π.χ. το ύψος, έδειξαν ότι τα γονίδια ευθύνονται για μόνο  ένα πολύ μικρό ποσοστό που είναι περίπου 5% για τις διαφοροποιήσεις αυτού του χαρακτηριστικού από άτομο σε άτομο, αντί του αναμενόμενου ποσοστού του 80%.

Η απεριόριστη αυτοπεποίθηση αντικαταστάθηκε με το πρόβλημα της «χαμένης κληρονομικότητας».

Οι επενδυτές στη γενετική και τη βιοτεχνολογία έχασαν δισεκατομμύρια δολάρια.

Μία πρόσφατη έκθεση από τη Σχολή Επιχειρηματικότητας του Χάρβαρντ σχετική με τη βιομηχανία βιοτεχνολογίας, αποκάλυψε ότι «μόνο ένα ελαχιστότατο ποσοστό εταιρειών έβγαλε κέρδος» και έδειξε πόσο τα πολλά υποσχόμενα σχέδια απέτυχαν ξανά και ξανά.

Η υλιστική επιστήμη έμοιαζε απλή και ξεκάθαρη.

Αλλά η παλαιού τύπου υλιστική πραγματικότητα έχει πια διαλυθεί μέσα στην εικονική φυσική πολλών διαστάσεων – ένας ολοένα αυξανόμενος αρριθμός φιλοσόφων και νευρο-επιστημόνων κατευθύνονται προς τον πανψυχισμό, και οι βιολόγοι πρέπει πλέον μελετήσουν «συστήματα» και «αναδυόμενα χαρακτηριστικά»  που δεν μπορούν να υποβιβαστούν στο μοριακό επίπεδο.

Η διορατικότητα του Κουν και οι επακόλουθες εξελίξεις στις επιστημονικές σπουδές δεν έχουν απλά ιστορική σχέση μεταξύ τους, όπως βλέπουμε τις γνωσιακές επαναστάσεις στο παρελθόν. Ευελπιστούμε ότι μπορούμε να μάθουμε από αυτές σήμερα. Βρισκόμαστε στη μέση μιας νέας επανάστασης.

Mετάφραση: Σαρηνάκης Δημήτρης, 

Μέλος της ΜΚΟ Σόλων

(solon.org.gr)

Πηγή/φωτό: sheldrake.org

Trans Pasific Partnership (ΤΡΡ) Οι μυστικές συμφωνίες εμπορίου ή πως να ελέγχεις τον πλανήτη

Γυναίκα στην Ουγκάντα - Φωτογραφία: Φ.Μεγαλούδη

Της Φραγκίσκας Μεγαλούδη

thepressproject.gr

Αυτές τις μέρες κάτι συμβαίνει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και περνάει απαρατήρητο. Κάποια μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία θα αφιερώσουν ένα υπόστηλο και κάποιοι ακτιβιστές –που στη συνείδηση των περισσότερων έχουν περάσει ως γραφικοί- θα γράψουν άρθρα που ελάχιστοι θα διαβάσουν. Τι συμβαίνει λοιπόν και ποιος αποφασίζει το μέλλον μας χωρίς να ξέρουμε εμείς τίποτα γι αυτό;

Στις 22 Απριλίου, η οικονομική επιτροπή της Γερουσίας των ΗΠΑ πέρασε νομοθεσία η οποία όχι μόνο εντατικοποιεί τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου γνωστή ως Trans Pasific Partnership  (ΤΡΡ) ή Δια-Ειρηνική Εμπορική Συμφωνία αλλά αφαιρεί από τη Γερουσία κάθε δικαίωμα να ασκηθεί βέτο σε κάποιο από τα άρθρα αυτά. Με άλλα λόγια την αποκλειστική ευθύνη για τη συμφωνία θα έχει ένα πάνελ από νομικούς αντιπροσώπους των άμεσα εμπλεκόμενων πολυεθνικών.

Τι  είναι η Δια-Ειρηνική Συμφωνία, για την οποία οι περισσότεροι θα έχετε ακούσει ελάχιστα; Πρόκειται για μια μυστική διαπραγμάτευση των ΗΠΑ με το Μεξικό, τη Σιγκαπούρη, τον Καναδά, την Ιαπωνία, την Αυστραλία, το Μπρουνέι, τη Χιλή, τη Μαλαισία, το Νέα Ζηλανδία, το Περού, και το Βιετνάμ, που θα επηρεάζει το 40% της παγκόσμιας αγοράς. Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν το 2009 και γίνονται σε απόλυτη μυστικότητα ενώ ελάχιστα έχουν διαρρεύσει κατά καιρούς στον τύπο από ακτιβιστές. Η ΤΡΡ που ξεκίνησε ως αντίβαρο στην ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή της Κίνας στην παγκόσμια αγορά, έχει ως σκοπό να προωθήσει προϊόντα και υπηρεσίες εταιρειών που έχουν έδρα τις ΗΠΑ στις αγορές της ΝΑ Ασίας.. Κανείς δεν ξέρει τι περιλαμβάνουν αυτές οι συμφωνίες καθώς οι κυβερνήσεις των χωρών που τις έχουν υπογράψει δεν επιτρέπεται να εξηγήσουν στο λαό ή ακόμα και στα ίδια τα μέλη των κυβερνήσεων τους τι ψηφίζουν και τι συνέπειες θα έχει αυτό για το μέλλον.

Από όσα έχουν διαρρεύσει μέχρι σήμερα καθίσταται σαφές ότι οι συμφωνίες αυτές δεν αφορούν αποκλειστικά το εμπόριο. Στην ουσία η ΤΡΡ δίνει την εξουσία στις εταιρείες έναντι των κρατών. Αν μια κυβέρνηση πάρει μέτρα τα οποία θίγουν τα συμφέροντα μιας πολυεθνικής που δραστηροποιείται στη χώρα-όπως πχ να αυξήσει το κατώτατο μισθό των εργατών- τότε η εταιρεία έχει δικαίωμα να σύρει το κράτος στα διεθνή δικαστήρια και να πετύχει την αναίρεση της απόφασης ή ακόμα και να ζητήσει αποζημιώσεις. Το ίδιο θα ισχύει αν μια εταιρεία προκαλέσει κάποια περιβαλλοντική καταστροφή, οι κυβερνήσεις δεν θα έχουν το δικαίωμα να παύσουν την λειτουργία της πολυεθνικής ή να επιβάλλουν νόμους που θα προστατεύουν την υγεία των πολιτών τους. Στην ουσία αυτό που οι ΗΠΑ προσπαθούν να πετύχουν είναι να επιβάλλουν στον πλανήτη τις δικές τους πολιτικές  περί παραγωγής, εξαγωγής και εισαγωγής προϊόντων που θα έχουν ισχύ έναντι των εθνικών νόμων της κάθε χώρας. Μεγάλες πολυεθνικές λοιπόν θα μπορούν να σύρουν στα δικαστήρια οποιαδήποτε άλλη χώρα του πλανήτη στην οποία θα δραστηριοποιούνται και η οποία ψηφίζει εθνικούς νόμους αντίθετους με τα συμφέροντα τους

Αν και αυτή η προοπτική φαντάζει η πιο τρομακτική όλων, δεν σταματούν εκεί τα «ωφέλη» της συμφωνίας. Επιβάλλουν έλεγχο και λογοκρισία στο διαδίκτυο μέσω ενός διεθνούς νομικού πλαισίου για την «προστασία των πνευματικών διακιωμάτων» και καταδικάζουν εκατομμύρια ασθενείς στις αναπτυσσόμενες χώρες σε θάνατο με την «αποκλειστικότητα των δεδομένων» στην παρασκευή φαρμάκων, που στην ουσία σημαίνει ότι οι φτωχές χώρες δεν θα μπορούν πλέον να παράγουν φθηνά γενόσημα φάρμακα για να καταπολεμήσουν ασθένειες όπως το AIDS και τη φυματίωση.

Και αν αναρωτιέστε τι μας νιάζουν όλα αυτά στην Ευρώπη και κυρίως στην Ελλάδα, ας μάθουμε ότι προβλέπεται η ένταξη συνολικά 28 χωρών στις συμφωνίες αυτές, ανάμεσα τους και τα Ευρωπαϊκά κράτη. Έτσι οι πολυεθνικές εξασφαλίζουν τα συμφέροντα τους εις βάρος της υγείας, και των δικαιωμάτων όλων μας. Και για να το πούμε ακόμα πιο απλά. Αν αύριο η θυγατρική της Καναδικής ElDorado, Ελληνικός Χρυσός, προκαλέσει μια ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική καταστροφή στη Χαλκιδική, το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να μηνύσει την εταιρία ή να ζητήσει αποζημιώσεις. Αντιθέτως η εταιρία, μπορεί να μηνύσει την Ελλάδα αν κρίνει ότι το ελληνικό κράτος έθιξε τα συμφέροντα της. Παρομοίως, αν η ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει αύξηση του κατωτάτου μισθού, δεν μπορεί να υποχρεώσει καμία πολυεθνική που δραστηριοποιείται στη χώρα μέσω θυγατρικών να δώσει την αύξηση αυτή. Μπορεί όμως να βρεθεί το ελληνικό δημόσιο κατηγορούμενο αν η εταιρεία κρίνει ότι η αύξηση αυτή επηρεάζει την παραγωγή της.

Καθώς είμαστε χαμένοι μέσα σε μικρές καθημερινές και ελεγχόμενες ειδήσεις καθώς ακούμε για διαπραγματεύσεις και δάνεια, ας μην ξεχνάμε ότι το ουσιαστικό παιχνίδι παίζεται (και κερδίζεται) πίσω από κλειστές πόρτες στα πολυτελή γραφεία των κέντρων εξουσίας. Και όμως κανείς ποτέ δεν θα μας πει γι αυτό.  

Γάλλος φιλόσοφος Μπαλιμπάρ: Να υποστηρίξουμε αυτό που γίνεται στην Ελλάδα

www.ethnos.gr/

«Τεράστια ελπίδα και παράδειγμα για την Ευρώπη» χαρακτήρισε τον ΣΥΡΙΖΑ ο Ετιέν Μπαλιμπάρ -ένας από τους γνωστότερους φιλοσόφους (αλλά και πολιτικός αγωνιστής) της Γαλλίας, καταγγέλλοντας παράλληλα τους θεσμούς ότι θέλουν να οδηγήσουν σε αποτυχία την «ελληνική απόπειρα δημοκρατίας» και σε συνθηκολόγηση τον ΣΥΡΙΖΑ, και να το κάνουν γρήγορα, για να μη γίνει παράδειγμα για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, ιδίως για τους Ισπανούς.

«H πολιτική σας είναι για μας, για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες που θέλουν μια άλλη Ευρώπη, μια πηγή θεμελιώδους ελπίδας» τόνισε, απευθυνόμενος στους 'Ελληνες ακροατές του, μιλώντας χθες το βράδυ στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας, ο Ετιέν Μπαλιμπάρ, μαθητής του Λουί Αλτουσέρ, συγγραφέας πολλών βιβλίων και καθηγητής Πανεπιστημίων της Γαλλίας και των ΗΠΑ.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια τεράστια ελπίδα και ένα παράδειγμα για την Ευρώπη» υπογράμμισε.

Η επιτυχία του, υποστήριξε, οφείλεται στο ότι υπερασπίζεται το έθνος, χωρίς να υιοθετεί αντιευρωπαϊκές ή ξενοφοβικές θέσεις, ενώ υπογράμμισε την ανάγκη για την Ευρώπη να ξαναδημιουργήσει την πολιτική μέσα από την κρίση.

«Ας μην "μασήσουμε" τις κριτικές μας και τις συζητήσεις μας, να υποστηρίξουμε όμως αυτό που γίνεται στην Ελλάδα» τόνισε ο Μπαλιμπάρ, που χαρακτήρισε «δύσκολη, σε καμιά περίπτωση όμως απελπιστική» την κατάσταση της χώρας.

Αναφερόμενος στο «ηθικό επιχείρημα» που επιβάλλει στους 'Ελληνες να πληρώσουν τα χρέη τους, ο κ. Μπαλιμπάρ υπογράμμισε την υποκρισία των Ευρωπαίων ηγετών που δεν λένε κουβέντα για το τεράστιο σκάνδαλο φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής στην Ευρώπη, αλλά και για τον τρόπο δημιουργίας του χρέους μέσω της διαφθοράς της ελληνικής ελίτ.

Η πολιτική των θεσμών είναι μια «επανάσταση από τα πάνω» τόνισε ο Γάλλος φιλόσοφος, χρησιμοποιώντας τη φόρμουλα του Μπίσμαρκ και του Μαρξ, μια «προληπτική αντεπανάσταση για να εξουδετερωθούν από πριν» οι αντιδράσεις των λαών. Ενώ, αναφερόμενος στο επίμαχο θέμα του ευρώ -σημειώνοντας «δεν λέω μην φεύγετε από το ευρώ»- υπογράμμισε ότι η προοπτική μιας χώρας εξαρτάται από την ανάπτυξη και από τις σχέσεις της με τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές.

Υπενθύμισε σχετικά και την κλασική συζήτηση, που αντιπαρέθεσε, στον καιρό της, σταλινισμό και τροτσκισμό, γύρω από τη δυνατότητα «σοσιαλισμού σε μια και μόνη χώρα».

Από την άλλη αμφισβήτησε την άποψη του περιβάλλοντος Σόιμπλε ότι έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα για να αποφευχθεί μια κρίση λόγω Grexit, τονίζοντας ότι κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου σίγουρο.

Η Ευρώπη δεν έκανε τίποτα για να ρυθμίσει την χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία και παραμένει επομένως σήμερα σε επικίνδυνο σημείο, που προσπαθεί να αποφύγει μετακυλίοντας το βάρος στην Ελλάδα, υποστήριξε.

Ο Ετιέν Μπαλιμπάρ στάθηκε στο φαινόμενο της "επιστροφής" του λαού, ως σημαίνοντος και ως πολιτικής ισχύος στο πολιτικό πεδίο, στην Ευρώπη και στη Λατινική Αμερική, κάτι που, όπως είπε, ούτε οι νεοφιλελεύθεροι δεν μπορούν να αρνηθούν.

Γι' αυτό, οι κυρίαρχες ελίτ, επιτίθενται σε κάθε μορφή λαϊκής κυριαρχίας κατηγορώντας την ως «λαϊκιστική».

Οι ευρωπαϊκές ελίτ επιχειρούν να δαιμονοποιήσουν τον λαϊκισμό, για να ενοχοποιήσουν τις λαϊκές διεκδικήσεις τις κριτικές στην ευρωπαϊκή οικοδόμηση.

Το αβυσαλλέο χάσμα των ελίτ και του λαού οδηγεί στην επανεμφάνιση των διεκδικήσεων για ισότητα και δικαιοσύνη, όπως ανέφερε.

Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα ο «λαϊκισμός» της αριστεράς και τελείως διαφορετικό ο «λαϊκισμός» της άκρας δεξιάς, που θέλει να αντικαταστήσει μια ολιγαρχία με μια άλλη και μια διαφθορά με μια άλλη, τόνισε.

Η τέχνη της maskirovka: Πώς η Ρωσία ξεγελά τους εχθρούς της

Η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία πέρυσι αιφνιδίασε σχεδόν όλους. 

Ο ρωσικός στρατός συγκάλυψε τις ενέργειές του και τις αρνήθηκε - αλλά εκείνα τα "μικρά πράσινα ανθρωπάκια" που εμφανίστηκαν στη χερσόνησο της Μαύρης Θάλασσας ήταν μια κλασική περίπτωση της ρωσικής πρακτικής της στρατιωτικής εξαπάτησης - ή αλλιώς maskirovka.

Σε μια σχολή δοκίμων στα νότια προάστια της Μόσχας, ο υποστράτηγος Alexander Vladimirov σηκώνει δύο τεράστιους κόκκινους τόμους από τη βιβλιοθήκη του και τους χτυπάει στο τραπέζι. 

"Η Θεωρία και η Επιστήμη του Πολέμου μου", λέει και ακτινοβολεί. "Είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από το Πόλεμος και Ειρήνη του Λέοντα Τολστόι"!

     Ο Vladimirov, αντιπρόεδρος του Κολλεγίου Στρατιωτικών Εμπειρογνωμόνων της Ρωσίας, είναι αυθεντία στη maskirovka - το σήμα κατατεθέν του ρωσικού πολέμου και μια λέξη που μεταφράζεται ως "κάτι μεταμφιεσμένο"

Το "Red Storm Rising",1986, του Τομ Κλάνσι είναι ένα από τα πλέον διάσημα μυθιστορήματα της ευρύτερης κατηγορίας των technothriller. 
Στο επίκεντρό του βρίσκεται η έκρηξη και η εξέλιξη του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, υπό τη μορφή μιας ευρείας κλίμακας συμβατικής αναμέτρησης μεταξύ του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας η οποία λαμβάνει χώρα στην Ευρώπη. 
Καταλύτης είναι τρομοκρατική ενέργεια ισλαμιστών τρομοκρατών που καταστρέφουν τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στο Νιζεβαρτόβσκ, κάτι που συνιστά βαρύτατο πλήγμα για τη Σοβιετική Ένωση, απειλώντας την οικονομία της με κατάρρευση σε όχι και τόσο μεγάλο βάθος χρόνου. 
Η ηγεσία της ΕΣΣΔ αποφασίζει να καταλάβει τις πετρελαιοπηγές του Περσικού Κόλπου, ωστόσο κάτι τέτοιο συνιστά πράξη πολέμου για το ΝΑΤΟ, οπότε και η απόφαση είναι ότι η Βορειοατλαντική Συμμαχία πρώτα πρέπει να διαρραγεί και στη συνέχεια να ηττηθεί στο πεδίο μάχης της Ευρώπης, προκειμένου να μην έχει τη δυνατότητα και τη θέληση να συνδράμει τις χώρες του Κόλπου. 
Σε αυτό το πλαίσιο, ξεκινά μια maskirovka: μία ευρεία εκστρατεία παραπλάνησης/ αποπροσανατολισμού, που συνδυάζει κινήσεις φιλίας προς τη Δύση, όπως η απόσυρση κάποιων παλαιών υποβρυχίων, με βίαες ενέργειες – προβοκάτσιες, όπως μια βομβιστική επίθεση με θύματα παιδιά σχολικής ηλικίας στο Κρεμλίνο η οποία αποδίδεται σε έναν Δυτικογερμανό, προκειμένου να δικαιολογηθεί μια «επίθεση αντιποίνων» από την ΕΣΣΔ, με την ελπίδα της αποφυγής της εμπλοκής του συνόλου των χωρών- μελών του ΝΑΤΟ.
Η maskirovka, ως γενικότερο φαινόμενο/ στρατηγική της Ρωσίας, σε στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο, αποτελεί μια μακρά και επιτυχή παράδοση των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. 
Ως έννοια, ουδόλως είναι ξένη στην ελληνική πολεμική τέχνη: χαρακτηριστικότατη είναι η περίπτωση του Δούρειου Ίππου, καθώς και το τέχνασμα που χρησιμοποίησε ο Βίας ο Πριηνεύς, ένας εκ των Επτά Σοφών της αρχαιότητας, κατά τη μακρά πολιορκία της πόλης του από τους Λυδούς, αφήνοντας ελεύθερα καλοθρεμμένα μουλάρια, τη στιγμή που στην πόλη στην πραγματικότητα υπήρχε έλλειψη τροφίμων, προκειμένου να δημιουργήσει στο στρατόπεδο των πολιορκητών την εικόνα επαρκών αποθεμάτων στην πολιορκημένη Πριήνη, με τελικό αποτέλεσμα τη λύση της πολιορκίας. 
Παρεμφερές θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και το στρατήγημα του Λυσάνδρου στους Αιγός Ποταμούς, με αποτέλεσμα τον αιφνιδιασμό και τη συντριβή του ανώτερου Αθηναϊκού στόλου, ενώ αντίστοιχα τεχνάσματα χρησιμοποίησε πολλές φορές και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, κατά την Ελληνική Επανάσταση, όπως στα Δερβενάκια, όταν έβαζε τους άνδρες του να ανάβουν τη νύχτα πολλές φωτιές δημιουργώντας στα οθωμανικά στρατεύματα την εντύπωση ότι διέθετε κατά πολύ ανώτερη αριθμητικά δύναμη από ό,τι στην πραγματικότητα.
Η εν λόγω τέχνη, δεν είναι υπερβολή η χρήση του συγκεκριμένου χαρακτηρισμού, όπως προκύπτει από τη μελέτη της, βρίσκεται στο επίκεντρο πρόσφατης ανάλυσης του BBC, με τίτλο «πώς η Ρωσία ξεγελά τους εχθρούς της» (How Russia outfoxes its enemies), με αφορμή την ουκρανική κρίση και την ενσωμάτωση της Κριμαίας στη Ρωσικής Ομοσπονδία, η οποία αποτέλεσε αιφνιδιασμό για τους πάντες.
"Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις “μεταμφίεσαν” τις ενέργειές τους και τις αρνήθηκαν- αλλά αυτοί οι “μικροί πράσινοι άνδρες” που εμφανίστηκαν στη χερσόνησο της Μαύρης Θάλασσας αποτελούσαν μια χαρακτηριστική περίπτωση της ρωσικής πρακτικής στρατιωτικής παραπλάνησης- maskirovka» αναφέρει η συντάκτης, Λούσι Ας, στο κείμενό της.
Ο στρατηγός Alexander Vladimirov, συγγραφέας της "Θεωρίας και Επιστήμης του Πολέμου", τρεις φορές μεγαλύτερη σε όγκο από το Πόλεμος και Ειρήνη του Τολστόι, όπως επισημαίνει ο ίδιος, θεωρείται γκουρού της maskirovka, που μεταφράζεται ακριβώς ως κάτι "μασκοφορεμένο".
"Από τη στιγμή που γεννήθηκε ο άνθρωπος, άρχισε να αγωνίζεται", λέει. 
"Όταν άρχισε να κυνηγάει, έπρεπε να βάφεται με διαφορετικά χρώματα για να μην τον φάνε οι τίγρεις. 
Από εκείνο το σημείο και μετά η maskirovka ήταν μέρος της ζωής του. 
Όλη η ανθρώπινη ιστορία μπορεί να παρουσιαστεί ως η ιστορία της παραπλάνησης και εξαπάτησης".
Ο Vladimirov  παραθέτει αφειδώς αποσπάσματα από τον Ρωμαίο στρατηγό Frontinus και τον αρχαίο Κινέζο φιλόσοφο Sun Tzu, ο οποίος περιέγραψε τον πόλεμο ως ένα αιώνιο μονοπάτι πονηριάς.
Αλλά είναι η Ρωσία, μου λέει, με αναμφισβήτητη υπερηφάνεια, που με την πάροδο των αιώνων έχει πραγματικά τελειοποιήσει αυτές τις τεχνικές.
Σε μελέτη του US Army Russian Institute, η maskirovka περιγράφεται ως εξής: "ο ρώσικος όρος maskirovka- συνήθως μεταφράζεται ως καμουφλάζ/παραλλαγή, αντιπροσωπεύει ένα πλήρες σύστημα μέτρων σχεδιασμένων να παραπλανούν και να μπερδεύουν τον εχθρό, και να μειώνουν την αποτελεσματικότητα των μέσων αναγνώρισής του, αποτελώντας μια απάντηση στην πρόκληση της τεχνολογίας».
Οι αρχές της maskirovka
Ο ταγματάρχης Κίτινγκ στη μελέτη του περιγράφει τις σοβιετικές αρχές της κάλυψης/ απόκρυψης/ παραπλάνησης ως εξής: δραστηριότητα, πειστικότητα/ αληθοφάνεια, συνέχεια και ποικιλία.
Ως δραστηριότητα ορίζεται η "αξιόπιστη εφαρμογή ολόκληρου του συνόλου μέτρων που στοχεύουν στην παραπλάνηση του εχθρού, σε σχέση με τις προθέσεις των δυνάμεων κάποιου". 
Η αληθοφάνεια/ πειστικότητα σημαίνει ότι τα μέτρα που λαμβάνονται πρέπει να εμφανίζονται πειστικά στα μάτια του εχθρού, προκαλώντας την εντύπωση του «αληθινού», από πλευράς έκτασης, χρονικής στιγμής και χώρου. 
Η "συνέχεια" ακριβέστερα, ο συνεχής χαρακτήρας, απαιτεί τη συνεχή και σωστά προγραμματισμένη από άποψης χρόνου εκτέλεση των μέτρων απόκρυψης/ εξαπάτησης: τα "υλικά", κυριολεκτικά ή μεταφορικά, πρέπει να ανανεώνονται τακτικά. 
Η τελική αρχή είναι αυτή της ποικιλίας, η οποία σημαίνει την αποφυγή της εμφάνισης ενός μοτίβου στην χρήση και εφαρμογή μέτρων κάλυψης/ απόκρυψης. Με απλά λόγια, η ποικιλία σημαίνει την αποφυγή της επανάληψης της χρήσης των ίδιων τεχνικών και μέσων.
Στην ανάλυση του BBC, ως βασικά στοιχεία της maskirovka αναφέρονται τα εξής: έκπληξη, 
καμουφλάζ/ παραλλαγή, 
ελιγμοί/ ενέργειες με σκοπό την παραπλάνηση, 
απόκρυψη, 
χρήση μέσων εξαπάτησης, όπως ομοιώματα οχημάτων κλπ και εσκεμμένη παραπληροφόρηση. 
Όπως σημειώνεται, κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ προσεγμένες, συνδυάζοντας την αλήθεια με το ψέμα για να παράξουν μία "είδηση" που φαίνεται αξιόπιστη. 
Αλλά ακόμα και μια τελείως εξωπραγματική ιστορία μπορεί να προκαλέσει σύγχυση και αβεβαιότητα.
Η Μάχη του Κουλίκοβο, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και η maskirovka
Ένα εκ των χαρακτηριστικότερων παραδειγμάτων είναι η Μάχη του Κουλίκοβο το 1380, όταν ο πρίγκιπας Dmitry Donskoy, και 50.000 πολεμιστές βρέθηκαν απέναντι στον Μογγόλο Khan Mamai. και τους 150.000 Τάταρους και Μογγόλους πολεμιστές του. 
Ήταν η πρώτη φορά που οι Σλάβοι πολεμούσαν ως ενωμένος στρατός- η Ρωσία εναντίον της Χρυσής Ορδής.
"Η μάχη ήταν πολύ σκληρή, αλλά στο τέλος θριαμβεύσαμε χάρη σε μια δύναμη που είχε κρυφτεί στο δάσος. 
Επιτέθηκαν μανιασμένα και απρόσμενα, και οι αιφνιδιασμένοι Τάταροι τράπηκαν σε φυγή" σημειώνει ο στρατηγός Βλαντιμίροφ.
Το Κουλίκοβο ήταν μόνο η αρχή. 
Ο Alexander Vladimirov αναφέρει μερικά πιο πρόσφατα παραδείγματα, όπως τον Αύγουστο του 1944, Ιάσιο- Κισινέβ, με δεκάδες ψεύτικα άρματα μάχης και ολόκληρες μεραρχίες να στέλνονται σε παραπλανητικές κατευθύνσεις για να εξαπατηθούν οι Γερμανοί. 
Και αυτό μετά την επιχείρηση Μπαγκρατιόν στη Λευκορωσία, που είχε επιφέρει βαρύ πλήγμα στη Βέρμαχτ. 
"Οι στρατηγοί μας αποφάσισαν να μην πάρουν τον εύκολο δρόμο, αλλά πήγαν μέσα από τους βάλτους. 
Έτσι χτύπησαν τα μετόπισθεν των γερμανικών δυνάμεων...σε ολόκληρη την Μπαγκρατιόν υπήρξαν τεράστια παραδείγματα maskirovka, τα οποία περιελάμβαναν χιλιάδες άρματα μάχης και στρατιώτες. 
Μετά από αυτό ο πόλεμος είχε πρακτικά τελειώσει"
Από 117 μεραρχίες και έξι ταξιαρχίες, οι μισές καταστράφηκαν και οι υπόλοιπες υπέστησαν βαρύτατες απώλειες. 
Συνολικά, οι απώλειες για τις δυνάμεις του Άξονα εκτιμάται ότι ανήλθαν σε περίπου μισό εκατομμύριο άνδρες.
Μελετώντας την εφαρμογή της maskirovka στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο ταγματάρχης Κίτινγκ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο ρώσος στρατιώτης "είχε, και πιθανότατα έχει ακόμα, πλεονέκτημα απέναντι στον Δυτικό αντίπαλό του. 
Κάποιοι παρατηρητές έχουν συμπεράνει ότι οι Ρώσοι διαθέτουν ένα ένστικτο για τη χρήση καμουφλάζ, κάλυψης/ απόκρυψης, για να κρύβονται οι ίδιοι και οι δραστηριότητές τους. 
Τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, Γερμανός στρατηγός είχε παρατηρήσει ότι “ο Ρώσος πεζικάριος ήταν άριστος στην οχύρωση θέσεων μάχης. 
Ήταν εντυπωσιακό να βλέπει κανείς πόσο γρήγορα εξαφανιζόταν στο έδαφος και κάλυπτε τη θέση του. 
Οι Ρώσοι στρατιώτες ενστικτωδώς χρησιμοποιούν το περιβάλλον τους, έτσι ώστε να είναι δύσκολος ο εντοπισμός τους".
Κρίση των πυραύλων στην Κούβα και Ψυχρός Πόλεμος
Ιδιαίτερη μνεία στη ρωσική χρήση της maskirovka, σε σχέση με την Κρίση των Πυραύλων στην Κούβα/1962 κάνει η CIA, σε ειδική ανάλυσή της.
"Από τη σύλληψή της, η σοβιετική επιχείρηση περιελάμβανε περίτεχνες προσπάθειες διάψευσης και παραπλάνησης.
Η τέχνη της απόκρυψης από τις ΗΠΑ πληροφοριών για την ανάπτυξη των πυραύλων και της παραπλάνησης των Αμερικανών διαμορφωτών πολιτικής για τις προθέσεις της Σοβιετικής Ένωσης ήταν η βάση του παράτολμου εγχειρήματος του Νικίτα Χρουστσόφ" αναφέρεται στην έκθεση, όπου υπογραμμίζεται ότι η ανάλυση των σχετικών δραστηριοτήτων από αποχαρακτηριστιμένα αμερικανικά, ρωσικά και κουβανικά αρχεία επιτρέπει την εξαγωγή συμπερασμάτων που μπορούν να βοηθήσουν στην αναγνώριση και αντιμετώπιση των προσπαθειών παραπλάνησης ενός αυξανόμενους αριθμού αντιπάλων στον σύγχρονο κόσμο.
"Η Μόσχα πάντα είχε μια κλίση προς τη γνωστή στη ρωσική γλώσσα ως maskirovka. 
Βασικός πυλώνας της είναι το να εμποδιστεί ένας αντίπαλος από το να ανακαλύψει τις ρωσικές προθέσεις, εξαπατώντας τον σχετικά με τη φύση, έκταση και τον συγχρονισμό μιας επιχείρησης. 
Η maskirovka καλύπτει ένα μεγάλο εύρος εννοιών, από την παραπλάνηση στο επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού μέχρι το καμουφλάζ σε επίπεδο μονάδας. 
Τα ρωσικά στρατιωτικά εγχειρίδια υποδεικνύουν ότι η maskirovka αντιμετωπίζεται ως μια επιχειρησιακή τέχνη, που πρέπει να τελειοποιείται από καθηγητές στρατιωτικής επιστήμης και αξιωματικούς που ειδικεύονται σε αυτόν τον τομέα» σημειώνεται στην έκθεση, όπου επίσης συμπληρώνεται ότι ο σοβιετικός στρατός είχε αξιοποιήσει την παραπλάνηση ευρείας κλίμακας και πριν την κρίση των πυραύλων πολύ πιο συχνά και με πολύ μεγαλύτερη επιτυχία από οποιονδήποτε άλλον στρατό. 
Επίσης, τονίζεται η χρήση εκτεταμένης maskirovka το 1968, πριν την εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, καθώς και η εκπαίδευση ξένων στρατών πάνω στις ίδιες αρχές, περιλαμβανομένων των δυνάμεων του Βορείου Βιετνάμ πριν την Επίθεση του Τετ/1968 και του αιγυπτιακού στρατού πριν τη διάβαση της Διώρυγας του Σουέζ το 1973.
Σε έγγραφο απόφασης του Λευκού Οίκου με την υπογραφή του Ρόναλτ Ρίγκαν (1983) γίνεται λόγος για ανάπτυξη μιας στρατηγικής maskirovka από την ΕΣΣΔ η οποία περιλαμβάνει τη χρήση παραλλαγής, απόκρυψης και παραπλάνησης, σε αμυντικά προγράμματα και κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων. 
"Ορίζουν τη maskirovka ως ένα σετ μέτρων με σκοπό την παραπλάνηση ή τον αποπροσανατολισμό του εχθρού σε σχέση με τις σοβιετικές δυνατότητες στον τομέα της εθνικής ασφάλειας, τις ενέργειές τους και τις προθέσεις τους...ένα σοβιετικό διευθυντήριο στρατηγικής maskirovka έχει στηθεί...επιπλέον οι Σοβιετικοί έχουν στήσει ένα πρόγραμμα για την αντιμετώπιση των δυτικών επιχειρήσεων συλλογής σημάτων και οπτικών δεδομένων. 
Οι Σοβιετικοί μπορεί να προσπαθούν να παραπλανήσουν τη Δύση σχετικά με την πρόθεση και τον σκοπό βασικών πολιτικών τους, όπως στον έλεγχο των εξοπλισμών.
Αρκετές πρόσφατες ανακαλύψεις αποκαλύπτουν ότι το σοβιετικό πρόγραμμα maskirovka έχει σημειώσει απρόσμενες επιτυχίες και ότι εισέρχεται σε μια νέα, βελτιωμένη φάση"
Η maskirovka στην Κριμαία
Η έκπληξη αποτελεί βασικό συστατικό της maskirovka. 
Οι "άγνωστης ταυτότητας" δυνάμεις που κατέλαβαν την Κριμαία τον Φεβρουάριο του 2014 σίγουρα τα κατάφεραν πολύ καλά από αυτή την άποψη.
Όπως αναφέρεται στην ανάλυση του BBC, ο Pyotr Shelomovskiy, Ρώσος φωτορεπόρτερ, ήταν εκεί όταν κατέφθασαν, έχοντας φτάσει στην Κριμαία μετά τη φυγή του φιλορώσου προέδρου Viktor Yanukovych. 
Στις 24 Φεβρουαρίου είδε ντόπιους φιλορώσους ακτιβιστές να στήνουν ένα μικρό οδόφραγμα στην πλατεία μπροστά στη βουλή. 
"Άρχισαν να φτιάχνουν τσάι και να προσφέρουν ποτά. 
Σε κάποιους δημοσιογράφους, εμού περιλαμβανομένου, επετράπη να τραβήξουν φωτογραφίες και νομίζαμε ότι είχαμε τελειώσει για τη νύχτα.
Έτσι νόμιζε, τουλάχιστον. 
Αλλά τις πρώτες πρωινές ώρες, στρατιωτικά φορτηγά χωρίς διακριτικά κατέφθασαν, γεμάτα με βαριά οπλισμένους άνδρες.
Διέταξαν τους διαδηλωτές να πέσουν μπρούμυτα στο έδαφος – μέχρι που διαπίστωσαν ότι ανήκαν στην ίδια πλευρά. 
Μετά, τους έβαλαν να κουβαλήσουν πυρομαχικά στη βουλή. 
Ο Pyotr Shelomovskiy άκουσε την ιστορία το πρωί. 
Οι ίδιοι δεν είχαν καταλάβει ακριβώς τι συνέβαινε.
Οι στρατιώτες που έφτασαν μέσα στη νύχτα, λες και κατέφθασαν με κάποιο είδους μαγείας, χωρίς διακριτικά στις χακί στολές τους, σύντομα κατονομάστηκαν "μικροί πράσινοι άνδρες", ή, σε ελεύθερη απόδοση, "εξωγήινοι"
"Ξέρουμε ότι αυτοί οι άνδρες ήταν των ρωσικών ειδικών δυνάμεων. 
Αλλά ουδείς το έλεγε ανοιχτά τότε" προσθέτει ο Pyotr Shelomovskiy
Η άρνηση/διάψευση αποτελεί επίσης βασικό στοιχείο της maskirovka. 
Σε συνέντευξη Τύπου εκείνες τις ημέρες ο Ρώσος πρόεδρος Βλάντιμιρ Πούτιν απέφυγε με χαρακτηριστική άνεση αμήχανες ερωτήσεις σχετικά με το από πού προέρχονταν τα στρατεύματα. 
"Υπάρχουν πολλές στρατιωτικές στολές. 
Πάτε σε ένα μαγαζί, θα βρείτε μία" ήταν μια απάντησή του. 
Ερωτηθείς εάν επρόκειτο για Ρώσους στρατιώτες, ο πρόεδρος απάντησε ότι ήταν άνδρες από τοπικές πολιτοφυλακές/δυνάμεις αυτοάμυνας.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, η ενσωμάτωση της Κριμαίας επικυρωνόταν από τη ρωσική βουλή. 
H maskirovka είχε εξυπηρετήσει τον σκοπό της, να κρατήσει τον εχθρό σε καθεστώς αβεβαιότητας- να τον αναγκάσει να μαντεύει αντί να γνωρίζει με σιγουριά. 
Ο υποστράτηγος Gordon "Skip" Davis, υπεύθυνος για τις επιχειρήσεις και τις πληροφορίες στο στρατιωτικό στρατηγείο του ΝΑΤΟ στο Βέλγιο, παραδέχεται ότι χρειάστηκε αρκετός χρόνος στον ίδιο και στους συναδέλφους του για να καταλάβουν το "μέγεθος και την κλίμακα" της ενίσχυσης των στρατευμάτων, την οποία "αρνούνταν συνεχώς οι Ρώσοι".
Αλλά αν το ΝΑΤΟ αιφνιδιάστηκε, η ιστορικός και δημοσιογράφος Anne Applebaum δεν αιφνιδιάστηκε.
"Κατάλαβα αμέσως περί τίνος επρόκειτο, διότι μου θύμισε το 1945. Φαινόταν τόσο οικείο", λέει.
Άλλο ένα παράδειγμα είναι και το παρακάτω
Τον Αύγουστο, η ρωσική τηλεόραση έδειξε πλάνα με νερό και βρεφικές τροφές να φορτώνονται σε φορτηγά που κατευθύνονταν προς την εμπόλεμη ζώνη της Ουκρανίας. 
Η ρωσική κυβέρνηση το ονόμασε ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά πολλοί ήταν κάτι παραπάνω από λίγο καχύποπτοι. 
Το ΝΑΤΟ είχε ήδη πολλές πληροφορίες σχετικά με τις ρωσικές δυνάμεις αεράμυνας και πυροβολικού που κινούνταν στην Ουκρανία.
Ο Ταγματάρχης Davis αποκαλεί την πρώτη συνοδεία "ένα θαυμάσιο παράδειγμα  maskirovka." επειδή δημιούργησε κάτι σαν καταιγίδα στα μέσα ενημέρωσης. 
Τα τηλεοπτικά συνεργεία ακολούθησαν με κομμένη την ανάσα τη συνοδεία, προσπαθώντας να μάθουν τι πραγματικά υπήρχε μέσα στα πράσινα φορτηγά του στρατού που είχαν ξαναβαφτεί βιαστικά λευκά. 
Ήταν αυτή μια κλασική επιχείρηση δούρειου ίππου; 
Και θα επέτρεπαν οι ουκρανικές αρχές τη συνοδεία;
"Όλο αυτό το διάστημα σε άλλα σημεία διέλευσης των συνόρων που ελέγχονταν από τους Ρώσους - όχι από τους Ουκρανούς - εξοπλισμός, προσωπικό και στρατεύματα περνούσαν στην Ανατολική Ουκρανία", λέει ο Davis. 
Θεωρεί τη φάλαγγα ως έναν έξυπνο "αντιπερισπασμό ή αντιπερισπασμό".
Η ομίχλη του πολέμου δεν είναι κάτι που απλώς συμβαίνει - είναι κάτι που μπορεί να κατασκευαστεί. 
Σε αυτή την περίπτωση τα δυτικά μέσα ενημέρωσης εξαπατήθηκαν, αλλά και τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης έχουν επίσης εργαστεί σκληρά για να δημιουργήσουν ομίχλη.

huffingtonpost.gr